Share

One-Year Secretary
One-Year Secretary
Author: JocelynMDM

FUBU

Author: JocelynMDM
last update Huling Na-update: 2023-12-11 07:04:39

Warning: Mature Content

SOLLAIRE

HINDI ko inaasahang dadagsa ng ganito karami ang mga application ngayong year. Matapos ko ba namang lubusang pasayahin ang CEO ng isa sa pinaka malaking wine production sa Asya, malamang sa malamang ay talagang dadagsa ang application nila ngayong taon.

I am Sollaire Castro, the famous One-Year Secretary. If someone is a wife of a billionaire, she must know my name and hates it.

Billionaires hire me to make them happy. Not in a sexual way, but in a genuine way where they can vent everything they can not with their wives or their families.

Sure, I had sex with some of my clients I had before. Pero hinding hindi ako nakikipag sex sa alam kong may asawa o ka relasyon. The last thing I want is to ruin someone's relationship.

Para maging malakas ang loob ko na mag trabaho na ganito ang ginagawa, iniisip ko na lang na para lang akong baby sitter o di kaya naman therapist ng mga bilyonaryo.

"You have to choose one soon, Sollaire. Malapit na mag december." Paalala ng assistant kong si Nate.

Pinaikot ko ang pointing finger ko sa gilid ng aking noo. Sumasakit na kasi dahil ilang beses ko nang binasa ang files of application ng mga bilyonaryong to, and every one passes the standards.

These men who passed their application have one thing in common: they are all lonely.

Kahit na napapaligiran sila ng maraming pera, ganon pa rin ang nararamdaman nila. Masyado kasing busy sa buhay ang mga katulad nila kaya hindi na masyadong nakakapag focus sa pagiging totoong masaya. Ayon ang natutunan ko tungkol sa buhay ng mga milyonaryong nakakasama ko.

"I know nate, you don't need to remind me." Paalala ko rin sa kanya. Bigla namang nag ring ang phone ko. Pagkakita ko ay galing ito sa unknown number.

Sinagot ko na ito at dahil baka importante ang tawag.

"Hoy, p*tang*na mong babae ka! Anong ginagawa ng picture at number mo sa cellphone ng asawa ko, ha!? Pokp*k ka! Kung hindi mo titigilan ang asawa ko, susugurin kita riyan sa opisina mo at ingungudngud ko ang pagmumukha mo sa sahig--" galit na galit ang babae sa kabilang linya.

I sighed. I don't even know who she is or who his husband is.

"Who is this?" Mahinahon kong tanong.

The line was completely silent for seconds before the lady continued her outburst again.

"Bwisit ka talagang babae ka! May araw ka rin sa akin, ipapademanda kita!" She shouted. I could actually imagine this poor lady's face with her veins popping on her forehead.

I sighed again, and this time, I made sure she heard it. "Okay then, just send me the papers if you ever decided to go through with your threat and I'll have my lawyer contact you." at tsaka ko ibinaba ang tawag.

Nate, intrigued by the call, laughed. "T*ngina, highlight talaga ng araw ko pag may tumatawag sa iyo."

"Shhh. It's not funny, actually. Those poor ladies." at napailing na lang ako.

Totoo naman, hindi naman talaga nakakatuwa na may ganitong nangyayari. Kaya nga sinisigurado namin na kung may kakasa man sa kontrata na pamilyado na, dapat ay pipirma rin ang asawa tungkol dito.

We want to avoid lawsuits as much as possible. Pero kahit ganon, hindi pa rin naman naiiwasan.

Nate shrugs his shoulders. Iniligpit na rin niya ang mga gamit niya at kinuha ang tumblr niya sa lamesa. Lumapit na sa akin ito at binigyan ako ng beso. "Well, it's the business. Just pick someone, okay? Kahit i-roleta mo pa yan basta pumili ka na. Daming naghihintay sa announcement mo."

"Yes, boss. Pipili na po." Kutya ko sa kanya.

Kahit kailan talaga ay parang baliktad kami ni Sean. Parang siya ang boss at ako ang assistant.

"Tse! Sige na at magpapa facial pa ako. Mwa." Nate blew me a kiss before exiting my office.

Pag labas ni Sean, napasandal na lang ako sa upuan at napahilot sa ulo ko.

