Maid เมดจำเป็น

Maid เมดจำเป็น

last updateLast Updated : 2024-12-01
By:  Storytellers  Updated just now
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
32Chapters
4views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

ผมชื่อโยธิน ผมมีคอนโดฯ หนึ่งห้องที่ได้มาจากการขายบ้านหลังเก่า หลังจากที่พ่อแม่ของผมพากันลาจากโลกนี้ไป ทิ้งผมไว้เพียงลำพังบนโลกที่โหดร้ายใบนี้ และตอนนี้ผมเองก็กำลังจะตายตามไป เพราะมีใครก็ไม่รู้มาบอกกับผมว่าเขาเป็นเจ้าของห้องนี้…!! “มะ เมื่อกี้คุณพูดว่ายังไงนะครับ!?” “ผมบอกว่า คุณต้องย้ายออกจากห้องนี้ภายในเดือนนี้ ได้ยินชัดเจนไหมครับ” “ย้ายออก! ทำไมผมต้องย้ายออกด้วย นี่มันห้องของผม ผมซื้อ ผมมีหลักฐาน” “ครับ เมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ห้องนี้ถูกขายให้ผมแล้ว”

View More

Latest chapter

Free Preview

Episode 1

วันศุกร์ สิบเอ็ดนาฬิกาเศษก๊อก!ก๊อก!!ก๊อก!!! ก๊อก!!! ก๊อก!!!เสียงเคาะประตูดังถี่รัวมากขึ้นเรื่อยๆ มันดังแบบนี้มาพักหนึ่งแล้ว คนที่มาเคาะประตูนั้น เคาะราวกับว่ามีใครใกล้ตายแล้วอย่างนั้นแหละ มันรบกวนการนอนเน่านอนอืดของผมเอามากๆ ถึงแม้ว่าวันนี้มันจะเป็นวันศุกร์ เป็นวันที่ใครๆ หลายคนยังต้องออกไปทำงานกันอยู่ แต่ผมคนนี้ไม่ต้องไปทำงานเพราะว่าผม...ตกงานใช่แล้ว ผมตกงาน ถูกไล่ออกจากงานเมื่ออาทิตย์ก่อนเซ่นพิษเศรษฐกิจ แม้งานที่ผมทำจะเป็นเพียงตำแหน่งเล็กๆ ในออฟฟิศใหญ่ใจกลางอโศก แต่ผมก็เสียดายมันมาก เพราะมันเป็นท่อน้ำเลี้ยงเดียวในชีวิตผม ผมเกลียดโรคระบาดที่ใครต่อใครก็ต้องเผชิญกันทั่วโลก เกลียดเพราะว่ามันทำให้ผมต้องตกงาน ซ้ำร้าย...ก่อนหน้านั้นเพียงไม่นาน ผมดันจับได้ว่าแฟนแอบนอกใจ แถมมันยังเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของผมด้วยการพาชู้มาทำอะไรกันลับหลังผม ทำเรื่องทุเรศๆ ในห้องของผม บนเตียงนอนของผม ใช้ของของผมอย่างหน้าด้านๆ ทำเรื่องชั่วๆ กันในห้องที่ผมเรียกได้เต็มปากว่ามันคือบ้าน บ้านหลังเดียวในชีวิตที่ผมมี แล้ววันนั้นผมก็ตัดสินใจบอกเลิกไปในทันทีมันเจ็บนะ เจ็บมากด้วย แต่ผมคิดว่ามันดีแล้วที่ผมตัด

