Share

พิษไข้

last update Last Updated: 2025-02-18 17:06:53

เธอเริ่มขมวดคิ้วเมื่อเห็นสีหน้าของชายหนุ่มซีดเซียวริมฝีปากเริ่มเห่อแดงผิดปกติ ทั้งยังเริ่มสั่นสะท้านน้อยๆ ให้เธอได้เห็น ไม่ใช่ว่าตอนนี้ชายหนุ่มถูกพิษไข้เล่นงานเสียแล้วล่ะ คิดได้เช่นนั้นพลันมือก็ยื่นไปวัดอุณหภูมิที่หน้าผากชายหนุ่มอัตโนมัติ

“ตัวร้อนจี๋เลย บอกแล้วให้ไปหาหมอก็ไม่เชื่อ”

กลิ่นชวารีบออกไปหาอีวานให้พาเจ้านายของเขาไปหาหมอ เมื่อแจ้งความต้องการกับบอดี้การ์ดหนุ่มได้เธอก็ต้องขมวดคิ้วฉงนกับคำตอบที่บอดี้การ์ดหนุ่มตอบกลับมา

“ทำไมพาไปหาหมอไม่ได้ล่ะคะ”

“ตอนนี้อันตรายอยู่รอบตัวของนายครับนายหญิง ถ้าจะให้เจ้านายปลอดภัยที่สุดต้องให้หมอที่มาที่นี่”

“ก็โทรเรียกมาสิคะ แถวนี้คลินิกเยอะแยะ”

“ไม่ได้ครับ นายมาที่นี่อย่างไม่ได้เตรียมตัวเลยถูกคนร้ายตามเล่นงาน ตอนนี้เราจะพาคนนอกที่ไหนมาไม่ได้ เราไม่รู้ว่าตอนนี้คนร้ายที่รู้ว่านายอยู่ไทยมีกี่พวก หากพาหมอมาที่นี่จะไม่ใช่แค่พวกเราที่เป็นอันตราย แต่จรวมถึงหมอด้วยครับ ต้องรอให้คาเรฟกับเดมากลับมาที่นี่ก่อน ทุกอย่างถึงจะอยู่ในปลอดภัยครับ”

“แล้วทำไมพวกคุณหาซื้อของมาให้ฉันได้ แต่พาหมอมาไม่ได้ล่ะคะ”

“ของก็แค่โทรสั่งแล้วก็จ่ายเงิน แต่หมอเราต้องไปพาตัวของเค้ามาที่นี่ คนร้ายรู้ว่านายกำลังบาดเจ็บตอนนี้ก็คงจะแฝงตัวทุกที่ที่ใกล้กับสถานพยายาล”

“ของที่สั่งให้คนมาส่งก็ต้องมาที่นี่อยู่ดีนี่คะ”

“ก็ไห้ใส่กระเป๋าแล้วไปวางที่ไหนสักที่ก็ได้นี่ครับถ้าเรามีเงินจ้าง จากนั้นเราก็แค่ทำเป็นขับรถผ่านแล้วก็เอาของพวกนั้นมา”

“โห หลายเรื่องเหมือนกันเนอะ”

“ยังมีอีกหลายอย่างที่นายหญิงจะต้องเรียนรู้ครับ”

“ไม่ได้อยากรู้เท่าไหร่หรอกค่ะ เอ่อ...แล้วที่นี่มียาลดไข้ไหมคะ”

“มีครับ”

อีวานพาหญิงสาวมาเอากล่องชุดยาสามัญที่ตั้งอยู่ในห้องทำงาน จากนั้นเขาก็รีบเข้าไปปลุกเจ้านายให้ตื่นขึ้นมารับประทานยา ดูท่าตอนนี้วาดิมจะไม่ค่อยหลงเหลือสติ แต่ก็ยังดีที่เขายอมกลืนยากับน้ำลงไปง่ายๆ

กลิ่นชวาทำได้ดีที่สุดในการช่วยเหลือวาดิมก็คือการเตรียมน้ำและผ้าสะอาดให้อีวานได้เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้วาดิมเท่านั้น ส่วนการดูแลชายหนุ่มก็เป็นหน้าที่ของอีวานต่อไป

“ทำไมเจ้านายคุณไม่ได้เตรียมตัวที่จะมาที่นี่ล่ะคะ” เธอเอ่ยถามคนที่กำลังเร่งเช็ดตัวเพื่อลดอุณหภูมิในตัวของวาดิม

“ก็รู้ว่านายหญิงท้องไงครับ”

กลิ่นชวาหน้าเจื่อนพูดอะไรไม่ออก เท่ากับว่าการที่เธอท้องต้องเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตวาดิมมาก แน่ล่ะ เพราะมันก็เป็นเรื่องใหญ่ของเธอเหมือนกัน ไม่เหมือนก็ตรงที่เธอต้องการลูกมาก แต่เขากลับไม่อยากให้ลูกเกิดมาบนโลก

เขาไม่อยากให้เลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเกิดมาจนต้องรนรานมาหาเธอถึงที่นี่กะทันหัน แบบนี้เธอจะทำให้เขายอมไว้ชีวิตลูกในท้องของเธอได้หรือ ทว่าก็ต้องสร้างแรงฮึดเพื่อมให้กำลังใจตัวเองอีกครั้ง ชีวิตของเธอดำเนินมาจนถึงตอนนี้แล้วก็ห้ามย่อท้อง่ายๆ ยังไงลูกของเธอก็ต้องได้ลืมตาดูโลก แม้จะได้ชื่อว่าเป็นลูกที่พ่อไม่ต้องการก็เถอะ

ผ่านไปไม่ถึงชั่งโมว เดมาและคาเรฟก็หลับมาถึงเซฟเฮ้าส์พร้อมกับหมอสาวหน้าสวยที่สีหน้าไม่สู้ดีนักเมื่อเข้ามาเห็นอาการของวาดิม

“พวกเค้าสองคนกลับมาแล้วแสดงว่าคนร้ายพวกนั้นถูกจัดการแล้วใช่ไหม” กลิ่นชวาออกมาคุยกับอีกวานที่ห้องนั่งเล่นขณะที่หมอสาวกำลังทำการรักษาวาดิมอยู่ในห้องกับคาเรฟและเดมา

“ครับ”

“ค่อยโล่งอก”

“แต่ก็ยังประมาทไม่ได้นะครับ อาจจะส่งคนมาอีกก็ได้”

