Hindi ko inaasahan na itatanong iyon ni Mommy kay Neal.
Ang buong akala ko ay ayaw niyang ituloy ko itong feelings ko for Neal.
Pero bakit ganoon ang tanong niya kay Neal? Pumapayag na ba siya na magdate kami ng crush ko?
"Ppp...po.. ti..ta?" maririnig sa boses ni Neal ang malakas na kabog sa kaniyang dibdib.
"Ang tanong ko, anong oras mo susunduin si Payne bukas dito sa bahay? Oh diba akala ko may date daw kayo?
"Aahm... 8:30 po ng tomorrow morning tita." mabilis pa sa alas kwatro na sagot ni Neal.
"Ok, ingatan mo si Payne ha?"
"Opo ma'am!."
Naiisip kong sumaludo pa si Neal kasabay ng pagsagot niya ng "opo" kay mommy.
Hindi nakangiti si mommy. Agad niyang pinindot ang end call pagkasagot ni Neal.
Iniabot ni mommy sa akin ang cellphone ko...
"Here's your phone Payne, matulog ka na."
Bago pa man ako sumagot ay lumabas na ng kwarto si mommy.
Hindi ko na sinubukang tumawag kay Neal, maging siya ay hindi na rin naman tumawag.
Ibinalik ko na sa charger a g cellphone ko, pinatay ang ilaw at binuksan ko na lamang ang hello kitty lamp ko.
Abot tainga ang ngiti ko habang nakapikit na ang mga mata ko.
Nagising ako sa malakas na tunog ng aking alarm, kasinglakas ng iyak ng isang batang gutom.
Ganuon din ang tunog ng akong alarm parang batang gutom sa pagkalinga ng kaniyang ina.
Hindi ko pa man maimulat ang aking mga mata, iniunat ko ang kanang braso ko, at kinapa na ng kanang kamay ko ang malaki at pink na alarm clock katabi ng hello kitty lamp na nakapatong sa table kong kulay yellow.
Kinuha ko ito at itinapat sa kaliwang mata ko na nakamulat habang ang kanan kong mata ay nakapikit pa...
"Huh? 8:17 na pala ng umaga? "
"Payne! Gising na! Tanghali na!" sigaw ni mommy habang naririnig kong naghahanda na siya ng breakfast sa dining table.
"Opo mommy!"
Parang mapupunit ang balat ko sa mga mata sa pagkusot ko nito habang kinukuha ko ang maliliit na muta na namuo.
"Anong araw ba ngayon? Humihikab pa ako na parang kulang pa ang tulog.
Tiningnan ko ang hello kitty calendar kong naka-sabit sa likod ng pintuan ko.
Nakahiga pa rin ako sa kama, nag-stretch ako ng braso at Itinaas ang aking kanang hintuturo sa direction ng akong calendar...
September...12...saturday.
"Wait! Saturday ngayon? Diba may date kami ni Neal?!
Dali-dali akong bumangon, lumabas ng kuwarto at dumirecho sa banyo.
Hindi ko na napansin si mommy, binuksan ko na ang gripo ng shower habang inilalagay ko ang shampoo sa aking buhok...
" Payne! Bilisan mo tanghali na late ka na!"
"Opo mommy!"
Napakalamig ng tubig na nagmumula sa shower, nalimutan kong i-on ang heater sa pagmamadali ko, baka maghintay ng matagal si Neal at mainip, baka umalis na siya!
"Payne antagal mo sa banyo!"
"Opo mommy nagbabanlaw na po!"Tiniis ko nalang ang malamig na tubig galing shower at umabot lang yata sa limang segundo ang pagsasabon ko ng katawan.
Isinara ko na ang gripo, kinuha ang aking pink hello kitty towel na nakasabit sa likod ng pinto ng banyo.
Habang tinutuyo ko ang aking katawan ay nakarinig ako ng kaluskos sa gate.
"Si Neal na ba yun?" napatingin ako sa salamin, agad kong kinuha ang toothbrush, nilagyan ko ng toothpaste at bilis-bilis akong nagsepilyo.
Hinawakan ko na ang basang doorknob, lumabas ako na nakatapis sa katawan ko ang aking tuwalya.
