SOLLAIRE Two days before the event of Miss Night, I have been visited by their staff. Sinukatan nila ako at kung ano ano pa ang ginawa sa akin para lang masiguro na maayos ang itsura ko sa darating na araw na iyon. I still can't click it up on my mind dito sa bagay na gagawin ko. Ang feeling ko kasi, para ibinebenta ko ang sarili at katawan ko kapalit ng pera. But anyways, I have to do this to save myself from being caught in a situation that I do not want to be in. Bukas na iyong programa pero ito pa rin ako at hindi okay. Bukod sa iniisip ko ang negosyo ko na nagsara ay may mas higit pa ron na iniisip ko. Ang unang plano ko tungkol sa kasal ay ikasal sa pinakamamahal ko na si Carlo. Ang plano namin noon ay simpleng kasal lang pag nakaluwag luwag na kami. Naisin man namin na agad agad na magpakasal noon para wala nang kawala pa sa isa't isa ay inipon na lang namin ang pera para sa paghahanda sa panganganak ko. Kaya masikip sa dibdib ko ang Miss Night na ito. Hindi ito an
SOLLAIREIt's D-DAY. Ito na yung araw kung kailan gaganapin ang Miss Night pero malayo pa ang oras dahil ala una pa lamang ng madaling araw. Sadyang hindi lang ako pinapatulog ng isip ko.Malabo na malaman ko ang lahat kay Carlo ngayong araw dahil wala pang text o tawag man lang mula kay Mustang. Ni hindi ko nga alam kung nakarating na ba siya sa Batanes.Fvck it. I really want to settle this thing pero bakit parang pinaparuhasan naman ako ng tadhana? Talaga bang wala na akong ganang sumaya?Napabalikwas ako ng bangon ng biglang tumunog ang cellphone ko. "Tangina mo, salamat at tuwag ka na rin. Oh, musta dyan? Nakita mo na ba--" "Well, that's a bizzare thing to greet someone. But, don't worry, dear, I understand as it is one a.m. in the morning." Pabirong sagot sa akin ni Miss Avon.Napahilamos ako sa aking mukha at napasimangot. Dismayado na nga ako na hindi si Mustang ang tumawag, mas nakakadismaya pa dahil si Miss Avon pala ang nasa kabilang linya ng telepono."I'm sorry, Miss Av
VERNON "Can't I have any pictures of this lady?" I asked Casper. He immediately puts down his phone and looks at me irritatedly. "Dude, I already told you for five times that no. Ayun yung sinabi sa akin ni Skyler." "Come on, like, can't I pay someone for just a picture of this lady?" I asked him again. "Sabi ngang bawal. Tsaka pumirmi ka nga riyan, sandali na lang makikita mo na yang babae mo." Then he pulled out his phone and called the number of the Miss Night employee again. "Hello? Malapit na ba yung car? We're standing outside the entrance of the condo." "Excuse me, hindi ko siya babae, no. She's going to be my secretary." I corrected him. Napangiwi si Casper at tinignan ako mula paa hanggang ulo. "Ulol. Sa ugali mong yan imposible na di ka ma-fall sa babaeng yun." "Ikaw naman, parang hindi mo naman ako kilala. After my stealer ex, wag na lang. Baka pagnakawan nanaman ako at ma-broken ulit. I'd rather keep this miss night thing professional." "Alam mo, bro--" Casper puts
SOLLAIRE It's all farmland but I don't have any worry in me. Kasama ko naman si Chloe, Joan at Sev at napalagay na rin naman ang loob ko sa kanilang tatlo. Joan and Chloe being talkative helped me by being distracted from all the thoughts I have in my mind. Isa na roon ang pagiging aligaga ko dahil wala pang kahit anong tawag man lang o text sa akin si Mustang sa update tungkol kay Carlo. "Anyways, why did you decide to accept Miss Avon's offer?" Tanong ni Joan. "It's okay if you don't want to answer, I understand." She added. Nginitian ko si Joan para alam niya na ayos lang sa akin ang tanong niya. Si Chloe ay umayos ng upo at si Sev naman ay tumingin sa salamin para makita ako. I also gave him a smile before starting my story. "I had this business. A very controversial business I cannot tell you about. Then one day, I woke up and I was facing a lot of lawsuits from different powerful and wealthy people." I cleared my throat, nalulungkot nanaman kasi ako dahil naaalala ko n
