Chapter 1

Sandra's POV

"Yes, Hon. Ngayong gabi lang. Tutal naman ikakasal na tayo next week. Nag-book ako ng room, sunduin mo na lang ako roon after ng work mo."

Hindi ko mapigilan ang saya na nararamdaman ng aking puso sa mga oras na ito. Sa wakas ay ikakasal na rin ako sa lalaking pinakamamahal ko – si Mico Salvador.

"Sige, Hon. I love you," matamis kong pagbitiw sa salitang iyon bago ko ibaba ang telepono.

Habang ako ay nakatanaw sa labas ng bintana, ang mga ilaw ng nakakasalubong naming sasakyan ay nagbibigay liwanag sa aking mukha na ngayon ay may ngiti. Sinandal ko ang aking ulo sa headrest ng upuan dito sa loob ng taxi na sinasakyan ko, saka ako sandaling nagpahinga.

Ngayong gabi ay nagdesisyon akong pumunta sa isang bar at mag-party. Nais kong sulitin ang huling linggo ng aking pagkadalaga dahil sabi nga nila, sa oras na ikaw ay mag-asawa, magsisimula nang magbago ang lahat sa buhay mo, kaya nagdesisyon akong sulitin ang gabing ito bago ikasal.

"Ma'am, nandito na po tayo."

Naputol ang mga bagay na aking iniisip nang marinig kong magsalita ang driver ng taxi. Ngumiti ako sa kanya at binigay ang bayad.

"Salamat, kuya!" pagpapaalam ko saka lumabas mula sa loob.

Napangiti ako nang makita ang naggagandahang ilaw sa paligid at nagkakasiyahang mga tao sa loob ng bar. Pansamantala kong nalimutan ang problema habang nakasilay ang ngiti sa aking labi.

Dali-dali akong pumasok sa loob ng bar at nakisaya sa mga taong nandoon. Uminom ako ng alak at sumayaw sa dance floor. May mga lalaking lumalapit sa akin ngunit agad akong lumalayo sa kanila.

"Sorry, I'm taken," anunsyo ko sa mga lalaking nagtatangkang lumandi, saka ako lumalayo sa mga ito.

"Wooh! Let's party!" sigawan ng mga tao sabay sa pagtaas nila sa baso na nasa kanilang kamay.

Nakisigaw ako at nakisaya. Indeed, it was a great night at hindi ako nagsisising maranasan ito.

Sa paglalim ng gabi, doon ko naramdaman ang pagkahilo dahil sa mga nainom ko. Nagkamali yata ako ng tantya sa mga bagay. Tila marami akong nainom dahil ramdam ko ang paggalaw ng sahig na aking tinatayuan.

Sandali akong umupo sa sofa na nandoon at sinandal ang likod. Tiningnan ko ang cellphone ko at alas-dose na pala ng gabi, baka tapos na rin ang trabaho ni Mico at hinihintay na ako sa hotel.

Marahan akong tumayo at kahit nahihilo, pilit kong nilakad ang aking mga paa. Sa kabilang building lang naman kasi ang hotel na kinuha ko.

Pagewang-gewang pa akong naglakad sa hallway ng hotel, hanggang sa maya-maya lang ay nakarating na rin ako sa silid. Agad akong humiga sa kama ngunit kahit nakahiga, ramdam ko pa rin ang paggalaw ng paligid dahil sa espirito ng alak. Naparami talaga ang inom ko at halos wala na ako sa sarili. Maya-maya lang, tuluyan akong nakatulog.

***

Isang mainit na palad ang nararamdaman kong gumagapang sa aking katawan. Sandali palang akong nakatutulog kaya ramdam ko pa rin ang epekto ng alak.

Binukas ko nang kaunti ang talukap ng aking mga mata at tumambad sa akin ang isang lalaki na nasa ibabaw ko. Hindi ko man maaninag ang mukha niya dahil against the light ang ilaw at may kadiliman ang kwarto, isa pa, nahihilo ako at malabo ang paningin. Ngunit alam ko pa rin na ito ang fiancé kong si Mico. Wala namang ibang nakakaalam ng room number ko.

"Kanina ka pa ba, Hon?" tanong ko sa kanya ngunit hindi siya sumagot.

Tila hindi niya ako narinig dahil muli kong naramdaman ang paglakbay ng kamay niya sa aking katawan. Alam ko ang nais gawin ni Mico at tila nararamdaman ko na rin ang init na nagsisimulang lumabas sa akin. Ngunit nangako kami sa isa't isa na iingatan ang pagkabirhen ko hanggang sa araw ng kasal.

Maya-maya lang, naramdaman ko ang mga labi ni Mico sa ibabaw ng aking dibdib, tila sinakop ng kakaibang pakiramdam ang aking isip at tuluyan akong nawala sa sarili.

Kung ito ang nais ng aking fiancé, hindi ko ito tututulan. Ibibigay ko ang sarili sa lalaking mahal ko.

Nagsimulang lumalim ang gabi at tuluyan na ring naging isa ang aming katawan. Ibinigay ko ang sarili sa lalaking nakatakda kong pakasalan, isang bagay na hindi ko pinagsisisihan.

Dahil sa pagod ay agad akong nakatulog. Marahil ay dala na rin ng epekto ng alak kaya agad na rin akong nilamon ng antok.

***

KINABUKASAN, tumama ang liwanag na sumisilip mula sa bintana, dahilan upang magising ang aking diwa. Dahan-dahan kong binuksan ang talukap ng aking mga mata, noong una ay malabo ang aking paningin hanggang sa unti-unti itong lumilinaw.

