Dumating ako sa bahay galing sa school na nasa pagkatao ko sa Jojo, ayaw pa niyang umalis sa akin at dahil dito madali akong napagod sa byahe.
Hindi na ako naihatid ni Neal dahil nang dumaan ako sa basketball court ay wala siya.
Sasamahan sana ako ni Maya na pumara ng jeep pero nainip na ako sa kahihintay na matapos ang volleyball practice niya sa gym, kaya I decided to leave her.
Nagpaalam lang ako sa kaniya sa tingin at senyas, gusto man ni Maya na lumapit sa akin pero pumito na agad ang coach niya kaya wala akong choice kundi umalis nalang.
Bumungad si Mommy sa gate pagbaba ko ng jeep.
Bakas sa mukha niya ang pagkainip sa paghihintay at pag-aalala dahil humahaba ang leeg niya nang makita ang jeep na sinasakyan ko na tumigil sa harap ng bahay namin.
"Payne, ang sabi ni doktora magpahinga ka, kayang-kaya mo naman yang chess competition na 'yan eh. Don' t stress out yourself, hindi naman yan pang academic, extra curricular lang naman 'yan. " binubuksan ni mommy ang gate at hinahagod ang likod kong basa ng pawis, agad niyang kinuha ang nakasabit na good morning face towel sa loob ng uniform ko.
"Ok lang ako, don't worry." dire-diretso lang ako sa pagpasok sa gate at pagbukas ng front door namin.
Napansin ni mommy na iba ang tono ng boses ko.
Alam kong hindi ikaw si Payne, pero anak just take things slow, hindi importante sa akin na mag-champion ka kung magkakasakit ka naman.
"What?! How about my past achievements? Wala lang lahat 'yun?"
"Payne, that is not what I mean, don't get me wrong, I am just concerned na baka lumala ang episodes mo at hindi mo ma-control ito. Katulad ngayon, I know si Jojo ka, paano kung nasa gitna ka ng competition bigla mag-iba ang personality mo? "
"Ganun naman talaga diba kahit noon pa?"
"I know but Maya was always there to guide you, ngayon baka hindi na dahil nabanggit sa akin ni Miss Lexy na pareho kayo ng oras ng competition ni Maya and I won't be there, You will be all by yourself, and I am not that sure if you can handle yourself well. "
"I am too old for your advices, for your concerns. I can handle myself well." dumiretso na ako sa kwarto and I slammed the door.
Agad akong nagtanggal ng uniform, pinabayaan itong nakakalat sa floor at isinuot ang white round neck shirt ko with boxer shorts.
Sa paghiga ko ay iniwan na ako ni Jojo. Naramdaman ko ang pagod at pawisang mga palad ni Payne.
"Totoong chess competition na bukas, pero bakit parang tinatamad akong maglaro? " bulong ko sa sarili ko habang inaayos ko ang higaan ko at naghahanda na akong matulog.
Nitong mga nakaraang araw kasi napagod ako sa everyday chess practice namin. Kung sino-sinong teachers ang naging kalaban ko, kung sinu-sino ring mga tao ang pumapasok sa pagkatao ko, kaya naman hindi ko na alam kung ako nga ba ang naglalaro nang mga oras na iyon o ang ibang tao na nasa katauhan ko.
Nagvibrate ang aking cellphone na nakapatong sa aking bed side table.
Tinatamad na akong tingnan ito actually. Katulad ng mabilis na pagpapalit ng mga personality ko, ganoon din ang pagod ko sa pakikisalamuha sa mga ito.
Mahirap, nakakapagod sa utak hindi lang sa pisikal. Ang pagka- hyper ng isang 8 years old na si Lea, at biglang pagpapalit ng katauhan ng isang 50 years old na si Jojo ay nakakalugaw ng utak.
May mga pagkakataong ayaw kong umalis si Jessica sa akin, hindi dahil ka-edad siya ni Payne kundi dahil mas nagkakasundo kami sa maraming bagay. Isang bagay lang naman ang hindi kami magkasundo ni Jessica, ang pagiging hello kitty fan ko.
