Mag-log inShare
FIRST DAY AT WORK
Huling Na-update:
2024-07-29 15:42:10Kaugnay na kabanata
One-Year Secretary MY DUCKING BOSS
VERNONWhen I woke up, I was repeatedly calling Sollaire but I did not have her response.Napakunot na lamang ang noo ko bago ko abutin ang cellphone ko at makita na alas syete na ng umaga and that she should have been awake now.Mahigpit ko ring bilin sa kanya na gisingin ako pag nalate ako ng gising.When I walked past her bedroom, mas nagtaka ako nang hindi ko marinig ang tunog ng cooler niya. I did not have a chance to buy an ac yet kaya cooler muna ang nakalagay sa kwarto niya kaya rinig na rinig pa ang tunog ng cooler pag nakabukas ito. And when I had enough, kinatok ko na ang pinto niya."Sollaire? It's past seven, why are you still sleeping?" I loudly asked."Sollaire?""Sollaire? Get up, now. We have a lot to do.""Sollaire? I'm coming in, okay?"And when I opened the door, I was greeted by silence and a sight of no one"Where the hell is she?" Inis kong sabi habang dinadial ang number niya sa cellphone ko.And when she did not answer, I called Jane."Good morning, where you
Huling Na-update : 2024-07-31One-Year Secretary THE GREAT MANWHORE
SOLLAIRE Walang tigil si Vernon sa kakasalita at sa totoo lang ay nakakarindi na. Nakaabot na kami lahat lahat sa makati ay walang tigil sa paalala na para bang baguhan pa lang ako sa industriya. Let me bet, I can do his job better than him. "And remember, do not ever ever tolerate him." Mahigpit nitong bilin bago kami bumaba ng kotse. Kumunot ang noo ko. "Tolerate him with what?" Ngumiwi si Vernon at nagkibit balikat. "Eh, you will see what I'm talking about. Just don't be flirty and it is important for you to be appropriate." Napairap na lang ako pero sinabi ko na lang na, "Okay, sir. This is noted." Nakakabwisit, paulit ulit niyang paalala na be appropriate raw ako at wag daw kumilos sa malanding paraan. As if naman isa akong likas na malanding babae. Siguro nga eh mas malandi pa siya sa akin. Napaka kapal talaga ng mukha pero kailangan ko pa rin na maging professional kahit na sobrang bwisit na bwisit na ako sa boss ko. Pag pasok sa building, doon ko lang napagta
Huling Na-update : 2024-08-01One-Year Secretary PAULO
SOLLAIREWhen we entered the office, I was surprised to see the red and black interior of it. It screams hot. I like this office better than Vernon's office that looks so boring na para bang kwarenta anyos na ang nag-oopisina roon.Tutal para naman talagang kwarenta ang level ng ugali ni Vernon kaya bagay na bagay na ganoon ang itsura ng opisina niya."Where is he? Halos ma-late na nga tayo dahil sa kabagalan mo tas nauna pa rin tayo."I side eyeded Vernon dahil sa paninisi niya sa akin. Ano bang late ang pinagsasabi nito na ako ang naging dahilan? Eh sakto lang naman at mabilis ang kilos ko."I apologize, sir." Magalang pero plastik kong sabi.Instead of accepting ng apology, he rolled his eyes on me at kinrus ang kamay niya sa kanyang dibdib. Isinandal din nito ang likod niya sa sofa at pumikit.Salamat naman at nanahimik din si Vernon. Him continuously yapping is hurting both of my ears. Puro na lang reklamo at kasungitan ang nararanasan ko sa tukmol na to."Damn that bastard." Umu
Huling Na-update : 2024-08-03One-Year Secretary CAUGHT
