MAS lalong naramdaman ni Franco at pagsiksik ni Aurora sa kanya at humigpit ang yakap nito. Bigla niya tuloy naramdaman ang pagdikit ng dibdib nito sa braso niya that makes him feel awkward and stiff at the same time. Kaya naisip niya that he needs to do something para makaalis sa tabi ni Aurora dahil baka kung hindi ay di niya mapigilan ang sarili at bumigay siya. And he can't let that happen. "Tsk, bitawan mo na nga ako at pumasok ka na sa loob ng silid mo at doon matulog. Hindi unan ang balikat ko ano! " Pagkasabi ni Franco ng ganun ay agad itong tumayo at syempre nakita niya ang mga nabasag na piraso ng mga tasa at isa-isa niya itong pinulot. Tumayo naman kaagad si Aurora at naaalala ang mga nabasag na tasa at kumuha ng dustpan at walis. "Ito ilagay mo dito at ako na maglilinis niyan." sabi pa ni Aurora. Pero kinuha lang ni Franco sa kanya ang dust pan at walis, "ako na sige na bumalik ka na sa kwarto mo." Pero hindi sumunod si Aurora at hinintay niyang matapos si Franco. "
Mainit pa rin ang panahon sa Manila sa buwan ng Setyembre at sa umaga at gabi lamang mararamdaman ang lamig ng huling bahagi ng tag init.Madaling araw pa lang ay gising na si Aurora para maghanda ng almusal para sa pamilya ng kanyang nakakatandang kapatid. Tapos nagliligpit ito ng mga laruan sa sala, at nagwawalis ng sahig. Nang matapos ay, kumuha siya ng dalawang mainit na pandesal, dala niya rin ang kanyang mga personal na mga dokumento at tahimik na umalis sa bahay ng kanyang kapatid. ."Mula ngayon, ang mga gastusin natin, maging ito man ay living expenses, o mortgage at car loan, ay ang mahal na. At ang iyong kapatid na babae na nakikitira dito ay kailangan magbayad na din, hindi na pwede ang libre sa panahon ngayon!”Ito ang narinig ni Aurora sa sinabi ng kanyang bayaw nang mag-away ito ng kanyang Ate kagabi.At upang hindi mahirapan ang kanyang ate, kinailangan niyang umalis sa bahay ng kanyang kapatid, naisip niya rin upang maging maayos ang Ate niya ay napagdesisyunan niyan
Nang marinig ni Franco ang sinabi ni Aurora ay, hindi na nito kinumbinsi pa siya, kinuha na lang nito ang kanyang ID card, at nilagay sa harap ng staff.Ganoon din ang ginawa ni Aurora.Sa buong durasyon ng proseso ng mga papeles sa legalidad na bagay ng kanilang pagpapakasal, ay walang pag-uusap na naganap sa dalawa sa buong proseso. Ilang ulit din silang pinaalalahanan ng staff na hindi biro ang pagpapakasal at dapat ay pareho silang sigurado.Ayaw naman talaga nilang maging mag-asawa kahit na pagkatapos matanggap ang marriage certificate nasa isip nina Aurora at Franco.Subalit determinado ang dalawa, na gawin ang pagpapakasal . Matapos makatanggap ng dalawang sertipiko ng kasal mula sa staff, binuksan ito ni Franco at tiningnan ang mga ito pagkatapos ay ibinigay niya ang isa sa kay Aurora, at sinabi, “Ito ang sa iyo.”“Ben, salamat.” sabi din nito sa staff na tumulong.Pagkatapos ay sabay na lumabas sina Franco at Aurora.Sa labas ng pinto, tumigil si Franco, at nang sumunod si Au
