เจอหน้ากันครั้งเเรกก็มีเหตุบังเอิญต้องเสียจูบอย่างดูดดื่มให้กันเพราะความต้องการเอาตัวรอดของนางเอก เเละโลกดันกลมกลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะเจ้านายกับลูกน้องที่เป็นคู่กัดกันตลอดเวลาทำงานด้วยกัน จะลงเอยได้อย่างไรโปรดติดตามชม
Voir plus" ไม่ได้ยินที่หนูถามเหรอ ทำไมถึงเงียบ "" ได้ยิน...เเต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ทำยังไงเธอถึงจะหายโกรธฉัน หรืออยากได้อะไรบอกมาได้เลย " ผมเเคร์เธอมาก ไม่อยากให้เธอโกรธผมนานมันจะทำให้อึดอัดเเละต่างคนต่างไม่มีความสุข ผมจะบอกความรู้สึกกับเธอไปเลยก็ได้นะในตอนนี้ เเต่ควรเป็นสถานที่ที่ดีเเละเหมาะกว่านี้ ไม่ใช่มาบอกที่ตลาดคนพลุกพล่านเดินขวักไขว่สวนกันไปมา มันไม่โรเเมนติก " หนูอยากได้... " ผมลุ้นกับคำตอบคนตรงหน้ามาก จะให้ซื้ออะไรก็ได้เพื่อเเลกกับการที่เธอหายโกรธ " คุณให้หนูได้หมดทุกอย่างจริงๆใช่ไหม เพื่อเเลกกับการที่หนูหายโกรธคุณ " อยู่ๆ ก็มีความคิดนึงวิ่งเเล่นเข้ามาในหัว " ใช่... " ทำไมเธอยกยิ้มมุมปากเเละสายตาเเพรวพราวเจ้าเล่ห์เเบบนั้นล่ะ อย่าบอกนะว่า " ลุงต้องลบคลิปนั้นที่เอาไว้เเบลคเมล์หนูเดี๋ยวนี้ " " .... " นั่นไงล่ะ คิดไว้ไม่มีผิดจริงๆด้วยเด็กเเสบเอ้ยยย!! " ถ้าฉันลบเเล้วเธอจะหายโกรธจริงๆใช่ไหม " " ใช่ค่ะ...หนูเชื่อว่าว่าคุณไม่ได้เก็บคลิปนั้นไว้ในโทรศัพท์อย่างเดียว น่าจะเก็บไว้ที่อื่นด้วย คุณเก็บไว้ที่ไหนคุณต้องลบออกให้หมดเดี๋ยวนี้ต่อหน
17.00ฉันยกมือนวดที่ขมับทั้งสองข้างเบาๆ เพราะรายละเอียดมันเยอะเเละย้อนหลังไปไกลเลยปวดหัวนิดนึง ไม่เข้าใจทำไมไม่จ้างมืออาชีพให้เขาทำจะได้เสร็จเเละจัดการเรื่องนี้ไวๆ " กลับบ้านได้ " ผมปิดโน๊ตบุ๊คเเละมองคนตรงหน้าเก็บเอกสารให้เข้าที่เข้าทางเป็นระเบียบ" ค่ะ " " เหนื่อยเหรอ " ผมเห็นสีหน้าท่าทางเธอเเล้วดูเหนื่อยๆชอบกลจึบเอ่ยถาม" นิดหน่อยค่ะ หนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ อยากพักผ่อน " ไม่เหนื่อยได้ไง ตื่นเเต่ตีห้ามาเตรียมตัวเข้าสวนไปพ่นยาเเต่เช้า กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปตอนบ่ายๆเเถมอากาศก็ร้อนมากอีก ตอนนี้เหมือนต้องมาปรับตัวใหม่นิดหน่อยเพราะห่างหายจากงานสวนไปนานถึงจะทำมาเเต่เล็กเเต่น้อยก็ตามเถอะผมจึงไม่อยากเซ้าซี้เธอจึงเดินมาส่งที่ชั้นล่าง ก็เห็นคุณเเม่ท่านนอนหลับอยู่ที่โซฟากลางบ้าน จึงไม่อยากกวนให้ได้ตื่น " ตามจริงไม่ต้องลงมาส่งหนูก็ได้นะ " " ฉันไม่ได้ลงมาส่งเธอ เเค่จะลงมาเอาของหลังรถเฉยๆ " ฉันถึงกับหน้าเเตกเมื่อคนตัวใหญ่ตอบกลับมาเเบบนั้น จึงรีบเดินไปขึ้นคร่อมรถทันทีเพื่อจะขี่ออกไป เเต่ขี่ไปได้นิดนึงจึงต้องหยุดเพราะรถยางรั่ว ยังไม่พ้นรั้วบ้านเขาเลย วันนี้มันวันอะไรของฉันกันเนี่ย ....ก้าวขาขว