VERNON We sat in silence while we wait for the bastard. Wala na rin naman akong ganang makipagusap dahil humupa na rin naman ang inis ko sa pagkalate ni Paulo. All I can feel right now is acceptance that he is late. "Good morning, you guys!" My head turned at the door's direction when it opened up, welcoming Paulo Avañes, also known as the bastard or the greatest manwhore in the CEO industry. "Vernon Ronan." He proudly speaks my name. "Looking sharp as ever, how are you man?" He asks. He extended his arm for a bro hug kaya tumayo na ako para salubingin din siya. "I'm fine, dude. How about you? Looking fvckin fine as hell as always." I cheerfully said. We have to accept that we might judge each other or talk behind each other's back, but when we meet, we remain is professionals. "Okay lang, dude. And this is?" He looks at Sollaire from head to toe, examining every inch of her until his stare landed at her unbuttoned top side of polo. At nang tumingin ako kay Sollaire
Huling Na-update : 2024-08-04One-Year Secretary MEAN GIRL
VERNON I remember what my Dad used to say, do not ever let them see you kind. And why did he say that? Because he knows that he needs people to know that his kindness is a privilege. I was really confused nang sinabi niya sa akin iyon lalo na at ang turo sa school namin ay pairalin ang kabutihan sa lahat ng oras at sa lahat ng bagay. Pero noong lumaki na ako at nagsimula nang magka-utak, I realized the deeper meaning of the advice that he gave me. Sa mundo namin, a lot of people are only with us just because of our influence, power, connections, and money. And when the betrayal of my ex-lover slash ex-secretary happened, mas naniwala ako sa advice ni Dad. I need to teach people that my kindess is a privilege that they need to earn. I have shown a lot of people kindness before, and unfortunately, I was betrayed many times too. "Where are you going, sir?" She asked. She is signing papers for our small transactions for other properties that we are supplying. "I will go home for to
Huling Na-update : 2024-08-05One-Year Secretary HE KNEW
SOLLAIRE "Get out, Anja." Tumaas ang balahibo ko sa tono ng boses ni Vernon. With his tone and with the seriousness that is written on his face, I just know that he is so angry. One thing I learned about Vernon is when he's calm and upset, that is his most scariest state of him. The girl Anja did not stop. Mapilit ito at makulit. Hindi rin ito nagpapadala sa paghila sa kanya ni Jane. Kahit nga ako ay nagsisimula nang mainis. "Withdraw your complaint about me. Hindi ako makahanap ng trabaho dahil doon--" I saw it very clear that Vernon had enough. Ano bang mayroon sa dalawang ito? At sino ba tong Anja na to at bakit sobrang galit na galit si Vernon sa kanya? I mean, galit naman si Vernon sa lahat but I am just reallt curious what made him really angry at Anja? "You think I give a damn? Use the money that you stole from me to find a honest way of living. Get the fvck out." Sarkastiko niyang sabi. So, this girl Anja is a thief? How dare her. I was surprised that instead
Huling Na-update : 2024-08-06One-Year Secretary WELCOME BACK
SOLLAIRE I missed my home. I missed it so much. Greater than I have missed anyone or anything else. Pinindot ko ang application sa phone na nagbukas ng gate ko. Hindi ata ako narinig ng tao na nasa loob pero hayaan mo na. Just when I thought he did not hear me, pag bukas ko ng pinto ay sumalubong sa akin ang nakangiting mukha ni Zion. Proud na proud niyang hawak ang lobo sa kaliwang kamay at ang cake sa kanan naman niyang kamay. "Welcome home, Sol." He excitedly greeted me. Maluha luha kong sinalubong si Zion nang yakap. He had to balance the cake out from falling dahil sa tindi ng pag yakap ko sa kanya. "Why are you crying? Is everything okay?" He asked. Hindi ako sumagot. I just hugged him more tightly. Marahang inilapag ni Zion ang cake sa lamesa at pinakawalan ang lobo sa ere, then he responded to my hug. Nang hinagod na niya ang likod at ang buhok ko, roon na tumindi ang luha ko. "Perhaps, your new boss isn't treating you pretty?" He asked again. I chuckled the