"Mommy late na po ba ako?" Nanginginig ako sa lamig at tumutulo pa ang aking buhok sa sahig.
Tuloy pa rin si mommy sa pag-aayos ni mommy ng dining table.
"Hindi pa kumain ka muna mahihintay naman tayo ni Dra. Penny sa clinic niya."
Napatigil ako, Sa isip ko, "akala ko pumayag na si mommy sa date namin ni Neal, yun pala tuloy ang session ko ngayon kay doktora.."
"Pero po mommy...akala ko po..."
"Akala mo ba ay tuloy ang date ninyo ni Neal ngayon? hindi.."
Napatungo lang ako at hindi nakapagsalita.
Dahan - dahan akong naglakad papunta sa kuwarto ko...
"Hindi ka nagkakamali..."
"Po mommy?" at bigla akong napatingin kay mommy.
"Oh eh diba Saturday ngayon may date kayo ni Neal at pumayag na ako kagabi hindi ba?"
"Mommy..." napangiti ako at lumukso lahat ng ugat ko sa puso ko.
Agad akong pumunta sa kanya at niyakap siya sa likod habang naglalagay siya ng mga pinggan sa dining table.
Ipinatong ko ang basa kong ulo sa likod ng kaniyang balikat.
"Thank you po mommy."
"Sige na just be careful ha.."
Tumunog ang gate na parang nangangalas na metal sa bike.
"Tao po..."
"Oh ayan na yata si Neal."
"Magbibihis lang po ako mommy" nakangiti kong sagot habang patakbo akong binuksan ang pinto ng aking kwarto.
"Nagmamadali kong kinuha at isinuot ang nakatiklop kong panty sa drawer, at kinuha ang aking white tshirt at fitted denim jeans na naka hanger sa loob ng aking wooden cabinet."
Agad agad kong kinuha ang aking suklay at humarap sa salamin.
"Ano ba dapat ang style ng buhok ko?" Habang namimili ako ng hairpins mula sa aking Hello Kitty collection.
"Naku Payne late ka na!" sigaw nanaman ni Mommy.
Sinuklay ko nalang ng tuwid ang aking black short hair, ipinatong ang suklay ko sa table at lumabas sa kuwarto ko.
Pag daan ko sa salas...
"Neal.. andito ka na?"
Tumayo si Neal mula sa pagkaka-upo sa aming brown leather sofa, muntik nang mahulog ang white and beige checkered throw pillow mula sa kanyang lap pero nasalo nya ito.
"Good morning Payne..." ang ngiti niyang naka-stuck lang sa kanyang makopa lips, at ang chinito eyes niyang halos pumikit na ang magandang bumungad sa akin.
"Hi... good morning." hindi nawawala ang tingin ko sa kaniya.
Pinutol ni mommy ang moment namin ni Neal...
"Payne, come here nga."
Napalingon ako kay mommy at lumapit siya, hinawakan niya ang braso ko at dinala ako sa direksyon ng kwarto ko habang sinasabing...
"Nalimutan mong magsuot ng bra."
"Po?!"
Hindi pa man natutuyo ang buhok ko mula sa pagkakaligo ay nabasa nanaman ito ng pawis dahil sa naramdaman kong pagkabigla, pero parang hindi ko naramdaman nahihiya ako.
Agad kong binuksan ang pinto ng kwarto ko, tinanggal ang white t-shirt, binuksan ang drawer ko at kinuha ang white bra kong cotton anf fabric.
Habang inilalagay ko ito sa aking dibdib ay nakaharap ako sa aking body mirror.
"Oh sino ka naman ngayon Payne? Hmm...Jessica - ang babaeng introvert at mahilig sa gothic style."
Napangiti ako, kinuha ang black t-shirt mula sa hanger na nakasabit sa loob ng wooden cabinet ko, kinuha ko rin ang black leather wrist band with round metals sa lock nito.
Kinuha ko rin ang black eyeliner ko at black lipstick na nakapatong sa aking Hello Kitty table.
Humarap ako sa salamin at ginuhitan ko ang aking eyelids ng winged design, mala-cat's eye ang effect gamit ang aking kanang kamay.
Hawak naman ng kaliwang kamay ko ang black lipstick, binuksan ko ito at ipinahid sa aking dry lips.