“พวกคุณศัตรูเยอะขนาดนั้นเลยเหรอคะ”

“ผมก็เดาไม่ออกเหมือนกันครับว่าเยอะของนายหญิงคือแค่ไหน แต่พวกศัตรูก็ทำให้พวกผมได้ใช้วิชาต่อสู้ที่เรียนมาได้เยอะพอสมควรครับ”

“เหรอคะ”  สาวเจ้ายิ้มเจื่อนให้กับคำตอบของอีวาน เรื่องที่เขาพูดไม่น่าเป็นเรื่องที่พูดไปยิ้มไปได้ พฤติกรรมแค่นี้เธอก็พอจะเดาออกว่ากลุ่มมาเฟียพวกนี้คงจะฟาดฟันกับศัตรูกันเป็นเรื่องปกติแน่นอน แล้วถ้าเธอจะต้องอยู่กับวาดิมไม่วายต้องจับปืนเป็นไปด้วยเหรอ ชีวิตของเธอต่อจากนี้จะต้องเจออะไรบ้างกันนะ

วาดิมหลับใหลไม่ได้สติตั้งแต่เมื่อวานจวบจนเช้าของอีกวันเพราะฤทธิ์ยา ตอนนี้ตัวของเขามีอุณหภูมิเป็นปกติแล้ว ด้วยฝีมือของหมอสาวที่คอยดูแลตลอดเวลา พร้อมกับกลิ่นชวาที่คอยเป็นลูกมือ

“เค้าจะตื่นขึ้นมาตอนไหนเหรอคะหมอออม” กลิ่นชวาเอ่ยถามอภิชญาขณะกำลังเป็นลูกมือหมอสาวทำแผลให้วาดิม

“สายๆ ก็น่าจะรู้สึกตัวแล้วล่ะค่ะ”

“แล้ว หมอออมถูกบังคับมาหรือเปล่าคะ ถ้าถูกบังคับมาเรามาหาทางหนีไปด้วยกันไหมคะ”

“ไม่ใช่หรอกค่ะ ฉันเป็นญาติพี่มิลค่ะ แล้วที่มาก็เต็มใจมา”

“เหรอคะ เอ่อ...เมื่อกี้ฉันพูดเล่นนะคะ” พูดจบก็หน้าเหือดหน้าแห้งทันที หวังว่าประโยคเมื่อครู่ที่เธอพูดออกไปอภิชญาจะไม่เก็บมาใส่ใจหรอกนะ ก็ตอนแรกเธอเห็นหน้าหมอสาวในตอนมาที่นี่ท่าทางไม่สู้ดีก็คิดว่าถูกบังคับมา

อภิชญาอมยิ้มขบขัน เธอพอจะรู้ว่าสิ่งที่กลิ่นชวาพูดเมื่อครู่เธอพูดจริง แต่เนื่องด้วยอะไรนั้นมันก็ไม่ใช่ธุระของเธอที่จะต้องเค้นถามที่มาที่ไป หน้าที่ของเธอมีเพียงแค่การรักษาชีวิตคนเจ็บเท่านั้น

ไม่อยากก้าวก่ายเรื่องอะไรของพวกมาเฟียแม้เขาจะเป็นเพื่อนกับพี่ชาย เพราะวิสัยของเหล่ามาเฟียมีอะไรที่แสนซับซ้อนที่เธอเองก็ไม่ได้อยากจะทำความเข้าใจสักเท่าไหร่นัก

“คุณเดมา เห็นหมอออมไหมคะ” เอ่ยถามบอดี้การ์ดหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามาหาเธอในห้องครัว เพราะเมื่อครู่เธอเดินออกไปตามหมอสาวหวังจะให้มาชิมอาหารที่เธอทำแต่กลับไม่เจอ

“คาเรฟไปส่งแล้วครับนายหญิง”

“อ้าวเหรอคะ” หายสงสัยเรื่องหมอสาวก็ละมือจากการคนหม้อซุปหันมามองหน้าเดมาด้วยแววตาฉงน “ทำไมคุณมาเรียกฉันว่านายหญิงอีกคนล่ะ”

“นายสั่งว่าภายในสองเดือนนี้ผมกับคาเรฟแล้วก็อีวานจะต้องดูแลทั้งนายแล้วก็คุณให้ดี เพราะฉะนั้นตอนนี้คุณก็เป็นนายหญิงของพวกผมครับ หากต้องการอะไรที่ไม่ขัดต่อคำสั่งของนาย นายหญิงบอกมาได้เลยครับ”

“ไม่มีอะไรให้ช่วยหรอกค่ะ แค่จะบอกว่าฉันทำอาหารเที่ยงเอาไว้ให้พวกคุณแล้วนะคะ แล้วก็มีของหวานเตรียมเอาไว้แล้วด้วย”

“หน้าที่พวกนั้นพวกผมทำกันเองได้ครับ ครั้งหน้านายหญิงไม่ต้องลำบาก”

“ฉันชอบทำ เข้าใจใช่ไหมคะ”

“ครับ”

“ดีค่ะ” สนทนากับเดมาเรียบร้อยก็หันไปตักซุปครีมแซลมอนร้อนๆ พร้อมขนมปังใส่ลงบนถ้วยซุปที่วางอยู่ในถาดอาหารข้างจานขนมปัง เสร็จแล้วก็เดินออกจากห้องครัวตรงไปยังห้องนอนหน้าระรื่น

เธอตั้งใจทำซุปครีมอย่างสุดฝีมือเพื่อเอาใจคนป่วย หวังว่าการลงแรงของเธอในครั้งนี้จะไม่เสียเปล่า เผื่อว่าเธอจะได้อภิสิทธิ์เต็มในการเป็นนายหญิงของบ้านนี้เพื่อสั่งคนของวาดิมให้พาเธอไปเที่ยวเล่นข้างนอกได้บ้างระหว่างที่อยู่ที่นี่

