Library
Maghanap
Home / Romance / One-Year Secretary / WELCOME BACK

Share

WELCOME BACK

Author: JocelynMDM
last update Huling Na-update: 2024-08-08 12:31:52

SOLLAIRE

I missed my home. I missed it so much. Greater than I have missed anyone or anything else.

Pinindot ko ang application sa phone na nagbukas ng gate ko. Hindi ata ako narinig ng tao na nasa loob pero hayaan mo na.

Just when I thought he did not hear me, pag bukas ko ng pinto ay sumalubong sa akin ang nakangiting mukha ni Zion. Proud na proud niyang hawak ang lobo sa kaliwang kamay at ang cake sa kanan naman niyang kamay.

"Welcome home, Sol." He excitedly greeted me.

Maluha luha kong sinalubong si Zion nang yakap. He had to balance the cake out from falling dahil sa tindi ng pag yakap ko sa kanya.

"Why are you crying? Is everything okay?" He asked.

Hindi ako sumagot. I just hugged him more tightly. Marahang inilapag ni Zion ang cake sa lamesa at pinakawalan ang lobo sa ere, then he responded to my hug. Nang hinagod na niya ang likod at ang buhok ko, roon na tumindi ang luha ko.

"Perhaps, your new boss isn't treating you pretty?" He asked again.

I chuckled the
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • One-Year Secretary   JEALOUSY, JEALOUSY

    VERNON"Is that how you greet your boss?" I jokingly said.Si Sollaire sa harap ko ay bagong gising lang. Her hair is unbrushed and I can tell that she is not wearing a bra. But is it worth mentioning that she looks decent at seven a.m. in the morning? Like beyond all of her make up, she still looks okay."Uhmm..." She can not find the right words to say. "I-- good morning. Do you need me sa office? Or is there anything else that I can do for you?"I shook my head. I don't need her to say anything. I just want to make a peace between us. Lately kasi eh napapansin ko na nasosobrahan na ako sa kasungitan sa kanya, and napapansin ko rin na mas nai-stress ako pag masungit ako because I am not satisfied with anything.And above all, I should be thanking her for defending me from what Anja did. Let me be honest, I was stunned when I saw Anja kaya hindi ko naisipan to treat her harsly to be able to push her away. In short, I did not have the balls when she was in front of me, and Sollaire ha

    Huling Na-update : 2024-08-08

  • One-Year Secretary   ZION VS. VERNON

    SOLLAIRE After I warned Vernon, he was quiet. Siguro ay tinitimbang niya kung totoo ba ang banta ko sa kanya. And yes, totoo iyong banta ko na aalis ako pag hindi pa niya binago ang ugali niya. I mean, nalayasan ko nga nang matagumpay ang mga magulang ko, siya pa kaya? Natahimik si Vernon nang ilang minuto before he agreed to my terms. Hindi naman totally agree pero sinabi niya na susubukan niya. Honestly, that is enough for me na subukan niya. I am not really asking for him to change completely, hangad ko lang naman na huwag at all times ay ganoon ang ugali niya. He needs to know that not just because he is a billionaire ay mag-aadjust na ang lahat sa ugali niya. Nakabalik na rin si Zion pag tapos ng usapan namin ni Vernon. Tinanong niya nga kung may problema ba dahil siguro ay na-sense niya na may kakaibang nangyari. We just denied it and went back to chit chatting. Laking pasasalamat ko nga na hindi ako pinaandaran ni Vernon ng kasungitan niya in front of Zion dahil ala

    Huling Na-update : 2024-08-09

  • One-Year Secretary   BEAT UP

    SOLLAIRE I remember when I was a child when my dad used to beat me up from not following his orders. Sundalo kasi noon ang daddy kaya pati sa bahay ay dala dala niya ang ganoong ugali. Mataas ang rango niya sa serbisyo kaya hindi na ako nagtatangka pa na magsumbong. I tried once pero naalala ko lang na tinawanan lang ako ng mga kaibigan ni daddy. They even said to him that he is doing a good job, and that his way is probably the most effective way of disciplining a child. Oo, lumaki naman ako na may disiplina. Hindi nga lang disiplinang nag bunga mula sa pagmamahal kung hindi disiplinang nag bunga mula sa takot. Lumaki ako na may disiplina pero kasama ko ring lumaki ang trauma na inabot ko sa aking mga magulang. My mom let my dad walk all over. I never experienced mom getting in between us or telling dad to stop. The only one who did the hero job of defending me was my lola, ang mama ni daddy. But when she passed away, no one was there for me. Kaya nga ganoon na lamang a

