บีบน้ำตา

“นี่ทำอะไรของเธอ” พิริสาพยายามสลัดมิล่าที่กำลังเข้ามายกแขนของเธอให้ไปฟาดที่ใบหน้าของตัวเองเพื่อเล่นบทเหยื่อ

“ทำให้เธอรู้ไงว่าเซรเกย์เค้าจะเลือกเชื่อเธอหรือเชื่อฉัน”

ยัยนี่ดูละครมากไปชัดๆ เกิดมาไม่คิดเลยว่าจะมีใครใช้วิธีนี้กับเธอ ทว่าเมื่อได้โอกาสแล้วเธอก็ไม่คิดจะปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดมือไป เล็บทั้งสิบนิ้วที่ทำมาอย่างสวยงามก็ขยุ้มใบหน้าคนที่อยากจะแย่งสามีของเธอไปทั้งสิบเล็บ

“อีบ้า”

“มึงสิบ้า” พูดจบคำก็เปลี่ยนจากการขยุ้มใบหน้าหมอสาวแล้วเลื่อนไปจิกหัวมิล่า พิริสาดึงทึ้งหัวของมิล่าจนยุ่งเหยิงสาแก่ใจแล้วก็ยกเท้าถีบหมอสาวจนลงไปกองกับพื้น

เสียงเอะอะโวยวายในมุมมืดทำให้เหล่าบอดี้การ์ดรีบวิ่งเข้ามาหาสองสาวแล้วจับพวกเธอแยกออกจากกัน ทว่ากว่ามิล่าจะถูกจับแยกจากพิริสาได้ หมอสาวก็อ่วมไปด้วยฝีมือของพิริสาพอสมควร

“ฉันว่าเมียนายเริ่มจะเกินไปแล้วนะ” ราเดนเอ่ยกับเซรเกย์ด้วยสีหน้าท่าทางไม่สบอารมณ์ เพราะตอนนี้น่องสาวของเขาใบหน้าเละเทะไปด้วยรอยเล็บ

ตอนนี้ทุกคนต่างก็มารวมตัวกันที่โถงใหญ่ของคฤหาสน์ เพราะเหตุการณ์รุนแรงเกิดขึ้นกับภรรยาของหัวหน้ามาเฟีย เรื่องราวของมิล่าและพิริสาจึงเป็นที่น่าสนใจเป็นพิเศษ

“ฉันก็ทนไม่ไหวเหมือนกันค่ะ คุณริสาจะฆ่าฉันให้ตายเพียงเพราะเซรเกย์ยังรักฉัน” มิล่าพยายามบีบน้ำตาเล่นบทเหยื่อให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะดูจากสายตาของทุกคนที่มองมายังเธอตอนนี้ ต่างก็สงสารเธอกันทุกคน

“เราคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรือไงริสา”

พิริสาขมวดคิ้วมุ่นไม่คิดจะหันหน้าไปตอบเซรเกย์แม้แต่คำเดียว คิดว่าเขาจะหันมาถามหาความจริงจากเธอเสียอีก กลับเข้าใจว่าเธอเข้าไปทำร้ายมิล่าตามที่หมอสาวโกหกเสียอย่างนั้น

“ฉันว่าถามจากริสาก่อนดีไหมว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง” รามิลเอ่ยขึ้น เพราะเขาไม่เชื่อว่าคนอย่างพิริสาจะไปทำร้ายใครก่อน ยิ่งคนเยอะเท่าไหร่เธอก็ต้องยิ่งรักษาหน้าของสามีและวงศ์ตระกูล เขาคิดว่ามันต้องมีอะไรมากกว่าที่ทุกคนกำลังเข้าใจ

“ขอบคุณมากเลยนะคะคุณมิลที่ปกป้องเลขาเก่าอย่างฉัน” พูดจบก็หันไปมองค้อนเซรเกย์ที่ดูท่าจะเชื่อในคำพูดของมิล่าไปก่อนที่จะได้ไถ่ถามความจริงจากเธอ

