“Kasasabi mo lang na hindi na ito maganda, kaya dapat lang na tigilan na natin ito. Utang na loob, tama na ‘to.” Napasapo si Sierra sa sariling ulo sa inis. “Hmm…” kalmado lang na tumango si Sylvio. “Hindi nga iyon maganda para sa iyo. Hindi magandang gising na ang asawa mo tapos ikaw lumalabas para makipagkita sa ibang lalaki. Talagang hindi maganda tingnan iyon, but it has no impact to me.” “Putangina…” bulalas na lang ni Sierra sa sinabi ng lalaki. “O baka gusto mong ipakita ko sa asawa mo ang mga larawan natin noong gabi ng inyong kasal?” Nakangisi nitong banta. Parang pinagbagsakan ng mundo si Sierra sa narinig. Ngunit hindi niya maaaring ipakita sa lalaki na takot siya sa bawat banta nito. Kaya naman, matalim ang matang tinapunan niya ito ng tingin. “Sige, subukan mo. Have you ever heard of a saying that rabbit bites when they are anxious?” Malamig niyang sinabi. Sylvio shifted on his weight. Inilagay niya ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa ng pants nito. “What
“Okay,” tugon ni Sierra kay Carlos. Tumayo na siya at inayos ang design draft dahil pag-uwi na lang niya ito itutuloy. Naligo ulit si Sierra at nagbihis. Isang beige or rice colored long skirt at isang cream na spaghetti strapped top. Ang damit ay hapit na hapit sa katawan nito at parang second color na rin niya dahil sa skin tone nito. She put her hair in a high ponytail and a clean looking makeup. Pagkatapos ay kinuha niya ang isang rectangular box sa drawer at lumabas para pumunta kay Marco. Kumatok siya ng dalawang beses. “Come in,” anang baritonong tinig sa loob. Itinulak ni Sierra ang pintuan at nakita si Marco na nakaupo sa kanyang wheelchair, nagbabasa ng libro. Isang sky blue long sleeves na inilislis hangang siko, ang pang-ibaba nito ay itim na trousers at itim na sapatos. “Kailangan ba nating maghanda ng dadalhin?” Tanong ni Sierra. Doon pa lang nag-angat ng tingin si Marco, his gaze froze on the woman in front of her. Litaw na litaw ang kaputian ng babae, iyong
Masyadong malapad ang kalsada kaya naman dire-diretso lang ang paggulong ng wheelchair ni Marco. Kung susuwetehin ay makakakapit pa ito sa railing at hindi diretsong mahuhulog sa bangin na may malalim na tubig, subalit malabo iyon dahil ang lalaking lulan ng wheelchair ay parang wala sa sarili at gulat pa sa nangyari! At ganoon na lamang ang kabog ng dibdib ni Sierra nang may malaking truck ang nakasunod at mabilis din ang pagtakbo! Mapipisa si Marco kung nagkataon! “Step on the brakes!” Malakas na sigaw ni Sierra subalit masyado ng malayo si Marco para marinig iyon. Kaya naman, bumangon si Sierra mula sa pagkakadapa sa semento at mabilis na tinakbo ang pagitan nila ni Marco. Wala siyang pakialam kung naka-heels siya, wala na siyang pakialam kung makita ng lalaki na hindi lang siya isa lang mahinang babae. Kailangan niyang gawin ang lahat ng makakaya niya maligtas lang ang lalaki dahil siguradong siya ang mananagot sa pamilya nito kapag nagkataon! Isasantabi niya muna ang pa