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
32 Chapters

Episode 1

วันศุกร์ สิบเอ็ดนาฬิกาเศษก๊อก!ก๊อก!!ก๊อก!!! ก๊อก!!! ก๊อก!!!เสียงเคาะประตูดังถี่รัวมากขึ้นเรื่อยๆ มันดังแบบนี้มาพักหนึ่งแล้ว คนที่มาเคาะประตูนั้น เคาะราวกับว่ามีใครใกล้ตายแล้วอย่างนั้นแหละ มันรบกวนการนอนเน่านอนอืดของผมเอามากๆ ถึงแม้ว่าวันนี้มันจะเป็นวันศุกร์ เป็นวันที่ใครๆ หลายคนยังต้องออกไปทำงานกันอยู่ แต่ผมคนนี้ไม่ต้องไปทำงานเพราะว่าผม...ตกงานใช่แล้ว ผมตกงาน ถูกไล่ออกจากงานเมื่ออาทิตย์ก่อนเซ่นพิษเศรษฐกิจ แม้งานที่ผมทำจะเป็นเพียงตำแหน่งเล็กๆ ในออฟฟิศใหญ่ใจกลางอโศก แต่ผมก็เสียดายมันมาก เพราะมันเป็นท่อน้ำเลี้ยงเดียวในชีวิตผม ผมเกลียดโรคระบาดที่ใครต่อใครก็ต้องเผชิญกันทั่วโลก เกลียดเพราะว่ามันทำให้ผมต้องตกงาน ซ้ำร้าย...ก่อนหน้านั้นเพียงไม่นาน ผมดันจับได้ว่าแฟนแอบนอกใจ แถมมันยังเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของผมด้วยการพาชู้มาทำอะไรกันลับหลังผม ทำเรื่องทุเรศๆ ในห้องของผม บนเตียงนอนของผม ใช้ของของผมอย่างหน้าด้านๆ ทำเรื่องชั่วๆ กันในห้องที่ผมเรียกได้เต็มปากว่ามันคือบ้าน บ้านหลังเดียวในชีวิตที่ผมมี แล้ววันนั้นผมก็ตัดสินใจบอกเลิกไปในทันทีมันเจ็บนะ เจ็บมากด้วย แต่ผมคิดว่ามันดีแล้วที่ผมตัด
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 2

ยี่สิบนาทีหลังจากคุยกันไม่ลงตัวและเขากับผมก็จ้องตากันอยู่เนิ่นนาน จู่ๆ เขาก็พูดขึ้นมาว่าให้เวลาผมในการเตรียมตัวยี่สิบนาที หลังจากที่ผมดื้อดึงบอกว่าตัวเองไม่มีที่ไป เขาทำหน้าเบื่อหน่ายแล้วออกคำสั่งนั้นออกมา ถึงแม้ว่าผมจะงงๆ แต่ก็ยังคงทำตามที่เขาสั่งอย่างมีความหวัง รีบวิ่งแจ้นกลับเข้าไปในห้องนอน เก็บเสื้อผ้ากับของใช้ส่วนตัวที่จำเป็นใส่ลงในกระเป๋าเสื้อผ้า แต่ถึงแม้ว่าผมจะเลือกแล้วว่าอันไหนจำเป็นต้องเอาไปด้วย ทว่ามันก็ดูจะล้นกระเป๋าเดินทางใบเล็กๆ ของผมอยู่ดี ผมจัดการรูดซิปปิดกระเป๋าเมื่อตรวจทานทุกอย่างถี่ถ้วนดีแล้ว จากนั้นก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ใช้เวลาไม่นานผมก็วิ่งออกมาจากห้องน้ำ ทั้งๆ ที่ตัวเปียกหมาดๆ เพราะเช็ดยังไม่แห้งสนิทดี เพียงไม่กี่นาทีผมก็แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ผมใส่เสื้อเชิ้ตคอจีนสีฟ้าอ่อนกับกางเกงขายาวสีครีมและลากกระเป๋าเสื้อผ้าออกมาจากห้อง “เรียบร้อยแล้วครับ” ผมบอกเขาแบบนั้น ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้มองผมด้วยซ้ำ เพราะเขาเอาแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ แต่จริงๆ เขาจะทำอะไรมันก็เรื่องของเขานั่นแหละ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมอยู่แล้วทว่าพอเขาได้ยินเสียงของผม เขาก็ยอมเงยหน้าขึ้
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 3

ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งไม่ใกล้ไม่ไกล เขาพาผมมาที่นี่หลังจากที่เราตกลงกันเรียบร้อยแล้ว ผมจึงมุ่งหน้าไปยังแผนกที่ต้องการ ทันทีที่เดินเข้ามาในโซนขายสินค้าพวกเครื่องนอน เลือกอยู่นานสองนาน สุดท้ายแล้วผมก็ได้ชุดเครื่องนอนที่มีทุกอย่างครบจบในเซ็ทเดียวมาหนึ่งชุด นั่นก็คือผ้าปู ปลอกหมอนและผ้าห่ม ส่วนหมอนไม่ต้องห่วงหรอกมันอยู่ใกล้ๆ กันนี่เอง ถึงแม้ว่าราคาของมันจะค่อนข้างแพงอยู่สักหน่อย แต่ยังไงผมก็คงต้องซื้อ เพราะถ้าไม่มีผ้าปู ผ้าห่มกับหมอนใบใหม่ ผมก็ไม่รู้ว่าคืนนี้จะนอนหลับลงไหม?แต่จังหวะที่ผมจะหยิบเงินออกมาจ่ายกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ ก็มีคนชิงตัดหน้าจ่ายไปซะก่อน ผมหันไปมองเจ้านายคนใหม่ซึ่งยืนกอดอกนิ่งๆ อยู่ข้างๆ แล้วก็ได้แต่เม้มปาก คนบ้าอะไรเนี่ย ทั้งหล่อทั้งใจดี ขนาดใส่แมสสีดำปิดหน้าดูเป็นบุคคลลึกลับ ทว่าเขาก็ยังหล่อทะลุแมสออกมาได้อยู่ดี ผมได้แต่อมยิ้มภายใต้หน้ากากป้องกันเชื้อโรคสีเดียวกันกับเขา เหมือนคนบ้าที่คลั่ง…รัก!“อะแฮ่ม!” แล้วเขาก็กระแอมออกมา ในขณะที่ผมยังคงจ้องเขาอยู่ไม่วางตาแบบนั้น จนเขาก้มหน้าลงมาใกล้ๆ นี่แหละ ผมถึงได้เบิกตากว้าง “จ้องขนาดนี้ จับผมกลืนลงท้องไปเลยไหมครับ
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 4

โอ๊ย! สายแล้ว!!แค่วันแรกผมก็ตื่นสายซะแล้ว เมื่อคืนผมดูซีรีส์เพลินไปหน่อย ก็ดูต่อจากเรื่องที่ดูค้างไว้เมื่อวานนั่นแหละ ซึ่งผมมัวไปทำอย่างอื่นก่อน หลังจากตัวเปื้อนผมก็ออกไปอาบน้ำใส่เสื้อผ้าเสร็จ จากนั้นก็กลับมานอนดูต่อเพราะคงออกไปข้างนอกไม่ได้แล้ว และพอเรื่องนั้นมันจบผมก็ดูเรื่องใหม่ อารมณ์ประมาณว่าดูเน็ตฟลิกซ์อยู่บ้านตัวเองอะ ลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าตัวเองอยู่ที่ไหนแล้วมาอยู่ทำไม เพราะอะไรถึงต้องมาอาศัยอยู่บ้านคนอื่นเขาแบบนี้ตอนที่ลืมตาขึ้นมาผมก็เบิกตาโพลง ไม่มีเวลาให้ตั้งสติด้วยซ้ำ ตื่นแล้วก็รีบลงจากเตียงวิ่งออกไปอาบน้ำ จากนั้นก็วิ่งกลับมาแต่งตัวเพื่อออกมาทำงานบ้าน ผมค่อยๆ ย่องออกมาที่ห้องรับแขกเพราะกลัวว่าจะมารบกวนอะไรใครเข้า แต่พอออกมาก็ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นแล้ว พอมองไปรอบๆ มองไปที่โซฟา...มันก็แปลกๆ “ทำไมเรียบร้อยแบบนี้ล่ะ” ผมมองนิ่งๆ พลางใช้ความคิด มันจะเป็นไปได้เหรอที่โซฟาจะไม่มีรอยเปื้อนของคราบใดๆ เลย แถมถุงยางกับซองถุงยางก็ไม่มีบนพื้นเลยสักชิ้น หรือแม้แต่ในถังขยะเล็กๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ก็ไม่มี “เอ๊ะ หรือว่าเขาจะเสียบกันสดๆ เลย” ผมเอามือลูบแขนเพราะรู้สึกขนลุก จังหวะการหายใจก็ผิด
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 5

