Flying to You (S1)

I am here sitting on a seat inside  an airplane. Getting ready to fly to another place.  Oh gosh! I hate flying for Pete's sake!  Ayaw na ayaw kong sumakay sa eroplano dahil isa lang ang ibig sabihin nito, another business thing that my family will be attending and that sucks!  Mas gugustuhin kong mabulok sa bahay kaysa sumakay sa eroplano para lang pumunta sa ibang bansa at makipagplastikan sa business partners ng parents ko. I'm not into business. I'm just 17 and graduating in Senior high. Pero wala akong balak kumuha ng marketing, even though that's what my parents want me to take in college. I will never do that! Manigas sila diyan. Halos mahimatay nga ako last year ng sabihin nila sa akin na ipapakasal nila ako sa anak ng business partner nila. Para nila akong binebenta. I was just 16 that time at nakabasag pa ako ng sampung vase ng dahil sa sinabi nilang yun. Mga antique pa

"Es un gusto conocerte, Avianna."   *It's nice meeting you, Avianna.*   Napalingon ako sa kanan at bumungad sa akin ang todo ngiting mukha ng anak ng business partner ng mga magulang ko.   I faked a smile and then turned my face into a serious one.   "No estoy contento de conocerte, sir," sabi ko habang walang pinapakitang ekspresiyon sa mukha.   *I'm not pleased to meet you, sir.*   His face shouts amusement after hearing what I said. "Oh, hablas español. Frio."   *Oh, you speak Spanish. Cool.*   I rolled my eyes. "Obviamente," paismid kong sinabi.   *Obviousl

"Miya, hindi ka ba talaga puwede ngayon?" I asked over the phone. [Avi, I'm sorry. Daddy is here and I can't takas. You know naman na he doesn't allow me to gala during this hour.] "It's only 10 in the evening, Miya," sabi ko sabay irap kahit hindi niya nakikita. [Exactly, Avi! It's 10 pm na! Gabi na so you should go home na.] "May bibilhin lang naman akong art materials." [Why didn't you call, Ors?] "May kabebe time. Iiyak na naman 'yon next week," sabi ko sabay iling. Tumawa naman si Miya dahil sa sinabi ko. "Bye na," paalam ko. [Bye! Ingat!] Nilagay ko na ang phone ko sa bulsa ng maong shorts ko at nagpatuloy na sa paglalakad sa loob ng mall. Pumasok ako sa National Bookstore at nakitang marami-rami pa ang mga tao. Papunta na sana ako sa gawi ng mga art materials nang may mamataan ako.&

“Miss Avi, nandoon na po sa dining area ang Mommy at Daddy niyo po.”   I stopped walking midway of the living room when I heard what the maid said. Bitbit ko pa ang bag sa aking kanang balikat at tamad na tiningnan siya.    “Pakilapag na lang diyan sa couch,” utos ko sabay abot sa kanya ng bag. Dali-dali naman siyang lumapit at kinuha ang bag sa akin. Maglalakad na sana ako papunta sa dining area nang magsalita naman siya.    “Hindi po ba muna kayo magpapalit, Miss Avi?”   “Parang hindi mo kilala sina Daddy…They don’t like waiting,” saad ko saka humalukipkip at naglakad na papunta sa dapat kong patunguhan. May nakaserve ng pagkain sa table pero hindi pa sila nagsisimulang kumain.   “Good evening,” bati ko kahit hindi iyon bukal sa aking loob.   “You’re late.” Napatingin ako kay Daddy nang sinabi niya iyon. Sinulyapan ko ang aking relo at nakita na 8

Akalain mo nga naman, kahit hindi ko sineryoso ang senior high school, gagraduate na ako."Avi, sa'n na mommy at daddy mo?" tanong sa akin ni Ors habang inaayos ang suot niyang kulay blue na toga. I laughed in disbelief. "Gago, baka nga 'di nila alam na graduation ngayon." Bumaling ako sa salamin na nasa harapan ko. Nandito kami ngayon sa room namin at isang oras na lang ay gaganapin na ang graduation ceremony."Gaga ka, bakla! Sinabihan mo ba?" Tinaasan pa niya ako ng kilay."Paano ko sasabihan eh nasa ibang bansa sila... At saka, 'di ka pa nasanay. Recognition ngang hindi rin sila umaattend," wika ko saka inayos ang pagkakatali ng aking buhok. "Aray! Ano ba?" Matalim kong tiningnan si Ors dahil binatukan niya ako."Bakla! Hindi talaga sila aattend ng recognition n'ong junior high tayo at saka grade 11 dahil hindi ka naman kasali. Wala kang award, remember?" Tawa nang tawa si Ors. "Happy, Ors? Wala ka r