Novel-novel oleh SerenityLane

"Farrah, anak, napakahirap ng entrance exam, tapos hindi ka pa namin naasikaso masyado. Anong gusto mong kainin? Ipagluluto kita," puno ng galak na sabi ni Francia. Masamang tingin ang ipinukol ni Quina kay Farrah. Hindi lang ang kaniyang mga magulang na sina Juanito at Francia ang nagbago ang pakikitungo kay Farrah, magingsi Caius ay nag-iba ang tingin kay Farrah. Hindi ito maaari, kailangang may gawin siya. "Congrats, sis! Kahit sa paanong paraan ka pa nakapasa, nakapasa ka pa rin. Kaya mag-celebrate tayo. Bilang reward, papipiliin kita sa mga alahas ko. Sa'yo na ang magugustuhan mo." "Ah, napaka-thoughful mo naman Nana!" Masayang bumaling ang mag-asawa sa anak na si Quina. Sumulyap si Farrah kay Quina. Mas matalino siya rito ngunit mas mabilis itong mag-isip ng paraan upang magpapansin at magbida bida. Kaunting, salita lang nito ay naagaw nito ang atensyon ng lahat sa kaniya. "Oo nga, masyado siyang thoughful kaya nga sinabi niyang fake ang painting kahit hindi naman.

02042025 Farrah Torres 750 points! Perfect Score! Top scorer in the 2025 college entrance examination in the City! Kinagulat ng lahat ng naroroon ang nakita sa malaking screen. Halos hindi makagalaw ang naroroon sa matinding pagkagulat. Sa mga oras na iyon, kahit ang maliit na papel sa na mahulog sa sahig ay maririnig. "Hala, hindi- hindi siguro ito totoo. Baka nagkamali ako ng nabuksan, sa ibang tao siguro ang resulta nito." Nanginginig ang boses nito, habang nakatitig sa pangalan sa malaking screen. Farrah Torres Iyon talaga ang nakasulat roon. Baka may kapareho ng pangalan? Kinalimutan na ni Faith ang maling spelling na naiiisip niya dahil imposibleng magkamali ang ibinigay ni Quina sa kaniya na admission ticket. Siguradong ang walang kwentang si Farrah talaga ang nasa results. Nagbabaga ang mga mata ni Quina habang ang kamay nito ay hinihila na ang damit ni Faith. Hindi ito maaari... anong basehan? Paanong si Farrah ay napakahusay sa exam? Wala naman talaga siy

"Oo nga, noong nakita ko ito sa tingin ko ay totoo ito. Pero sabi ni Quina hindi raw iyon totoo. Doon ko napagtanto na paano magiging totoo iyon. Paano magkakaroon ng kopya noon si Farrah kung hindi sila magkakilala ni Mez Sanchez? So naisip kong baka nga may punto si Quina!" Komento ng isa. "Sa tingin ko rin. Kasalanan talaga iyo ni Quina. Kung hindi niya di niya sinabi iyon, malamang ay hindi ito pinunit ni Gng. Torres. Milyon ang halaga ng painting na iyon! Pero nasira lang ng ganoon." Sabad rin ng isa pa. "Hindi ito usapin ng halagang perang katumbas ng painting na iyon. Pero walang katumbas na halaga ang gawa ni Mr. Sanchez at mahirap makakuha ng mga gawa niya. Maraming mayayaman o kilalang angkan ang nag-aasam magkaroon nito, pero hindi sila basta bastang nakakakuha. Hindi rin basta basta o madali makarequest ng painting sa kaniya. Pero nasira lang ng ganoon." "Shh, huwag kang maingay. Magagalit si Mr. Sanchez kung marinig niya ito. Anong mangyayaris sa mga Torres?" Si Z

Hindi na narinig pa ang sagot nito dahil mabilis na lumapit si Farrah sa matanda. At masayang sumigaw. "Master! Natutunan ko na ang ilang moves na itinuro niyo sa akin noon. Ipapakita ko kapag may oras tayo." "Oo." Sagot ni Mr. Sanchez habang tumatango-tango. Ang lahat ng naroroon ay nagulat! Hindi kaya ang tinutukoy nito ay si Farrah? Hindi ito makatotohanan! Nakatulala si Caius kay Farrah at hindi makapaniwala. Samo't sari ang emosyon nila. Lumapit rin ang matanda kay Farrah at magalang na tumungo. "Master Farrah, it's been a while." "Pasenya na po kayo kung naabala ko kayo noong nakaraan." Magalang na sabi ni Farrah at tumango. "Pinakiusapan ako ng aking apo na si Yukari na tulungan kita para sa regalo mo sa iyong mga lolo at lola. Isang painting lang naman. Kahit sampung painting pa. It's okay with me!" Gulantang ang lahat sa narinig! Si Farrah pala talaga ang tinutukoy kanina pa ni Sonny Sanchez! Matigilan ang lahat! Napatingin ang lahat sa basurahn kon

