"Welcome to the 52nd Foundation Anniversary of Abelardo High School..."
Ito ang maagang bungad ng 45-minute speech ni Mrs. Martinez. Ewan ko ba naman parang pare-pareho lang naman ang opening remarks niya taun-taon, iniiba lang and numero kung pang-ilang foundation anniversary na ng school namin.
Habang tuluy-tuloy ang speech ng aming principal ay tuluy-tuloy din naman ang pang-gagaya ng mga estduyante sa mala-Cita Astals niyang pananalita. Siguro namememorize na rin nila ang speech ni Mrs. Martinez.
"Bakit kaya iyon at iyon din naman ang sinasabi ni Mrs. Martinez, na kailangan nating mag-champion at mag-compete sa ibang school para makilala tayo? Tayo ba o para makilala siya at ang school?", tanong ng isang babaeng senior student na kagaya ko habang paikot-ikot ang kaniyang daliri sa sampung hibla ng kaniyang kulot na buhok.
Sinagot siya ni Maya, "Bakit ayaw nyo bang nakikipag-compete sa ibang school? Eh di huwag kayong umeffort." sabay irap niya sa babaeng senior student.
Sabat naman ni Gibert, "hindi naman sa ganun Maya kaya lang, marami na kasing pangakong napako si Mrs. Martinez lalo na pagdating sa cash prizes."
"At siyempre kapag nanalo ka kakausapin ka ni Mrs. Martinez ng, "Uuy i-donate mo nalang ang cash prize mo sa beautification ng ating school." habang ginagaya ni Shara ang pananalita at kilos ng aming principal.
"Eh di huwag kayong pumayag!" Bahagyang pag-sigaw ni Maya kaya medyo siniko ko ang braso niya.
"Psst! hayaan mo na nga!" Pagtitig ko sa kaniya.
"Ikaw kasi Payne, nagbibigay ka sa school mula sa cash prize mo sa chess competition kaya ayun lab na lab ka ni Mrs. Principal kaya kapag inaatake ka ng seizures mo in the middle of your competition ayan na si Ma'am to the rescue." Pangungutya ng isang lalakeng senior high school na hindi ko naman ka-close.
"Oy! huwag mong ganyanin si Payne ha! Porket di ka pa nananalo, lagi kang putut sa ranking!" pagtatanggol ni Maya sa akin.
"Hhahahhahhahah!" nagtawanan ang mga kaklase ko na hindi nag-iisip na nasa court kami at nakapila kaya sumama ang tingin sa amin ni Sir Jack.
"Pst! Ano ba kayo, ok lang 'yun." nahihiya kong sagot sa mga kaklase ko.
Pagkasabi ni Mrs. Martinez ng, "Thank you and Goodluck to all of us!" ay biglang nagpulasan na ang mga estudyante at kaniya-kaniya ng punta sa designated places for their competition.
Niyakap ako ni Maya sa likod at ipinatong ang ulo niya sa balikat ko, "Good Luck best friend."
"Laki naman ng ribbon mo Maya sakop na buong mukha ko. hahahhah!" pagharap ko sa kaniya habang hawak ang braso ni Maya.
"Grabe kalahati lang naman ng mukha ko Payne!" habang inaayos niya ang ga-higanteng ribbon niyang parang kay Jojo Siwa.
"Goodluck Maya sa volleyball mo." ngiti kong sabi sa kaniya.
"Ikaw din, last na ito, pero manalo matalo eh... may prize pa rin tayo! hahahhaha!" gigil niyang tawa sa akin.
"Sira!" habang papalayo na kami sa isat-isa at kumakaway kami ng may halong excitement.
Nabangga ang likod ko habang paatras akong kumakaway kay Maya at si Maya naman ay tumalikod na sa akin at tumakbo na agad sa direksyon ng Gym.
"Ooops! Watch your steps." Boses it ni Neal, lumaki ang mata ko sa tuwa at tumaas ang balikat ko.
"Ikaw pala 'yan Neal." Pagharap ko sa kaniya habang hawak ko sa unahan ng dibdib ko ang aking backpack.
