ดูเหมือนว่าฉันจะเป็นหนึ่งในตัวประกอบที่ถูกใช้เป็นเครื่องของเหล่าคุณตัวเอกซะแล้วล่ะคะ !?
View Moreฉันเดินเห็นไปจนทั่วงานแล้วของกินในตลาดบ้านนอกนี่ก็จัดว่าเลิศรสดีเหมือนกัน ฉันชอบนะ คงต้องมองมันใหม่ซะแล้วล่ะ จริงสิ พวกยัยวิมบอกฉันว่างานวันนี้มันจะมีจุดพลุไฟฉลองครบรอบห้าปีที่จัดตั้งตลาดนี้ขึ้นด้วยนะ น่าตื่นเต้นชะมัด ใจจริงฉันคิดว่างานนี้จบลงฉันคงไม่อยู่ที่นี่แล้วล่ะ เพราะพี่ฟ้าดันไปรีดเอาความจริงจากยัยเทียนซะยับก็เลยรู้เรื่องของฉันที่แอบมาอู้อยู่ที่นี่เสียหมดนั่นก็เลยเป็นสาเหตุให้ไม่ต้องกลับไปแล้วเพราะพี่ฟ้าจะเดินทางมารับฉันถึงที่นี่เองเลยน่ะสิ ว่าแต่ผู้หญิงคนนี้จะมานั่งกอดเข่าขวางทางคนเดินตลาดเค้าไปทั่วอีกนานไหมคะ" มานั่งทำอะไรตรงนี้คะ ลุกขึ้นก่อนเถอะค่ะ- เกวลิน? "ฉันชะงักน้ำเสียงราบเรียบของตัวเองทันทีเมื่อคนร่างสวยเงยใบหน้าขึ้นมาสบตากับฉันพลางมีหยดน้ำตาไหลซึมออกมาจากขอบตา" วิปครีม...คุณไปอยู่ไหนมารู้ไหมฉันตามหาคุณซะทั่วงาน! ฮึก! "เอ้า ความผิดฉันด้วยเหรอ ทั้งที่ก็บอกเธอไปแล้วตัวเองไม่ใส่ใจฉันเองต่างหากล่ะ ยัยนี่นิแล้วมากอดฉันทำไมเล่า จะผลักออกก็น่าเกลียด ให้ตายสิ&
ก็ไม่คิดว่าเธอจะเป็นใจร้ายกับฉันได้ขนาดนี้ทำไมถึงให้มานอนห้องรับแขกกันล่ะ ทั้งที่บ้านเธอก็ออกจะกว้างขวางแถมมีลูกน้องด้วยนี่ จะโหดร้ายเกินไปรึเปล่า" คุณหนูครับผมว่าไปนอนโรงแรมดีกว่านะครับ เห็นคุณหนูบ่นปวดหลังมาสองวันแล้ว "" นั่นสินะ "ฉันตอบบอดี้การ์ดคนสนิทไปเสียงเรียบเอาเข้าจริงฉันก็ให้พวกเขาประจำตำแหน่งกันอยู่ที่โรงแรมหรูในตัวเมืองเพื่อรอดูสถานการณ์ที่ฉันจะเรียกใช้งานนั่นล่ะ ยังไม่ค่อยไว้ใจเธอเท่าไร" ฉันว่าฉันพูดชัดแล้วว่าให้แค่คุณพักในไร่ของฉันคนเดียว "" ก็ใช่ไงพวกเขาไม่ได้พักที่นี่ แค่มาแวะเวียนดูแลฉันมันก็เท่านั้นเอง "" ฉันไม่ได้บอกคุณเหรอ ว่าอยู่ที่นี่ได้แค่คนเดียว "" เผด็จการเกินไปไหม ฉันไม่ได้อยู่ในฐานะลูกจ้างของคุณนะ แถมยังเป็นเจ้านายของคุณอีกด้วย ถ้าเกลียดขี้หน้ากันขนาดนั้นก็รีบๆ เซ็นรับไร่ตัวเองคืนไปซะสิ แต่นี่จะถือว่าเรื่องทั้งหมดระหว่างคุณยัยวิมและก็ฉันจบกันนะ "ฉันพูดพลางปรายตามองคนร่า
