LOGINShare
Chapter 9
Last Updated:
2022-05-25 11:27:52"Anong kabaliwan ito?"
Ngayon medyo kalmado na ako pero naguguluhan parin.
"Nababaliw na nga siguro ako," sagot naman niya bago sumandal at itinuon ang tingin sa labas.
I can sense something different from him. Hindi siya ang typical na suplado at masungit na Ruan. Seryoso lang siyang nakatingin sa labas ng sasakyan. Hindi kumikibo at parang may malalim na iniisip.
Pero ba't ganito? Parang lumulundag ang puso ko sa saya habang tahimik na tinitingnan lang siya.
"Let's run away somewhere."
Hinarap niya ako at tiningnan ako sa mata. I was quite taken aback.
"Ha? Anong sabi mo?! Run away? Kasama pa ako? Nababaliw ka ba talaga?"
Hindi ako mapakaling itanong sa kanya kung totoo ba talaga ang sinasabi niya.
"I'm starting to..." He said after taking a deep breath.
Hindi siya kumibo. He's just staring at me with a wondering look. Naiilang tuloy akong tingnan siya na ganito ang ayos namin.
"You looked like a monkey right now. Your hair is a mess."
Tinulak niya ako palayo sa kanya.
"Aba, akala mo kung sinong gwapo! Tssss.."
Inirapan ko siya pero bigla na lang niyang nilapit ang sarili sa akin. Ang lapit namin sa isa't isa na naamoy ko na ang pabango niya. Ang bango pa ng buhok niya.
Hhmn....nakakainlove.
"Ayusin mo ang seatbelt mo para makaalis na tayo," utos niya.
Inabot niya sa akin ang seatbelt. Natauhan naman ako at agad na sinuot ang seatbelt.
Tahimik lang kaming dalawa sa byahe. Wala na yata siyang balak kausapin ako habang nasa byahe kami kasi nasa daan lang talaga ang tingin niya.
Kung ganyan siya edi hindi ko na rin siya kakausapin!
"Bumaba ka na."
Muli lang siyang nagsalita nang huminto kami sa isang bahay. Parang walang tao ang bahay kasi kahit na gabi na ay wala parin itong ilaw sa loob.
"Bakit tayo pumunta rito? Wala naman yatang tao rito e," tanong ko sa kanya nang makababa ng sasakyan.
"That's why we came here," kampanteng sagot niya habang sinusubukang i-unlock ang pintuan.
"Teka! Anong binabalak mo?!"
Biglaang napayakap ako sa sarili.
"Stop imagining things. We are here because there's some problem at home. Dito muna tayo magsta-stay habang hindi pa naayos ang problema sa bahay," paliwanag niya matapos buksan ang pintuan ng bahay.
"Let there be light." He said and then there's light.
Umilaw ang buong loob ng bahay.
"Wow! Parang magic lang."
Nagpapalakpak ako sa pagkamangha habang papasok ng bahay.
"You're indeed a monkey."
Lumingon pa siya sa akin kaya napahinto ako sa pagpalakpak.
"Sinong unggoy?!" Tinaasan ko siya ng kilay pero nawala rin nang tumunog ang tiyan ko.
Gutom na pala ako. Ginabi na kasi kami sa byahe.
"Magluluto muna ako para makakain na tayo. Matatagalan pa kung magpadeliver pa tayo dito," wika niya bago ako iniwan sa sala.
Marunong din pala siyang magluto. Ano pa bang hindi ko alam sa kanya?
Masungit. Arogante. Mapanglait. Gwapo. Ano pa ba?
Umupo ako sa malapad na couch at nakita ko ang isang litrato ni Ruan sa dingding. Parang isang poster siyang nakadikit sa dingding. Gwapo pa rin siya kahit hindi nakangiti.
I suddenly felt my heart racing. Halos naririnig ko na ang pagtibok nito kaya napahawak ako sa dibdib.