Sa pangalawang pagkakataon ay tumunog nanaman ang notification message ng cellphone ko, napilitan akong iangat ang kanang braso ko upang kunin ang cellphone kong nakapatong sa bedside table.
Nakapikit na ako nang itinapat ko ang cellphone ko sa aking mukha at ang matinding blue light nito ang pumilit sa aking mga mata para buksan ko ang mga ito.
Sinilip ko pa ng aking kanang mata ang aking cellphone, "Sino kaya ito, ibang number." habang binubuksan ko palang ang message application.
"I miss you"
"Nakauwi ka na"
Magkasunod ang text message. Hindi ko kilala ang number, walang period or exclamation point, simpleng "i miss you" at "nakauwi ka na" lang.
Magrereply na sana ako ng, "hus dis?" pero biglang nagmessage ulit.
"Si Neal ito, bago na ang number ko."
Hhmm... Bakit kaya nag-iba ang number ni Neal, hindi kaya may huma-hunting sa kaniyang babae at kinukulit siya nito?
Nag-reply lang din ako ng... "Bakit wala ka sa final practice kanina? Dumaan ako sa court, hindi kita nakita."
"Maaga akong umuwi Payne, tumawag si Mommy, mejo nagkasagutan kami dahil gusto niyang sa abroad ako mag-college, eh hindi ako pumayag."
"Kaya ba nagpalit ka ng cellphone number?"
"Yep! At ikaw lang ang nakaka-alam."
"Magandang opportunity ang mag-aral sa abroad, di lahat nabibigyan ng ganiyang opportunity, bakit ayaw mo? Mas mabilis pa sa alas-kwatro ang reply ko kay Neal.
"Ayaw kong malayo sa iyo Payne, hindi ko gusto ang long distance relationship and besides dito ako masaya."
Napangiti ako at napa-upo. Sumandal ako sa headboard kong kasing-lambot ng pinagpatong-patong na isang kilong bulak, itinakip ko ang comforter ko sa aking mga hita, at kinuha ko ang unicorn throw pillow ko mula sa aking upuan.
Nakangiti lang ako at paulit-ulit na binabasa ang huling text message ni Neal, "Ayaw kong malayo sa iyo Payne..."
Tumigil ang mga daliri ko sa pag-type ng message.
"Psst.. Nakatulog ka na yata Payne."
Parang napilitan akong mag-reply sa kaniya dahil baka akalain niyang tulog na nga ako at hindi na siya mag-text.
"I miss you too..." reply ko sa kaniya.
"Ako din, gusto kong maulit ang date natin sa Eco Park. Pwede bang before the competition magkaroon tayo ng kahit isang buong araw lang na magkasama tayo, bitin kasi 'yung oras natin sa Eco Park last week eh."
"Wala din naman kasi tayong gagawin sa Eco Park Neal."
"Eh di lilibutin natin ang Eco Park ng paulit-ulit habang hawak ko ang kamay mo. Kakain ulit tayo ng ice cream at iswi-swing ulit kita, magtatagpo tayo sa slide, maghahabulan tayo at kapag napagod ay magpapahinga tayo sa kubo."
"Oh tapos?" nakangiti kong reply kay Neal.
"Tapos maglalaro tayo ng question and answer portion."
"Hahahha! Ano naman yang question and answer mo na na 'yan aber?"
"Question and answer para mas makilala pa natin ang isa't-isa Payne, masaya 'yun."
"Huh?" gusto ko sanang lagyan ng lol emoji lero nagdalawang-isip ako.
"Tapos Payne, kung sino ang magtatanong siya ang kakain ng ice cream ng isa!"
"Eeew! Kadiri ka talaga Neal! Tumatawa ako habang itina-type ko ang mga letra.
"Kainis naman to oh! Sa dami kong gustong itanong sa'yo ubos agad ang ice cream mo!"
"Hahaha! Oh sige nga sample ngayon?" agad kong reply habang natatawa ako sa palitan namin ng text messages.
