“Sa guest room ka ba natulog, hija?” Tanong ng Senyora. Tumango naman si Sierra. Hinawakan ni Senyora ang kamay ni Sierra at marahang hinaplos ang likod ng palad nito. “Pasensya na at iyon ang naging pakitungo sa'yo ni Marco. Simula nang mamatay ang kanyang ama ay nag-iba na ang aking apo, ngunit mabuti naman siyang tao. Just give him some time to think and eventually, he'll accept you as his wife.” Tumango si Sierra. Para sa kanya ay ayos lang naman iyon, basta hindi lang siya nito paalisin sa bahay na ito ay ayos lang. Ang orihinal na plano ni Sierra ay ilabas ang mga bata ngayong weekend, ngunit hindi na niya iyon magagawa dahil gising na si Marco at darating pa ang mga magulang nito. Simula nang umaga ay nasa opisina na nasa bahay lang din si Marco, wala itong pakialam sa mga nangyayari at gusto lang manatili sa loob. Ngunit nang dumating ang hapon ay sinabi ng senyora na sa kanyang bahay maghahapunan dahil maghahanda raw ito sa paggising ng kanyang apo. Iyon ang unang bese
Nang sandaling iyon naglalakad na palapit ang Senyora Elizabeth sa kanila. “Tanggapin mo na, Sierra. Isa iyang heirloom na nagmula pa sa aming ninuno at pinapasa sa panganay na asawa sa bawat pamilya.” Nakangiti nitong sinabi. “Kung gusto mo ay pumunta tayo sa aming tindahan at pumili ka ng kung anumang magustuhan mo roon.” Wala ng nagawa si Sierra nang kusang isuot ni Ericka ang pulseras sa kanyang pulsuhan. Parang may kung anong mainit ang humaplos sa dibdib ni Sierra. Hindi lamang ito tungkol sa kung gaano kamahal ang pulseras, kundi kung gaano na ito katagal na nasa kanilang pamilya at ngayon ay ipinasa na sa kanyang pangangalaga. Nang akmang ibubuka na ni Sierra ang kanyang labi upang magpasalamat kay Ericka, ang isang pigura ng lalaking pababa sa engrandeng hagdanan ang nakakuha ng kanilang atensyon. Ang lalaki ay nasa singkwenta na, matikas ang pangangatawan nito at kitang-kita ang awtoridad sa mukha kahit pa man wala pa itong sinasabi. Mayroon itong kaunting pagkakah
Nagkatinginan sina Ericka, Stevan at Julian Montezides sa sinabi ng Senyora. Ang unang nakabawi ay si Ericka Montezides, tumayo ito at nilagyan ng tsaa ang baso ng biyenan. “Mama, nagkamali po si Adriana kaya po dapat ay nandito siya upang humingi ng kapatawaran. Hindi naman po tama na dahil lang sa hindi pagkakaintindihan ay nagawa na ninyo iyon sa bata,” ani Ericka. “Hindi po ba at palagi ninyong sinasabi na mahala sa isang pamilya ang makapag-usap pagkatapos ng alitan dahil iyon ang siyang mas magpapatibay sa samahan?” Kalmadong dagdag ni Ericka, umaasang makakuha ng simpayta sa biyenan. Dumaan ang galit sa mga mata ng Senyorang tumingin kay Ericka. “Talagang wala na bang saysay ang boses ko sa pamilyang ito?” Malamig at puno ng awtoridad sa boses nito. “Pinahahalagahan ko ang pamilya, ngunit hindi ang isang manloloko at mapagpanggap, alam na alam mo iyan.” Napalunok si Ericka sa kahihiyan at tuliro ang matang tumingin sa kung saan, hindi siya makatingin sa sinumang naroon.