VERNON's"Fvck." The first thing that came up into my mind when I saw her.She is a fvcking beauty and I kind of feel bad to feel my dick tingling. Shit. kaka-promise ko pa lang na hindi ako makikipag sex sa kanya at ayoko ng kahit anong klase ng attachment dahil sa trauma na naranasan ko noon, but if she;s this hot? Then I don't know how long I can keep that promise."We are now giving you the floor for your first dance with your future wife." 'When Miss Avon said that, I immediately stood up and walked around the table to face her. Nang magkaharap na kami, the height difference is very obvious, she is not petite but she is not a big woman also. In short, she's got this perfect physique."Shall we?" I offered her my hand.Hindi siya nagsalita, sa halip, inilagay niya lang ang kamay niya sa kamay ko at parehas na kaming nag lakad papunta sa gitna. We started dancing when the other's started dancing to.Nararamdaman ko ang kaba niya because she can't even give me a look. So, what I di
SOLLAIRE Vernon Ronan's home was unexpectedly clean. As in super clean at napakabango pa. Kung hindi mo nga kilala ang nakatira rito ay aakalain mo na babae ang andito. "What's with wealthy men always liking to live in a condo? Ayaw mo bang bumili ng house and lot? Afford mo naman." I critiqued him right after kong maupo sa malambot niyang sofa. Natuwa naman ako nang biglang sumampa sa akin ang isang pusa. "That's Missy." Pakilala niya sa kanyang pusa. "And to answer your concern, gusto ko rin at matagal ko nang balak na bumili ng lupa at patayuan ng bahay, kaso lang I've always been busy kaya hindi ko na maasikaso." "You know you can ask someone to scout you a good area where you can build your house, right?" He shrugged his shoulders. "Eh, I prefer to do that my self." Napa kibit balikat na lang ako. Siya pala yung tipo ng tao na punong puno ng trust issues sa katawan. No wonder why he had to join Miss Night just to hire a secretary. He wants a safety net, he want
SOLLAIRE I insisted to drive myself to the office kahit na ilang beses akong kinulit ni Vernon, ang boss ko, na sumabay na lamang sa kanya. Ang katwiran ko ay para makabisado ko na ang daan papuntang office para kaya kong magpabalik balik kung kinakailangan. "Godness, dami mong alam." Inis na banggit nito sa akin. Iniwasan ko na lamang na irolyo ang aking mata dahil pinapalalahanan ko ang sarili ko na boss ko ang kaharap ko. "Sir, it's really fine. I know how to drive and I got my license here." Iniabot ko sa kanya ang lisensya ko pero sa halip na kunin ito ay tinarayan lamang niya ako. Kung babae lang si Vernon ay aakalain ko na may dalaw siya dahil sa tindi ng ugali niya. "Eh, you are my secretary nga. Ride with me." Katwiran pa niya. Godness, di ba niya narinig ang sinabi ko kanina na ngayon lang naman kami maghihiwalay ng sasakyan? At tsaka para saan pa na binigyan niya ako ng kotse kung di niya naman ipapagamit sa akin. "Sir, ngayong araw lang naman para makabis
VERNONWhen I woke up, I was repeatedly calling Sollaire but I did not have her response.Napakunot na lamang ang noo ko bago ko abutin ang cellphone ko at makita na alas syete na ng umaga and that she should have been awake now.Mahigpit ko ring bilin sa kanya na gisingin ako pag nalate ako ng gising.When I walked past her bedroom, mas nagtaka ako nang hindi ko marinig ang tunog ng cooler niya. I did not have a chance to buy an ac yet kaya cooler muna ang nakalagay sa kwarto niya kaya rinig na rinig pa ang tunog ng cooler pag nakabukas ito. And when I had enough, kinatok ko na ang pinto niya."Sollaire? It's past seven, why are you still sleeping?" I loudly asked."Sollaire?""Sollaire? Get up, now. We have a lot to do.""Sollaire? I'm coming in, okay?"And when I opened the door, I was greeted by silence and a sight of no one"Where the hell is she?" Inis kong sabi habang dinadial ang number niya sa cellphone ko.And when she did not answer, I called Jane."Good morning, where you
SOLLAIRE "Isn't it cute?" I asked him habang hawak hawak ko ang tela ng puting dress na nakasuot sa manequin ng high end store rito sa BGC. Matingkad ang pagkaputi ng tela at hindi gaanong maraming bato kaya alam ko na magaan lang ito kapag isinuot ko na. Tinapik ko muli si Vernon na para bang lutang. "Huy. Kinakausap kita." Bahagya itong napatalon. "What?" I sighed. Hindi ko alam kung bakit para bang lutang siya ngayong araw. Kumpleto naman ang tulog naming parehas at parehas din naman kaming may kain. "Tinatanong kita kung cute ba tong dress." I said, poker faced. He slightly smiles at hinawakan ang dress na para bang ito ang pinaka interesadong bagay na mayroon ngayon sa mundo. "It is very cute and I know that this will suit you for the day that--" He cleared his throat. "W-we get married..." at napaiwas ito ng tingin sa akin. I sighed. Why the fuck is he acting like this? Para bang takot na takot siyang magpakasal sa akin? Akala ko na ito ang gusto niya? That is
