Parang lumabo ang paningin ko.
Ilang beses kong kinusot ang mga mata ko para matiyak kung si Maya nga ang nakikita ko.
Parang nahilo ako at biglang sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako sa kanang sentido ko.
Nakatingin sa akin ng masama si Maya, parang napakarami niyang gustong itanong sa akin.
"Payne, bakit kasama mo ito?"
Sa akin nakatingin si Maya pero ang hintuturo niya ay nakatapat kay Neal.
"Maya, relax, nag-date lang kami sa Eco park."
Hindi ni Maya tinitingnan si Neal at hindi rin niya ito sinasagot.
Habang nakatingin lang ako sa mga paa kong tinatapakan ang naipong tubig ulan sa lupa at paulit--ulit na nag-ii-snap ang dalawa kong mga daliri sa kamay.
"Whaat?! Date?! Kayong dalawa?! Sa Eco Park?! "
Tumaas ang boses ni Maya na parang 8 octave sa piano at pinagtitinginan kami ng mga taong dumadaan sa tabi namin.
"So...? Masama ba 'yun Maya?"
"Neal please, hindi ikaw ang kinakausap ko."
"But you are responding to my words Maya."
"So tell me Payne, did you have episodes?"
"Yes, but we handled it well, I handled it well Maya."
"Huh? na proud ka dun Neal?" paglingon ni Maya kay Neal na nakataas ang kaniyang kilay.
"Payne, bakit hindi ka nagpaalam sa akin?" Hinawakan ni Maya ang kanang braso ko ng malamig na parang yelong kaliwa niyang kamay.
"Baka pinagtinginan ka ng mga tao, baka pinagtawanan ka nila, bigla akong nag-worry sa iyo Payne."
Ibinaba ni Maya ang tono ng kaniyang boses na halos pabulong at lumapit ng bahagya sa mukha ko.
Gusto niyang ipakita at iparamdam na nag-aalala siya sa akin lalo pa at sinabi ni Neal na nag-date kami.
"Maya bestfriend ka lang ni Payne but that does not mean pag-aari mo na ang buong buhay at buong pagkatao niya. "
"Neal, huwag ka ngang mangatwiran sa akin na para bang kilalang-kilala mo na si Payne, ilang araw mo pa lang ba siya nakakasama? Isa? Dalawa?"
"Oo nga, isa o dalawang araw ko lang siyang kasama. Kagabi nang ihatid ko siya sa bahay nila mula sa pagtatalo ninyo sa school at second ay ngayon, pero oo kilala ko na si Payne."
"Wow, galing mo naman Neal, tinalo mo ang six years naming friendship ni Payne sa dalawang araw lang? Actually tig kalahating araw sa dalawang araw." pumapalakpak si Maya na may halong pagkainis dahil nakataas pa rin ang kaniyang kanang kilay.
"Maya, stop na wala namang masamang nangyari sa akin, inalagaan naman ako ni Neal, in fact pauwi na kami kasi nga may doctor's appointment pa ako."
"See Maya? and besides alam naman ng mommy ni Payne itong date namin at pumayag siya." Pagmamayabang ni Neal.
"Alamo Neal kahit pumayag pa si Tita Ayla, kailangan malaman ko pa rin dahil mas maraming oras kaming magkasama ni Payne sa school kaysa kay tita kaya may episodes si Payne na hindi nalalaman ni Tita."
"Neal, hayaan mona si Maya, concern lang siya sa akin at totoo naman 'yun, may mga personality ako na ang mas nakakaalam ay si Maya kaysa kay Mommy kasi usually sa school ito umaatake, kapag nasa bahay ako madalang lang itong magparamdam sa akin."
"So alam mo na Neal kung bakit ganun nalang ang worry ko kung hindi ako ang kasama ni Payne."
"Yeah I understand that is why you should let Payne na may ibang makasama naman bukod sa iyo Maya."
"Neal 'yung ibang sinasabi mo ay baka hindi matanggap si Payne at mapasama lang siya."
"Ok, ako ang kasama niya, tanggap ko siya sa pagbabago ng personality niya na ipinakita niya sa akin kanina, hindi naman ako natakot, hindi ko rin naman siya iniwan, so maging kampante ka kapag ako ang kasama ni Payne."
Naramdaman ko ang selos sa mga mata ni Maya.
Nalungkot ako at natuwa sa sinabi ni Neal.
Natuwa ako dahil naipagtanggol niya ako kay Maya.Pero nalungkot ako dahil parang ang pakiramdam ni Maya nakahanap ako ng replacement niya.