"Pupunta ka na ba sa chess room?" Nakangiti niyang tanong sa akin habang hawak niya sa tigkabilang kamay niya ang ibat-ibang kulay ng flaglets.
"Uhm.. oo, ikaw? Dito kayo sa court hindi ba?" nakatitig kong tanong sa kaniya.
"Yy...yes!" habang iwinawagayway ni Neal ang mga dala niyang flaglets
"Neeeeeal!!!!" Malakas na tawag ni Sir Jack sa kaniya sabay sensyas ng hinlalaki ni Neal na kailangan na niyang umalis.
"Sige Neal, goodluck ha? Aja!" itinaas ko ang aking kamao habang papalayo si Neal at kumakaway sa akin.
-------------
Naghiwalay ang landas nina Payne at Neal na baon nila ang pag-asang mananalo sila sa competition ngayong taong ito. Katulad ng ibang mga estudyante sa Abelardo High School buo ang loob ng bawat isa na mapapanalunan nila ang cash prize.
Naglalakad si Payne papuntang Room 3B dahil duon ang designated room para sa chess competition, at habang papalapit na siya ay nararamdaman niyang si Lea ang pumapalit sa pagkatao niya.
"Lea huwag ngayon, lalaban ako sa chess baka matalo ako," nanginginig ang mga kamay ni Payne habang pakikipagbuno siya sa kaniyang isipan.
"Payne, magiging masaya ito lalaruin ko lang ang mga kalaban mo, hahahha!" Pangangatwiran ni Lea sa isipan ni Payne.
"Good morning po", tumango si Lea sa 1st year freshman na watcher nang makita niya ito sa pintuan ng Room 3B. Ngumiti lang sa kaniya ang watcher.
Mayroong limang magkakahiwaly na lamesa ang room, at sa bawat lamesa ay may tigda-dalawang upuan sa tigkabila nito. Nakalatag rin sa lamesa ang chess mat at naka-ayos na rin ang mga chess pieces at sa tabi nito ay ang chess timer.
Itinuro ng watcher kung saan ang puwesto ni Lea at agad naman itong pumunta sa tapat ng kaniyang makakalaban, isang lalakeng senior student mula sa kabilang section.
"Hello.” Bahagyang pag-angat ni Lea ng kaniyang kaliwang palad at patagong pag-ngiti nito sa lalake.
Nagsimula ng tumayo ang teacher sa unahan ng mga chess players at binasa ang guidelines at mechanics ng laro. Pagkatapos nitong sabihin ang "Let the games begin!" ay agad namang pumito ang freshman watcher signal na magsisimula na officially ang chess competition.
Sa pag-upo ni Lea ay agad na pumalit si Jojo sa kaniya. Biglang nagliwanag ang mukha ni Payne dahil lumakas ang tyansa niyang mananalo siya sa laban na ito.
Sa puting kulay nakatapat si Jojo habang ang kalaban naman niya ay sa itim. Inarangkada ni Jojo ang chess pieces niya, sunud-sunod niyang ini-usad ang mga pawn upang magbigay daan sa kaniyang bishop at rook.
Ang kalaban naman niya ay isang horse ang pinakawalan at ang mga pawn sa unahan ng kaniyang bishop at queen.
Mabilis ang pag-arangkada ng kanilang chess pieces ganun rin kabilis ang pagpindot nila sa kanilang chess timer.
Sunud-sunod ang pagkain ni Jojo ng mga pawns ng kalaban. Ganun din ang kalaban niyang gigil na gigil at gutom na gutom na kinain niya ang ibang official chess pieces ni Jojo.
"Check!" ito ang nasa isip ni Jojo at ilang moves pa ay siguradong checkmate na ang kalaban.
Agad nilihis ng kalaban ang kaniyang king upang makaiwas sa pag-atake ni Jojo. Unti-unting inuubos nito ang official ng kalabang hanggang sa tig-iisang horse, bishop queen at tatlong pawns na lamang ang natira sa kaniya.
"Check!" ito ang banat ng kalaban ni Jojo at ganti niya, sabay hawak nito sa kaniyang baba dahil nakakalamang na siya.
Inabante ni Jojo ang kaniyang queen at nsa likod nito ay rook upang maging bantay ng naka-ambang na queen ng kalaban at...."Check!" sa bahaging ito parang si Jojo na ang mananalo.