Related chapters

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   แพ้ท้องแทนเมีย

    “ซุปครีมแซลมอนร้อนๆ ค่ะ ฉันทำสุดฝีมือเลยนะคะ”“ขอบคุณ” วาดิมเดินออกจากเตียงมานั่งตรงข้ามหญิงสาวที่เพิ่งวางถาดอาหารลงบนโต๊ะตัวเล็ก เมื่อนั่งลงได้ก็เริ่มตักซุปร้อนๆ เป่าครู่หนึ่งแล้วเริ่มลิ้มลอง“เป็นไงคะ” ยิ้มอย่างมีความหวังว่าเขาจะชมสักคำ“อืม ก็อร่อยดี”“เห็นไหมล่ะ ว่าฉันทำอาหารอร่อย ไม่ว่าคุณจะอยากทานอะไรบอกได้เลยนะคะ เดี๋ยวฉันจะทำให้คุณเอง”“เอาใจผมทำไม”“เอ่อ...เอาใจอะไรกันคะ” สาวเจ้าค่อยๆ ลดรอยยิ้มลงมาเล็กน้อย แปลกใจที่จู่ๆ เขาก็ถามออกมาแบบนี้ หรือว่าเธอกำลังตั้งใจเอาใจเขาจนออกหน้าออกตาเกินไป“เอาใจผมแบบนี้ต้องการอะไรหรือเปล่า”“เปล่านี่คะ ฉันแค่เห็นคุณป่วยก็แค่อยากดูแลให้คุณหายเร็วๆ”“นึกว่าคุณอยากให้ผมตายซะอีก”ตายงั้นเหรอ จริงสินะ ถ้าเขาตาย เธอก็หมดห่วงเรื่องที่เขาจะทำร้ายลูกของเธอ แหม! ตอนที่เขาตัวร้อนเธอไม่น่ารีบไปบอกกับอีวานเลย จะว่าไปเธอก็คงปล่อยให้เขาตายต่อหน้าไม่ได้อยู่ดี เธอไม่ใช่คนใจดำอย่างเขาเสียหน่อย“กำลังผิดหวังกับการกระทำของตัวเองอยู่เหรอ”“พูดอะไรของคุณ ฉันไม่ได้อยากให้ใครมาตายต่อหน้าสักหน่อย” ใครจะไปยอมรับว่าตัวเองคิดง่ายๆ ในเวลาที่จ้องจะเอาหัวใจของเขา“แต่ตายลั

    Last Updated : 2025-02-18
  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   มีอารมณ์?

    “มองแบบนั้นทำไม หรืออยากให้ผมชมคุณกลับ ผมไม่ทำแบบนั้นหรอก”“ก็ไม่ได้บอกให้ทำซะหน่อยนี่คะ” สะบัดหน้าหนีชายหนุ่มแล้วก้มหน้าก้มตาลากเส้นมนสมุดวาดรูปต่อ คราวนี้ไม่มีอารมณ์จะลงเงาอะไรเพิ่มเติมแล้ว เธอเขียนคำว่า กวนประสาท เป็นภาษาไทยตัวใหญ่อยู่บนหัวรูปของวาดิมเพื่อเป็นการระบายอารมณ์แทน“ผมอ่านภาษาไทยออก ไม่พอใจก็อย่าไปลงที่ผลงานสวยๆ สิ”“ไม่พอใจอะไร นี่เป็นคำชมค่ะ คำชมที่ฉันชอบชมผู้ชายน่ารัก”“เหรอ”“ใช่สิคะ คนกวนประสาท” ยื่นหน้าเข้าไปพูดใกล้ๆ หูของเขาหน้าระรื่น ถูกใจที่ได้ต่อว่าเขาเต็มปากวาดิมหันกลับไปสนใจงานของเขาต่อ เขาก็ไม่ไช่ไม่รู้ประสาว่ากำลังถูกหญิงสาวต่อว่า แต่ก็ไม่ได้อยากจะต่อความกับเธอมากกว่า ไม่รู้ว่าใครกันแน่เลยที่ชอบกวนประสาททั้งยังพาเจ้าตัวปัญหาในท้องมาปั่นประสาทของเขาอีกคน จากที่จะหายดีจากอาการบาดเจ็บแล้วใช้ชีวิตได้ปกติ กลับต้องมานั่งแพ้ท้องด้วยอาการแปลกๆ ที่ไม่รู้ว่าจะหายเมื่อไหร่ตั้งแต่ออกจากห้องน้ำมาได้ กลิ่นชวาในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวก็มีวาดิมตามหลังอยู่ไม่ห่าง แม้กระทั่งตอนที่เธอเดินเข้ามาในโซนแต่งตัว จนตอนนี้เธอไม่กล้าจะขยับเขยื้อนตัวหยิบจับอะไรเลย“ให้ฉันแต่งตัวเสร็จก่อ

    Last Updated : 2025-02-18
  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   สารภาพความรู้สึก

    พิริสากับกลิ่นชวาเจอหน้ากันได้ก็กอดกันกลม ก่อนที่พิริสาจะเริ่มเปิดประเด็นพูดคุยสารทุกข์สุกดิบเพราะความเป็นห่วงกลิ่นชวา คิดว่าเพื่อนเธอจะผอมโซเหมือนไม้เสียบผีไปแล้วเสียอีก เมื่อเห็นว่ากลิ่นชวายังคงสดใสก็โล่งใจ“นึกว่าแกจะถูกขังอยู่ในกรง ได้ทานแต่อาหารขยะซะอีก”“แกก็คิดมากไป ตอนนี้คุณวาดิมเค้าติดฉันยังกับแตงเม”“จริงเหรอ แกทำให้เค้ารักได้สำเร็จแล้วเหรอ”“เปล่า เค้าแพ้ท้องแทนฉันเลยเวียนหัวตลอดเวลา แต่จะหายอาการพวกนั้นเมื่อตอนอยู่ใกล้ฉัน”“โถ่เอ้ย ไอ้เราก็คิดว่าทำให้เค้ารักสำเร็จ”“แต่ฉันก็ว่าเค้าคงรู้สึกดีกับฉันบ้างแหละ เค้าตามใจฉันหลายอย่างอยู่นะ แถมเวลาฉันหอมแก้มเค้า เค้าก็ไม่ว่าด้วย”“พูดถึงเค้าตาเป็นประกายขนาดนี้ไม่ใช่ว่าชอบเค้าไปแล้วเหรอ”“ถ้าใช่ล่ะ”“อืม ก็ดีนะ ถ้าแกชอบเค้า แล้วเค้าชอบแก เรื่องลูกที่แกอยากจะเก็บเอาไว้ก็จะได้คุยกับเค้าได้ง่ายขึ้น ถ้าเค้าชอบแกเค้าก็น่าจะตามใจแกนะ แต่ถ้าจะให้ดีแกก็รีบถามเค้าไปตามตรงว่าคิดยังไงกับแก ถ้าเค้าชอบแกจริงๆ ก็จะได้รีบคุยเรื่องลูกในท้องไปเลย”“แล้วถ้าเค้าไม่ได้ชอบฉันล่ะ”“ก็เหลือเวลาอีกตั้งเดือนนึงแกก็พยายามเข้าสิ”กลิ่นชวาคิดหนักกับการที่จะคุ