“OPO Lola, gagawin ko po.” Kaswal na tugon ni Aurora.Bagama’t maganda ang pakikitungo sa kanya ni Lola Gloria, hindi maitatanggi na si Franco ay sarili nitong apo at siya ay isang hamak na sampid lamang. isa pa may conflict talaga ang mag-asawa at pag nakataong magka problema sila ni Franco ay tutulungan ba siya ng pamilya nito?Hindi naniniwala si Aurora.Tulad ng mga in-laws ng kanyang ate.Bago ang kasal, napakabait nila sa kanyang Ate, napakabuti na ang kanilang mga biological na anak na babae ay nagseselos dito.Pero pagkatapos ng kasal, nagbago ang kanilang ugali. Sa tuwing may alitan ang ate niya at ang asawa nito, ang kanyang biyenan ay inaakusahan ang kanyang ate na mahirap at dagdag perwisyo lamang.Kaya, hindi naniniwala si Aurora na kaya siyang panindigan na ipagtanggol ng Lola Gloria nito sa apo niyang si Franco, dahil para sa kanya ang anak ng isang pamilya ay palaging kamag-anak, at ang isang manugang ay isang hamak na sampid lamang.“Magtrabaho ka na, hindi ka na gugu
"ATE, ikaw na mismo nagsabi na ang bahay ay pre-marital na pag-aari. Isa pa hindi naman po ako nagbabayad ng kahit isang sentimos… kaya para sa akin ang pagde-demand na ialagy pa sa pangalan ko iyon ay parang pamimihasa na po.” paliwanag ni Aurora.Aware siya na pag nakuha na ni Franco ang titulo ng bahay ay ibibigay nito agad sa kanya ang susi at makakapaglipat na siya ng bahay sa lalong madaling panahon. Masaya siya na ang problema sa paglilipatan niya ang na resolba na.Pero naiisip niya rin na kung sakaling isama ni Franco ang kanyang pangalan sa titulo ng bahay ay hindi naman niya ito tatanggihan sapagkat mag-asawa naman sila.Matapos masagot ni Aurora ang mga katanungan ng Ate niya at masiguro dito na mapagkakatiwalaan ang taong p[inakasalan niya ay huminto na rin sa pagtatanong nito sa kanya.Naisip pa ng Ate niya na sumama sa kanya sa Carmela Valley Garden upang makita naman ang sitwasyon niya subalit nagising ang kanyang pamangkin na si Boyet. ZUmiiyak ito at hinahanap ang ka
Tumikhim lang si FRanco na parang walang nangyari at nagsabing: "Magpatuloy sa pagpupulong."Ang pinakamalapit sa kanya ay ang kanyang unang pinsan, si Giovanni Montefalco na siyang pangalawang apo sa pamilyang Montefalco.Sumandal si Giovanni at nagtanong sa isang mababang tinig: "Bro, narinig ko ang sinabi sa iyo ng lola, pinakasalan mo ba talaga ang Babaeng iyon na nagngangalang Aurora?"Kaya hindi maiwasang sinampal ni Franco ang kanyang pinsan sa pisngi nito.Hinaplos naman ni Giovanni ang kanyang pisngi dahil kahit papaano ay masakit ang sampal ng pinsan niyang si Franco kaya umupo na lang ito ng diretso, at hindi nangahas na magtanong pa.Subalit humirit pa ito ng lubos na pakikiramay sa kanyang pinsan at ngumisi na parang nanga-aasar pa. Napa hugot na lang ng malalim na hininga si Franco.Hindi na rin ito pinansin ni Franco subalit makulit lang talaga at sadyang mapang-asar ang pinsan ng marinig niyang nagsaloita pa ito at humirit pa ng mensahe na ‘nakikiramay’. Sa kabilang b
"ALAM ko at sana ilihim mo na ito para sa akin, huwag mo sanang ipaalam sa kapatid ko ang totoo, alam natin na malulungkot ito." matamlay pero nakangiting pakiusap ni Aurora sa kay Sharon.Nag poker face naman si Sharon at naiiling-iling ng ulo. Ang lakas talaga ng loob nitong kaibigan niyang ito at ano pa ba ang kanyang magagawa? Palagi niyang iniisip na sa telenovela lang nangyayari ang contract marriage sa mga estranghero, at hindi niya inaasahan na mangyayari ito mismo sa kaibigan niya."Hindi ako makapaniwala na mangyayari iyang contract marriage na iyan sa iyo, grabe." halos di makapaniwalang turan ni Sharon sa kaibigan, “:At di ba ang mga ganyang bagay usually mayayaman at bilyonaryo ang mga nag-o-offer niyan?Hala! Bilyonaryo yung napangasawa mo Bes?”Nanlaki ang mga mata ni Sharon habang nag si-sink in sa isipan niya na tama ang mga iniisip niya sa kaibigan at napangasawa nito.Nang marinig ni Aurora ang mga pinagsasabi nga kaibigan niya ay agad niyang binatukan ang ulo ni