Huling Na-update : 2024-08-08One-Year Secretary JEALOUSY, JEALOUSY
VERNON"Is that how you greet your boss?" I jokingly said.Si Sollaire sa harap ko ay bagong gising lang. Her hair is unbrushed and I can tell that she is not wearing a bra. But is it worth mentioning that she looks decent at seven a.m. in the morning? Like beyond all of her make up, she still looks okay."Uhmm..." She can not find the right words to say. "I-- good morning. Do you need me sa office? Or is there anything else that I can do for you?"I shook my head. I don't need her to say anything. I just want to make a peace between us. Lately kasi eh napapansin ko na nasosobrahan na ako sa kasungitan sa kanya, and napapansin ko rin na mas nai-stress ako pag masungit ako because I am not satisfied with anything.And above all, I should be thanking her for defending me from what Anja did. Let me be honest, I was stunned when I saw Anja kaya hindi ko naisipan to treat her harsly to be able to push her away. In short, I did not have the balls when she was in front of me, and Sollaire ha
Huling Na-update : 2024-08-08
Pinakabagong kabanata
One-Year Secretary SCARED-Y CAT
SOLLAIRE "Isn't it cute?" I asked him habang hawak hawak ko ang tela ng puting dress na nakasuot sa manequin ng high end store rito sa BGC. Matingkad ang pagkaputi ng tela at hindi gaanong maraming bato kaya alam ko na magaan lang ito kapag isinuot ko na. Tinapik ko muli si Vernon na para bang lutang. "Huy. Kinakausap kita." Bahagya itong napatalon. "What?" I sighed. Hindi ko alam kung bakit para bang lutang siya ngayong araw. Kumpleto naman ang tulog naming parehas at parehas din naman kaming may kain. "Tinatanong kita kung cute ba tong dress." I said, poker faced. He slightly smiles at hinawakan ang dress na para bang ito ang pinaka interesadong bagay na mayroon ngayon sa mundo. "It is very cute and I know that this will suit you for the day that--" He cleared his throat. "W-we get married..." at napaiwas ito ng tingin sa akin. I sighed. Why the fuck is he acting like this? Para bang takot na takot siyang magpakasal sa akin? Akala ko na ito ang gusto niya? That is
One-Year Secretary CHASE ME
VERNON Nagising ako nang biglang balagbag na bumukas ang pinto. "What the hell?" Naaalipungatan kong kinuskos ang mata ko para makita kung sino ang bigla bigla na lang pumasok sa opisina. "The hell are you doing here?" "Well, Jane called me. She said that you've been camping here for two straight days." Ani ni Casper. Umupo na ito sa single sofa at inilapag ang pagkaing dala dala niya para sa akin. May dala itong chinese food at hindi nito kinalimutan ang paborito kong orange chicken at fermented soy noodles. Kahit inaantok pa ay napilitan akong bumangon. Alam ko naman na hindi ako titigilan ni Casper. "Ano pa sabi ni Jane sa iyo?" I asked him while I was helping to prepare our food. Para kay Casper, lunch na ang pagkaing ito, pero para sa akin ay breakfast pa lamang. Ngayon pa lang ako kakain ng unang meal ko ngayong araw. Casper started eating his favorite dumplings. "Sabi niya, hindi raw talaga niya alam kung bakit ka magkakaganyan. But she figured that it is about So
One-Year Secretary FOOL