Litong lito na rin ako kung sino ba ang dapat na piliin para sa susunod kong trabaho. I don't even think na walang deserving sa kanila. If I only have multiple bodies, lahat sila ay tinulungan ko na.

Dahil sa stress, I picked up my phone to call someone.

"Hi, Sol. Napatawag ka? Need anything?" I heard rustling papers from the other side of the call.

Zion must be working at the moment, but at this point, who cares? Alam ko namang hindi rin siya makakatanggi sa akin.

"Hi, Zion." I greeted him with my soft, seductive voice. "I hope you're not busy because I need you right now."

He chuckled. "Well, I'm actually preparing for a meeting with a client. Pero in four hours pa naman ang meeting. Maybe you could go here in my office?"

I smiled. See? Hindi talaga siya makatanggi sa akin. "Okay, I'll go there now. See you." Then I dropped the call.

When I got to Zion's office, kahit gaano pa kahigpit ang security niya, they let me in in no heart beat. Syempre, kilala na nila ako rito. Zion and I have been using his office as our place of fun numerous times kaya imposibleng hindi pa ako kilala ng mga tauhan niya.

Nang buksan ko ang office niya, I saw him still focusing on his papers. Ni hindi niya nga napansin na dumating na ako.

I cleared my throat kaya napatingin siya sa akin. "Should we do this some other time?"

He stands up, agad agad at mabilisan niya ring iniligpit ang mga gamit na nasa lamesa niya hanggang sa wala nang matirang gamit sa ibabaw nito.

"No, no. Bakit pa patatagalin when you're already here?" He asked.

Nang makalapit siya sa akin, hinawakan niya agad ako sa bewang at idiniin sa katawan niya. Ibinaon niya rin ang mukha niya sa leeg ko at binigyan ito ng halik.

"Well, it seems like you're really busy here."

Iniangat niya ang ulo niya at tumingin sa mga mata ko. He also started to unbotton my top. "For you? Never." He slid his hand under my bra and touched my boobs. "For this? Never."

He gave me a smirk bago niya ako buhatin at ipatong sa lamesa niya. Mabilisan niya ring tinanggal ang maiksi kong palda at ipinwesto ang sarili niya sa gitna ng mga hita ko.

Sa gitna ng agresibong pag halik niya sa akin, he whispers, "I'll fuck the shit out of you, Sol. How about that?"

Wala na akong nagawa kung hindi ngumiti. "Show me, Attorney. Fuck the shit out of me." At inilagay ko ang kamay niya sa hita ko.

Alam na niya ang gagawin. When he removed my underwear, he slid two fingers inside and pushes it in and out.

Habang ginagawa niya iyon, inilagay ko na rin ang kamay ko sa ari niya. I massage it on the way that he likes. Sa tagal na naming ginagawa ito, alam na nga namin ang gusto ng mga katawan ng isa't isa. There's a reason why we have been fucking each other for years.

"Higa ka." Utos niya sa akin.

Pag higa ko, naramdaman ko agad na naka pwesto na ang kanya sa akin. I smirked at him, "Nagmamadali ka na ba?"

He chuckled. "I'm sorry, Sol. Babawi ako sa iyo on my day off. Kahit ilang rounds pa ang gusto mo. Hihiga ka na lang." He teased me before pushing his dick inside me.

I gasped. Kahit gaano na namin katagal ginagawa ito, hindi pa rin nakakasawa. He is also big. I guess that's one of the reasons why we're still doing this.

"Ahhh... shit, sol..." Zion is caressing my boobs while moving himself. Ginagawa niya rin itong kapitan.

We didn't break eye contact. I'm also making sounds to keep him motivated.

"Move harder, baby." Utos ko.

And when he did that, I gasped again. Halos ramdam ko na sa pusod ko ang ginagawa niya. Napapakapit na nga lang din ako sa lamesa.

"Shit, shit." Napapapikit na si Zion. Wala na rin siyang pakielam kung malakas na ang tunog ng lamesa at rinig na ito sa buong kwarto.

Hindi ko na rin napigilan ang lakas ng boses ko at ganoon din si Zion. Nagsasalo na ang boses namin kasabay ng tunog ng pagkiskis ng lamesa sa sahig. Paano ba naman eh nanggigigil nanaman sa akin si Zion.

