Chapter 39 Pagkatapos kung magbihis ay agad akong umalis sa mansyon upang makita ang aking Apo. "Nelson!" tawag ko sa isang driver namin dito sa mansyon. "Ipagmaneho mo ako patungo sa mansyon ng Suarez!" dagdag kung sabi dito. "Opo, Madam!" agad nitong sagot. Hanggang sumakay ako sa kotse saka ito pinatakbo sa driver. Sinabi kasi sa aking anak nasa mansyon Suarez nakatira si Rhian na pinagtataka ko, paano magkakilala ang aking kaibigan at si Rhian. Habang nagpapatuloy ang aming biyahe ay agad kong naisip na kailangan ko palang bumili ng pasalubong sa aking Apo. "Nelson, dadaan muna tayo sa malapit na Mall. May bibilhin lamang ako sandali!" sabi ko dito. "Opo, Madam!" kaya agad itong huminto sa may parking area ng Mall kaya agad akong lumabas at sinabihang maghintay laman ito sandali sa akin. Hindi ko na hinintay ang kanyang sagot dahil agad akong lumabas at pumunta sa loob ng Mall.Hindi na ako nag-aksaya ng oras, agad akong namili ng mga laruan, isang malaking hello kitty
Chapter 40 Subrang napagod ako sa ginawang pictorial kanina at matagal kaming natapos dahil dinumog ako nga mga tao sa venue namin dahil natagalan kami mag-umpisa. Pagpasok namin ni Manong ay agad ko nakita ang isang sasakyan na agad rin umandar at patungo sa gate. "Siguro bisita nila Mommy!" mahinang sabi ko hanggang huminto ang kotse kaya agad kong lumabas at nagpapasalamat sa pagdrive. Hanggang pumasok ako sa loob ng mansyon ay katahimikan ang bumungad sa akin. "Siguro ay tulog na silang tatlo kaya wala sila sa sala," tanging sabi ko na lang sa aking sarili. Hanggang napag desisyunan ko na lang na umakyat sa aking silid upang makapagpahinga na. 'Bukas ay araw ng Sabado kaya may free time akong ipasyal ang aking anak,' sabi ko sa aking isipan habang naglalakad patungo sa aking silid. Pagpasok ko ay agad kung binuksan ang aircon saka nilapag ko ang dala kung handbag sa sofa. Pagkatapos ay agad akong pumunta sa closet upang kumuha nang pangpalit na damit. Pagkatapos kun
Chapter 41 Labis akong naguluhan sa kanilang inaasal at hindi ko alam ang aking gagawin. Mahigit nila akong niyakap habang umiiyak. "B-bakit po kayo umiiyak dalawa? M-may m-masama bang nangyari?" naguguluhan kung tanong hanggang napako ang mata ko sa may kama at nangunot ang aking nuo at nagtataka. 'Paanong napunta ang kwentas ko sa kama nina Dad?' yan ang pumasok sa aking isipan habang may pagtataka sa aking isip. "W-wala a-anak! M-masaya lang ako dahil sa aming nalaman!" sabi ni Mommy. "Hay! Akala ko kung anong nangyayari sa inyong dalawa. Pinakaba ninyo ako, ang akala ko may masamang nangyari!" sabi ko saka ko pinunasan ang mga luha ni Mommy Matilda. "Dad! ayos ka lang po ba?" tanong ko ni Dad kasi umiiyak pa rin ito habang nakatingin sa akin. "Y-yeah, don't worry about me!" ngiting sabi nya sa akin. Ilang saglit ay dumating na ang Doctor na si Doc. Cruise, agad sinuri si Mommy kaya nagpaalam muna ako sa kanila dahil nais kong ipaghanda ng tsaa ang Doctor.
