LOGINShare
BEAT UP
Last Updated:
2024-08-13 21:30:02Related chapters
One-Year Secretary ON MY CHEEKS
VERNON Ramdam ko kung gaano kainit ang katawan ko. Para bang nasa loob ako ng sauna pero hindi ako nagpapawis. The feeling is weird pero hindi ko maibangon ang katawan ko o maimulat man lang ang mata ko. I feel so tired at sobrang sakit ng katawan ko. Godness gracious. Nadali ako nang tanginang abogado na iyon. I"ve been in fights before but I have to admit that he had the advantage over me. Ngayon ko lang din naman nalaman na nagbboxing pala ang tarantadong iyon. "Ikaw naman kasi, papatol patol ka pa. Imbes na magpakumbaba ka eh inasar mo pa lalo yung tao. Boxingero pa naman yun. Oh edi nabugbog ka ngayon." Sollaire has been scolding me non stop since nakita niyang ibinuka ko na ang mata ko kanina. Sinasamantala niya ata na wala akong energy para makipag sagutan sa kanya. Isa pa, ayoko rin naman na mag sungit because she already warned me. I can't lose her din naman because she has been putting up with my shit the best than my past secretaries. "Pero di ko naman sinisisi sa
Last Updated : 2024-08-14One-Year Secretary FOUND YOU
MUSTANG It's been a while since I've sent an update to Sollaire Castro. Gusto ko kasi munang buuin ang kwento bago ko sabihin sa kanya ang lahat. But right now, I am sitting outside my cabin enjoying the view of the mountains here in Batanes. Kung maka score lang talaga ako nang malaki laki sa trabaho, dito na lang ako titira. "Sir, kain na po kayo?" The caretaker asked. I pulled my wallet out from my pocket and gave the man five-thousand pesos. "My breakfast, lunch, and dinner, dito na lang dalhin on this very spot. Dito na lang ako kakain." I asked. Bahagyang napatawa si kuya. Well, he is not really that old but he seems older than me. "Enjoy ba ang view, sir? Maganda rito sir, consider niyo na mag move." I smirked, hindi ko inaalis ang tingin ko sa area sa baba kung saan busy ang mga tao. Sa resort kasi na tinutuluyan ko ay para sa mga turista. Puro cabin ang nasa taas at sa baba naman ay para sa mga guest. May mga pool at puro kainan ang nasa baba. "I would lo
Last Updated : 2024-08-15One-Year Secretary DOUBLE SHOT
SOLLAIRE I can not believe that today would be the day that I would be hand feeding my boss. Kung noon ay hindi ko siya mahawakan dahil sa sobrang bwisit ko sa kanya, ngayon naman ay kailangan kong mag silbi bilang kamay niya. Paano ba naman eh kahapon nakaramdam si Vernon nang pananakit sa parehas niyang kamao, yun pala eh may tama ang palad niya. Hindi ko naman inaakala na ganito siya mapupuruhan dahil sa away nila ni Zion. "Never ka pa bang nakipag away before? Grabe ka naman kung mapuruhan." Sabi ko habang inihahanda ang ice pack para sa kamay niya. "Malamang nakipag away na ko. Sadyang bato bato lang yung abogado--" "Zion." I cut him off. "Zion pangalan nung bumugbog sa iyo." Pagpapaalala ko sa kanya. Inirapan ako ni Vernon. Porque hindi na masyadong masakit ang mata niya at humupa na ang maga, kulang na lang ay minu minuto niya akong irapan. Namimiss ko tuloy nung namamaga pa ang mata niya at hirap pa siyang imulat ito. "Alam ko pangalan non. Ayoko lang banggi
Last Updated : 2024-08-17One-Year Secretary SECRETIVE
VERNON I woke up in the sound of a whimper and crying. As if may tao na sinusubukan na pigilan ang isang matinding pagiyak. I was intrigued so I got up to check. As I walk around the house, tama nga ang hinala ko nang papalapit ako nang papalapit sa kwarto ni Sollaire ay mas lumalakas pa ang paghikbi na naririnig ko. What is her problem now? And why is she hurriedly packing her bags? She is so lame. Para lang doon ay lalayasan na niya ako? Di niya ba naaalala na may kontrata siya sa akin at nakatali siya sa akin? "Where are you going?" She was startled when I asked her. Napatalon pa nga siya ng kaonti. She wiped her tears aggressively at pinagpatuloy ang pagiimpake niya ng kanyang damit. "To a friend." She answered shortly. I rolled my eyes. I guess ito na ang oras para magbaba ako ng pride dahil kahit papaano naman ay nakokonsensya na rin ako. It might be true that I am treating her badly. Kahit ika-ika ay dahan dahan akong lumakad papalapit sa kanya. "I-I'm sorry, okay? Mal
Last Updated : 2024-08-24One-Year Secretary MUSTANG, DID YOU FIND HIM?
