เล่นบทเหยื่อ

เซรเกย์ไม่อยากเก็บความสงสัยเอาไว้ในหัว เขาพอจะทราบว่าก่อนที่พิริสาจะรู้ตัวว่าเป็นลูกสาวของดันเต้ มาเฟียอิตาลีที่อยู่ในตำแหน่งพ่อตาของเขาตอนนี้ เธอเคยทำงานเป็นเลขาของรามิลมาก่อน คิดว่าคงจะรู้เรื่องของรามิลมากกว่าเขาที่เป็นเพื่อน แต่ก็ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก

“ผมคุยอะไรด้วยได้หรือเปล่า” เซรเกย์เอ่ยถามคนเป็นภรรยาขณะที่เธอจะล้มตัวนอนข้างๆ เขา

“พูดมาสิคะ”

“รามิลเคยเป็นเจ้านายคุณใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ”

“เค้ามีผู้หญิงคนอื่นมาเกาะแกะรึเปล่า”

“ไม่นะคะ คุณมิลไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงค่ะ ถามทำไมคะ” รามิลไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาเกาะแกะอะไรทั้งนั้นตลอดสองปีที่เธอทำงานกับเขา จนเธอเองยังคิดว่าเขาโสดจนแอบชอบ เรื่องนี้เซรเกย์ก็รับรู้ เพียงแค่ตอนนี้เขาจำเรื่องราวเหล่านั้นไม่ได้เท่านั้น แล้วเธอก็ไม่คิดจะลงรายละเอียดเรื่องนี้ให้เขาฟังด้วย

“รามิลกับน้องผมหมั้นกันมานานแล้ว แต่ยังไม่มีวี่แววว่าจะได้จัดงานแต่งซะที มนต์บอกว่ายังอยากเที่ยว แต่ผมกลัวว่ามันจะมีอะไรมากกว่านั้น”

“คุณคิดมากไปรึเปล่าคะ สองคนนั้นเค้าก็ดูรักกันดี การแต่งงานมันอาจจะไม่ใช่จุดหมายของเค้าสองคนก็ได้ อย่าบอกนะคะว่าคุณไปเค้นให้คุณมนต์ต้องแต่งงาน” เธอไม่เห็นมีอะไรน่าแปลก เพราะเท่าที่เห็นมามนต์ธารากับรามิลเวลาอยู่ด้วยกันก็กะหนุงกะหนิงกันตามประสาคนรักปกติ

เพียงแค่ว่านานๆ ครั้งทั้งสองจะมีโอกาสเจอกันเท่านั้น เพราะมนต์ธาราเป็นคนที่ชอบเดินทางท่องเที่ยว ส่วนรามิลก็วุ่นอยู่กับธุรกิจร้านเครื่องเพชรของครอบครัว

“ก็ทั้งคู่สมควรแต่งงานเป็นเรื่องเป็นราวได้แล้ว” พูดพร้อมกอดอกครุ่นคิด จากนั้นก็เบนสายตามามองจ้องคนเป็นภรรยาที่กำลังล้มตัวนอนซุกอยู่ที่อกของเขา

“ทีเรื่องคนอื่นคุณดูมีเหตุผล แต่ทำไมกับมิล่า คุณถึงได้ไม่ไว้ใจผม”

“พูดตรงๆ ตอนนี้ฉันก็ไม่ค่อยเชื่อใจคุณ เพราะหัวใจคุณตอนนี้อยู่กับมิล่า ไม่ใช่ฉัน ถึงคุณจะยืนยันว่าไม่คิดไปสานสัมพันธ์กับมิล่า แต่จะให้ฉันเลิกอคติกับมิล่าคงไม่ได้ เพราะยัยนั่นร้ายกาจ ทำตัวเป็นคนดีคอยดูแลคุณ แต่ที่แท้คิดจะแย่งคุณคืนไปต่างหาก”

“เฮ้อ! คุยเรื่องนี้แล้วเหมือนจะทะเลาะ นอนเถอะ”

“ฉันก็ไม่ได้อยากให้คุณพูดถึงยัยมิล่านั่นเหมือนกัน” เธอบุ้ยปากย่นพูดอู้อี้ที่เขายกเรื่องมิล่าขึ้นมาพูด อุตส่าห์จะนอนหลับฝันดี เห็นทีคืนนี้เธอจะนอนฝันร้าย เมื่อนึกถึงหมอสาวจอมฉกนั่นเธอก็อยากจะขยุ้มหน้าเธอเสียให้สาแก่ใจ

เซรเกย์เลื่อนหน้าจอมือถือไม่กี่ครั้งไฟในห้องนอนของเขาก็มืดลง เหลือเพียงแสงสว่างของโคมไฟตัวสูงที่อยู่มุมห้องไกลๆ เท่านั้น เป็นอีกคืนที่เขาคิดถึงอาการของตัวเองแล้วก็อดอ่อนใจไม่ได้ หากเขาฟื้นขึ้นมาแล้วจำทุกอย่างได้ก็ไม่ต้องมานอนปวดหัวกับเรื่องปัญหาครอบครัวแบบนี้ ให้เขาไปจับปืนหรือต่อสู้กับศัตรูยังดูจะเครียดน้อยกว่าเสียอีก

เช้าของวันใหม่เป็นวันที่ไม่ค่อยสดใสสำหรับพิริสาเท่าไหร่นัก เพราะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จยังไม่ทันได้รับประทานอาหารเช้า ลงมาข้างล่างก็เห็นมิล่านั่งอยู่ที่ห้องรับแขกแล้ว

