ความหลังวันเก่า

ตั้งแต่มาถึงร้านสมุนไพรได้ พิริสาก็ถูกหมอจีนตรวจชีพจรอยู่พักใหญ่ เพราะไม่เคยเจอคนที่เลือดลมเดินทางแปลกๆ เช่นหญิงสาวมาก่อน

“อืม...แปลกๆ” หมอสมุนไรวัยเกือบแปดสิบสีหน้าเคร่งเครียดเป็นพิเศษ ก่อนจะปล่อยมือจากชีพจรของหญิงสาวและหยิบตำราใจใต้ลิ้นชักขึ้นมาดู

เซรเกย์ที่เห็นว่าได้จังหวะเขาจึงเริ่มออกอุบายที่วางแผนเอาไว้ “ผมลืมเอามือถือมาจากในรถ ริสาไปเอาให้ผมหน่อยได้ไหม”

“ได้สิคะ”

ให้หลังพิริสาไปได้ เซรเกย์ก็ถือโอกาสพูดคุยรายละเอียดทุกอย่างกับหมอจีน หวังว่าเขาจะเป็นที่พึ่งให้กับคนที่ลูกยากได้จริงๆ อย่างที่ริโอะได้พูดเอาไว้

ทางด้านพิริสาเธอก็เอาแต่หาโทรศัพท์มือถือของเซรเกย์อยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายก็เจอมันก็ตกอยู่ที่ใต้เบาะที่นั่งของเขา กว่าจะกลับเข้าไปในร้านยาได้ เธอก็เห็นหมอจีนเตรียมสมุนไพรเอาไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว

“หมอจัดยาให้เรียบร้อยแล้วนะริสา”

“เหรอคะ ไวดีจังเลย”

“คุณต้องดื่มยาต้มนี่ทุกวัน วันละสามเวลาเป็นเวลาสามเดือน”

“แค่นี้จะพอเหรอคะ” ดวงตาคู่สวยเริ่มเพ่งมองไปยังห่อสมุนไพรเล็กๆ ที่ตั้งอยู่สามห่อ

“แล้วผมจะส่งสมุนไพรตามไปให้ทุกครึ่งเดือน ระหว่างนี้ก็งดอาหารหมักดอง แล้วก็ต้องทานอาหารที่ทำสดใหม่เท่านั้น ระหว่างวันก็ดื่มน้ำขิงได้ก็ยิ่งดี”

“เข้าใจแล้วค่ะคุณหมอ ขอบคุณนะคะ”

“ขอบคุณมากนะครับคุณหมอ”

เสร็จธุระแล้วเซรเกย์ก็รีบพาพิริสากลับทันที เพราะดูท่าท้องฟ้าเริ่มครึ้มมาเรื่อยๆ กลัวว่าฝนจะตกหนักก่อนที่จะขับรถถึงบ้านของริโอะ

“ข้างหน้าเหมือนฝนจะตกแล้วนะคะ”

“ใช่... นึกถึงวันนั้นของเราเหมือนกันนะ”

“วันไหนคะ วันที่คุณขอฉันเป็นแฟนใช่ไหม”

“ใช่ ถ้าวันนั้นคุณไม่อกหักจากรามิล คุณจะยอมเปิดโอกาสให้ผมไหม” อันที่จริงเขาก็ไม่เคยถามเรื่องนี้กับภรรยาเขาเลย แต่วันนี้มันเกิดอยากจะรู้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“วันนั้นเป็นเพราะคุณเผยความอ่อนโยนในตัวของคุณด้วย ฉันเลยเปิดโอกาสให้คุณค่ะ ยอมรับนะคะว่าฉันมองคุณเป็นคนเจ้าเล่ห์ แต่พอได้ยินคุณพูดเรื่องครอบครัวคุณเหมือนเป็นคนละคนกับที่ฉันเห็น แล้วทำไมจู่ๆ ถามถึงเรื่องนี้ล่ะคะ”

“เปล่าครับ แค่อยากรู้”