NANG makarating si Aurora sa Carmela Valley Garden ay halos madaling araw na. Itinulak nito ang pinto ng condo unit at pumasok, madilim ang bahay, at tahimik ang paligid. Halatang walang tao at tiyak na hindi pa nakakauwi si Franco.Pumasok si Aurora sa loob ng bahay at tiningnan muna ang paligid, sinisigurado na walang balak umuwi si Franco, at dahil sa busy iyon sa kompanya o may biglaang business trip.Kaya, ni-lock ni Aurora ang pinto ng condo, tapos hinanap ang sapatos ni Franco kung saan-saan, hanggang sa nakahanap siya ng pares ng tsinelas. Inilagay niya ang pares ng tsinelas na ang size ay obvious na pagmamay ari ni Franco sa may pintuan at sinuguradong naka lock ng maigi ang pintuan at ng masiguro ay pinataw niya na rin ang mga ilaw sa loob ng condo.Pagkatapos niya sa labas ay dumiretso siya sa kwarto niya, kinuha ang kanyang pajama sa kanyang maleta,hindi pa niya nailalabas sa maleta ang kanyang mga gamit, kaya naisip ni Aurora na gumising ng maaga bukas upang makapag ligpi
MAS lalong naramdaman ni Franco at pagsiksik ni Aurora sa kanya at humigpit ang yakap nito. Bigla niya tuloy naramdaman ang pagdikit ng dibdib nito sa braso niya that makes him feel awkward and stiff at the same time. Kaya naisip niya that he needs to do something para makaalis sa tabi ni Aurora dahil baka kung hindi ay di niya mapigilan ang sarili at bumigay siya. And he can't let that happen. "Tsk, bitawan mo na nga ako at pumasok ka na sa loob ng silid mo at doon matulog. Hindi unan ang balikat ko ano! " Pagkasabi ni Franco ng ganun ay agad itong tumayo at syempre nakita niya ang mga nabasag na piraso ng mga tasa at isa-isa niya itong pinulot. Tumayo naman kaagad si Aurora at naaalala ang mga nabasag na tasa at kumuha ng dustpan at walis. "Ito ilagay mo dito at ako na maglilinis niyan." sabi pa ni Aurora. Pero kinuha lang ni Franco sa kanya ang dust pan at walis, "ako na sige na bumalik ka na sa kwarto mo." Pero hindi sumunod si Aurora at hinintay niyang matapos si Franco. "
MGA ilang minuto pa lang nakalipas ng marealized ni Franco na hindi dapat siya ganito kay Aurora pero bago pa man ito makapag react ay bumangon si Aurora at humarap upang tingnan si Franco. Di naman sinasadya na timing rin ang pagtingin ni Franco sa kay Aurora.In that moment ay nagtama ang kanilang mga tingin. Nakaramdam ng tensyon si Franco ng mangyari iyon. Matagal bago ito nag-iwas ng tingin at nagsalita, "Tinitingnan mo ba ako ng ganyan dahil sa iniisip mo ba kung may katotohanan ang aking mga sinasabi?" Kahit na malamig ang personalidad ni Franco pero maayos ang pagpapalaki ng kanilang mga magulang sa kanilang magkakapatid. Ang lalaki sa kanilang pamilya ay mapagmahal sa asawa at lumaki siyang inuulit iyon ng kanyang lolo sa kanila.Naalala niya pa na minsang sinabi ng kanyang ama na ang lalaking marunong lamang mang-abuso sa kanyang asawa ay hindi mabuti at hindi totoong lalaki!"Mr. Franco.""Hmm..." Sabi ni Aurora, "Maraming salamat at naniniwala ako sa iyo."Nag-atubiling