Nagtagal ang titig niya sa lalaki, hinihintay na makita ang pangamba sa mukha at maga nito sa repleksyon ng bintana ng kotse, ngunit wala. Walang makita si Sierra roon kundi ang kalmado at hindi makitaan na takot. Sierra was caught off guard when Marco suddenly turned his head. “Bakit ka nakatingin sa akin?” Salubong ang kilay nitong sinabi. Hindi nag-iwas ng tingin si Sierra dahil nahuli na rin naman siya. “I'm… worried about you.” Naninimbang ang tinging iginawad ni Marco may Sierra. Hinahanap ang salitang pag-aalala sa mga mata nito ngunit wala, ang nakita lamang niya ay ang awa. Awa para sa kanya. “Don't be, Sierra. I'm okay.” Marahan nitong sinabi. “Anyway, thank you. Thank you for saving me.” Dahil kung hindi dahil sa babae ay baka nabuko na siya na wala naman talagang problema ang mga paa't binti niya. Kung nanatiling nakasalampak lamang ang babae kanina sa semento ay malamang, siya ang tatakbo patungo rito dahil sa paparating na truck. “Walang problema roon. Mag-
“Drive safely, Carlos.” Wika ni Marco nang ilang segundo ay walang makuhang sagot kay Sierra. “Yes, master.” Anang butler at itinuon na lang ang atensyon sa pagmamaneho at hindi na nagtanong pa. Doon lamang tila nakahinga ng maluwag si Sierra. Hindi niya lubos maunawaan kung tama ba ang kanyang pagkakaintindi na sinagip lamang siya ng lalaki ngayon-ngayon lang? Nakatulong iyon sa kanya, ngunit ibig bang sabihin ay nakita rin iyon ni Marco? Hindi naman siguro hindi ba, kasi nakatalikod naman ito sa gawin niya? But then, iyong mabilis niyang paglanding sa harap nito ay palaisipan marahil dito. Subalit kung nakita niya iyon, bakit hindi ito nagtanong upang kumpirmahin? Hindi rin naman sigurado si Sierra kung masasagot ba niya ito ng diretso. Thankfully, hindi na rin ito nagtanong. Eksaktong alas siyete nang makarating sila sa tahanan ng bunsong Montezides. Naroon na sa bukana ng pintuan ang mag-asawa. Nasa wheelchair si Stephano Montezides habang nasa likod naman nito si Es
Pagkatapos ng hapunan ay nagkayayaang maglaro ng chess ang mga lalaki habang sumisimsim ng alak at nag-uusap tungkol sa negosyo. Ang mga babae naman ay nasa Living room at nagtsatsaa, nang mapansin ni Esmeralda na tahimik si Sierra ay ito na mismo ang nagsimula ng usapan. Baka kasi mabuburyo na ito. Tinanong niya ang babae tungkol sa make-up, shoppings at kung anu-ano pa tungkol sa pagiging babae. Malawak ang naging ngiti ni Esmeralda nang makitang masaya namang sumasagot si Sierra, miminsan pa ay nagkakapareho sila ng gusto. Ilang saglit pa ang kanilang usapan nang maisipan ni Esmeralda na dalhin si Sierra sa kanyang studio kung saan siya nagpipinta sa tuwing nabuburyo siya. “Wow, you painted all these, Auntie?” Hindi maitago ang pagkamangha sa boses ni Sierra. “Hmm… isa sa mga libangan ko sa tuwing nabuburyo ako sa bahay.” sagot ng ginang. Nag-aral si Sierra ng design kaya naman malalaman niya kung ang isang obra ay maganda o hindi. At itong gawa ni Esmeralda ay napakagan
“Yey!” Esmeralda beamed with happiness. “Ipahahanda ko ang toiletries ninyo sa inyong silid,” nakangiti nitong nilapitan ang kanilang kasambahay at sinabi ang ipagagawa. Ilang saglit pa ay paakyat na sila ng elevator, lulan ang kanilang mga asawa sa wheelchair. Katulad ng bahay ni Marco, may sadya ring elevator ang mag-asawa dahil sadya para kay Stephano Montezides. Pinasok muna ni Esmeralda ang kanyang asawa sa silid nila bago niya sinamahan si Sierra patungo sa kanilang tutulugan. “Where is Carlos?” Tanong ni Marco. “Oh, he's in the guest room, taking a rest.” Sagot nito. “Why? Do you need anything from him?” “No, nothing.” Nang makapasok na sila at nasigurong malinis at magiging kumportable ang mag-asawa ay kumaway na ito palabas. Si Sierra at Marco na lang ang naiwan sa silid. Hindi nagsalita si Sierra dahil iyon ang unang beses na magtatabi sila ng lalaki sa pagtulog mula nang magising ito. Galit siya rito at ayaw siyang katabi, ngayon ay hindi siya makahindi sa re