"I'll cum. I'll fucking cum." Buka ang bibig na sambit niya habang malagkit na nakatingin sa akin. "I'Il fuck you again on Sunday. I promise." Kapos ang hiningang pangako niya.

Ramdam na ramdam ko pa rin sa puson ko ang ari niya. Tumutusok na ito roon.

"Fuck me anytime you want. I don't give a shit." At tsaka ko hinila ang katawan niya papalapit sa akin at ipinulupot ang hita ko sa kanya.

Idiniin ko siya at hindi pinakawalan hanggang sa marinig ko ang ingay niya at maramdaman ang init ng nilabas niya sa loob ko.

Kahit na natapos siya ay hindi ko pa rin siya pinapakawalan. Hindi rin naman siya umalis sa ibabaw ko dahil naghahabol pa siya ng hininga.

Nang pinakawalan ko na siya ay tinanggal niya na ang ari niya sa loob ko, kusang tumulo palabas ang nilabas niya sa loob ko. He immediately grabbed a towel to wipe it off.

"I still didn't make you cum, huh?" He chuckled.

I laughed. "Never for once you did." Biro ko habang isinusuot ang mga damit ko. "Alam mo naman na hindi talaga ako nilalabasan. Not unless I do it myself."

Nang matapos na kaming mag bihis parehas ay naupo na kami sa sofa. Isinandal niya rin ako sa dibdib niya at nagsimula niyang suklayin ang buhok ko gamit ang mga daliri niya.

"I know. But I'm still wishing for you to cum."

"Who knows? Baka naman isang araw ay lalabasan na ako nang kusa. You'll know when that happens."

Nagkaroon pa kami ng sandaling katahimikan bago siya nagtanong. "Naka pili ka na ba?"

Alam ko namang tatanungin niya iyan. Bukod kay Nate, isa rin si Zion sa mga nagpapaalala sa akin tungkol sa pagpili ng kliyente.

"I'll choose one soon. Sa ngayon, hindi ko pa alam." Sagot ko naman.

"Why is that?"

I shrugged my shoulders. "Ewan ko ba, Zi. Parang lahat naman kasi sila deserving. Parang lahat sila deserve ng tulong ko. Alam ko namang hindi ko sila maaasikaso lahat at sa isang taon, isang tao lang ang pwede kong matulungan."

Zion sighed. Parang naramdaman niya rin ang hirap ko. "Well, damn. Pero alam ko namang mafifigure out mo rin yan sa sarili mong paraan. Basta umiwas ka lang sa mga lawsuit, ha? Ang sakit mo sa ulong ipagtanggol. Ang tatapang ng mga asawa ng kliyente mo."

Napatawa na lang kami. Naaalala ko nanaman ang mga reklamong isinampa sa akin noon. Doon din kami nagkakilala ni Zion. Siya ang abogado ko pag may reklamo tungkol sa trabaho ko.

"Nag PT ka na ba?" Seryosong tanong niya. Tumango naman ako. "Ano, meron na ba?" He asked.

Umiling ako. "Wala, Zi. Kung meron, edi sana nagtatatalon na ako sa tuwa. Pero wala talaga. Hindi na nga rin ako umaasa." Malungkot ang boses kong sabi.

Naramdaman ko ang halik niya sa ulo ko. "I'm sorry, Sol."

"It's okay. Ayaw pa ibigay sa akin eh. Wala naman akong magagawa." I said in acceptance.

Noong nakaraang ilang taon ko pa gustong mabuntis. Pagiging ina ang gusto kong maranasan sa lahat. I just think that I will be the best mom ever. Gusto ko rin na magkaroon ako ng maliit na ako na makakasama ko sa buhay.

Zion agreed to be the dad. Wala naman kaming relasyon sa isa't isa bilang lovers pero dahil sa pagiging fubu namin, naging mag kaibigan na kami.

Kaya nga lang, hirap akong mag buntis. Sinabi rin sa akin ng doctor ko na mahihirapan na akong mag buntis lalo na at higit trenta na ako.

Pero, hindi naman ako nawawalan ng pag asa. Malay natin, ibigay na sa akin ang pagkakataon na maging isang ina.

