MGA ilang minuto pa lang nakalipas ng marealized ni Franco na hindi dapat siya ganito kay Aurora pero bago pa man ito makapag react ay bumangon si Aurora at humarap upang tingnan si Franco. Di naman sinasadya na timing rin ang pagtingin ni Franco sa kay Aurora.In that moment ay nagtama ang kanilang mga tingin. Nakaramdam ng tensyon si Franco ng mangyari iyon. Matagal bago ito nag-iwas ng tingin at nagsalita, "Tinitingnan mo ba ako ng ganyan dahil sa iniisip mo ba kung may katotohanan ang aking mga sinasabi?" Kahit na malamig ang personalidad ni Franco pero maayos ang pagpapalaki ng kanilang mga magulang sa kanilang magkakapatid. Ang lalaki sa kanilang pamilya ay mapagmahal sa asawa at lumaki siyang inuulit iyon ng kanyang lolo sa kanila.Naalala niya pa na minsang sinabi ng kanyang ama na ang lalaking marunong lamang mang-abuso sa kanyang asawa ay hindi mabuti at hindi totoong lalaki!"Mr. Franco.""Hmm..." Sabi ni Aurora, "Maraming salamat at naniniwala ako sa iyo."Nag-atubiling
MAS lalong naramdaman ni Franco at pagsiksik ni Aurora sa kanya at humigpit ang yakap nito. Bigla niya tuloy naramdaman ang pagdikit ng dibdib nito sa braso niya that makes him feel awkward and stiff at the same time. Kaya naisip niya that he needs to do something para makaalis sa tabi ni Aurora dahil baka kung hindi ay di niya mapigilan ang sarili at bumigay siya. And he can't let that happen. "Tsk, bitawan mo na nga ako at pumasok ka na sa loob ng silid mo at doon matulog. Hindi unan ang balikat ko ano! " Pagkasabi ni Franco ng ganun ay agad itong tumayo at syempre nakita niya ang mga nabasag na piraso ng mga tasa at isa-isa niya itong pinulot. Tumayo naman kaagad si Aurora at naaalala ang mga nabasag na tasa at kumuha ng dustpan at walis. "Ito ilagay mo dito at ako na maglilinis niyan." sabi pa ni Aurora. Pero kinuha lang ni Franco sa kanya ang dust pan at walis, "ako na sige na bumalik ka na sa kwarto mo." Pero hindi sumunod si Aurora at hinintay niyang matapos si Franco. "
Mainit pa rin ang panahon sa Manila sa buwan ng Setyembre at sa umaga at gabi lamang mararamdaman ang lamig ng huling bahagi ng tag init.Madaling araw pa lang ay gising na si Aurora para maghanda ng almusal para sa pamilya ng kanyang nakakatandang kapatid. Tapos nagliligpit ito ng mga laruan sa sala, at nagwawalis ng sahig. Nang matapos ay, kumuha siya ng dalawang mainit na pandesal, dala niya rin ang kanyang mga personal na mga dokumento at tahimik na umalis sa bahay ng kanyang kapatid. ."Mula ngayon, ang mga gastusin natin, maging ito man ay living expenses, o mortgage at car loan, ay ang mahal na. At ang iyong kapatid na babae na nakikitira dito ay kailangan magbayad na din, hindi na pwede ang libre sa panahon ngayon!”Ito ang narinig ni Aurora sa sinabi ng kanyang bayaw nang mag-away ito ng kanyang Ate kagabi.At upang hindi mahirapan ang kanyang ate, kinailangan niyang umalis sa bahay ng kanyang kapatid, naisip niya rin upang maging maayos ang Ate niya ay napagdesisyunan niyan
Nang marinig ni Franco ang sinabi ni Aurora ay, hindi na nito kinumbinsi pa siya, kinuha na lang nito ang kanyang ID card, at nilagay sa harap ng staff.Ganoon din ang ginawa ni Aurora.Sa buong durasyon ng proseso ng mga papeles sa legalidad na bagay ng kanilang pagpapakasal, ay walang pag-uusap na naganap sa dalawa sa buong proseso. Ilang ulit din silang pinaalalahanan ng staff na hindi biro ang pagpapakasal at dapat ay pareho silang sigurado.Ayaw naman talaga nilang maging mag-asawa kahit na pagkatapos matanggap ang marriage certificate nasa isip nina Aurora at Franco.Subalit determinado ang dalawa, na gawin ang pagpapakasal . Matapos makatanggap ng dalawang sertipiko ng kasal mula sa staff, binuksan ito ni Franco at tiningnan ang mga ito pagkatapos ay ibinigay niya ang isa sa kay Aurora, at sinabi, “Ito ang sa iyo.”“Ben, salamat.” sabi din nito sa staff na tumulong.Pagkatapos ay sabay na lumabas sina Franco at Aurora.Sa labas ng pinto, tumigil si Franco, at nang sumunod si Au