"Sure ka ba?" naglagay si Neal ng scary emoji.
Nireplyan ko naman siya ng smiley emoji. "Sige, sure."
"Anong nararamdaman mo ngayon Payne?"
"Ano namang klaseng tanong yan?"
"Eh basta sagutin mo, 'yan ang tanong ko eh."
Napabuntong-hininga ako habang dahan- dahan kong tinatype ang mga letra, "Aahmm...pagod. Sobrang pagod ako ngayon."
"Physically o mentally?"
"Both Neal. Teka, hoy madaya ka! Second question mo na yan ha, wala pa akong first question, ako naman magtatanong!" mabilis kong reply sa kaniya at nilagyan ko pa ito ng angry emoji.
"Haha sige na nga, may follow-up question pa kasi ako eh, ok your turn."
"Eh ikaw, ok ka lang ba ngayon?"
"Pareho lang naman yan ng tanong ko sa'yo eh, "
"Haha! Hindi yan pareho, sagutin mo na."
Walang emoji ang reply ni Neal, "Hindi ako ok Payne, well...kanina yun, ngayon dahil katext na kita ok na ako. Confused ako right now at the same time ay upset."
"Bakit naman?" reply ko sa kaniya habang kinakagat ko paunti-unti ang right thumb ko.
"Hehe, my turn to ask."
"Alright, go ahead."
"Ok Payne, anong naramdaman mo nung na-first kiss kita sa forehead?"
Biglang nanlaki ang mga mata ko sa tanong ni Neal, bumilis ang tibok ng puso ko, kasing bilis na parang hinahabol ako ng gutom na gutom na aso.
"Ha? Ano ba ang totoong naramdaman ko nung time na 'yun?" bulong ko sa sarili ko at nagtatalo ang tig-kabila kong isip, sa kaliwa ay kinikilig ako, sa kanan ay nahihiya ako. Sasabihin ko ba ang totoo o ang tama?
Ibinaba ko muna ang cellphone ko at tinakpan ng dalawa kong kamay ang aking maliitna mukha na tila ba nahihiya ako sa tanong ni Neal, kahit hindi naman niya ako nakikita.
"Nagulat ako Neal, nahiya ako, awkward ang scene na yun." ito na lamang ang nireply ko sa kaniya, pero ang totoo kinilig ako na parang naiihi ako sa kilig."Ay ganun? Akala ko kinilig ka. Aaahm... bakit ka naman nahiya?"
"Oops my turn..."
"Hahahha! Ganun ba, gusto ko kasing malaman agad eh. O sige, it's your time to ask me." nilagyan pa niya ito ng crazy emoji.
"Kapag ba naging tayo, ipapakilala mo ba ako sa Mommy mo?" sa totoo lang, nag-aalangan akong itanong ito kay Neal, pero dahil hindi ko naman makikita ang totoong reaction niya sa tanong ko, kahit na naiimagine ko kung anong pwede niyang iresponse pero dahil para matigil nalang ang gumugulo sa isip ko, naglakas loob akong itanong ito kay Neal.
Hindi siya nagrereply.
Inaabangan ko ang sagot niya at bumilis ang pagkagat ko sa right thumb ko, hindi ko nararamdaman ang sakit pero kulubot na ito dahil sa laway ko.
Papalit- palit ang tingin ko sa orasan ng aking cellphone at sa last message kong sinend sa kaniya.
Nag-aalangan tuloy ako kung buburahin ko ba o susundan ko ulit ng isa pang reply. Pero nai-send ko na.
"There's no turning back Payne, maging ready ka nalang sa irereply ni Neal.", sinasabi ko ito sa sarili ko habang pinipitik ko ang kaliwang hita ko.
"Aaah!!! Bakit ang tagal niyang sumagot!" sinabunutan ko ang sarili ko at bumalikwas ako sa aking kama, dumapa ako at itinapak ang aking mga paa sa headboard.
