“Mayroon akong inihandang mga kasangkapan upang maisagawa ng maayos ang plano…” Simula ni Liam, binuksan nito ang bag at inilabas ang maliit na bagay roon. “Ilalagay mo lang ito sa sabaw or any liquid na iinumin ni Sierra dahil madali lang naman itong natutunaw.” Inabot na ni Liam ang bagay sa Senyora. Sunud-sunod namang tumango ang ginang. Sa loob-loob niya ay nagdidiwang na siya sa pagkakaroon ng panibagong apo ay iniisip na niya ang mga bagay-bagay na ibibigay sa apo. Gusto niya talaga ng maraming bata sa bahay, lalong-lalo na kung may bagong sanggol! Subalit kahit na magkaroon pa man ng bagong miyembro ng pamilya, hindi pa rin mababawasan ang pagmamahal niya para sa dalawang apo. Si Sylvester at Sathalia. Napapangiwi si Liam, alam niya kasing kapag nalaman ni Marco ang tungkol dito ay siguradong papatayin siya ng kaibigan. ‘Mag-asawa naman sila. Kaya dapat lang na may mangyari sa kanilang dalawa.” Iyon na lamang ang pakunswelo niya sa gagawin. Sa buong buhay ng kaibigan
“Miss Sierra Montalban! Why are you still standing there? Come here, join us.” Nakangiting tawag sa kanya ni Lorenzo Gabral. Bumalik sa reyalidad si Sierra mula sa paglalakbay ng kanyang isip sa nakaraan. Pinagdikit niya ang kanyang ngipin habang matalim ang matang nakatitig kay Lorenzo. Pinilit na itinago ni Sierra ang galit na nararamdaman at pilit ang ngiting iginawad niya kay Lorenzo Gabral. Nakipagkamay siya rito nang tuluyang malalapit. “Oh, Mr. Gabral, my apologies. I was just in a daze for a moment because I remembered someone from the past when I saw you,” mahinhing tumawa si Sierra. “Really? Hmm… nakakakuryoso naman iyan, maybe you could introduce us with each other when you have time,” wika ni Lorenzo at lihim na sinuri ng tingin ang babae. Isinagawa ni Lorenzo itong meeting hindi dahil interesado siyang makilala ang nagmamay-ari ng disenyo ng design department. Bagkus ay gusto niya lang makita ang babaeng siyang dahilan ng pagpapatalsik kay Adriana sa Villa ng Mo
Alas siyete pa lang ng gabi ngayon, ganitong mga oras ay maingay ang buong sala dahil naghahabulan ang dalawang bata. Ngayon ay katakatakang katahimikan, walang Thalia na makulit na tumatawag kay Sylvester at walang Vester na iritadong tumutugon sa tawag nito. Wala ring ingay na nanggagaling sa TV para sa pambatang palabas, ni anino ni Carlos ay wala rin. Saan ang mga tao? Sa kaligitnaan ng pagtataka ni Sierra sa kawalan ng tao sa sala ay narinig niya ang boses kung saan. “Ang eldest mistress ni’yo ba iyon?” Boses iyon ng Senyora na nanggagaling sa kusina. Bakit nandito ito ng ganitong oras? At sa kusina? Anong ginagawa nito roon?Hindi kaya ay naghihintay na naman ito sa kanya katulad noong nakaraan? Naalala ni Sierra ang paalala ng Senyora na huwag ng muling lumabas ng gabi! Kumalabog ang dibdib niya sa kaba. Mas tumindi ang kaba niya nang marinig ang papalapit na yabag. Inayos niya ang sarili at nagsalita. “Grandma...” Ilang saglit pa ay natanaw na niya ang Senyora. Agad n
Nakaramdam siya ng pananakot sa kanyang palapulsuhan dahilan upang mabahgyang magising si Sierra. Kunot ang kanyang noong nagmulat ng tingin, kumurap-kurap nang makita ang dilat na mga mata ni Marco. Ibang-iba iyon sa mata nito tuwing nagmumulat. Ngayon ay mayroon ng klarong emosyon, galit. Galit ang emosyon na iyon. Hindi na blanko. Mula sa mata nito ay lumipat ang tingin ni Sierra sa kanyang masakit na palapulsuhan. At ganoon na lamang ang panlalaki ng mata niya nang makitang hawak-hawak ito ni Marco! Ibig sabihin. Ibig sabihin ay gising na nga ito at hindi lang siya nananaginip? Hindi imahinasyon ang lahat? “G-gising ka na?” Wala sa sariling tanong ni Sierra. Nagsalubong ang kilay ni Marco. “Oo. Bakit? Dismayado ka bang gising na ako?” Sa narinig ay halos lumuwa ang mata ni Sierra at basta na lang tumalon sa kama! Hindi lang basta nagmulat, nagsalita pa! “Ah! T-tatawagan ko ang Senyora!” Bulalas niya at saka kumaripas ng takbo palabas nang walang suot na tsenilas. Na