" ไม่....อื้อออ~ " เขาล็อคตัวฉันให้เเน่นขึ้นเเละก้มลงมาจูบปิดปากทันทีในตอนที่ยังพูดไม่จบประโยค ไม่คิดว่าเขาจะเล่นฉันคืนทันควันเเบบไม่ให้ตั้งตัวเเบบนี้ จนเผลอนั่งนิ่งให้คนเจ้าเล่ห์ได้รังเเก เเละกำคอปกเสื้อเขาเเน่นทั้งสองมือ ก่อนสมองจะขาวโพลนอื้ออึงคิดอะไรไม่ออก " อื้ออ~ / อืมม ~ จ๊วบบบ " ผมมองเธอด้วยเเววตาบ่งบอกว่าพอใจมาก ที่เธอเผลอตอบสนองรสจูบผมเเบบไม่ประสีประสาเเละหลับตา กำคอเสื้อผมเเน่นขึ้น เหมือนปลุกอารมณ์ดิบให้มันตื่นขึ้นมาหลังจากที่สงบไปนานจนไม่คิดว่าจะรู้สึกเเบบนี้กับใครอีกเเล้ว ....เเต่เวลาอยู่ใกล้เธอทีไรเป็นต้องรู้หวั่นไหวเเละตื่นตัวง่ายทุกที ผมบดจูบหนักขึ้นจนเธอเผลอเปิดปาก จึงรีบใช้ลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวตวัดลิ้นเล็กชื้นด้านในทั่วโพรงปาก ชิมความหวานจากปากเล็ก จนรู้สึกว่าเราเเลกน้ำลายกันอยู่นานสองนานนานนับนาทีจนเริ่มเลอะมุมปากของกันเเละกัน ส่วนมือผมที่กอดเอวบางไว้เเน่นก่อนหน้านี้ เริ่มลูบเเผ่นหลังบางเล่นขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะสอดเข้าไปในเสื้อยืดตัวใหญ่ของเธอเเละลูบเเผ่นหลังเนียนเเบบถนัดมือ ...ผิวเธอนุ่มเนียนละเอียดมาก ปึก!!เสียงตะขอเสื้อชั้นในของเธอหลุดออกจากกันโดยฝีมือผมเอง เ
" ขอถามอีกคำถามนึงค่ะ " " ว่ามา " ผมมองใบหน้าจิ้มลิ้มเงียบๆ เด็กอะไรดูเป็นธรรมชาติมองเพลินชะมัด " เจ้าของร้านนี้เขาเป็นถึงกำนัน มีอิทธิพลกว้างขวางในพื้นนี้ คุณไม่ห่วงความปลอดภัยของตัวคุณเเละคุณป้าเหรอคะ เขาอาจจะหาเรื่องมาทำร้ายหรือทำลายหลักฐานก็ได้ เเละพวกเขาเยอะนะ " ฉันเอ่ยถามตามที่ตัวเองสงสัย เพราะรู้จักกำนันคนนี้ดี ไม่ธรรมดาเลย " เป็นห่วง ? " " คะ... " " เป็นห่วงฉันก็บอก กลัวว่าที่สามีจะเป็นอะไรไปเเล้วเธอจะเป็นม้ายในอายุยังน้อยใช่ไหม "" หนูไปตกลงคบกับคุณตอนไหนก่อนถึงมาใช้คำนีั อย่าไปพูดเเบบนี้ให้ใครได้ยินนะ เดี๋ยวเขาจะเข้าใจผิด " " เขาเข้าใจถูกเเล้วล่ะ " " พูดกับคุณนี่เสียเวลาจริงๆ หนูเป็นห่วงคุณป้าต่างหากล่ะ " " ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ฉันเตรียมตัวรับมือเรื่องนี้ไว้เเล้ว ฉันก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันเธออาจจะไม่รู้ "" ลุงเป็นซุปเปอร์เเมนเหรอคะ " ป๊อก!!ผมดีดหน้าผากเล็กด้วยความหมันเขี้ยวเเต่ไม่เเรงนัก จนทำให้เธอทำหน้ายู่ใส่ผม เเละเอามือจับหน้าผากไว้" ฮึ่ย....ลุงมีสิทธ์อะไรมาทำร้ายหนูเนี่ย "" หึ....ไหนดูซิ " ผมจับมือเล็กออกจากหน้าผากของเธอ ก็ทำให้เห็นรอยเเดงนิดๆ ผิวเธอขาวมากเลยทำใ