VERNON Nagising ako nang biglang balagbag na bumukas ang pinto. "What the hell?" Naaalipungatan kong kinuskos ang mata ko para makita kung sino ang bigla bigla na lang pumasok sa opisina. "The hell are you doing here?" "Well, Jane called me. She said that you've been camping here for two straight days." Ani ni Casper. Umupo na ito sa single sofa at inilapag ang pagkaing dala dala niya para sa akin. May dala itong chinese food at hindi nito kinalimutan ang paborito kong orange chicken at fermented soy noodles. Kahit inaantok pa ay napilitan akong bumangon. Alam ko naman na hindi ako titigilan ni Casper. "Ano pa sabi ni Jane sa iyo?" I asked him while I was helping to prepare our food. Para kay Casper, lunch na ang pagkaing ito, pero para sa akin ay breakfast pa lamang. Ngayon pa lang ako kakain ng unang meal ko ngayong araw. Casper started eating his favorite dumplings. "Sabi niya, hindi raw talaga niya alam kung bakit ka magkakaganyan. But she figured that it is about So
VERNON "Let's go." I immediately packed our things. Inilagay ko ito sa bag na dala namin. While sobbing, tumingala ito sa akin at nagtanong, "What?" "I said let's go. Uwi na tayo kay Mustang." Ani ko habang busy pa rin sa pagaayos. "Bakit uuwi na tayo?" Tanong niya. Bakit ba parang ayaw niya pa umalis sa lugar na to? Nakuha na naman niya ang sagot na gusto niya. Narinig na niya ang dapat niyang marinig mula kay Carlo. Carlo wants her to stay away from his family. Malinaw na malinaw iyon. "Bakit? Ayaw mo pa bang umuwi? Ano pang gagawin mo rito?" Tanong ko habang tinitignan siya na parang pilit kong itinatatak sa utak niya na tapos na kami sa lugar na to. She shook her head. "I don't know. Ayoko pang umuwi--" "Kahit naman na dito ka pa tumira, hindi ka na mahal ni Carlo." Napa angat ang tingin sa akin ni Sollaire at bigla nitong hinablot ang tsinelas na nasa kanyang baba at ibinato sa direksyon ko. Hindi ako tinamaan but I am sure that she was aiming to hit me directly. P
SOLLAIRE I waited for a whole day to let my emotions decrease a little. Vernon had rented a room para dito ako pagpahingain. Isang room lang ang available kaya iisa lang ang kwarto namin. At sa kasamaang palad din ay iisang kama lamang ang para sa amin. But I didn't really care. Iyak lang ako nang iyak buong araw, at ngayon na sumapit na ang gabi ay nakatulala lamang ako habang nakahiga sa kama, ang mukha ko ay nakasandal sa unan. Naramdaman ko na bumigat ang kama. Dumating na pala si Vernon galing doon sa mansion. "Hey. Nasilip ko na si Mustang. Nasabi ko na rin lahat, ayos lang daw siya ron at kaya naman niya. Medyo nakakalakad na naman." Ani niya. Tumango lamang ako at hindi na kumibo. Wala talaga akong energy. Hindi ko kayang kumilos o ni magsalita man lang. Sobrang kirot at bigat ng puso ko, yung para bang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag tapos ng lahat ng nalaman ko. "Sol, you can not be like this. Come on. Bangon ka." Tinapik tapik ni Vernon ang balikat k
CARLO "Break na muna ako, wala pa namang customer." Pagpapaalam ko sa kasama ko ngayon sa coffee bar. Alas tres na kasi at ang mga tao ay nasa pool area. Mamayang bandang alas singko pa naman ang karaniwang dagsaan ulit dito ng mga magkakape, bandang alas otso naman ang mga gustong uminom ng alak. Pumunta na ako sa sikretong pwesto sa likod ng resort kung saan maganda ang tanawin. Onti lang naman ang nakaka alam ng pwesto na ito kaya malaya ako rito na humipak ng sigarilyo. Ilang taon na rin ako rito sa Batanes. Kung noong una ay labag sa loob ko ang konsidyon kung bakit ako andito, iba na ngayon. Ngayon na andito na si Mandy na katuwang ko sa buhay ay hindi ko na naiisip ang buhay ko noon. Ang buhay ko noon sa probinsya ay mahirap. Lalo na para sa akin na high school lamang ang natapos at binubuhay ang sarili sa pagsasaka at pagtitinda ng mga gulay. Kung noon ignorante ako sa labas na buhay mula sa pagsasaka, ngayon ay marami na akong bagay na alam. Pati nga ang mga kape