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเปราะบางมากกกกก ไม่ใช่ในทางด้านร่างกายหรอกนะแต่เป็นทางด้านจิตใจของผมต่างหาก ก็คุณเจ้านายคนใหม่ของผมนี่สิ ไม่รู้ว่าตั้งใจอ่อยกันหรือว่ามันยังไงกันแน่ ทำไมเขาถึงชอบอาบน้ำเวลาที่ผมขึ้นทำเก็บกวาดห้องให้เขานัก แล้วชอบเดินออกมาทั้งที่ตัวเปียกๆ มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันอยู่รอบเอวที่น่าโอบกอดนั่น กล้ามเนื้อน่าขยำ น่าลูบ น่าคลำ น่าซบไซ้ แต่หยุดก่อน...ผมก็ไม่ได้อยากจะมองนักหรอก แต่จะให้ทำยังไงได้อะก็ตาของผมมันเหลือบไปมองเอง ผมพยายามห้ามตาตัวเองแล้ว แต่ว่าหัวใจกับสมองของผมนี่สิมันไม่เชื่อฟังผมเลย ดีหน่อยที่วันนี้เขาออกไปทำงาน ผมเลยไม่ต้องทนหายใจลำบากเพราะเขาคอยจะยั่ว (?) อารมณ์ผมอยู่บ่อยๆ เรื่องยั่วไม่ใช่ว่าผมคิดเอาเองเหมือนที่ผ่านๆ มาแล้วนะ ผมว่าเขาตั้งใจยั่วตั้งใจอ่อยผมจริงๆ นั่นแหละ อย่างเช่นเมื่อวานตอนเย็นเขาชวนผมออกไปซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของสดมาไว้ เผื่อว่าผมจะทำกับข้าวกับปลาให้เขากินไม่ต้องกดแอปสั่งฟู้ดมาส่งบ่อยๆ เอาจริงเรื่องทำกับข้าวผมก็พอทำได้แหละ แต่ก็ไม่ได้อร่อยเว่อร์วังขนาดนั้น อย่างที่บอกว่าผมอยู่ตัวคนเดียวตั้งแต่ที่พ่อ
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 6

นัทขอตัวกลับไปหาเพื่อนที่โต๊ะหลังจากได้ทุกอย่างที่ต้องการแล้ว ยกเว้นตัวผมน่ะนะ ผมเลยได้มีจังหวะนั่งคิดและสงสัยอะไรบางอย่างกับตัวเองเงียบๆ สงสัยที่บังเอิญได้เจอเจ้าของบ้านที่นี่ในเวลานี้ สายตาก็สบประสานกับคนที่นั่งอยู่ห่างไปประมาณสองโต๊ะ มันไม่ได้ไกลแต่ก็ไม่ใกล้ เรามองตากันเงียบๆ อยู่อย่างนั้นโดยไม่ได้พูดอะไรอีก ก็แน่สิ จะให้พูดอะไรได้ล่ะก็ในเมื่อพูดไปก็ไม่ได้ยินเสียงกันและกันอยู่ดี นอกจากว่าจะตะโกนคุยกันแข่งกับเพลงแววตาของพี่เจ เจตรินอะ“อีโยมองห่าอะไรอยู่ มาชนแก้วเร็วๆ เข้า รีบกินรีบเมา ร้านจะปิดแล้วเนี่ย” แล้วก็เป็นฟูจิที่ใช้เสียงยานคางนิดๆ สะกิดผมให้ออกจากภวังค์ความคิด ตอนนี้เราอยู่กันสองคนเพราะว่าพี่แดนไทยไปเข้าห้องน้ำผมละสายตาจากคุณกฤษณ์เพื่อหันมาให้ความสนใจกับเพื่อนตัวเอง แล้วก็ได้เห็นว่ามันเองก็มองมาที่ผมด้วยสายตาเยิ้มๆ ปะปนไปกับมีคำถามอยู่ในนั้น แต่ว่ามันก็ไม่ถามออกมา ไอ้ฟูจิหันขวับไปตามสายตาของผมที่เมื่อกี้เผลอมองไปยังโต๊ะของเจ้านายคนใหม่นานพอสมควร แล้วทางนั้นก็มองมาแบบไม่หลบอีกต่างหาก“มึงรู้จักเขาเหรอ?” ฟูจิหันมาถามอย่างใคร่รู้ พูดง่ายๆ ก็คืออยากเสือกมากนั่นแหละ“
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 7

