Chapter 3
CallMuli ay kaharap ko si Heinn matapos ang mahabang panahon ng pag-iisip. Today, I made an appointment with him to discuss something."Glad you're taking my offer," salubong niya sa akin kanina."Heinn, I'm not here for that. I have a more important matter to be discussed with you."Kumunot ang noo niya at nagpamulsa. "Oh, so you're humbly declining my offer?"I shook my head. "Let's not talk about it. Iba ang ipinunta ko rito." Umupo ako at isinandal ang likod sa backrest ng sofa. "I need a copy of the mortgage contract my father has signed a year ago. I want to trace what real estate he conveyed as security on his loan. Can you get that for me?"Hinilot niya ang sentido at dismayadong tumingin sa'kin. "I saw this coming."Napaayos ako ng upo. I looked at him with so much confusion. "What?""I already knew about that thing. My father already talked to him about it. He even convinced him to seek for closing forms. He had three business days to cancel the loan after loaning 100 million pesos. Naisip na rin namin na mangyayari 'to. Na what if, bigla siyang magkasakit, knowing that he was already physically weak, or what if maging shaky 'yung magandang feedback and financial sustainability ng kompanya kung saan siya naginvest? I mean, it could happen, right? Syempre, if that happens, the burden would be yours for sure. And now, eto na nga..."Umiling-iling ako. Hindi makapaniwala sa mga nangyayari. "Ano ba kasing ginawa ni Papá sa 100 million pesos? Sigurado ako na naginvest si Papá sa Claveria Motors, San Augustin Corp. at sa DVC, pero bukod do'n ay wala nang iba. And besides, it's been 2 years since he invested to DVC, so, anong ginawa niya sa pera? Siguro naman alam ni Tito 'di ba?"I look so desperate looking for an answer I know he doesn't even know about. Pero nagbabakasakali pa rin ako. Alam niya nga ang tungkol sa utang. Baka may alam din siya kung ano'ng pinaggamitan."Alam ko..."Nabuhayan ako ng loob sa sinabi niya."Nag-invest siya sa isang pyramiding. He even encouraged Dad to also invest pero hindi pumayag si Dad. Even with all those written evidences your dad believed were legal, my father didn't agree. Binalaan ni Dad ang Papá mo na 'wag na mag-invest dahil dubious ang ibang dokumentong iprenisenta sa kanila, but you father was too determined. Later on, they found out it was an investment scam. The culprit flew to Thailand according to the authority. They are being chased as of this moment. Natangayan ng bilyon-bilyong pera ang mga kilalang business tycoon sa Pilipinas, including your Tito Reugene."Namilog ang mga mata ko sa natuklasan."Tito Reugene? Pero ang sabi ni Tita, ipinatalo niya ang pera sa Casino-""Ayaw lang nila na magtaka ka at isiping kasali rin ang Papá mo sa na-scam."I was blown away by the informations from Heinn. I knew it! There's something about my father loaning millions of pesos.Hanggang sa makauwi ay hindi parin maalis sa isip ko ang mga nalaman. Gulong-gulo ang isip ko at nadagdagan lamang ang sakit sa ulo nang buksan ko ang TV.Nasa headlines ang ground breaking ng Madrideus sa lupaing minsang iangkin ni Tito Reugene. Dinaluhan iyon ng mga kilalang engineers, architects and business titans, including my Tito Reugine who included Food and Beverages in his business ventures. Sa tinagal-tagal ng panahon, kay Raeden din pala mapupunta ang lupaing iyon. At kung pa'no niya nakombinse si Tito? Yun ang hindi ko alam.Parang hinalukay ang sikmura ko sa pag-iisip na nasa iisang lugar si Tito Eugene at Raeden. Tito is a very dangerous man. At kung may binabalak man siya ngayon, natitiyak kong isa nanaman iyong madilim na plano."Look!"Inilahad ni Lin sa akin ang cellphone niya at may ipinakita. Website iyon ng Forbes Magazine. Nakaindicate roon ang listahan ng real estate tycoons sa Pilipinas. My father use to be on top of this some years ago.Raeden Madriaga (Net Worth: $14.7 Billion)Photo via Self-made Billionaire Ph.The founder and chairman of Iraya Food and Beverage, Inc.