Napangiti ang kanang labi ko.
"Ang ganda mo Jessica, today is your day."
Lumabas ako ng kuwarto at bumungas si Neal sa akin, napatayo siya mula sa pagkakaupo niya sa dining chair.
Nagulat siya at namilog ang mga chinito niyang mga mata.
"Payne nandito na si Neal mag-breakfast muna kayo para hindi kayo magutom sa daan."
Buong panahon ng breakfast scenario ay patingin-tingin lang sa akin si Neal, hindi ako nagsasalita.
Lumiyad na siya at hinawakan ang tiyan niya...
"Haay Tita! Thank you po for this scrumptious breakfast. Payne ok ka na? Tara na?"
Napatingin lang ako kay mommy.
"Sige na Payne, uminom ka na ng water, get your bag and don't forget to be here before seven in the evening."
Hindi na nakapagsalita si Neal, nakangiti lang siya the whole time.
Nakaupo lang si mommy at itinuloy ang pagsubo niya ng kanin.
Tumango lang ulit ako kay Mommy, kinuha ang aking maliit na black leather backpack sa kwarto.
Sabay kaming lumabas ni Neal sa front door.
Binuksan ni Neal ang gate namin at pina-una akong makalabas.
Matindi ang sikat ng araw, hindi ako nakapagdala ng payong.
"Masarap sa balat ang morning sun, right Payne?"
Tumango lang ako habang hawak ng magkabila kong kamay ang strap ng black leather backpack ko.
Pumara si Neal ng jeep. Medyo maluwag ang jeep kaya magkatabi kaming naka-upo.
"Manong bayad po dalawa sa Eco Park."
Nakatingin lang ako sa bintana ng jeep, nakahawak ang kanang kamay ko sa rail ng bintana ng jeep.
Hindi kami nag-uusap pero naramdaman kong hinawakan niya ang kaliwang kamay ko.
'"Para po, dito nalang."
Napalinga ako sa direksyon ni Neal at kinuha na niya ang kamay ko pababa ng Jeep.
Bumungad sa akin ang napakagandang landscape sa labas ng Eco Park.
Nakahanay ng by color ang mga bulaklak at nagbunga ito ng rainbow effect.
Ang mga bato naman ay nakaayos according to their sizes and shape at binubusog nito ang mga mata ko.
Makikita sa entrance ang clay brick pavers bilang pathway sa pagitan ng dalawang malaking punong mangga.
Tumingala ako...
"MALIGAYA ECO PARK"
"Wow Payne magiging maligaya tayo today!" Sabay taas ng kamay ni Neal.
"Bakit naman?" ako itong poker face pa rin.
"Eh tingnan mo ang pangalan ng Eco Park, pangalan pa lang mapapangiti ka na." Habang itinuturo niya pataas ang "WELCOME TO MALIGAYA ECO PARK" na mala-dinosaur sa laki na metal sign sa gitna ng dalawang higanteng puno ng mangga.
Hinawakan ni Neal ang braso ko, humarap siya sa akin, ngumiti siya at natamaan ng sinag ng araw ang chinito eyes ni Neal.
"Ngiti ka naman diyan Payne...pwede?"
Napangiti si Jessica, at masaya si Payne.
"Tara punta tayo sa swing!"
Hinigit nanaman ni Neal ang kanang kamay ko at patakbo kaming pumasok sa MALIGAYA ECO PARK.
Nang makapasok na kami ay dahan-dahan kaming naglakad sa clay brick pavers na pathway.
Palinga-linga ang aking tingin sa mga naglalakihang ibat-ibang mga fruit bearing trees.
May mga malalaking heart-shaped leaves na nakahanay sa kanang bahagi namin katabi ng malalaking cacti.
At natatanaw ko na ang mala-pastel color na swing, see-saw at slides. Lahat ay concrete, wala akong makitang plastic material na ginamit.
Palakad-lakad lang kami at biglang binitawan Neal ang kamay ko.
Tumakbo siya palayo.
"Sandali Neal!" Sigaw ko habang naka-ang at sa hanging ang kamay kong pilit siyang inaabot.
Pero nag-freeze lahat.
Hindi nagawa ng humakbang ng mga paa ko.