Humiga ako at itinaas ang mga kamay ko habang hawak ko pa rin ang cellphone ko.
"Nagkamali yata ako ng tanong, dapat yata 'yung simple questions lang, complicated yata kaya hindi nasagot ni Neal agad."
Inilagay ko na ang cellphone sa aking dibdib, ipinikit ko na ang pagod kong mga mata ngunit gising ang aking diwa na naghihintay pa rin sa sagot ni Neal... At biglang tumunog ang cellphone ko.
"Yes, my princess, I'll be happy to introduce you to my Mom. Goodnight, my princess " sa huli nitong message ni Neal ay tatlong smiley emoticon.
Napangiti lang ako at dagling kinuha ang comforter ko.
"Welcome to the 52nd Foundation Anniversary of Abelardo High School..." Ito ang maagang bungad ng 45-minute speech ni Mrs. Martinez. Ewan ko ba naman parang pare-pareho lang naman ang opening remarks niya taun-taon, iniiba lang and numero kung pang-ilang foundation anniversary na ng school namin. Habang tuluy-tuloy ang speech ng aming principal ay tuluy-tuloy din naman ang pang-gagaya ng mga estduyante sa mala-Cita Astals niyang pananalita. Siguro namememorize na rin nila ang speech ni Mrs. Martinez. "Bakit kaya iyon at iyon din naman ang sinasabi ni Mrs. Martinez, na kailangan nating mag-champion at mag-compete sa ibang school para makilala tayo? Tayo ba o para makilala siya at ang school?", tanong ng isang babaeng senior student na kagaya ko habang paikot-ikot ang kaniyang daliri sa sampung hibla
"Payne...Okay lang yan, calm down. " nanginginig na paghawak ni Maya sa kanang braso ni Payne. Pilit niyang kinakalma ang kaibigan niya, kahit nangyari na ito nuong sophomore sila, na sa gitna ng chess competetion ni Payne at biglang umatake ang episodes niya pero after five minutes ay kumalma ito dahil sa mahigpit na yakap ni Maya. "Best friend, andito ako, si Maya ito, uy, ok na yan, ok ka na diba? " niyakap ni Maya si Payne mula sa likod nito habang pinupunasan niya ng kanyang panyo ang pawisang noo ni Maya. "Tatapusin mo ang laro ha? Kaya mo yan!" hindi matanggal ni Maya anv kaniyang pagyakap kay Payne habang patuloy ang lagsigaw nito at paukit-ulit na pagtakip sa kaniyang mga tenga. Kinuha ni Maya ang kaniyang cellphone at idinial ang cellphone nymber ng mommy ni Payne, "Hello po... Tita? I'm afraid to tell you po hindi na kayang tapusin ni Payne ang competition, inaatake po si Payne ngayon... Opo nandito lang po kami sa school... opo tita... sige po."
"I DON'T WANT MY DAUGHTER TO SEE YOU EVER AGANI!" Ito ang nagngingitngit na boses ni Mrs. Framania kay Neal nang makita itong pumasok sa pinto ng clinic. Namumulaga ang mga mata niya sa pagkainis sa nangyari kay Payne. Sa isip ni Mrs. Framania, "Tama talaga ang hinala ko sa batang ito, walang mabuting maiidulot ito kay Payne, hindi na sana ako pumayag na tutluyang mahulog ang loob ng anak ko sa kaniya." "Tita..." Mag-papaliwanag sana si Neal ngunit sumabat na si Payne. "Pasensya ka na Neal..." nanghihina pa nitong boses. "Anong pasensya Payne?! Si Neal ang dapat humingi ng pasensya dahil simula ng nag-date kayo ay dumalas ang episodes mo. Dumalas din ang switching ng personalities mo." Hysterical si Mrs. Ayla Framania, naiinis siya kapag nakikita niya ang pormahan ni Neal. Sina Principal Martinez naman at nurse Jane ay parang nanonood ng mala-teleseryeng pag
