Library
Maghanap
Home / Romance / One-Year Secretary / LINE ME UP

Share

LINE ME UP

Author: JocelynMDM
last update Huling Na-update: 2024-06-11 22:50:46

VERNON

WHAT in the mader fvcking shit is happening in my office?

Nakakalat nanaman lahat ng papel at naka lapag lang ang mga office folders sa sofa. Napaka gulo nga kaya hindi ako makapag trabaho nang maayos. Simula rin nang makita ko kung gaano kakalat ang office ko ay uminit na rin ang ulo ko bigla.

Hindi ko naman ito maiuutos kay Jane dahil nasa staff meeting siya kasama rin ng mga ilan sa mga staff dito sa CEO floor. If only I have a secretary, hindi ko na poproblemahin ito.

Kaya lang wala nga akong secretary, so what else can I do to solve this irritating problem?

"Shit, of course, I have to do this myself." I whispered then I began organizing the papers that is on my table.

Wala pa nga ako sa kalahati ng ginagawa ko ay bigla nanaman akong nairita. Hindi ko kasi gets kung paano ayusin ang mga papeles na ito at kung ano ba ang mga papel ang dapat magkasama. When I took a glance at the papers that is on the floor and the folders that is sitting quietly on my sofa, napaupo na lang a
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • One-Year Secretary   THE STORY BEHIND

    SOLLAIREWhen Zion arrived, we were immediately greeted with his serious face.No one attempted to greet him nor speak with him in anyway. Para bang bumigat ang aura nga paligid nung dumating siya. Bakit ko ba nararamdaman na may ibabalita siyang hindi maganda?Instead of greeting me with a hug and a kiss on the cheek katulad ng lagi niyang ginagawa, he went straight to the kitchen para uminom ng malamig na tubig na galing sa ref.Nate is looking at me, obviously asking what to do. Hindi niya pa kasi nakakasalamuha si Zion na ganito kasungit. Zion is the most patient and understanding man ever.Bumigat nanaman tuloy ang pakiramdam ko nang maalala ko na ako ang dahilan kung bakit siya nagkakaganito. If only I said sorry publicly, hindi naman ito mangyayari sa amin. Ang kaso nga lang, hindi ko iyon kaya. I can't let my parents be satisfied on seeing what kind of disappointment I am at hindi ko rin gusto na makita nanaman nila kung saan ako nakatira. Kung nalaman nila, they're just goi

    Huling Na-update : 2024-06-12

  • One-Year Secretary   GLIMPSE

    SOLLAIREIt's the paintings that I asked them to take out first. Isang buong truck ang okupado ng mga paintings sa building ko. Paano ba naman halos mag mukha nang museum ang office building ko dahil sa karamihan ng mga kliyente ko ay nagbibigay sa akin ng mga painting at iba pang mga art works.Kahit nga hindi ko na sila kliyente ay patuloy pa rin nila akong binibigyan ng mga regalo. Mayroon tuwing okasyon ng Valentine's day, Christmas day, New Year's day, Halloween Day, at siyempre ang aking birthday.Ito rin siguro ang isa sa mga mamimiss ko, ang mga mababait kong kliyente. Pero hinding hindi ko mamimiss ang mga asawa nila. Hindi naman lahat ng asawa ng mga naging kliyente ko ay may masasamang ugali, pero karamihan sila ay ganon."Ma'am, ito po saan?" Tanong ng helper habang nakaturo sa painting na naka sabit malapit sa elevator ng third floor.Napasimangot ako. "Tapon niyo na lang po kuya, or kung gusto ninyo, inyo na lang. Pwede niyo po iyang ibenta, nasa seventy thousand ang pre

    Huling Na-update : 2024-06-17

  • One-Year Secretary   AVON

    AVON "Miss Avon, galit na galit po yung isang considered candidate. Bakit daw po siya nareplace sa pwesto? He said that he was getting ready to join the program. I don't know what to tell him po." Lesley, one of my operating staff said while her head is down. "Lesley..." I softly called and approached her. I lifted her head using my finger. "If they intimidate you, intimidate them back. Drop that call. Him being angry only proves that he is not that worthy to be in our program. Come back when you are finish dropping that call." When Lesley turned around and walked out of my office, I sighed. I am just so glad that I did not accept that candidate or else one of my girls would have to deal with that kind of attitude. Napalingon na lang ako ulit when the door opens. "You dropped the call?" I asked her. Lesley nods, but I can still sense that she was frustrated being shouted at minutes ago. Oh dear... "Sit down, dear." I commanded her. When she sat down, I poured her a gl