Hindi inasahan ng Senyora na marinig iyon galing kay Sierra, kaya naman bahagyang nanlaki ang kanyang mata sa gulat. Ngunit sa totoo ay tama lamang na iyon ang hula nito dahil masyadong halata ang naging epekto niyon sa kanyang katawan. Bilang pagsuko sa ginawa ay marahang tumango si Senyora. “Nang bumisita kanina ang doktor ni Marco at sinabing nanumbalik na raw ang male function nito. Labis akong natuwa, ibig sabihin lamang niyon ay mataas ang tiyansang magkakaroon siya ng lehitimong tagapagmana.” Humugot ito ng malalim na hininga, “patawad at ang tanging inintindi ko lang ay ang kapakanan ng aking apo, nakalimutan kong intindihin ang nararamdaman mo…” Sa narinig ay sandaling tumulala si Sierra. May palagay na rin naman siyang iyon nga ang rason ng Senyora kaya niya iyon ginawa, ngunit hindi niya inaasahang sa ganoong paraan niya ito gagawin. Alam ni Sierra na mahalaga sa isang mayamang pamilya katulad ng mga Montezides ang pagpapatuloy ng kanilang angkan. Oo at nag-ampon nga si
Ilang segundo pang nakatitig si Sierra sa saradong pintuan ng kanilang silid. Nagdadalawang isip kung papasok ba ito o hindi. At kung papasok man ay ano ang una niyang sasabihin upang magsimula ng usapan? Nasapo ni Sierra ang sariling noo, roon niya napagtanto na ang hirap pala kapag ganito at gising na ang asawa. Hindi lang gising kundi nakakapagsalita pa! Ayos lang sana kung naging disente naman ang pagsalubong nila nang magising ito, ngunit hindi! Nakakahiya! Alam niyang asawa na siya nito ngunit wala pa rin siyang karapatang gumawa ng ganoon doon sa tao! Hindi naman siya iyong tipo ng tao na uhaw sa sex! At ngayong nalaman na niyang ang Senyora pala ang may kagagawan niyon, dapat ay panatag na ang nararamdaman ni Sierra ngunit hindi. Ngayon ay pulang-pula ang mukha niya hindi dahil dulot iyon ng gamot kundi dahil sa kahihiyan. Purong kahihiyan na lang ngayon! Gusto na lang niyang magpalamon sa lupa at maging uod! Naglakad-lakad na lang muna si Sierra habang iniisip ang
Ang bitbit nitong paper bags ay ibinigay nito kay Carlos. Pagkatapos ay naglakad ito palapit kay Marco. “Kuya, I'm glad that you are finally awake.” nakangiting wika ni Julian. “Binilhan kita ng maraming organic supplements that may help you gain your complete strength again, besides, you were sleeping for almost half a year.” Dagdag pa nito. Habang nakikinig kay Julian si Sierra ay saglit na sumulyap ang mga mata niya kay Marco, hinihintay ang reaksyon nito para sa kapatid. Ngunit wala. Wala itong reaksyon at nagpatuloy lang sa pagkain na para bang wala itong nakikitang tao. Nabitin sa ere ang ngiti ni Julian dahil sa pagkapahiya. Ilang sandali lang ay ngumisi ito, ngising halata mong hindi natutuwa ngunit kailangang gawin. “Since you are eating, Kuya, I'll just come back some other time.” Ani Julian. Wala pa ring kibo si Marco. Tumalikod na si Julian. Ilang hakbang pa ang nagagawa niya nang tumigil at magsalita. “Mom is so happy to know that you're finally awake. So, they to