"Ok Payne, wala na akong magagawa, nag-date na kayo eh, but please next time let me know. Akala ko kasi nasa clinic ka ngayon. Kaya pala tumatawag si Tita Ayla sa cellphone ko kanina e bigla namang nag-battery empty ang cellphone ko."
Tumingin ako kay Maya at napa-buntong hininga.
Ang titigan namin ni Maya at palitan ng ngiti ay nagsesenyales na nagkakaintindihan na kami.
Tinanggal ni Neal ang paghawak niya sa kaliwang kamay ko at bigla akong inakbayan.
"Oh sige na Maya, ihahatid ko na si Payne sa bahay nila, ikaw saan ka pupunta?"
Kumunot ang noo ni Maya nang makita niyang ipinatong ni Neal ang kanang braso niya sa kanang balikat ko.
Kinuha ni Maya ang kanang kamay ko at mabilis itong hinatak papalayo kay Neal.
"Oh sige ka na iuwi na natin si Payne."
"Whaat?!" pagtataka ni Neal sa ginawa ni Maya sa akin.
Naiwan siya sa likod namin ni Maya at dire-direcho kaming naglakad patungo sa sakayan ng jeep.
Narinig ko ang mabibigat na yabag ng rubber shoes ni Neal at mabilis niyang paglalakad para makahabol sa amin ni Maya.
Nang makarating na kami sa sakayan ng jeep ay apat na magkakahanay na luma at mahahabang jeep ang tumambad sa unahan namin.
Hinawakan ni Maya ang kanang braso ko, at nang nakahabol si Neal sa puwesto namin ay hinawakan naman niya ang kaliwang braso ko.
Medyo natatawa ako sa itsura namin dahil para kaming tatlong kambal na nka-glue at magkakadikit.
"So paano naman tayo sasakay sa jeep ng ganito ang itsura natin?"
Magkabila kong tiningnan si Neal at si Maya.
Pero hindi sila nagsasalita.
Ni ayaw nila akong tingnan at sagutin.
Na-stuck ang mga mata ilang dalawa sa mga nakahanay na jeep sa unahan namin.
"Tara Payne dito na tayo sumakay." hinila ni Maya kanang braso ko.
"Hindi dito na tayo medyo bago itong jeep na ito." ang kaliwang braso ko naman ang hinila ni Neal.
"Payne kilala ko 'tong jeep na ito dito na tayo sumakay." Hinila ulit ni Maya ang kanang braso ko.
At hinila nanaman ni Neal ang kaliwa ko, "Eh ano naman kung kilala mo, baka matetano pa kami diyan sa sobrang luma na ng jeep na 'yan noh! Dito tayo Payne sa bango at mukhang mabango."
"Asus! Mabaho ka kasi!" Sigaw ni Maya kay Neal.
Sumagot naman si Neal kay Maya, "Bagay ka jan sa lumang jeep Maya mukha kang kalawang!"
"Dito tayo Payne!"
"No, Dito tayo Payne!
"Ah hindi dito si Payne!"
Nararamdaman kong parang kumakalas na ang mga buto ko sa tig-kabila kong mga braso at nahihilo na rin ang ulo ko kung saan ba talaga ako dapat sumakay.
Pareho kong ipinakawala ang tig-kabila kong mga braso sa mahihigpit na pagkakahawak ng kanilang mga kamayl at itinaas ito na parang sumusuko na ako.
"Sandali! Wait lang ha!"
"What?!" Hay naku! Sabay silang nagsalita at tumingin sa akin.
Umikot ang mata ko sa side ni Maya at lumipat ang pag-ikot ng bola ng mga mata ko sa side ni Neal.
"Pwede bang magkasaundo kayo kung saan ba talaga tayo sasakay?"
"Eh eto kasing si Neal eh, nagbibida pa!"
"Huh? Ako, eh ikaw itonng unang humila kay Payne, hindi ka naman kasama sa date namin eh!"
Nilingon ko silang pareho at agad tumalikod at tumakbo para maghanap ng masasakyang traysikel.
"Wait Payne!" Sabay nanaman silang sumigaw sa likod ko pero ang mga kasunod nilang mga salita ay hindi ko na narinig.
Binilisan ko ang takbo ko at pinara ko agad ang unang traysikel na bumungad sa dinadaanan ko.
Sumakay ako ng traysikel at sa pag-upo ko ay hinahabol ang aking hininga.