Isang malakas na galabig ang narinig. Hinampas ni Zandro ang ang lamesa at galit na sumigaw kay Farrah. "Ang lakas pa ng loob mo, e peke naman ang binigay mo sa akin. Ang tigas talaga ng ulo mo!" "Okay, okay, huwag na po kagong magalit Lolo. Hindi makakabuti iyan sa kalusugan ninyo. Para sa akin, hinfi maganda ang epekto ng matinding galit sa inyo." Nagmamadaling lumapinto si Quina sa mantanda at tinatapik ito sa likuran upang kumalma. Galit rin si Lina sa pangyayari. Lumapit ito at sa nagtstagis na bagang ay pinunit ang painting at itinapon sa basurahan. Tuwang tuwa ang kalooban ni Quina dahil sa nangyayari kay Farrah. Wala ring sayasay ang pagpapasikat nito para sa mga bisita at sa kanilang mga Lolo at Lola. Kaunting drama lang e nawalan ng saysay ang pagbibida no Farrah. Hindi siya makapapayag na masapawan lang ng isang probinsiyang gaya ni Farrah! Nagpanggap siyang nag-aaalala at sinubukang mag-recommend ng solusyon. "Lolo at Lola, malaking usapin ito. Kailangan

Mukhang inosente ang mukha ni Faith, at kunwari ay concern para hindi maisip na nanghahamak siya kay Farrah. Pero ang totoo gusto niya lang namang pagmukhahing masama si Farrah. Nakisawsaw na rin ang iba na akala mo'y nakikipagbiruan. "Oo nga! Kahit anogn klase pa iyan, regalo pa rin iyan ng inyong apo. Kaya tignan niyo pa rin ho, kasi magiging malungkot si Farrah." Kumindat pa si Francia kay Farrah, para iparating na huwag ipahiya ang sarili at itago ang dalang painting. Hindi napansin ni Farrah ang sensyas ng ina. At kalmadong nagsalita "Lo, paano kaya kung tulungan kitang bukasan ito?" Hindi malaman ng mag-asawang Juanito at Francia ang mga ginagawa ng anak. Para silang namimilipit na hindi mawari dahil sa pagkakapahiya. Kung alam lang nila na ganito ang gagawin ng anak, sana pala aya tinulungan na lamang nila itong bumili ng regalo nito para sa mag-asawa. Nakakahiya man pero paniguradong iba na ang tingin ng mga tao sa panganay na anak ng pamilya. Hindi siguro dapa

Gregory can’t stop himself from looking at the beauty who was an inch away from him. Sa totoo lang ay hindi siya magsisinungaling at aaminin niyang malakas ang dating ng babae sa kanya. Ngunit kahit asawa niya ito sa papel ay malinaw na off limits ito. Goergina’s eyes are now shut closed and her lips are pursed. Man, that was inviting. Nasa ganoong pag-iisip na si Gregory noong biglang may magring na phone. Napabalikwas ng bangon si Georgina at hinanap ang phone niyang tumutunog. “Hello, Ma? Kamusta?” “Opo, bisita po ako sa susunod na linggo. Medyo busy lang po ako sa trabaho.” Mahabang paliwanag ni Georgina sa kausap sa kabilang linya. Pilit umiiwas ng tingin si Georgina sa asawang nasa harapan dahil sa inakto niya kanina, konting-konti na lang e bibigay na siya at parang pahahalik pa rito. “Should we continue what we’ve started?” Malalim ang tinig na tanong ni Gregory. Biglang nag-init ang pisngi ni Georgina sa sobrang pagkapahiya niya. Habang si Gregory ay pilit pinipigil ang

Mabilis na bumitaw si Georgina kay Gregory sa pagkapahiya. “Hinihingi ng sitwasyon.” Kunot noong sagot niya. “Puwede na ba akong pumasok sa loob?” Magalang na tanong pa ni Georgina. “Hon, it’s our room.” nakaramdam ng kilabot si Georgina, bigla siyang kinabahan at gusto na lang na bumukod ng kwarto, kaso hindi naman maaari at baka ano pang masabi ng mga magulang nito. Binuksan ni Georgina ang door knob at pumasok. Namangha siya sa ayos ng kwarto nito. Ngayon lang siya nakapasok doon, at ang alam niya hindi pinapapalinisan iyon sa mga stay-out cleaner. Kaya nga maging siya ay ganun rin ang ginawa. Hindi niya pinapapasukan ang kanyang kwarto, para walang maging issue. Dire-diretso si Gregory sa isang pinto, natanaw ni Georgina iyon bilang walk in closet at mukhang naroroon rin ang kanyang banyo. Napaisip si Georgina kung anong gagawin niya roon. Hindi pa nga siya nakakabihis ng pantulog. Lumakad siya para sundan ang tinungo nito para magpaalam. Tama ang hinala niyang naliligo ang