เพราะฉันเกวลินบอกว่าเป็นเพราะฉันงั้นเหรอ เรื่องบ้าอะไรกันวะคะ จะว่าไปแล้วยัยวิมมันมานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออะไรในห้องฉันล่ะเนี่ย จริงสิ เมื่อคืนประมาณตีสองมีคนบ้ามาเคาะประตูห้องฉันด้วยสินะ อืม หลังจากนั้นฉันก็เดินไปเปิดประตูมันออกอย่างคนเมาขี้ตาพอรู้ว่าเป็นยัยวิมซึ่งเมาแอ๋มาเลยฉันก็ผลักมันลงกับพื้นแล้วพยายามคล้ำหากุญแจห้องให้แต่ทว่าก็ไม่เจอ มันคงไปทำตกหายที่ไหนสักแห่งนั่นล่ะ จากนั้นฉันก็เลยหงุดหงิดจับไปนอนบนเตียงอย่างคนเสียไม่ได้พลางขยับตัวไปมาก็เด้งตกพื้นแต่ด้วยความขี้เกียจของฉันที่ง่วงนอนขั้นอรหันต์แล้วก็เลยยอมนอนมันลงไปซะตรงนั้นแหละพอรู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้วบวกกับเจอตบตั้งแต่ตื่นนอนทำเอาชีวิตของคุณหนูวิปครีมคนนี้โครตมีสีสันเลยค่ะแปล๊บ..." โครตเจ็บ! "" ไหวป่ะเพื่อน "น้ำเสียงมันดูอ่อยๆชอบกลแฮะ ปกติต้องเป็นเดือดเป็นแค้นแทนฉันแล้วไม่ใช่รึไงเนี่ย นี่หัวหน้ากลุ่มของแกเชียวนะ โดนตบแถมยังโดนตบตั้งสองรอบเลยด้วย!!" ทำไมเกวลินไม่ใส่เสื้อผ้า "
และเช้าวันใหม่ก็มาถึง ช่างสดใสเสียจริงก็นะพี่ฟ้ายังนอนกอดฉันอยู่เลยแถมพี่มายและก็พี่ดาจะกลับมาอีกสองวันแล้วด้วยคิดถึงจังจะมีของฝากให้คนสวยน่ารักคนนี้บ้างไหมนะ คิคิ“แอบขำอะไรคะ ตัวเล็ก”คนร่างสวยจิ้มปลายจมูกของคนตัวเล็กซึ่งอยู่ในอ้อมกอดของเธออย่างรักใคร่จนกระทั่งคนหน้าหวานขยับริมฝีปากสวยของเธอเข้ามาขบกัดปลายนิ้วของคนร่างบางอย่างเบาๆ“ครีมกำลังคิดถึงของฝากจากพี่มายกับพี่ดาค่ะ”“อร่อยเหรอคะดูดอยู่นั่นล่ะ”คนหน้าหวานผละริมฝีปากแดงระเรื่อออกจากปลายนิ้วของเธออย่างอ้อยอิ่งพลางหอมแก้มคนร่างบางไปสองสามทีและลุกขึ้นยืนเข้าไปอาบน้ำด้วยความร่าเริง“น่ารักจังพี่อยากฟัดเราอีกรอบเลยเนี่ย”คนร่างบางเอ่ยเสียงเรียกคนร่างสวยที่เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเปียกปอนน้อยๆก่อนเด็กหน้าหวานจะยกยิ้มให้เธออย่างอารมณ์ดีพลางติดกระดุมคนเดียวต่อไปเงียบๆโดยที่มีคนร่างสวยเดินตามเข้าไปขนาบข้างและช่วยแฟนเด็กติดกระดุมทุกเม็ดจนเส