    Last Updated : 2025-02-18
  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ไม่ชอบน้ำตา

    “ความลับมันไม่มีในโลกหรอก คุณพ่อผมไม่เคยเปิดเผยว่ามีลูกกี่คน แต่ทุกคนที่เป็นพี่น้องผมก็ถูกเอาชีวิตไป ถึงเราจะรู้ตัวคนร้ายแล้วจัดการส่งพวกมันไปลงนรก มันก็มีศัตรูในที่มืดค่อยๆ ออกมาเพิ่มอยู่ดี”“เป็นไปได้ไหมว่าถ้าคุณรักฉัน คุณจะยอมให้ฉันเก็บลูกเอาไว้”“มันไม่เกี่ยวกัน”“คุณตอบตอนนี้ไม่ได้หรอก เพราะคุณยังไม่รู้สึกดีกับฉัน ฉันพูดถูกไหมล่ะ” เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือ ก่อนจะค่อยๆ มีน้ำตาไหลลงมาที่แก้มเธอเชื่อว่าถ้าชายหนุ่มรักเธอ เขาก็จะต้องยอมทำตามใจเธอทุกอย่าง ถ้าหากไม่มีใครรู้ว่าเธอมีลูกกับเขา ลูกเธออาจจะไม่เป็นอันตรายอย่างที่เขาคิดในแง่ร้ายไปก่อนก็ได้วาดิมได้แต่นั่งหันหลังให้กลิ่นชวา เขาไม่ชอบเห็นน้ำตาของใคร ตอนนี้เธอกำลังไม่เข้าใจความสูญเสียที่เขาพูดถึง เพราะเธอไม่เคยเห็นคนที่รักจากไปต่อหน้าต่อตาอย่างทรมานโดยที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ความทรมานที่เหมือนตายทั้งเป็นแบบนั้นเธอไม่เคยได้รับรู้เศษเสี้ยวความรู้ของการเจ็บปวด แล้วเธอจะไปเข้าใจอะไรวาดิมนั่งหันหลังให้คนตัวเล็กนานเท่าไหร่นับเวลาไม่ได้ เพราะสมองเอาแต่คิดวกไปวนมาถึงเรื่องครอบครัว หากไม่จำเป็นเขาก็ไม่ได้อยากพูดเรื่องอดีตแม้แต่นิดเดียว เพราะย

    Last Updated : 2025-02-18
  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตัดสินใจ

    “เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะคุณหมอ ฉันขอตัวออกไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะคะ” ตอนนี้เธอไม่รีรออะไรทั้งนั้น ชีวิตของลูกสำคัญที่สุด แม้จะเสียใจที่ไม่สามารถพิชิตใจพ่อของลูกได้ แต่อย่างน้อยก็ให้เธอได้ให้โอกาสเด็กคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วยได้เกิดมาบนโลก“คุณวาดิมคะ”“มีอะไรครับ” เริ่มขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นพยาบาลสาววิ่งเข้ามาหาตัวเองหน้าตาตื่น“เห็นภรรยาคุณไหมคะ เธอบอกว่าเธอจะเข้าห้องน้ำ แล้วตอนนี้เธอก็หายไปแล้วค่ะ”“อะไรนะครับ” สีหน้าของวาดิมเริ่มเผยอาการโกรธ เมื่อมีโอกาสก็คิดหนี ที่ผ่านมาคำพร่ำบอกว่ารักเขา เธอพูดจริงหรือพูดเพียงเพื่อให้เขาไว้ชีวิตลูกในท้องอย่างเดียวกันแน่แกร๊ก “แก้ว”เสียงประตูที่เปิดพร้อมกับเสียงเรียกที่คุ้นหูทำชบาแก้วดีดตัวผึงขึ้นมากะทันหัน “พี่ว่าน” ชบาแก้วน้ำตารื้นรีบวิ่งโผเข้าไปกอดกลิ่นชวาเอาไว้แน่น“ทำไมหายไปเลยล่ะพี่ว่าน รู้ไหมว่าแก้วเป็นห่วงแค่ไหน” ชบาแก้วพร่ำด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นกลิ่นชวาเองก็ได้แต่เงียบลูบหลังปลอบน้องสาว หลังจากที่ร้องให้กอดพี่อยู่ครู่ใหญ่ชบาแก้วก็สงบลง กลิ่นชวาถึงได้โอกาสพูดคุยกับน้อง“พี่ขอโทษที่หายไป ตอนนี้พี่กลับมาแล้ว แล้วพี่ก็จะไม่ไปไหนแล้ว”

    Last Updated : 2025-02-18
  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   แค่คำหลอกลวง

    “เป็นอะไรพี่ว่าน แล้วทำไมผู้ชายคนนั้นเหมือนจะเดินมาหาเราเลย” ชบาแก้วเห็นพี่สาวยืนตัวแข็งทื่อก็รีบเขย่าแขน ตอนนี้เธอค่อนข้างเริ่มกลัว เพราะผู้ชายต่างชาติร่างสูงใหญ่ที่สวมเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมลงมาจนแทบจะถึงสะดือ เผยให้เห็นรอยสักอันน่ากลัว ดูยังไงคนพวกนี้ก็น่าจะเป็นกลุ่มมาเฟีย แถมตอนนี้เขายังจ้องพวกเธอไม่วางตาขณะที่สาวเท้าตรงมายังพวกเธอด้วย“เค้าเป็นพ่อของลูกพี่” กลิ่นชวาพูดจบก็ดึงน้องสาวให้หลับที่ข้างหลังเธอ“นั่นพี่เขยแก้วเหรอ หล่อเหมือนกันนะเนี่ย แต่... ทำไมเหมือนพวกมาเฟียเลย”“ไง...” เสียงทุ้มกังวานจากหนุ่มต่างชาติที่ทักทายเป็นภาษาไทยทำชบาแก้วขนลุกขนชัน ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่สาวเธอจะมีสเปคผู้ชายที่แสนโหดเช่นนี้ เธอที่ทำอะไรไม่ถูกก็ได้แต่ปั้นหน้ายิ้มแล้วทักทายอีกฝ่ายอย่างเป็นมิตรที่สุดเท่าที่จะทำได้“สวัสดีค่ะ ฉันแก้วค่ะ เป็นน้องพี่ว่าน” จำได้ว่าพี่สาวบอกว่าแยกทางกับสามีแล้ว แต่ทำไมเขาถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ คงไม่ใช้ความรุนแรงในการขอคืนดีกับพี่ของเธอหรอกนะ“ผมวาดิม ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” วาดิมยิ้มอ่อนทักทายชบาแก้วอย่างเป็นมิตรกลับ ทว่าสายตาที่มองกลิ่นชวายังดูโกรธเคืองไม่หาย“แก้วรอพี่ที่ล็อบ