    Huling Na-update : 2024-08-13

  • One-Year Secretary   ON MY CHEEKS

    VERNON Ramdam ko kung gaano kainit ang katawan ko. Para bang nasa loob ako ng sauna pero hindi ako nagpapawis. The feeling is weird pero hindi ko maibangon ang katawan ko o maimulat man lang ang mata ko. I feel so tired at sobrang sakit ng katawan ko. Godness gracious. Nadali ako nang tanginang abogado na iyon. I"ve been in fights before but I have to admit that he had the advantage over me. Ngayon ko lang din naman nalaman na nagbboxing pala ang tarantadong iyon. "Ikaw naman kasi, papatol patol ka pa. Imbes na magpakumbaba ka eh inasar mo pa lalo yung tao. Boxingero pa naman yun. Oh edi nabugbog ka ngayon." Sollaire has been scolding me non stop since nakita niyang ibinuka ko na ang mata ko kanina. Sinasamantala niya ata na wala akong energy para makipag sagutan sa kanya. Isa pa, ayoko rin naman na mag sungit because she already warned me. I can't lose her din naman because she has been putting up with my shit the best than my past secretaries. "Pero di ko naman sinisisi sa

    Huling Na-update : 2024-08-14

  • One-Year Secretary   FOUND YOU

    MUSTANG It's been a while since I've sent an update to Sollaire Castro. Gusto ko kasi munang buuin ang kwento bago ko sabihin sa kanya ang lahat. But right now, I am sitting outside my cabin enjoying the view of the mountains here in Batanes. Kung maka score lang talaga ako nang malaki laki sa trabaho, dito na lang ako titira. "Sir, kain na po kayo?" The caretaker asked. I pulled my wallet out from my pocket and gave the man five-thousand pesos. "My breakfast, lunch, and dinner, dito na lang dalhin on this very spot. Dito na lang ako kakain." I asked. Bahagyang napatawa si kuya. Well, he is not really that old but he seems older than me. "Enjoy ba ang view, sir? Maganda rito sir, consider niyo na mag move." I smirked, hindi ko inaalis ang tingin ko sa area sa baba kung saan busy ang mga tao. Sa resort kasi na tinutuluyan ko ay para sa mga turista. Puro cabin ang nasa taas at sa baba naman ay para sa mga guest. May mga pool at puro kainan ang nasa baba. "I would lo

    Huling Na-update : 2024-08-15

  • One-Year Secretary   DOUBLE SHOT

    SOLLAIRE I can not believe that today would be the day that I would be hand feeding my boss. Kung noon ay hindi ko siya mahawakan dahil sa sobrang bwisit ko sa kanya, ngayon naman ay kailangan kong mag silbi bilang kamay niya. Paano ba naman eh kahapon nakaramdam si Vernon nang pananakit sa parehas niyang kamao, yun pala eh may tama ang palad niya. Hindi ko naman inaakala na ganito siya mapupuruhan dahil sa away nila ni Zion. "Never ka pa bang nakipag away before? Grabe ka naman kung mapuruhan." Sabi ko habang inihahanda ang ice pack para sa kamay niya. "Malamang nakipag away na ko. Sadyang bato bato lang yung abogado--" "Zion." I cut him off. "Zion pangalan nung bumugbog sa iyo." Pagpapaalala ko sa kanya. Inirapan ako ni Vernon. Porque hindi na masyadong masakit ang mata niya at humupa na ang maga, kulang na lang ay minu minuto niya akong irapan. Namimiss ko tuloy nung namamaga pa ang mata niya at hirap pa siyang imulat ito. "Alam ko pangalan non. Ayoko lang banggi