SOLLAIRE When we arrived at the port in Batanes, kitang kita na agad ang magagandang tanawin dito. There's this suddent hint of relaxation within me nang tumama ang sariwang hangin sa balat ko-- amoy kalikasan, walang alikabok, at malayo sa polusyon ng Maynila. Lumapit sa akin si Vernon na may dala dalang inumin. "Inom ka muna. Binababa pa ang sasakyan." I sighed. Ininom ko ang in-can calamansi juice na binigay ni Vernon. "Sorry kung ganon ang inasta ko kanina. Occupied lang ako, pasensya na talaga." Paghingi ko ng tawad. Alam ko naman na hindi niya deserve ang sorry ko dahil mas masama pa ang ugali niya, kaya lang eh ganon talaga akong tao. Tumingin sa akin si Vernon pero nang makita niyang naka tingin din ako sa kanya ay umiwas ito ng tingin sa akin. He shrugs his shoulders. "Yeah, you were pretty rude. But its okay." At tsaka lumakad papalayo. Bwisit. Sana ay hindi na lang ako nagsorry. Habang hinihintay na maibaba ang sasakyan, inilabas ko muna ang cellphone ko at
Last Updated : 2024-08-27One-Year Secretary I NEED YOU, VERNON
VERNONSollaire tasked me.Yes, she tasked me. Inutusan niya ako na humanap ng accomodation para sa amin.At first, I was happy. Accomodation for the two of us? Sure, sure. Willing akong maghanap para sa aming dalawa. I was actually thinking na magpanggap na I accidentally booked us only one bedroom with one bed para naman ma-solo niya ako. And maybe then, hindi na niya matitiis ang presensya ko at mawawalan na siya ng choice kung hindi makipag sex sa akin.We are long over due.But when she said na maghanap ako ng accomodation for us, kung saan makakapagpahinga ng maayos si 'Mustang' na tinatwag niya-- my dick was so disappointed I decided to rent a whole Batanes Mansion just for the three of us.I'm willing to spend six digits per night sa pag renta kesa makita kong baby-hin ni Sollaire si Mustang katulad ng pag-aalaga niya sa akin.Not that I am jealous but alam ko na maiinis lang ako pag nakita ko iyon."Here is your key, sir. Enjoy your stay po." Magalang na sabi ng care taker n
Last Updated : 2024-08-27One-Year Secretary TOUCH ME, PLEASE
SOLLAIRE Sinulit ko na ang umaga. Umaga kung saan mahimbing pa ang tulog ni Vernon. Hindi ko pwedeng i-risk na marinig na naman niya ang pag-uusap namin ni Mustang. Hindi naman sa may pake ako kung makikinig siya o hindi, ayoko lang na marinig at makita niya ako na ganito ka-vulnerable. Hindi kasi ako sanay. Bumabangon bangon na si Mustang. Malakas kasi ang risestensiya niya at pangangatawan kaya agad agad itong nakakakilos kahit kakalabas lang ng hospital. Pero kahit ganito ay hindi ko pa rin naman siya pinapabayaan. Matapos ko siyang subuan ng niluto kong lugaw ay pinaupo ko muli siya sa kama. Inilatag ko ang kumot sa kanyang katawan dahil kakaiba ang lamig sa Batanes tuwing umaga. Ini-angat ko ang ibabang parte ng kumot at inihanda na ang panlinis ng sugat at bagong rolyo ng bandage at sinimulan ko nang linisin ang mga sugat niya. Madaming gasgas sa bandang paanan si Mustang kaya maiging palitan nang madalas ang bandage para hindi ma-impeksyon. "So, di ka ba magtatan
Last Updated : 2024-08-28One-Year Secretary YOU'RE MINE