“Sa guest room ka ba natulog, hija?” Tanong ng Senyora. Tumango naman si Sierra. Hinawakan ni Senyora ang kamay ni Sierra at marahang hinaplos ang likod ng palad nito. “Pasensya na at iyon ang naging pakitungo sa'yo ni Marco. Simula nang mamatay ang kanyang ama ay nag-iba na ang aking apo, ngunit mabuti naman siyang tao. Just give him some time to think and eventually, he'll accept you as his wife.” Tumango si Sierra. Para sa kanya ay ayos lang naman iyon, basta hindi lang siya nito paalisin sa bahay na ito ay ayos lang. Ang orihinal na plano ni Sierra ay ilabas ang mga bata ngayong weekend, ngunit hindi na niya iyon magagawa dahil gising na si Marco at darating pa ang mga magulang nito. Simula nang umaga ay nasa opisina na nasa bahay lang din si Marco, wala itong pakialam sa mga nangyayari at gusto lang manatili sa loob. Ngunit nang dumating ang hapon ay sinabi ng senyora na sa kanyang bahay maghahapunan dahil maghahanda raw ito sa paggising ng kanyang apo. Iyon ang unang bese
Napakurap-kurap si Senyora Elizabeth. It was so unusual of her grandson to call and even ask her to go to her child's house! Anong mayroon sa kanyang apo at nais nitong pumasyal siya sa bahay ng mga magulang nito? "Okay apo, papasyal ako sa kanila." Tugon ni Senyora Elizabeth at pinatay na ang tawag. Napatulala siya sandali at saka tumingin kay Anita. "Anita, ano kaya ang mayroon at nais ni Marco pumunta ako sa bahay ng kanyang mga magulang?" Nagtataka niyang sinabi. "Baka naman ay gusto lang ng eldest master na maibalik ang inyong closeness sa kanila Senyora, besides, maganda rin na siya mismo ang may gusto noon." Nakangiting usal ni Anita. Tumango-tango si Senyora Elizabeth bilang pagsang-ayon. Habang pababa ay hindi maiwasang alalahanin ni Sierra ang naging usapan nila ni Marco nang isang gabi. "Maniniwala ka bang wala kaming ibang ginawa ni Lukas? It was just pure accident, I didn't even know he'll be there. Bigla na lang siyang sumulpot out of nowhere." Pagpapaliwa
Kinabukasan ay maagang nagising si Sierra at naghanda ng klase-klaseng almusal. Bumaba si Alea dala ang dalawang bata, nadatnan nilang puno ng klase-klaseng masasarap na almusal ang lamesa. "Wow, eldest mistress, ginawa ninyo po itong mag-isa lahat?" Namamanghang sambit ni Alea. Nakangiti namang tumango si Sierra. "My mommy is really good at cooking, Ate Alea!" May pagmamalaking sinabi ni Thalia. "She cooks delicious and yummy foods, we even have a small restaurant before!" Pagbibida pa nito. Tumango-tango si Alea. Sang-ayon siya sa sinabi ng bata dahil nakita niya na rin itong magluto nang ipagluto nito ng mga paboritong ulam si Vester. "What is so good about that?" Masungit na pangontra ni Vester. Ang mga mata nito ay nagniningning habang pinagmamasdan ang mga nakahelerang pagkain sa lamesa, ngunit salungat naman ang lumalabas sa bibig nito. Puno iyon ng poot. Isa talaga itong bata. Palaging taliwas sa sinasabi nito ang mga ginagawa. Imbes na ma-offend si Sierra ay l
Sandaling natulala si Marco sa gulat. After all, para sa isang lalaking marami ng pinagdaanan at na-master na ang pagiging walang pakialam, nagkaroon pa rin ang reaksyon ang kanyang mukha. Madilim ang mukha ng lalaki, kapagkuwan ay tumikhim ito at inalis ang braso mula sa pagkaka-akbay sa upuan ni Sierra. "It's getting late, let's go." Ani Marco at tumingin kay Deion. Makahulugang sinuklian ng tingin ni Deion si Marco, kapagkuwan ay tumango ito at inilagay ang filter ng sigarilyo sa ashtray. "It's over," anito. Ngayong nagsalita na ang dalawang boss, walang nagawa ang lahat. "Mr. Montezides, do you and your wife plans to stay here for a night? I will book a room for you." Ani Sebastian, ang siyang may pinakamalaking panalo sa gabing iyon. Agad umiling si Marco, "there is no need. It's getting late already, we'll head home." "Sebastian, you won the most tonight, anong gagawin mo sa pera mo? Susunugin? Why don't you treat us to a hot spring here in the country instead?"