    Last Updated : 2025-02-18
  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   หมายความว่ายังไง

    “คุณห่วงลูกเหมือนกันเหรอคะ” สาวเจ้ารีบปาดน้ำตาลวกๆ เธอพอจะมีความหวังกับคำพูดของเขาได้ไหม สิ่งที่เขาพูดออกมาเมื่อครู่เท่ากับว่าเขาใส่ใจรายละเอียดที่หมอบอกทุกอย่าง เขาเปลี่ยนใจแล้วใช่ไหม“กลับไปคุยกันที่บ้าน” เขายังคงจับมือกลิ่นชวาเอาไว้แน่น ยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไรตอนนี้กลิ่นชวาพยายามนั่งทำใจให้สบายมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในเมื่อเขาไม่ตอบก็แสดงว่ามีเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะเห็นด้วยกับเธอในการเก็บลูกเอาไว้พิริสาขึ้นรถมากับบอดี้การ์ดร่างยักษ์ของวาดิมได้พักใหญ่แล้ว คราแรกเขาก็ขับรถตามหลังรถของวาดิมอยู่ดีๆ พอขับไปได้สักพักก็พาเธอเลี้ยวไปคนละทางกับรถตู้คันหรูที่เพื่อนเธอนั่งอยู่เสียอย่างนั้น“นี่คุณพาฉันไปที่ไหนเนี่ย รถของคุณวาดิมเลี้ยวไปทางนั้นไม่ใช่เหรอ”“ผมก็จะไปธุระของผม” เซรเกย์ เซียร์คอฟ มาเฟียหนุ่มเพื่อนของวาดิม เขาขับรถตามหลังรถของวาดิมมาตั้งแต่แรก เมื่อรอเพื่อนทำธุระเสร็จกะว่าจะตามหลังรถของวาดิมไปที่บ้าน แต่จู่ๆ ก็มีแม่สาวหน้าสวยราวกับตุ๊กตาคนนี้มาเปิดประตูรถของเขาแล้วบอกว่าตัวเองเป็นเพื่อนกับผู้หญิงที่วาดิมพาขึ้นรถไปด้วยแล้วก็สั่งให้เขาพาเธอขับรถตามวาดิมไป“อ้าว ฉันบอกว่าให้พาฉันไปบ้าน

    Last Updated : 2025-02-18
  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ปกปิดสถานะ

    “จะร้องทำไมอีก ผมไม่ชอบเห็นน้ำตาผู้หญิง” วาดิมค่อยๆ ใช้นิ้วโป้งหนาปาดน้ำตาที่พวงแก้มนวลอย่างเบามือ“ฉันดีใจ ขอบคุณนะคะ” “ผมยอมให้คุณเก็บลูกเอาไว้ได้ แต่ต่อไปนี้คุณต้องเชื่อฟังผมทุกอย่าง เพื่อความปลอดภัยของตัวคุณแล้วก็ลูก”“ค่ะ ฉันจะเชื่อฟังคุณทุกอย่างเลย” เธอค่อยๆ มุดหัวไปซบอยู่กับอกอุ่น หลังจากเหนื่อยมาทั้งวัน เมื่อรู้ตัวว่าอยู่ในพื้นที่ปลอดภัยกลิ่นชวาก็หลับลงไปได้อย่างง่ายดาย โดยมีวาดิมคอยกอดไว้ไม่ห่าง วาดิมปล่อยให้หญิงสาวได้นอนพักผ่อนไปก่อน เมื่อถึงเวลาที่เธอตื่นมา เขามีเรื่องที่จะต้องคุยกับเธออีกหลายเรื่อง“นี่คุณ อิ่มยังเนี่ย ทานอย่างกับคนอดอยากมาจากชาติปางไหน” พิริสานั่งเฝ้าเซรเกย์รับประทานสเต็กเนื้อไปจนหมดสามสี่จานก็ยังไม่มีวี่แววว่าเขาจะอิ่ม ไม่น่าหลงกลรอให้เขาอิ่มแล้วค่อยคุยกับวาดิมเลย ดูท่าไม่รู้ว่าจะช่วยนเพื่อนเธอได้จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้“ตั้งแต่ผมลงเครื่องมาแล้วขับรถไปหาวาดิม จนถึงตอนนี้ผมยังไม่ได้ทานอะไรเลยนะคุณ”“คุยกับเพื่อนคุณก่อนแล้วค่อยทานต่อไม่ได้รึไงล่ะ” เมื่อหงุดหงิดหนักเข้าสาวเจ้าก็เริ่มจะแปรเปลี่ยนเป็นอาการงอแง“วาดิมบอกว่าตอนนี้คุณว่านกับลูกปลอดภัย แล้ววาดิมก