Inutusan ni Stevan si Sierra na sumunod sa study nito. Kinausap pa sandali ni Sierra ang mga biyenan bago tuluyang sumunod kay Stevan Montezides. Nang buksan ni Sierra ang pintuan ng study ay nakita agad niya si Stevan na nakaupo sa swivel chair nito at nagsindi ng sigarilyo. Ibinuga muna nito ang usok galing sa bibig nito bago siya tuluyang hinarap, iminuwestra nito ang ang pang-isahang sofa. Naupo si Sierra doon. “Nagboluntaryo ka bang magpakasal kay Marco?” Diretsa nitong tanong. Nagulat man sa diretso nitong tanong ay sumagot pa rin si Sierra. “Yes, sir.” Magalang niyang tugon. “Anong layunin mo?” Dugtong nito. “Pumirma ka ng pre-nuptial agreement na siyang nagsasaad na hindi ka mangingialam sa mga properties na pag-aari ng mga Montezides. Huwag mong sabihing nahulog ka sa isang imbalidong lalaki? Dahil napakalabong mangyari iyon,” sarkastiko pang tumawa si Stevan. “Para po sa pag-aaral ng anak ko, sir.” Sagot ni Sierra. Nangunot ang noo ni Stevan. “Talaga? Dahil sa
“At kung ang anak na sinasabi mo ay hindi namatay at nakaligtas nga sa hagupit ng mga alon noong mga araw na iyon, then that explains why the child’s body is so weak that led him to be hospitalize in those three years. Subalit…” “Yes, that's what I thought too!” Hindi mapigilan ni Sierra ang excitement sa boses, nangingilid na ang luha sa kanyang mga mata at nagwawala ang kanyang dibdib. “His facial features are very similar to Sathalia’s, every single angle of it. Siguro kung naging babae lang si Thalia, they'll pass as an identical twin!” Iyak-tawang sinabi ni Sierra. Mariin ang pagkuyom ni Gwen sa kanyang telepono sa narinig na excitement sa boses ng kaibigan. Wala sa sarili siyang napahawak sa kanyang dibdib, nalulungkot para rito. “Kumalma ka muna, Sierra…” mahinang wika ni Gwen. Pinahid ni Sierra ang luhang tumulo na sa pisngi niya. “Paano akong kakalma Gwen kung buhay ang anak ko? Buhay ang anak ko at nawalay sa akin ng ilang taon!” “He was born in June, Sierra…” nangh
Noong una pa lang ay wala ng pakialam si Sierra kung lumabas siya sa banyo ng nakamanipis na damit at walang suot na panloob, kasi imbalido naman si Marco. Hindi naman siya nito nakikita. Ngunit ibang-iba na ngayon! Gising na ang lalaki at kahit asawa niya ito ay hindi pa naman nito nakikita ang katawan niyang hubo’t hubad! Baka akalain nito na sinasadya niyang ganoon ang isuot dahil inaakit niya ito. Naramdaman niya ang pag-akyat ng init sa kanyang mukha, hindi niya alam kung anong gagawin niya. Ang tumakbo ba sa banyo at magpalit o kausapin na lang si Marco sa ganoong ayos. Para namang walang pakialam ang lalaki sa kanya at malamig lamang siyang tiningnan. Para bang walang nakikitang dedeng bumakat! Mas mainam na ngang siguro iyon kaysa naman bigyan pa niya ng malisya. Bakit naman magkakamalisya eh, hindi naman siya nito gusto? Wala naman itong pake sa kanya! “Uhm…” tumikhim si Sierra upang ayusin ang sarili. “B-Bakit ka nandito? May kailangan ka ba?” Nagpasalamat na lang talag
“Sino ang ama ng anak mo kung ganoon?” Marco asked with a gritted teeth. “Hindi ko alam.” Diretsong sagot ni Sierra. Tumaas ang sulok ng labi ni Marco para sa isang sarkastikong ngisi, nagtatagis na ang bagang nito sa irita. “Hindi mo alam? You want me to raise a child with you but you can't even tell me who's the father?” Humigpit ang hawak ni Marco sa gilid ng kanyang wheelchair. “Mukha ba akong nakikipagbiruan? Damn it! Just at least let me know who's the father!” Sierra poked the inside of her cheek. “Hindi ko talaga alam…” humugot ng malalim na hininga si Sierra dahil hindi niya alam kung paano ito ipaliliwanag dito. “I… was drunk when that happens so I have no idea who's the father.” Bigla ay gusto niya na lang magpalamon sa kama. Ano kaya ang iniisip ng lalaki sa kanya? Iniisip ba nito na isa siyang pariwarang babae para mangyari iyon? “So, it was a one night thing, huh.” Marco said in a mocking voice. Nais niyang tumawa ngunit masyado siyang iritado para roon. Wait
“Kasasabi mo lang na hindi na ito maganda, kaya dapat lang na tigilan na natin ito. Utang na loob, tama na ‘to.” Napasapo si Sierra sa sariling ulo sa inis. “Hmm…” kalmado lang na tumango si Sylvio. “Hindi nga iyon maganda para sa iyo. Hindi magandang gising na ang asawa mo tapos ikaw lumalabas para makipagkita sa ibang lalaki. Talagang hindi maganda tingnan iyon, but it has no impact to me.” “Putangina…” bulalas na lang ni Sierra sa sinabi ng lalaki. “O baka gusto mong ipakita ko sa asawa mo ang mga larawan natin noong gabi ng inyong kasal?” Nakangisi nitong banta. Parang pinagbagsakan ng mundo si Sierra sa narinig. Ngunit hindi niya maaaring ipakita sa lalaki na takot siya sa bawat banta nito. Kaya naman, matalim ang matang tinapunan niya ito ng tingin. “Sige, subukan mo. Have you ever heard of a saying that rabbit bites when they are anxious?” Malamig niyang sinabi. Sylvio shifted on his weight. Inilagay niya ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa ng pants nito. “What