SOLLAIREHe's been talking to me non-stop habang nagdadrive but I don't give a shit. Hindi ko siya kikibuin at wala talaga akong balak na pansinin siya.Alam ko naman na sinasadya niya ang ginawa niya kanina. Making me thirsty for sex with no reason."Hey, come on--" Malambing ang tono ng boses niyang pagtawag sa akin. "Galit ka ba?" He asked."No. Bakit naman ako magagalit sa iyo nang walang dahilan?" I replied coldly.He chuckled. Pati ang pagiging sarkastiko at pananadya niya na wala siyang alam kuno ay nagpapainit ng ulo ko lalo. "Okay, if you say so."Laking pasasalamat ko nang nanahimik na si Vernon at nag drive na lamang. Kanina pa ito patingin tingin si google maps niya dahil medyo naliligaw na kami. Hindi naman niya sinabi sa akin na naliligaw na kami pero alam ko naman kahit hindi niya sabihin dahil paulit ulit itong inis na kinakamot ang ulo niya."Where are we? Pabalik balik lang ata tayo eh." Inis niyang sabi.Hindi ko siya inimik. Hinayaan ko siya na mamroblema kakahan
Last Updated : 2024-09-01
Latest chapter
One-Year Secretary SCARED-Y CAT
SOLLAIRE "Isn't it cute?" I asked him habang hawak hawak ko ang tela ng puting dress na nakasuot sa manequin ng high end store rito sa BGC. Matingkad ang pagkaputi ng tela at hindi gaanong maraming bato kaya alam ko na magaan lang ito kapag isinuot ko na. Tinapik ko muli si Vernon na para bang lutang. "Huy. Kinakausap kita." Bahagya itong napatalon. "What?" I sighed. Hindi ko alam kung bakit para bang lutang siya ngayong araw. Kumpleto naman ang tulog naming parehas at parehas din naman kaming may kain. "Tinatanong kita kung cute ba tong dress." I said, poker faced. He slightly smiles at hinawakan ang dress na para bang ito ang pinaka interesadong bagay na mayroon ngayon sa mundo. "It is very cute and I know that this will suit you for the day that--" He cleared his throat. "W-we get married..." at napaiwas ito ng tingin sa akin. I sighed. Why the fuck is he acting like this? Para bang takot na takot siyang magpakasal sa akin? Akala ko na ito ang gusto niya? That is
One-Year Secretary CHASE ME
VERNON Nagising ako nang biglang balagbag na bumukas ang pinto. "What the hell?" Naaalipungatan kong kinuskos ang mata ko para makita kung sino ang bigla bigla na lang pumasok sa opisina. "The hell are you doing here?" "Well, Jane called me. She said that you've been camping here for two straight days." Ani ni Casper. Umupo na ito sa single sofa at inilapag ang pagkaing dala dala niya para sa akin. May dala itong chinese food at hindi nito kinalimutan ang paborito kong orange chicken at fermented soy noodles. Kahit inaantok pa ay napilitan akong bumangon. Alam ko naman na hindi ako titigilan ni Casper. "Ano pa sabi ni Jane sa iyo?" I asked him while I was helping to prepare our food. Para kay Casper, lunch na ang pagkaing ito, pero para sa akin ay breakfast pa lamang. Ngayon pa lang ako kakain ng unang meal ko ngayong araw. Casper started eating his favorite dumplings. "Sabi niya, hindi raw talaga niya alam kung bakit ka magkakaganyan. But she figured that it is about So
One-Year Secretary FOOL