VERNON "Let's go." I immediately packed our things. Inilagay ko ito sa bag na dala namin. While sobbing, tumingala ito sa akin at nagtanong, "What?" "I said let's go. Uwi na tayo kay Mustang." Ani ko habang busy pa rin sa pagaayos. "Bakit uuwi na tayo?" Tanong niya. Bakit ba parang ayaw niya pa umalis sa lugar na to? Nakuha na naman niya ang sagot na gusto niya. Narinig na niya ang dapat niyang marinig mula kay Carlo. Carlo wants her to stay away from his family. Malinaw na malinaw iyon. "Bakit? Ayaw mo pa bang umuwi? Ano pang gagawin mo rito?" Tanong ko habang tinitignan siya na parang pilit kong itinatatak sa utak niya na tapos na kami sa lugar na to. She shook her head. "I don't know. Ayoko pang umuwi--" "Kahit naman na dito ka pa tumira, hindi ka na mahal ni Carlo." Napa angat ang tingin sa akin ni Sollaire at bigla nitong hinablot ang tsinelas na nasa kanyang baba at ibinato sa direksyon ko. Hindi ako tinamaan but I am sure that she was aiming to hit me directly. P
One-Year Secretary THE END OF OUR PLANET
SOLLAIRE I waited for a whole day to let my emotions decrease a little. Vernon had rented a room para dito ako pagpahingain. Isang room lang ang available kaya iisa lang ang kwarto namin. At sa kasamaang palad din ay iisang kama lamang ang para sa amin. But I didn't really care. Iyak lang ako nang iyak buong araw, at ngayon na sumapit na ang gabi ay nakatulala lamang ako habang nakahiga sa kama, ang mukha ko ay nakasandal sa unan. Naramdaman ko na bumigat ang kama. Dumating na pala si Vernon galing doon sa mansion. "Hey. Nasilip ko na si Mustang. Nasabi ko na rin lahat, ayos lang daw siya ron at kaya naman niya. Medyo nakakalakad na naman." Ani niya. Tumango lamang ako at hindi na kumibo. Wala talaga akong energy. Hindi ko kayang kumilos o ni magsalita man lang. Sobrang kirot at bigat ng puso ko, yung para bang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag tapos ng lahat ng nalaman ko. "Sol, you can not be like this. Come on. Bangon ka." Tinapik tapik ni Vernon ang balikat k
One-Year Secretary TWO MAN'S CONTRACT
CARLO "Break na muna ako, wala pa namang customer." Pagpapaalam ko sa kasama ko ngayon sa coffee bar. Alas tres na kasi at ang mga tao ay nasa pool area. Mamayang bandang alas singko pa naman ang karaniwang dagsaan ulit dito ng mga magkakape, bandang alas otso naman ang mga gustong uminom ng alak. Pumunta na ako sa sikretong pwesto sa likod ng resort kung saan maganda ang tanawin. Onti lang naman ang nakaka alam ng pwesto na ito kaya malaya ako rito na humipak ng sigarilyo. Ilang taon na rin ako rito sa Batanes. Kung noong una ay labag sa loob ko ang konsidyon kung bakit ako andito, iba na ngayon. Ngayon na andito na si Mandy na katuwang ko sa buhay ay hindi ko na naiisip ang buhay ko noon. Ang buhay ko noon sa probinsya ay mahirap. Lalo na para sa akin na high school lamang ang natapos at binubuhay ang sarili sa pagsasaka at pagtitinda ng mga gulay. Kung noon ignorante ako sa labas na buhay mula sa pagsasaka, ngayon ay marami na akong bagay na alam. Pati nga ang mga kape
One-Year Secretary CARLO, HERE I AM
SOLLAIRE Nakatitig lamang ako sa entrance ng bar. Nanginginig ang buong katawan ko at halos parang hindi ako makahinga. Sumabay pa ang pagkulimlim ng langit ngayon. Grabe raw ang mga bagyo sa Batanes lalo na at napapalibutan ito ng tubig. Hindi ko rin alam kung makakabalik kami agad sa siyudad lalo na at may nilabas na rainfall warning na magtatagal ng isang linggo, more or less pa iyon. Pero walang makakatalo sa dilim at bigat na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kasi alam kung anong mangyayari sa buhay ko pag tapos ko siyang makita. Will he take me back? Because I am willing to rebuild everything with him. I don't care about my contract with Vernon. Just one word from Carlo na gusto niyang subukan ulit, aabandunahin ko lahat. I've done it before, I can do it again now kung para sa rason na gusto ko. "So, what now? Tatayo ka na lang ba riyan?" Bumalik ako sa hwisyo nang marinig ko ang boses ni Vernon. Hinablot ko sa bunganga niya ang yosi na hinihipak niya at sinamaan it