“ตอนนั้นฉันก็ไม่คิดเลยนะคะว่าจะได้แต่งงานกับคุณได้เร็วขนาดนั้น แถมยังรักคุณมากในเวลารวดเร็วด้วย”

“ผมทั้งหล่อล่ำ กร้าวใจขนาดนี้ คุณไม่รักไม่หลงผมสิแปลก”

“เยินยอตัวเองเป็นที่หนึ่งเลยนะคะสามีฉันเนี่ย เฮ้อ... ตอนนี้ฉันรู้สึกมีความหวังเรื่องลูกมากๆ เลยล่ะค่ะ”

“ทำไมเหรอ”

“ก็ริโอะบอกว่าหมอจีนที่นี่เก่งไงคะ”

“ผมขอให้ลูกมาหาเราเร็วๆ อย่างที่คุณหวังนะครับ”

“คุณเองก็ต้องขยันทำการบ้านด้วยนะคะ” พิริสายื่นใบหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูของเซรเกย์

“เรื่องนั้นไม่มีปัญหาอยู่แล้วครับ” เขาละมือข้างหนึ่งจากพวงมาลัยมากุมหัวคนเป็นภรรยาให้ซบอยู่ที่บ่า

หลังจากที่ได้พูดคุยกับหมอจีนอย่างละเอียด เขาก็มีความหวังว่าจะมีลูกในเร็ววันเช่นเดียวกับภรรยาของเขาเหมือนกัน เพราะหมอจีนยืนยันว่าตัวสมุนไพรที่จัดให้เป็นยาบำรุงเลือดลมที่ดีที่สุด แต่ก็ต้องดื่มให้ตรงตามที่สั่งอย่างเคร่งครัด หากร่างกายของพิริสาตอบสนอมงต่อสมุนไพรดีก็อาจจะท้องภายในเวลาไม่ถึงสามเดือนก็เป็นไปได้

สองเดือนกว่าแล้วที่พิริสากินยาต้มขมๆ ทุกวัน แรกๆ ก็ขมจนกลืนแทบไม่ลงคอ แต่หลังๆ มาเธอก็เริ่มชินแล้ว ทว่าตอนนี้เธอก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะท้องเลย ยิ่งรอนานวันไปเท่าไหร่ สภาพจิตใจของเธอก็ยิ่งหดหู่ไร้ความหวังว่าจะมีลูกมากขึ้นเท่านั้น

และไอ้ความรู้สึกสิ้นหวังนี่แหละที่ทำให้เธอเครียด เช่นเดียวกับวันนี้ที่เธอใช้ที่ตรวจครรภ์อีกครั้งในรอบสองเดือน ทว่าเธอก็ต้องพบกับความผิดหวัง เพราะไม่ได้ท้องเช่นที่ตั้งใจเอาไว้

“ฮือ ฮือ ฮือ...” สาวเจ้านั่งสะอึกสะอื้นมองที่ตรวจครรภ์อยู่ในห้องน้ำไม่ยอมออกไปไหนมาพักใหญ่จนเซรเกย์เห็นความผิดปกติเลยรีบเข้ามาหา

“ริสา” เปิดประตูห้องน้ำเห็นภรรยาตนนั่งสะอึกสะอื้นก็รีบโผเข้าไปกอด พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นที่ตรวจครรภ์ก็พอจะรู้แล้วว่าเธอเป็นอะไร

“ทำไมฉันไม่ท้องซะทีคะ ฮือ ฮือ ฮือ”

“คุณเพิ่งใช้สมุนไพรไปแค่สองเดือนเอง อย่าเพิ่งกังวลไปก่อนสิครับ ยิ่งคุณเครียดมันก็ยิ่งไม่ดีต่อร่างกายนะ” เขาอุ้มคนตัวเล็กที่กำลังสะอึกสะอื้นตัวโยนไปนอนที่เตียง พักนี้ดูท่าเธอจะเครียดหนัก เพราะอารมณ์ของเธอแปรปรวนจนเขาก็เริ่มตามไม่ทัน ทว่าก็ต้องเอ่ยปลอบใจตามสถานการณ์ไปก่อน