"A-BE-LAR-DO! A-BE-LAR-DO!" "HEP HEP ... HOORAY!" "WOOHOOO!!!" Ito ang nakababasag-taingang sigaw ng mga high school student habang naglalakad sila papuntang basketball court kung saan pormal at opisyal na sasabihin ni Sir Jack kung sino-sino ang mga qualified para sa Inter-School Competition na gaganapin ulit sa Holy Angels University. At habang nag-iingay ang mga miyembro ng cheering squad ng school at ang lahat ng estudyante ay magulo pa ang pila ay dumating naman ang grupo ni Neal. "HUY!! Iingay nyo! Umayos na nga kayo sa pila..." Sigaw ni Maven sa mga sophomore students. Nang makita nilang dumadating na isa-isa ang mga teachers para pumunta sa pila ng mga estudyante ay agad namang tumugtog ng "Lupang Hinirang" ang malalaking speakers na nasa paligid ng campus. Napilitang umayos sa pila ang mga estudyante upang magsagawa ng
"Oh Maya! How's your game?" Inakbayan ni Neal si Maya bago pa ito makasampa sa Jeepney. "Ay ikaw pala kuya, kanina ka pa ba dyan?" Makatapat silang umupo sa loob ng jeep, dalawang tao ang pagitan mula sa driver. "Di naman, may ka-text ako kanina then pagharap ko nakita ko likod mo, kumusta ang laro balita ko...?" Panaka-naka ay tumitingin siya kay Maya at sa cellphone niya habang nagtetext siya. "Okay naman, magagaling ang team ng Maryknoll Academy, but of course mas magaling kami kaya... nanalo kami so... pasok kami sa semi-finals...uuy! kuya! Nakikinig ka ba?" Sinipa ni Maya ang kanang paa ni Neal. "Oh sorry! Katext ko kasi si Payne, ibinabalita ko na kasama kita ngayon sa jeep at nanalo kami sa first game. Congrats ha!" Ngiti nitong sagot kay Maya. "Teka ano nga palang number mo?" "Ah... kakamiss naman ang bestfriend ko, mamaya pag-uwi ko tatawagan ko siya at babalit
Nanginginig ang mga kamay ni Maya. Huminto ng pilit ang kaniyang mga paa sa pag-hakbang. Parang nanlalambot ang kaniyang kalamnan at umiikot ang kaniyang paningin sa pagkalito. Naguguluhan siya dahil hindi ito ang pagkakakilala niya kay Lee, iniisip niyang sa pagbabago ng nakasanayang pangalan ni Lee, nabago ito bilang Brian kasabay ng pagbabago ng kaniyang pag-uugali. Ngunit, pareho lang ang damdamin ni Maya nuong bata siya na may lihim siyang pagtingin kay Lee at ngayong kaharap na niya si Brian. Hindi rin niya alam kung magsisisi ba siyang nakipag-date siya kay Brian dahil sa pagiging possessive niyang ugali. Maraming tumatakbo sa isipan ni Maya, "Ito ba talaga ang Lee na malambing at selfless na nakilala ko nuong bata pa ako?""Bbb...Brian...? O...okay ka lang ba?" kumakabog sa kaba ang dibdib ni Maya, natatakot siya pero kung kakawala siya sa mahigpit na pagkakahawak nito sa kaniya ay baka lalong magalit si Brian. Dahan-dahang tumingin
Nababalot ng kaba ang buong katawan ni Neal. Hindi niya alam kung sino ang nagpadala ng picture nila ni Diana kay Payne. Iniisip rin niyang baka si Diana lang ang may pakana ng lahat. Naghihintay siya sa mga kasunod na irereply ni Payne, ngunit dumaan ang limang minuto ay wala pa ring reply ang dalaga. "Payne... galit ka yata, sorry, oo mali ako hindi ko naman talaga siya pinsan, pero hindi ko rin naman siya kilala. Pero tama ka, si Diana nga 'yang nasa picture pero mali ang iniisip mo, mabilis ang pangyayari at pati ako ay nagulat." Ito ang naiipon sa isip ni Neal na hindi naman niya mai-type sa kaniyang cellphone. Hindi na tinangkang mangatwiran ni Neal kay Payne, at magtatype na siya ng mga salita para suyuin si Payne... ngunit mas pinili niyang tumahimik nalang at plano niyang magpaliwanag ng personal. Sa personal, makikita niya ang totoong reaction sa mukha ni Payne, malalaman niya ang totoong gust