    Huling Na-update : 2024-06-17

  • One-Year Secretary   RISK TO TAKE

    VERNON "Jane, can you please clean up just a little bit in my office? I am so worn out and I am going home." I kindly ask her. Alam ko na hindi naman part ng trabaho niya ang mag linis ng opisina ko but she's not doing anything since this morning dahil time off muna kami sa mga meeting. She frowned and made a glimpse inside my office. Napangiwi ito. "You sure a little bit cleaning lang kailangan ng office mo? Parang dinaanan ng sampung manok at hinalukay eh." She frankly said. Napangiwi na lang din ako. Kahit kailan talaga, Jane keeps me at my place. She humbles me. "Yeah yeah, just clean it and I'll take this day as your double pay day." Inilapag ko sa lamesa ang susi ng opisina. "Lock it when you are done." Kung kanina ay nakangiwi siya, ngayon ay abot tainga na ang ngiti niya. "All right, boss. You got it." Habang palabas ako ng building ay hindi na ako nakabati sa mga empleyado na bumabati sa akin. Not to be rude but sobrang totoo na worn out talaga ako. Paano ba nama

    Huling Na-update : 2024-06-21

  • One-Year Secretary   CARLO

    SOLLAIRE Two days before the event of Miss Night, I have been visited by their staff. Sinukatan nila ako at kung ano ano pa ang ginawa sa akin para lang masiguro na maayos ang itsura ko sa darating na araw na iyon. I still can't click it up on my mind dito sa bagay na gagawin ko. Ang feeling ko kasi, para ibinebenta ko ang sarili at katawan ko kapalit ng pera. But anyways, I have to do this to save myself from being caught in a situation that I do not want to be in. Bukas na iyong programa pero ito pa rin ako at hindi okay. Bukod sa iniisip ko ang negosyo ko na nagsara ay may mas higit pa ron na iniisip ko. Ang unang plano ko tungkol sa kasal ay ikasal sa pinakamamahal ko na si Carlo. Ang plano namin noon ay simpleng kasal lang pag nakaluwag luwag na kami. Naisin man namin na agad agad na magpakasal noon para wala nang kawala pa sa isa't isa ay inipon na lang namin ang pera para sa paghahanda sa panganganak ko. Kaya masikip sa dibdib ko ang Miss Night na ito. Hindi ito an

    Huling Na-update : 2024-07-16

  • One-Year Secretary   A WONDER

    SOLLAIREIt's D-DAY. Ito na yung araw kung kailan gaganapin ang Miss Night pero malayo pa ang oras dahil ala una pa lamang ng madaling araw. Sadyang hindi lang ako pinapatulog ng isip ko.Malabo na malaman ko ang lahat kay Carlo ngayong araw dahil wala pang text o tawag man lang mula kay Mustang. Ni hindi ko nga alam kung nakarating na ba siya sa Batanes.Fvck it. I really want to settle this thing pero bakit parang pinaparuhasan naman ako ng tadhana? Talaga bang wala na akong ganang sumaya?Napabalikwas ako ng bangon ng biglang tumunog ang cellphone ko. "Tangina mo, salamat at tuwag ka na rin. Oh, musta dyan? Nakita mo na ba--" "Well, that's a bizzare thing to greet someone. But, don't worry, dear, I understand as it is one a.m. in the morning." Pabirong sagot sa akin ni Miss Avon.Napahilamos ako sa aking mukha at napasimangot. Dismayado na nga ako na hindi si Mustang ang tumawag, mas nakakadismaya pa dahil si Miss Avon pala ang nasa kabilang linya ng telepono."I'm sorry, Miss Av