“Get a room, lovebirds.” Doon lang mistula natauhan ang dalawa. “Okay na, we’re convinced you two are in love.” Habol pa ng Mommy ni Gregory. Nag-init tuloy ang mukha ni Georgina. Hindi niya naman inakala na magkakaroon sila ng second kiss ngayon. Sa totoo lang ay ito pa lang ang kanyang first kiss. Kahit dampi lang iyon ay kiss pa rin naman iyon. Gregory felt something about that kiss, it seems like he had kissed that lips already, but he can’t recall. “O siya, let’s have dinner, para makapahinga na kayong mag-asawa and you can do whatever you want.” Humalakhak pa si Giselle noong sinabi iyon. “Ganyang ganyan tayo noon,” komento ni Romeo. Noong makabawi sa pagkapahiya si Georgina ay nagpatiuna na siya sa paglalad papunta sa hapag. “Kain na po tayo.” Kahit nagyaya na siya ng pagkain ay hindi pa rin mawala sa isip niya ang paghalik ng asawa sa kanya. Wala iyon sa usapan nila, pero kung hinihingi ng sitwasyon ay wala na siyang magagawa. Kailangan nilang magpanggap. Halik lang na

Isang linggo na rin ang lumipas mula noong insidente sa opisina ni Gregory. Kahit nagmessage si Georgina rito ay hindi naman ito nagreply. Baka hindi naman ito big deal kay Gregory. Hindi rin naman ito umuwi para mapag-usapan nila. Nagpatuloy lang ang buhay niya sa bahay, medyo bored kaya ginawa na rin niyang dalawang beses ang pagdalaw sa ina sa isang linggo. Hapon na. Tumulala lang siya sa mga halamang dinidiligan. Kung hindi lang malaki ang sahod niya dito ay hindi siya papasok sa trabahong ito. Ngunit kapit na sa patalim. Saang trabaho siya makakukuha ng ganito kalaki ang pasahod? “‘Di ba mga rose? Ang hirap pala maging trophy wife ng isang mayamang businessman. Wala man lang panahon sa akin.” Kausap ni Goergina sa mga halaman. “Wala siyang panahon sa’yo?” Tumatango tango pa si Georgina sa tanong na iyon. “Oo—ay palaka!” Biglang natauhan si Georgina noong mapagtantong may kausap siya at hindi iyon halaman. “Tita–ah–Mama! Andito po pala kayo.” Halos mapapitlag si Georgina ma

Kitang kita ni Georgina kung paanong tumingin sa kanya si Matilda, parang sinasabi nito na ‘nakikita mo ang ginagawa ng asawa mo?’“Oh, Marienne is here,” Iyon ang sabi ni Matilda. Natigilan si Gregory at ang babaeng kasama nito. Hindi alam ni Georgina ang gagawin, nahihiya at natatakot siya sa maaaring sabihin sa kanya ng asawa, baka mamaya ay maalis pa siya sa trabaho kung magalit ito sa panghihimasok niya sa buhay nito.“What are you doing here?” Matigas na tanong ni Gregory. Kinabahan si Georgina kaya natigilan siya.“Papunta sana ako sa office ng uncle mo, but I bumped into your wife you happens to visit you, kaya sumama na ako.”“Wife?” Gulat na tanong ng babae na tinawag na Marienne.“Yes, my wife.” Halatang napilitan si Gregory na ipakilala si Georgina bilang asawa dahil nasa harap nito ang tiyahin.“And Gia, here is my childhood friend, Marienne.” Halata pa rin ang gulat ng babae kaya tumango-tango lang si Georgina rito.“Ah, mukhang busy ka. Maya maya na lang tayo mag-usap

Isang linggo na rin ang nakalipas mula noong birthday party ng ama ni Gregory.At mula noong ihatid siya nito sa bahay nito ay hindi na naman ito bumalik. Siguro ay ganoon siyang kaabala sa mga gawain sa opisina kaya madalang siyang umuwi sa bahay. Ayon na rin sa driver nito, na si Kuya Rene, sa penthouse daw ng opisina nakatira si Gregory madalas.Nabuburyong na si Georgina sa loob ng bahay na ito dahil hindi siya sanay na walang gawain. Araw araw may dumarating na kasambahay na nagluluto at nagpapanatili ng bahay.Masyado namang kaduda-duda kung madalas ang pag-uwi niya ng bahay nila, ayos na ang once a week. Sa awa naman ng Diyos bumuti buti ang kalagayan ng mama niya. Lalo na ang therapy.Naisipan niya na lang na lumabas. “Kuya Rene, dalhin mo naman po ako sa workplace ni Greogory.” Tumango ang driver at dinala siya sa isang condo na may mall sa baba.Bumaba siya sa main entrance ng mall. Condo ito na may mall sa baba. Sa kabilang building daw ay naroroon ang opisina ng asawa.Sa