    Last Updated : 2025-02-18

Latest chapter

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตอนจบ

    “ริสา”“สรุปว่าพวกคุณรู้ตั้งแต่แรกว่าฉันจะมีลูกไม่ได้หลังจากใช้ยาถอนพิษเหรอคะ”“ผมขอโทษริสา แต่ที่ผมไม่บอกเพราะกลัวว่าคุณจะไม่ยอมรักษาตัว ถ้าปล่อยให้พิษนั่นอยู่ในร่างกายนานๆ มันทำลายระบบประสาทหลายอย่าง”พิริสาไม่คิดจะฟังอะไรทั้งนั้น เมื่อเห็นเซรเกย์เข้ามาใกล้ เธอก็รีบวิ่งหนี หากเขาบอกเธอถึงความจริงของผลข้างเคียง วันนั้นเธอก็อาจจะทำใจยอมรับเรื่องที่จะมีลูกไม่ได้ก็ได้ แต่ตอนนี้เธอมีความหวังจนไม่อาจจะผิดหวังได้แล้ว ทำไมเรื่องมันต้องกลายมาเป็นแบบนี้ด้วย“ฮื่อ ฮือ ฮือ ฮือ...” เธอวิ่งไปไม่รู้จุดหมาย พร้อมน้ำตาพรั่งพรูและเสียงสะอึกสะอื้น เมื่อหัวใจถูกบีบรัดมากเข้าเธอก็เริ่มหูอื้อตาลาย และหมดสติไป“ริสา” เซรเกย์วิ่งไปรับร่างของพิริสาได้ทันท่วงที จากนั้นก็รีบสาวเท้าพาเธอเข้าไปให้โอเว่นดูอาการพิริสายังนอนให้หมอตรวจโดยที่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด ทั้งยังไม่คิดที่มองหน้าทั้งหมอโอเว่นและสามีของเธอ เพราะยังโกรธเรื่องที่พวกเขาไม่ยอมบอกเธอถึงผลข้างเคียงทุกอย่างของการใช้ยาถอนพิษ ทำให้เธอต้องรู้สึกผิดหวังมากๆ ในตอนนี้“ผมว่าเรากำลังจะมีข่าวดีแล้วล่ะ” จากการที่โอเว่นได้เริ่มศึกษาแพทย์แผนจีน เขาก็พอจะจับชีพจ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ความหลังวันเก่า

    ตั้งแต่มาถึงร้านสมุนไพรได้ พิริสาก็ถูกหมอจีนตรวจชีพจรอยู่พักใหญ่ เพราะไม่เคยเจอคนที่เลือดลมเดินทางแปลกๆ เช่นหญิงสาวมาก่อน“อืม...แปลกๆ” หมอสมุนไรวัยเกือบแปดสิบสีหน้าเคร่งเครียดเป็นพิเศษ ก่อนจะปล่อยมือจากชีพจรของหญิงสาวและหยิบตำราใจใต้ลิ้นชักขึ้นมาดูเซรเกย์ที่เห็นว่าได้จังหวะเขาจึงเริ่มออกอุบายที่วางแผนเอาไว้ “ผมลืมเอามือถือมาจากในรถ ริสาไปเอาให้ผมหน่อยได้ไหม”“ได้สิคะ”ให้หลังพิริสาไปได้ เซรเกย์ก็ถือโอกาสพูดคุยรายละเอียดทุกอย่างกับหมอจีน หวังว่าเขาจะเป็นที่พึ่งให้กับคนที่ลูกยากได้จริงๆ อย่างที่ริโอะได้พูดเอาไว้ทางด้านพิริสาเธอก็เอาแต่หาโทรศัพท์มือถือของเซรเกย์อยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายก็เจอมันก็ตกอยู่ที่ใต้เบาะที่นั่งของเขา กว่าจะกลับเข้าไปในร้านยาได้ เธอก็เห็นหมอจีนเตรียมสมุนไพรเอาไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว“หมอจัดยาให้เรียบร้อยแล้วนะริสา”“เหรอคะ ไวดีจังเลย”“คุณต้องดื่มยาต้มนี่ทุกวัน วันละสามเวลาเป็นเวลาสามเดือน”“แค่นี้จะพอเหรอคะ” ดวงตาคู่สวยเริ่มเพ่งมองไปยังห่อสมุนไพรเล็กๆ ที่ตั้งอยู่สามห่อ“แล้วผมจะส่งสมุนไพรตามไปให้ทุกครึ่งเดือน ระหว่างนี้ก็งดอาหารหมักดอง แล้วก็ต้องทานอาหารที่ทำสดใหม่เ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   คนละครึ่งทาง

    “ริโอะ”ขณะที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงที่แสนคุ้นหูก็ดังแว่วมาแต่ไกลทำให้ริโอะรีบหันไปยังต้นเสียงด้วยความรวดเร็ว “อ้าวคุณริสา มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ”“มานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ เราเข้าบ้านกันดีกว่าค่ะ ริโอะทำขาหมูไว้ให้คุณริสาด้วยนะคะ”“คุณเรนบอกแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่อยากเข้าไปในบ้าน อยากคุยกับริโอะก่อน”“มีอะไรเหรอคะ”“ริโอะกำลังงอนคุณเรนอยู่ใช่ไหม”สีหน้าที่กำลังเปื้อนยิ้มเริ่มเจื่อนลง ไม่ผิดหรอกที่เรนเข้าใจเช่นนั้น แต่นั่นก็เป็นเพราะเขาสร้างข้อจำกัดให้เธอจนเธอรู้สึกอึดอัด“ฉันรู้ว่าที่คุณเรนห้ามริโอะทุกอย่างก็เพราะเป็นห่วง แล้วฉันก็รู้ว่าริโอะรู้ตัวว่าริโอะทำทุกอย่างได้ ฉันก็เลยบอกให้คุณเรนกับริโอะแก้ปัญหากันคนละครึ่งทาง”“ยังไงเหรอคะ” แววตาของริโอะในตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัย การแก้ปัญหาคนละครึ่งทางหมายความว่ายังไง“ลองคุยกับคุณเรนอีกรอบสิ” พิริสาหันหน้าไปมองเรนที่กำลังยืนดูเธอและริโอะอยู่ห่างๆ“ฉันขอตัวไปรอในบ้านนะ”หลังจากพิริสาลุกออกไป เรนก็เข้ามานั่งแทนที่ของเธอ เพราะเรนต้องการที่จะคุยกับริโอะตามที่พิริสาและเซรเกย์แนะนำ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   สุมไฟรัก

