βJanine? Is that you?β Halata sa mukha niya ang pagkagulat nang makilala niya ako. Tama iyan, magulat ka lang. βI didn't recognize you because you look so gorgeous tonight,β parang naiilang niya pang turan. I think I should take that as a compliment.Quota na rin naman ako sa mga panlalait niya sa akin simula noong nagkakilala kami, ngayon ko lang narinig mula sa bibig niya ang salitang 'gorgeous'. Hindi ko alam kung nahipan ba siya ng mabuting hangin kaya wala siyang espirito ng demonyo ngayon o hindi niya lang talaga ako nakilala dahil sa ayos ko. Kung ano man ang dahilan niya ay hindi na mahalaga, maglaway siya sa ganda ko. Pilit akong ngumiti sa kanya. βYou look handsome tonight but still a sh*t. So, back off!βMukha siyang karespi-respito ngayon dahil sa suot niyang suit at tindig niya. Pero, dahil siya si Gemar na bully kaya kumukulo pa rin ang dugo ko sa kanya. Hindi mababago ng panlabas niyang kakisigan at kagwapuhan ang hindi magandang impression na pinakita niya sa akin noo
βTake care, honey.β βH'wag bilisan ang pagpapatakbo ng motor.β Napangiti ako sa paalala ni mama at papa, respectively. Hinalikan ko sila sa pisngi bago sumakay sa motor ko na Ducati. It was my father's gift last year for my birthday. Labag sa kalooban ni papa na bigyan ako nito dahil delikado raw pero binigay niya pa rin dahil alam niyang ito ang gusto ko. Mas astig kasi para sa akin kapag naka-motor isama na rin ang katotohanang hindi rin ako mahilig sa cars. Anyway, ito ang unang araw na papasok ako sa klase sa bagong paaralan ko. Isang Doctor si papa sa province namin pero nalipat siya sa pampublikong Hospital dito sa Manila. May clothing line business naman si mama at gusto niyang magtayo ng branch dito. Wala na rin naman akong nagawa nang asikasuhin nila ang pag-transfer ko sa isang private College School na kahit kailan ay hindi ko inaasahan na mapapasukan ko. Lumaki ako sa Nueva Ecija kaya hindi ko alam kung anong buhay ang sasalubong sa
βYou know what, I like you. . . I like you to throw in the trash bin. You look like a living trash.β Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya. He like me to what? Is he freaking insane o sperm na hindi nabuo? Babatukan ko na sana ang kulang sa arugang sperm nang biglang humagalpak ng tawa si Rhen. Imbes tuloy na ang katabi ko ang mabatukan ko ay sa balikat niya lumanding ang palad ko. βAray!β daing niya. βSorry na, hindi ko na napigilan ang tawa ko e'. Tama naman kasi si Gemar, friend.β βAngββ βKaibigan mo βto?β sabat ni Gemar kuno. Hindi man lang ako pinatapos sa pagsasalita bago makisawsaw. βAlam kong hindi halata pero childhood best friend ko si Janine,β sagot ni Rhian. Ramdam ko ang pagkailang niya nang sabihin niya ang katagang iyon. Nakakahiya ba talaga ang itsura ko? βWala lang talaga siyang sense of fashion. Hindi ata nagmana kay tita,β dagdag pa ni Rhian. Hindi na rin ako nakasingit sa usapan nila na ako lang naman ang topic. Paran
βNakita ko na naman ang gwapong anak ni Miss Sophia dela Cruz...β Napatigil ako sa paglalakad nang marinig ang sinabi ng kapwa ko estudyante. Sophia dela Cruz? Quite familiar... Saan ko nga ba huling narinig ang pangalan na iyon? βAnong tinatayo mo r'yan? Akala ko ba ay mauuna ka sa βkin? Day dreaming ka talaga sa gitna ng hallway?β sunod-sunod na tanong ni Rhizn nang maabutan niya ako. βSige, ituloy mo na ang day dreaming mo. Mauna na ako sa βyo dahil tinatawagan ako ni mommy. Wala rin naman pala tayong class today eβ. Ang tagal nilang mag-announce.β She waved her hand before she walked away from me. Uuwi na lang din ako dahil wala naman akong kaibigan dito na makakasamang gumala, kay Rhizn lang naman ako tumatagal e. Pinasawalang-bahala ko na lang ang pagkarinig sa pangalan ng Sophia na iyon. Marahil ay sikat siya kaya familiar sa akin ang pangalan niya. Pero, hindi ko naman talaga siya kilala.KINABUKASAN ay maaga na naman akong pumasok. Palagi kasi na umaga ang