“Alisin ang alin?” kunot noo siyang nag-angat ng tingin kay Marco. Hindi sumagot si Marco pero bumaba ang tingin niya sa bansang tiyan, sinundan naman iyon ni Sierra at halos lubayan na siya ng kaluluwa nang makitang nakayakap na siya sa beywang nito at nakadantay na ang paa niya sa paa nito! Oh, my gosh! Ano bang ginawa niya?! “I'm… I'm sorry! I didn't know!” Bumalikwas siya ng bangon at lumayo kay Marco. “Paano iyon nangyari?” Wala sa sariling tanong ni Sierra. “At nagtanong ka pa talaga?” Malamig na wika ni Marco. “I… marahil ay masyadong malamig kagabi kaya wala sa sariling dumikit ako sa'yo, wala akong kumot. Isa pa, nagtatabi naman tayong matulog mula nang ikasal tayo pero hindi naman ako umabot sa puntong idinikit ko ang katawan ko sa'yo!” “Are you sorry?” Nag-angat ito ng kilay. Humugot ng buntong-hininga si Sierra. “Ipinaliwanag ko lang na hindi ko naman itensyong yakapin ka,” aniya. Ramdam ni Sierra na galit sa kanya si Marco. Hindi nito pinapahawak kay Sierra ang wh
Mabigat ang paghinga ng lalaki na bumagsak sa ibabaw ni Sierra pagkatapos ng kanilang pagniniig. Akala ni Sierra ay isang beses lamang na mangyayari iyon, subalit nagkakamali siya. Dahil ang kanyang asawa ay walang kabusugan. Inangkin siya nito nang paulit-ulit. Sa kabila ng lamig na nanggagaling sa Aircon ay ramdam na ramdam ni Sierra ang pawis sa kanyang noo at sa buong katawan. Bukod pa roon, nanginginig rin ang kanyang mga hita sa sobrang pagod. Lalong-lalo na ang sa gitnang bahagi ng kanyang hita. Parang leon na nakawala sa kanyang hawla ang lalaki kung angkinin siya nito. "Ugh, my body hurts..." Ungot niya. Umalis sa pagkakakubabaw ang lalaki at saka nahiga sa kanyang tabi. Napakislot pa siya nang maramdaman ang mainit nitong hininga sa pagitan ng leeg nang tumawa ito. "I apologize for not being considerate..." Anito na hindi naman tunog totoong sinsero. Mahina niya itong siniko. Humalakhak muli ang lalaki at saka bahagyang inangat ang ulo ng babae at ipinaunan sa kanyan
Mahinang ibinato ni Marco si Sierra sa kama. Mabilis namang itinukod ni Sierra ang kanyang magkabilang siko upang iangat ang kalahati ng kanyang katawan. Marco was now frantically removing his polo shirt and unbuckling his trouser pants. "T-Teka, are you serious? Nakakatayo ka na talaga? Does that mean that you're fully healed?" Kunot noong tanong ni Sierra, puno ng pinaghalong gulat at pagkalito ang kanyang nararamdaman. Pinaningkitan lamang ni Marco ng mata ang babae at saka walang sabi-sabing hinila nito ang magkabilang paa nito sa dulo ng kama at saka iyon pinagbahagi ng husto. "Aww! Marco! I'm still talking—Ahh!" Nauwi sa ungol ang pagtutol ni Sierra nang siilin siya ng halik ng lalaki at hinimod muli ang pagkababae niya. "Ahh!" Malakas niyang daing nang maglabas-masok ulit ang dalawang daliri ni Marco sa loob niya.Napakarami niyang gustong itanong rito subalit ang pag-atake ng lalaki sa kanyang labi ay labis na nakakahihipnotismo, gusto niyang itulak ito ngunit sa tuwing si
