Chapter 47 Anita POV HINDI, hindi ko alam kong ang aking mararamdaman dahil sa trahedyang nangyari kay Rhian na ako sana ang nasa hospital ngayon kung hindi nya ako pinalitan. "Sinong gustong pumatay sa akin? Alam ko na hindi si Rhian ang kanilang puntirya dahil sa akin ang kotseng minamaneho nito!" sabi ko sa aking sarili habang ang aking apo ay nakatulong sa aking kandungan. Andito kasi kami sa may sala habang pinatahan ko ito sa kakaiyak. "I'm sorry, Apo! Alam ko na hindi ang iyong ina ang gustong patayin. kung sino man ang may gawa nito kailangan pagbayaran nya ito!" sabi ko habang hinihimas ko ang kanyang buhok. "Kailangan ko yatang tawagan ang iyong ama, apo!" Tama tatawagan ko ito upang malaman nya ang mga nangyayari sa iyong ina," saka ko kinuha ang aking phone upang tawagan ito. Apat na ring ay agad itong sinagot kaya nagbuntong-hininga muna ako bago ko sinabi sa kanya ang mga nangyayari. "Son, come home now. Because something bad happened to Rhian. She had
Chapter 48 Veronica 'Pak!' Isang malutong na sampal ang na tanggap ko sa aking ama. Hindi ko akalain napakinggan ang mga sinabi ko kay Tita Anita. Dahilan upang magalit ito sa akin. "Dad, I'm sorry!" tanging sabi ko dito. "Punyetang ka! Hindi mo talaga kami binigyan ng kaunti kahihiyan ng mga tao at ngayon buntis ka sa ibang lalaki!" galit nyang sabi. "Dad, it's was accident! Hindi ko ito ginusto at isa pa kasalanan rin naman ninyo ito because you always galit at trabaho ni minsan ay hindi ninyo ako kinamusta man lang!" sagot ko dito. "Veronica, your mouth!" sabi ni Mommy sa akin kaya agad ring umikot ang aking mga mata. "It's true naman kaya, binigyan nga niya ang lahat na luho natin at kung anong nais natin ay ibinigay nya agad pero ang pagka-alam at pagka-awa nya sayo naibigay ba nya hindi ba?" sabi ko dito. Wala akong pakialam kung masasaktan ko sila sa aking sinabi basta galit rin ako sa kanilang dalawa. "Veronica!" sambit ni Mommy sa akin. "Why? to
Chapter 49 Balisa ako sa loob ng aking silid hindi ko alam ang aking gagawin. Naging padalos-dalos agad ang aking disesyon kaya ito nangyari ang lahat. "Ang tanga-tanga mo Veronica," galit kong sabi sa aking sarili. "Paano kung huhulihin ka nila oras malaman ang totoong nangyari at dahilan kaya ito na-desgraya!" dagdag kong sabi habang lakad, upo, tayo ang aking ginawa saka pinapawisan pa ang aking mga kamay dahil sa kaba. Hanggang nakarinig ako ng isang ugong ng sasakyan dahilan upang napa takbo ako sa may bintana upang silipin kung sinong nasa labas. Pasilip ko ay agad nanigas ang aking katawan ng nakitang isang imbistigador ito na kayo sa may gate habang nag-uusap sila sa guard ng aming mansyon. "Anong gagawin ko?" takot kung tanong sa aking sarili hanggang may kumatok sa aking pintuan kaya agad akong kinabahan. Walang tigil ang pagkatok nito hanggang tinawag ang aking pangalan. "Veronica, buksan mo ang pintuan?" utos aking ina dahil sya pala ang kumatok kaya agad ko i
Chapter 50 Andrew POV Kararating ko lamang dito sa Italy ng biglang tumawag qng aking secretary dahil may mga mahalaga akong p-permahan at may mga importanteng mga taong nais makipag-ugnayannsa aking Company. Ang AJ RECYCLE COMPANY. May tinalaga akong nagpapatakbo dito kahit nasa Pinas ako ay lagi pa rin akong updated sa aking kompanya. Ito ang unang kompanyang napatayo ko dito sa Italy at marami akong natutulungang mga taong kapos sa pera. Dahil sa AJ RECYCLE COMPANY ko ay nabawa-bawasan ang mga basurang kumakalat sa paligid dahil kinukolekta ito sa aking mga tauhan at binabayaran ang mga ito dahil upang magkaroon sila ng maka-kakitaan dahil sa aking kompanya. Kahit na wala akong paghinga may jetlag pa ako ay hindi konito inalintana. Agad akong nagbihis ng isang business suit saka ko kinuha ang aking briefcase at umalis agad. Hindi nag tagal ang aking biyahe dahil hindi gaano ka traffic dito sa Italy. Agad kong hininto ang aking sasakyan sa harap ng entrance saka luma