Ikaw! Bakit ba ang lakas ng tibok ng puso ko sa'yo?!
"I will sue you. I will sue you, Zooey Ruan Guevarra!" Tinuro-turo ko ang litrato niya. Siya ang may kakagawan nito. "You stole something important from me. You stole my heart!"
Para akong baliw na pinagsasabihan ang litrato ni Ruan sa dingding.
"Then I have no choice." I heard his voice. Bigla akong kinabahan.
Narinig niya yata ang kabaliwan ko kanina.Hindi ko magawang lingunin siya.
"I will make you regret suing me." I heard a chuckle.
Natawa ba siya sa sinabi niya? O sa sinabi kong kabaliwan?
Isang beses ko pa lang siyang nakitang ngumiti. Ngayon ang pangalawang pagkakataon na tumawa siya pero ayaw ko siyang lingunin. Nahihiya na ako sa pinagsasabi ko kanina.
Mayamaya ay narinig ko ang ingay ng paglalagay ng pinggan sa mesa na lalong nagpagutom sa akin kaya lumingon ako sa banda ng mesa.
At nakita ko siyang lumalamon ng sandwich.
"Nasan na ba 'yong niluto mo? Bakit sandwich lang nandito?"
Lumapit ako sa mesa at kumuha rin ng sandwich.
"We have nothing here. Sandwich lang magagawa ng laman ng ref," sabi niya habang kinakagat ang sandwich.
"Okay na 'to. Bukas na lang tayo kakain ng kanin."
Umupo na rin ako sa upuan sa tapat niya.
"Heto!" May hinagis siyang susi sa akin.
"Para saan 'to?"
"Susi ng kwarto mo. 'Yong sa kaliwa ang kwarto."
Tinuro niya ang kwarto sa akin.
"Aalis muna ako. Babalik ako mamayang 10 pm. Huwag mo na akong hintayin."
"Oo naman. Ba't naman kita hihintayin?" Taas-kilay na tanong ko sa kanya.
Dinala niya pa ako dito tapos iiwan niya lang pala.
"You regret suing me, now?" Tumayo siya sa kinauupuan at naging seryoso.
Sino ba naman kasing nagsabi sa kanya na patulan ang kabaliwan ko?
"Umalis ka na kung aalis ka. Baka malate ka pa sa lakad mo!"
Pagkatapos ko iyon sa sabihin ay tumakbo agad ako sa kwarto. Mabilis kong binuksan ang kwarto at pumasok.
Baliw na ba ako? Kung anu-ano na lang lumalabas sa bibig ko dahil sa lalaking 'yon!
Tok-tok-tok!
May kumatok sa pinto.
"Tawagan mo ako pag may problema rito. At huwag kang magpapasok ng kahit sino."
"Opo," tipid na sagot ko nang hindi binubuksan ang pinto.
Naiilang na ako sa kanya. Hindi ko muna siya haharapin.
Pero paano ko siya tatawagan kung wala akong number niya?
Tumakbo ako palabas ng kwarto para habulin siya. Pero wala na siya kaya bumalik na lang ako. Nang nasa harap na ako ng pintuan ng kwarto ay may nakita akong nakadikit na papel.
09956175***
--Z.R.GuevarraHabang tinitingnan ko ang papel ay may napansin akong nakasulat sa pintuan. Hindi na ito malinaw pero mababasa pa naman.
Zooey! Ruan! Guevarra!
Let's see each other again and get married!
Debbie! Kim! Hermosa!
Parang ang tagal na nitong sinulat dahil halos nabubura na nga siya.