Chapter 42 "Talaga po?! Lola ko s'ya?" tanong ni Angie sa akin. "Yes Baby, sya ang Lola mo!" ngunit kong sabi kay Angie saka ako bumaling muli sa Ina ni Andrew. Nakita ko sa kanyang mga mata ang saya sa sinabi ko, ang akala ko ay itatanggi nya ang aking ipinagtapat pero hindi nangyayari, bagkos ay humahagulgol itong umiyak saka binigkas na 'APO KO'. Hindi ko alam kung anong aking nararamdaman, parang piniga ang aking puso habang pinagmasdan kung umiiyak ang ina ni Andrew at ang aking anak na nagyayakapan habang umiiyak. 'Sumusubra na ba ako sa aking paghihiganti? Pati ang anak ko ay nagawa kong pagkaitang makilala man lang ang kanyang Ama at Lola?' tanging sabi ko habang pinagmasdan silang dalawa. Hanggang masaya silang nag-kwentuhan na parang sila lang ang tao sa paligid kaya umalis na lamang ako upang magtungo sa kusina sana pero agad akong tinatawag sa ina ni Andrew. "Iha, nais ba kitang makausap? K-kahit saglit lang, Iha!" sabi nya sa akin kaya agad akong tumang
Chapter 43 "Pasensya na madam, aalis na kami dahil may pupuntahan pala kami," sabi sa dati kung ina. "Isang tanong lang, Corazon!" sabi ni Mommy Matilda. " Magkakilala ba kayo ni Rhian?" "Hindi!" "Yes!" Sabay naming bigkas kaya agad nagtataka si Mommy dahil magkaiba ang sagot namin, mas nag tataka ako dahil bakit nitong kinailang magkakilala kami. "Sandali, anong totoong sagot?" baling ni Mommy sa akin kaya agad akong nagbuntong hininga. "Yes, magkakilala kami Mommy!" sabi ko dito. "Sila ang tinutukoy kong naging magulang ko sa loob ng mahabang panahon," dagdag kong sabi dahilan upang makita ko sa mga mata ni Mommy ang galit nito. "Sige aalis na kami," agad sabi sa dati kong ina. Nagmamadaling umalis ito habang tinatanaw ko silang umalis ni walang lumingon sa kanilang tatlo. Kaya agad kong niyaya si Mommy na bumalik na kami kung saan naghihintay ang mga kasama namin. Naging masaya ang aming pamamasyal lalo na ang aking anak. Abot mata ang kanyang mga ngiti kay
Chapter 44 HINDI, hindi man kami nagtagal sa Mall dahil alam ko na napapagod na ang tatlong matatandang kasama ko. Ngunit nais ng aking anak ang magpabili ng isang laruan kaya binilhan muna nila ito. Napailing na laman ako dahil hindi lang dalawa ang nag spoiled sa aking anak kundi tatalo na sila. Lalo na siguro kung andito ang kanyang ama sigurado akong kung anong nais ipabili ay agad itong bibilhin. Tangin ginawa ko lamang ay tagasunod sa kanilang bawat puntahan. Kaya napailing na lang ako sa aking setwasyon. Habang ang aking anak ay masayang ng lalakad habang hawak-hawak ang bawat isang kamay sa kanila ni Mommy at Tita Anita samantalang si Daddy ay taga bitbit sa pinamili nito. "Baby, stop na! Marami na ang iyong pinabili at isa pa, marami ka pang laruan sa bahay!" sabi ko dito. "Okay po, pero hindi po naman ito sa akin!" sabi nya Kaya agad akong napatingin sa kanya mata. "Ibinigay ko po nito sa mga bata po, doon sa ating mansyon! Wala po kasing laruan sila kaya ibibiga
Chapter 45 Someone POV "Hon!" tawag pasin sa aking asawa. "Yes, Hon?!" sagot ko agad. "Akin muna ang phone mo, tatawagan ko si Rhian!" sabi nya kaya agad akong kinakabahan dahil sa kanyang tuno sa pagsasalita ayay kung anong mangyayari na hindi maganda. Kaya agad kong dial ang kanyang number ilang 'kring' lang ay agad itong singit kaya ni loudspeaker ko ito saka ko binigay sa aking asawa. Hanggang narinig ko ang kanyang boses na parang natakot at natataranta kaya kinutuban ako. May lalong naging mabilis ang pagtakbo nito kaya agad akong napakupkop sa aking bibig dahil sa aking nakita, ganoon din ang ginawa sa aking kaibigan. Buti na lang at hindi na pansin sa aking ako kung anong mangyayari. Nalaman na lang namin ang nangyari ng sabi nya kung bakit ito mabilis tumakbo. Kaya hindi ko maiwasang maiyak, hanngang tumawag ng rescue team ang aking amiga at sinabi nito kung anong status. Hanggang nakita ko kung paano nya iniiwasan ang mga sasakyan nasa unahan, muntik na ako mawalan n