Pagkatapos harangan ng kalaban ang kaniyang king ay biglang…
"Aaaahhh!!!" Napahawak si Jojo sa kaniyang ulo at si Payne ang agad na pumalit sa kaniya ngunit pinilit nitong pindutin ang timer kahit hindi pa niya naiigalaw ang anuman sa kaniyang chess pieces.
"Ooops! Wala ka pang tira Payne." Pagpigil ng kalaban nya sa nakapatong na kamay ni Payne sa timer.
Tinatapik-tapik ni Payne paulit-ulit ang kaniyang tig-kabilang sentido dahil hindi niya makontrol ang mga boses na bumubulong sa kaniyang isip.
"Takbo na Payne, magpatalo ka na!" Lumalakas at humihina ang mga nagsasalita sa isip ni Payne at naging sanhi ito para hindi na masundan ang next move niya sa chess.
Nanginginig sa takot at kaba ang kalaban ni Payne sa chess at napahawak siya sa kanang braso ni Payne," Payne, are you okay?"
Mabilis na tinabig ni Payne ang kamay nito at lalo pang lumakas ang pagsigaw ni Payne habang tinatakpan niya ang kaniyang tainga at nakapikit ang kaniyang mga mata, "Aaaaahhhh! Layuan niyo ako!!!"
Dumating si Miss Lexy na noong panahong iyon ay napadaan sa room nila at napansing nagkakagulo ang mga estudyante sa loob ng room, "Tumabi nga kayo! Anong nangyayari dito?!", paghawi ni Miss Lexy sa mga estudyanteng nakapalibot kay Payne habang ang isang teacher naman na bantay sa room ay nanginginig sa pag-aalalang pinapaypayan ang mukha ni Payne. Makailang pagpaypay niya sa mukha ni Payne ay nagdesisyon itong lumabas ng classroom dahil pati siya ang nagkakaroon ng panic attack sa nagyayari.
"Matatapos na yata ang game Miss Lexy, biglang nag-seizure si Payne." pagpapaliwanag ng isang junior student na naki-osyoso lamang sa nangyari.
" So anong ginagawa niyo? Why don´t you bring her sa clinic? Bilis na!" nanggagalaiting sigaw mi Miss Lexy.
"Eh, Miss ayaw pong magpahawak ni Payne!" Sigaw ng isang Sophomore student na nasa likod ng mga estudyanteng nakiki-osyoso sa nangyayari kay Payne.
Walang nagawa si Miss Lexy kundi umalis para tawagin si Mrs. Martinez, ngunit biglang tumunog ang cellphone nito at may kinausap sa telepono.
Ang isang babaeng junior student naman ay patakbong pumunta sa gym upang hanapin si Maya. Hinahabol nito ang kaniyang hininga at pawis na pawis na lumapit kay maya na kasalukuyang nasa gitna ng gym at naglalaro ng volleyball.
Papaluin na sana ni Maya ang bola ng biglang, "Maaaayaaaa!!!!" Sigaw ng babaeng junior student na nsa entrance ng gym. Napatingin ang lahat sa babaeng junior student.
Nagbulungan ang lahat at dahil pagod na pagod ang junior student sa pagtakbo ay hindi na nagawa nitong lumapit kay Maya. Sumigaw na lamang ito habang ang dalawa niyang palad ay nasa gilid ng kaniyang bibig, "Si Payne inatake, nagwawala at nagsisisigaw sa Room 3B."
Lumaki ang mga mata ni Maya at agad na ibinagsak ang bola sa sahig at agad na iniwan ang laro at biglang tumakbo palabas ng gym.
Napahawak sa ulo sa pag-kainis at pagkagalit ang ibang team mates ni Maya. Ang coach naman nila ay napahawak sa kaniyan baywang at umiiling, nagsenyas rin ito ng timeout at sub dahil alam niyang malabo ng bumalik si Maya sa paglalaro.
"Anong nangyari?!" "Grabe naman!" "Ano ba naman ýan sira na ang laro oh!" - ito ang mga bulung-bulungan ng mga estudyante at mga manlalaro sa loob ng gym.
