Chapter 45 Someone POV "Hon!" tawag pasin sa aking asawa. "Yes, Hon?!" sagot ko agad. "Akin muna ang phone mo, tatawagan ko si Rhian!" sabi nya kaya agad akong kinakabahan dahil sa kanyang tuno sa pagsasalita ayay kung anong mangyayari na hindi maganda. Kaya agad kong dial ang kanyang number ilang 'kring' lang ay agad itong singit kaya ni loudspeaker ko ito saka ko binigay sa aking asawa. Hanggang narinig ko ang kanyang boses na parang natakot at natataranta kaya kinutuban ako. May lalong naging mabilis ang pagtakbo nito kaya agad akong napakupkop sa aking bibig dahil sa aking nakita, ganoon din ang ginawa sa aking kaibigan. Buti na lang at hindi na pansin sa aking ako kung anong mangyayari. Nalaman na lang namin ang nangyari ng sabi nya kung bakit ito mabilis tumakbo. Kaya hindi ko maiwasang maiyak, hanngang tumawag ng rescue team ang aking amiga at sinabi nito kung anong status. Hanggang nakita ko kung paano nya iniiwasan ang mga sasakyan nasa unahan, muntik na ako mawalan n
Chapter 46 Yung ang lumabas sa aking bibig habang humahagulgol ako ng iyak, sa pangalawang pagkakataon ay mawawalan na naman ako ng anak. Napakuyom lamang ang aking mga kamay dahil sa mga nararamdaman kung sakit sa aking puso. "Hanggang kailan nating mararanasang wag mawalan ng anak, hanggang kailan nya tayo bibigyan ng pagsubok. Masaya ba akong tao noon kaya nya ako binigyan ng ganitong pagsubok?" Iyak kong sabi habang yumakap ako sa kanyang mga leeg. Labis akong nasaktan sa dinanas ni Rhian na tunay naming anak pala. "Honey, wag kang mawalan ng pag-asa. Gagawin natin lahat upang madugtungan ang kanyang buhay. Lahat na ito ay may dahilan kung bakit nangyayari ang lahat na ito," sabi sa aking asawa. "Kailangan managot ang gumawa nito, Hon!" sabi ko sa aking asawa. "Kahit anong mangyari kailangan nating malaman kung sino ang may pakana sa lahat!" galit kong sabi. "Makakaasa ka Honey, lahat na connection nating ay uutusan kong hanapin ang may gawa nito. Kailangan silang
Chapter 47 Anita POV HINDI, hindi ko alam kong ang aking mararamdaman dahil sa trahedyang nangyari kay Rhian na ako sana ang nasa hospital ngayon kung hindi nya ako pinalitan. "Sinong gustong pumatay sa akin? Alam ko na hindi si Rhian ang kanilang puntirya dahil sa akin ang kotseng minamaneho nito!" sabi ko sa aking sarili habang ang aking apo ay nakatulong sa aking kandungan. Andito kasi kami sa may sala habang pinatahan ko ito sa kakaiyak. "I'm sorry, Apo! Alam ko na hindi ang iyong ina ang gustong patayin. kung sino man ang may gawa nito kailangan pagbayaran nya ito!" sabi ko habang hinihimas ko ang kanyang buhok. "Kailangan ko yatang tawagan ang iyong ama, apo!" Tama tatawagan ko ito upang malaman nya ang mga nangyayari sa iyong ina," saka ko kinuha ang aking phone upang tawagan ito. Apat na ring ay agad itong sinagot kaya nagbuntong-hininga muna ako bago ko sinabi sa kanya ang mga nangyayari. "Son, come home now. Because something bad happened to Rhian. She had
Chapter 48 Veronica 'Pak!' Isang malutong na sampal ang na tanggap ko sa aking ama. Hindi ko akalain napakinggan ang mga sinabi ko kay Tita Anita. Dahilan upang magalit ito sa akin. "Dad, I'm sorry!" tanging sabi ko dito. "Punyetang ka! Hindi mo talaga kami binigyan ng kaunti kahihiyan ng mga tao at ngayon buntis ka sa ibang lalaki!" galit nyang sabi. "Dad, it's was accident! Hindi ko ito ginusto at isa pa kasalanan rin naman ninyo ito because you always galit at trabaho ni minsan ay hindi ninyo ako kinamusta man lang!" sagot ko dito. "Veronica, your mouth!" sabi ni Mommy sa akin kaya agad ring umikot ang aking mga mata. "It's true naman kaya, binigyan nga niya ang lahat na luho natin at kung anong nais natin ay ibinigay nya agad pero ang pagka-alam at pagka-awa nya sayo naibigay ba nya hindi ba?" sabi ko dito. Wala akong pakialam kung masasaktan ko sila sa aking sinabi basta galit rin ako sa kanilang dalawa. "Veronica!" sambit ni Mommy sa akin. "Why? to