หลังจากที่ผมเป่าเทียนเสร็จก็จัดการตัดเเบ่งเค้กช็อกโกแลตเเจกจ่ายทุกคนให้ครบ เพราะมีหลายปอนด์ ยิ่งเห็นเด็กๆลูกของคนงานผมยิ่งเอ็นดู เลยตัดให้เยอะเป็นพิเศษ " เค้กอร่อยไหมหนูนานะ " ป้าเเจนเอ่ยถามฉัน " อร่อยมากเลยค่ะ สั่งจากร้านไหนมาเหรอคะ หนูอยากสั่งมาทานเองบ้าง " " ร้านxxxในเมืองน่ะลูก " " ค่ะ " ฉันพยักหน้ารับเเละส่งยิ้มหวานไปให้ท่าน เเละตั้งหน้าตั้งตาทานไม่พูดไม่จากับใครอีก จนเริ่มรู้สึกเเปลกๆเพราะมีสายตาคู่นึงจ้องมองมาที่ฉันตลอด ถึงจะไม่สนใจเเต่ก็เเอบประหม่าอยู่นิดๆ คนที่จ้องฉันก็ไม่ใช่ใคร ตาลุงจอมกวนประสาทนั่นเอง" เหลืออีกครึ่งปอนด์เอาไปทานต่อที่บ้านก็ได้นะ " ผมยื่นกล่องเค้กที่มีเค้กเหลือในกล่องให้เธอ เห็นเธอกินดูเอร็ดอร่อยผมก็ดีใจ ผมไม่ค่อยชอบของหวานเเบบนี้เท่าไหร่ " ขอบคุณค่ะ " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขาตามมารยาท ของฟรีเเละอร่อยขนาดนี้ ใครจะไม่เอากันล่ะ " รู้ว่าชอบเเต่กินน้อยๆหน่อยเรา เเม่จะเลี้ยงไม่ไหวเเล้วนะ " " เเม่เลี้ยงหนูต่อไหวเเน่นอนเพราะเลี้ยงมาขนาดนี้เเล้ว เลี้ยงต่ออีกหน่อยก็ไม่สะเทือนกระเป๋าตังค์เเม่หรอกค่ะ "" เจ้าเด็กคนนี้นี่ " " พอเลยพอ...สองคนนี้นี่ " น้าฉันเอ่ยห้าม
" จูบกันก่อน เเล้วจะปล่อยไป " ตาลุงคนนี้พูดอะไรออกมาเเต่ล่ะที ทำเอาฉันตกใจเพราะเหนือความคาดหมายมาก ขอกันตรงๆเเบบไม่อายเเบบนี้เลยเหรอ หรือว่าเขาทำบ่อย ? " ก็บอกว่าจะไม่เปลืองตัว ไม่ทำอะไรเเบบนี้ทั้งนั้น ลุงพูดไม่รู้เรื่องเหรอ เดี๋ยวหนูก็เเหกปากตะโกนลั่นบ้านเลยนี่ " ฉันเท้าเอวมองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง เเต่เขาดูไม่กลัวเลยสักนิด " ร้องเลย ยิ่งดังยิ่งดี เธอถูกเเม่ฉันจับคลุมถุงชนเพราะอยากให้ฉันรับผิดชอบเธอเเน่ " ผมเท้าเอวเเบบเธอมองด้วยเเววตาสะใจที่เหนือกว่าเด็กเเสบอย่างเธอ " ปัดโถ่เว้ยยย !! " ฉันสบถออกมาอย่างคนหัวเสีย หนีเสือปะจระเข้ชัดๆไม่ว่าจะทางไหนก็มีเเต่โดนกับโดน นี่มันเวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย " ทีนี้เลือกได้ยัง " " ลุงทำ.... " " พี่ " ผมกดเสียงต่ำให้เธอเรียกว่าพี่ เรียกว่าลุงอยู่ได้ หงุดหงิดหูชะมัด " คุณทำเเบบนี้กับผู้หญิงทุกคนที่ไม่ทางสู้เลยเหรอ " ไม่ยอมเรียกตามซะด้วย ยิ่งดื้อยิ่งอยากปราบ ท้าทายดี " เธอคือคนเเรก " " หึ...อมวัดมาพูดก็ไม่เชื่อ " " เเล้วทำยังไงถึงจะเชื่อ เพราะที่ผ่านมาก็มีผู้หญิงเข้ามาหาฉันเองต
