XXX. Photograph

Chapter 30

Photograph

When you sleep with heart so heavy, you'll wake up feeling so empty.

'Yan ang naramdaman ko nang magising ako nang tumama ang sikat ng araw sa mukha ko. Natulog ako kagabi na maraming iniisip, na para bang may malaking bagay ang nakadagan sa dibdib ko. Ngayon naman ay nagising na para bang nawawalan na ng rason para bumangon, kahit pa ang sinag ng araw ang nagsasabing may bagong pag-asa para sa panibagong umaga.

Nang tignan ko ang cellphone ko, iilang text ang narecieve ko. Kagabi, nakailang text si Raeden sa'kin. Sinubukan niya pa akong tawagan pero hindi ko sinagot iyon.

From: Readen

Okay ka lang?

From Raeden:

May nangyari ba?

From: Raeden

Please... reply. Nag-aalala ako.

From: Raeden

Pwede tumawag?

Pinikit ko ng mariin ang mata ko at iyon ang kinatulugan ko.

I didn't bother open other texts. Tanging kay Raeden lang ang binuksan ko. It was just a good morning message but it's enough to bright up my day.

Pabalik-balik ang tingin ni Manang Wena sa'kin at sa basa