รถดูเลอะคราบน้ำรักของพวกพี่มายจังเลยจะไม่เป็นอะไรใช่ไหมนะ“คุณหนูคะ”“เอารถไปล้างให้สะอาดที แล้วก็ให้คนมาพยุงแฟนครีมด้วย”ฉันออกคำสั่งเสียงเรียบเมื่อรถถึงบ้านก็ปาเข้าไปตีสองหมอนั่นคงขับรถนานน่าดูคงต้องให้โบนัสเพิ่มสักหน่อยแล้ว น่าอายชะมัดหึงจนเผลอทำพวกพี่เขาแรงจนง่วงนอนไปเลย เฮ้อ“ครีม..ครีม...ครีม”“ตัวเล็กไปไหนอะ ตัวเล็ก!”“ครีม! ทำไมมีแค่พวกเราล่ะ”ทั้งสามคนตื่นขึ้นมาในเวลาที่แสนจะไล่เลี่ยกันอย่างกับนัดหมายเอาไว้แล้วงั้นล่ะ ฟังจากเสียงคงตื่นนอนกันแล้วสินะ อืม อาหารเช้าเป็นพวกอาหารอ่อนๆดีรึเปล่าเนี่ย ไม่รู้ว่าต้องเตรียมอะไรให้คนหมดแรงกันแล้วรู้สึกสดชื่นขึ้นได้ เช้าวันนี้ฉันก็เลยลงทุนคุมห้องครัวด้วยตัวเองโดยที่มีเชฟใหญ่ประจำตระกูลยืนกำกับการทำอาหารให้ฉันอยู่ตลอด“เสร็จแล้ว!”“เยี่ยมเลยครับคุณหนูออกมาหน้าตาน่าทานมาก&rdqu
ไม่อยากจะเชื่อจนถึงตอนนี้ฉันมีเมียตั้งสามคนอะเป็นบ้าไปแล้วรึเปล่าแถมทั้งสามคนไม่มีปัญหากันเลยด้วย ร่วมมือกันดีมากจนฉันนึกสงสัยว่าเวลาคนมีแฟนสองคนเขาทำกันยังไงอะ แต่ที่หนักกว่านั้นคือทั้งนางเอก นางร้าย และก็แฟนนางเอกคลั่งรักฉันหนักมาก ขยับทีแทบจะหายใจรดต้นคอ" วิปแกหน้าตาอิดโรยมาก เมื่อคืนกลับไปโดนแฟนฟัดถึงเช้าเลยรึไง "" เพราะพวกแกนั่นล่ะเห็นหญิงดีกว่าเพื่อนฉันเลยถูกแฟนทำโทษจนถึงเช้าเลยไงโดยเฉพาะยัยเชอ "" เออน่ะ แค่แฟนฟัดมันไม่ตายหรอก ดีซะอีกออกกำลังกายร่างกายจะได้แข็งแรง "" แข็งแรงบ้านแกสิ "ฉันบ่นอุบอิบพลางมองเพื่อนตัวดีอย่างคาดโทษ" เออแกฉันได้ข่าวว่าตระกูลพี่มายของแกกับพี่ดาราคนสวยจับมือทำธุรกิจร่วมกันเหรอมิหนำซ้ำยังมีคู่หมั้นพี่ชายแกร่วมถือหุ้นด้วยอีกต่างหาก "" คงงั้นมั่ง "" แบบนี้ก็ทรงพลังตายสิตระกูลแกไม่กลัวหน่อยเหรอ ตระกูลคู่แค้นของแกไม่ใช่ "" น่าจะไม่แล้วล่ะ "&n
“อะไรเนี่ย แกไปมีแฟนตอนไหน ทำไมไม่เห็นบอกเลย”ฉันปรายมองคนร่างบางที่ตอนนี้นั่งเท้าคางให้ฉันพลางดูดน้ำหวานในมือไปด้วยอย่างคนร้อนใจ จะไม่ร้อนใจได้ยังไงล่ะ ก็ทั้งกลุ่มของพวกเรามีแค่ยัยวิมนี่ล่ะที่ยังไม่มีแฟน จะว่าไปยังไม่เคยเล่าให้ฟังสินะว่ากลุ่มของพวกเรามีทั้งหมดสี่คน ประกอบไปด้วย ฉันวิปครีม