" งั้นหรอ เหมือนเคยเจอที่ร้าน... " ผมเว้นวรรคคำพูดไว้ จนทุกคนมองมาว่าผมจะพูดอะไรต่อ เริ่มสนุกเเล้วสิที่จะได้เอาคืนเด็กตรงหน้า " ร้านชาบูในห้างค่ะ ใช่ไหมคะ...เหมือนหนูเคยเห็นคุณเเว๊บๆ " " อ่อ....น่าจะใช่นะ " หัวไวจริงๆเด็กคนนี้ ได้เเต่ยกยิ้มในใจ" ลูกสาวน้าเขาเที่ยวเก่งน่ะ... " ขวัญฤทัยบอกคนตรงหน้า " ครับ " " หนูพึ่งเรียนจบมาใช่ไหมลูก ป้าได้ข่าวว่าได้เกียรตินิยมอันดับ 1 มาด้วยนิ " เเจนเอ่ยถามคนตรงหน้า" ใช่ค่ะ " โคตรภูมิใจเลยมีคนทักเเบบนี้ ฉันเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 มาเลยนะ เอาให้เเม่ได้สำเร็จ ถึงจะเที่ยวเก่งเเค่ไหนเเต่ไม่เคยทิ้งเรื่องการเรียนเลยสักนิด " เก่งมากเลยคนสวย สนใจมาช่วยงานพี่เขาหน่อยไหม พี่เขากำลังหาคนทำงานเรื่องเกี่ยวกับบัญชีอยู่พอดีเลย " " เอ่อ.... " " เรียนจบเกี่ยวกับการเงินมาก็ใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์หน่อยสิลูก เราก็ว่างๆอยู่นะ การเงินที่เราเรียนมาก็คล้ายๆกับบัญชีนั่นเเหล่ะ " น้ารินเอ่ยเสริม เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลย" เเต่หนูต้องช่วยงานน้ากับเเม่ คงไม่ว่างค่ะ " " ทำไมจะไม่ว่างล่ะ เดี๋ยวคนงานก็กลับมาทำงานเเล้ว อยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรสักเท่าไหร่ ช่วยงานพี่
" คิดถึงคุณเเม่คนสวยที่สุดเลย... " ลงจากรถมาได้ก็รีบวิ่งปรี่เข้าไปกอดคนเป็นเเม่ด้วยความคิดถึงทันที เพราะไม่ได้เจอหน้ากันมานานถึงสามเดือนเเล้ว ส่วนพ่อฉันท่านเสียไปเป็นสิบปีเเล้วล่ะ เเต่พวกเราสองคนเเม่ลูกก็ยังบินไปหาปู่กับย่าที่ญี่ปุ่นอยู่นะ เเต่ไปเเค่ปีล่ะครั้งเท่านั้นเอง ส่วนพวกท่านก็นานๆทีจะบินมาหาเหมือนกัน " เเม่ก็คิดถึงเด็กดื้อเหมือนกัน ทีนี้ก็ได้กลับมาอยู่กับเเม่ยาวๆเเล้วสินะ " ขวัญฤทัย ลูบหัวทุยเล็กลูกสาวด้วยความรักความเอ็นดู ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราสองคนเเม่ลูกเเทบไม่เคยห่างกันเลย เเต่ที่ต้องห่างกันนานถึงสี่ปีเพราะลูกต้องไปเรียนมหาลัยไกลบ้านเพราะสอบชิงทุนได้ไกล เเต่ขวัญฤทัยก็เข้าใจว่านี่คือความชอบของลูกเเละลูกก็โตเป็นสาวเเล้วด้วยคงอยากเที่ยวอยากใช้ชีวิตด้วยตัวเองอยากอยู่ห่างสายตาคนเป็นเเม่บ้าง เวลาคิดถึงมากๆเเละพอมีเวลาว่างก็ไปหาเอา " ค่ะ " ฉันยิ้มให้คนเป็นเเม่จนตาหยี เเอบใจหายเหมือนกันนะที่ต้องออกจากหอพัก เวลาช่างผ่านไปไวซะเหลือเกิน หลังจากนี้ก็กลับมาอยู่บ้านยาวๆคงไม่ได้ไปไหนเเล้วล่ะ เพราะเเม่อยู่บ้านกับน้ารินเเค่สองคนเท่านั้น น้ารินคือน้องสาวของเเม่ซึ่งยังไม่มีครอบครัวเเละดูท่า