— country's largest food and beverage company, and the CEO of Madrideus Wine Company w/c currently operates subsidiaries in Europe, China, and Middle East. He has also become one of the prominent business titans, and a slew of other business conglomerates whose interest range from real estate and property development, automobiles, down to telecommunications. Madrideus Wine Company will soon to operate in Hongkong, England and in the Philippines in partnership with G&N Corporation.Pumapangalawa si Raeden sa may pinakamataas na net worth sa buong Pilipinas. I knew from the beginning that they soon will rise, that if the grape plantation would be sustained, they could put up a business. Now, I can see, that despite of starting from scratch, Raeden managed to rise to the top. Aside from his investments in real estates, it is the determination and vengeance that fuel his net worth.This is the start of his business endeavors in the Philippines. They are starting. He's already at it."Naiisip mo ba ang naiisip ko?"Tinignan ko si Lin na ngayon ay itinataas-baba ang kanyang kilay."Ano?""Sa tingin mo, di ka niya na gusto? Look, sobrang yaman niya na. Kayang kaya niyang bayaran iyong utang ng Papá mo! Kita mo naman oh, nag-ooperate ang kompanya nila sa iba't ibang bansa. And compared sa net worth mo... na'tin, sobrang laki ng net worth niya!"Inirapan ko siya. "Last time I checked, kay Heinn mo ako pinagtutulakan. Ngayon naman, kay Raeden."She let go of a strained laugh, "Eh, mas kaya pala nung isa-"Salamat sa cellphone kong nagring at nakatakas ako sakanya. "I'll just get this call."Lumayo ako sakanya at lumapit sa veranda na tanaw ang city lights. "Hello,"Unregistered ang number kaya nang maisip na baka prank call or wrong dial lang ay papatayin ko na sana, kung hindi ko lang narinig ang boses sa kabilang linya. Parang binuhusan ng asido ang lalamunan ko sa narinig na boses. It intoxicates my whole system."Aria, I have an offer to you."Nanlamig ang buong katawan ko. Ilang minuto akong natahimik bago pinatay ang tawag nang hindi sumasagot. Pa'no niya ako nacontact?"Are you done?" Lumapit si Lin sa'kin. "Nga pala, remember the day I that I told you I bumped into Raeden? Hiningi niya nga pala number mo."That's it! My question has been answered!Chapter 4OfferThe best way to escape burden is suicide. I felt my whole world shaken. The detriment it caused me is something that I would never escape from. I'm stuck amidst of the sea, that my only resort is to let myself get drown."Aria, iyong mismong bahay na tinitirhan n'yo ng kapatid mo ang nakaindicate sa mortgage agreement. Pwedeng bawian kayo ng bahay o ipagbili ang bahay n'yo without your consent kapag hindi kayo makapagbayad. You may lose legal rights once you did not pay the morgtage on or before the redemption period."My mind was pre-occupied. I cannot process what Heinn has been saying over the phone. Ewan ko kung ayoko lang talagang marinig ang mga impormasyong iyon, or am I just too stunned seeing Raeden closely?"Don't you think it's rude to stare?"Dagli kong pinatay ang phone ko at binalingan ang lalaki sa harap ko.Those obscure eyes affected my whole system. It made me shiver. Hindi ako makapaniwala na nasa harap ko na siya makalipas ang ilang taon. I swallow