Chapter 46 Yung ang lumabas sa aking bibig habang humahagulgol ako ng iyak, sa pangalawang pagkakataon ay mawawalan na naman ako ng anak. Napakuyom lamang ang aking mga kamay dahil sa mga nararamdaman kung sakit sa aking puso. "Hanggang kailan nating mararanasang wag mawalan ng anak, hanggang kailan nya tayo bibigyan ng pagsubok. Masaya ba akong tao noon kaya nya ako binigyan ng ganitong pagsubok?" Iyak kong sabi habang yumakap ako sa kanyang mga leeg. Labis akong nasaktan sa dinanas ni Rhian na tunay naming anak pala. "Honey, wag kang mawalan ng pag-asa. Gagawin natin lahat upang madugtungan ang kanyang buhay. Lahat na ito ay may dahilan kung bakit nangyayari ang lahat na ito," sabi sa aking asawa. "Kailangan managot ang gumawa nito, Hon!" sabi ko sa aking asawa. "Kahit anong mangyari kailangan nating malaman kung sino ang may pakana sa lahat!" galit kong sabi. "Makakaasa ka Honey, lahat na connection nating ay uutusan kong hanapin ang may gawa nito. Kailangan silang
Chapter 122 "Yung mga ancient artifacts po, Daddy. Ang dami pong interesting na bagay at kwento tungkol sa ating kasaysayan," sagot ni Gabriel, habang kumikislap ang mga mata. "Ang saya naman! Proud kami sa'yo, anak. Ang dami mong natututunan," sabi ni Angie, habang niyayakap din si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Salamat po, Daddy," sabi ni Gabriel, habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami, napansin namin ang kambal na sina Danae at Daniel na abala sa kanilang mga drawings. "Wow, ang gaganda ng mga drawings niyo! Ano 'yan?" tanong ko, habang tinitingnan ang kanilang mga gawa. "Mommy, Daddy, ito po yung mga drawings namin ng mga bayani na natutunan namin sa school," sagot ni Danae, habang ipinapakita ang kanyang drawing. "Ang galing naman! Ang creative ninyo talaga," sabi ni Angie, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Pagkatapos ng kwentuhan at pagpapakita ng mga gawa, nagdesisyon kaming maghanda ng espesyal na hapunan para sa buong pamilya. "Tara, mga anak, magluto t
Chapter 121 "Ang galing naman! Good luck sa presentation mo, anak. Alam kong magagawa mo 'yan nang mahusay," sabi ko, habang hinahaplos ang balikat ni Gabriel. "Salamat po, Daddy. Gagawin ko po ang best ko," sagot ni Gabriel, habang ngumiti. Pagkatapos ng almusal, hinatid namin ang mga bata sa school at nagtungo na kami ni Angie sa opisina. "Love, ready ka na ba para sa mga meetings natin ngayon?" tanong ko kay Angie habang nagmamaneho. "Oo, Love. Kailangan nating siguraduhin na maayos ang lahat at walang magiging problema," sagot ni Angie, habang tinitingnan ang mga notes niya. Pagdating namin sa opisina, sinalubong kami ni Mia. "Good morning, Ma'am Angie, Sir Rocky. Ready na po ang conference room para sa meeting natin," sabi ni Mia, habang inaayos ang mga dokumento. "Salamat, Mia. Tara na, Love. Let's get this day started," sabi ko, habang inaakay si Angie papunta sa conference room. Habang naglalakad kami papunta sa conference room, naramdaman ko ang excitement at det