" โอ้ยยย...!! " ในขณะที่กำลังเคลิบเคลิ้มจูบตอบเขาอย่างไม่มีใครยอมใครในตอนเเรก เเต่ก็ต้องตกใจสะดุ้งอย่างเเรง เมื่อเขากัดริมฝีปากฉันจนเริ่มรู้สึกเจ็บนิดๆเหมือนต้องการสั่งสอน จนฉันเริ่มได้สติว่าตัวเองไม่ควรเคลิ้มตามเขาให้เขาได้รังเเกตัวเองเเบบนี้ ...ต้องยอมรับเลยว่าเขาจูบเก่งมากจนเริ่มรู้สึกคล้อยตามปล่อยให้อารมณ์เป็นไปตามธรรมชาติเเบบไม่รู้ตัว เขาจูบนานนับนาทีเหมือนกันจนฉันเริ่มรู้สึกหอบนิดๆเเบบหายใจไม่ทันเมื่อเขาถอนจูบออก น่าอายชะมัด " มากัดปากหนูทำไม " " สั่งสอนเด็กเเสบอย่างเธอ " ผมมองริมฝีปากบางที่ตอนนี้เริ่มบวมเจ่อขึ้นนิดๆเเละมีน้ำลายไหลเลอะมุมปากของเธอ ต้องยอมรับเลยว่า ปากเธอหวานมากจนเริ่มปลุกอารมณ์ดิบในร่างกายให้ร้อนขึ้นเรื่อยๆจนอยากจะทำมากกว่านี้ ที่ผ่านมามัวเเต่ทำงานเเบบบ้างานจนไม่ได้สนใจสาวคนไหน ถึงจะมีเข้ามาเเต่ก็รู้สึกเฉยๆไม่ได้สนใจอะไร ตอนวัยรุ่นก็มีเเฟนเก่ากับเขานะเเต่ก็เลิกราไปนานมากเเล้วจนตอนนี้เธอมีครอบครัวไปเเล้วล่ะ " พอใจยัง...ถ้าพอใจเเล้วก็ปล่อย " " ไม่ปล่อย " " อะไรของลุงอีกเนี่ย ลุงนะที่เป็นคนได้กำไรจากหนู " ฉันมองคนตรงหน้าด้วยเเววตาเริ่มขุ่นเคืองปนโมโหนิดๆ เเล้
@คลับหรูใจกลางเมือง" เเค่นี้ก่อนนะเเก ตำรวจจะมาถึงตัวเเล้ว " ฉันรีบวางสายเพื่อนสนิทที่มาเที่ยวคลับด้วยกัน สาเหตุที่ต้องรีบหนีเเบบนี้เพราะทำบัตรประชาชนหาย ตอนเข้ามาก็ให้การ์ดเขาตรวจอยู่ดีๆเเท้ๆ เเต่ดันไปหายตอนไหนไม่รู้คิดว่าน่าจะเป็นตอนล้วงกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอนเข้าห้องน้ำจึงรีบกลับมาหา เเต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ไม่รู้ใครเก็บได้ไป ถ้าเอาข้อมูลฉันไปทำอะไรไม่ดีคือเเย่เเน่ๆ เเต่ตอนนี้ต้องรีบหาที่หลบตำรวจก่อน ถ้าจับไปโรงพักฉันเเย่เเน่ๆถ้าให้เเม่มาประกันตัว คงโดนบ่นหูดับไปสามวัน ถึงจะอายุเกินเเล้ว เเต่เเม่ไม่อยากให้ฉันมาเที่ยวที่เเบบนี้เท่าไหร่หรอก " เจอทางออกเเล้วกู... " รีบวิ่งขึ้นไปชั้นที่สองของร้านเพราะคิดว่าน่าจะปลอดภัย เมื่อหันหลังกลับไปมองก็เห็นตำรวจสองนายกำลังขึ้นมาชั้นบน จึงรีบเปิดประตูเข้าไปในห้องห้องหนึ่งทันที โดยที่ไม่รู้คือห้องอะไร ห้องใคร เพราะเห็นว่ามันเปิดได้ " เอ่อออ.... " เห็นผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างสูงใหญ่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟาคนเดียว เขาเป็นคนผิวดำเเดง น่าจะกร้านเเดด เเละดูมีอายุกว่าฉัน เเต่หล่อคมเข้มไทยเเท้เเละเท่ห์มาดเเมนมาก มีหนวดเครานิดๆมองหน้าฉันด้วยคว...
Commentaires