Noong mga sandaling iyon ay naka-upo siNeal sa bench ng court at nagpapahinga dahil katatapos lang niyang maglaro at naghihintay siyang tapikin ng team mate niya upang siya naman ang sumalang sa court.
Napansin niyang maraming nagtatakbuhang mga estudyante papunta sa direksyon ng Room 3B. Hindi naman niya ito pinansin ngunit nakita niyang mabilis na tumatakbo si Maya kaya hinarang niya ang isang babaeng freshman student para alamin kung anong nangyayari.
"Sandali… anong meron? Bakit parang nagkakagulo?" pagharang ni Neal sa isang estudyante, "Si Payne daw hindi natapos ang laro nagsisisigaw.¨, sagot nito sa kanya.
" Neal your turn!" Sigaw ng isa niyang ka-team mate.
Walang nagawa si Neal, gustuhin man niyang puntahan si Payne pero mahalaga itong game na ito sa kaniya, transferee lang siya pero kinakitaan na siya ng teammates niya ng pagiging MVP kaya umaasa sila kay Neal para makalaban sila sa Intramurals.
"Hindi ko na ba tatapusin ang laro para puntahan si Payne?" pag-aalinlangan niya.
"Payne...Okay lang yan, calm down. " nanginginig na paghawak ni Maya sa kanang braso ni Payne. Pilit niyang kinakalma ang kaibigan niya, kahit nangyari na ito nuong sophomore sila, na sa gitna ng chess competetion ni Payne at biglang umatake ang episodes niya pero after five minutes ay kumalma ito dahil sa mahigpit na yakap ni Maya. "Best friend, andito ako, si Maya ito, uy, ok na yan, ok ka na diba? " niyakap ni Maya si Payne mula sa likod nito habang pinupunasan niya ng kanyang panyo ang pawisang noo ni Maya. "Tatapusin mo ang laro ha? Kaya mo yan!" hindi matanggal ni Maya anv kaniyang pagyakap kay Payne habang patuloy ang lagsigaw nito at paukit-ulit na pagtakip sa kaniyang mga tenga. Kinuha ni Maya ang kaniyang cellphone at idinial ang cellphone nymber ng mommy ni Payne, "Hello po... Tita? I'm afraid to tell you po hindi na kayang tapusin ni Payne ang competition, inaatake po si Payne ngayon... Opo nandito lang po kami sa school... opo tita... sige po."
"I DON'T WANT MY DAUGHTER TO SEE YOU EVER AGANI!" Ito ang nagngingitngit na boses ni Mrs. Framania kay Neal nang makita itong pumasok sa pinto ng clinic. Namumulaga ang mga mata niya sa pagkainis sa nangyari kay Payne. Sa isip ni Mrs. Framania, "Tama talaga ang hinala ko sa batang ito, walang mabuting maiidulot ito kay Payne, hindi na sana ako pumayag na tutluyang mahulog ang loob ng anak ko sa kaniya." "Tita..." Mag-papaliwanag sana si Neal ngunit sumabat na si Payne. "Pasensya ka na Neal..." nanghihina pa nitong boses. "Anong pasensya Payne?! Si Neal ang dapat humingi ng pasensya dahil simula ng nag-date kayo ay dumalas ang episodes mo. Dumalas din ang switching ng personalities mo." Hysterical si Mrs. Ayla Framania, naiinis siya kapag nakikita niya ang pormahan ni Neal. Sina Principal Martinez naman at nurse Jane ay parang nanonood ng mala-teleseryeng pag
"A-BE-LAR-DO! A-BE-LAR-DO!" "HEP HEP ... HOORAY!" "WOOHOOO!!!" Ito ang nakababasag-taingang sigaw ng mga high school student habang naglalakad sila papuntang basketball court kung saan pormal at opisyal na sasabihin ni Sir Jack kung sino-sino ang mga qualified para sa Inter-School Competition na gaganapin ulit sa Holy Angels University. At habang nag-iingay ang mga miyembro ng cheering squad ng school at ang lahat ng estudyante ay magulo pa ang pila ay dumating naman ang grupo ni Neal. "HUY!! Iingay nyo! Umayos na nga kayo sa pila..." Sigaw ni Maven sa mga sophomore students. Nang makita nilang dumadating na isa-isa ang mga teachers para pumunta sa pila ng mga estudyante ay agad namang tumugtog ng "Lupang Hinirang" ang malalaking speakers na nasa paligid ng campus. Napilitang umayos sa pila ang mga estudyante upang magsagawa ng