Related chapters
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 10
Nagising ako nang may narinig na ingay sa labas ng kwarto. Parang may kung anong nahulog kaya lumabas na ako.Inaantok akong lumabas. Kinukusot ko pa nga ang mata ko para tuluyan na akong magising."Hurry up. May klase pa tayo."Nakita kong nakasuot ng apron si Ruan. Nagluluto ba siya?"Bilis. Baka iwan pa kita.""O-o heto na!"Tumakbo ako para mag-ayos ng sarili bago pumunta sa mesa.Pero bago pa ako makaupo ay sinilip ko muna kung totoong si Ruan ba talaga ang nagluto. Kung ganoon nga e ito ang kauna-unahang pagkakataon na pinagluto ako ni Ruan. At kami lang talaga nandito sa bahay.Parang newly wed lang? Ano ba ba't kinikilig ako?!Dahan-dahan akong naglakad papuntang kusina nang napahinto ako."Mom, don't worry I will. Ako ang bahala sa kanya. And I will marry Debbie. So you don't have to worry."Teka, tama ba narinig ko? Saka iyong Debbie ba na sinasabi ni Ruan na papakasalan niya ay..."Kanina ka pa dyan?"Napaangat ako ng tingin. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko."A-ano k
Last Updated : 2022-05-25Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 11
"That is not the right thing to do!" Ruan shouted at me behind the door.Teka lang, naririnig niya ba ang iniisip ko ngayon? Anong hindi tama? Yung pigilan ko ang puso ko na gustuhin siya? Aist, ginugulo niya talaga ako! Bakit ba ang lakas ng tama ko? Nababaliw na ba ako? Puso ko pahinga ka muna dyan ha, huwag kang tatakbo nang mabilis, maglakad ka lang pag nasa harapan mo ang crush mo. Bumangon ako at pumunta sa pintuan para buksan si Ruan. Huminga ako nang malalim at binukasan ang pinto. "Akala ko masisira pa ang pintuang 'yan." Ruan stared at me with his deep and dark chinito eyes. Nasa harap ko siya at nakataas na naman ang kilay. Akala niya bang hindi ko siya tatarayan dahil crush ko siya, este crush siya ng puso ko. Mali siya! "A-anong hindi tama?" Humalukipkip ako. Tinaasan ko rin siya ng kilay. Siya lang ba ang marunong? Hindi ako papatalo sa kanya. "Ano bang sinasabi mo? Kumain na tayo. Nalipasan ka na yata." Napakamot siya sa ulo niya bago niya ako hilahin papunta sa
Last Updated : 2022-06-24Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 12
"Attention everyone! You have to start making your tents now so we can proceed to our other activities today," malakas na utos ng head director gamit ang megaphone mula sa toktok ng isang building habang nasa baba ang lahat. Nasa loob kami ng isang malawak na kagubatan ngayon. Kanya-kanya nang nagsilapitan sa kanilang mga kagrupo ang mga tao. Ako na lang ang natitirang nakatayo. Hinanap ko ngayon si Khian. Baka may masalihan akong kilala niya. Wala naman kasi akong kaibigan sa classroom na babae. Outcast ako madalas sa room. Hiniwalay ang camp ng mga babae at lalaki. Nasa mababang parte kami habang nasa taas ang mga lalaki. Umakyat pa ako para lang mahanap siya. Medyo naka porma na ang mga tent nila rito. Nagtatawanan lang ang ilan sa kanila habang ang iba naglalaro sa mga cellphone nila. Lahat ay nagkukulitan. "Kaninong girlfriend ba 'to?" sigaw ng isa sa mga nakapansin sa akin sa kampo nila. Bigla namang nahiyawan ang iba kaya tinamaan ako ng hiya. Bakit naman kasi ako sumali
Last Updated : 2022-06-30Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 13