Chapter 5DaddyI have experienced alot of downfalls for the past few years and with all those trials I've faced, I could care less. Pain and grieve invaded my soul, and in result to that, it failed me even more.As Raeden said in his motivational speech, 'Grapes are crushed to make wine. Seeds grow in the darkness, and so did I'. He didn't let those troubles in his life hinder his success. How I wish I have that kind of spirit. All I had for the past few years, were pessimistic and hopeless animal in me."Here is the result of the tests he's undergone."Pigil ang hiningang pinagmasdan ko ang doktor habang katabi ang kapatid na walang malay."Go on, Doc."Tumikhim ang doktor bago magpatuloy. "Based on the results, we found out that your brother is diagnosed with a disease called Autosomnal Dominant Polycystic Disease. It is a genetic kidney disease, hija. The cysts grow and multiply, replacing normal healthy tissue diminishing the function of the kidneys. There is no cure for ADPD, th
Chapter 6PastI will never deny that once in my life, I've imagined myself spending the rest of my life with him. Hindi ako magpapakahipokrito na noong nakita ko siyang muli, kahit pa alam kong poot at paghihiganti ang tangi niyang nararamdaman para sa'kin, hindi ko maitatanggi na may parte sa buhay ko na umaasang baka sakali, ngayong maayos na ang lahat, baka maayos na rin ang lahat sa amin.Maayos? Hindi ko inasahan 'to. I imagined seeing him again but I didn't include this kid in the picture. Parang dinaganan ng kung anong mabigat na bagay ang dibdib ko. All my hopes, dreams, and plans have shattered. If I have not done the things I did only for him, would it change a thing? Ako parin kaya? Ako lang kaya?And why would I regret everything? Everything I did was worthwhile. Even his success can attest to that! I should be happy, right?Everything that happened between us, will remain in my heart for a lifetime. I'm still glad I met him. It was a season, a lesson, and reason.It was
Chapter 6PastI will never deny that once in my life, I've imagined myself spending the rest of my life with him. Hindi ako magpapakahipokrito na noong nakita ko siyang muli, kahit pa alam kong poot at paghihiganti ang tangi niyang nararamdaman para sa'kin, hindi ko maitatanggi na may parte sa buhay ko na umaasang baka sakali, ngayong maayos na ang lahat, baka maayos na rin ang lahat sa amin.Maayos? Hindi ko inasahan 'to. I imagined seeing him again but I didn't include this kid in the picture. Parang dinaganan ng kung anong mabigat na bagay ang dibdib ko. All my hopes, dreams, and plans have shattered.If I have not done the things I did only for him, would it change a thing? Ako parin kaya? Ako lang kaya?And why would I regret everything? Everything I did was worthwhile. Even his success can attest to that!I should be happy, right?Everything that happened between us, will remain in my heart for a lifetime. I'm still glad I met him. It was a season, a lesson, and reason.It was
Chapter 6PastI will never deny that once in my life, I've imagined myself spending the rest of my life with him. Hindi ako magpapakahipokrito na noong nakita ko siyang muli, kahit pa alam kong poot at paghihiganti ang tangi niyang nararamdaman para sa'kin, hindi ko maitatanggi na may parte sa buhay ko na umaasang baka sakali, ngayong maayos na ang lahat, baka maayos na rin ang lahat sa amin.Maayos? Hindi ko inasahan 'to. I imagined seeing him again but I didn't include this kid in the picture. Parang dinaganan ng kung anong mabigat na bagay ang dibdib ko. All my hopes, dreams, and plans have shattered.If I have not done the things I did only for him, would it change a thing? Ako parin kaya? Ako lang kaya?And why would I regret everything? Everything I did was worthwhile. Even his success can attest to that!I should be happy, right?Everything that happened between us, will remain in my heart for a lifetime. I'm still glad I met him. It was a season, a lesson, and reason.It was