    “อื้อ...” ดวงตาคู่สวยหลับตาปี๋ เสียงครางของความเจ็บจุกถูกดูดเข้าไปในลำคอสามี หลังจากนั้นเธอก็หัวสั่นหัวครอนไปกับแรงกระกระทั้นจากการมอบบทสวาทของสามีตัวโตเซรเกย์บดสะโพกส่งเจ้าแท่งร้อนมโหฬารเข้าออกร่องสวาทถี่รัวไม่มีผ่อนอยู่นานสองนาน เสียงครางของคนทั้งสองที่กำลังแลกลิ้นถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอของกันและกัน เมื่อร่องสวาทดูดกลืนแท่งร้อนมโหฬารหนักเข้าก็เริ่มตอดรัดรุนแรงเพราะใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง“อื้อ.. อื้อ...” และแล้วพิริสาก็บิดเกร็งแอ่นเร่าตาปรือเยิ้ม มือไม้จิกอยู่ที่ลำแขนแกร่งของคนเป็นสามีจนแทบจะฝังเนื้อเซรเกย์เสียบเจ้าแท่งร้อนคาร่องสวาทเอาไว้ไม่ขยับ เพราะต้องการปล่อยให้คนตัวเล็กได้ผ่อนคลาย ในขณะเดียวกันเขาก็ยังบดจูบด้วยลีลาเร่าร้อนเพื่อเล้าโลมคนตัวเล็กให้พร้อมรับกับลีลาสวาทของเขาอีกรอบเมื่อจับจังหวะการหายใจของภรรยาตัวเล็กว่าเป็นปกติเขาก็เริ่มสาวแท่งร้อนดึงออกจนสุดกดเข้าจนมิดไปกับร่องสวาทที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักอีกรอบให้เร็วและแรงกว่าเดิม จนเกิดเป็นเสียงเนื้อที่กำลังเปียกแฉะกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง“เซรเกย์ อื้อ...” พิริสาหัวสั่นหัวครอน ความเสียวซ่านพุ่งเข้ามาในร่างกายจนเริ่มจะแตะข

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ไฟสวาท

    “อ๋อ ฉันว่าหาของบำรุงสักพักแกก็คงจะกลับมาแข็งแรงเองนั่นแหละ อย่าลืมสิว่าแกเพิ่งผ่านการรักษาตัวมานะ เดี๋ยวอีกสักพักลองไปตรวจร่างกายใหม่ก็ได้”“เซรเกย์ก็บอกฉันแบบนั้น”“จุนน้า...”“ยัยหนู” เห็นหลานสาวตัวกลมวัยเกือบสองขวบก็รีบเข้าไปรวบอุ้มมานั่งที่ตัก ก่อนจะหอมไปที่พวงแก้มย้วยๆ อีกฟอดใหญ่“คิดถึงจังเลย คิดถึงจังเลย” พิริสากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับลูกสาวของกลิ่นชวากันจนหายคิดถึง ยิ่งเห็นหลานก็อยากจะมีลูกใจจะขาด ทว่าก็ต้องทำใจเพราะไม่รู้ว่าร่างกายของเธอจะสามารถมีลูกได้เมื่อไหร่ทางด้านสองหนุ่มที่กำลังคุยกันอยู่ด้านนอก เมื่อมองผ่านกระจกเห็นพิริสากำลังเล่นอยู่กับเจ้าตัวกลมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขก็หันมามองหน้ากันด้วยสายตาที่กำลังบ่งบอกถึงความเป็นกังวล โดยเฉพาะเซรเกย์“ดูท่าริสาคงอยากจะมีลูกมากๆ ฉันรู้ว่าริสานิสัยเหมือนว่าน ทางที่ดีนายควรรีบบอกเรื่องที่เธอควรรู้จะดีกว่า” วาดิมเสนอความเห็นหลังจากรับรู้ความจริงว่าเพราะอะไรกันแน่พิริสาถึงยังมีลูกไม่ได้“ฉันยังไม่พร้อมเห็นริสาผิดหวัง เอาเป็นว่าหลังจากการตรวจร่างกายครั้งหน้าไม่ดีขึ้นก็ค่อยบอกเธอตอนนั้น”“อืม ถือว่าฉันเตือนแล้วนะ”เซรเกย์ยืนถอนหายใ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตามง้อ

    “แล้วริสาจะไปเที่ยวหานะคะคุณพ่อคุณแม่” พิริสาเข้าไปกอดพ่อกับแม่ในขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางกลับอิตาลีหลังจากที่เบาใจเรื่องอาการเจ็บป่วยของเธอแล้ว“ยายจ๋า รักษาสุขภาพด้วยนะ แล้วริสาจะพาเจ้าตัวเล็กไปวิ่งเล่นด้วย” เธอผละออกมาจากดันเต้และรสสุคนเข้ามากอดสอางค์“เราก็ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ แล้วยายจะส่งสมุนไพรบำรุงร่างกายมาให้นะ”“ขอบคุณค่ะ” ฟอด ฟอด สาวเจ้าหอมซ้ายหอมขวาคนเป็นยายฟอดใหญ่ๆ เป็นประจำทุกครั้งที่ต้องจากกัน ไม่ว่าเธอจะโตมากแค่ไหนเธอก็ยังชอบทำตัวเป็นเด็กกับยายของเธอเสมอ เพราะรู้ว่ายายนั้นชอบเห็นความสดใสของเธอ และเธอเองก็ชอบที่จะเห็นรอยยิ้มของคนเป็นยายรวมไปถึงพ่อกับแม่ไปนานๆ“แล้วก็ดูแลลูกฉันให้ดีล่ะ ถ้ามีเรื่องให้ลูกฉันเจ็บตัวอีก ฉันพาลูกฉันกลับไปดูแลเองจริงๆ ด้วย” ดันเต้หันมาส่งเสียงดุให้เซรเกย์ส่งท้ายก่อนกลับ เชื่อว่าเซรเกย์จะดูแลลูกสาวของเขาได้ดี ทว่าก็อดที่จะกำชับอีกครั้งตามประสาพ่อที่หวงและห่วงลูกไม่ได้สิ้นเสียงแข็งของคนเป็นพ่อ พิริสาก็รีบเข้าไปกอดเอวเซรเกย์เอาไว้แน่น “ไม่นะคะคุณพ่อ ริสารักเซรเกย์ม๊ากมาก ไม่ยอมไปไหนหรอกค่ะ”รสสุคนและสอางค์ต่างก็ส่ายหน้าให้กับคำพูดของดันเต้ ทว่าก็อม