อย่าบอกว่าที่เซรเกย์รีบแต่งตัวออกมาก่อนเธอและบอกว่ามีธุระสำคัญจะต้องคุยกับแขกที่เพิ่งมาถึง แขกคนนั้นก็คือมิล่า แต่ถ้าแขกที่เขาว่าคือมิล่า แล้วตอนนี้เซรเกย์อยู่ที่ไหน

“มาทำไม” พิริสาเปล่งคำถามที่แสดงออกถึงความไม่พอใจ ทำเอาเหล่าบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลยืนร้อนๆ หนาวๆ กลัวว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ไปตามๆ กัน

“พี่ชายฉันแค่เข้ามาหาเซรเกย์ ส่วนฉันก็แค่อยากจะเอาพวกวิตามินบำรุงมาให้เซรเกย์ หวังว่าคุณจะไม่หึงสามีจนไม่สนเรื่องสุขภาพเค้าหรอกนะคะ” มิล่าเปรยสายตามองไปยังกล่องวิตามินที่วางอยู่บนโต๊ะกลางโซฟา จากนั้นก็ค่อยๆ เลิกเปลือกตายกยิ้มมุมปาก แสดงท่าทางยียวนกวนอารมณ์กับพิริสา

“สุขภาพเค้าฉันสนแน่ค่ะ แต่ฉันหาหมอมาดูแลเค้าเองได้ วิตามินพวกนี้ฉันจะรับเอาไว้ แต่จะให้สามีฉันทานรึเปล่าก็อีกเรื่องค่ะ”

“ผมไม่คิดว่าคุณจะไม่รับความหวังดีจากน้องสาวผมขนาดนี้นะครับคุณริสา” ราเดนที่เพิ่งคุยกับเซรเกย์เสร็จเรียบร้อย เมื่อเดินกลับเข้ามาหาน้องสาวของเขาก็ได้ยินคำที่ไม่ค่อยรื่นหูจากพิริสา เขาจึงรู้สึกไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นัก

รู้ว่าตอนนี้สถานการณ์ของทั้งสามเป็นเช่นไร แต่ที่เขายอมให้มิล่าตามมาด้วยก็เพราะเห็นว่ามิล่าจะเอาของบำรุงมาให้เซรเกย์เท่านั้น ไม่คิดเลยว่าความหวังดีที่น้องสาวของเขามีให้เซรเกย์ในฐานะเพื่อน พิริสาก็ยังคงมีอคติ

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจเธอดี เธอคงไม่ชอบฉันเพราะรู้ว่าสามีเธอรักฉัน เสร็จธุระแล้วก็กลับกันเถอะค่ะ”

พิริสากำหมัดแน่น เธอยังไม่อยากโต้ตอบอะไรมิล่าตอนนี้ เพราะรู้แล้วว่าอีกฝ่ายกำลังเล่นบทเหยื่อ ทั้งยังย้ำคำที่สามีของเธอไปรักตัวเองให้เธอได้ยินให้เจ็บปวดหัวใจ แบบนี้น่ะเหรอหวังดี หวังดีกับผีน่ะสิ พวกผู้ชายพวกนี้ก็ดูไม่ออกกันเลยหรือยังไงว่ายัยหมอสาวคนนี้จริตมารยามากมายแค่ไหน

“ขอโทษแทนริสาด้วย” เซรเกย์ที่เดินตามหลังราเดนมาติดๆ เขาก็ได้ยินทุกคำที่พิริสาพูด คนที่เป็นสามีอย่างเขาทำอะไรมากไม่ได้นอกจากขอโทษแทนภรรยา ด้วยดูออกว่าภรรยาของเขาไม่คิดจะขอโทษมิล่าและราเดนแน่นอน

ราเดนพยักหน้าน้อยๆ ให้กับเซรเกย์ จากนั้นก็ดึงมือน้องสาวของตนกลับออกไป หลังจากแขกทั้งสองกลับไปได้พิริสาก็หันมาค้อนขวับให้กับเซรเกย์ เขาเป็นสามีของเธอแท้ๆ แต่ดันไม่คิดจะเข้าข้างเธอเลยสักนิดเดียว

“ทำไมคุณต้องไปเสียมารยาทกับมิล่าแบบนั้น ถ้าเธอมาเกาะแกะกับผมก็ว่าไปอย่าง นี่เธอแค่เอาของบำรุงมาให้เป็นน้ำใจ”

“เธอมาที่นี่ก็เพื่อจะมาปั่นประสาทฉัน ฉันมองสายตามิล่าปราดเดียวก็ดูออกแล้ว พวกผู้ชายอย่างคุณนั่นแหละดูไม่ออกว่านังนั่นมันเล่นบทเหยื่อ”

“เฮ้อ!” ยกมือกุมขมับถอนหายใจเฮือกใหญ่ พยายามทำความเข้าใจในตัวของภรรยาของเขาเท่าไหร่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงได้อคติกับมิล่านัก

“ฉันจะบินไปหาว่าน คืนนี้คุณไปงานคนเดียวก็แล้วกัน” พูดจบก็หันหลังขวับ ปาดน้ำตาของความน้อยใจกลับขึ้นไปที่ห้อง เจ็บใจเหลือเกินที่เห็นสามีของตัวเองปกป้องหมอสาว ทั้งที่เธอเจตนาของมิล่าที่มาที่นี่ก็เพื่อปั่นประสาทเธอ

หากไม่อยากให้เธอคิดมากและหวังดีกับครอบครัวของเธอจริง มิล่าก็ต้องอยู่ห่างพวกเธอให้มากที่สุด แต่นี่อะไร มีจังหวะไหนที่สามารถจะใกล้สามีเธอได้หมอสาวก็คว้ามันทุกโอกาส