"Oh, siya. Sige na, Zi. Mauuna na ako." Tumayo na kaming dalawa.

"Ayaw mo bang samahan muna ako mag lunch?" He offered.

"Hindi na. I have to rest dahil may lakad pa ako bukas.", Lumapit na ako sa kanya at binigyan siya ng halik.

"All right, then. I'll walk you to your car."

Inihatid ako ni Zion hanggang sa parking lot. Bago ako magdrive paalis, may sinabi muna siya.

"Don't lose hope, Sol. You'll be a mom when the time is right."

Kung ganoon nga lang kadali para sa akin iyon.

I smiled and nodded at him before driving off.

Wala naman aking choice kung hindi wag mawalan ng pag asa.

Kaugnay na kabanata

  • One-Year Secretary   FIRED

    VERNON"Hindi mo ba kayang gawin?" I smiled at this girl in front of me.Ang babaeng nasa harap ko ay ang secretary na kakahire ko pa lang noong nakaraang linggo matapos kong sibakin yung isa."I can do it, s-sir. I just need the time to--""Time to what?" I asked.With that question, nangilid na agad ang luha niya.I closed my eyes. I'm trying to control myself ."I am asking you for what?" I asked again.I can hear her teeth chattering. It irritates the shit out of me. "F-for me to f-fully understand what you're asking me, sir..."Napapikit na naman ako. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at itinapon sa sahig ang kapeng binili niya. "I specifically asked you to bring me coffee. STRICTLY with no sugar." Pagdiin ko."Yet, you brought me a coffee that could bring me to a diabetes coma. Do you know how bad that is?" I irritably said. "I expected very high from you and now what did you do? You disappointed me." Napahilot ako sa ulo ko."I-i'm sorry, sir." Yumuko ito at pinulot ang baso s

    Huling Na-update : 2023-12-11
  • One-Year Secretary   SERVED

    SOLLAIRENagising ako sa malakas at paulit ulit na tunog ng doorbell. Rinig ko rin ang boses ni Nate sa labas pati na rin ang pag ring ng phone ko."Oo na, sandali!" Sigaw ko habang pilit na ibinabangon ang sarili ko mula sa kama.Iritable kong binuksan ang pinto. Dire-diretso namang pumasok si Nate sa loob at umupo sa sofa. Kabado rin ang itsura niya at hinihingal pa."Ano ba yon? Wala tayong work, ha?" I reminded him.Masakit din ang ulo ko lalo na at bigla bigla ang pag gising at pag bangon ko."You remember the woman that called you yesterday?" He asked."Yes, why? Did she call the office number?" He nodded. "Not only that. She's in the office right now harassing everyone. Sollaire, pinapahiya ka niya at nagsisisigaw siya ron."I slapped my own forehead. "Bakit naman hindi mo sinimulang mag kwento banda riyan?"Mabilisan akong nag bihis, hindi na rin ako naligo o nag lagay ng kahit anong kolorete sa mukha ko. Hinablot ko na rin ang susi ng kotse ko at nagmamadaling pumasok sa sa

    Huling Na-update : 2023-12-11
  • One-Year Secretary   STRESS

    SOLLAIREHindi ako naka tulog buong gabi dahil bukod sa kaba ay ilang e-mail na mula kay Zion ang nagrereflect sa laptop ko.Those e-mails are threats of possible lawsuit that I might be getting from my past client's wives. "What now?" Nakapangalumbabang tanong sa akin ni Nate. "Tutal at dinamay mo na ako sa pagpupuyat, baka naman gusto mo akong kausapin tungkol sa mga plano mo." He demanded.I rolled my eyes at tsaka ko isinalampak ang ulo ko ko sa lamesa. I groaned when I heard my laptop chime again. Sigurado ako na e-mail nanaman ang lintek na yan."Let us postpone the picking, Nate. Pero inonotify naman natin lahat ng nag pasa para alam nila na di muna sila maghihintay ng results." I said.Tumango tango si Nate sa pag sang ayon sa sinabi ko. He then leaned towards me, "Alam mo ba yung babaeng mag simula ng lawsuit sa iyo, pang limang mayamang papi na pala niya si Zuniga. Si Zuniga lang ang pinakasalan kasi siya talaga yung ultra mega mayaman sa mga naging boylet niya." Chismis ni