Napatigil ako at parang umikot ang lahat ng mga bagay sa paligid ko.
Tinitingnan ako ng mga tao.
Hindi ko nakikita ang mga facial expressions nila pero nararamdaman kong tinitingnan nila ako ng masama.
Malabo ang mga imahe ng mga taong lumalampas sa akin pero parang nakikita kong nagbubulungan sila.
Wala naman talaga akong pakialam sa paligid ko.
Ang pakialam ko lang ay paano ko ihahakbang ang mga paa kong pinigilan ng biglang paglayo ni Neal.
"Pero ... bakit iniwan ako ni Neal?" dumilim ang paningin ko... ang isip ko.
Kasabay nito ang pagdilim ng paligid ko.
Tumingala ako at dahan-dahang tumatakip ang makakapal na ulap kay haring araw.
Gusto nilang itago si haring araw na pilit kong sinisilip at umaasa akong buong araw kong makikita.
Kasabay kasi ng init na ibinibigay niya ang init ng damdamin kong mapasaya ni Payne si Jessica ngayon araw na ito.
Mahilig kasi si Jessica sa gothic style at favorite color niya ang black, pero gustong ipakilala ni Payne kay Jessica ang iba pang kagandahan ng kulay na nandito sa Eco Park.
Mga makukulay na mga bulaklak na nagrerepresenta ng kaligayahan na nararamdaman ni Payne kapag kasama si Neal.
May pumapatak na maliliit na butil ng ambon sa ulo...sa balikat... at sa mga sa clay brick pavers.
Papalakas ng papalakas ang patak ng ambon, Naging malalaking butil ng ulan at hindi ko nagawa ng takpan ang ulo ko dahil hindi ako makagalaw.
Sa gitna ng mga nagtatakbuhang mga tao, naaninag ko si Neal...kumakaway ang kaliwang kamay at nakatakip sa ulo niya ang ka nyang kanan.
"Paaaayyne!!!"
Tinatawag niya ako...
"Payne!!!"
Kumukumpas ang kamay ni Neal para lumapit ako sa kaniya. Ngunit hindi ako makalakad sa gitna ng mga nagtatakbuhang mga tao na umiiwas mabasa ng palakas at palakas pang mga patak ng ulan. Ilang segundo pa ang nakalipas at naaaninag kong papalapit ng papalapit na si Neal sa akin. Hinigit bigla ang kaliwang kamay ko at wala akong nagawa kundi tumakbo at sundan siya sa direksyong hindi ko alam kung saan ang punta. "Bilisan mo Payne basang-basa na tayo!" Tumatawa si Neal habang tumatakbo kami at hawak niya ang kamay ko. Slow motion effect. Nilalampasan namin lahat ng halaman at mga malalaking puno, nasasaktan ang mga clay brick pavers sa mabibigat naming mga paa sa pagtakbo habang hinahawi ni Neal ang lahat ng mga taong nakakasalubong namin. "Oh dito muna tayo sumilong sa mushroom cottage. Haay! Wrong timing naman si ulan!" Habang pinupunasan ni Neal ng basa niyang mga kamay ang t-shirt niya at pantalon.
Dali - dali akong tumayo at pinagpagan ang pwetan ko dahil naghalo sa damit ko ang kaunting basa ng ulan mula sa slide at buhangin mula sa lupa, buti nalang naka-jeans ako. Natanaw ko ang water fountain na nasa may see-saw area. "Tara, 'dun tayo sa may water fountain." Lumiyad patalikod si Neal at bahagyang ginawang tambol ang kaniyang tiyan. "Hmmm.. kain muna tayo Payne...gutom na ako eh." Tumalikod ako sa kaniya at hindi ko tinatanggal ang pagtingin ko sa see-saw area. "Aaa.. lunch na ba?" "Hmm..." Tumingin si Neal sa kaniyang brown leather wristwatch. "11:47 na po Ma'am, malapit na mag-alas dose. Ano, lunch muna tayo? May malapit na coffee shop diyan bago mag-exit ng Eco Park." Hindi pa ako nakakasagot ng oo... Hinawakan nanaman ni Neal ang kaliwang kamay ko at napilitan nanaman ang mga paa kong maglakad sa direksyong nilalakaran ni Neal. Nilampasan namin ang see-saw area.
