Chapter 6PastI will never deny that once in my life, I've imagined myself spending the rest of my life with him. Hindi ako magpapakahipokrito na noong nakita ko siyang muli, kahit pa alam kong poot at paghihiganti ang tangi niyang nararamdaman para sa'kin, hindi ko maitatanggi na may parte sa buhay ko na umaasang baka sakali, ngayong maayos na ang lahat, baka maayos na rin ang lahat sa amin.Maayos? Hindi ko inasahan 'to. I imagined seeing him again but I didn't include this kid in the picture. Parang dinaganan ng kung anong mabigat na bagay ang dibdib ko. All my hopes, dreams, and plans have shattered.If I have not done the things I did only for him, would it change a thing? Ako parin kaya? Ako lang kaya?And why would I regret everything? Everything I did was worthwhile. Even his success can attest to that!I should be happy, right?Everything that happened between us, will remain in my heart for a lifetime. I'm still glad I met him. It was a season, a lesson, and reason.It was
Chapter 7RecordedBumalik ako sa loob para sundan ang lalaking iyon sa takot na baka magsumbong sa Grandma ko.Nakita ko siyang nakatalikod. Lalapitan ko sana siya nang mapansing mayroon palang komosyon. Ginapangan ako ng kaba. Akala ko'y iyon ang dahilan kung bakit sinisigawan siya ni Grandma, pero hindi pala.Napangiwi ako sa mga pinagsasabi ni Grandma sa kanya. For sure, sira na ang image niya dahil sa mga binitawan niyang salita sa dalawang caterer na kaharap niya. There are lots of media at hindi makalalampas ang pagiging attitude niya.The guy was trying to protect the girl from Grandma dahil kung ano-anong masasakit na salita ang sinabi ni Grandma rito matapos siyang aksidenteng mabuhusan ng wine. Iyon ang narinig ko mula sa mga bisitang nagbubulungan. Sinuyod ko ng tingin si Grandma at nakita ko ang red stain sa laylayan ng suot niyang white dress. "Get out of here! I don't wanna see your face!" Sigaw ni Grandma.Minwestrahan niya ang mga guard na kaladlarin ang mga iyon pal
Chapter 8Bribe"Aria... May hindi ka sinasabi samin?"Nakakadalawang hakbang palang ako paakyat ng hagdan nang may magsalita sa likod ko. Nakahalukipkip si Eujay, si Eujef ay nakaismid, at si Eusef naman ay tahimik lang na nagmamasid sa reaksyon ng mga kapatid.Kinabahan ako sa tanong ni Eujay. May alam kaya sila?"W-What are you talking about?" I act cooly but my stuttering didn't escape their senses. They even made fun of it."Kabado much?" Pang-aasar ni Eujef."A-ano bang pinagsasabi n'yo?"Alam na kaya nila ang tungkol kay Wesley?"May gusto ka kay Madriaga, noh?"Hindi ko alam pero mas lalo akong kinabahan sa sinabi ni Eusef. Si Eusef na minsan lang magsalita ay inaakusahan akong may gusto kay Raeden Madriaga.I crossed my arms at humakbang muli pababa ng hagdan at dumiretso sa lounge. Ramdam ko ang pagsunod nila ng tingin sa akin."Hindi, noh! Wala akong gusto ro'n!" Giit ko."Good. I can't imagine my cousin marrying a poor man." Si Eujay.Inirapan ko siya. Sa kanilang magkakam
Chapter 9Is this love?I went straight to the garage after doing my routines. Suot ko parin ang night gown kahit tirik na tirik na ang araw. I want to prove a point!Naabutan kong nag-uusap si Marinel at si Raeden. Napapadalas yata ang pagpunta ni Raeden dito. Baka nga ay si Marinel ang sadya niya rito kagabi.Nang makita ako ni Marinel ay nagmadali siyang umalis. Kami nalang ni Raeden ang naiwan.I was about to lean on the car door when he grabbed my waist and pulled me closer to him.Lumayo agad ako sa kanya dahil sa pagkabigla. Kumunot lang ang noo niya at inayos ang sarili."May sabon, oh." Tinuro niya ang kotse. Tumuwid ako ng tayo at inayos ang suot ko. "Look... sabi ni manang, ikaw yung nag-akyat sakin sa kwarto. I just wanna know kung..." "Kung?"Tumungo ako, intimidated by his stares. "Kung ikaw ang nagpalit ng uniform ko."I heard him chuckled kaya napaangat ako ng tingin. "Ang liit pala."Uminit ang pisngi ko. Embarrassed by what he said, lumapit ako at sinapak ang balik