    Huling Na-update : 2024-04-22
  • One-Year Secretary   PROMISE TO ZION

    SOLLAIREBuong gabi akong hindi naka tulog dahil bukod sa inihahanda ko ang sarili kong humingi ng sorry sa mga haharapin ko bukas ay hindi rin ako pinapatulog ng isiping may tyansang mapasara ang business ko na bumubuhay sa akin.At ngayon, alas siyete na ng umaga at ang call time namin sa office ni Zion ay alas osto. Alas diyes naman ang call time namin sa lugar kung saan kami mag uuusap usap ng mga haharapin ko ngayon araw."My ghad, hindi ka natulog?" Napanganga na lamang si Nate habang naka tingin sa akin na naka salampak sa sofa at naka tulala sa bakanteng pader na nasa harap ko. "Sabi ko naman sa iyo matulog ka, diba? Jusko naman."I looked at him sarcastically. "Nate, how about you try to shut up as obvious naman na pipitik na ang ugat ko sa ulo dahil sa mga isipin?" Nate eased up. Umupo ito sa tabi ko at inilagay ang starstruck coffee na binili niya sa labas. Iced white choco mocha with two shots of espresso ang usual order ko.But when I sipped the coffee, I figured that th

    Huling Na-update : 2024-04-28
  • One-Year Secretary   THE WIVES

    SOLLAIRE LUCKILY maaga kaming nakarating sa chambers. Wala pa nga rito ang mga asawang nagrereklamo sa akin pati na ang judge na magoobserve sa magiging paguusap namin ngayon. Sana nga ay ma-settle na ang lahat dahil ayoko talaga na mapasara ang pinakamamahal kong negosyo. Pangako, right after everything is settled, I will carefully pick my clients na. Ayoko na ma-stress sa ganito at ayoko na rin na magalit sa akin si Zion. He's all I have, Iyon bang nakakaintindi at nakakatiis sa ugali ko. Hays, I don't know what I will be without him kaya ayaw ko na siyang bwisitin. "Aga aga natin sila naman pala 'tong late. Ka-imbyerna." Reklamo ni Nate habang boring na boring na nilalaro ang briefcase ni Zion. Bawal kasi kaming mag dala ng phone dito sa loob because the judge can't risk having the chamber conversations out. Zion, looking tired, yawns. "Ganyan talaga. They're late on purpose. Gusto kasi nila ma-intimidate nila tayo when they walked through the door. It is very usual. Ina-adv

    Huling Na-update : 2024-05-06
  • One-Year Secretary   DISAPPOINTED

    ZIONAfter Sollaire walked out, all of us are stunned at walang nagsasalita ni isa man lang. However, sobrang daming mura na ang nasasabi ko sa utak ko because what the hell did just happened?Judge Tamayo knows me as an honorable lawyer. He knows that every case I present, I will mostly win. If not, I will lose it honorably. Pero itong ginawa ni Sollaire? I am sure that my career is forever stained in Judge Tamayo's head.From now on, in his head, I am a lawyer who let my client disrespect me in his presence.Bumalik na lang ako sa aking huwisyo nang maramdaman ko ang pagsiko at marinig ko ang pagbulong sa akin ni Nate."Huy, speak up." Nate whispered.Doon ko na lang napagtanto na naka tingin na sa akin ang lahat."A-ah...." Panimula ko dahil wala akong masabi. "I would like to apologize for that, Your Honor-- everyone. It seems that Ms. Sollaire-- my client-- is overwhelmed.""That is not an excuse!" Zuniga's wife blurted out. Alam kong inis na inis siya dahil hindi umayon sa kany