"It's nice to finally meet you, Twinkle," masaya akong binati ng isang magandang babae na sa tingin ko ay kasing edad ko lang.Akala ko ang lolo ko ang makikita ko ngayon kaya hindi ko mapigilang mabigla sa kung sino man itong nagpakilala sa akin."She's Debbie," sambit ni Ruan nang napansing hindi ako kumibo sa babae."Zooey and I used to play when we are young. He's...""Bakit mo pala ako gustong makausap? May kailangan ka ba sa akin?" putol ko sa babae.Kung hindi ako nagkakamali, siya ang Debbie na nakasulat ang pangalan sa pintuan na nakita ko sa isang bahay nila Ruan.Todo ngiti pa siya habang inaalala ang mga moments nila. Akala niya siguro gusto kong pakinggan ang mga maliligayang araw niya, sorry pero hindi ako mahilig manghalungkat ng nakaraan ng iba.At sino ba siya? Anong kinalaman ko sa kanya?"Ako ang pinadala ni lolo para kamustahin ka. May inaasikaso pa kasi siya kaya next month pa siya makakabalik sa bansa." She smiled again."Lolo?" Confused ako. Akala ko ba wala ako
Last Updated : 2022-07-06Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 14
"Bravo!"Matapos kong pagbabarilin ang mga babae ay lumapit sa akin si Tristan at todo palakpak. Manghang-mangha siya sa ginawa. "Ang bakla niyo kasi. Akala ko ba gusto niyo manalo." Taas-noo ko siyang sinabihan."Si Isaac ang bakla, akala ko mamatay na ako kanina," depensa ni Tristan na ngayon ay nasa tabi ko na."Bumalik na nga kayo sa pwesto niyo. Ang dami pa nating kalaban. Huwag muna tayo magsaya. Hindi pa tapos ang laban," malakas na sigaw sa amin ng dakilang playboy na si Isaac.Ayaw niya pang tanggapin na nabakla siya kanina. Muli kaming bumalik sa second floor at nag-abang doon. Medyo tahimik na sa ngayon. Wala na ang malakas na putukan. Siguro ay naghahanda pa ang mga kalaban sa pag-atake nila. Dapat ay hindi kami makampante."Sugurin niyo ang mga Guevarra!" Ilang sandali lang ay narinig namin ang utos ng isang lalaki sa kanyang mga kasamahan. Unti-unti nang lumalapit sa amin ang grupo ng mga lalaki at nagsimula nang magpaputok. Ngunit ilang sandali lang ay may nagpaputo
Last Updated : 2022-07-07Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 15
"You need to go abroad, Twinkle. Kailangan mong umalis sa bansa. You can finish your study abroad and you will be with your grandfather," Ruan's mother explained.The Guevarra's, Ruan's parents have talked to me. They already arranged my flight and all I need to do is follow them."Bakit po agad-agad? Nasa ospital pa si Debbie. Kailangan pa niyang magpagaling bago kami bumiyahe. Unang nasabi sa akin na si Debbie ang sasama sa akin pero ngayong naaksidente siya, hindi ko na alam kung ano talaga ang plano nila sa pag-alis ko sa bansa.I was really confused right now. Bakit parang gusto nila akong umalis agad?Ruan's mother, grabbed my hands and carefully massaged it. "No, hija. You will go alone. May maghahatid sayo sa airport at may susundo rin sa'yo pagdating mo doon. Debbie will stay here until she recovers. She needs to be taken care of, and we can do that for her here. "Your grandfather is waiting for you, he wants to see you safe. We will make sure you are safe." Mr. Guevarra ad
Last Updated : 2022-07-09Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 16
"Bye bye!"After everything we did, Yvonne and I went to our favorite place to eat our favorite cake.I ordered my favorite red velvet cake while Yvonne choose her fave ube cake."I'll never get tired of their cakes here. And aside from their cakes, the place looks romantic."Nagsimula na naman si Yvonne sa mga pantasya niya. She always said that she wants her love story to be fairytale-like."Keep dreaming," wika ko habang nililibot ang tingin sa paligid.There are pictures hanged around the place. They said that those pictures are taken during their opening month. And cute flower pots are placed in the center of each tables. There are written messages placed on them too.I was busy looking around when someone in a wheelchair came in. It was Debbie. She was smiling while Ruan is at her back pushing her.Napatayo ako. And they saw me."Twinkle! Andito ka pala. Kakarating lang namin ni Ruan." Debbie happily said. "We planned to surprise you but I guess we failed." Nilingon niya si Ruan