Hindi iyon ang unang beses na maramdaman ni Sierra ang paninigas ng ari ng lalaki. Ngunit ngayong mas naramdaman niya iyon, doon niya napatunayan na totoo nga ang sinabi ni Dr. Liam. Na may epekto siya sa pagkalalaki ng asawa na matagal ng hindi nagfu-function. "Why? Are you scared?" Marco asked huskily. Napalunok si Sierra. Hindi agad mahanap ang mga salita. Sa laki, sa tigas at taba niyon, sinong babae ang hindi matatakot? "Then get off!" Marco hissed when he didn't get a response from her. Napalunok si Sierra, truly, she is scared. Subalit wala na siyang magagawa, naroon na siya. Wala ng atrasan. "O-of course not!" Utal niyang sambit. Imbes na umalis sa kandungan ng asawa ay hinila pa nito ang kuwelyo ng suot nitong polo shirt at ito na mismo ang nag-initiate ng halik. Nagtagis ang bagang ni Marco. Kahit na alam niya sa sariling hindi na niya mapipigilan ang makamundong pagnanasa, ayaw pa rin niya itong ituloy kung napipilitan lang naman ang babae. Yes, he has an indescriba
Nahihirapang nag-iwas ng tingin si Marco. He must look away or else, he wouldn't like what's the possible next thing to happen. Mabilis niyang tinapos ang paglilinis sa sugat ng babae at saka nilagyan iyon ng bandaid. "It's done." Aniya sa paos na boses. "Oh, okay..." Ani Sierra at inangat ang sarili sa pagkakayuko. Kaya lang, nang subukang inangat ng babae ang kanyang katawan ay bigla na lamang itong bumagsak sa katawan ng lalaki. "Oh my! I'm sorry, my waist must be tired from bending..." Malamyos na sinabi nito. Nang sandaling dumampi ng tuluyan ang katawan ni Sierra kay Marco ay mariin siyang napapikit, para bang lahat ng kanyang pagpipigil ay biglang nakawala. "Get up," Marco ordered with gritted teeth. Imbes na sumunod sa utos nito, nag-angat ng tingin si Sierra at sa perpektong panga ng lalaki lumebel ang kanyang mga mata. "Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin... I don't know if it's because of the wine or whatsoever, but I feel weak..." Naging marahas
Tahimik na kumain ang dalawa. Bagama't hindi gaanong ka-engrande ang mga niluto ng babae subalit alam ni Marco na pinaghirapan nito iyong gawin. At nagustuhan niya iyon. "Are you drinking?" Kunot-noo niyang tanong nang mag-angat siya ng tingin at mapansin ang isang red wine at dalawang wine glasses. Sandaling napatigil si Sierra sa pagnguya at saka kinuha ang red wine at sinalinan ang dalawang baso. "Hmm... Can you drink with me?" Hindi maipinta ang mukha ni Marco. "Hindi ako umiinom." Sa kabila niyon ay inilagay pa rin ni Sierra ang baso sa harapan ni Marco. Sumimsim siya at dinama ang hagod ng alak sa kanyang lalamunan. "Dad wants us to be divorced." Aniya, ang tingin ay nasa hawak na baso. "Tapos?" Umarko ang kilay ng lalaki. Nagbaba ng tingin si Sierra sa kanyang pinggang may pagkain, napalunok siya at may mapait na ngiti ang sumilay sa kanyangga labi. "That's why we should drink, perhaps, a farewell before leaving?" Halos ngumiwi si Sierra sa mga salitang lumabas sa kany
Nang makalabas si Sierra sa bahay ng mag-asawang Montezides ay tinawagan niya si Ms. Cora upang magpaalam na ipag-leave muna siya sa production. Sa patuloy na pagkalat ng eskandalo ay naiintindihan ni Ms. Cora na kailangan mag-lie low ni Sierra, kaya naman hindi na niya ito pinilit pa at sinabi na lang niyang siya muna ang pansamantalang kakatawan sa kanya sa trabahong iyon. Sa tono ng pananalita ni Ms. Cora, pakiramdam ni Sierra ay naniniwala ito sa mga kumakalat na tsismis. Which is sa palagay niya ay normal naman. Hindi rin naman sila ganoon ka-close at wala pang napag-uusapang pribadong usapin. At kitang-kita rin kung gaano isakripisyo ni Lukas ang kanyang sarili alang-alang sa kanya. Kaya kung sakaling magpaliwanag man siya ay malabo ng paniwalaan pa siya nito. Tss. Ano pa bang inaasahan niya? Maliban sa kanya at kay Gwen, wala ng nakakaalam pa ng katotohanan. Pero wala na siyang pakialam sa lahat ng iyon. Bahala na sila kung anong gusto nilang isipin, ang mahalaga ay a