Chapter 10Welcome backAkala ko noon, kapag crush mo yung tao at nanligaw siya sa'yo, hindi ka na dapat magdalawang isip pa na sagutin siya kasi 'love' na yun. That's my own definition of love. Too shallow... Too vague. Ngayon ko napagtanto na mali pala ako. Siguro, kahit papaano, nagmature na rin ako not just in physical but in emotional aspect as well.Ngayon ko lang din narealize na infatuated lang talaga ako kay Wesley dahil gwapo siya. The excitement and thrill pushed me to like him more because he is a varsity player and a part-time model. Lalo na't magkaiba pa kami ng school at halos lahat ng mga kaedaran ko ay hinahangaan siya. Siguro, ang tingin ko sakanya ay isang tropeyo. Na kapag nadikit ang pangalan ko sa pangalan niya, kaiinggitan ako ng lahat and the victory is mine. Kaya nga ang ginawa ko ay clinose ko siya with the help of our common friend— si Linelle.By then, everytime na may basketball game ang school namin at ang school nina Wesley, we were always seen together
Chapter 11BoyfriendI blankly stared at my coffee while we're on the long table. Papá and Grandma have been talking about business over breakfast, while the triplets and Dustine talk about GSW and Cavs. Sina Danaia at Divina naman ay comeback ng paboritong Kpop fan ang pinag-uusapan. I remained quiet until we finished breakfast. Ngayon lang yata ulit kami nagsalo-salo sa hapag. Usually, kanya-kanya kami ng kain kapag breakfast. Ako palagi ang huling nag-aalmusal dahil ako ang parating huling bumabangon. But today is different. Dustine woke me up early this morning dahil marami raw siyang gustong puntahan."You should have asked Divina and Danaia to go with you!" Reklamo ko habang inaunload ang compartment ng sasakyan."Eh, ikaw ang gusto kong kasama, bakit ba?"Sinimangutan ko lang siya. After our breakfast, we headed to Camsur. Five hours ang byahe mula sa amin kaya naman pagkarating namin ay nanakit ang balakang at likod ko.Nag-unat-unat ako para maibsan ang pangangalay na narara
Chapter 12FuriousI grabbed and hugged the pillow beside me as I finished talking. Ilang beses niya akong pabalik-balik na tinignan na para bang nagdadalawang isip kung paniniwalaan ang sinabi ko o hindi."Did you guys kiss?"Di ko alam kung matatawa ako sa tanong niya, o ano. Ready na akong makarinig nang kung anong pamimintas o pangangaral galing sa kanya, ngunit sa tagal niyang hindi umimik at naninimbang lang ang mga titig, ay ito lang pala ang makukuha ko."Err... twice?"He shifted his weight. Di ko inaasang tatawa siya nang tatawa sa narinig. You see, I've been serious all the time I was telling him everything about Wesley. Nung una ay inakala kong seseryosohin niya ako, ngunit sa nakikita ko ngayon ay malayong malayo sa naisip kong magiging reaksyon niya ang nakikita ko.Padarag kong ibinagsak ng unan sa kama at tumayo na. Inirapan ko siya na hanggang ngayon ay tawa parin nang tawa na para bang isang malaking katatawanan ang nangyayari. Nang mapansin niya ang pagtayo ko ay hi
Chapter 13Chivalry"You look so tired. Nakatulog ka ba nang maayos kagabi?"I looked at Dustine who is currently putting a hotdog on my plate.Maagang umalis sina Tita para pumunta sa taniman. They are starting to cultivate grapes at ang plano ay ibinibenta iyon sa merkado at ang magagandang kaledad ay ieexport. Kung sa amin ang plantasyon na iyon, tiyak na maiisipan ni Papá na mag establish ng sariling brand ng wine. The resources are already there, but it would cost alot to put up a business."Yeah. Marami lang kasing iniisip," sagot ko at yumuko habang pinaglalaruan ang tocino sa aking pinggan.Nag-angat lang uli ako nang tingin nang makitang may naglagay ng pancake sa plato ko. Akala ko ay si Dustine iyon ngunit inginuso niya si Raeden na ngayon ay abala sa pag-ubos ng natitirang kanin sa plato niya.Nang matapos siya ay dagli niyang ipinatong ang baso sa plato at dinala iyon sa lababo. Sumunod na rin si Dustine kaya nagmadali na akong ubusin ang nasa aking pinggan."Hurry up, si