Last Updated : 2022-07-16Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 17
'These stars always reminded me of you.'Ruan's words last night bugged me whole night. I was not able to sleep well. But I need to get up early. I'll have to make preparations for tonight's party.Pumunta ako sa kusina habang naglalakad na parang zombie para magkape. Naubutan ko si Alfred na nagkakape na."Can you make coffee for me?" Antok na sabi ko sa kanya. Umupo ako sa harap niya at pinatong ang ulo sa mesa."May gagamba." He suddenly said and it made me jump and shake so hard.Ayaw na ayaw kong makakita ng gagamba. Lalo na naiimagine ko na kumakapit ito sa katawan ko."Asan?!" Todo talon ako at waksi sa mga braso ko."Oh ayan. Gising ka na. Kailangan mo pa ba ng kape?"Nahinto ako sa kakatalon nang makitang nakangisi si Alfred."Gising na nga ang kaluluwa ko. Salamat sa'yo!" Pagalit na sabi ko bago umupo ulit. "Gusto ko parin ng kape."Hiniyaan ko siyang gawan ako ng kape. Hindi naman ako palautos sa mga katulong dito. Pag si Alfred okay lang kasi tinuturing ko na rin siyang ka
Last Updated : 2022-07-16
Latest chapter
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 34
"Nakita ko nga pala ito sa bukana. Sa iyo ba ito, Twinkleann?" Nakita kong hawak ni Erwan ang red shoulder bag ko na ninakaw sa akin."Hinabol ko ang batang naghablot ng bag ko kaya napunta ako doon sa lugar na nawalan ako ng malay. Mukhang akin nga ito," sabi ko nang tingnan ang laman nito.Nasa loob pa rin naman ang lamang mga ID ko. Buti at ang pera lang ang kinuha."Pasensya tiningnan ko ang laman ng bag para makita kung may impormasyon ng may-ari at nakita ko ang ID mo. May nakita rin akong litrato ng isang batang lalaki, kapatid mo ba siya?" Usisa ni Erwan sa akin nang buksan ko ang wallet ko."Ah, ito ba?" Pinakita ko sa kanila ang litrato na nasa loob ng wallet ko. "Baby pic ito ni Ruan, tinago ko nang makita ko ito. Ang cute niya kasi," nahihiya kong amin sa kanila."Kuya Erick, ganito rin ba mukha ko ng bata pa ako? Hindi ko na maalala eh," napakamot sa ulo niya si Erwan habang nagtatanong sa kuya niya."Siguro kong mas maputi ka lang. Pero batang yagit ka lang noon eh kaya m
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 33
"Pasenya na, wala. Isang taga-bundok lang ako kaya hindi ko na kailangan ng mga ganyang teknolohiya para mabuhay," mapait na wika ng lalaki sa akin habang nakatalikod pa rin at iniilawan ang mga lamparang nakasabit."Kung ganoon ay wala na akong ibang magagawa. Hihintayin ko na lang dumating ang araw bukas. May kasama ka ba rito? Narinig ko kasing may kausap ka kanina?"I was wondering if he lived with someone else. Sigurado akong may narinig akong kausap niya kanina. Puro boses ng lalaki iyon."Oo pero, bumaba na siya. Pumasok na sa trabaho. Kung nagugutom ka ay pagtiisan mo na lamg muna ang hinanda kong lugaw. Bukas babalik si Erwan at magdadala ng pagkain."Ngayon ay hinarap ako ng lalaking kausap. Kahit na ang ilaw lang sa nakasabit na lampara ang nagliliwanag sa paligid ay kita ko parin ang malaking peklat sa mukha niya. Halos kalahati ng mukha niya ang peklat."Pagpasensiyahan mo na ang mukha ko. Kung natatakot ka ay huwag mo na lang akong pansinin. Kumain ka muna rito at ako ay
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 32