Bakit kaya biglang nagtanong si Neal tungkol sa katauhan ko? Ayaw na kaya niya akong makasama? "Nnn...neal? Ako lang 'to si Payne!" Tumalikod na siya at at ang boses niya na kasing lamig ng yelo sa freezer ay nagsabing... "Owwss.. talaga?" May dumaang anghel, wala akong naisagot. Sa sobrang katahimikan ay parang nabingi ang mga tainga ko at nagsara ang mga ito. Kahit ang ingay sa paligid ko ay hindi ko naririnig. Humarap siya sa akin na nakakunot ang pagitan ang kaniyang mga mata. "Joke!! Grabe ka naman Payne Sobrang seryoso mo!" Patakbo akong lumapit sa kaniya at pinagpapalo ang balikat niyang pinipilit kong abutin. "Aray Payne! Hahahhaha! Tama na.. grabe oh di mabiro! Aaaray!" "Nakakainis ka kasi!" Pinigilan niya ang mga kamay ko sa pagpalo sa magkabila niyang balikat. Niyakap niya ako. Mahigpit. Nagfreeze ang mga taong naglalakad sa paligid namin.
Parang lumabo ang paningin ko. Ilang beses kong kinusot ang mga mata ko para matiyak kung si Maya nga ang nakikita ko. Parang nahilo ako at biglang sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako sa kanang sentido ko. Nakatingin sa akin ng masama si Maya, parang napakarami niyang gustong itanong sa akin. "Payne, bakit kasama mo ito?" Sa akin nakatingin si Maya pero ang hintuturo niya ay nakatapat kay Neal. "Maya, relax, nag-date lang kami sa Eco park." Hindi ni Maya tinitingnan si Neal at hindi rin niya ito sinasagot. Habang nakatingin lang ako sa mga paa kong tinatapakan ang naipong tubig ulan sa lupa at paulit--ulit na nag-ii-snap ang dalawa kong mga daliri sa kamay. "Whaat?! Date?! Kayong dalawa?! Sa Eco Park?! " Tumaas ang boses ni Maya na parang 8 octave sa piano at pinagtitinginan kami ng mga taong dumadaan sa tabi namin. "So...? Masama ba 'yun Maya?" "Neal please,
"Payne, I called you earlier, but you're not at home, Tita said you went out on a date with Neal." "Ahm.. Maya let me explain, I didn't get a chance to ask you because..." "No, it is okay, Tita Ayla told me about it, I was just worried not only because you were with Neal, but because I am afraid na sumpungin ka ng episodes mo." Mahinahon ang boses Maya, hindi katulad ng nasa panaginip kong sumisigaw siya at nakikipagtalo kay Neal. "I did Maya, I had episodes when I was with Neal, hindi ko din napigilan and I became Lea and Jessica." Napabuntong-hininga si Maya, malalim at kahit nasa kabilang linya siya ng telepono parang nakikita ko ang pagkalungkot sa kaniyang mukha. "Payne... next time, tell me about all your plans of going out, it is not only for your safety but for my peace of mind also." "Yes Maya, I am sorry, akala ko kasi galit ka pa sa akin." "When did I ever get mad at you Payne?" "Hmm... minsan..