Pawisang -pawisan ako at ramdam na ramdam kong tumutulo ang malalagkit kong pawis mula sa aking kilikili pababa ng aking mga braso na pulang-pula dahil sa mahigpit na pagkakahawak nina Neal at Maya sa akin.
Habol ko pa rin ang paghinga ko. Hinawakan ko ang dibdib ko at nararamdaman ko ang mabilis na pagtibok nito, parang may ilang kabayong naguunahan sa pagtakbo.
Ipinikit ko ang aking mga mata.
Parang may nakadagan na tatlong 200-page na libro sa mga mata ko at nahihirapan akong imulat ang mga ito.
Umuuga ang katawan ko habang nakasakay ako sa traysikel dahil sa mga lubak- lubak at mga batong dinadaanan namin.
"Kkkkkrrrriiiiinggg!!!!" "Kkkkkrrrriiiiinggg!!!!"
"Anak... Payne... gising na... gabi na..."
Nawala agad ang tatlong mabibigat na librong nakapatong sa mga mata ko at bigla nalang akong nagulat at napamulaga.
"Huh?!" Luminga-linga ang paningin ko sa paligid.
(Sandali, nasaan ako? Hindi ba nasa traysikel ako kanina? Iniwan ko sina Maya at Neal hindi ba?)
Naramdaman kong may umuuga ang braso ko.
"Payne, gabi na, magdi-dinner ka pa ba?"
Pinilit kong tumingin sa umuugang balikat ko...
"Mmm...mommy?"
Itinaas ko ang tingin ko at narealize kong si Mommy ang umuuga ng balikat ko.
"Ano magdi-dinner ka pa ba? Ok ka lang ba?"
(Bakit parang hindi naman worried ang boses ni Mommy?)
"Kanina pa po ba ako natutulog?
"Aahm... inihatid ka dito ni Neal at around 3:30 kaninang hapon, buhat-buhat ka niya, ang sabi niya nahimatay ka daw nung pasakay na kayo ng jeep kaya isinakay ka na niya sa traysikel."
"Po?" nagtaka ako, akala ko iniwan ko sila ni Maya sa sakayan ng jeep at mag-isa akong nagtraysikel.
"Nung una nag-worry ako pero after kitang i-blood pressure, i-oximeter at i-temperature ay ok naman ang vital signs mo. Si Neal ang nagworry pero hindi niya inisip na idiretso ka sa ospital kasi gusto niyang ipaalam muna sa akin."
"Wala po akong matandaan mommy na nahimatay po ako. Ang natatandaan ko lang po ay nahilo ako at lumabo ang paningin ko, akala ko nga po nakita ko si Maya."
"Well, buti nga at kasama mo si Neal, nabuhat ka niya, mag-thank you din ako sa kaniya... eh kung si Maya lalong matataranta 'yun."
Hinahaplos ni mommy ang noo ko at tinatanggal ang mga buhok kong nakatakip sa mga mata ko at isinasabit ito sa kaliwang tainga ko.
"Ang sabi ko kasi sa iyo Payne magpagawa na tayo ng salamin mo, baka lumala yang paglabo ng mga mata mo, lagi kang mahilo, eh hindi naman sa lahat ng oras kasama mo ako o si Neal, walang magbubuhat sa iyo."
"Mom, ok na po ba si Neal sa inyo?"
"Hindi pa... pero basta, hayaan mo lang muna akong kilalanin siya, pero huwag kang pakampante na boto na na ako sa kaniya, marami pang pwedeng mangyari Payne."
Napangiti lang ako kay mommy.
Panaginip ko lang pala ang lahat.
Panaginip ko lang pala ang pag-aaway nina Neal at Maya.
Panaginip ko lang pala na nakita ko si Payne.
"Mag-dinner ka na... naghihintay si Neal sa salas."
Lumaki at muling bumilog ang mga mata ko, "Po? Bakit nandyan siya?"
"Eh ayaw umalis eh, hanggat hindi ka daw nagigising, kahit sinabi ko na sa kaniya na ok ka alng at naghihilik ka na."
"Mommy... bakit mo naman po sinabing naghihilik ako, nakakahiya..." tinakpan ko ang mukha ko ng pagod kong mga kamay.
"Eh hayaan mo na, totoo naman eh! Hahahahaha!"
"Sige na nga po magdi-dinner na po ako."
"Pero, ok ka na ba? Baka nahihilo ka pa?"
Tumango lang ako at ngumiti... itinaas ko ang hinlalaki ko at nagbigay ng OK sign kay mommy.