Nang tuluyan kong makita ang mukha ng lalaking katabi ko, mabilis na tumibok ang aking puso at nanlaki ang mata.

Agad akong napatayo at kinuha ang kumot upang itakip sa aking katawan.

"S-Sino ka?!" sigaw ko sa lalaki, dahilan upang siya ay magising.

Umupo siya at kumusot ng mata, saka ito tumingin sa akin.

"Ikaw ang sino? Humiga ka na lang sa kama ko nang walang pahintulot," aniya.

Napasulyap ako sa kama at nakita ang bahid ng dugo na nandoon. Noon ko naramdaman ang kirot sa pagitan ng aking mga hita. Nagsimulang gumapang ang maaalat na luha sa aking pisngi. Mabilis akong lumapit sa kanya at pinaghahampas ang kanyang dibdib.

"Hayop ka! Anong ginawa mo sa 'kin?!"

"Hey! Stop it!"

Marahas niyang pinigilan ang aking kamay at hinawakan ito nang mahigpit. Nais ko siyang saktan ngunit malakas ang kapit niya sa kamay ko.

"Room service."

Sabay kaming napalingon ng lalaking kasama ko nang marinig ang pagbukas ng pinto. Maging ang babaeng nagbukas ay nagulat sa kanyang nakita.

"S-Sorry sa istorbo, Sir," aniya saka akmang isasarado ang pinto.

Ngunit hindi pa man niya ito naisasara, isang lalaki ang aksidenteng napasilip sa loob ng aming kinaroroonan.

"Sandy?"

Nanlaki ang aking mga mata nang marinig ang isang pamilyar na tinig.

"A-Anong ibig sabihin nito?"

Agad akong tumingin sa pinanggagalingan ng tinig at tumambad sa akin ang naguguluhang mukha ni Mico. nakatayo siya sa may pinto habang dahan-dahang lumalakad papasok sa loob ng silid kung saan ako naroroon. Mabilis akong lumapit sa kanya habang mahigpit na hawak ang kumot na tumatakip sa hubad kong katawan.

"M-Mico, let me explain," wika ko sabay sa pagpatak ng mga luha.

"Sino siya? Bakit ka nandito sa ibang kwarto? That's why you're not in your room last night?"

Pilit na kinakalma ni Mico ang sarili ngunit halata sa kanyang tinig ang panginginig sa galit.

"I-It was a mistake, Mico," basag ang tinig kong saad.

Hinawakan ko ang kanyang kamay at nilagay sa aking pisngi, saka pilit kong pinapaliwanag ang lahat. Ngunit napasulyap si Mico sa kama at nanlaki ang mga mata. Nakita niya ang pulang marka na naiwan sa puting tela.

Ito ang unang beses na makita ko ang pagdilim ng kanyang mukha. Tila nilamon siya ng galit at wala na siyang naririnig sa mga bagay na sinasabi ko.

"Aah!"

Malakas akong napasigaw nang marahas niyang tanggaling ang kamay niyang nakahawak sa aking pisngi, dahilan upang matumba ako sa sahig.

"Hindi ako makapaniwalang magagawa mo sa 'kin to!"

Muli akong napatingin kay Mico nang marinig ang sigaw niya. Hanggang ngayon ay hindi pa rin pumapasok sa aking isip ang sitwasyong kinalalagyan ko. Ngunit habang naririnig ko ang sigaw ni Mico, sunod-sunod naman ang pagpatak ng luha sa aking mata. Hindi ko mahanap ang sasabihin dahil maging ako ay naguguluhan sa mga nangyayari.

"M-Mico, n-nagkakamali ka," nauutal kong wika saka pilit na inaabot ang kamay niya.

"We're done!"

Ang mga salitang iyon ay ang huling katagang narinig ko mula sa lalaking nakatakda sana akong pakasalan.

Mabilis na lumakad si Mico palayo sa aking kinaroroonan, saka ito lumabas ng silid. Wala akong nagawa kung hindi ang tanawin siya mula sa kinauupuan ko. Nanginginig ang aking mga paa at tila walang lakas.

"What a scene," walang ganang wika ng lalaking kasama ko ngayon sa kwarto.

Lumakad siya at kinuha ang mga damit ko na nasa sahig, saka ito nilapag sa aking harapan.

"I guessed this was a mistake, ha?" aniya na nakangisi pa, tila natatawa sa mga bagay na nasaksihan niya kanina.

"Bakit mo ko pinagsamantalahan?" wika ko saka mariing kinuyom ang kamay.

"Pinagsamantalahan?" tugon niya saka ngumisi.

Matapos iyon, kinuha niya ang kanyang cellphone, nag-dial ng numero at may tinawagan. Ilang sandali lang, matapos ang tawag na iyon, ilang lalaking naka-suit ang dumating sa loob ng silid at hinawakan ang aking braso.

"Bitiwan nyo ko!" pagpalag ko sa mga ito.

"Get your clothes and leave my room," malamig na utos ng lalaking iyon.

Nagsimula siyang lumakad patungo sa washroom. Inalalayan naman ako ng mga lalaking naka-suit palabas ng silid at hinatid ako sa tamang silid kung saan dapat ako natulog kagabi.

Pakiramdam ko ay gusto ko nang lamunin ng lupa at mawala na lang sa mundong ito. Nawala na ang bagay na iniingatan ko, nawala pa ang lalaking pinakamamahal ko.