    Huling Na-update : 2024-05-29
  • One-Year Secretary   SHAME WIFE

    SOLLAIRE I went straight home after walking out of the chambers two weeks ago. YES. Dalawang linggo na ang nakararaan simula noong mag walk out ako mula sa mga nagrereklamo sa akin, kay Judge Tamayo, Nate, at si Zion. Because when I heard the word 'public apology' I know na hindi ko kayang gawin iyon. At kung ano man ang rason, dahil iyon sa mga magulang ko. I don't want them na pagtawanan ako pag nakita nila ang public apology ko dahil baka ang isipin nila ay isa akong malaking disappointment at hindi ko kayang bumuo ng matinong buhay nang wala ako sa puder nila. Noong mga unang araw matapos akong mag walk out, maraming text at calls sa akin si Zion. Lahat iyon ay puro hindi nasagot. I know that he is angry. Of course, pinahiya ko siya sa harap ni Judge Tamayo. Tama lang na magalit siya sa akin at alam ko naman na deserve ko iyon. Pero si Nate, hindi lang ako sa text at tawag kinulit pero andito rin siya sa apartment ko ngayon. Kahit nga ilang beses ko na siyang palayasin ay hin

    Huling Na-update : 2024-06-11
  • One-Year Secretary   LINE ME UP

    VERNONWHAT in the mader fvcking shit is happening in my office?Nakakalat nanaman lahat ng papel at naka lapag lang ang mga office folders sa sofa. Napaka gulo nga kaya hindi ako makapag trabaho nang maayos. Simula rin nang makita ko kung gaano kakalat ang office ko ay uminit na rin ang ulo ko bigla.Hindi ko naman ito maiuutos kay Jane dahil nasa staff meeting siya kasama rin ng mga ilan sa mga staff dito sa CEO floor. If only I have a secretary, hindi ko na poproblemahin ito.Kaya lang wala nga akong secretary, so what else can I do to solve this irritating problem?"Shit, of course, I have to do this myself." I whispered then I began organizing the papers that is on my table.Wala pa nga ako sa kalahati ng ginagawa ko ay bigla nanaman akong nairita. Hindi ko kasi gets kung paano ayusin ang mga papeles na ito at kung ano ba ang mga papel ang dapat magkasama. When I took a glance at the papers that is on the floor and the folders that is sitting quietly on my sofa, napaupo na lang a

    Huling Na-update : 2024-06-11

Pinakabagong kabanata

  • One-Year Secretary   SCARED-Y CAT

    SOLLAIRE "Isn't it cute?" I asked him habang hawak hawak ko ang tela ng puting dress na nakasuot sa manequin ng high end store rito sa BGC. Matingkad ang pagkaputi ng tela at hindi gaanong maraming bato kaya alam ko na magaan lang ito kapag isinuot ko na. Tinapik ko muli si Vernon na para bang lutang. "Huy. Kinakausap kita." Bahagya itong napatalon. "What?" I sighed. Hindi ko alam kung bakit para bang lutang siya ngayong araw. Kumpleto naman ang tulog naming parehas at parehas din naman kaming may kain. "Tinatanong kita kung cute ba tong dress." I said, poker faced. He slightly smiles at hinawakan ang dress na para bang ito ang pinaka interesadong bagay na mayroon ngayon sa mundo. "It is very cute and I know that this will suit you for the day that--" He cleared his throat. "W-we get married..." at napaiwas ito ng tingin sa akin. I sighed. Why the fuck is he acting like this? Para bang takot na takot siyang magpakasal sa akin? Akala ko na ito ang gusto niya? That is

  • One-Year Secretary   CHASE ME

    VERNON Nagising ako nang biglang balagbag na bumukas ang pinto. "What the hell?" Naaalipungatan kong kinuskos ang mata ko para makita kung sino ang bigla bigla na lang pumasok sa opisina. "The hell are you doing here?" "Well, Jane called me. She said that you've been camping here for two straight days." Ani ni Casper. Umupo na ito sa single sofa at inilapag ang pagkaing dala dala niya para sa akin. May dala itong chinese food at hindi nito kinalimutan ang paborito kong orange chicken at fermented soy noodles. Kahit inaantok pa ay napilitan akong bumangon. Alam ko naman na hindi ako titigilan ni Casper. "Ano pa sabi ni Jane sa iyo?" I asked him while I was helping to prepare our food. Para kay Casper, lunch na ang pagkaing ito, pero para sa akin ay breakfast pa lamang. Ngayon pa lang ako kakain ng unang meal ko ngayong araw. Casper started eating his favorite dumplings. "Sabi niya, hindi raw talaga niya alam kung bakit ka magkakaganyan. But she figured that it is about So