"Oh Maya! How's your game?" Inakbayan ni Neal si Maya bago pa ito makasampa sa Jeepney. "Ay ikaw pala kuya, kanina ka pa ba dyan?" Makatapat silang umupo sa loob ng jeep, dalawang tao ang pagitan mula sa driver. "Di naman, may ka-text ako kanina then pagharap ko nakita ko likod mo, kumusta ang laro balita ko...?" Panaka-naka ay tumitingin siya kay Maya at sa cellphone niya habang nagtetext siya. "Okay naman, magagaling ang team ng Maryknoll Academy, but of course mas magaling kami kaya... nanalo kami so... pasok kami sa semi-finals...uuy! kuya! Nakikinig ka ba?" Sinipa ni Maya ang kanang paa ni Neal. "Oh sorry! Katext ko kasi si Payne, ibinabalita ko na kasama kita ngayon sa jeep at nanalo kami sa first game. Congrats ha!" Ngiti nitong sagot kay Maya. "Teka ano nga palang number mo?" "Ah... kakamiss naman ang bestfriend ko, mamaya pag-uwi ko tatawagan ko siya at babalit
Nanginginig ang mga kamay ni Maya. Huminto ng pilit ang kaniyang mga paa sa pag-hakbang. Parang nanlalambot ang kaniyang kalamnan at umiikot ang kaniyang paningin sa pagkalito. Naguguluhan siya dahil hindi ito ang pagkakakilala niya kay Lee, iniisip niyang sa pagbabago ng nakasanayang pangalan ni Lee, nabago ito bilang Brian kasabay ng pagbabago ng kaniyang pag-uugali. Ngunit, pareho lang ang damdamin ni Maya nuong bata siya na may lihim siyang pagtingin kay Lee at ngayong kaharap na niya si Brian. Hindi rin niya alam kung magsisisi ba siyang nakipag-date siya kay Brian dahil sa pagiging possessive niyang ugali. Maraming tumatakbo sa isipan ni Maya, "Ito ba talaga ang Lee na malambing at selfless na nakilala ko nuong bata pa ako?""Bbb...Brian...? O...okay ka lang ba?" kumakabog sa kaba ang dibdib ni Maya, natatakot siya pero kung kakawala siya sa mahigpit na pagkakahawak nito sa kaniya ay baka lalong magalit si Brian. Dahan-dahang tumingin
Nababalot ng kaba ang buong katawan ni Neal. Hindi niya alam kung sino ang nagpadala ng picture nila ni Diana kay Payne. Iniisip rin niyang baka si Diana lang ang may pakana ng lahat. Naghihintay siya sa mga kasunod na irereply ni Payne, ngunit dumaan ang limang minuto ay wala pa ring reply ang dalaga. "Payne... galit ka yata, sorry, oo mali ako hindi ko naman talaga siya pinsan, pero hindi ko rin naman siya kilala. Pero tama ka, si Diana nga 'yang nasa picture pero mali ang iniisip mo, mabilis ang pangyayari at pati ako ay nagulat." Ito ang naiipon sa isip ni Neal na hindi naman niya mai-type sa kaniyang cellphone. Hindi na tinangkang mangatwiran ni Neal kay Payne, at magtatype na siya ng mga salita para suyuin si Payne... ngunit mas pinili niyang tumahimik nalang at plano niyang magpaliwanag ng personal. Sa personal, makikita niya ang totoong reaction sa mukha ni Payne, malalaman niya ang totoong gust