VERNON "Let's go." I immediately packed our things. Inilagay ko ito sa bag na dala namin. While sobbing, tumingala ito sa akin at nagtanong, "What?" "I said let's go. Uwi na tayo kay Mustang." Ani ko habang busy pa rin sa pagaayos. "Bakit uuwi na tayo?" Tanong niya. Bakit ba parang ayaw niya pa umalis sa lugar na to? Nakuha na naman niya ang sagot na gusto niya. Narinig na niya ang dapat niyang marinig mula kay Carlo. Carlo wants her to stay away from his family. Malinaw na malinaw iyon. "Bakit? Ayaw mo pa bang umuwi? Ano pang gagawin mo rito?" Tanong ko habang tinitignan siya na parang pilit kong itinatatak sa utak niya na tapos na kami sa lugar na to. She shook her head. "I don't know. Ayoko pang umuwi--" "Kahit naman na dito ka pa tumira, hindi ka na mahal ni Carlo." Napa angat ang tingin sa akin ni Sollaire at bigla nitong hinablot ang tsinelas na nasa kanyang baba at ibinato sa direksyon ko. Hindi ako tinamaan but I am sure that she was aiming to hit me directly. P
One-Year Secretary THE END OF OUR PLANET
SOLLAIRE I waited for a whole day to let my emotions decrease a little. Vernon had rented a room para dito ako pagpahingain. Isang room lang ang available kaya iisa lang ang kwarto namin. At sa kasamaang palad din ay iisang kama lamang ang para sa amin. But I didn't really care. Iyak lang ako nang iyak buong araw, at ngayon na sumapit na ang gabi ay nakatulala lamang ako habang nakahiga sa kama, ang mukha ko ay nakasandal sa unan. Naramdaman ko na bumigat ang kama. Dumating na pala si Vernon galing doon sa mansion. "Hey. Nasilip ko na si Mustang. Nasabi ko na rin lahat, ayos lang daw siya ron at kaya naman niya. Medyo nakakalakad na naman." Ani niya. Tumango lamang ako at hindi na kumibo. Wala talaga akong energy. Hindi ko kayang kumilos o ni magsalita man lang. Sobrang kirot at bigat ng puso ko, yung para bang hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag tapos ng lahat ng nalaman ko. "Sol, you can not be like this. Come on. Bangon ka." Tinapik tapik ni Vernon ang balikat k
One-Year Secretary TWO MAN'S CONTRACT
CARLO "Break na muna ako, wala pa namang customer." Pagpapaalam ko sa kasama ko ngayon sa coffee bar. Alas tres na kasi at ang mga tao ay nasa pool area. Mamayang bandang alas singko pa naman ang karaniwang dagsaan ulit dito ng mga magkakape, bandang alas otso naman ang mga gustong uminom ng alak. Pumunta na ako sa sikretong pwesto sa likod ng resort kung saan maganda ang tanawin. Onti lang naman ang nakaka alam ng pwesto na ito kaya malaya ako rito na humipak ng sigarilyo. Ilang taon na rin ako rito sa Batanes. Kung noong una ay labag sa loob ko ang konsidyon kung bakit ako andito, iba na ngayon. Ngayon na andito na si Mandy na katuwang ko sa buhay ay hindi ko na naiisip ang buhay ko noon. Ang buhay ko noon sa probinsya ay mahirap. Lalo na para sa akin na high school lamang ang natapos at binubuhay ang sarili sa pagsasaka at pagtitinda ng mga gulay. Kung noon ignorante ako sa labas na buhay mula sa pagsasaka, ngayon ay marami na akong bagay na alam. Pati nga ang mga kape
One-Year Secretary CARLO, HERE I AM
SOLLAIRE Nakatitig lamang ako sa entrance ng bar. Nanginginig ang buong katawan ko at halos parang hindi ako makahinga. Sumabay pa ang pagkulimlim ng langit ngayon. Grabe raw ang mga bagyo sa Batanes lalo na at napapalibutan ito ng tubig. Hindi ko rin alam kung makakabalik kami agad sa siyudad lalo na at may nilabas na rainfall warning na magtatagal ng isang linggo, more or less pa iyon. Pero walang makakatalo sa dilim at bigat na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kasi alam kung anong mangyayari sa buhay ko pag tapos ko siyang makita. Will he take me back? Because I am willing to rebuild everything with him. I don't care about my contract with Vernon. Just one word from Carlo na gusto niyang subukan ulit, aabandunahin ko lahat. I've done it before, I can do it again now kung para sa rason na gusto ko. "So, what now? Tatayo ka na lang ba riyan?" Bumalik ako sa hwisyo nang marinig ko ang boses ni Vernon. Hinablot ko sa bunganga niya ang yosi na hinihipak niya at sinamaan it