ปวดหัว...!!!เพียงแค่ลืมตาขึ้นมาผมก็ต้องหลับตาลงอีกครั้ง ข้างในหัวมันเต้นตุบๆ คล้ายๆ ว่ามันกำลังจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อคืนผมเมาหนักมากขนาดนั้นเลยเหรอวะ แต่ก็จำได้ว่าดื่มไปมากอยู่เหมือนกันนะ แล้วก็จำได้ว่าถูกไอ้เพื่อนรักมันทิ้งไว้ที่ร้านกับนายจ้างผู้หล่อเหลาของผม เฮ้อ...สรุปแล้วคือเมื่อคืนเขาคงพาผมกลับบ้านสินะ แล้วนี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้วครับเนี่ย ผมคิดว่าผมควรลุกไปอาบน้ำได้แล้ว จะได้รีบไปทำงานบ้านให้เสร็จ แต่เพียงแค่ขยับตัวผมก็ต้องร้องโอดครวญออกมา “โอยยย หัวกูกำลังจะแตก” ผมเอามือกุมขมับทั้งสองข้างขณะที่พยุงตัวลุกขึ้นนั่ง หลับตาลงพลางถอนหายใจออกมาเพื่อเรียกสติสตังของตัวเองให้คงที่ แต่มันไม่ง่ายเลยเพราะแค่เพียงลุกขึ้นนั่งผมก็รู้สึกเวียนหัวแล้ว ลืมตาขึ้นมาก็เหมือนๆ ว่าบ้านจะหมุนด้วยเนี่ย แต่เดี๋ยวก่อนนะ? นี่มันไม่ใช่ห้องพักของผมนี่หว่าผมกะพริบตาถี่ๆ พร้อมๆ กับมองไปรอบๆ ห้อง ห้องนี้มัน...คุ้นๆ เตียงนี้มัน...ก็คุ้น แล้ว…แล้วคนที่นอนหันหลังให้อยู่ข้างๆ ผมโดยไม่ใส่เสื้อนี่มัน...ก็คุ้น “เฮ้ย!!!” ผมร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกับผมวะเนี่ย แล้วก็ไม่ต้อ
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 8

ผมติดอยู่กับความรู้สึกอึดอัดที่ยากอธิบายมาหลายวัน แต่ทุกวันที่ผ่านมาก็ยังต้องทำตัวเองให้ปกติเหมือนเดิม เหมือนก่อนหน้าที่ผมกับเขายังไม่ได้แนบเนื้อกัน แต่มันก็ทำยากอะ ก็คนมันเคยๆ กันไปแล้วปะ จะให้ทำตัวเหมือนเดิมมันก็ยากอยู่นะ ผมยังคงทำหน้าที่ของตัวเองเป็นอย่างดี เป็นเมดที่ดี ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างที่เขาให้ และพยายามไม่สนใจเรื่องส่วนตัวของนายจ้าง ไม่ว่าเขาจะพาใครต่อใครกลับมาด้วยก็ตามแต่บางครั้งบางทีผมก็สงสัยนะสงสัยว่าเขาต้องเป็นคนที่คงจะชอบกินเด็กนักศึกษาหนุ่มๆ เอ๊าะๆ มากแน่ๆ เพราะแต่ละครั้งแต่ละทีที่เขาพากลับมาด้วยนั้น มันก็ไม่พ้นพวกเด็กนักศึกษาหาค่าเทอม ที่ผมคิดแบบนี้ ไม่ใช่ว่าผมบูลลี่ใครนะ เพียงแค่มันคิดเป็นอื่นไปไม่ได้ เพราะแต่ละคนที่มาก็ไม่เคยที่จะซ้ำหน้ากันเลยสักหน“หงุดหงิดอะไรอีโย ดูทำหน้าเข้าสิ ทำหน้าอย่างกับว่ามึงจะกินหัวใครอย่างนั้นแหละ” ฟูจิค้ำคางอยู่ฝั่งตรงข้าม เอ่ยถามออกมาด้วยสีหน้าสงสัยใคร่รู้ ก่อนคีบชาบูในหม้อร้อนๆ ขึ้นมาเป่าแล้วส่งเข้าปาก เคี้ยวกินอย่างเอร็ดอร่อยซึ่งต่างจากผมที่เป็นฝ่ายชวนแต่กลับไม่อยากอาหารเท่าที่ควรวันนี้เป็นวันหยุดของฟูจิ ผมเลยชวนมันออกม
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 9