    Huling Na-update : 2024-08-17

  • One-Year Secretary   SECRETIVE

    VERNON I woke up in the sound of a whimper and crying. As if may tao na sinusubukan na pigilan ang isang matinding pagiyak. I was intrigued so I got up to check. As I walk around the house, tama nga ang hinala ko nang papalapit ako nang papalapit sa kwarto ni Sollaire ay mas lumalakas pa ang paghikbi na naririnig ko. What is her problem now? And why is she hurriedly packing her bags? She is so lame. Para lang doon ay lalayasan na niya ako? Di niya ba naaalala na may kontrata siya sa akin at nakatali siya sa akin? "Where are you going?" She was startled when I asked her. Napatalon pa nga siya ng kaonti. She wiped her tears aggressively at pinagpatuloy ang pagiimpake niya ng kanyang damit. "To a friend." She answered shortly. I rolled my eyes. I guess ito na ang oras para magbaba ako ng pride dahil kahit papaano naman ay nakokonsensya na rin ako. It might be true that I am treating her badly. Kahit ika-ika ay dahan dahan akong lumakad papalapit sa kanya. "I-I'm sorry, okay? Mal

    Huling Na-update : 2024-08-24

  • One-Year Secretary   MUSTANG, DID YOU FIND HIM?

    SOLLAIRE When we arrived at the port in Batanes, kitang kita na agad ang magagandang tanawin dito. There's this suddent hint of relaxation within me nang tumama ang sariwang hangin sa balat ko-- amoy kalikasan, walang alikabok, at malayo sa polusyon ng Maynila. Lumapit sa akin si Vernon na may dala dalang inumin. "Inom ka muna. Binababa pa ang sasakyan." I sighed. Ininom ko ang in-can calamansi juice na binigay ni Vernon. "Sorry kung ganon ang inasta ko kanina. Occupied lang ako, pasensya na talaga." Paghingi ko ng tawad. Alam ko naman na hindi niya deserve ang sorry ko dahil mas masama pa ang ugali niya, kaya lang eh ganon talaga akong tao. Tumingin sa akin si Vernon pero nang makita niyang naka tingin din ako sa kanya ay umiwas ito ng tingin sa akin. He shrugs his shoulders. "Yeah, you were pretty rude. But its okay." At tsaka lumakad papalayo. Bwisit. Sana ay hindi na lang ako nagsorry. Habang hinihintay na maibaba ang sasakyan, inilabas ko muna ang cellphone ko at

    Huling Na-update : 2024-08-27

Pinakabagong kabanata

  • One-Year Secretary   SCARED-Y CAT

    SOLLAIRE "Isn't it cute?" I asked him habang hawak hawak ko ang tela ng puting dress na nakasuot sa manequin ng high end store rito sa BGC. Matingkad ang pagkaputi ng tela at hindi gaanong maraming bato kaya alam ko na magaan lang ito kapag isinuot ko na. Tinapik ko muli si Vernon na para bang lutang. "Huy. Kinakausap kita." Bahagya itong napatalon. "What?" I sighed. Hindi ko alam kung bakit para bang lutang siya ngayong araw. Kumpleto naman ang tulog naming parehas at parehas din naman kaming may kain. "Tinatanong kita kung cute ba tong dress." I said, poker faced. He slightly smiles at hinawakan ang dress na para bang ito ang pinaka interesadong bagay na mayroon ngayon sa mundo. "It is very cute and I know that this will suit you for the day that--" He cleared his throat. "W-we get married..." at napaiwas ito ng tingin sa akin. I sighed. Why the fuck is he acting like this? Para bang takot na takot siyang magpakasal sa akin? Akala ko na ito ang gusto niya? That is

  • One-Year Secretary   CHASE ME

    VERNON Nagising ako nang biglang balagbag na bumukas ang pinto. "What the hell?" Naaalipungatan kong kinuskos ang mata ko para makita kung sino ang bigla bigla na lang pumasok sa opisina. "The hell are you doing here?" "Well, Jane called me. She said that you've been camping here for two straight days." Ani ni Casper. Umupo na ito sa single sofa at inilapag ang pagkaing dala dala niya para sa akin. May dala itong chinese food at hindi nito kinalimutan ang paborito kong orange chicken at fermented soy noodles. Kahit inaantok pa ay napilitan akong bumangon. Alam ko naman na hindi ako titigilan ni Casper. "Ano pa sabi ni Jane sa iyo?" I asked him while I was helping to prepare our food. Para kay Casper, lunch na ang pagkaing ito, pero para sa akin ay breakfast pa lamang. Ngayon pa lang ako kakain ng unang meal ko ngayong araw. Casper started eating his favorite dumplings. "Sabi niya, hindi raw talaga niya alam kung bakit ka magkakaganyan. But she figured that it is about So