Chapter 7RecordedBumalik ako sa loob para sundan ang lalaking iyon sa takot na baka magsumbong sa Grandma ko.Nakita ko siyang nakatalikod. Lalapitan ko sana siya nang mapansing mayroon palang komosyon. Ginapangan ako ng kaba. Akala ko'y iyon ang dahilan kung bakit sinisigawan siya ni Grandma, pero hindi pala.Napangiwi ako sa mga pinagsasabi ni Grandma sa kanya. For sure, sira na ang image niya dahil sa mga binitawan niyang salita sa dalawang caterer na kaharap niya. There are lots of media at hindi makalalampas ang pagiging attitude niya.The guy was trying to protect the girl from Grandma dahil kung ano-anong masasakit na salita ang sinabi ni Grandma rito matapos siyang aksidenteng mabuhusan ng wine. Iyon ang narinig ko mula sa mga bisitang nagbubulungan. Sinuyod ko ng tingin si Grandma at nakita ko ang red stain sa laylayan ng suot niyang white dress. "Get out of here! I don't wanna see your face!" Sigaw ni Grandma.Minwestrahan niya ang mga guard na kaladlarin ang mga iyon pal
Chapter 8Bribe"Aria... May hindi ka sinasabi samin?"Nakakadalawang hakbang palang ako paakyat ng hagdan nang may magsalita sa likod ko. Nakahalukipkip si Eujay, si Eujef ay nakaismid, at si Eusef naman ay tahimik lang na nagmamasid sa reaksyon ng mga kapatid.Kinabahan ako sa tanong ni Eujay. May alam kaya sila?"W-What are you talking about?" I act cooly but my stuttering didn't escape their senses. They even made fun of it."Kabado much?" Pang-aasar ni Eujef."A-ano bang pinagsasabi n'yo?"Alam na kaya nila ang tungkol kay Wesley?"May gusto ka kay Madriaga, noh?"Hindi ko alam pero mas lalo akong kinabahan sa sinabi ni Eusef. Si Eusef na minsan lang magsalita ay inaakusahan akong may gusto kay Raeden Madriaga.I crossed my arms at humakbang muli pababa ng hagdan at dumiretso sa lounge. Ramdam ko ang pagsunod nila ng tingin sa akin."Hindi, noh! Wala akong gusto ro'n!" Giit ko."Good. I can't imagine my cousin marrying a poor man." Si Eujay.Inirapan ko siya. Sa kanilang magkakam
Chapter 9Is this love?I went straight to the garage after doing my routines. Suot ko parin ang night gown kahit tirik na tirik na ang araw. I want to prove a point!Naabutan kong nag-uusap si Marinel at si Raeden. Napapadalas yata ang pagpunta ni Raeden dito. Baka nga ay si Marinel ang sadya niya rito kagabi.Nang makita ako ni Marinel ay nagmadali siyang umalis. Kami nalang ni Raeden ang naiwan.I was about to lean on the car door when he grabbed my waist and pulled me closer to him.Lumayo agad ako sa kanya dahil sa pagkabigla. Kumunot lang ang noo niya at inayos ang sarili."May sabon, oh." Tinuro niya ang kotse. Tumuwid ako ng tayo at inayos ang suot ko. "Look... sabi ni manang, ikaw yung nag-akyat sakin sa kwarto. I just wanna know kung..." "Kung?"Tumungo ako, intimidated by his stares. "Kung ikaw ang nagpalit ng uniform ko."I heard him chuckled kaya napaangat ako ng tingin. "Ang liit pala."Uminit ang pisngi ko. Embarrassed by what he said, lumapit ako at sinapak ang balik
Chapter 33Leave Tinambangan kami ng puting van. Agad akong hinila ni Papa nang tumigil ang motor. Pinagbubugbog siya ng mga tauhan ni Tito at ni Papa. Nang makita iyon ay napikit nalang ako.Awang awa ako sakanya habang nakahandusay siya sa lupa at walang balak na lumaban. Ano nga naman ang laban niya? Marami sila, at mag-isa lang siya. "You will leave Del Cielo or I will sue you?" Hinila ako ni Papa at itinago sa likod niya. Hindi ko matignan si Raeden. Gusto kong bawiin lahat ng sinabi ko pero wala nang atrasan ito. Ang tanging hinihintay ko nalang ay ang pag-alma niya at pagtanggi sa paratang pero nanatili siyang walang imik, tila inaako ang lahat kahit wala namang totoo sa paratang sakanya. "Bakit hindi pa ipakulong, Kuya? Hahayaan pa nating makabiktima 'yan ng iba?" I want to shut his mouth but I just can't. Sa ngayon, pagkasuklam ang tangi kong nararamdaman para sakanya. Siya ang nagsimula ng lahat ng ito. Dito kami dinala ng kasakiman niya. Huling sulyap at buong puso k