Chapter 120 Rocky POV Pagpasok namin sa conference room, naroon na ang mga department heads at naghihintay. Agad kaming naupo at sinimulan ang meeting. "Good morning, everyone. Salamat sa inyong pagdating. Kailangan nating pag-usapan ang mga bagong security measures na ipapatupad natin," simula ni Angie, habang tinitingnan ang mga tauhan. "Unang-una, nais naming ipaalam na lahat ng access sa mga sensitibong dokumento ay lilimitahan na lamang sa mga authorized personnel. Kailangan din nating paigtingin ang monitoring at reporting ng mga activities sa ating sistema," dagdag ko, habang ipinapakita ang mga bagong patakaran sa projector. "Yes, Sir Rocky. Susundin po namin ang mga bagong patakaran. Mahalaga po talagang maprotektahan natin ang ating mga dokumento," sabi ni Mark, ang head ng IT department. "Salamat, Mark. At gusto rin naming ipaalam na bukas ang aming pintuan para sa anumang katanungan o concerns na mayroon kayo. Huwag kayong mag-atubiling lumapit sa amin," sabi ni A
Chapter 119 Angie POV Pagdating namin sa bahay, sinalubong kami ni Gabriel na may hawak na mga libro at notes. "Daddy, Mommy, salamat po at nandito na kayo. Kailangan ko po ng tulong sa project namin tungkol sa mga bayani," sabi ni Gabriel, habang excited na ipinapakita ang kanyang mga notes. "Sige, anak. Tulungan ka namin," sabi ko, habang inaayos ang mga gamit sa mesa. Habang nag-uusap kami tungkol sa mga bayani ng ating bansa, naramdaman ko ang saya at pagmamalasakit ni Gabriel sa kanyang proyekto. "Mommy, sino po ang paborito niyong bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan ako. "Marami akong paboritong bayani, anak. Pero isa sa mga hinahangaan ko talaga ay si Jose Rizal dahil sa kanyang talino at pagmamahal sa bayan," sagot ko, habang ngumingiti. "Wow, ang galing po niya. Paano naman po si Daddy? Sino po ang paborito niyang bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan si Rocky. "Si Andres Bonifacio, anak. Dahil sa kanyang tapang at determinasyon na ipaglaban ang kal
Chapter 118 Pagkatapos ng kwentuhan, hinalikan namin ang mga bata at siniguradong maayos ang kanilang pagkakahiga. "Goodnight, mga anak. Mahal na mahal namin kayo," sabi ko, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. "Goodnight, Mommy. Goodnight, Daddy. Mahal din namin kayo," sagot ng kambal na sina Danae at Daniel nang sabay-sabay, habang unti-unti nang pumipikit ang kanilang mga mata. Ang panganay naming anak na si Gabriel ay sumunod sa amin palabas ng kwarto. Maingat kaming lumabas upang hindi magising ang kanyang bunsong kambal na kapatid. Paglabas namin, tumingin si Gabriel sa amin at ngumiti. "Mommy, Daddy, salamat po sa kwento. Ang saya-saya po," sabi ni Gabriel, habang hinahawakan ang kamay ko. "You're welcome, anak. Alam mo, mahal na mahal ka namin," sabi ni Angie, habang niyayakap si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Mahal ko rin po kayo," sagot ni Gabriel, habang niyayakap si Angie. "Gabriel, magpahinga ka na rin ha? Mahaba ang araw mo bukas," sabi ko, habang hinahaplos ang
Chapter 117 Rocky POV Hindi ko maiwasang mabigla, dahil kauna-unahang pagkakataon ay nakita kong nagalit si Angie nang ganun. Pero buti na lang at naayos agad ang problema. Kaya ngayon, bumalik na siya sa kanyang malambing na boses at kalmado na ulit. "Love, salamat sa pag-intindi at suporta mo," sabi ko, habang tinitingnan siya. "Alam kong mahirap ang sitwasyon, pero natutuwa ako na nagawa nating ayusin ito ng magkasama." "Salamat din, Love. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ito kung wala ka," sagot ni Angie, habang hinahawakan ang kamay ko. Habang magkasama kami sa opisina, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon na unti-unting nawawala. Alam kong marami pa kaming kailangang gawin para masigurong ligtas at maayos ang lahat, pero masaya ako na nandito kami para sa isa't isa. "Love, kailangan nating siguraduhin na hindi na mauulit ang ganitong insidente. Kailangan nating magpatupad ng mas mahigpit na security measures at paigtingin ang komunikasyon sa mga tauhan," sabi ko, haba