    Huling Na-update : 2024-07-18

  • One-Year Secretary   ARRIVAL

    VERNON "Can't I have any pictures of this lady?" I asked Casper. He immediately puts down his phone and looks at me irritatedly. "Dude, I already told you for five times that no. Ayun yung sinabi sa akin ni Skyler." "Come on, like, can't I pay someone for just a picture of this lady?" I asked him again. "Sabi ngang bawal. Tsaka pumirmi ka nga riyan, sandali na lang makikita mo na yang babae mo." Then he pulled out his phone and called the number of the Miss Night employee again. "Hello? Malapit na ba yung car? We're standing outside the entrance of the condo." "Excuse me, hindi ko siya babae, no. She's going to be my secretary." I corrected him. Napangiwi si Casper at tinignan ako mula paa hanggang ulo. "Ulol. Sa ugali mong yan imposible na di ka ma-fall sa babaeng yun." "Ikaw naman, parang hindi mo naman ako kilala. After my stealer ex, wag na lang. Baka pagnakawan nanaman ako at ma-broken ulit. I'd rather keep this miss night thing professional." "Alam mo, bro--" Casper puts

    Huling Na-update : 2024-07-20

  • One-Year Secretary   FIRST GLANCE

    SOLLAIRE It's all farmland but I don't have any worry in me. Kasama ko naman si Chloe, Joan at Sev at napalagay na rin naman ang loob ko sa kanilang tatlo. Joan and Chloe being talkative helped me by being distracted from all the thoughts I have in my mind. Isa na roon ang pagiging aligaga ko dahil wala pang kahit anong tawag man lang o text sa akin si Mustang sa update tungkol kay Carlo. "Anyways, why did you decide to accept Miss Avon's offer?" Tanong ni Joan. "It's okay if you don't want to answer, I understand." She added. Nginitian ko si Joan para alam niya na ayos lang sa akin ang tanong niya. Si Chloe ay umayos ng upo at si Sev naman ay tumingin sa salamin para makita ako. I also gave him a smile before starting my story. "I had this business. A very controversial business I cannot tell you about. Then one day, I woke up and I was facing a lot of lawsuits from different powerful and wealthy people." I cleared my throat, nalulungkot nanaman kasi ako dahil naaalala ko n

    Huling Na-update : 2024-07-20

Pinakabagong kabanata

  • One-Year Secretary   SCARED-Y CAT

    SOLLAIRE "Isn't it cute?" I asked him habang hawak hawak ko ang tela ng puting dress na nakasuot sa manequin ng high end store rito sa BGC. Matingkad ang pagkaputi ng tela at hindi gaanong maraming bato kaya alam ko na magaan lang ito kapag isinuot ko na. Tinapik ko muli si Vernon na para bang lutang. "Huy. Kinakausap kita." Bahagya itong napatalon. "What?" I sighed. Hindi ko alam kung bakit para bang lutang siya ngayong araw. Kumpleto naman ang tulog naming parehas at parehas din naman kaming may kain. "Tinatanong kita kung cute ba tong dress." I said, poker faced. He slightly smiles at hinawakan ang dress na para bang ito ang pinaka interesadong bagay na mayroon ngayon sa mundo. "It is very cute and I know that this will suit you for the day that--" He cleared his throat. "W-we get married..." at napaiwas ito ng tingin sa akin. I sighed. Why the fuck is he acting like this? Para bang takot na takot siyang magpakasal sa akin? Akala ko na ito ang gusto niya? That is

  • One-Year Secretary   CHASE ME

    VERNON Nagising ako nang biglang balagbag na bumukas ang pinto. "What the hell?" Naaalipungatan kong kinuskos ang mata ko para makita kung sino ang bigla bigla na lang pumasok sa opisina. "The hell are you doing here?" "Well, Jane called me. She said that you've been camping here for two straight days." Ani ni Casper. Umupo na ito sa single sofa at inilapag ang pagkaing dala dala niya para sa akin. May dala itong chinese food at hindi nito kinalimutan ang paborito kong orange chicken at fermented soy noodles. Kahit inaantok pa ay napilitan akong bumangon. Alam ko naman na hindi ako titigilan ni Casper. "Ano pa sabi ni Jane sa iyo?" I asked him while I was helping to prepare our food. Para kay Casper, lunch na ang pagkaing ito, pero para sa akin ay breakfast pa lamang. Ngayon pa lang ako kakain ng unang meal ko ngayong araw. Casper started eating his favorite dumplings. "Sabi niya, hindi raw talaga niya alam kung bakit ka magkakaganyan. But she figured that it is about So