Iniangat ni Neal ang kaniyang kamay upang alalayan si Payne sa pagbaba mula sa Jeep at nang mapansing pawisan ang kaniyang palad ay agad niya itong ipinahid sa laylayan ng kaniyang black t-shirt at agad hinawakan ang kaliwang braso ni Payne.Umirap lamang ang dalaga ngunit sa loob niya'y kinikilig siya sa tuwa at pigil na pigil ang kaniyang pag-ngiti, "Bakit ka naman nandito?" Mabilis niyang pagbaba ng Jeep."Nakatambay ako rito sa entrance ng Eco Park, sasakay na ako ng Jeep nang nakita kita, naisip kong alalayan ka sa pagbaba." Habang sinusundan niya sa paglalakad si Payne.Papasok na sa loob ng Eco-Park si Payne at lumingon ito sa kaniyang likod para harapin si Neal. Agad namang tumakbo si Neal at lumipat ulit sa likod ni Payne kaya napabuntong-hininga ang dalaga, inilagay ang bigat ng kaniyang mga kamay sa tigkabila niyang baywang at nagsalubong ang kanyang mga mata."Haay naku Neal!!! Ikaw na ng
Tanging ang kaunting sinag ng araw na kumakawala sa bawat siwang ng bintana na nakapalibot sa loob ng gymnasium ang nakikita ng lahat ng mga estudyante, guro at mga magulang. May spotlight na nakatutok sa dulong bahagi ng stage kung saan napukaw nito ang atensyon ng lahat. Dahan - dahang naglakad si Neal papalapit kay Payne na may hawak na bouquet of roses, kasunod niya ang kanilang mga kaibigan na kumakanta ng “We’ve Only just Began”. Iniabot ni Neal ang bouquet kay Payne at tila nanginginid ang luha ng dalagang ng kaniyang iunat ang kaniyang mga kamay at hawakan ang mga bulaklak, tumingin siya ng bahagya kay Maya at ang ngitian nila ang tanda ng pagpapasalamat nila sa isa’t isa. Nagsitayuan ang lahat ng mga magulang, mga guro at lahat ng estudyante ng sabayan nila ang pagkanta ng mga magkakaibigan sa stage. Natapos ang isang awitin ngunit inulit ng mga estudyante ang chorus habang nagyayakapan silang magkakaibigan, magkakaklase at kahit ang kanilang mga saglit na nakaalitan. Reco
Mabilis ang pag-paling ng ulo ni Payne sa kaliwa't kanan, naguguluhan siya sa mga nangyayari sa kaniya. Pilit na kinakalma ni Neal ang kaniyang sarili upang hndi maramdaman ni Payne ang kanyang pag- aalala. Si Ayla naman ay mas nangingibabaw sa kaniyang damdamin at kilos ang pagiging doktor kaya naman nanatili siyang kalmado at may kontrol sa lahat ng nangyayari kaysa pagiging ina na magpapanic sa pinapakitang kilos ng kaniyang anak."Sandali Payne anong nangyayari sa' yo? Sinong baby? Anong baby ang sinasabi mo?" mababakas ang panginginig sa boses ni Neal at halos gusto niyang yakapin si Payne.Nakatingin si Payne sa kawalan habang dahn- dahang tumutulo ang kaniyang mga luha, "Tinanggal nila ang baby natin Neal. Nasaan na ang baby natin? Sorry Neal, sorry...""Mommy sorry po nakagawa kami ng kasalanan ni Neal Patawarin mo po kami mommy."Kumunot ang noo ni Ayla na tila ba nahihiwagaan siya sa rebelasyon ngkaniyang anak. Nakatitig lamang si Neal habang mahigpit niyang hawak ang kama