One-Year Secretary YOU'RE MINE
SOLLAIREHe's been talking to me non-stop habang nagdadrive but I don't give a shit. Hindi ko siya kikibuin at wala talaga akong balak na pansinin siya.Alam ko naman na sinasadya niya ang ginawa niya kanina. Making me thirsty for sex with no reason."Hey, come on--" Malambing ang tono ng boses niyang pagtawag sa akin. "Galit ka ba?" He asked."No. Bakit naman ako magagalit sa iyo nang walang dahilan?" I replied coldly.He chuckled. Pati ang pagiging sarkastiko at pananadya niya na wala siyang alam kuno ay nagpapainit ng ulo ko lalo. "Okay, if you say so."Laking pasasalamat ko nang nanahimik na si Vernon at nag drive na lamang. Kanina pa ito patingin tingin si google maps niya dahil medyo naliligaw na kami. Hindi naman niya sinabi sa akin na naliligaw na kami pero alam ko naman kahit hindi niya sabihin dahil paulit ulit itong inis na kinakamot ang ulo niya."Where are we? Pabalik balik lang ata tayo eh." Inis niyang sabi.Hindi ko siya inimik. Hinayaan ko siya na mamroblema kakahan
One-Year Secretary TOUCH ME, PLEASE
SOLLAIRE Sinulit ko na ang umaga. Umaga kung saan mahimbing pa ang tulog ni Vernon. Hindi ko pwedeng i-risk na marinig na naman niya ang pag-uusap namin ni Mustang. Hindi naman sa may pake ako kung makikinig siya o hindi, ayoko lang na marinig at makita niya ako na ganito ka-vulnerable. Hindi kasi ako sanay. Bumabangon bangon na si Mustang. Malakas kasi ang risestensiya niya at pangangatawan kaya agad agad itong nakakakilos kahit kakalabas lang ng hospital. Pero kahit ganito ay hindi ko pa rin naman siya pinapabayaan. Matapos ko siyang subuan ng niluto kong lugaw ay pinaupo ko muli siya sa kama. Inilatag ko ang kumot sa kanyang katawan dahil kakaiba ang lamig sa Batanes tuwing umaga. Ini-angat ko ang ibabang parte ng kumot at inihanda na ang panlinis ng sugat at bagong rolyo ng bandage at sinimulan ko nang linisin ang mga sugat niya. Madaming gasgas sa bandang paanan si Mustang kaya maiging palitan nang madalas ang bandage para hindi ma-impeksyon. "So, di ka ba magtatan
One-Year Secretary I NEED YOU, VERNON
VERNONSollaire tasked me.Yes, she tasked me. Inutusan niya ako na humanap ng accomodation para sa amin.At first, I was happy. Accomodation for the two of us? Sure, sure. Willing akong maghanap para sa aming dalawa. I was actually thinking na magpanggap na I accidentally booked us only one bedroom with one bed para naman ma-solo niya ako. And maybe then, hindi na niya matitiis ang presensya ko at mawawalan na siya ng choice kung hindi makipag sex sa akin.We are long over due.But when she said na maghanap ako ng accomodation for us, kung saan makakapagpahinga ng maayos si 'Mustang' na tinatwag niya-- my dick was so disappointed I decided to rent a whole Batanes Mansion just for the three of us.I'm willing to spend six digits per night sa pag renta kesa makita kong baby-hin ni Sollaire si Mustang katulad ng pag-aalaga niya sa akin.Not that I am jealous but alam ko na maiinis lang ako pag nakita ko iyon."Here is your key, sir. Enjoy your stay po." Magalang na sabi ng care taker n