“จะยอมรับไหมว่าเธอทำอะไรกับฉัน” พิริสามองจ้องไปยังมิล่า

“คุณยังจะให้ฉันยอมรับอะไรอีกล่ะคะ คุณขู่ฉันสารพัดว่าคุณสามารถฆ่าฉันได้โดยที่ตัวเองไม่มีความผิด คุณจะให้ฉันพูดอะไรอีก ฉันบอกคุณไปแล้วว่าฉันไม่ได้คิดไปแทรกกลางระหว่างคุณกับเซรเกย์ แต่คุณก็ยังไม่หยุด”

“หยุดตอแหลซะที” พิริสาตวาดเสียงฝาดใส่หน้ามิล่า ตอนนี้เธอไม่คิดรักษาภาพพจน์อะไรทั้งนั้น ในเมื่ออีกฝ่ายกำลังโกหกหน้าด้านๆ

“ริสา!! พอได้แล้ว”

เสียงของเซรเกย์ทำพิริสาสะดุ้งเฮือก เธอมองคนเป็นสามีตาเขม็ง ขอบตาของเธอเริ่มร้อนผ่าวเห่อแดง ทว่าก็ยังพยายามไม่ยอมให้น้ำตาไหลออกมาอาบแก้มให้คนที่กำลังมารยาคิดเยาะเย้ย

“อย่าว่าคุณริสาเลยค่ะเซรเกย์ เธอแค่รักคุณมากเท่านั้น”

“หึ่...” หากมิล่าชอบเล่นบทเหยื่อนักเธอก็จะทำให้ทุกคนได้ตาสว่างในเร็วๆ นี้นี่แหละ

“คุณเดเมียนคะ พอจะมีจอใหญ่ๆ ขยายให้ทุกคนได้เห็นภาพชัดๆ ไหมคะ ฉันอยากแสดงความบริสุทธิ์ของตัวเองค่ะ” พูดจบก็หยิบกล้องตัวจิ๋วที่ติดอยู่กับมวยผมออกมายื่นให้กับลูกน้องของเดเมียน

“พอจะมีครับ” มาเฟียอาวุโสพยักเพยิดหน้าให้คนสนิททำตามที่ภรรยาของหัวหน้ามาเฟียร้องขอ

ตอนนี้มิล่าหน้าแห้งเหือดเริ่มกลืนน้ำลายไม่ลงคอ เธอรู้แล้วว่างานนี้เธอจะต้องเจอชะตากรรมเช่นไรจึงหมายจะหันหลังหนี ทว่ามนต์ธาราและพิริสาก็ขวางหน้าเธอเอาไว้

“ทุกคนจำคำพูดที่มิล่าบอกว่าฉันพูดขู่เธอได้ไหมคะ แล้วเรามาดูกันนะคะว่าฉันได้พูดแบบนั้นจริงหรือเปล่า”

สิ้นเสียงของหญิงสาวเหล่าคนในงานก็กรูกันรวมกลุ่มแน่นขึ้น และเริ่มจับจ้องไปที่จอมินิเตอร์ที่เริ่มฉายภาพวีดิโอที่พิริสาได้ทำการบันทึกภาพเอาไว้

ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นภาพทั้งหมดก็สะท้อนให้เห็นแล้วว่าที่มิล่าเจ็บ เพราะเธอทำตัวเอง ทั้งยังเผยให้ทุกคนได้รู้ว่ามิล่าต้องการที่จะเปิดศึกแย่งชิงเซรเกย์ไปจากพิริสา และที่ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จเมื่อครู่ก็เพราะต้องการให้พิริสาดูไม่ดีในสายตาของทุกคน

คนที่จำนนท์ต่อหลักฐานได้แต่ยืนอ้าปากค้าง กลืนน้ำลายไม่ลงคอ เพราะสายตาของทุกคนที่เคยมองมายังเธอด้วยความสงสารตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นเหยียดหยามอย่างเห็นได้ชัด

“ผมต้องขอโทษแทนน้องสาวผมด้วย” ราเดนที่อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนก็รีบลากมิล่ากลับออกไปจากงาน โดยมีมารีน่าที่ทนอยู่ไม่ไหว เดินตามพี่ทั้งสองกลับไปด้วย