Fully aware si Sierra na hindi dapat niya iyon ginawa. Alam niyang tanging ang paghihiganti lang ang puno't dulo ng lahat kaya siya napadpad sa piling ng isang Montezides na ito. At kapag pinakita niyang mayroon siyang pakialam sa lalaki, lalo na sa harapan mismo ng mga kaibigan nito, malamang ay isipin ng mga ito na higit pa sa pera ang kanyang motibo. Marahil ay iisipin ng mga ito na hindi siya nagpakasal dahil mayaman si Marco kung hindi ay dahil tunay silang nagmamahalan. Nagmamahalan? Posible ba talagang mangyari iyon? Parang hindi naman, lalo pa si Marco. Firm naman ang lalaki sa katayuang iyon. "Oh, no... Please help Ms. Sierra, Buddy, she's about to cry!" Panunudyo ng isang lalaki. "Just be on her side but you are not going to play on her behalf, right, Deion?" Tumingin pa ito kay Deion. Deion sipped on his cigarette before puffing out the smoke on his nose, tinagtag niya sa ashtray ang abo ng kanyang sigarilyo at saka palabirong umangat ang sulok ng mga labi. "Yeah,
Naghari ang nakabibinging katahimikan sa loob ng restaurant. Lahat ay pasimpleng makahulugang sumusulyap kay Marco, biglang naging bumigat ang ihip ng hangin. Hindi na magawang tingnan pa ni Sierra si Marco sa labis na kahihiyan, nagbaba siya ng tingin at tinanggal ang suot na disposable gloves. "Bro, would you like to play cards after dinner?" Basag ni Deion sa katahimikan, halatang pinapagaan lamang nito ang atmospera. Agad naman mayroong sunod na nagsalita. "Oo nga, bud, matagal-tagal na rin iyong huli nating laro. How about a few games?" "My hands are sore," kalmadong tugon ni Marco. "It's good that you are good at this game. Siyempre ay wala pa rin kaming panama sa'yo, hindi ko na nga mabilang kung ilang beses mo kaming natalo noon! Kaya sana ay mapagbigyan mo kami ngayon," halaklak ng isang lalaki. Tamad na nagtaas ng isang kilay si Marco, "I'm afraid that you're still no match to me even though I am new to this game," alam ng lahat na pumapayag na ang lalaki na ma
"Kumain muna tayo bago maglaro," ani Deion. Nagsitanguan naman ang mga ito at naupo na rin. Ilang segundo pa lang nang makaupo sila ay naramdaman ni Sierra ang pag-uga ng kanyang kaliwang bahagi, nang tingnan niya ay si Shanaia iyon. Palakaibigan itong ngumiti sa kanya. Lihim namang kumunot ang noo ni Sierra, anong ginagawa ng babaeng ito rito? Akala ba niya ay kaya ito hindi nakasipot sa shooting kanina ay dahil mayroong emergency? Ito ba ang emergency na tinutukoy nito? "Oh, I'm sorry, did I startled you?" Anang babae at saka mahinhing tumawa. "I am not really feeling well to be honest, but Mr. Lee here requested me to be here because he know that you'd be uncomfortable seeing these people. Since alam naman niyang pareho na tayo ng industriyang kinabibilangan, he assumed that I'd be a help of you. You know, mahirap tanggihan lalo na at CEO ng Legacia Entertainment," saglit pa nitong sinulyapan si Deion. Hindi sumagot si Sierra at tipid na tango lang ang naging tugon. Parehong
Mabilis na tiningnan ni Sierra ang video na sinend ni Gwen at napasapo na lamang siya sa sariling noo nang makita ang buong kaganapan. Mula sa pakikipaglaban niya sa dalawang bruskong lalaki hanggang sa biglaang pagkakahulog ng mabigat na props at bago pa man iyon bumagsak, parang kidlat na dumating si Lukas upang saluhin iyon para sa kanya. Dumagsa rin ang mga komento katulad ng; 'Nakakaawa naman si Shanaia! Muntik na siyang mapahamak!' 'Kasalanan ng produksyon at hindi nagdobleng ingat!''Boyfriend niya ba ang nagligtas sa kanya? Salamat naman at nandoon ang boyfriend niya dahil kung hindi ay baka si Ms. Shan ang napuruhan!' Mga ganoon at marami pang iba. Sa patuloy na pag-scroll ni Sierra ay mayroong mahagip ang kanyang mata. Komento iyon ng isang tao at sinabing hindi na kailangang mag-alala ng mga tao dahil hindi naman daw iyon ito at ang double lang. "Sierra, nandiyan ka pa ba?" Untag ni Gwen. "Ano? Ikaw ba talaga ang babaeng nasa video na 'to?" Isang malalim na buntong-hi
Napakabilis ng pangyayari. Kani-kanina lamang ay nakikipaglaban si Sierra sa kanyang mga kaeksena at ngayon ay sunud-sunod na sigawan na ang naririnig niya. "Oh my gosh! Paanong nangyaring bumagsak ang props na iyan?! Hindi ba kayo nag-double check bago magsimula?!" Histeryong bulalas ng direktor. "And worst, hindi natin tao ang nasaktan! What a bullshit! Bring him to the hospital now!" "Oh my gosh, oh my gosh, Lukas!" Ang nag-aalalang hagulgol ni Beatriz ang nagpatigil sa lahat. Mabilis nitong hinablot si Lukas at inilipat sa kanyang kandungan ang ulo nito. "What the hell did you do?! Why did you fucking save that useless bitch?!" Ang lahat ng kaganapan ay kanyang planado. Mula sa pagpapaluwag sa kinaroroonan ng props, pag-utos ng taong hihila roon at maging ang pagpunta ni Lukas sa lokasyon ng kanilang shooting. Iyon ay para makita ng lalaki kung paano niyang pahihirapan ang babaeng gusto nito at upang malaman na wala na itong pakialam dito. Subalit nagkakamali siya, heto at imb
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s