  • One-Year Secretary   FOOL

    VERNON "Let's go." I immediately packed our things. Inilagay ko ito sa bag na dala namin. While sobbing, tumingala ito sa akin at nagtanong, "What?" "I said let's go. Uwi na tayo kay Mustang." Ani ko habang busy pa rin sa pagaayos. "Bakit uuwi na tayo?" Tanong niya. Bakit ba parang ayaw niya pa umalis sa lugar na to? Nakuha na naman niya ang sagot na gusto niya. Narinig na niya ang dapat niyang marinig mula kay Carlo. Carlo wants her to stay away from his family. Malinaw na malinaw iyon. "Bakit? Ayaw mo pa bang umuwi? Ano pang gagawin mo rito?" Tanong ko habang tinitignan siya na parang pilit kong itinatatak sa utak niya na tapos na kami sa lugar na to. She shook her head. "I don't know. Ayoko pang umuwi--" "Kahit naman na dito ka pa tumira, hindi ka na mahal ni Carlo." Napa angat ang tingin sa akin ni Sollaire at bigla nitong hinablot ang tsinelas na nasa kanyang baba at ibinato sa direksyon ko. Hindi ako tinamaan but I am sure that she was aiming to hit me directly. P

  • One-Year Secretary   THE END OF OUR PLANET

    SOLLAIRE I waited for a whole day to let my emotions decrease a little. Vernon had rented a room para dito ako pagpahingain. Isang room lang ang available kaya iisa lang ang kwarto namin. At sa kasamaang palad din ay iisang kama lamang ang para sa amin. But I didn't really care. Iyak lang ako nang iyak buong araw, at ngayon na sumapit na ang gabi ay nakatulala lamang ako habang nakahiga sa kama, ang mukha ko ay nakasandal sa unan. Naramdaman ko na bumigat ang kama. Dumating na pala si Vernon galing doon sa mansion. "Hey. Nasilip ko na si Mustang. Nasabi ko na rin lahat, ayos lang daw siya ron at kaya naman niya. Medyo nakakalakad na naman." Ani niya. Tumango lamang ako at hindi na kumibo. Wala talaga akong energy. Hindi ko kayang kumilos o ni magsalita man lang. Sobrang kirot at bigat ng puso ko, yung para bang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag tapos ng lahat ng nalaman ko. "Sol, you can not be like this. Come on. Bangon ka." Tinapik tapik ni Vernon ang balikat k

  • One-Year Secretary   TWO MAN'S CONTRACT

    CARLO "Break na muna ako, wala pa namang customer." Pagpapaalam ko sa kasama ko ngayon sa coffee bar. Alas tres na kasi at ang mga tao ay nasa pool area. Mamayang bandang alas singko pa naman ang karaniwang dagsaan ulit dito ng mga magkakape, bandang alas otso naman ang mga gustong uminom ng alak. Pumunta na ako sa sikretong pwesto sa likod ng resort kung saan maganda ang tanawin. Onti lang naman ang nakaka alam ng pwesto na ito kaya malaya ako rito na humipak ng sigarilyo. Ilang taon na rin ako rito sa Batanes. Kung noong una ay labag sa loob ko ang konsidyon kung bakit ako andito, iba na ngayon. Ngayon na andito na si Mandy na katuwang ko sa buhay ay hindi ko na naiisip ang buhay ko noon. Ang buhay ko noon sa probinsya ay mahirap. Lalo na para sa akin na high school lamang ang natapos at binubuhay ang sarili sa pagsasaka at pagtitinda ng mga gulay. Kung noon ignorante ako sa labas na buhay mula sa pagsasaka, ngayon ay marami na akong bagay na alam. Pati nga ang mga kape

  • One-Year Secretary   CARLO, HERE I AM

    SOLLAIRE Nakatitig lamang ako sa entrance ng bar. Nanginginig ang buong katawan ko at halos parang hindi ako makahinga. Sumabay pa ang pagkulimlim ng langit ngayon. Grabe raw ang mga bagyo sa Batanes lalo na at napapalibutan ito ng tubig. Hindi ko rin alam kung makakabalik kami agad sa siyudad lalo na at may nilabas na rainfall warning na magtatagal ng isang linggo, more or less pa iyon. Pero walang makakatalo sa dilim at bigat na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kasi alam kung anong mangyayari sa buhay ko pag tapos ko siyang makita. Will he take me back? Because I am willing to rebuild everything with him. I don't care about my contract with Vernon. Just one word from Carlo na gusto niyang subukan ulit, aabandunahin ko lahat. I've done it before, I can do it again now kung para sa rason na gusto ko. "So, what now? Tatayo ka na lang ba riyan?" Bumalik ako sa hwisyo nang marinig ko ang boses ni Vernon. Hinablot ko sa bunganga niya ang yosi na hinihipak niya at sinamaan it