Iniangat ni Neal ang kaniyang kamay upang alalayan si Payne sa pagbaba mula sa Jeep at nang mapansing pawisan ang kaniyang palad ay agad niya itong ipinahid sa laylayan ng kaniyang black t-shirt at agad hinawakan ang kaliwang braso ni Payne.Umirap lamang ang dalaga ngunit sa loob niya'y kinikilig siya sa tuwa at pigil na pigil ang kaniyang pag-ngiti, "Bakit ka naman nandito?" Mabilis niyang pagbaba ng Jeep."Nakatambay ako rito sa entrance ng Eco Park, sasakay na ako ng Jeep nang nakita kita, naisip kong alalayan ka sa pagbaba." Habang sinusundan niya sa paglalakad si Payne.Papasok na sa loob ng Eco-Park si Payne at lumingon ito sa kaniyang likod para harapin si Neal. Agad namang tumakbo si Neal at lumipat ulit sa likod ni Payne kaya napabuntong-hininga ang dalaga, inilagay ang bigat ng kaniyang mga kamay sa tigkabila niyang baywang at nagsalubong ang kanyang mga mata."Haay naku Neal!!! Ikaw na ng
Habang nag-aabang ng Jeep sina Neal at Payne sa labas ng Eco-Park ay hinawakan ni Neal ang kamay ni Payne sa huling pagkakataon ng araw na 'yun. Bago sumakay si Payne ng Jeep ay baon niya ang matatamis na ngiti ni Neal, ngiti ng pagkagalak na muli niyang nakita ang binata at ngiti ng paniniwalang magiging tapat sa kaniya si Neal sa araw-araw kahit hindi sila magkasama. Ngiti ng pagtitiwala na ayaw niyang tanggalin sa puso niya. At sa paglayo ng Jeep na sinasakyan ni Payne ay baon naman ni Neal ang pag-asang baka naman bukas ay magbago ang isip ni Payne at surpresang makita niya ito sa finals. Namimiss na niya ang dalaga, ang totoo pinipigilan niya ang sarili niyang yakapin lagi si Payne dahil masasanay siya at lalo lang niyang mamimiss, naiisip niyang hindi pa panahon para sa kanila ang ganoong mga bagay. Natatakot siya sa maaaring mangyari, mabuti man o masama, mas okay na ang nag-iingat. Ibinukod kasi niya si Payne sa mga babaeng napag
Tanging ang kaunting sinag ng araw na kumakawala sa bawat siwang ng bintana na nakapalibot sa loob ng gymnasium ang nakikita ng lahat ng mga estudyante, guro at mga magulang. May spotlight na nakatutok sa dulong bahagi ng stage kung saan napukaw nito ang atensyon ng lahat. Dahan - dahang naglakad si Neal papalapit kay Payne na may hawak na bouquet of roses, kasunod niya ang kanilang mga kaibigan na kumakanta ng “We’ve Only just Began”. Iniabot ni Neal ang bouquet kay Payne at tila nanginginid ang luha ng dalagang ng kaniyang iunat ang kaniyang mga kamay at hawakan ang mga bulaklak, tumingin siya ng bahagya kay Maya at ang ngitian nila ang tanda ng pagpapasalamat nila sa isa’t isa. Nagsitayuan ang lahat ng mga magulang, mga guro at lahat ng estudyante ng sabayan nila ang pagkanta ng mga magkakaibigan sa stage. Natapos ang isang awitin ngunit inulit ng mga estudyante ang chorus habang nagyayakapan silang magkakaibigan, magkakaklase at kahit ang kanilang mga saglit na nakaalitan. Reco
Mabilis ang pag-paling ng ulo ni Payne sa kaliwa't kanan, naguguluhan siya sa mga nangyayari sa kaniya. Pilit na kinakalma ni Neal ang kaniyang sarili upang hndi maramdaman ni Payne ang kanyang pag- aalala. Si Ayla naman ay mas nangingibabaw sa kaniyang damdamin at kilos ang pagiging doktor kaya naman nanatili siyang kalmado at may kontrol sa lahat ng nangyayari kaysa pagiging ina na magpapanic sa pinapakitang kilos ng kaniyang anak."Sandali Payne anong nangyayari sa' yo? Sinong baby? Anong baby ang sinasabi mo?" mababakas ang panginginig sa boses ni Neal at halos gusto niyang yakapin si Payne.Nakatingin si Payne sa kawalan habang dahn- dahang tumutulo ang kaniyang mga luha, "Tinanggal nila ang baby natin Neal. Nasaan na ang baby natin? Sorry Neal, sorry...""Mommy sorry po nakagawa kami ng kasalanan ni Neal Patawarin mo po kami mommy."Kumunot ang noo ni Ayla na tila ba nahihiwagaan siya sa rebelasyon ngkaniyang anak. Nakatitig lamang si Neal habang mahigpit niyang hawak ang kama