Tumayo na si Mommy... "Sige na labas ka na Payne, sabay sabay na tayong mag-dinner kasama si Neal."
Isinara na ni Mommy ang pinto ng kwarto ko.
Nagpalit na ako ng damit pambahay.
Binuksan ko ang aking wooden cabinet, kinuha ang terno pajama kong plain color yellow, isinara ito at napatingin sa whole body mirror.
"Kumusta na kaya si Maya?"
Napangiti lang ako at naalala kong naghihintay nga pala sa akin si Neal sa living room.
Lumabas ako ng kuwarto, nakita kong nakangiti at nakatayo si Neal sa dining area."Halika Payne, kain na tayo, ang sarap nitong hinanda ni Tita Ayla."
Parang alam ni Neal na okay na ako kaya hindi na niya ako tinanong kung kumusta ako.
Pumasok si Mommy sa dining area mula sa dirty kitchen na may dalang white ceramic bowl of steamed rice.
Unang naupo si mommy, kasunod ako at si Neal.
Nag-pray si Mommy giving thanks to our food and asking for blessings.
Habang nagsasandok si Mommy ng rice para ilagay sa white round ceramic plate ko...
"Nagpaalam si Neal sa akin to formally court you."
Nagkatinginan kami ni Neal, nakangiti siya sa akin at ako naman ay nakakunot ang noo.
"But I told him to wait until your graduation, he can wait naman daw, right Neal?"
Ibinaling ni Mommy an g mukha niya sa right side niya kung saan naka-upo si Neal.
Tumango lang si Neal at ngumiti.
"Opo tita I can wait."
"But you can look over Payne sa school, atleast complacent ako na dalawa kayo ni Maya na naka-bantay kay Payne."
"Ahhm... tita... half sister ko po si Maya."
"I know Neal, I know and it's fine, you don't have to tell me about your story."
Patuloy ang pagsubo ni Neal ng kutsarang may kanin at pork adobo...
"Salamat po tita."
"Thank you po Mommy."
"Yes Payne but your date will be the first and last time, ayow ko ng maulit na mahimatay ka nanaman."
"Opo mommy."
"Bukas Sunday, may appointment tayo kay doktora, dapat kanina, eh since ganiyan na nga ang nangyari kaya bukas nalang. Special appointment actually kasi Sunday bukas, walang clinic dapat si doktora, I told her about your situation kaya pumayag at close naman tayo sa kaniya."
"Sige po mommy."
"Tita tuwing kailan po nagpapacheck -up si Payne?"
"Depende Neal, kapag dumadalas ang episodes niya, obligado kaming magpa-check up para mamonitor, then katulad ngayon nahimatay siya."
"Mommy, malapit na po ang Foundation Week, pwede pa po ba akong sumali sa chess."
"Depende Payne sa assessment ni doktora if papayagan ka niya."
Nalungkot ako... ang mabilis kong pagsubo ng pagkain ay napalitan ng dahan-dahang pag-angat ng kutsara ko.
(Baka kapag nalaman ni doktora na nagiging madalas ang episodes ko at pagpapalit ng personality ko ay hindi ako payagang sumali sa chess competition)
"Tita..."
"Riiinnnngg!!!"
"Ay wait Neal nagriring ang phone, Payne can you please answer the phone, ikaw na mas malapit."
"Opo mommy."
Tumayo ako mula sa dining chair at lumakad papunta sa living room kung saan nakapatong sa side table ng sofa ang black telephone.
"Hello goodevening..."
Natigilan ako...
"Maya...?"
"Payne, I called you earlier, but you're not at home, Tita said you went out on a date with Neal." "Ahm.. Maya let me explain, I didn't get a chance to ask you because..." "No, it is okay, Tita Ayla told me about it, I was just worried not only because you were with Neal, but because I am afraid na sumpungin ka ng episodes mo." Mahinahon ang boses Maya, hindi katulad ng nasa panaginip kong sumisigaw siya at nakikipagtalo kay Neal. "I did Maya, I had episodes when I was with Neal, hindi ko din napigilan and I became Lea and Jessica." Napabuntong-hininga si Maya, malalim at kahit nasa kabilang linya siya ng telepono parang nakikita ko ang pagkalungkot sa kaniyang mukha. "Payne... next time, tell me about all your plans of going out, it is not only for your safety but for my peace of mind also." "Yes Maya, I am sorry, akala ko kasi galit ka pa sa akin." "When did I ever get mad at you Payne?" "Hmm... minsan..