βAno bang kalokohan βto, Janine?β Talagang tinotoo ni Miss Fajardoza ang pagsumbong sa Dean kaya nakarating kay mama ang nangyari. Wala namang naging parusa sa akin dahil sinabi ni Gemar na biruan lang ang nangyari sa Cafeteria. Wala ring naging reklamo ang Sperm na iyon, mabuti na lang dahil sakaling mayroon ay tatambangan ko talaga siya tapos sasapukin. βHe's a freaking son of dela Cruz! Bakit kailangan sa kanya ka pa mapalapit o mapaaway!β dagdag pa ni mama. Wala na rin naman akong nagawa kundi tumango nang tumango. Nabanggit din kasi ng aming Dean na ang Sperm na iyon ay anak ni Mr. Gem dela Cruz at Sophia dela Cruz. Anong mayroon sa kanila? That sperm's father is the owner of Dela Cruz modeling Agency na nangunguna ngayon sa Asya. Ang nanay naman niya ay isang sikat na modelo kaya siguro familiar sa akin ang pangalan na iyon. Nirerespito ang pamilya nila ng mga staff sa paaralan dahil malaki ang shares ng pamilya nila noong bago palang ang BEC. Yeah, BE
βWhat?β Napahawak ako sa dibdib dahil sa biglang paghiyaw ni Rhian, nakakagulat naman siya eβ. Kasalukuyan kaming nasa mini garden sa gilid ng CED building, may kiosk kasi rito. Katatapos lang ng klase kaya tumambay muna kami. Na-kwento ko sa kanya ang about kay Kenneth kaya naman gulat na gulat ang gaga. Ngayon lang naman kasi ako nag-share ng nararamdaman ko kaya naiintindihan ko siya. βKumalma ka nga, Rhian,β saway ko sa kanya. βPaano ako kakalma? Inamin mo lang naman na gusto mo si Kenneth Bello ng Civil Engineering. Parang gusto kitang sapakin ngayon!β bulyaw niya na naman sa akin. Napakaingay talaga nito, paano kung may makarinig sa kanya. βKung mag-react ka naman parang kilala mo. Teka, i-search natin sa FB.β Agad akong nag-log in sa Facebook pero walang pasabing hinablot ni Rhian ang phone ko. βKilala ko siya, matagal na. Kenneth Bello is the name, 3rd year Civil Engineering Student, gwapo, mabait at mayaman. Oh, dami ko learn,β pagmamalak
βArrghh!β Paikot-ikot ako sa higaan pero hindi pa rin talaga ako makatulog. Halos nagawa ko na ang lahat ng posisyon pero wala paring epektoβposisyon sa pagtulog kaya huwag kang berde. Sa tuwing ipipikit ko ang aking mga mata ay mukha ni Gemar ang aking nakikita. De-ni-demonyo niya na ba ako? Kailangan ko atang magpatingin sa albolaryo. Sa inis ko ay marahas akong bumangon at kinuha ang phone ko sa bedside table. Kailangan ko talaga ma-relax para makatulog. Stress talaga lagi ang dala ng lalaking iyon e. Nag-log in ako sa Facebook at nagtungo sa profile ni Kenneth. Kailangan ko makita ang mukha niya para kumalma ako. Pero, mali ata ang naging desisyon ko dahil nanlumo lang ako. May bago siyang post na may caption na βyou're worth waiting for'. Ang naka-attach na picture ay isang candid photo ng babae. Ito siguro ang Author na tinutukoy ni Rhian. Nawa'y lahat, 'di ba? βJANINE!β Parang nabuhay ang katawang-lupa ko nang marinig ang
First day of Intramural, I was assigned to deliver some snacks for CED players. Kasama ko si Rhian pagkatapos ng ilang araw na hindi ko siya nakakasama dahil laging nagpapatawag ng meeting ang SC president.Ilang araw na rin ang nakalipas simula noong huli kong nakausap si Kenneth. Ngunit, hanggang ngayon ay naririnig ko pa rin ang sinabi niyang may chemistry kami. Hindi ko alam kung anong ibig niyang sabihin dahil umalis din naman siya agad. Hindi ko pa nga rin nababalik ang shirt niya. βPara kang tangang ngumingiti d'yan.β Parang isang manipis na salaming nabasag ang imagination ko nang marinig ang sinabing iyon ni Rhian. βShut up!β Pinangdilatan ko siya ng mata.βH'wag mong sabihin na naiisip mo pa rin ang sinabi ni Kenneth. Gumising ka na sa kagagahan mo dahil nandito na tayo sa field. Be attentive, baka mamaya ay tamaan ka ng bola,β aniya. I sighed. Na-kwento ko sa kanya ang pagtulong sa akin ni Kenneth at ang sinabi nito. Pero, hindi naman ata tama na sirain niya ang imagi