ตอนที่ 2 เกือบไม่เนียน

" โอ้ยยย...!! " ในขณะที่กำลังเคลิบเคลิ้มจูบตอบเขาอย่างไม่มีใครยอมใครในตอนเเรก เเต่ก็ต้องตกใจสะดุ้งอย่างเเรง เมื่อเขากัดริมฝีปากฉันจนเริ่มรู้สึกเจ็บนิดๆเหมือนต้องการสั่งสอน จนฉันเริ่มได้สติว่าตัวเองไม่ควรเคลิ้มตามเขาให้เขาได้รังเเกตัวเองเเบบนี้

...ต้องยอมรับเลยว่าเขาจูบเก่งมากจนเริ่มรู้สึกคล้อยตามปล่อยให้อารมณ์เป็นไปตามธรรมชาติเเบบไม่รู้ตัว เขาจูบนานนับนาทีเหมือนกันจนฉันเริ่มรู้สึกหอบนิดๆเเบบหายใจไม่ทันเมื่อเขาถอนจูบออก น่าอายชะมัด

" มากัดปากหนูทำไม "

" สั่งสอนเด็กเเสบอย่างเธอ " ผมมองริมฝีปากบางที่ตอนนี้เริ่มบวมเจ่อขึ้นนิดๆเเละมีน้ำลายไหลเลอะมุมปากของเธอ ต้องยอมรับเลยว่า ปากเธอหวานมากจนเริ่มปลุกอารมณ์ดิบในร่างกายให้ร้อนขึ้นเรื่อยๆจนอยากจะทำมากกว่านี้ ที่ผ่านมามัวเเต่ทำงานเเบบบ้างานจนไม่ได้สนใจสาวคนไหน ถึงจะมีเข้ามาเเต่ก็รู้สึกเฉยๆไม่ได้สนใจอะไร ตอนวัยรุ่นก็มีเเฟนเก่ากับเขานะเเต่ก็เลิกราไปนานมากเเล้วจนตอนนี้เธอมีครอบครัวไปเเล้วล่ะ

" พอใจยัง...ถ้าพอใจเเล้วก็ปล่อย "

" ไม่ปล่อย "

" อะไรของลุงอีกเนี่ย ลุงนะที่เป็นคนได้กำไรจากหนู " ฉันมองคนตรงหน้าด้วยเเววตาเริ่มขุ่นเคืองปนโมโหนิดๆ เเล้วทำไมฉันต้องมาพูดจาดีๆใช้คำว่าหนูกับคนเเบบนี้ด้วยเนี่ย

" เธอต้องรับผิดชอบอีกหนึ่งอย่างก่อนไป "

" อะไร ? " ฉันมองตามสายตาเขาที่ก้มต่ำไปยังกลางกายส่วนที่ฉันนั่งทับอยู่ จนทำเอาฉันตาเบิกโพลงเท่าไข่ห่านอีกรอบ ก็ว่าอยู่ว่าอะไรดุนดันที่ก้นเเต่ก็ไม่ได้สนใจ

" .... "

" ทีนี้รู้หรือยังว่าฉันต้องการอะไร "

" หนูไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้นเเละไม่ให้ทำด้วย ก่อนหน้านั้นก็ชดใช้ด้วยจูบเเล้วไงถือว่ามากพอเเล้ว ถ้าอยากมากก็ไปซื้อกินนู้น ไม่งั้นหนูจะไปเเจ้งตำรวจว่าลุงจะทำอนาจารเเละจะข่มขืนหนู โดนหนักเเน่ " ฉันพูดเชิงขู่เพื่อเอาตัวรอด เเต่สายตาคนตรงหน้ากลับดูไม่เกรงกลัวกับคำขู่ฉันด้วยซ้ำ กลับยกยิ้มมุมปากดูชอบใจ

" เธออายุไม่ถึงยี่สิบ ? "

" ใช่ " ยี่สิบบวกอีกสองปี อันนี้พูดต่อในใจ ตอนนี้ต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน

" รู้ว่าไม่ถึงทำไมถึงกล้ามาเที่ยวในที่ที่อันตรายขนาดนี้ ไม่กลัวรึไง ถ้าพ่อเเม่เธอรู้เข้าเขาคงจะเสียใจน่าดู " ผมเอ่ยเสียงเข้มเชิงดุเพื่อตักเตือนคนตรงหน้า

" .... "

" จับไปส่งตำรวจดีกว่ามั้ง " ผมเห็นเธอก้มหน้างุดเเละนิ่งเงียบ คงจะเริ่มรู้สึกกลัวเเละคิดได้

" อย่านะคะ หนูขอร้องเเหล่ะ อย่าจับหนูส่งตำรวจเลยให้หนูทำอะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่เรื่องอย่างว่า " ฉันยกมือไหว้ขอร้องเขาด้วยเเววตาอ้อนวอนเพื่อหวังให้เขาเห็นใจ เเต่เขากลับนิ่งเงียบจนฉันเริ่มใจเสีย

" ถ้าไม่อยากให้ฉันจับเธอส่งตำรวจ เธอต้องช่วยฉันหนึ่งอย่าง เเล้วหลังจากนี้ก็เเยกกัน "

" อะไรคะ " ฉันยิ้มนิดๆเริ่มมีความหวังที่จะรอด

" ใช้มือเธอช่วยให้ลูกชายฉันสงบหน่อย " พูดเเบบนี้รู้เลยว่าเขาหมายถึงอะไร ฉันไม่ได้ใสซื่อขนาดนั้นนะ

" ปะ...เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ไหมคะ "

" ไม่ได้ เลือกเอาจะให้ฉันจับเธอไปส่งตำรวจหรือว่าจะช่วยฉันดีๆ "

" ถ้าเเฟนคุณรู้เข้าไม่ดีเเน่ๆ " ทีก่อนนั้นยังเรียกเขาว่าลุงอยู่เลย เด็กคนนี้ฉลาดเอาตัวรอดนะ

" ฉันไม่มีเเฟน เเละอีกอย่างเธอพึ่งจะมาคิดได้เหรอว่าไม่ควรทำเเบบนี้ตั้งเเต่เเรก ถ้าฉันมีเเฟนเเล้วเเฟนฉันมาเห็นเข้าเขาจะเข้าใจผิดเเละรู้สึกเสียใจขนาดไหนเด็กน้อย "

" ขอโทษค่ะ ก็ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกนี่นา " เอ่ยขอโทษเขาด้วยน้ำเสียงเเผ่วเบาอย่างคนรู้สึกผิด

" ยังจะมาเถียงอีก " ผมดีดหน้าผากมนเธอไปไม่เเรงนักหนึ่งทีด้วยความหมันเขี้ยว

" เจ็บนะ... "

" เลือกได้ยัง " ตามจริงผมจะปล่อยเธอไปเฉยๆเลยก็ได้เพราะสงสารเด็กตาดำๆ เเละช่วยตัวเองเอาเหมือนทุกที เเต่เด็กตรงหน้าทำเอาผมตื่นตัวได้ง่ายๆอย่างที่ผมไม่เคยเป็นมาก่อน ถึงจะมีผู้หญิงสาวสวยหุ่นดีมายั่วขนาดไหนเเต่ก็เฉยๆอาจจะเพราะไม่ถูกใจ เเต่เด็กเเสบตรงหน้าเขานั้นดูน่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว จนนึกอยากเเกล้ง เเต่อีกใจก็อยากมากเหมือนกัน

" เลือกได้เเล้วค่ะ หนูเลือกที่จะช่วยคุณ เเต่คุณต้องหลับตาก่อนนะ "

" อืม.... " ผมยอมหลับตาลงอย่างว่าง่ายเเละลุ้นกับการกระทำของเธอ เเต่ได้ยินเสียงเปิดประตูดังเเกร๊กทำเอาผมรีบลืมตาตื่นขึ้นมามองทางประตู ก็เห็นเด็กเเสบทำหน้าดื้ออยู่หน้าประตู

" ตาลุงบ้ากาม ช่วยตัวเองไปเถอะ...เเบร่ๆ ~ " ฉันพูดจบก็รีบปิดประตูเเละวิ่งลงมาชั้นล่างเเบบไม่คิดชีวิตเลยทีเดียว กลัวเขาจะตามมาทัน