Dumating ako sa bahay galing sa school na nasa pagkatao ko sa Jojo, ayaw pa niyang umalis sa akin at dahil dito madali akong napagod sa byahe. Hindi na ako naihatid ni Neal dahil nang dumaan ako sa basketball court ay wala siya. Sasamahan sana ako ni Maya na pumara ng jeep pero nainip na ako sa kahihintay na matapos ang volleyball practice niya sa gym, kaya I decided to leave her. Nagpaalam lang ako sa kaniya sa tingin at senyas, gusto man ni Maya na lumapit sa akin pero pumito na agad ang coach niya kaya wala akong choice kundi umalis nalang. Bumungad si Mommy sa gate pagbaba ko ng jeep. Bakas sa mukha niya ang pagkainip sa paghihintay at pag-aalala dahil humahaba ang leeg niya nang makita ang jeep na sinasakyan ko na tumigil sa harap ng bahay namin. "Payne, ang sabi ni doktora magpahinga ka, kayang-kaya mo naman yang chess competition na 'yan eh. Don' t stress out yourself, hindi naman yan pang academic, extra cu
"Welcome to the 52nd Foundation Anniversary of Abelardo High School..." Ito ang maagang bungad ng 45-minute speech ni Mrs. Martinez. Ewan ko ba naman parang pare-pareho lang naman ang opening remarks niya taun-taon, iniiba lang and numero kung pang-ilang foundation anniversary na ng school namin. Habang tuluy-tuloy ang speech ng aming principal ay tuluy-tuloy din naman ang pang-gagaya ng mga estduyante sa mala-Cita Astals niyang pananalita. Siguro namememorize na rin nila ang speech ni Mrs. Martinez. "Bakit kaya iyon at iyon din naman ang sinasabi ni Mrs. Martinez, na kailangan nating mag-champion at mag-compete sa ibang school para makilala tayo? Tayo ba o para makilala siya at ang school?", tanong ng isang babaeng senior student na kagaya ko habang paikot-ikot ang kaniyang daliri sa sampung hibla
"Payne...Okay lang yan, calm down. " nanginginig na paghawak ni Maya sa kanang braso ni Payne. Pilit niyang kinakalma ang kaibigan niya, kahit nangyari na ito nuong sophomore sila, na sa gitna ng chess competetion ni Payne at biglang umatake ang episodes niya pero after five minutes ay kumalma ito dahil sa mahigpit na yakap ni Maya. "Best friend, andito ako, si Maya ito, uy, ok na yan, ok ka na diba? " niyakap ni Maya si Payne mula sa likod nito habang pinupunasan niya ng kanyang panyo ang pawisang noo ni Maya. "Tatapusin mo ang laro ha? Kaya mo yan!" hindi matanggal ni Maya anv kaniyang pagyakap kay Payne habang patuloy ang lagsigaw nito at paukit-ulit na pagtakip sa kaniyang mga tenga. Kinuha ni Maya ang kaniyang cellphone at idinial ang cellphone nymber ng mommy ni Payne, "Hello po... Tita? I'm afraid to tell you po hindi na kayang tapusin ni Payne ang competition, inaatake po si Payne ngayon... Opo nandito lang po kami sa school... opo tita... sige po."