"Suki! Bili ka na ngayon. Tingnan mo ang sariwa ng mga gulay ko. Kakaangkat ko lang nito mula sa nagtatanim." Panay ang sigaw ng nagtitinda sa mga taong dumadaan."Nakabili na ako suki eh. Bukas babalik ako," sagot ng ginang na dumaan.Umaga pa lang ay marami na ang mga tao rito. Maraming nagtitinda sa gilid ng daan at marami na rin ang mga may bitbit ng plastic bag na pinamili. Ganito naman talaga sa palengke. At nataunan pang linggo ngayon kaya maraming namimili.At dahil sa init ng araw ay di mapagkakaila na pawisan na ng mga taong nandito. I can see some men curiously staring at me as I pass by on a small souvenier shop. But they continued their work after taking a glance.This place is just a small village. Siguro magkakakilala lang lahat ng mga tao rito. They can easily tell if someone is a stranger. Although, I am wearing a cap to hide myself, I still look different from them.Dito ang lugar na sinabi nila Isaac kung saan posible namin makita si Ruan. Isa itong palengke sa ibab
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 31
It's almost a week now since Ruan and I had a fight. In the first three days, I would purposely avoid bumping into Ruan in the house. Kaya hindi ako lumalabas ng kwarto ko kapag hindi pa umaalis si Ruan ng bahay. While he will just knock on my door once, before leaving. Siguro para ipaalam sa akin na aalis na siya.Habang ako ay nagkukulong lang sa bahay at pinagpapatuloy ang paggawa ko ng mga sketches ko. Marami-rami na rin akong nagawa pero parang hindi ko parin nakukuha na maging kuntento. I want draw more and satisfy myself.Bawat araw ay sobrang busy ko. Hindi ko na napapansin na lagi nang ginagabi ng uwi si Ruan pagdaan ng mga araw.Pagdating ng gabi, habang naghahanda na akong matulog ay saka ko pa naririnig ang pagbukas ng pinto ng kwarto niya na kaharap lang ng kwarto ko. Hindi ko na rin sinusubukan silipin kung ano ang lagay niya dahil sa pagod ko buong araw kakagawa ng mga sketches.Naging ganoon na ang daily routine namin hanggang isang araw. Things just changed so drasti
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 30
Ngayong araw ay pinili ko na lang na manatili sa bahay. I want to make use of this time to start sketching drafts for my dream fashion show. I finished my fine arts degree. At panahon na para magamit ko kung ano ang mga natutunan ko.I was sipping my green tea while holding my pencil and still stucked on what theme should I start.Nakaupo ako sa gilid ng bintana at tanaw ko ang mga matatayog na puno ng kahoy. All I can see are green and shades of brown.Aha! Should I try to recreate the trees in my dresses?Binalikan ko ang blangkong sketchpad ko at gumuhit ng katawan ng babae. Sunod na ginuhit ko ay ang mga korte ng dahon na nakapalibot sa bandang dibdib nito.It was a tube dress filled with leaves-like ornaments. It was beautiful and it made me smile.Naisip kong gamitin ang kayumangging kulay sa laylayan ng damit. The lower part of the dress is derived from circle skirt added with flower petal stitches. Using organza cloth on the lower skirt will give it more emphasis.My first dr
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 29
Nang makalabas kami sa horror mansion ay umupo kami sa isang bench na nasa harap ng carousel.May eyes are still sore from crying. Naging palpak na naman ang plano ko. Bumigay na naman ang mahinang Twinkle sa loob ko. Kapag lagi na lang ganito, masasanay na siyang laging nakadepende sa tulong ng iba. Ayaw ko na maging ganito na lang lagi.I want a strong and independent Twinkle."I'll get water for you." Tumayo si Ruan. Patalikod na siya nang biglang sinampal siya ng mascot na pikachu. Napahawak siya sa mukha at nilingon ang mascot."Bakit mo ako sinampal?" Ruan angrily asked but the mascot just stand there and pointed at me.Tinuro niya ako bago inilagay ang dalawang kamay sa gilid ng mukha niya at tinuro ng dalawang hintuturo niya ang lupa."What is he saying," Ruan confusedly asked."Hindi ako sigurado...but looking at his actions. Ah!" I now realized what the mascot is trying to say. "Sinampal mo siya kasi akala mo na pinaiyak niya ako?" Tanong ko sa mascot at tumango ito."I don'