Chapter 116 Angie POV Habang naghihintay kami ng mga department heads, sinubukan kong kalmahin ang sarili ko. Alam kong kailangan kong maging matatag para sa mga tauhan namin, pero hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot at pagkabahala. "Arnold, alam kong mahirap ang sitwasyon mo ngayon. Pero sana maging leksyon ito para sa iyo. Huwag mong hayaan na ang isang pagkakamali ay sirain ang buong buhay mo," sabi ni Rocky, habang tinitingnan si Arnold. "Salamat, Rocky. Natutunan ko na ang leksyon ko. Sana mapatawad ninyo ako," sagot ni Arnold, na halatang nagsisisi. "Arnold, alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo. Pero gusto kong malaman mo na hindi namin intensyon na pahirapan ka. Kailangan lang naming siguraduhin na ligtas ang negosyo at ang mga tauhan namin," sabi ko, habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. "Pasensya na talaga, Angie. Alam kong mali ang ginawa ko," sagot ni Arnold, na halos maluha. "Arnold, ang importante ngayon ay natutunan mo ang leksyon. Sana sa susuno
Chapter 115 Rocky POV Habang papunta kami sa address ni Arnold, naramdaman ko ang tensyon sa loob ng sasakyan. Alam kong galit na galit si Angie, at kailangan kong maging kalmado para sa aming dalawa. "Love, kalma lang. Kakausapin natin siya ng maayos. Kailangan nating malaman ang totoo," sabi ko, habang hinahawakan ang kanyang kamay. "Alam ko, Love. Pero hindi ko maiwasang magalit. Sobrang importante ng mga dokumentong iyon," sagot ni Angie, habang pilit na pinapakalma ang sarili. Nang makarating kami sa address, nakita namin ang isang maliit na apartment building. Huminga ako nang malalim at tinapik si Angie sa balikat. "Love, nandito na tayo. Mag-ingat tayo," sabi ko, habang bumababa ng sasakyan. Pumunta kami sa unit na nakalista sa papel. Kumakatok ako nang marahan sa pinto. "Arnold Santos, nandiyan ka ba? Kami ito, sina Angie at Rocky. Kailangan ka naming makausap," sabi ko, habang hinihintay ang sagot mula sa loob. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at lumabas si Arnold.
Chapter 114 "Love, mukhang ito na ang taong may kinalaman sa pagkawala ng mga dokumento," sabi ni Rocky, habang patuloy na pinapanood ang footage. Hindi ko inaalis ang aking mata sa monitor ng CCTV. "Oo nga, Love. Kailangan nating malaman kung sino siya at kung paano siya nakapasok dito," sagot ko, habang nararamdaman ang pagbalik ng galit. Ilang sandali pa, bumalik si Mia na may kasamang security guard. "Ma'am Angie, may report po na may isang bisita kahapon na hindi nakalista sa logbook. Mukhang ito po ang tao sa footage," sabi ni Mia, habang ipinapakita ang logbook. Hindi ko maiwasang maningkit ang aking mga matang tumingin sa pangalan naruon. "Tingnan natin," sabi ko, habang tinitingnan ang logbook. Nakita ko ang pangalan ng bisita, ngunit hindi ko pa rin siya kilala kaya hindi ko maiwasang mas lalong maningkit ang aking mga mata. "Mark, pakitawag ang HR at itanong kung may kilala silang tao na ito," utos ko dito na may madiing sabi, habang iniabot ang logbook sa kanya.