Kabanata 7

Unang pumunta si Andrew sa opis ng doktor at nagtanong tungkol sa kalagayan ng kan’yang lola. Nang makabalik si Andrew sa silid, nagising naman si Angelica, kita ni Andrew ang paglagay ng kumot ng dalaga sa Lola niya.

Nang makaranig ang dalaga ng ingay ay agad itong napalingon sa binata. “Mr. Lim…”

Ang boses ng babae ay napakalambing, at kapag narinig ito ng ibang tao ay mapapalambot ang puso. Napatango ng marahan si Andrew, “Salamat sa pag-alaga sa aking Lola.”

Alam ni Andrew ang rason kung bakit hindi pa umalis ang dalaga. Hindi kailanman pumupuri ng isang tao ang kan'yang Lola ng gano'n kadali, kaya naman alam niyang mabait ang dalaga.

“Huwag kang magpasalamat, wala naman akong ginawa. Isa pa, kinain ko iyong dinala mong sabaw kanina.”

Sabi nga sa kasabihan, kapag may kinuha ka sa isang tao, dapat lang na magpasalamat ka. Kinain niya ang sabaw na dapat para sa Lola nito, kaya naman hindi malaking bagay na tumulong siya sa pag-aalaga sa matanda.

Napalingon si Andrew sa dalaga at nagtanong, “Kumusta ang lasa ng sabaw?”

“Ah?” Hindi naman inaasahan ni Angelica na tanungin ng binata iyon sa kan'ya. Naestatuwa siya ng ilang segundo at nahihiyang nagsalita, “Okay naman, medyo matabang nga lang.”

“Sige.” Hindi naman nakaramdam ng inis ang binata bagkus tinanggap nito ang opinyon ng dalaga at nagpaliwanag, “Ang Lola ay hindi kumakain ng maaalat na pagkain kaya nilagyan ko lamang ito ng kunting asin.”

Nagulat naman si Angelica sa sinabi ng binata. “Niluto mo iyon?”

Bago pa man makasagot si Andrew ay nagsalita ang matanda sa gilid nila. “Niluto nga iyon ng aking apo. Hindi lang siya marunong magluto, marunong din siyang maglaba ng damit, magpalit ng mga pundidong ilaw at magkumpuni ng sirang mga appliances ng bahay. Kung may oras ka, pwede kang bumisita sa bahay ng apo ko at tikman ang mga luto nito.”

Lumigon si Angelica sa matanda, nakapikit lamang ito kanina ngayon ay nakangiti nang napatingin kay Andrew.

Sa puntong iyon,  pinuri ni Angelica ang kan'yang amo, “Napakagaling naman talaga ni Mr. Lim!”

Marami na siyang kilalang negosyante at makapangyarihan ang mga ito. Pero si Mr. Lim ay naiiba sa lahat. Ang bawat galaw nito ay puno ng pagiingat sa sarili, ibang-iba sa dominanteng amo sa mundo ng negosyo.

Hindi sumagot si Andrew bagkus binuksan nito ang baunan at binigay sa matanda. Iwinagayway naman ng matanda ang kamay sa binata, “Naghapunan na ako, apo.”

“Kumain ka na?” gulat na tanong ni Andrew. Mapili pa naman ang lola niya sa mga pagkain at hindi ito kumakain ng luto ng iba.

Napangiti ang matandang Lim at nagsalita, “Ang kapatid ni Angelica na si Elaiza ay nagluto ng hapunan at sinama nila ako sa hapunan nila.”

Isinantabi naman ni Andrew ang baunang dala-dala niya, “Sige, pupunasan na lamang kita, Lola.”

“Hindi, hindi na! Ginawa na iyan sa akin ni Angelica at binabad na rin niya ang mga paa ko sa batya na may maligamgam na tubig. Hindi na kailangan apo.”

“...”

Kinuha ni Angelica ang kan'yang bag, “Mr. Lim, mukhang late na, mauuna na ako. Paalam po, Lola.”

“Paalam. Paalam!” nakangiting sagot ng matanda at kumaway sa dalaga.

Nang makaalis si Angelica ay napangiti si Andrew, “Gustong-gusto mo talaga ang dalagang iyon?”

“Oo, gustong-gusto ko siya apo. Ikaw ba? Gusto mo rin ba siya?” Walang prenong nagtanong ang matanda kay Andrew. “Para sa kapakanan mo ay nagtanong ako kay Angelica. Sabi niya sa akin ay hiwalay na sila ng kasintahan niya at single na siya ngayon. Kung mayroon kang intensyon na ligawan ang dalaga ay bilis-bilisan mo, Apo!”

Wala namang nagawa si Andrew kung ‘di ang mapangiwi.

—

Nakatayo si Angelica sa gilid ng punong narra malapit sa ospital at naghihintay ng sasakyan. Biglang umihip ang hangin at pumatak ang mabibigat na ulan sa kan'yang mukha. Mabilis niyang itinaas ang kamay upang hindi siya mabasa ngunit naramdaman niyang may humila sa mga kamay niya. Naamoy niya ang pamilyar na pabango.

“Mr. Lim?” blangkong ekspresyong tanong ni Angelica.