  • One-Year Secretary   FOOL

    VERNON "Let's go." I immediately packed our things. Inilagay ko ito sa bag na dala namin. While sobbing, tumingala ito sa akin at nagtanong, "What?" "I said let's go. Uwi na tayo kay Mustang." Ani ko habang busy pa rin sa pagaayos. "Bakit uuwi na tayo?" Tanong niya. Bakit ba parang ayaw niya pa umalis sa lugar na to? Nakuha na naman niya ang sagot na gusto niya. Narinig na niya ang dapat niyang marinig mula kay Carlo. Carlo wants her to stay away from his family. Malinaw na malinaw iyon. "Bakit? Ayaw mo pa bang umuwi? Ano pang gagawin mo rito?" Tanong ko habang tinitignan siya na parang pilit kong itinatatak sa utak niya na tapos na kami sa lugar na to. She shook her head. "I don't know. Ayoko pang umuwi--" "Kahit naman na dito ka pa tumira, hindi ka na mahal ni Carlo." Napa angat ang tingin sa akin ni Sollaire at bigla nitong hinablot ang tsinelas na nasa kanyang baba at ibinato sa direksyon ko. Hindi ako tinamaan but I am sure that she was aiming to hit me directly. P

  • One-Year Secretary   THE END OF OUR PLANET

    SOLLAIRE I waited for a whole day to let my emotions decrease a little. Vernon had rented a room para dito ako pagpahingain. Isang room lang ang available kaya iisa lang ang kwarto namin. At sa kasamaang palad din ay iisang kama lamang ang para sa amin. But I didn't really care. Iyak lang ako nang iyak buong araw, at ngayon na sumapit na ang gabi ay nakatulala lamang ako habang nakahiga sa kama, ang mukha ko ay nakasandal sa unan. Naramdaman ko na bumigat ang kama. Dumating na pala si Vernon galing doon sa mansion. "Hey. Nasilip ko na si Mustang. Nasabi ko na rin lahat, ayos lang daw siya ron at kaya naman niya. Medyo nakakalakad na naman." Ani niya. Tumango lamang ako at hindi na kumibo. Wala talaga akong energy. Hindi ko kayang kumilos o ni magsalita man lang. Sobrang kirot at bigat ng puso ko, yung para bang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag tapos ng lahat ng nalaman ko. "Sol, you can not be like this. Come on. Bangon ka." Tinapik tapik ni Vernon ang balikat k

  • One-Year Secretary   TWO MAN'S CONTRACT

    CARLO "Break na muna ako, wala pa namang customer." Pagpapaalam ko sa kasama ko ngayon sa coffee bar. Alas tres na kasi at ang mga tao ay nasa pool area. Mamayang bandang alas singko pa naman ang karaniwang dagsaan ulit dito ng mga magkakape, bandang alas otso naman ang mga gustong uminom ng alak. Pumunta na ako sa sikretong pwesto sa likod ng resort kung saan maganda ang tanawin. Onti lang naman ang nakaka alam ng pwesto na ito kaya malaya ako rito na humipak ng sigarilyo. Ilang taon na rin ako rito sa Batanes. Kung noong una ay labag sa loob ko ang konsidyon kung bakit ako andito, iba na ngayon. Ngayon na andito na si Mandy na katuwang ko sa buhay ay hindi ko na naiisip ang buhay ko noon. Ang buhay ko noon sa probinsya ay mahirap. Lalo na para sa akin na high school lamang ang natapos at binubuhay ang sarili sa pagsasaka at pagtitinda ng mga gulay. Kung noon ignorante ako sa labas na buhay mula sa pagsasaka, ngayon ay marami na akong bagay na alam. Pati nga ang mga kape