เทียนไข เชอร์รี่และคนสุดท้ายที่ไม่ค่อยโพล่มาแบบว่าทำให้ลืมไปเลยด้วยซ้ำว่าเคยมีมันอยู่ในกลุ่มด้วยก็คือยัยวิม ยัยนี่เป็นลูกของนักธุรกิจสีเทา ระดับความรวยไม่ต้องพูดถึง รวยพอที่จะอยู่ในกลุ่มพวกเราได้นี่ล่ะ ถึงฉันจะถือเป็นที่สุดอะนะ แต่มันก็ใช่ย่อยเลยยัยวิมถือเป็นอีกบุคคลหนึ่งที่ไม่น่าไปยุ่งด้วยอย่างแรง ตัวอันตรายอันดับสองเลยก็ว่าได้ เพราะอันดับหนึ่งฉันยกให้คุณนางเอกไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะงั้นแกจงไปเป็นอันดับสองซะเถอะย่ะ“พวกฉันต้องถามแกมากกว่ามั่งว่าไปมุดอยู่ที่ไหนมาถึงมาโพล่เอาป่านี้”เทียนไขออกตัวถามเพื่อนตัวดีคนแรกที่ทำหน้าเซ็งๆใส่เธอก่อนจะตอบกลับมาเสียงเรียบ“มัลดีฟ”
เสียงลมหายใจสม่ำเสมอของคนตัวเล็กยังคงนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงเนียนนุ่มโดยที่มีกลิ่นน้ำหอมราคาแพงของคนร่างสวยทั้งสองกระจัดกระจายอยู่จนทั่วห้องกระทั่งเจ้าของริมฝีปากรูปกระจับเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียและเธอพยายามโฟกัสกับสิ่งต่างๆรอบตัว“....”ห้องใคร มันเป็นคำถามแรกที่ผุดขึ้นในหัวของฉันทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมากลิ่นน้ำหอมปะปนกันไปทั่วแต่ก็เป็นกลิ่นดอกไม้ที่ฉันชอบนั่นล่ะ มันไม่ได้สำคัญอะไรถ้าหากไม่มีฝ่ามือของคนร่างสวยทั้งสองสวมกอดร่างฉันเอาไว้แบบนี้ มันอันตรายเกินไป อย่าเบียดมาใกล้ขนาดนั้นนะ ฉันพยายามแกะมือปลาหมึกของพวกเธอออกด้วยความหงุดหงิดแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลสักเท่าไรพวกเธอยังเอาแต่กอดรัดร่างฉันแน่นขึ้นไปอีกจากขาที่ไม่ได้พาดก็ถูกหยิบยกขึ้นมาทับลำตัวของฉันไว้ด้วยความเอาแต่ใจคนหน้าหวานซุกใบหน้าเข้ามาที่บริเวณซอกคอของฉันยังไม่พอคนหน้าสวยจัดยังกัดไหล่ขาวๆของฉันเล่นอีกต่างหาก เรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย ฉันไม่ใช่ของเล่นของพวกคุณนะ“ตื่นแล้วเหรอคะ”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยข
" ครีมทำไมหน้าตาเป็นแบบนั้นล่ะ แกอดนอนบ่อยไปนะช่วงนี้ เมื่อคืนฉันโทรไปก็มีเสียงหวานหูมารับโทรศัพท์ของแกด้วย "ฉันมองยัยเทียนที่เช้านี้ดูสดใสเป็นพิเศษก่อนจะปลายตามองเห็นยัยเชอวิ่งเข้ามาสบทบด้วยท่าทีรีบร้อนเมื่อเห็นฉัน" ครีมเมื่อวานไม่กลับบ้านเหรอ "" ทำไมรู้ "ฉันตอบกลับอย่างคนไม่เต็มใจจะถาม" ก็โทรไปบ้านครีมแล้วคนรับใช้บอกมาน่ะสิ "" อืม เมื่อวานไปส่งพี่มายแล้วก็เผลอหลับไป "ฉันตอบตามความจริงก่อนจะนึกไปถึงเรื่องเมื่อคืนนี้หน้าฉันก็ร้อนพราวขึ้นมาเลย พี่มายอยากจะมีอะไรกับฉัน แต่ว่าฉันง่วงนอนมากบวกกับทำไม่เป็นเลยด้วยก็เลยแกล้งหลับไปทั้งอย่างนั้นนึกไม่ถึงเลยว่าพี่มายจะทำมันจนเสร็จเองแถมยังใช้นิ้วของฉันช่วยตัวเองอีกต่างหาก รอยเลือดยังติดตาอยู่เลยเธอจะเจ็บรึเปล่านะ" ครีม ยัยครีม! เป็นอะไรไปจู่ๆทำไมถึงเงียบล่ะ "เทียนไขเขย่าไหล่ฉันน้อยๆก่อนที่คนร่างบางจะปัดมันออกพลางทำหน้าไปไม่เป็นหนักกว่าเดิม&
ฉันมารู้ตัวว่าตัวเองกลายเป็นตัวละครในนิยายที่ฉันชอบอ่านตอนอายุสิบสี่ หมายถึงอายุของวิปครีมน่ะ มันเป็นช่วงเวลาวันเกิดครบรอบของวิปครีมพอดีฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับใบหน้าสวยหวานตายิ้มน่ารักแบบนี้ทำเอาหัวใจเต้นกระตุกแบบฉุดไม่อยู่กันทั้งนั้นแม้แต่ตัวฉันเองยังหลงตัวเองหนักขนาดนี้ก็ไม่แปลกใจเลยที่ผู้ใหญ่ซึ่งมาร่วมงานส่วนใหญ่จะทั้งรักและเอ็นดูฉันมากขนาดไหนจนพี่ๆของฉันต้องออกมายืนค้อนกันด้วยท่าทีเอื้อมระอาและก็นั่นล่ะหลังจากวันเกิดครั้งนั้นฉันก็ตั้งปฏิญาณกับตัวเองว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับตระกูลของนางเอกอีกเด็ดขาดนางร้ายก็ด้วยฉันจะพยายามไม่ไปยุ่งย่ามกับพวกเธอแต่แล้วทำไมโชคชะตาถึงได้เล่นตลกกับฉันอีกแล้วล่ะ ก็เพราะในวันเกิดอายุครบสิบเก้าปีของฉันดันถูกคุณนางเอกเข้าใจว่าเป็นพวกแย่งแฟนชาวบ้านไปซะแล้ว ส่วนต้นเหตุก็เพราะดันไปยืนอยู่ในที่ๆไม่ควรยืนอยู่นั่นล่ะ อันที่จริงฉันแค่ต้องการจะมาหาซื้ออุปกรณ์ในการทำรายงานก็แค่นั้นเอง รู้สึกตัวอีกทีก็ถูกคุณแฟนนางเอกใช้เป็นเครื่องมือประชดประชันชีวิตรักของพวกเค้าแล้วจนถึงขนาดที่ฉันถูกหมายหัวเอาไว้เลยนะ แต่ก็ช่างมันเถอะ ฉันไม่ได้บอกแม้แต่ชื่อของตัวเองกับพวกเธอไปสักหน่อย ...
Comments