Chapter 32 PlanIT'S Sunday morning. A profound silence prevailed in our spacious dining room. The only sounds that filled the air are the tickling of the silver wall clock that is placed on where the sun emerge in the morning and the clattering of spoon and fork. Tito Reugene is the one who broke the silence. "Mama, is there any other way to get the land back to us?"Tumikhim si Grandma at pinunasan ang bibig gamit ang table napkin bago magsalita. "Nasa kanila na ang titulo ng lupa. Ilinipat sa pangalan nila ang titulo, so technically speaking, sila na ang nagmamay-ari ng lupa. The only way to get the land is to buy it."Tumaas ang kilay ni Tito Reugene at disgustong tumawa. "Kuya Winston really gave that land to them? What a scatterbrained! That land is an asset! Malapit sa highway. Pwedeng patayuan ng commercial buildings. Indeed a potential business hub. He didn't even consider its future growth potential!"I bit my lower lip nang marinig ang sinabi ni Tito Reugene tungkol kay P
Chapter 31Kiss Nagsimula ang ball sa pagpapakilala ng mga stakeholders na umattend ng party. Naroon syempre ang President ng Claveria University na si Primitivo Claveria. Katabi niya ay ang anak na si Amadeus Claveria na siyang dahilan ng pagtili ng mga babae sa likod namin ni Wesley. Nagsimula na ang auction. Hindi lang dresses at designer bags ang nasa linya ng iaauction kundi may mga painting at maging mga kotse. "We are very proud to represent our next collection, a Galaxy inspired gown designed by our very own Fine Arts students from FA-IA... bidding starts at 120,000." Mostly, designers bid for higher price. Sa huli ay nakuha iyon ni Tita Elaine. "For our last collection, we represent to your our Home Away From Home painting who became Claveria University's trademark. This artwork is painted by our very own brilliant painter, Natasha David who happened to be an Alumna of our beloved University. Her artworked was preserved and displayed in our Artsy Museum and became part o
Chapter 30PhotographWhen you sleep with heart so heavy, you'll wake up feeling so empty.'Yan ang naramdaman ko nang magising ako nang tumama ang sikat ng araw sa mukha ko. Natulog ako kagabi na maraming iniisip, na para bang may malaking bagay ang nakadagan sa dibdib ko. Ngayon naman ay nagising na para bang nawawalan na ng rason para bumangon, kahit pa ang sinag ng araw ang nagsasabing may bagong pag-asa para sa panibagong umaga.Nang tignan ko ang cellphone ko, iilang text ang narecieve ko. Kagabi, nakailang text si Raeden sa'kin. Sinubukan niya pa akong tawagan pero hindi ko sinagot iyon. From: ReadenOkay ka lang?From Raeden:May nangyari ba?From: RaedenPlease... reply. Nag-aalala ako.From: RaedenPwede tumawag?Pinikit ko ng mariin ang mata ko at iyon ang kinatulugan ko.I didn't bother open other texts. Tanging kay Raeden lang ang binuksan ko. It was just a good morning message but it's enough to bright up my day.Pabalik-balik ang tingin ni Manang Wena sa'kin at sa basa
Chapter 29KakampiI am still speechless after our conversation. Hindi ko alam kung bakit kahit na takot ako ay nag-uumapaw parin ang kaligayahan ko.His veined hand never left mine. Kahit pa noong kumakain na kami sa restaurant."Do you want something else?" he asked.Bumagsak ang tingin ko sa seafood pasta in olive oil na inorder niya. "This is enough. Tsaka wag ka na masyadong gumastos."Nakita ko ang panguso niya at sinimulan nang kumain. Ganoon din ang ginawa ko.Napatingin ako sa floating villa na nadudungaw lang sa may gilid namin. Off-limits kami sa spot na 'yan because we only paid for the entrance fee.Raeden traced my line-sight. Tumikhim siya at pinaglaruan ang singsing na nasa daliri ko."Magbobook tayo ng reservation para diyan sa sunod na punta natin. Do you want that?"Napatingin ako sakanya at bigong bumagsak ang tingin ko sa kamay niya. "Too expensive."Umayos siya ng upo ng hindi pa rin binibitawan ang kamay ko."Actually, magpapabook sana ako kaso fully-booked pa