One-Year Secretary YOU'RE MINE
SOLLAIREHe's been talking to me non-stop habang nagdadrive but I don't give a shit. Hindi ko siya kikibuin at wala talaga akong balak na pansinin siya.Alam ko naman na sinasadya niya ang ginawa niya kanina. Making me thirsty for sex with no reason."Hey, come on--" Malambing ang tono ng boses niyang pagtawag sa akin. "Galit ka ba?" He asked."No. Bakit naman ako magagalit sa iyo nang walang dahilan?" I replied coldly.He chuckled. Pati ang pagiging sarkastiko at pananadya niya na wala siyang alam kuno ay nagpapainit ng ulo ko lalo. "Okay, if you say so."Laking pasasalamat ko nang nanahimik na si Vernon at nag drive na lamang. Kanina pa ito patingin tingin si google maps niya dahil medyo naliligaw na kami. Hindi naman niya sinabi sa akin na naliligaw na kami pero alam ko naman kahit hindi niya sabihin dahil paulit ulit itong inis na kinakamot ang ulo niya."Where are we? Pabalik balik lang ata tayo eh." Inis niyang sabi.Hindi ko siya inimik. Hinayaan ko siya na mamroblema kakahan
One-Year Secretary TOUCH ME, PLEASE
SOLLAIRE Sinulit ko na ang umaga. Umaga kung saan mahimbing pa ang tulog ni Vernon. Hindi ko pwedeng i-risk na marinig na naman niya ang pag-uusap namin ni Mustang. Hindi naman sa may pake ako kung makikinig siya o hindi, ayoko lang na marinig at makita niya ako na ganito ka-vulnerable. Hindi kasi ako sanay. Bumabangon bangon na si Mustang. Malakas kasi ang risestensiya niya at pangangatawan kaya agad agad itong nakakakilos kahit kakalabas lang ng hospital. Pero kahit ganito ay hindi ko pa rin naman siya pinapabayaan. Matapos ko siyang subuan ng niluto kong lugaw ay pinaupo ko muli siya sa kama. Inilatag ko ang kumot sa kanyang katawan dahil kakaiba ang lamig sa Batanes tuwing umaga. Ini-angat ko ang ibabang parte ng kumot at inihanda na ang panlinis ng sugat at bagong rolyo ng bandage at sinimulan ko nang linisin ang mga sugat niya. Madaming gasgas sa bandang paanan si Mustang kaya maiging palitan nang madalas ang bandage para hindi ma-impeksyon. "So, di ka ba magtatan
One-Year Secretary I NEED YOU, VERNON
VERNONSollaire tasked me.Yes, she tasked me. Inutusan niya ako na humanap ng accomodation para sa amin.At first, I was happy. Accomodation for the two of us? Sure, sure. Willing akong maghanap para sa aming dalawa. I was actually thinking na magpanggap na I accidentally booked us only one bedroom with one bed para naman ma-solo niya ako. And maybe then, hindi na niya matitiis ang presensya ko at mawawalan na siya ng choice kung hindi makipag sex sa akin.We are long over due.But when she said na maghanap ako ng accomodation for us, kung saan makakapagpahinga ng maayos si 'Mustang' na tinatwag niya-- my dick was so disappointed I decided to rent a whole Batanes Mansion just for the three of us.I'm willing to spend six digits per night sa pag renta kesa makita kong baby-hin ni Sollaire si Mustang katulad ng pag-aalaga niya sa akin.Not that I am jealous but alam ko na maiinis lang ako pag nakita ko iyon."Here is your key, sir. Enjoy your stay po." Magalang na sabi ng care taker n