" ยัยเด็กเเสบบ " ผมได้เเต่คาดโทษเธอเอาไว้ เเละหงุดหงิดที่เจอเด็กมันเล่นเข้าให้เเล้ว เเละมองเจ้าลูกชายที่นูนเป้ากางเกงขึ้นมาจนเริ่มปวดหนึบจนอยากจะระบาย ต้องได้พึ่งนิ้วเเม่มือทั้งห้าอีกเเล้วสินะ

ลงมาชั้นล่างก็เห็นตำรวจยังคงตรวจอยู่ ก็รีบเดินไปหาเพื่อนสนิททั้งสองทันที เพราะตรวจใกล้จะถึงโต๊ะพวกเราเเล้ว ยอมโดนจับดีกว่ายอมทำอะไรเเบบนั้น เเค่เสียจูบเเรกกับคนที่ไม่รู้จักก็มากพอเเล้ว อย่าได้เจอกันอีกเลย สาธุๆ~

" มีคนเก็บได้เเละให้ดีเจประกาศหาเจ้าของ ฉันเลยไปเอาให้ " ฉันรีบสวมกอดเพื่อนทั้งสองคนทันทีด้วยความดีใจ ส้มโอ กับ มิกซ์ ก็กอดตอบ นึกว่าจะได้ไปโรงพักซะเเล้ว ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่ รอดตัวเเล้วฉัน จนยิ้มดีใจเเบบไม่หุบจนเเก้มจะเเตก

" เเกไปหลบอยู่ที่ไหนมา " ส้มโอเอ่ยถาม

" เเล้วทำไมถึงกล้าออกมา โทรไปทำไมไม่รับ สาย ฉันเป็นห่วงเเกมากเลยนะยัยนานะ " มิกซ์บ่นร่ายยาวใส่

" ไปหลบอยู่ชั้นบนมา ที่ไม่ได้รับเพราะกำลังจะลงมาเอาบัตรเพราะได้ยินดีเจเขาประกาศพอดี " ฉันพยายามพูดออกมาโดยไม่ให้มีพิรุธที่สุดเพราะกลัวเพื่อนทั้งสองจับได้เเละคาดคั้นเอาคำตอบ 

" ยังโชคดีนะที่มีคนเก็บได้เเละเอามาคืน ถ้าเอาไปใช้ในทางที่ไม่ดีเเกเเย่เเน่ๆถึงจะให้เเจ้งตำรวจไปเเล้วก็เถอะ "

" ขอบคุณนะที่ไปเอามาให้ " ฉันเอ่ยขอบคุณเพื่อนจากใจจริง

" ไม่เป็นไร พวกฉันก็เครียดไม่เเพ้เเกเหมือนกันถ้าโดนตำรวจจับไป "

" ว่าเเต่ปากเเกไปโดนอะไรมา ทำไมมันเจ่อบวมเเบบนั้น " เอาเเล้วไงเพื่อนตัวดีมันเริ่มจับผิดเเล้วไง อย่าทำตัวมีพิรุธอะไรนะนานะ

" อ๋อ...โดนยุงกัดน่ะตอนไปหลบ จนฉันเผลอถูปากเเรงๆเพราะคัน เลยบวมเเบบนี้ "

" นึกว่าไปจูบกับใครมา เดี๋ยวก็คงยุบทนคันไปก่อนนะ "

" อื้ม.... " ฟู่วววว ถอนหายใจเบาๆด้วยความโล่งอกที่เพื่อนไม่ซักไซร้อะไรต่อ ไม่งั้นโดนจับคาดคั้นเอาคำตอบเเน่

...ยิ่งถ้ามีพิรุธ พวกนี้มันไล่บี้ไม่ปล่อยไว้เเน่

.......................

เจอเด็กมันเล่นเข้าให้เเล้วล่ะลุง น่าสงสารเเต่ขอขำก่อน 😆🤣

ฝากกดไลค์ กดติดตาม เเละคอมเม้นท์เพื่อเปิดการมองเห็นนิยายของไรท์ เพิ่มเข้าชั้นกันเยอะๆนะคะ ขอบคุณค่ะ 🙏❤️🤍