Dumating ako sa bahay galing sa school na nasa pagkatao ko sa Jojo, ayaw pa niyang umalis sa akin at dahil dito madali akong napagod sa byahe. Hindi na ako naihatid ni Neal dahil nang dumaan ako sa basketball court ay wala siya. Sasamahan sana ako ni Maya na pumara ng jeep pero nainip na ako sa kahihintay na matapos ang volleyball practice niya sa gym, kaya I decided to leave her. Nagpaalam lang ako sa kaniya sa tingin at senyas, gusto man ni Maya na lumapit sa akin pero pumito na agad ang coach niya kaya wala akong choice kundi umalis nalang. Bumungad si Mommy sa gate pagbaba ko ng jeep. Bakas sa mukha niya ang pagkainip sa paghihintay at pag-aalala dahil humahaba ang leeg niya nang makita ang jeep na sinasakyan ko na tumigil sa harap ng bahay namin. "Payne, ang sabi ni doktora magpahinga ka, kayang-kaya mo naman yang chess competition na 'yan eh. Don' t stress out yourself, hindi naman yan pang academic, extra cu
"Welcome to the 52nd Foundation Anniversary of Abelardo High School..." Ito ang maagang bungad ng 45-minute speech ni Mrs. Martinez. Ewan ko ba naman parang pare-pareho lang naman ang opening remarks niya taun-taon, iniiba lang and numero kung pang-ilang foundation anniversary na ng school namin. Habang tuluy-tuloy ang speech ng aming principal ay tuluy-tuloy din naman ang pang-gagaya ng mga estduyante sa mala-Cita Astals niyang pananalita. Siguro namememorize na rin nila ang speech ni Mrs. Martinez. "Bakit kaya iyon at iyon din naman ang sinasabi ni Mrs. Martinez, na kailangan nating mag-champion at mag-compete sa ibang school para makilala tayo? Tayo ba o para makilala siya at ang school?", tanong ng isang babaeng senior student na kagaya ko habang paikot-ikot ang kaniyang daliri sa sampung hibla
"Payne...Okay lang yan, calm down. " nanginginig na paghawak ni Maya sa kanang braso ni Payne. Pilit niyang kinakalma ang kaibigan niya, kahit nangyari na ito nuong sophomore sila, na sa gitna ng chess competetion ni Payne at biglang umatake ang episodes niya pero after five minutes ay kumalma ito dahil sa mahigpit na yakap ni Maya. "Best friend, andito ako, si Maya ito, uy, ok na yan, ok ka na diba? " niyakap ni Maya si Payne mula sa likod nito habang pinupunasan niya ng kanyang panyo ang pawisang noo ni Maya. "Tatapusin mo ang laro ha? Kaya mo yan!" hindi matanggal ni Maya anv kaniyang pagyakap kay Payne habang patuloy ang lagsigaw nito at paukit-ulit na pagtakip sa kaniyang mga tenga. Kinuha ni Maya ang kaniyang cellphone at idinial ang cellphone nymber ng mommy ni Payne, "Hello po... Tita? I'm afraid to tell you po hindi na kayang tapusin ni Payne ang competition, inaatake po si Payne ngayon... Opo nandito lang po kami sa school... opo tita... sige po."
Tanging ang kaunting sinag ng araw na kumakawala sa bawat siwang ng bintana na nakapalibot sa loob ng gymnasium ang nakikita ng lahat ng mga estudyante, guro at mga magulang. May spotlight na nakatutok sa dulong bahagi ng stage kung saan napukaw nito ang atensyon ng lahat. Dahan - dahang naglakad si Neal papalapit kay Payne na may hawak na bouquet of roses, kasunod niya ang kanilang mga kaibigan na kumakanta ng “We’ve Only just Began”. Iniabot ni Neal ang bouquet kay Payne at tila nanginginid ang luha ng dalagang ng kaniyang iunat ang kaniyang mga kamay at hawakan ang mga bulaklak, tumingin siya ng bahagya kay Maya at ang ngitian nila ang tanda ng pagpapasalamat nila sa isa’t isa. Nagsitayuan ang lahat ng mga magulang, mga guro at lahat ng estudyante ng sabayan nila ang pagkanta ng mga magkakaibigan sa stage. Natapos ang isang awitin ngunit inulit ng mga estudyante ang chorus habang nagyayakapan silang magkakaibigan, magkakaklase at kahit ang kanilang mga saglit na nakaalitan. Reco