SOLLAIRE Nakatitig lamang ako sa entrance ng bar. Nanginginig ang buong katawan ko at halos parang hindi ako makahinga. Sumabay pa ang pagkulimlim ng langit ngayon. Grabe raw ang mga bagyo sa Batanes lalo na at napapalibutan ito ng tubig. Hindi ko rin alam kung makakabalik kami agad sa siyudad lalo na at may nilabas na rainfall warning na magtatagal ng isang linggo, more or less pa iyon. Pero walang makakatalo sa dilim at bigat na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kasi alam kung anong mangyayari sa buhay ko pag tapos ko siyang makita. Will he take me back? Because I am willing to rebuild everything with him. I don't care about my contract with Vernon. Just one word from Carlo na gusto niyang subukan ulit, aabandunahin ko lahat. I've done it before, I can do it again now kung para sa rason na gusto ko. "So, what now? Tatayo ka na lang ba riyan?" Bumalik ako sa hwisyo nang marinig ko ang boses ni Vernon. Hinablot ko sa bunganga niya ang yosi na hinihipak niya at sinamaan it
SOLLAIREHe's been talking to me non-stop habang nagdadrive but I don't give a shit. Hindi ko siya kikibuin at wala talaga akong balak na pansinin siya.Alam ko naman na sinasadya niya ang ginawa niya kanina. Making me thirsty for sex with no reason."Hey, come on--" Malambing ang tono ng boses niyang pagtawag sa akin. "Galit ka ba?" He asked."No. Bakit naman ako magagalit sa iyo nang walang dahilan?" I replied coldly.He chuckled. Pati ang pagiging sarkastiko at pananadya niya na wala siyang alam kuno ay nagpapainit ng ulo ko lalo. "Okay, if you say so."Laking pasasalamat ko nang nanahimik na si Vernon at nag drive na lamang. Kanina pa ito patingin tingin si google maps niya dahil medyo naliligaw na kami. Hindi naman niya sinabi sa akin na naliligaw na kami pero alam ko naman kahit hindi niya sabihin dahil paulit ulit itong inis na kinakamot ang ulo niya."Where are we? Pabalik balik lang ata tayo eh." Inis niyang sabi.Hindi ko siya inimik. Hinayaan ko siya na mamroblema kakahan
SOLLAIRE Sinulit ko na ang umaga. Umaga kung saan mahimbing pa ang tulog ni Vernon. Hindi ko pwedeng i-risk na marinig na naman niya ang pag-uusap namin ni Mustang. Hindi naman sa may pake ako kung makikinig siya o hindi, ayoko lang na marinig at makita niya ako na ganito ka-vulnerable. Hindi kasi ako sanay. Bumabangon bangon na si Mustang. Malakas kasi ang risestensiya niya at pangangatawan kaya agad agad itong nakakakilos kahit kakalabas lang ng hospital. Pero kahit ganito ay hindi ko pa rin naman siya pinapabayaan. Matapos ko siyang subuan ng niluto kong lugaw ay pinaupo ko muli siya sa kama. Inilatag ko ang kumot sa kanyang katawan dahil kakaiba ang lamig sa Batanes tuwing umaga. Ini-angat ko ang ibabang parte ng kumot at inihanda na ang panlinis ng sugat at bagong rolyo ng bandage at sinimulan ko nang linisin ang mga sugat niya. Madaming gasgas sa bandang paanan si Mustang kaya maiging palitan nang madalas ang bandage para hindi ma-impeksyon. "So, di ka ba magtatan
VERNONSollaire tasked me.Yes, she tasked me. Inutusan niya ako na humanap ng accomodation para sa amin.At first, I was happy. Accomodation for the two of us? Sure, sure. Willing akong maghanap para sa aming dalawa. I was actually thinking na magpanggap na I accidentally booked us only one bedroom with one bed para naman ma-solo niya ako. And maybe then, hindi na niya matitiis ang presensya ko at mawawalan na siya ng choice kung hindi makipag sex sa akin.We are long over due.But when she said na maghanap ako ng accomodation for us, kung saan makakapagpahinga ng maayos si 'Mustang' na tinatwag niya-- my dick was so disappointed I decided to rent a whole Batanes Mansion just for the three of us.I'm willing to spend six digits per night sa pag renta kesa makita kong baby-hin ni Sollaire si Mustang katulad ng pag-aalaga niya sa akin.Not that I am jealous but alam ko na maiinis lang ako pag nakita ko iyon."Here is your key, sir. Enjoy your stay po." Magalang na sabi ng care taker n