"I DON'T WANT MY DAUGHTER TO SEE YOU EVER AGANI!" Ito ang nagngingitngit na boses ni Mrs. Framania kay Neal nang makita itong pumasok sa pinto ng clinic. Namumulaga ang mga mata niya sa pagkainis sa nangyari kay Payne. Sa isip ni Mrs. Framania, "Tama talaga ang hinala ko sa batang ito, walang mabuting maiidulot ito kay Payne, hindi na sana ako pumayag na tutluyang mahulog ang loob ng anak ko sa kaniya." "Tita..." Mag-papaliwanag sana si Neal ngunit sumabat na si Payne. "Pasensya ka na Neal..." nanghihina pa nitong boses. "Anong pasensya Payne?! Si Neal ang dapat humingi ng pasensya dahil simula ng nag-date kayo ay dumalas ang episodes mo. Dumalas din ang switching ng personalities mo." Hysterical si Mrs. Ayla Framania, naiinis siya kapag nakikita niya ang pormahan ni Neal. Sina Principal Martinez naman at nurse Jane ay parang nanonood ng mala-teleseryeng pag
"A-BE-LAR-DO! A-BE-LAR-DO!" "HEP HEP ... HOORAY!" "WOOHOOO!!!" Ito ang nakababasag-taingang sigaw ng mga high school student habang naglalakad sila papuntang basketball court kung saan pormal at opisyal na sasabihin ni Sir Jack kung sino-sino ang mga qualified para sa Inter-School Competition na gaganapin ulit sa Holy Angels University. At habang nag-iingay ang mga miyembro ng cheering squad ng school at ang lahat ng estudyante ay magulo pa ang pila ay dumating naman ang grupo ni Neal. "HUY!! Iingay nyo! Umayos na nga kayo sa pila..." Sigaw ni Maven sa mga sophomore students. Nang makita nilang dumadating na isa-isa ang mga teachers para pumunta sa pila ng mga estudyante ay agad namang tumugtog ng "Lupang Hinirang" ang malalaking speakers na nasa paligid ng campus. Napilitang umayos sa pila ang mga estudyante upang magsagawa ng
"Oh Maya! How's your game?" Inakbayan ni Neal si Maya bago pa ito makasampa sa Jeepney. "Ay ikaw pala kuya, kanina ka pa ba dyan?" Makatapat silang umupo sa loob ng jeep, dalawang tao ang pagitan mula sa driver. "Di naman, may ka-text ako kanina then pagharap ko nakita ko likod mo, kumusta ang laro balita ko...?" Panaka-naka ay tumitingin siya kay Maya at sa cellphone niya habang nagtetext siya. "Okay naman, magagaling ang team ng Maryknoll Academy, but of course mas magaling kami kaya... nanalo kami so... pasok kami sa semi-finals...uuy! kuya! Nakikinig ka ba?" Sinipa ni Maya ang kanang paa ni Neal. "Oh sorry! Katext ko kasi si Payne, ibinabalita ko na kasama kita ngayon sa jeep at nanalo kami sa first game. Congrats ha!" Ngiti nitong sagot kay Maya. "Teka ano nga palang number mo?" "Ah... kakamiss naman ang bestfriend ko, mamaya pag-uwi ko tatawagan ko siya at babalit
Nanginginig ang mga kamay ni Maya. Huminto ng pilit ang kaniyang mga paa sa pag-hakbang. Parang nanlalambot ang kaniyang kalamnan at umiikot ang kaniyang paningin sa pagkalito. Naguguluhan siya dahil hindi ito ang pagkakakilala niya kay Lee, iniisip niyang sa pagbabago ng nakasanayang pangalan ni Lee, nabago ito bilang Brian kasabay ng pagbabago ng kaniyang pag-uugali. Ngunit, pareho lang ang damdamin ni Maya nuong bata siya na may lihim siyang pagtingin kay Lee at ngayong kaharap na niya si Brian. Hindi rin niya alam kung magsisisi ba siyang nakipag-date siya kay Brian dahil sa pagiging possessive niyang ugali. Maraming tumatakbo sa isipan ni Maya, "Ito ba talaga ang Lee na malambing at selfless na nakilala ko nuong bata pa ako?""Bbb...Brian...? O...okay ka lang ba?" kumakabog sa kaba ang dibdib ni Maya, natatakot siya pero kung kakawala siya sa mahigpit na pagkakahawak nito sa kaniya ay baka lalong magalit si Brian. Dahan-dahang tumingin