Mabilis ang pag-paling ng ulo ni Payne sa kaliwa't kanan, naguguluhan siya sa mga nangyayari sa kaniya. Pilit na kinakalma ni Neal ang kaniyang sarili upang hndi maramdaman ni Payne ang kanyang pag- aalala. Si Ayla naman ay mas nangingibabaw sa kaniyang damdamin at kilos ang pagiging doktor kaya naman nanatili siyang kalmado at may kontrol sa lahat ng nangyayari kaysa pagiging ina na magpapanic sa pinapakitang kilos ng kaniyang anak."Sandali Payne anong nangyayari sa' yo? Sinong baby? Anong baby ang sinasabi mo?" mababakas ang panginginig sa boses ni Neal at halos gusto niyang yakapin si Payne.Nakatingin si Payne sa kawalan habang dahn- dahang tumutulo ang kaniyang mga luha, "Tinanggal nila ang baby natin Neal. Nasaan na ang baby natin? Sorry Neal, sorry...""Mommy sorry po nakagawa kami ng kasalanan ni Neal Patawarin mo po kami mommy."Kumunot ang noo ni Ayla na tila ba nahihiwagaan siya sa rebelasyon ngkaniyang anak. Nakatitig lamang si Neal habang mahigpit niyang hawak ang kama
Tanging ang mahinang ilaw sa poste na nasa labas gate ang nagsisilbing sinag sa maliit at madilim na silid na pinasukan nina Neal at Payne. Sa mabilis na pagbukas ni Neal ng pinto upang maiwasang mabasa sila ng ulan ay napaatras siy ang tatlong segundo at saka dahan -dahan namang inihahakbang niya ang kaniyang mga paa papasok sa silid.Nag - alangan ang mga paa ni Payne na pumasok nang makita niyang madilim at tila nakakatakot ang silid, "Umuwi na tayo Neal, tara na, baka makasabay pa natin sin Maya papalabas ng gate baka may dala silang payong makisilong nalang tayo."Dahan - dahang naglakbay ang mainit na palad ni Neal sa kaliwang kamay ni Payne at buong higpit niya itong tinitigan na para bang sinasabi niyang ibigay lang ang buong tiwala sa kaniya dahil nasa mabuti siyang kamay , bumulong ito ng, "Magpapatila lang tayo ng ulan, baka magkasakit ka, mapagalitan pa ako ni Tita Ayla, saglit lang tayo rito."&nbs
Sabado. Mag - aalas - singko ng hapon. Sa isang madilim at puting kwarto na may malaking salamin ay makikitang nakaupo si Payne na naka - khaki shorts with brown sleeveless top sa dulo ng kama, at si Neal na nakadamit ng white t-shirt at faded jeans ay nakatungo habang nakaupo sa silyang malapit sa isang 32 inches na TV.Mag sasampung minuto nang nababalot ng katahimikan ang paligid. Tanging ang mga buntong - hininga ng magkabilang panig ang maririnig sa bawat sulok ng silid.Biglang tumayo si Payne at itiniklop ang kaniyang mga braso sa unahan ng kaniynag dibdib, "Fine! Nakapag - desisyon na ako. Ako rin naman ang mahihirapan kapag tinuloy ko ito, hindi ba? Katawan ko ito, buhay ko ito. Wala kang pakialam!" Nanginginig ang mukha ni Payne at pinipigalan ang kaniyang mga mata na ilabas ang luha dahil nagtatapang - tapangan siya sa harap n Neal.Tumalikod si Payne at humarap sa bintana upang hindi makita ni Neal ang kaniya
Dahan - dahang iminumulat ni Payne ang kaniyang mga mata, nararamdaman niyang parang may naka dagan sa kaniyang buong katawan. Mula ulo hanggang sa kaniyang mga paa ay hirap na hirap niyang igalaw. Tanging ang kaniyang mga daliri ang may natitirang lakas para damhin ang hangin sa kaniyang paligid.Tila hinaharangan ng hangin ang kaniyang mga tainga kung kaya't sinasala nito ang mga tunog bago pa pumasok sa loob at iproseso ng utak niya. Ang kaniyang pang - amoy ay mas naging sensitibo, ngunit hindi mawari kung anong amoy ang nag- aagawang pumasok sa kaniyang isipan. Nagugulan. Namamagha. Naaaliw. Dahil sa unang pagkakataon, ang kaniyang kaisipan ay malaya at naninibago.Sa kabigatan ng nararamdaman ni Payne sa pagkakataong iyon ay minabuti niyang muling pumikit at damhin ang lamig ng kapaligiran. Ang lamig na dumadaloy sa bawat balahibo ng kaniyang mga braso. Dahan - dahang makikita sa kaniyang mga labi ang kaligayahan sa sandali