ผมยืนเอามือกุมแก้ม หลังจากที่พาตัวเองเข้ามาหลบภัยความเขินในห้องพัก วางกระเป๋าลงบนเตียง ยืนสูดหายใจพักใหญ่ให้จิตใจสงบเลิกฟุ้งซ่าน แต่ยังไม่ทันจะได้รูดซิบเปิดกระเป๋า เพื่อรื้อของออกมาจัดวางให้เข้าที่ โทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋าด้านหลังของกางเกงก็ส่งเสียงร้อง พร้อมกับสั่นครืดๆ จนรู้สึกจั๊กจี้ที่ตูดเบาๆ“ใครโทรมาวะ” พอเอาออกมาดูก็เป็นอันต้องขมวดคิ้ว เพราะเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอมันไม่คุ้นตาผมเลยจริงๆ เบอร์แปลกเบอร์นี้เป็นของใคร? มันเป็นเบอร์ที่ผมไม่ได้เมมไว้ในเครื่อง และไม่มีอยู่ในโทรศัพท์แน่ๆ ผมมั่นใจมาก หรือว่าจะเป็นเบอร์มิจฉาชีพที่กำลังระบาดหนักพอๆ กับโรคโควิด19 อยู่ตอนนี้กันนะ ผมถอนหายใจพลางขมวดคิ้ว นึกในใจว่า พวกมึงไม่ต้องโทรมาหลอกอะไรกูหรอก กูไม่มีเงินให้มึงหรอกโว้ย! แล้วอีกอย่างนะ ถึงกูมีกูก็ไม่โง่เชื่อพวกมึงหรอกเพราะว่ากูน่ะนะ เป็นคนฉลาดติดตามข่าวสารของพวกลวงโลกแบบนี้มึงตลอดแหละ อย่ามาหลอกแดกคนจนๆ อย่างกูให้ยาก หึ!ผมปล่อยให้สายตัดไปเพราะตั้งใจที่จะไม่กดรับอยู่แล้ว แต่ไม่นานมันก็โชว์เบอร์ขึ้นมาอีกรอบ แล้วรอบนี้ผมตัดสินใจรับเพราะว่าคันปากยุบยิบอยากจะต่อล้อต่อเถียงด้วย“ท
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more

Episode 10

ฝ่ามืออุ่นที่วางทาบบนหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลง เขาออกแรงดันจนผมต้องเอนตัวไปด้านหลัง โดยมีร่างกำยำกับแผ่นอกกว้างแน่นตึงของร่างสูงเคลื่อนกายคร่อมอยู่ด้านบน และในขณะที่แผ่นหลังของผมกำลังจะแตะเบาะ ผมก็เอาศอกยันที่นอนต้านแรงของอีกฝ่ายไว้จ้องลึกเข้าไปในดวงตาวาววับที่มีความต้องการฉายชัดอยู่ในนั้นเขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถามในการที่ผมยับยั้งเขาไว้ ไม่ปล่อยตัวเลยตามเลยทั้งๆ ที่ผมเองก็มีความต้องการไม่ต่างจากเขา ผมเม้มปากกะพริบตาถี่ๆ ตื่นเต้นนิดหน่อยที่เขาบอกว่าจะจองผมทั้งตัว แต่ว่าแบบนี้มันไม่ถูกต้องหรือเปล่า จู่ๆ จะมาจงมาจองกันง่ายๆ แบบนี้เลยได้ไง“ทำไม?” เขาถามเสียงอ่อน ทำหน้าทำตาหงอยเหมือนหมาเศร้า แต่มือไม้ลูบไล้ต้นขาของผม แล้วบีบเค้นเบาๆ อย่างยั่วยวน“ก็ คุณมั่ว…” พูดออกไปแล้วผมก็มองหน้าอีกฝ่ายอย่างหวาดหวั่น กลัวทำให้เขาโกรธแล้วเขาอาจจะทุบตีผมเอาได้ ผมยังไม่อยากโดนใครตี มันเจ็บ...ผมเคยโดนมาแล้ว โดนตบหน้าเจ็บมาก หน้าบวมตั้งหลายวัน โดนตบทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ผิดเลยสักนิด ก็แค่จับได้ที่แฟนเก่าพาชู้มานอนในบ้าน นอนบนเตียงของตัวเองเท่านั้นเอง “ผมตรวจโรคทุกปี ตรวจโควิดทุกเช้า ไม่ได้เป็นโรคอะไร
last updateLast Updated : 2024-12-03
Read more
DMCA.com Protection Status