Chapter 51 HABANG, nasa loob ako ng aking kotse ay di ko maiwasang mag-alala sa aking nalalaman. "Rhian, wag kang bibitaw! babawi pa ako sayo -sa inyong dalawa!" sabi ko habang nasa loob ako ng kotse. Hindi nagtagal ay agad rin ako nakarating doon kaya agad kaming nakarating doon kaya agad akong lumabas saka nagpapasalamat sa aking driver. Tanging dala ko lamang ay ang passport ko at ang importanteng bagay bukod doon ay wala na. Dirit-diretso akong pumasok sa loob ng airport hanggang nakarating ako sa waiting areas kung saan ang ibang pasahero ang andoon. Hanggang tinawag ang aming flight kaya agad kaming lahat tumayo saka pumunta sa entrance kung saan patungo sa airplane na aking masasakyan. Hindi nagtagal ay agad ring lumipad ang aming sinasakyan airplane. Gustuhin ko man matulog qu hindi ko magawa, kahit na mahaba ang biyahe namin ay hindi ako dinadalaw ng antok. Hanggang nakarating kami sa Pinas ay hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Habang palabas ako sa airport ay ag
Chapter 52 "K-kumusta po ang kalagayan nya?" tanong ko kay Tito Rafael ang kumupkop kay Rhian. "Sa ngayon ay inu-obserbahan pa ito, naging successful ang operasyon pero may pusibilidad na ma comatose kund hindi ito magigising ng tatlong araw," pagpapaliwanag nya sa akin. Dahilan upang napatingin ako sa kay Julius. "Tito, alam ko na wala akong karapatan na himasukan ang inyong disesyon. Pero nais ko sana na sa ibang bansa nating sya ipagpapatuloy gamutan kung sakaling hindi ito gigising ng tatlong araw!" sabi ko dito. Agad naman sumang-ayon ang mag-asawa sa aking sinabi kaya nakahinga ako sa aking sarili. Ilang sandali may kumatok sa pintuan dahilan upang mapalingon kaming lahat doon. Hanapin may pumasok na isang mag-asawang, walang iba kundi ang kaibigan ni Mommy kasama ang babae kaya agad akong tumingin sa kanilang na may halong pagtataka sa mga mata. "Oh, Mr and Mrs. Avenida!?" sabi ni Tita Matilda. "Napadalaw kayo?" tanong nito. "Nais lang namin dalawin ang inyo
Chapter 53 Pagdating ko sa Chapter ay agad akong nag dasal na sana ay maging maayos na ang lahat at tuluyang gumising na ito. Pagkatapos kong magdasal ay agad akong bumalik sa silid kung saan sina Tita Matilda at Tito Rafael. Habang nag lalakad ako ay nakita ko ang maraming mga reporters ang nasa labas. Kaya agad akong pumasok sa loob ng elevator para mabilis makaiwas sa mga ito. Ilang saglit ay tumunog ang elevator hudyat nakarating na ako sa floor kung saan ang silid ni Rhian. Agad akong kumatok saka ko binuksan ang pintuan at pumasok ako ng tuluyan. "Iho, alam namin na wala ka pang pahinga kaya umuwi ka muna sa inyo at paki-alagaan muna si Angie. Dumaan ka muna sa mansyon upang kunin ang damit nito na pinahanda ko na sa katulong!" sabi ni Tita Matilda. "Sige po Tita," sagot ko agad dito. "Sent regards to Angie!" sabi ni Tito. "Makakaasa po kayo Tito!" Sabi ko saka agad kong kinuha ang aking personal na gamit pagkatapos ay bumaling muna ako kay Rhian ngayon ay o
Chapter 54 Naging maganda ang daloy sa aming panghapunan at mabilis kong nakuha ang loob ng aking anak. Hanggang nakatapos na kaming kumain ay saka kaming pumunta sa may sala upang makapag-pahinga sandali bago umakyat sa itaas. "Daddy, pwede po ba na makatabi kayong matulog habang nagpapagaling pa si Mommy?" tanong nya sa akin kaya agad akong sumagot sa kanyang sinabi. "Syempre naman Princess!" agad kong sabi dito dahilan upang lumiwanag ang kanyang mukha. "Yes! Sa wakas maranasan ko nang makatabi ko ang aking Ama!" sabi nito saka yumakap sa akin. "Alam ko po ang dahilan kung bakit po na wala kayo sa tabi namin noon pero sabi ni Mommy sa akin ay wag daw akong magalit sayo dahil sa mga nangyayari," sabi nya sa akin. Hindi ko alam ang aking nararamdaman para akong binuhusan ng mainit na tubig upang makaramdam ako ng sakit sa aking puso. Hanggang na bigla na lang ako ng pinahiran nya ang aking mga pisngi dahil may luha pa lang tumulo doon. "Wag po kayong umiyak Daddy dahil