“เห็นหรือยัง ว่าฉัน ไม่ ได้ คิด ไป เอง” พิริสาเดินมายืนตรงหน้าของเซรเกย์ จากนั้นก็ย้ำคำพูดกับเขาเสียงแข็งด้วยความน้อยใจ

“ผมขอโทษ” คำพูดแรกที่คิดว่าจะทำให้ภรรยาของเขารู้สึกดีที่สุดก็คือคำนี้ ไม่รู้หรอกว่าหญิงสาวจะรู้สึกดีขึ้นหรือไม่ แต่มันก็เป็นคำที่ออกมาจากหัวใจของเขาจริงๆ

“รู้หรือยังว่าทำไมฉันถึงระแวงมิล่า คุณก็ควรจะรู้ตัวว่าไม่ควรยุ่งกับเธอ” สาวเจ้าเอ่ยกระเง้ากระงอดขณะนั่งรถกลับบ้านพร้อมกับเซรเกย์

“ผมไม่ได้ยุ่งกับเธอ”

“แต่คุณก็ปล่อยให้เธอมายุ่งกับคุณ ช่างเหอะ ต่อไปนี้คงไม่กล้ามายุ่งกับคุณแล้วล่ะ ถ้ากล้าก็คงจะโคตรหน้าด้าน”

“ผมว่าหน้าของมิล่าก็ไม่ค่อยด้านเท่าไหร่นะ ไม่อย่างนั้นคงไม่โดนคมเล็บคุณข่วนซะเละขนาดนั้นหรอก”

“เธอส่งข้อความหรือโทรมาฟ้องอะไรคุณอีกเหรอคะ คิดว่าจะไม่มาเกาะแกะคุณแล้วซะอีก”

“เปล่า คลิปที่คุณถ่ายเอาไว้มีแค่ตอนที่มิล่าเข้ามาทำร้ายคุณ แต่กล้องวงจรปิดที่เดเมียนส่งมาให้ผม เห็นทุกอย่างว่าคุณก็ตอบโต้มิล่าไม่น้อยเลย”

“แล้วเค้าจะเอาไปให้คนอื่นดูไหมคะ ฉันอุตส่าห์ได้คะแนนสงสารจากคนอื่นแล้วเชียว”

“เดเมียนไม่ได้บอกกับใคร ถึงคนอื่นรู้ก็ไม่มีใครมองคุณไม่ดีหรอก มีแต่จะเห็นด้วยกับสิ่งที่คุณทำมากกว่า”

“ก็จริงนะ” พิริสาเริ่มคลายสีหน้าแปรเปลี่ยนจากบึ้งตึงเป็นอมยิ้ม ตอนนี้เธอก็สบายใจที่ทุกคนรวมถึงสามีของเธอรู้ธาตุแท้ของมิล่า หลังจากนี้เธอก็แค่พาหมอที่พี่ชายของเธอติดต่อเอาไว้มาประเมิณอาการความจำเสื่อมของสามีเธอเท่านั้น

ทางด้านมนต์ธาราเธอก็ต้องจำใจนั่งรถกลับบ้านพร้อมกับรามิล เพราะเขาออกตัวกับเวรเกย์เองว่าขากลับยังไงเขาก็จะต้องไปส่งเธอด้วยตัวเอง ทำเอาสาวเจ้านั่งอึดอัดไปแทบจะตลอดทาง ทว่าเมื่อใกล้จะถึงบ้าน รามิลก็จอดรถเอาเสียดื้อๆ

“พี่มิลหยุดทำไมคะ” ดวงตาคู่สวยหันไปมองคนขับที่นั่งข้างๆ ด้วยสายตาฉงน

“พี่อยากคุยเรื่องเราให้รู้เรื่อง”

น้ำเสียงทุ้มต่ำของเขาทำมนต์ธาราเริ่มประหม่า “เรื่องแต่งงานน่ะเหรอคะ” หากเป็นเรื่องนี้เธอไม่อยากคุยกับเขาตอนนี้เลย

“ใช่”

มนต์ธารานั่งก้มหน้าถอนหายใจหลังจากรู้คำตอบของรามิล เห็นทีเธอคงต้องพูดเรื่องที่กำลังอึดอัดใจให้เขาได้รับรู้เสียที