Chapter 33Leave Tinambangan kami ng puting van. Agad akong hinila ni Papa nang tumigil ang motor. Pinagbubugbog siya ng mga tauhan ni Tito at ni Papa. Nang makita iyon ay napikit nalang ako.Awang awa ako sakanya habang nakahandusay siya sa lupa at walang balak na lumaban. Ano nga naman ang laban niya? Marami sila, at mag-isa lang siya. "You will leave Del Cielo or I will sue you?" Hinila ako ni Papa at itinago sa likod niya. Hindi ko matignan si Raeden. Gusto kong bawiin lahat ng sinabi ko pero wala nang atrasan ito. Ang tanging hinihintay ko nalang ay ang pag-alma niya at pagtanggi sa paratang pero nanatili siyang walang imik, tila inaako ang lahat kahit wala namang totoo sa paratang sakanya. "Bakit hindi pa ipakulong, Kuya? Hahayaan pa nating makabiktima 'yan ng iba?" I want to shut his mouth but I just can't. Sa ngayon, pagkasuklam ang tangi kong nararamdaman para sakanya. Siya ang nagsimula ng lahat ng ito. Dito kami dinala ng kasakiman niya. Huling sulyap at buong puso k
Chapter 32 PlanIT'S Sunday morning. A profound silence prevailed in our spacious dining room. The only sounds that filled the air are the tickling of the silver wall clock that is placed on where the sun emerge in the morning and the clattering of spoon and fork. Tito Reugene is the one who broke the silence. "Mama, is there any other way to get the land back to us?"Tumikhim si Grandma at pinunasan ang bibig gamit ang table napkin bago magsalita. "Nasa kanila na ang titulo ng lupa. Ilinipat sa pangalan nila ang titulo, so technically speaking, sila na ang nagmamay-ari ng lupa. The only way to get the land is to buy it."Tumaas ang kilay ni Tito Reugene at disgustong tumawa. "Kuya Winston really gave that land to them? What a scatterbrained! That land is an asset! Malapit sa highway. Pwedeng patayuan ng commercial buildings. Indeed a potential business hub. He didn't even consider its future growth potential!"I bit my lower lip nang marinig ang sinabi ni Tito Reugene tungkol kay P
Chapter 31Kiss Nagsimula ang ball sa pagpapakilala ng mga stakeholders na umattend ng party. Naroon syempre ang President ng Claveria University na si Primitivo Claveria. Katabi niya ay ang anak na si Amadeus Claveria na siyang dahilan ng pagtili ng mga babae sa likod namin ni Wesley. Nagsimula na ang auction. Hindi lang dresses at designer bags ang nasa linya ng iaauction kundi may mga painting at maging mga kotse. "We are very proud to represent our next collection, a Galaxy inspired gown designed by our very own Fine Arts students from FA-IA... bidding starts at 120,000." Mostly, designers bid for higher price. Sa huli ay nakuha iyon ni Tita Elaine. "For our last collection, we represent to your our Home Away From Home painting who became Claveria University's trademark. This artwork is painted by our very own brilliant painter, Natasha David who happened to be an Alumna of our beloved University. Her artworked was preserved and displayed in our Artsy Museum and became part o
Chapter 30PhotographWhen you sleep with heart so heavy, you'll wake up feeling so empty.'Yan ang naramdaman ko nang magising ako nang tumama ang sikat ng araw sa mukha ko. Natulog ako kagabi na maraming iniisip, na para bang may malaking bagay ang nakadagan sa dibdib ko. Ngayon naman ay nagising na para bang nawawalan na ng rason para bumangon, kahit pa ang sinag ng araw ang nagsasabing may bagong pag-asa para sa panibagong umaga.Nang tignan ko ang cellphone ko, iilang text ang narecieve ko. Kagabi, nakailang text si Raeden sa'kin. Sinubukan niya pa akong tawagan pero hindi ko sinagot iyon. From: ReadenOkay ka lang?From Raeden:May nangyari ba?From: RaedenPlease... reply. Nag-aalala ako.From: RaedenPwede tumawag?Pinikit ko ng mariin ang mata ko at iyon ang kinatulugan ko.I didn't bother open other texts. Tanging kay Raeden lang ang binuksan ko. It was just a good morning message but it's enough to bright up my day.Pabalik-balik ang tingin ni Manang Wena sa'kin at sa basa
Chapter 29KakampiI am still speechless after our conversation. Hindi ko alam kung bakit kahit na takot ako ay nag-uumapaw parin ang kaligayahan ko.His veined hand never left mine. Kahit pa noong kumakain na kami sa restaurant."Do you want something else?" he asked.Bumagsak ang tingin ko sa seafood pasta in olive oil na inorder niya. "This is enough. Tsaka wag ka na masyadong gumastos."Nakita ko ang panguso niya at sinimulan nang kumain. Ganoon din ang ginawa ko.Napatingin ako sa floating villa na nadudungaw lang sa may gilid namin. Off-limits kami sa spot na 'yan because we only paid for the entrance fee.Raeden traced my line-sight. Tumikhim siya at pinaglaruan ang singsing na nasa daliri ko."Magbobook tayo ng reservation para diyan sa sunod na punta natin. Do you want that?"Napatingin ako sakanya at bigong bumagsak ang tingin ko sa kamay niya. "Too expensive."Umayos siya ng upo ng hindi pa rin binibitawan ang kamay ko."Actually, magpapabook sana ako kaso fully-booked pa