“OPO Lola, gagawin ko po.” Kaswal na tugon ni Aurora.Bagama’t maganda ang pakikitungo sa kanya ni Lola Gloria, hindi maitatanggi na si Franco ay sarili nitong apo at siya ay isang hamak na sampid lamang. isa pa may conflict talaga ang mag-asawa at pag nakataong magka problema sila ni Franco ay tutulungan ba siya ng pamilya nito?Hindi naniniwala si Aurora.Tulad ng mga in-laws ng kanyang ate.Bago ang kasal, napakabait nila sa kanyang Ate, napakabuti na ang kanilang mga biological na anak na babae ay nagseselos dito.Pero pagkatapos ng kasal, nagbago ang kanilang ugali. Sa tuwing may alitan ang ate niya at ang asawa nito, ang kanyang biyenan ay inaakusahan ang kanyang ate na mahirap at dagdag perwisyo lamang.Kaya, hindi naniniwala si Aurora na kaya siyang panindigan na ipagtanggol ng Lola Gloria nito sa apo niyang si Franco, dahil para sa kanya ang anak ng isang pamilya ay palaging kamag-anak, at ang isang manugang ay isang hamak na sampid lamang.“Magtrabaho ka na, hindi ka na gugu
"ATE, ikaw na mismo nagsabi na ang bahay ay pre-marital na pag-aari. Isa pa hindi naman po ako nagbabayad ng kahit isang sentimos… kaya para sa akin ang pagde-demand na ialagy pa sa pangalan ko iyon ay parang pamimihasa na po.” paliwanag ni Aurora.Aware siya na pag nakuha na ni Franco ang titulo ng bahay ay ibibigay nito agad sa kanya ang susi at makakapaglipat na siya ng bahay sa lalong madaling panahon. Masaya siya na ang problema sa paglilipatan niya ang na resolba na.Pero naiisip niya rin na kung sakaling isama ni Franco ang kanyang pangalan sa titulo ng bahay ay hindi naman niya ito tatanggihan sapagkat mag-asawa naman sila.Matapos masagot ni Aurora ang mga katanungan ng Ate niya at masiguro dito na mapagkakatiwalaan ang taong p[inakasalan niya ay huminto na rin sa pagtatanong nito sa kanya.Naisip pa ng Ate niya na sumama sa kanya sa Carmela Valley Garden upang makita naman ang sitwasyon niya subalit nagising ang kanyang pamangkin na si Boyet. ZUmiiyak ito at hinahanap ang ka
Tumikhim lang si FRanco na parang walang nangyari at nagsabing: "Magpatuloy sa pagpupulong."Ang pinakamalapit sa kanya ay ang kanyang unang pinsan, si Giovanni Montefalco na siyang pangalawang apo sa pamilyang Montefalco.Sumandal si Giovanni at nagtanong sa isang mababang tinig: "Bro, narinig ko ang sinabi sa iyo ng lola, pinakasalan mo ba talaga ang Babaeng iyon na nagngangalang Aurora?"Kaya hindi maiwasang sinampal ni Franco ang kanyang pinsan sa pisngi nito.Hinaplos naman ni Giovanni ang kanyang pisngi dahil kahit papaano ay masakit ang sampal ng pinsan niyang si Franco kaya umupo na lang ito ng diretso, at hindi nangahas na magtanong pa.Subalit humirit pa ito ng lubos na pakikiramay sa kanyang pinsan at ngumisi na parang nanga-aasar pa. Napa hugot na lang ng malalim na hininga si Franco.Hindi na rin ito pinansin ni Franco subalit makulit lang talaga at sadyang mapang-asar ang pinsan ng marinig niyang nagsaloita pa ito at humirit pa ng mensahe na ‘nakikiramay’. Sa kabilang b
"ALAM ko at sana ilihim mo na ito para sa akin, huwag mo sanang ipaalam sa kapatid ko ang totoo, alam natin na malulungkot ito." matamlay pero nakangiting pakiusap ni Aurora sa kay Sharon.Nag poker face naman si Sharon at naiiling-iling ng ulo. Ang lakas talaga ng loob nitong kaibigan niyang ito at ano pa ba ang kanyang magagawa? Palagi niyang iniisip na sa telenovela lang nangyayari ang contract marriage sa mga estranghero, at hindi niya inaasahan na mangyayari ito mismo sa kaibigan niya."Hindi ako makapaniwala na mangyayari iyang contract marriage na iyan sa iyo, grabe." halos di makapaniwalang turan ni Sharon sa kaibigan, “:At di ba ang mga ganyang bagay usually mayayaman at bilyonaryo ang mga nag-o-offer niyan?Hala! Bilyonaryo yung napangasawa mo Bes?”Nanlaki ang mga mata ni Sharon habang nag si-sink in sa isipan niya na tama ang mga iniisip niya sa kaibigan at napangasawa nito.Nang marinig ni Aurora ang mga pinagsasabi nga kaibigan niya ay agad niyang binatukan ang ulo ni