CHAPTER 10

“Ano bang kabilin-bilinan namin sa ‘yo, Janine! Hindi ba ay ang sabi namin ng papa mo ay lumayo ka sa pamilyang ‘yon!”

Palakad-lakad si mama sa harap ko. Halatang nagtitimpi siyang saktan ako dahil napapasabunot na lang siya sa sarili niya. Hindi ko naman sinasadyang suwayin sila. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko kapag nasa harap ko na.

“Mama, ‘wag ka na po magalit. Sinamahan ko lang naman siya dahil nakiusap siya sa ‘kin,” depensa ko.

Aminado akong may kasalanan ako sa nangyari. Hindi ko naman itatanggi na nanaig ang karupokan ko kaya nagpatianod lang ako sa sitwasyon.

“Hindi ka nagsisinguling sa ‘kin pero nagawa mo kagabi. Kung hindi ko pa pala tinawagan si Rhian para tanungin kong nasa kanila ka ay ‘di ko pa malalaman na kasama mo ang lalaking ‘yon! Hindi kayo magkaibigan ng Gemar na ‘yon pero nagawa mo siyang samahan at magsinungaling sa ‘kin para sa kanya. Pasalamat ka na lang dahil nasa duty ang papa mo dahil kung sakaling nandito siya kagabi ay siguradong mapapa