Tanging ang mahinang ilaw sa poste na nasa labas gate ang nagsisilbing sinag sa maliit at madilim na silid na pinasukan nina Neal at Payne. Sa mabilis na pagbukas ni Neal ng pinto upang maiwasang mabasa sila ng ulan ay napaatras siy ang tatlong segundo at saka dahan -dahan namang inihahakbang niya ang kaniyang mga paa papasok sa silid.Nag - alangan ang mga paa ni Payne na pumasok nang makita niyang madilim at tila nakakatakot ang silid, "Umuwi na tayo Neal, tara na, baka makasabay pa natin sin Maya papalabas ng gate baka may dala silang payong makisilong nalang tayo."Dahan - dahang naglakbay ang mainit na palad ni Neal sa kaliwang kamay ni Payne at buong higpit niya itong tinitigan na para bang sinasabi niyang ibigay lang ang buong tiwala sa kaniya dahil nasa mabuti siyang kamay , bumulong ito ng, "Magpapatila lang tayo ng ulan, baka magkasakit ka, mapagalitan pa ako ni Tita Ayla, saglit lang tayo rito."&nbs
Sabado. Mag - aalas - singko ng hapon. Sa isang madilim at puting kwarto na may malaking salamin ay makikitang nakaupo si Payne na naka - khaki shorts with brown sleeveless top sa dulo ng kama, at si Neal na nakadamit ng white t-shirt at faded jeans ay nakatungo habang nakaupo sa silyang malapit sa isang 32 inches na TV.Mag sasampung minuto nang nababalot ng katahimikan ang paligid. Tanging ang mga buntong - hininga ng magkabilang panig ang maririnig sa bawat sulok ng silid.Biglang tumayo si Payne at itiniklop ang kaniyang mga braso sa unahan ng kaniynag dibdib, "Fine! Nakapag - desisyon na ako. Ako rin naman ang mahihirapan kapag tinuloy ko ito, hindi ba? Katawan ko ito, buhay ko ito. Wala kang pakialam!" Nanginginig ang mukha ni Payne at pinipigalan ang kaniyang mga mata na ilabas ang luha dahil nagtatapang - tapangan siya sa harap n Neal.Tumalikod si Payne at humarap sa bintana upang hindi makita ni Neal ang kaniya
Dahan - dahang iminumulat ni Payne ang kaniyang mga mata, nararamdaman niyang parang may naka dagan sa kaniyang buong katawan. Mula ulo hanggang sa kaniyang mga paa ay hirap na hirap niyang igalaw. Tanging ang kaniyang mga daliri ang may natitirang lakas para damhin ang hangin sa kaniyang paligid.Tila hinaharangan ng hangin ang kaniyang mga tainga kung kaya't sinasala nito ang mga tunog bago pa pumasok sa loob at iproseso ng utak niya. Ang kaniyang pang - amoy ay mas naging sensitibo, ngunit hindi mawari kung anong amoy ang nag- aagawang pumasok sa kaniyang isipan. Nagugulan. Namamagha. Naaaliw. Dahil sa unang pagkakataon, ang kaniyang kaisipan ay malaya at naninibago.Sa kabigatan ng nararamdaman ni Payne sa pagkakataong iyon ay minabuti niyang muling pumikit at damhin ang lamig ng kapaligiran. Ang lamig na dumadaloy sa bawat balahibo ng kaniyang mga braso. Dahan - dahang makikita sa kaniyang mga labi ang kaligayahan sa sandali