  • One-Year Secretary   CARLO, HERE I AM

    SOLLAIRE Nakatitig lamang ako sa entrance ng bar. Nanginginig ang buong katawan ko at halos parang hindi ako makahinga. Sumabay pa ang pagkulimlim ng langit ngayon. Grabe raw ang mga bagyo sa Batanes lalo na at napapalibutan ito ng tubig. Hindi ko rin alam kung makakabalik kami agad sa siyudad lalo na at may nilabas na rainfall warning na magtatagal ng isang linggo, more or less pa iyon. Pero walang makakatalo sa dilim at bigat na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kasi alam kung anong mangyayari sa buhay ko pag tapos ko siyang makita. Will he take me back? Because I am willing to rebuild everything with him. I don't care about my contract with Vernon. Just one word from Carlo na gusto niyang subukan ulit, aabandunahin ko lahat. I've done it before, I can do it again now kung para sa rason na gusto ko. "So, what now? Tatayo ka na lang ba riyan?" Bumalik ako sa hwisyo nang marinig ko ang boses ni Vernon. Hinablot ko sa bunganga niya ang yosi na hinihipak niya at sinamaan it

  • One-Year Secretary   YOU'RE MINE

    SOLLAIREHe's been talking to me non-stop habang nagdadrive but I don't give a shit. Hindi ko siya kikibuin at wala talaga akong balak na pansinin siya.Alam ko naman na sinasadya niya ang ginawa niya kanina. Making me thirsty for sex with no reason."Hey, come on--" Malambing ang tono ng boses niyang pagtawag sa akin. "Galit ka ba?" He asked."No. Bakit naman ako magagalit sa iyo nang walang dahilan?" I replied coldly.He chuckled. Pati ang pagiging sarkastiko at pananadya niya na wala siyang alam kuno ay nagpapainit ng ulo ko lalo. "Okay, if you say so."Laking pasasalamat ko nang nanahimik na si Vernon at nag drive na lamang. Kanina pa ito patingin tingin si google maps niya dahil medyo naliligaw na kami. Hindi naman niya sinabi sa akin na naliligaw na kami pero alam ko naman kahit hindi niya sabihin dahil paulit ulit itong inis na kinakamot ang ulo niya."Where are we? Pabalik balik lang ata tayo eh." Inis niyang sabi.Hindi ko siya inimik. Hinayaan ko siya na mamroblema kakahan

  • One-Year Secretary   TOUCH ME, PLEASE

    SOLLAIRE Sinulit ko na ang umaga. Umaga kung saan mahimbing pa ang tulog ni Vernon. Hindi ko pwedeng i-risk na marinig na naman niya ang pag-uusap namin ni Mustang. Hindi naman sa may pake ako kung makikinig siya o hindi, ayoko lang na marinig at makita niya ako na ganito ka-vulnerable. Hindi kasi ako sanay. Bumabangon bangon na si Mustang. Malakas kasi ang risestensiya niya at pangangatawan kaya agad agad itong nakakakilos kahit kakalabas lang ng hospital. Pero kahit ganito ay hindi ko pa rin naman siya pinapabayaan. Matapos ko siyang subuan ng niluto kong lugaw ay pinaupo ko muli siya sa kama. Inilatag ko ang kumot sa kanyang katawan dahil kakaiba ang lamig sa Batanes tuwing umaga. Ini-angat ko ang ibabang parte ng kumot at inihanda na ang panlinis ng sugat at bagong rolyo ng bandage at sinimulan ko nang linisin ang mga sugat niya. Madaming gasgas sa bandang paanan si Mustang kaya maiging palitan nang madalas ang bandage para hindi ma-impeksyon. "So, di ka ba magtatan

  • One-Year Secretary   I NEED YOU, VERNON

    VERNONSollaire tasked me.Yes, she tasked me. Inutusan niya ako na humanap ng accomodation para sa amin.At first, I was happy. Accomodation for the two of us? Sure, sure. Willing akong maghanap para sa aming dalawa. I was actually thinking na magpanggap na I accidentally booked us only one bedroom with one bed para naman ma-solo niya ako. And maybe then, hindi na niya matitiis ang presensya ko at mawawalan na siya ng choice kung hindi makipag sex sa akin.We are long over due.But when she said na maghanap ako ng accomodation for us, kung saan makakapagpahinga ng maayos si 'Mustang' na tinatwag niya-- my dick was so disappointed I decided to rent a whole Batanes Mansion just for the three of us.I'm willing to spend six digits per night sa pag renta kesa makita kong baby-hin ni Sollaire si Mustang katulad ng pag-aalaga niya sa akin.Not that I am jealous but alam ko na maiinis lang ako pag nakita ko iyon."Here is your key, sir. Enjoy your stay po." Magalang na sabi ng care taker n

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status