Hinawakan ni Andrew ang pulsuhan ng dalaga. Napakalambot ng balat ng dalaga kung kaya't nakaramdam siya ng pagkagustong pisilin ito. Huminga ng malalim ang binata saka bumulong, “Bakit ba sa tuwing nakikita mo ako ay namumula ka?”

Nang marinig iyon, nakaramdam si Angelica ng matinding pang-iinit sa kan'yang pisngi. Sobrang nakaramdam siya ng hiya sa sarili. “H-Hindi. Hindi. Hindi naman…”

Hindi naman makapagsalita ang dalaga ng tuwid. Hinayaan lamang ni Andrew ang dalaga na makapagsalita ng tuwid at tahimik na tinitigan ang mapupula nitong pisngi at nakakaramdam ang lalaki ng pagkasabik.

Muling umihim ang malakas na hangin, nanuot sa ilong ng binata ang ang mabangong amoy ng katawan ni Angelica kaya napasingkit ng mata ang binata.

Mas lumapit pa ang binata sa dalaga kung kaya't wala ng distansya sa pagitan ng dalawa. Bago pa man naka-react si Angelica ay binaba na ng binata ang ulo nito at inamoy ang leeg ng dalaga.

“Mr. Lim!” gulat na sigaw ni Angelica.

Nakaramdam ng pangingilabot si Angelica sa leeg nang maramdam ang ilong ni Andrew na nakadampi sa balat niya.

Sa sobrang gulat ay buong lakas na tinulak ng dalaga ang binata at mabilis na lumayo at sinuong ang ulan na parang nagmamadali.

—

Kwarenta minuto ang nakalipas nang makabalik si Angelica sa dormitoryo ng paaralan nila.

Sobrang basang-basa ang katawan at ulo ni Angelica. Nang makapunta sa taas ang dalaga ay agad niyang kinuha ang susi sa bulsa at akmang bubuksan ang pinto ngunit nahinto lamang iyon nang may nakita siyang isang pigura na nakatayo sa gilid ng kan'yang silid.

Nanlambot ang mga tuhod ni Angelica at naestatuwa sa nakita.

Itinapon ni Andrew ang upos ng sigarilyo at tinapakan ito. Lumapit ang binata sa dalaga.

Ang mataas na lalaki ay lumapit kay Angelica, gusto sana niyang tumakbo ulit ngunit wala ng lakas ang kan'yang mga paa para gawin iyon. Para bang naestatuwa siya sa kinatatayuan niya. Ang tanging nagawa lamang niya ay tingnan ang binata. “M-Mr Lim…”

Sobrang basang-basa si Angelica. Ang ulan nagmumula sa kan'yang damit ay patuloy na pumapatak sa sahig. Ang kan'yang mga mata ay mapula, hindi niya alam kung dahil sa lamig, ang tanging alam lang niya ay sobrang nanginginig ang kan'yang katawan.

“Bakit ka tumakbo't umalis na lang bigla kanina?” inis na tanong ng binata sa dalaga ngunit nawala agad iyon nang makita ang mukah ni Angelica.

Ang isang katulad ni Angelica na mahina ay hindi niya kayang magalit dito. Para bang gusto niya lang yakapin ang dalaga at ikulong sa mga bisig nito para protektahan.

Iisipin niya pa lang kung gaano matakot ang babae sa kan'ya ay nakararamdam siya ng konsensya. “Sorry, masyado akong naging padalusdalos. Hindi ko naman sinasadyang gulatin ka, kanina lang kasi ay naamoy ko ang pabango mo… Sabihin mo nga sa akin, ikaw ba ang babaeng nakasama ko sa tent noong nakaraang gabi?”

Para bang nag-aapoy ang mga mata ni Andrew at kahit na basang-basa si Angelica ngayon ay kaya nitong patuyuin ang dalaga.

Napailing si Angelica at napaatras, “H-Hindi ko alam kung ano ang sinasabi mo.”

Iniabot ni Andrew ang kamay ng dalaga at hinawakan ito ng mariin , para bang ayaw niyang pakawalan ang dalagang nasa harapan niya. Nagkatitigan ang dalawa at nagtanong ulit si Andrew, “Pumasok ka ba sa loob ng tent ko noong gabing nasa camping tayo?”

“Hindi… Hindi ako iyon…” tanggi ni Angelica.

Natahimik ng ilang segundo si Andrew, napalunok siya ng mariin. “Kaya mo bang patunayan ito sa akin?”

Nanlaki ang mga mata ni Angelica at napapikit-pikit pa. Huminga ng malalim ang dala at nagsalita. “SIGE!”

—

At nang makapasok si Angelica sa kan'yang silid ay agad niyang sinarhan ang pintuan.

Binuksan ni Angelica ang kan'yang lampara sa mesa kaya naman naging maliwanag ang silid.

Dahan-dahan siyang tumalikod at inalis ang butones ng kan'yang blusa isa-isa. Samantala, nakatayo lamang si Andrew sa gilid ng pintuan at tinitigan ang likod ng babae ng walang kurap-kurap.

Ang babaeng kasiping ng binata ay nagtamo ng kan'yang mga marka sa katawan nito. Naalala ni Andrew na hindi siya naging malumanay sa pag-angkin sa dalaga. Nag-iwan din siya ng mga love marks sa buong katawan ng babae. At kung si Angelica nga iyong babaeng nakasiping niya, malamang mayroong mga marka ang dalaga sa buong katawan nito!