Sa isang slow motion effect ay makikitang nagtatawanan sina Gilbert, Maven, at Alvin habang pinagsasaluhan ang inihanda nilang pagkain sa kaarawan ni Neal. Habang si Neal naman ay pigil na pigil sa pagtawa at halos sumakit na ang tyan sa corny jokes ni Gilbert.Sa paulit- ulit na tukso ni Maven kay Gilbert ay mukhang gusto na nga niyang totohanin ang panliligaw kay Shara, ngunit katulad ng iba na may separation anxiety ayaw rin niyang pumasok sa isang relasyon lalo pa nga at malapit na ang graduation nila.Hindi rin siya sigurado kung pareho sila ng papasukan sa college, ngunit si Neal naman ay nagpayo ng "It's better to take the risk than regretting it" pagdating sa love.Kagaya ng ibang typical high school students, masyado pa rin naman silang newbie sa karanasan pagdating sa pakikipagrelasyon, at si Maven naman, sa pagiging relihiyoso niya ay mas pinipili niyang makapagtapos mun
Ilang minuto na ang nakakalipas at nagtatalo ang mga mata nina Shara at Gilbert kung sino ang magbubukas ng pinto, nagsalubong ang mga nakangiting mata nina Alvin at Neal ngunit inihakbang ni Maya ng mabilis ang kaniyang mga paa at lumapit sa pinto, bumuntong hininga.Kung gaano kabilis ang hakbang ni Maya ay ganun rin naman kabagal ang kaniyang kamay para abutin ang doorknob. Napapikit siya ng ilang segundo at inilapat ang kaniyang kanang kamay sa malamig na metal ng doorknob.Sinadya ni Maven na itaas ang kaniyang boses sa nakatalikod na si Maya, Sige na buksan mo na, parang alam mo na din naman kung sino 'yang kumakatok."Nagkibit - balikat lamang si Maya at dahan - dahang binuksan ng pinto...Naunang magpakita ang cake na may kandilang hugis letra, "16" na hinahawakan ng mga malalambot at maputing mga kamay ni..."Tita? Tita Penny? ... Mm... Ma? " Sa mga sandali
Limang minuto bago mag ala- sais nang lumapat ang kaliwang kamay ni Neal sa kaniyang kaliwang mata upang kuyumusin ito. Espesyal ang araw na ito para sa kaniya, bukod sa kaarawan niya, ngayon rin ang unang pagkakataon na mayroon siyang makakasamang girlfriend sa kaniyang kaarawan.Madalas kasi sa mga nauna na niyang relasyon na wala namang nagtagal, bago sumapit ang kaniyang kaarawan ay naghihiwalay na sila. Tinuring na nga niya itong kamalasan dahil kahit anong pilit niya ay mas pinipilit ng panahon na mag- isa siya sa kaniyang kaarawan.Bukod sa nabulabog ang kaniyang tainga sa alarm ng kaniyang cellphone, napilitan siyang buksan ang natutulog niyang mga mata at diwa sa pag- hawi ng kurtina ng nurse na nag- check ng kaniyang vitals.Maayos na ang pakiramdam ni Neal, at nakakagamit na rin sya ng cellphone, naiigalaw na niyang maayos ang kanyang mga kamay at braso. Sa ilang segundo ay itiniklop niyang muli
Lumapit ang pulis kay Alvin at tinulungang itayo ang binata, "Narinig mo pinapatawad ka na at hindi kana idedemanda.""Anak...?" Naguguluhang tawag ni Penny kay Neal."Tama po ang narinig nyo Ma, gusto ko na pong matapos ito. Gusto ko na po agad gumaling, pagkagaling ko, gusto ko pong magsimula tayong muli. Hilumin po natin ang nakaraan Ma, kasama sina Tita Shane at Maya."Napatakbo si Penny kay Neal at pinalibutan nya ng mapagmahal nyang mga braso ang di makagalaw nakatawan ng anak. Ramdam na ramdam ni Neal ang pagmamahal ng kanyang ina sa mga bisig nitong punung - puno ng pangungulila. Hindi napigilan ng lahat na maging emosyonal at mapaluha ng bahagya sa nasaksihan."Anak, napaka - buti ng puso mo, ayaw mong maghiganti sa taong nagkasala sayo. Proud ako, ganyan pala kita pinalaki.""Ma, deserve ko po lahat ng nangyari sa akin at gusto ko na pong itama ang lahat.