Tanging ang mahinang ilaw sa poste na nasa labas gate ang nagsisilbing sinag sa maliit at madilim na silid na pinasukan nina Neal at Payne. Sa mabilis na pagbukas ni Neal ng pinto upang maiwasang mabasa sila ng ulan ay napaatras siy ang tatlong segundo at saka dahan -dahan namang inihahakbang niya ang kaniyang mga paa papasok sa silid.Nag - alangan ang mga paa ni Payne na pumasok nang makita niyang madilim at tila nakakatakot ang silid, "Umuwi na tayo Neal, tara na, baka makasabay pa natin sin Maya papalabas ng gate baka may dala silang payong makisilong nalang tayo."Dahan - dahang naglakbay ang mainit na palad ni Neal sa kaliwang kamay ni Payne at buong higpit niya itong tinitigan na para bang sinasabi niyang ibigay lang ang buong tiwala sa kaniya dahil nasa mabuti siyang kamay , bumulong ito ng, "Magpapatila lang tayo ng ulan, baka magkasakit ka, mapagalitan pa ako ni Tita Ayla, saglit lang tayo rito."&nbs
Sabado. Mag - aalas - singko ng hapon. Sa isang madilim at puting kwarto na may malaking salamin ay makikitang nakaupo si Payne na naka - khaki shorts with brown sleeveless top sa dulo ng kama, at si Neal na nakadamit ng white t-shirt at faded jeans ay nakatungo habang nakaupo sa silyang malapit sa isang 32 inches na TV.Mag sasampung minuto nang nababalot ng katahimikan ang paligid. Tanging ang mga buntong - hininga ng magkabilang panig ang maririnig sa bawat sulok ng silid.Biglang tumayo si Payne at itiniklop ang kaniyang mga braso sa unahan ng kaniynag dibdib, "Fine! Nakapag - desisyon na ako. Ako rin naman ang mahihirapan kapag tinuloy ko ito, hindi ba? Katawan ko ito, buhay ko ito. Wala kang pakialam!" Nanginginig ang mukha ni Payne at pinipigalan ang kaniyang mga mata na ilabas ang luha dahil nagtatapang - tapangan siya sa harap n Neal.Tumalikod si Payne at humarap sa bintana upang hindi makita ni Neal ang kaniya
Dahan - dahang iminumulat ni Payne ang kaniyang mga mata, nararamdaman niyang parang may naka dagan sa kaniyang buong katawan. Mula ulo hanggang sa kaniyang mga paa ay hirap na hirap niyang igalaw. Tanging ang kaniyang mga daliri ang may natitirang lakas para damhin ang hangin sa kaniyang paligid.Tila hinaharangan ng hangin ang kaniyang mga tainga kung kaya't sinasala nito ang mga tunog bago pa pumasok sa loob at iproseso ng utak niya. Ang kaniyang pang - amoy ay mas naging sensitibo, ngunit hindi mawari kung anong amoy ang nag- aagawang pumasok sa kaniyang isipan. Nagugulan. Namamagha. Naaaliw. Dahil sa unang pagkakataon, ang kaniyang kaisipan ay malaya at naninibago.Sa kabigatan ng nararamdaman ni Payne sa pagkakataong iyon ay minabuti niyang muling pumikit at damhin ang lamig ng kapaligiran. Ang lamig na dumadaloy sa bawat balahibo ng kaniyang mga braso. Dahan - dahang makikita sa kaniyang mga labi ang kaligayahan sa sandali