Chapter 49 Balisa ako sa loob ng aking silid hindi ko alam ang aking gagawin. Naging padalos-dalos agad ang aking disesyon kaya ito nangyari ang lahat. "Ang tanga-tanga mo Veronica," galit kong sabi sa aking sarili. "Paano kung huhulihin ka nila oras malaman ang totoong nangyari at dahilan kaya ito na-desgraya!" dagdag kong sabi habang lakad, upo, tayo ang aking ginawa saka pinapawisan pa ang aking mga kamay dahil sa kaba. Hanggang nakarinig ako ng isang ugong ng sasakyan dahilan upang napa takbo ako sa may bintana upang silipin kung sinong nasa labas. Pasilip ko ay agad nanigas ang aking katawan ng nakitang isang imbistigador ito na kayo sa may gate habang nag-uusap sila sa guard ng aming mansyon. "Anong gagawin ko?" takot kung tanong sa aking sarili hanggang may kumatok sa aking pintuan kaya agad akong kinabahan. Walang tigil ang pagkatok nito hanggang tinawag ang aking pangalan. "Veronica, buksan mo ang pintuan?" utos aking ina dahil sya pala ang kumatok kaya agad ko i
Chapter 50 Andrew POV Kararating ko lamang dito sa Italy ng biglang tumawag qng aking secretary dahil may mga mahalaga akong p-permahan at may mga importanteng mga taong nais makipag-ugnayannsa aking Company. Ang AJ RECYCLE COMPANY. May tinalaga akong nagpapatakbo dito kahit nasa Pinas ako ay lagi pa rin akong updated sa aking kompanya. Ito ang unang kompanyang napatayo ko dito sa Italy at marami akong natutulungang mga taong kapos sa pera. Dahil sa AJ RECYCLE COMPANY ko ay nabawa-bawasan ang mga basurang kumakalat sa paligid dahil kinukolekta ito sa aking mga tauhan at binabayaran ang mga ito dahil upang magkaroon sila ng maka-kakitaan dahil sa aking kompanya. Kahit na wala akong paghinga may jetlag pa ako ay hindi konito inalintana. Agad akong nagbihis ng isang business suit saka ko kinuha ang aking briefcase at umalis agad. Hindi nag tagal ang aking biyahe dahil hindi gaano ka traffic dito sa Italy. Agad kong hininto ang aking sasakyan sa harap ng entrance saka luma
Chapter 51 HABANG, nasa loob ako ng aking kotse ay di ko maiwasang mag-alala sa aking nalalaman. "Rhian, wag kang bibitaw! babawi pa ako sayo -sa inyong dalawa!" sabi ko habang nasa loob ako ng kotse. Hindi nagtagal ay agad rin ako nakarating doon kaya agad kaming nakarating doon kaya agad akong lumabas saka nagpapasalamat sa aking driver. Tanging dala ko lamang ay ang passport ko at ang importanteng bagay bukod doon ay wala na. Dirit-diretso akong pumasok sa loob ng airport hanggang nakarating ako sa waiting areas kung saan ang ibang pasahero ang andoon. Hanggang tinawag ang aming flight kaya agad kaming lahat tumayo saka pumunta sa entrance kung saan patungo sa airplane na aking masasakyan. Hindi nagtagal ay agad ring lumipad ang aming sinasakyan airplane. Gustuhin ko man matulog qu hindi ko magawa, kahit na mahaba ang biyahe namin ay hindi ako dinadalaw ng antok. Hanggang nakarating kami sa Pinas ay hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Habang palabas ako sa airport ay ag
Chapter 52 "K-kumusta po ang kalagayan nya?" tanong ko kay Tito Rafael ang kumupkop kay Rhian. "Sa ngayon ay inu-obserbahan pa ito, naging successful ang operasyon pero may pusibilidad na ma comatose kund hindi ito magigising ng tatlong araw," pagpapaliwanag nya sa akin. Dahilan upang napatingin ako sa kay Julius. "Tito, alam ko na wala akong karapatan na himasukan ang inyong disesyon. Pero nais ko sana na sa ibang bansa nating sya ipagpapatuloy gamutan kung sakaling hindi ito gigising ng tatlong araw!" sabi ko dito. Agad naman sumang-ayon ang mag-asawa sa aking sinabi kaya nakahinga ako sa aking sarili. Ilang sandali may kumatok sa pintuan dahilan upang mapalingon kaming lahat doon. Hanapin may pumasok na isang mag-asawang, walang iba kundi ang kaibigan ni Mommy kasama ang babae kaya agad akong tumingin sa kanilang na may halong pagtataka sa mga mata. "Oh, Mr and Mrs. Avenida!?" sabi ni Tita Matilda. "Napadalaw kayo?" tanong nito. "Nais lang namin dalawin ang inyo