  • One-Year Secretary   YOU'RE MINE

    SOLLAIREHe's been talking to me non-stop habang nagdadrive but I don't give a shit. Hindi ko siya kikibuin at wala talaga akong balak na pansinin siya.Alam ko naman na sinasadya niya ang ginawa niya kanina. Making me thirsty for sex with no reason."Hey, come on--" Malambing ang tono ng boses niyang pagtawag sa akin. "Galit ka ba?" He asked."No. Bakit naman ako magagalit sa iyo nang walang dahilan?" I replied coldly.He chuckled. Pati ang pagiging sarkastiko at pananadya niya na wala siyang alam kuno ay nagpapainit ng ulo ko lalo. "Okay, if you say so."Laking pasasalamat ko nang nanahimik na si Vernon at nag drive na lamang. Kanina pa ito patingin tingin si google maps niya dahil medyo naliligaw na kami. Hindi naman niya sinabi sa akin na naliligaw na kami pero alam ko naman kahit hindi niya sabihin dahil paulit ulit itong inis na kinakamot ang ulo niya."Where are we? Pabalik balik lang ata tayo eh." Inis niyang sabi.Hindi ko siya inimik. Hinayaan ko siya na mamroblema kakahan

  • One-Year Secretary   TOUCH ME, PLEASE

    SOLLAIRE Sinulit ko na ang umaga. Umaga kung saan mahimbing pa ang tulog ni Vernon. Hindi ko pwedeng i-risk na marinig na naman niya ang pag-uusap namin ni Mustang. Hindi naman sa may pake ako kung makikinig siya o hindi, ayoko lang na marinig at makita niya ako na ganito ka-vulnerable. Hindi kasi ako sanay. Bumabangon bangon na si Mustang. Malakas kasi ang risestensiya niya at pangangatawan kaya agad agad itong nakakakilos kahit kakalabas lang ng hospital. Pero kahit ganito ay hindi ko pa rin naman siya pinapabayaan. Matapos ko siyang subuan ng niluto kong lugaw ay pinaupo ko muli siya sa kama. Inilatag ko ang kumot sa kanyang katawan dahil kakaiba ang lamig sa Batanes tuwing umaga. Ini-angat ko ang ibabang parte ng kumot at inihanda na ang panlinis ng sugat at bagong rolyo ng bandage at sinimulan ko nang linisin ang mga sugat niya. Madaming gasgas sa bandang paanan si Mustang kaya maiging palitan nang madalas ang bandage para hindi ma-impeksyon. "So, di ka ba magtatan

  • One-Year Secretary   I NEED YOU, VERNON

    VERNONSollaire tasked me.Yes, she tasked me. Inutusan niya ako na humanap ng accomodation para sa amin.At first, I was happy. Accomodation for the two of us? Sure, sure. Willing akong maghanap para sa aming dalawa. I was actually thinking na magpanggap na I accidentally booked us only one bedroom with one bed para naman ma-solo niya ako. And maybe then, hindi na niya matitiis ang presensya ko at mawawalan na siya ng choice kung hindi makipag sex sa akin.We are long over due.But when she said na maghanap ako ng accomodation for us, kung saan makakapagpahinga ng maayos si 'Mustang' na tinatwag niya-- my dick was so disappointed I decided to rent a whole Batanes Mansion just for the three of us.I'm willing to spend six digits per night sa pag renta kesa makita kong baby-hin ni Sollaire si Mustang katulad ng pag-aalaga niya sa akin.Not that I am jealous but alam ko na maiinis lang ako pag nakita ko iyon."Here is your key, sir. Enjoy your stay po." Magalang na sabi ng care taker n

DMCA.com Protection Status