  • One-Year Secretary   FOOL

    VERNON "Let's go." I immediately packed our things. Inilagay ko ito sa bag na dala namin. While sobbing, tumingala ito sa akin at nagtanong, "What?" "I said let's go. Uwi na tayo kay Mustang." Ani ko habang busy pa rin sa pagaayos. "Bakit uuwi na tayo?" Tanong niya. Bakit ba parang ayaw niya pa umalis sa lugar na to? Nakuha na naman niya ang sagot na gusto niya. Narinig na niya ang dapat niyang marinig mula kay Carlo. Carlo wants her to stay away from his family. Malinaw na malinaw iyon. "Bakit? Ayaw mo pa bang umuwi? Ano pang gagawin mo rito?" Tanong ko habang tinitignan siya na parang pilit kong itinatatak sa utak niya na tapos na kami sa lugar na to. She shook her head. "I don't know. Ayoko pang umuwi--" "Kahit naman na dito ka pa tumira, hindi ka na mahal ni Carlo." Napa angat ang tingin sa akin ni Sollaire at bigla nitong hinablot ang tsinelas na nasa kanyang baba at ibinato sa direksyon ko. Hindi ako tinamaan but I am sure that she was aiming to hit me directly. P

  • One-Year Secretary   THE END OF OUR PLANET

    SOLLAIRE I waited for a whole day to let my emotions decrease a little. Vernon had rented a room para dito ako pagpahingain. Isang room lang ang available kaya iisa lang ang kwarto namin. At sa kasamaang palad din ay iisang kama lamang ang para sa amin. But I didn't really care. Iyak lang ako nang iyak buong araw, at ngayon na sumapit na ang gabi ay nakatulala lamang ako habang nakahiga sa kama, ang mukha ko ay nakasandal sa unan. Naramdaman ko na bumigat ang kama. Dumating na pala si Vernon galing doon sa mansion. "Hey. Nasilip ko na si Mustang. Nasabi ko na rin lahat, ayos lang daw siya ron at kaya naman niya. Medyo nakakalakad na naman." Ani niya. Tumango lamang ako at hindi na kumibo. Wala talaga akong energy. Hindi ko kayang kumilos o ni magsalita man lang. Sobrang kirot at bigat ng puso ko, yung para bang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag tapos ng lahat ng nalaman ko. "Sol, you can not be like this. Come on. Bangon ka." Tinapik tapik ni Vernon ang balikat k

  • One-Year Secretary   TWO MAN'S CONTRACT

    CARLO "Break na muna ako, wala pa namang customer." Pagpapaalam ko sa kasama ko ngayon sa coffee bar. Alas tres na kasi at ang mga tao ay nasa pool area. Mamayang bandang alas singko pa naman ang karaniwang dagsaan ulit dito ng mga magkakape, bandang alas otso naman ang mga gustong uminom ng alak. Pumunta na ako sa sikretong pwesto sa likod ng resort kung saan maganda ang tanawin. Onti lang naman ang nakaka alam ng pwesto na ito kaya malaya ako rito na humipak ng sigarilyo. Ilang taon na rin ako rito sa Batanes. Kung noong una ay labag sa loob ko ang konsidyon kung bakit ako andito, iba na ngayon. Ngayon na andito na si Mandy na katuwang ko sa buhay ay hindi ko na naiisip ang buhay ko noon. Ang buhay ko noon sa probinsya ay mahirap. Lalo na para sa akin na high school lamang ang natapos at binubuhay ang sarili sa pagsasaka at pagtitinda ng mga gulay. Kung noon ignorante ako sa labas na buhay mula sa pagsasaka, ngayon ay marami na akong bagay na alam. Pati nga ang mga kape