Tanging ang kaunting sinag ng araw na kumakawala sa bawat siwang ng bintana na nakapalibot sa loob ng gymnasium ang nakikita ng lahat ng mga estudyante, guro at mga magulang. May spotlight na nakatutok sa dulong bahagi ng stage kung saan napukaw nito ang atensyon ng lahat. Dahan - dahang naglakad si Neal papalapit kay Payne na may hawak na bouquet of roses, kasunod niya ang kanilang mga kaibigan na kumakanta ng “We’ve Only just Began”. Iniabot ni Neal ang bouquet kay Payne at tila nanginginid ang luha ng dalagang ng kaniyang iunat ang kaniyang mga kamay at hawakan ang mga bulaklak, tumingin siya ng bahagya kay Maya at ang ngitian nila ang tanda ng pagpapasalamat nila sa isa’t isa. Nagsitayuan ang lahat ng mga magulang, mga guro at lahat ng estudyante ng sabayan nila ang pagkanta ng mga magkakaibigan sa stage. Natapos ang isang awitin ngunit inulit ng mga estudyante ang chorus habang nagyayakapan silang magkakaibigan, magkakaklase at kahit ang kanilang mga saglit na nakaalitan. Reco
Mabilis ang pag-paling ng ulo ni Payne sa kaliwa't kanan, naguguluhan siya sa mga nangyayari sa kaniya. Pilit na kinakalma ni Neal ang kaniyang sarili upang hndi maramdaman ni Payne ang kanyang pag- aalala. Si Ayla naman ay mas nangingibabaw sa kaniyang damdamin at kilos ang pagiging doktor kaya naman nanatili siyang kalmado at may kontrol sa lahat ng nangyayari kaysa pagiging ina na magpapanic sa pinapakitang kilos ng kaniyang anak."Sandali Payne anong nangyayari sa' yo? Sinong baby? Anong baby ang sinasabi mo?" mababakas ang panginginig sa boses ni Neal at halos gusto niyang yakapin si Payne.Nakatingin si Payne sa kawalan habang dahn- dahang tumutulo ang kaniyang mga luha, "Tinanggal nila ang baby natin Neal. Nasaan na ang baby natin? Sorry Neal, sorry...""Mommy sorry po nakagawa kami ng kasalanan ni Neal Patawarin mo po kami mommy."Kumunot ang noo ni Ayla na tila ba nahihiwagaan siya sa rebelasyon ngkaniyang anak. Nakatitig lamang si Neal habang mahigpit niyang hawak ang kama
Tanging ang mahinang ilaw sa poste na nasa labas gate ang nagsisilbing sinag sa maliit at madilim na silid na pinasukan nina Neal at Payne. Sa mabilis na pagbukas ni Neal ng pinto upang maiwasang mabasa sila ng ulan ay napaatras siy ang tatlong segundo at saka dahan -dahan namang inihahakbang niya ang kaniyang mga paa papasok sa silid.Nag - alangan ang mga paa ni Payne na pumasok nang makita niyang madilim at tila nakakatakot ang silid, "Umuwi na tayo Neal, tara na, baka makasabay pa natin sin Maya papalabas ng gate baka may dala silang payong makisilong nalang tayo."Dahan - dahang naglakbay ang mainit na palad ni Neal sa kaliwang kamay ni Payne at buong higpit niya itong tinitigan na para bang sinasabi niyang ibigay lang ang buong tiwala sa kaniya dahil nasa mabuti siyang kamay , bumulong ito ng, "Magpapatila lang tayo ng ulan, baka magkasakit ka, mapagalitan pa ako ni Tita Ayla, saglit lang tayo rito."&nbs
Sabado. Mag - aalas - singko ng hapon. Sa isang madilim at puting kwarto na may malaking salamin ay makikitang nakaupo si Payne na naka - khaki shorts with brown sleeveless top sa dulo ng kama, at si Neal na nakadamit ng white t-shirt at faded jeans ay nakatungo habang nakaupo sa silyang malapit sa isang 32 inches na TV.Mag sasampung minuto nang nababalot ng katahimikan ang paligid. Tanging ang mga buntong - hininga ng magkabilang panig ang maririnig sa bawat sulok ng silid.Biglang tumayo si Payne at itiniklop ang kaniyang mga braso sa unahan ng kaniynag dibdib, "Fine! Nakapag - desisyon na ako. Ako rin naman ang mahihirapan kapag tinuloy ko ito, hindi ba? Katawan ko ito, buhay ko ito. Wala kang pakialam!" Nanginginig ang mukha ni Payne at pinipigalan ang kaniyang mga mata na ilabas ang luha dahil nagtatapang - tapangan siya sa harap n Neal.Tumalikod si Payne at humarap sa bintana upang hindi makita ni Neal ang kaniya
Dahan - dahang iminumulat ni Payne ang kaniyang mga mata, nararamdaman niyang parang may naka dagan sa kaniyang buong katawan. Mula ulo hanggang sa kaniyang mga paa ay hirap na hirap niyang igalaw. Tanging ang kaniyang mga daliri ang may natitirang lakas para damhin ang hangin sa kaniyang paligid.Tila hinaharangan ng hangin ang kaniyang mga tainga kung kaya't sinasala nito ang mga tunog bago pa pumasok sa loob at iproseso ng utak niya. Ang kaniyang pang - amoy ay mas naging sensitibo, ngunit hindi mawari kung anong amoy ang nag- aagawang pumasok sa kaniyang isipan. Nagugulan. Namamagha. Naaaliw. Dahil sa unang pagkakataon, ang kaniyang kaisipan ay malaya at naninibago.Sa kabigatan ng nararamdaman ni Payne sa pagkakataong iyon ay minabuti niyang muling pumikit at damhin ang lamig ng kapaligiran. Ang lamig na dumadaloy sa bawat balahibo ng kaniyang mga braso. Dahan - dahang makikita sa kaniyang mga labi ang kaligayahan sa sandali