ALAM na alam ni Elsa na sobrang dehado siya sa sitwasyon kaya naniniguro lang din siya. Halata naman noon pa lang na ang pamilya ni Anton ay interesado sa kanilang bahay at lupa. Gusto nilang makihati. Kaya nga sobrang pagsisisi rin ang naramdaman ni Elsa dahil sa nagtiwala siya ng lubos kay Anton sapagkat ang bahay at lupa ay nakapangalan lamang kay Anton dahil ng binili ito ay di pa sila kasal. Itim ang mukha ni Anton sa mga narinig niya mula sa kay Elsa, "Ang isang bata ay 5,000 pesos; bakit hindi ka na lang magnakaw sa bangko? Maghiwalay? Akala mo ba ay bata ka pa rin at labing-walong taong gulang? Alalahanin mo ikaw ay kasal na, may anak na, walang trabaho, mataba na parang baboy, at sobrang pangit na kahit sino ay walang magkaka interest! At kaya mo bang supurtahan ang sarili mo!?"Nagpintig ang tenga ni Elsa ng marinig ang mga sinabi sa kanya ni Anton. Nasaktan siya at nainsulto. Hindi niya inakala na maririnig niya ang mga bagay na iyon sa kay Anton. Mas lalong bumilis ang p
BAGO pa makapagsalita si Elsa ay nagsalita ulit si Anton na mas lalong ikinagalit nito. " Nagsabi rin sina Ate na kung pupwede sa kanila muna ipangalan ang titulo ng bahay dahil sa loan na plano nilang eh proseso at syempre may hati rin tayo doon dahil dito mag sta-stay ang mga pamangkin ko sa bahay natin."Nang marinig iyon ni Elsa ay tila umuusok na ang kanyang ilong at tenga sa sobrang gigil dahil sa mga pinagsasabi ni Anton.Sinabi ni Elsa nang malamig, "Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo Anton? Akala mo ba nandito lang ako sa loob ng bahay at kumakain lang? Halos lahat ng mga gawain dito ay ako pati na rin ang pag-aalalaga kay Boyet, lahat ng iyon Anton tinitiis ko para sa anak natin at sa pamilyang ito pagakatapos may mga ganyan kang desisyon!?."Taas baba ang dibdib ni Elsa sa sobrang gigil na nararamdaman dahil sa mga naging desisyon at pag sang ayon ni Anton sa kapatid nito."Pero ang dalawang anak ng kapatid mo ay wala akong kinalaman; hindi ko sila responsibilidad, at hind
Kalaunan ay nagtipon ang pamilya ni Anton upang kumain at ubusin ang pakwan na hiniwa niya kanina at nanood ng TV sandali, at pagkatapos ay pumasok na rin sila sa kuwarto upang magpahinga. Mananatili sila dito ng ilang araw. Ngayon na lumipat na si Aurora, may isa pang kuwarto na bakante, sapat para sa pamilya ng ate niya sa oras na manirahan na sila sa bahay nila. Papasok na sana si Anton sa kwarto nila ni Elsa ng biglang bumulong si Luisa sa kanya, "Alam mo bang maraming binili si Aurora at ang kanyang asawa kanina. Tapos itong asawa mo galit na galit nang dalhin niya lahat ng mga iyon sa kuwarto niyo. tapos nakita ko puno ng magagandang bagay ang paperbags. May mga mamahaling sigarilyo at masarap na alak; bigyan mo ng konti ang iyong kuya ha. Isa pa hindi naman umiinom o naninigarilyo si Elsa kaya hindi niya iyon kailangan. At hindi pa nakakainom ng masarap na alak si Papa kaya bigyan mo rin siya." Ngumiti lang si Anton sa tinuran ng kanyang ate, "Ate, ano ba kung gusto mo ang
Si Luisa ay nagpatuloy sa pagsasalita, "Hindi kalayuan ang paaralan dito, at hindi labis sabihin na hindi magiging problema kung dito mananaitili ang mga bata pag lumipat sila dito sa syudad".Hindi nagsalita si Anton kaya nagpatuloy sa pagsasalita si Luisa."Siguro ay okay lang naman kay Elsa ang pag-aalaga sa dalawang bata, maglaba at magluto lang naman ang hinihingi namin, at kung ang gastusin sa pagkain ay..."Pinutol ni Anton ang sasabihin pa ng Ate Luisa niya, "Ate, pamangkin ko 'yun; hindi na kailangan magbayad sa pagkain. Hahanap ako ng makakatulong sa dalawang bata sa proseso ng paglipat nila ng paaralan at si Elsa na lang ang mag-aalaga sa kanila araw-araw. Isa pa wala rin naman siyang ginagawa sa bahay."At dahil sa naging tugon ni Anton ay natuwa si Luisa at ang kanyang asawa. Akala pa nga ni Luisa ay baka hindi ito pumayag dahil natahimik ito.Agad namang sumabat ang Mama nila na si Dolores, "Anton, kailangan mong pag-usapan ito kay Elsa. At alalahanin mo may parte rin si