  • One-Year Secretary   CARLO, HERE I AM

    SOLLAIRE Nakatitig lamang ako sa entrance ng bar. Nanginginig ang buong katawan ko at halos parang hindi ako makahinga. Sumabay pa ang pagkulimlim ng langit ngayon. Grabe raw ang mga bagyo sa Batanes lalo na at napapalibutan ito ng tubig. Hindi ko rin alam kung makakabalik kami agad sa siyudad lalo na at may nilabas na rainfall warning na magtatagal ng isang linggo, more or less pa iyon. Pero walang makakatalo sa dilim at bigat na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kasi alam kung anong mangyayari sa buhay ko pag tapos ko siyang makita. Will he take me back? Because I am willing to rebuild everything with him. I don't care about my contract with Vernon. Just one word from Carlo na gusto niyang subukan ulit, aabandunahin ko lahat. I've done it before, I can do it again now kung para sa rason na gusto ko. "So, what now? Tatayo ka na lang ba riyan?" Bumalik ako sa hwisyo nang marinig ko ang boses ni Vernon. Hinablot ko sa bunganga niya ang yosi na hinihipak niya at sinamaan it

  • One-Year Secretary   YOU'RE MINE

    SOLLAIREHe's been talking to me non-stop habang nagdadrive but I don't give a shit. Hindi ko siya kikibuin at wala talaga akong balak na pansinin siya.Alam ko naman na sinasadya niya ang ginawa niya kanina. Making me thirsty for sex with no reason."Hey, come on--" Malambing ang tono ng boses niyang pagtawag sa akin. "Galit ka ba?" He asked."No. Bakit naman ako magagalit sa iyo nang walang dahilan?" I replied coldly.He chuckled. Pati ang pagiging sarkastiko at pananadya niya na wala siyang alam kuno ay nagpapainit ng ulo ko lalo. "Okay, if you say so."Laking pasasalamat ko nang nanahimik na si Vernon at nag drive na lamang. Kanina pa ito patingin tingin si google maps niya dahil medyo naliligaw na kami. Hindi naman niya sinabi sa akin na naliligaw na kami pero alam ko naman kahit hindi niya sabihin dahil paulit ulit itong inis na kinakamot ang ulo niya."Where are we? Pabalik balik lang ata tayo eh." Inis niyang sabi.Hindi ko siya inimik. Hinayaan ko siya na mamroblema kakahan

  • One-Year Secretary   TOUCH ME, PLEASE

    SOLLAIRE Sinulit ko na ang umaga. Umaga kung saan mahimbing pa ang tulog ni Vernon. Hindi ko pwedeng i-risk na marinig na naman niya ang pag-uusap namin ni Mustang. Hindi naman sa may pake ako kung makikinig siya o hindi, ayoko lang na marinig at makita niya ako na ganito ka-vulnerable. Hindi kasi ako sanay. Bumabangon bangon na si Mustang. Malakas kasi ang risestensiya niya at pangangatawan kaya agad agad itong nakakakilos kahit kakalabas lang ng hospital. Pero kahit ganito ay hindi ko pa rin naman siya pinapabayaan. Matapos ko siyang subuan ng niluto kong lugaw ay pinaupo ko muli siya sa kama. Inilatag ko ang kumot sa kanyang katawan dahil kakaiba ang lamig sa Batanes tuwing umaga. Ini-angat ko ang ibabang parte ng kumot at inihanda na ang panlinis ng sugat at bagong rolyo ng bandage at sinimulan ko nang linisin ang mga sugat niya. Madaming gasgas sa bandang paanan si Mustang kaya maiging palitan nang madalas ang bandage para hindi ma-impeksyon. "So, di ka ba magtatan

  • One-Year Secretary   I NEED YOU, VERNON

    VERNONSollaire tasked me.Yes, she tasked me. Inutusan niya ako na humanap ng accomodation para sa amin.At first, I was happy. Accomodation for the two of us? Sure, sure. Willing akong maghanap para sa aming dalawa. I was actually thinking na magpanggap na I accidentally booked us only one bedroom with one bed para naman ma-solo niya ako. And maybe then, hindi na niya matitiis ang presensya ko at mawawalan na siya ng choice kung hindi makipag sex sa akin.We are long over due.But when she said na maghanap ako ng accomodation for us, kung saan makakapagpahinga ng maayos si 'Mustang' na tinatwag niya-- my dick was so disappointed I decided to rent a whole Batanes Mansion just for the three of us.I'm willing to spend six digits per night sa pag renta kesa makita kong baby-hin ni Sollaire si Mustang katulad ng pag-aalaga niya sa akin.Not that I am jealous but alam ko na maiinis lang ako pag nakita ko iyon."Here is your key, sir. Enjoy your stay po." Magalang na sabi ng care taker n

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status