“ฉันพยายามไม่คาดหวัง แต่ก็ทำไม่ได้ ฮือ ฮือ ฮือ... ฉันไม่ได้อยากงี่เง่าในสายตาคุณเลยจริงๆ นะ” เธอก็ไม่ได้อยากเป็นคนอารมณ์อ่อนไหวเช่นตอนนี้ แต่เธอก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้จริงๆ

“ผมไม่ได้มองคุณงี่เง่า ผมเข้าใจทุกอย่าง เรามารอเจ้าตัวน้อยอีกสักเดือนนะ เราลองดื่มยาตามระยะเวลาที่หมอจีนบอกให้ครบก่อน หลังจากนั้นถ้าคุณยังไม่ท้องเราก็ไปปรึกษาแพทย์แผนปัจจุบันเหมือนเดิมก็ได้”

“ค่ะ”

“ผมรักคุณนะ ผมไม่อยากเห็นคุณเครียด”

พิริสาพยักหน้าน้อยๆ อยู่กับแผงอกกว้าง เซรเกย์ยังคงกอดปลอบเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ทุกอย่างอยู่ในความเงียบร่วมครึ่งชั่วโมง จากนั้นพิริสาก็ผล็อยหลับคาอกของเซรเกย์ไป

ตอนนี้เซรเกย์ค่อนข้างเครียดไม่ได้ต่างไปจากพิริสา เพราะเขาก็เริ่มไม่ค่อยมั่นใจแล้วว่าสมุนไพรที่หมอจีนจัดมาให้จะได้ผลดี ทว่าก็ต้องรอดูผลกันอีกเป็นเดือน หากทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่ใจหวังจริงๆ เขาก็คงต้องบอกข่าวร้ายให้ภรรยาของเขาได้รับรู้

เย็นวันนี้ถือเป็นวันที่ทำให้เซรเกย์ค่อนข้างใจชื้นเมื่อหมอโอเว่นได้มาหาถึงที่บ้าน เขาจะได้ปรึกษากับหมอโอเว่นถึงเรื่องภาวะมีลูกยากของพิริสาอย่างละเอียดอีกรอบ

“จากที่ผมได้เอาสมุนไพรของหมอจีนไปตรวจ ถือว่าเป็นยาดีมากๆ เลยนะครับ ผมเองยังอดทึ่งกับยาโบราณไม่ได้เลย” โอเว่นทึ่งกับสรรพคุณยาจีน จนตอนนี้เขาก็เริ่มศึกษาแผนยาจีนอีกแขนงแล้ว

“ก็คงไม่สู้ฤทธิ์ของยาถอนพิษที่ทำให้ริสาแทบไม่เหลือโอกาสมีลูกได้หรอกครับ”

“แต่ผมว่า มันมีสารบางตัวที่ดีต่อเลือดลมของผู้หญิงมาก ไม่แน่สมุนไพรพวกนั้นอาจจะทำให้คุณริสาตั้งท้องได้จริงๆ นะครับ แล้วตอนนี้ผมก็สกัดยาที่จะช่วยคุณริสาอีกทางควบคู่ไปกับสมุนไพรแล้วด้วย” ที่เขามาถึงที่นี่ก็เพื่อที่จะคุยกับเซรเกย์ถึงสรรพคุณของยาจีน และอยากจะเอายาตัวใหม่ที่เพิ่งผลิตมาให้พิริสาได้ทดลองใช้ควบคู่ไปกับสมุนไพรจีนด้วย

“ขอบคุณมากเลยนะครับคุณหมอ ผมอยากทำทุกทางให้ริสาสมหวัง เพราะไม่อยากบอกเธอว่าที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะยาถอนพิษ”

“หมายความว่ายังไงคะ” พิริสาอดรนทนที่จะแอบฟังต่อไม่ได้ เขารู้มาตลอดว่าเธอจะมีลูกไม่ได้ แต่ก็ไม่คิดจะยอมบอกกันอย่างนั้นเหรอ