"Mom..." Gulat na usal ni Ericka Montezides, maging siya ay hindi inaasahan ang biglaang pagdating ng ina.Pigil ang galit ni Stevan nang makita ang senyorang naroon. "What are you doing here?"Matalim ang tinging pinukol ni Senyora Elizabeth kay Stevan. "I am the one who's asking you, gaano ka ba kagalit at nagawa mo pang makapanakit?" "Mama... Sierra has done something wrong..." Sabat ni Ericka. "Even so! Whatever she had done something wrong or not, it is not right to hurt her!" Asik niya at saka tumingin sa mga kasambahay, "anong tinitingin-tingin ni'yo riyan? Quickly get the medicine kit!"Agad namang tumalima ang kasambahay. Mabilis na tumayo si Sierra at lumapit sa matanda. "Grandma..." Masuyo nitong tawag dito. "Nasaktan ka ba?" Nag-aalalang hinawakan ni Senyora Elizabeth ang mga kamay ng babae.Tumango si Sierra. Isa pa muling matalim na tingin ang iginawad ni Senyora Elizabeth kay Stevan nang lingunin niya ito. Dahan-dahan niyang dinala si Sierra paupo sa sofa. Inumpisa
"Huminahon ka, Stevan. Let your daughter-in-law take a seat first..." Agad na dumalo si Ericka Montezides at sinapo ang likod ng asawa, pinapakalma ito. "Have a seat first hija and we'll talk this about in a calm manner." Sumunod naman si Sierra, naupo siya sa pang-isahang sofa, kaharap lamang ng mag-asawa. "Sierra, hija... You should know that the Montezides family is far from other families in the country. Kung gaano kakilala ang background ng pamilya, ganoon din ang makukuha nitong atensyon. Napakaraming matang nakabantay sa pamilyang ito. Kaya nararapat lamang na palagi nating tingnan at bantayan ang salita at kilos natin, dahil hindi lamang natin pinangangatawanan ang ating mga sarili kung hindi pati na rin ang buong angkan ng pamilya Montezides. We must not do anything to disgrace this family, paano na lang tayo pagkakatiwalaan ng nakararami kung puros na lang kahihiyan at eskandalo ang ginagawa natin?" Mahaba, nanatili ang kalmado sa tinig ni Ericka Montezides. Tumango si
Napakurap-kurap si Senyora Elizabeth. It was so unusual of her grandson to call and even ask her to go to her child's house! Anong mayroon sa kanyang apo at nais nitong pumasyal siya sa bahay ng mga magulang nito? "Okay apo, papasyal ako sa kanila." Tugon ni Senyora Elizabeth at pinatay na ang tawag. Napatulala siya sandali at saka tumingin kay Anita. "Anita, ano kaya ang mayroon at nais ni Marco pumunta ako sa bahay ng kanyang mga magulang?" Nagtataka niyang sinabi. "Baka naman ay gusto lang ng eldest master na maibalik ang inyong closeness sa kanila Senyora, besides, maganda rin na siya mismo ang may gusto noon." Nakangiting usal ni Anita. Tumango-tango si Senyora Elizabeth bilang pagsang-ayon. Habang pababa ay hindi maiwasang alalahanin ni Sierra ang naging usapan nila ni Marco nang isang gabi. "Maniniwala ka bang wala kaming ibang ginawa ni Lukas? It was just pure accident, I didn't even know he'll be there. Bigla na lang siyang sumulpot out of nowhere." Pagpapaliwa