Sa isang slow motion effect ay makikitang nagtatawanan sina Gilbert, Maven, at Alvin habang pinagsasaluhan ang inihanda nilang pagkain sa kaarawan ni Neal. Habang si Neal naman ay pigil na pigil sa pagtawa at halos sumakit na ang tyan sa corny jokes ni Gilbert.Sa paulit- ulit na tukso ni Maven kay Gilbert ay mukhang gusto na nga niyang totohanin ang panliligaw kay Shara, ngunit katulad ng iba na may separation anxiety ayaw rin niyang pumasok sa isang relasyon lalo pa nga at malapit na ang graduation nila.Hindi rin siya sigurado kung pareho sila ng papasukan sa college, ngunit si Neal naman ay nagpayo ng "It's better to take the risk than regretting it" pagdating sa love.Kagaya ng ibang typical high school students, masyado pa rin naman silang newbie sa karanasan pagdating sa pakikipagrelasyon, at si Maven naman, sa pagiging relihiyoso niya ay mas pinipili niyang makapagtapos mun
Ilang minuto na ang nakakalipas at nagtatalo ang mga mata nina Shara at Gilbert kung sino ang magbubukas ng pinto, nagsalubong ang mga nakangiting mata nina Alvin at Neal ngunit inihakbang ni Maya ng mabilis ang kaniyang mga paa at lumapit sa pinto, bumuntong hininga.Kung gaano kabilis ang hakbang ni Maya ay ganun rin naman kabagal ang kaniyang kamay para abutin ang doorknob. Napapikit siya ng ilang segundo at inilapat ang kaniyang kanang kamay sa malamig na metal ng doorknob.Sinadya ni Maven na itaas ang kaniyang boses sa nakatalikod na si Maya, Sige na buksan mo na, parang alam mo na din naman kung sino 'yang kumakatok."Nagkibit - balikat lamang si Maya at dahan - dahang binuksan ng pinto...Naunang magpakita ang cake na may kandilang hugis letra, "16" na hinahawakan ng mga malalambot at maputing mga kamay ni..."Tita? Tita Penny? ... Mm... Ma? " Sa mga sandali
Limang minuto bago mag ala- sais nang lumapat ang kaliwang kamay ni Neal sa kaniyang kaliwang mata upang kuyumusin ito. Espesyal ang araw na ito para sa kaniya, bukod sa kaarawan niya, ngayon rin ang unang pagkakataon na mayroon siyang makakasamang girlfriend sa kaniyang kaarawan.Madalas kasi sa mga nauna na niyang relasyon na wala namang nagtagal, bago sumapit ang kaniyang kaarawan ay naghihiwalay na sila. Tinuring na nga niya itong kamalasan dahil kahit anong pilit niya ay mas pinipilit ng panahon na mag- isa siya sa kaniyang kaarawan.Bukod sa nabulabog ang kaniyang tainga sa alarm ng kaniyang cellphone, napilitan siyang buksan ang natutulog niyang mga mata at diwa sa pag- hawi ng kurtina ng nurse na nag- check ng kaniyang vitals.Maayos na ang pakiramdam ni Neal, at nakakagamit na rin sya ng cellphone, naiigalaw na niyang maayos ang kanyang mga kamay at braso. Sa ilang segundo ay itiniklop niyang muli
Lumapit ang pulis kay Alvin at tinulungang itayo ang binata, "Narinig mo pinapatawad ka na at hindi kana idedemanda.""Anak...?" Naguguluhang tawag ni Penny kay Neal."Tama po ang narinig nyo Ma, gusto ko na pong matapos ito. Gusto ko na po agad gumaling, pagkagaling ko, gusto ko pong magsimula tayong muli. Hilumin po natin ang nakaraan Ma, kasama sina Tita Shane at Maya."Napatakbo si Penny kay Neal at pinalibutan nya ng mapagmahal nyang mga braso ang di makagalaw nakatawan ng anak. Ramdam na ramdam ni Neal ang pagmamahal ng kanyang ina sa mga bisig nitong punung - puno ng pangungulila. Hindi napigilan ng lahat na maging emosyonal at mapaluha ng bahagya sa nasaksihan."Anak, napaka - buti ng puso mo, ayaw mong maghiganti sa taong nagkasala sayo. Proud ako, ganyan pala kita pinalaki.""Ma, deserve ko po lahat ng nangyari sa akin at gusto ko na pong itama ang lahat.