“Elsa, araw-araw ay pumapasok si Anton sa trabaho. Siya ay abala at pagod sa trabaho, kumikita ng pera para suportahan ang kanyang pamilya at itaguyod kayo ni Boyet. Ikaw ang asawa niya; dapat ay alagaan mo siya. Paano mo naman ipapagawa kay Anton ang gawaing-bahay?” Hindi umimik si Elsa at nasa loob pa rin siya ng kusina bagkos ay nagpatuloy ang Mama ni Anton sa pagsasalita. “Sinabi ni Anton na dapat pareho kayong may ambag sa responsibilidad sa bahay na ito dahil ayaw niyang sa kanya lahat manggaling ang lahat ng gastusin dito sa loob ng bahay at ikaw naman kung ganito ang gusto mo paano kayo mabubuhay nang magkasama nang ganyan? Bilisan mo na at linisin mo ang mesa. Huwag mo nang pakialaman si Anton. Pagod na sa mga bagay sa labas ang asawa mo. Dapat mong isaalang-alang ang kanyang nararamdaman!” Sumang-ayon si Luisa sa mga sinabi ng kanyang ina, “Ganun na nga, hindi ka nagtatrabaho, at nandiyan si Boyet, at ang lahat ng pangangailangan mo sa pagkain, damit, at tahanan ay galing
SI Franco ay may kaunting kaartehan sa kalinisan. Iniisip niya na marumi ang kamay ng bata at sinisira ang mga bagong laruan, kaya nga niya pinabigay ang isa sa mga bagong set ng laruan sa pinsan ng pamangkin ni Aurora.Dahil na rin sa ginawa niya ay tumigil ang pag-aaway ng dalawang bata at medyo umayos ang tensyon sa paligid.Bagaman tahimik at kunti lang magsalita si Franco, pero ang mga tingin sa kanyang mga mata kanina at ang kanyang ekspresyon ay tama lang upang ipaalam sa pamilya Santos na hindi madaling kalabanin ang asawa ni Aurora.Si Mrs. Santos, ang nanay nina Anton at Luisa ay medyo napataas ang kilay sa kay Aurora at sa asawa nito. Sa isip nito ay nakahanap na si Aurora ng lalaki na hindi basta-basta. Alam niya na malalim ang samahan ng kanyang manugang at ni Aurora at kung anong uri ng tao ang kanyang anak, kaya't malinaw din sa kanyang puso sa kung ano ang dapat nilang gawin at pakikitungo pagdating sa kay Elsa ngayon.Kailangan niyang humanap ng pagkakataon na paalala
INIS na inis si Aurora sa mga narinig. Isa pa malaki ang lungsod kaya hindi sila matutunton ng mga iyon. Iniisip niya pa lang kung paano maka demand ang lolo at ang half brother niya ay naha-highblood na siya. Samantalang si Franco naman ay mataimtim na nakikinig sa usapan ni Aurora at lolo nito at bawat usapan ay nakataktak sa kanyang isipan. Isa pa pinaimbestigahan niya na kung anong klaseng pamilya ang meron sina Aurora at kaya may tiwala siya na magkukuha niya ang report nito sa lalong madaling panahon. Nang dumating ang mag-asawa sa bahay nina Elsa ay siya namang lumabas ito para magtapon ng basura. "Ate." tawag ni Aurora sa kanyang Ate Elsa. Masaya si Aurora na makita ang kapatid niya kaya agad itong lumapit dito pagkalabas niya agad sa kotse. "Ayang, andito ka na pala." Niyakap ni Elsa si Ayang at ganun rin ang ginawa ni Ayang sa Ate niya. Habang yakap niya ito ay agad naman siyang napabitaw ng makita niya ang kanyang bayaw na lumabas sa kotse nito at may mga dala-dalang