Sa isang slow motion effect ay makikitang nagtatawanan sina Gilbert, Maven, at Alvin habang pinagsasaluhan ang inihanda nilang pagkain sa kaarawan ni Neal. Habang si Neal naman ay pigil na pigil sa pagtawa at halos sumakit na ang tyan sa corny jokes ni Gilbert.Sa paulit- ulit na tukso ni Maven kay Gilbert ay mukhang gusto na nga niyang totohanin ang panliligaw kay Shara, ngunit katulad ng iba na may separation anxiety ayaw rin niyang pumasok sa isang relasyon lalo pa nga at malapit na ang graduation nila.Hindi rin siya sigurado kung pareho sila ng papasukan sa college, ngunit si Neal naman ay nagpayo ng "It's better to take the risk than regretting it" pagdating sa love.Kagaya ng ibang typical high school students, masyado pa rin naman silang newbie sa karanasan pagdating sa pakikipagrelasyon, at si Maven naman, sa pagiging relihiyoso niya ay mas pinipili niyang makapagtapos mun
Ilang minuto na ang nakakalipas at nagtatalo ang mga mata nina Shara at Gilbert kung sino ang magbubukas ng pinto, nagsalubong ang mga nakangiting mata nina Alvin at Neal ngunit inihakbang ni Maya ng mabilis ang kaniyang mga paa at lumapit sa pinto, bumuntong hininga.Kung gaano kabilis ang hakbang ni Maya ay ganun rin naman kabagal ang kaniyang kamay para abutin ang doorknob. Napapikit siya ng ilang segundo at inilapat ang kaniyang kanang kamay sa malamig na metal ng doorknob.Sinadya ni Maven na itaas ang kaniyang boses sa nakatalikod na si Maya, Sige na buksan mo na, parang alam mo na din naman kung sino 'yang kumakatok."Nagkibit - balikat lamang si Maya at dahan - dahang binuksan ng pinto...Naunang magpakita ang cake na may kandilang hugis letra, "16" na hinahawakan ng mga malalambot at maputing mga kamay ni..."Tita? Tita Penny? ... Mm... Ma? " Sa mga sandali
Limang minuto bago mag ala- sais nang lumapat ang kaliwang kamay ni Neal sa kaniyang kaliwang mata upang kuyumusin ito. Espesyal ang araw na ito para sa kaniya, bukod sa kaarawan niya, ngayon rin ang unang pagkakataon na mayroon siyang makakasamang girlfriend sa kaniyang kaarawan.Madalas kasi sa mga nauna na niyang relasyon na wala namang nagtagal, bago sumapit ang kaniyang kaarawan ay naghihiwalay na sila. Tinuring na nga niya itong kamalasan dahil kahit anong pilit niya ay mas pinipilit ng panahon na mag- isa siya sa kaniyang kaarawan.Bukod sa nabulabog ang kaniyang tainga sa alarm ng kaniyang cellphone, napilitan siyang buksan ang natutulog niyang mga mata at diwa sa pag- hawi ng kurtina ng nurse na nag- check ng kaniyang vitals.Maayos na ang pakiramdam ni Neal, at nakakagamit na rin sya ng cellphone, naiigalaw na niyang maayos ang kanyang mga kamay at braso. Sa ilang segundo ay itiniklop niyang muli
Lumapit ang pulis kay Alvin at tinulungang itayo ang binata, "Narinig mo pinapatawad ka na at hindi kana idedemanda.""Anak...?" Naguguluhang tawag ni Penny kay Neal."Tama po ang narinig nyo Ma, gusto ko na pong matapos ito. Gusto ko na po agad gumaling, pagkagaling ko, gusto ko pong magsimula tayong muli. Hilumin po natin ang nakaraan Ma, kasama sina Tita Shane at Maya."Napatakbo si Penny kay Neal at pinalibutan nya ng mapagmahal nyang mga braso ang di makagalaw nakatawan ng anak. Ramdam na ramdam ni Neal ang pagmamahal ng kanyang ina sa mga bisig nitong punung - puno ng pangungulila. Hindi napigilan ng lahat na maging emosyonal at mapaluha ng bahagya sa nasaksihan."Anak, napaka - buti ng puso mo, ayaw mong maghiganti sa taong nagkasala sayo. Proud ako, ganyan pala kita pinalaki.""Ma, deserve ko po lahat ng nangyari sa akin at gusto ko na pong itama ang lahat.