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   จะดูตรงอื่นด้วยไหม

    “คิดอะไรอยู่” เดินออกมาจากห้องแต่งตัวได้ก็เข้ามาสวมกอดคนตัวเล็กที่กำลังยืนกอดอกเหม่อมองท้องฟ้ายามค่ำคืนด้วยอาการเหม่อลอยพิริสารีบผลักคนที่เปลือยท่อนบนโชว์แผงกล้ามออกจากตัว “ทำไมไม่ใส่เสื้อคะ” มองกล้ามเนื้อคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีครู่เดียวก็ต้องหลบสายตาไปมองทางอื่น เพราะตอนนี้เธอกำลังหน้าร้อนผ่าวเพราะไม่ชินกับการมองผู้ชายถอดเสื้อ“คุณเขินเหรอ” ริมฝีปากหนาอมยิ้มกรุ่มกริ่ม“ใครจะไม่เขินล่ะ”“หันมาดูให้เต็มตาสิ มันเป็นของคุณนะ คุณจะเขินทำไม” เขาดึงมือเธอมาลูบบนเนินอกที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ“ของฉันเหรอ” แม้จะเคอะๆ เขินๆ แต่แผงกล่ามของเขามันก็น่าสัมผัสอยู่ไม่น้อย เลยถือวิสาสะลูบๆ คลำๆ อยู่เช่นนั้นจนรับรู้ได้ว่าตัวของเขาไม่มีไขมันแม้แต่นิดเดียว“ใช่ ก็ผมเป็นของคุณ เป็นสามีคุณ จะดูตรงอื่นด้วยไหม”“ไม่ต้องค่ะ” รีบถอยห่างพร้อมยกมือทั้งสองข้างปิดตา เธอไม่รู้หรอกว่าคนที่เธอมองว่าเขาเจ้าเล่ห์จะพูดจริงหรือพูดเล่น ทว่าเธอก็ไม่เสี่ยงเปิดตาเอาไว้ แค่เห็นแผงกล้ามของเขาเธอก็เขินจนปั้นหน้าไม่ถูกแล้ว หากเห็นอย่างอื่นคงได้วิ่งออกไปข้างนอกแน่“เวลาคุณเขิน น่ารักมากเลยรู้ไหม”“แกล้งฉันใช่ไหมคะ” มือทั้งสองค่อ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ลืมไปว่าเขาเป็นสามี

    พิริสาสะดุ้งตกใจเมื่อตื่นมาแล้วเห็นเซรเกย์อยู่ข้างกาย ทว่าก็ต้องยกมือทาบอกค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ เพราะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองนั้นแต่งงานกับเซรเกย์แล้วดวงตาคู่สวยค่อยๆ จ้องไปที่ใบหน้าคมครู่นึง เธอไปหลงรักคนที่สายตาเจ้าเล่ห์หัวปักหัวปำได้อย่างไร เขาทำอะไรให้เธอรักมากมายขนาดนั้นได้ ทั้งเธอก็ปฏิเสธไม่เชื่อไม่ได้ เพราะทุกคนต่างก็ยืนยันว่าเธอหวงเซรเกย์อย่างกับจงอางหวงไข่“อยากกินผมเหรอ” ลืมตาขึ้นได้ก็เอ่ยยียวนกวนประสาทคนตัวเล็ก“อุ้ย ตกใจหมดเลยคุณเนี่ย”“ก็จ้องผมตั้งนานแล้ว จะจูบก็ไม่จูบซะที” พูดจบก็ตวัดแขนหมายจะโอบรั้งคนตัวเล็กเข้ามากอด แต่พิริสาก็ไหวตัวทัน เธอรีบพลิกตัวลงจากเตียง แล้วสาวเท้าเข้าไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำล้างหน้าล้างตาจะได้ลงไปอยู่กับแม่เซรเกย์มองตามหลังภรรยาตัวเล็กด้วยความขบขัน จะว่าไปการที่เธอจำเขาไม่ค่อยได้ก็ทำให้เธอน่าแกล้งเหมือนกัน ตอนนี้เขาไม่ค่อยกังวลเรื่องความจำของเธอแล้ว ด้วยรู้ว่าอีกไม่นานเธอก็จะจำช่วงเวลาที่มีกับเขาได้ทุกเรื่อง เพราะสมุนไพรทุกอย่างที่หมอโอเว่นจะต้องใช้สกัดเป็นยาถอนพิษตอนนี้ได้มาครบแล้ว เหลือเพียงแค่รอให้ทุกคนนำกลับมาให้กับมือของหมอโอเว่นเท่านั้น“พวกคุณ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ยังไม่ชิน

    “ผมคงต้องขอคุยกับคุณริสาอย่างละเอียดอีกพักใหญ่เลยครับ” หมอโอเว่นเอ่ยก่อนที่พิริสาจะรู้สึกฉงนหนักไปมากกว่านี้“คุณเป็นใครคะ?”“ผมหมอโอเว่นครับ ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะครับ”ดวงตาคู่สวยมองจ้องมายังหมออาวุโสแปลกหน้า คำว่ายินดีที่ได้รู้จักอีกครั้ง เขาเคยรู้จักเธอ หรือ เธอเคยรู้จักเขามาก่อนเช่นนั้นหรือเมื่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา หมอโอเว่นก็เริ่มอธิบายความเป็นมาเป็นไปของอาการหญิงสาว ก่อนจะซักถามความจำของเธอว่าตอนนี้จำอะไรได้บ้างสรุปแล้วก็ได้ความว่าตอนนี้พิริสาจำทุกคนที่อยู่ที่นี่ได้ ทว่าเธอก็จำได้เพียงแค่ตอนที่เพิ่งได้เจอกับพ่อของเธอไม่เท่าไหร่นัก ซึ่งนั่นมันก็เป็นช่วงเวลาที่เธอเพิ่งจะเริ่มคบหากับเซรเกย์เป็นแฟนทั้งยังตกใจมากที่จู่ๆ รู้ตัวว่าตัวเองได้แต่งงานกับเซรเกย์ในเวลาอันรวดเร็ว จนต้องขอคุยกับเซรเกย์เป็นการส่วนตัวอีกรอบหลังจากคุยกับทุกคนเรียบร้อย“ฉันแต่งงานกับคุณแล้วจริงๆ เหรอ อะไรที่ทำให้ฉันแต่งกับคุณได้เร็วขนาดนั้น”“คุณรักผมมากไง”“ฉันน่ะเหรอคะ ฉันยอมรับว่ารู้สึกดีกับคุณมาก แต่ก็ยังไม่ถึงกับรักมากนะคะ”“อย่าพูดให้ผมใจเสียสิ”“ก็ฉันจำไม่ได้จริงๆ นี่คะ แต่จะว่าไปเรื่องราวท

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status