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 28
Nasa entrance na kami ng theme park at ang dami na ng tao. Karamihan ay dala ang buong pamilya."Wear it." May pinatong si Ruan sa ulo ko.Nasa tapat na kami ng isang stall ngayon malapit sa entrance. Lumapit ako sa salamin na nandoon at nakita ang isang maliit na bulbasaur na nakalagay sa isang hairclip na nakaipit sa buhok ko.My favorite pokemon is bulbasaur. Kasi favorite color ko ang green. That is why I also love being with nature."Bagay sa girlfriend mo sir," puri ng dalagitang nagtitinda. "Bilhin niyo na. At ikaw maam, pili ka rin para sa boyfriend mo," alok ng dalagita sa paninda niya."Bibilhin ko na ang suot niya." Nag-abot ng pera si Ruan sa babae.Ang daya kong ako lang magpapakachildish na suotin ang ganitong bagay. Tiningnan ko ang hanay ng paninda at nakita ko ang isang Light Fury na kasing laki rin ng bulbasaur ko.This is perfect for him. Magkatulad sila ng mata. Pareho silang singkit."And this is for my baby," masayang sabi ko at inipit sa buhok niya ang cute na L
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 27
Ruan left so early in the morning. Hindi ko siya naabutan pag gising ko. He left me my breakfast in the table. A sandwich with ham and egg.Umupo ako sa mesa at kumain.Should I visit him? No, I mean, visit the company?My mind is still debating on what should I do when a heard a door bell.I went to see who is outside and saw a man behind a black car. Binuksan ko ang pinto nang bahagya."Magandang araw, maam. Pinapasundo po kayo ni Mrs. Guevarra," panimula nito."Mag-aayos muna ako. Pakihintay na lang po ako sandali."Mabilis akong nag-ayos. It's still early in the morning and she wants me there. I really have a bad feeling about this.Minutes later, I am now infront of the Guevarra's mansion. Mabilis akong pinagbuksan ni manang Lydia."Naku, hija, ang ganda-ganda mo na," masayang bungad niya."Hindi naman po," pagtanggi ko."Alam mo mas gusto kita kesa sa pumalit sa'yo rito. Ang arte kasi. Akala mo kung si---"Napatakip sa bibig niya si manang Lydia nang lumabas si Debbie.The evil
Marrying Zooey Ruan Guevarra Chapter 26
"Teacher! Teacher!"The kids shouted in chorus. Patapos na ang klase nila pero panay parin ang tawag nila kay Crystal dahil pinapatingnan nila ang mga ginuhit nila sa notebook."Ang galing mo naman Erica," papuri nito sa bata.Nasa labas lang kami ng pinto at naghihintay. Sumisilip lang ako sa bintana."Teacher nandito na po ang dalawang modelo," sabi ng isang batang lalaki matapos sumilip sa labas."Talaga? Sige kumain muna kayo at pagbalik ninyo iguguhit natin ang mga modelo natin.""Okay po!"Mabilis namang nagsilabasan ang mga bata at nilapitan ang mga magulang nila sa labas."Ang sigla naman ng mga estudyante mo. Nagmana sa teacher," komento ko ng pumasok sa classroom."Masaya silang natututo." Lihim na napangiti si Crystal nang makita sa likod ko si Ruan. "Magkasama pala kayo," halos patukso niyang banggit."May dala kami para sa mga bata." Inilagay ni Ruan sa isang mesa ang mga dalang plastic bag."Mas gaganahan silang magdrawing niyan.""Teacher! Gusto ko pong maging kasing ga