Chapter 28Promise Ring I wonder if I've ever been this attracted to someone before. I liked Greg del Galiego. He's cute and mysterious. I liked Heinn. I had a big crush on him but it didn't last long. I liked Wesley but when I've learned we're off limits, my feelings began to drift away. It's completely different with Raeden. I hated him. I envy him so much for I believed he's seeking mom's attention without knowing that she's fond of him because he saved my brother. I didn't even notice my growing feelings for him. And even if it's prohibited, I just can't stop this feeling. Bumaling siya sa'kin at nahuli niya akong nakatingin sakanya. "Where are we going?" Maaga kaming dinismiss. Half day lang ang pasok in preparation for tonight's pageant. Kaya naman 11 a.m palang ay nasa Calatagan public market na kami sakay lang ng bus. Good thing I always have spare clothes in the compartment kaya naman nakapagpalit ako. He seem prepared as well. He wears gray board shorts and crisp wh
Chapter 27Mahalaga"Mag-usap tayo."Malungkot niya akong tinignan. Isang linggo niya rin akong hindi pinansin. He was distant. Ito yata ang unang pagkakataon na sinubukan kong makipag-usap sakanya."Anong pag-uusapan?"Umupo siya single sofa. Ni hindi niya magawang tumabi sa'kin. May mga kasambahay na nagpupunas ng mga mwebles. Minuwestra ko sakanila na iwan muna kami at iyon nga ang ginawa nila. Umusog ako sa gilid na bahagi ng kinauupuan ko para mas makalapit sakanya."No one knows the pain more than someone who owns it," panimula ko. "Hindi kita maintindihan dahil hindi ko naman alam ang pinagdaanan mo. And you're right. Wala akong alam dahil hindi ko pa nararanasang magmahal. I'm really sorry kung pinilit kita na iwasan siya. Mahirap 'yon, alam ko. Mahirap pala talaga."Bumagsak ang tingin ko sa mga daliri ko. Naramdaman ko ang paggalaw niya. He shifted his weight. Inangat ko ang tingin ko at nakita ko ang mataman niyang tingin sa'kin."Nahihirapan din ako, Dust. Eto nga, oh. D
Chapter 26Anghel dela GuardiaThe welcoming water reflects the peaceful sky. The quevering sea hoards its mighty power. My feet run over the rough sands as I welcomed the waves that crawled gently to the shore. I feel so light. The gushing waves are just so comforting.I heard a sudden click of the camera but I didn't manage to open my eyes. I remained sitting on the shore as the harmonious waves enveloped my feet.The sun is scorching my body. I like my skin porcelain white, but I like it more when it's tanned. "You look so beautiful."The camera clicked again. This time, I opened my eyes. The rays of sun striked my eyes. "Stop it."Tumayo ako para iwasan ang camera. He was too stubborn to even listen to me.Day 3. Tatlong araw na kami rito sa Villa Gracia Beach Resort. I agreed to be with him. His cousins are very hospitable. Mababait sila, hindi kagaya ng mga pinsan kong hindi gano'n ka-approachable.Lumapit ako sa sun lounger at kinuha ang tuwalya ko. Busy ang mga lalaking Sch
Chapter 25Lovesick Everything was vague. Some questions are left unanswered. Nagising ako sa isang malamig na silid. Sa kanang kamay ko ay may nakakabit na dextrose. Ang unang tumambad sa akin ay ang mukha ni Raeden na punong-puno nang pag-aalala. Nang magsalubong ang tingin namin ay nag-iba iyon. His usual cold stare. Iniwas ko agad ang tingin sakanya. Sinuyod ko ng tingin ang buong kwarto. "Si Dustine?" "Aria..." "Si Dustine asan?" I became hysterical. Napaupo ako at ambang aalisin ang dextrose na nakakabit sa'kin nang ipirmi niya ako sa pwesto ko gamit ang mga kamay niyang nakawak sa magkabilang balikat ko. "Raeden, ano ba?! Asan ang kapatid ko? Is he okay?!" Hindi niya ako sinagot kaya nagpupumiglas ako. "Asan siya?! Pupuntahan ko siya! Dammit where the fuck is he?!" Pilit akong nagpupumiglas nang hindi niya parin ako sinagot. Binalot ako ng kaba at takot. Halos maiyak na ako dahil sa frustration at tanging ang yakap niya ang nagpatinag sa paghihisterya ko. "Asan siy