Chapter 28Promise Ring I wonder if I've ever been this attracted to someone before. I liked Greg del Galiego. He's cute and mysterious. I liked Heinn. I had a big crush on him but it didn't last long. I liked Wesley but when I've learned we're off limits, my feelings began to drift away. It's completely different with Raeden. I hated him. I envy him so much for I believed he's seeking mom's attention without knowing that she's fond of him because he saved my brother. I didn't even notice my growing feelings for him. And even if it's prohibited, I just can't stop this feeling. Bumaling siya sa'kin at nahuli niya akong nakatingin sakanya. "Where are we going?" Maaga kaming dinismiss. Half day lang ang pasok in preparation for tonight's pageant. Kaya naman 11 a.m palang ay nasa Calatagan public market na kami sakay lang ng bus. Good thing I always have spare clothes in the compartment kaya naman nakapagpalit ako. He seem prepared as well. He wears gray board shorts and crisp wh
Chapter 27Mahalaga"Mag-usap tayo."Malungkot niya akong tinignan. Isang linggo niya rin akong hindi pinansin. He was distant. Ito yata ang unang pagkakataon na sinubukan kong makipag-usap sakanya."Anong pag-uusapan?"Umupo siya single sofa. Ni hindi niya magawang tumabi sa'kin. May mga kasambahay na nagpupunas ng mga mwebles. Minuwestra ko sakanila na iwan muna kami at iyon nga ang ginawa nila. Umusog ako sa gilid na bahagi ng kinauupuan ko para mas makalapit sakanya."No one knows the pain more than someone who owns it," panimula ko. "Hindi kita maintindihan dahil hindi ko naman alam ang pinagdaanan mo. And you're right. Wala akong alam dahil hindi ko pa nararanasang magmahal. I'm really sorry kung pinilit kita na iwasan siya. Mahirap 'yon, alam ko. Mahirap pala talaga."Bumagsak ang tingin ko sa mga daliri ko. Naramdaman ko ang paggalaw niya. He shifted his weight. Inangat ko ang tingin ko at nakita ko ang mataman niyang tingin sa'kin."Nahihirapan din ako, Dust. Eto nga, oh. D
Chapter 26Anghel dela GuardiaThe welcoming water reflects the peaceful sky. The quevering sea hoards its mighty power. My feet run over the rough sands as I welcomed the waves that crawled gently to the shore. I feel so light. The gushing waves are just so comforting.I heard a sudden click of the camera but I didn't manage to open my eyes. I remained sitting on the shore as the harmonious waves enveloped my feet.The sun is scorching my body. I like my skin porcelain white, but I like it more when it's tanned. "You look so beautiful."The camera clicked again. This time, I opened my eyes. The rays of sun striked my eyes. "Stop it."Tumayo ako para iwasan ang camera. He was too stubborn to even listen to me.Day 3. Tatlong araw na kami rito sa Villa Gracia Beach Resort. I agreed to be with him. His cousins are very hospitable. Mababait sila, hindi kagaya ng mga pinsan kong hindi gano'n ka-approachable.Lumapit ako sa sun lounger at kinuha ang tuwalya ko. Busy ang mga lalaking Sch
Chapter 25Lovesick Everything was vague. Some questions are left unanswered. Nagising ako sa isang malamig na silid. Sa kanang kamay ko ay may nakakabit na dextrose. Ang unang tumambad sa akin ay ang mukha ni Raeden na punong-puno nang pag-aalala. Nang magsalubong ang tingin namin ay nag-iba iyon. His usual cold stare. Iniwas ko agad ang tingin sakanya. Sinuyod ko ng tingin ang buong kwarto. "Si Dustine?" "Aria..." "Si Dustine asan?" I became hysterical. Napaupo ako at ambang aalisin ang dextrose na nakakabit sa'kin nang ipirmi niya ako sa pwesto ko gamit ang mga kamay niyang nakawak sa magkabilang balikat ko. "Raeden, ano ba?! Asan ang kapatid ko? Is he okay?!" Hindi niya ako sinagot kaya nagpupumiglas ako. "Asan siya?! Pupuntahan ko siya! Dammit where the fuck is he?!" Pilit akong nagpupumiglas nang hindi niya parin ako sinagot. Binalot ako ng kaba at takot. Halos maiyak na ako dahil sa frustration at tanging ang yakap niya ang nagpatinag sa paghihisterya ko. "Asan siy