Sa isang slow motion effect ay makikitang nagtatawanan sina Gilbert, Maven, at Alvin habang pinagsasaluhan ang inihanda nilang pagkain sa kaarawan ni Neal. Habang si Neal naman ay pigil na pigil sa pagtawa at halos sumakit na ang tyan sa corny jokes ni Gilbert.Sa paulit- ulit na tukso ni Maven kay Gilbert ay mukhang gusto na nga niyang totohanin ang panliligaw kay Shara, ngunit katulad ng iba na may separation anxiety ayaw rin niyang pumasok sa isang relasyon lalo pa nga at malapit na ang graduation nila.Hindi rin siya sigurado kung pareho sila ng papasukan sa college, ngunit si Neal naman ay nagpayo ng "It's better to take the risk than regretting it" pagdating sa love.Kagaya ng ibang typical high school students, masyado pa rin naman silang newbie sa karanasan pagdating sa pakikipagrelasyon, at si Maven naman, sa pagiging relihiyoso niya ay mas pinipili niyang makapagtapos mun
Ilang minuto na ang nakakalipas at nagtatalo ang mga mata nina Shara at Gilbert kung sino ang magbubukas ng pinto, nagsalubong ang mga nakangiting mata nina Alvin at Neal ngunit inihakbang ni Maya ng mabilis ang kaniyang mga paa at lumapit sa pinto, bumuntong hininga.Kung gaano kabilis ang hakbang ni Maya ay ganun rin naman kabagal ang kaniyang kamay para abutin ang doorknob. Napapikit siya ng ilang segundo at inilapat ang kaniyang kanang kamay sa malamig na metal ng doorknob.Sinadya ni Maven na itaas ang kaniyang boses sa nakatalikod na si Maya, Sige na buksan mo na, parang alam mo na din naman kung sino 'yang kumakatok."Nagkibit - balikat lamang si Maya at dahan - dahang binuksan ng pinto...Naunang magpakita ang cake na may kandilang hugis letra, "16" na hinahawakan ng mga malalambot at maputing mga kamay ni..."Tita? Tita Penny? ... Mm... Ma? " Sa mga sandali
Limang minuto bago mag ala- sais nang lumapat ang kaliwang kamay ni Neal sa kaniyang kaliwang mata upang kuyumusin ito. Espesyal ang araw na ito para sa kaniya, bukod sa kaarawan niya, ngayon rin ang unang pagkakataon na mayroon siyang makakasamang girlfriend sa kaniyang kaarawan.Madalas kasi sa mga nauna na niyang relasyon na wala namang nagtagal, bago sumapit ang kaniyang kaarawan ay naghihiwalay na sila. Tinuring na nga niya itong kamalasan dahil kahit anong pilit niya ay mas pinipilit ng panahon na mag- isa siya sa kaniyang kaarawan.Bukod sa nabulabog ang kaniyang tainga sa alarm ng kaniyang cellphone, napilitan siyang buksan ang natutulog niyang mga mata at diwa sa pag- hawi ng kurtina ng nurse na nag- check ng kaniyang vitals.Maayos na ang pakiramdam ni Neal, at nakakagamit na rin sya ng cellphone, naiigalaw na niyang maayos ang kanyang mga kamay at braso. Sa ilang segundo ay itiniklop niyang muli
Lumapit ang pulis kay Alvin at tinulungang itayo ang binata, "Narinig mo pinapatawad ka na at hindi kana idedemanda.""Anak...?" Naguguluhang tawag ni Penny kay Neal."Tama po ang narinig nyo Ma, gusto ko na pong matapos ito. Gusto ko na po agad gumaling, pagkagaling ko, gusto ko pong magsimula tayong muli. Hilumin po natin ang nakaraan Ma, kasama sina Tita Shane at Maya."Napatakbo si Penny kay Neal at pinalibutan nya ng mapagmahal nyang mga braso ang di makagalaw nakatawan ng anak. Ramdam na ramdam ni Neal ang pagmamahal ng kanyang ina sa mga bisig nitong punung - puno ng pangungulila. Hindi napigilan ng lahat na maging emosyonal at mapaluha ng bahagya sa nasaksihan."Anak, napaka - buti ng puso mo, ayaw mong maghiganti sa taong nagkasala sayo. Proud ako, ganyan pala kita pinalaki.""Ma, deserve ko po lahat ng nangyari sa akin at gusto ko na pong itama ang lahat.