Chapter 121 "Ang galing naman! Good luck sa presentation mo, anak. Alam kong magagawa mo 'yan nang mahusay," sabi ko, habang hinahaplos ang balikat ni Gabriel. "Salamat po, Daddy. Gagawin ko po ang best ko," sagot ni Gabriel, habang ngumiti. Pagkatapos ng almusal, hinatid namin ang mga bata sa school at nagtungo na kami ni Angie sa opisina. "Love, ready ka na ba para sa mga meetings natin ngayon?" tanong ko kay Angie habang nagmamaneho. "Oo, Love. Kailangan nating siguraduhin na maayos ang lahat at walang magiging problema," sagot ni Angie, habang tinitingnan ang mga notes niya. Pagdating namin sa opisina, sinalubong kami ni Mia. "Good morning, Ma'am Angie, Sir Rocky. Ready na po ang conference room para sa meeting natin," sabi ni Mia, habang inaayos ang mga dokumento. "Salamat, Mia. Tara na, Love. Let's get this day started," sabi ko, habang inaakay si Angie papunta sa conference room. Habang naglalakad kami papunta sa conference room, naramdaman ko ang excitement at det
Chapter 122 "Yung mga ancient artifacts po, Daddy. Ang dami pong interesting na bagay at kwento tungkol sa ating kasaysayan," sagot ni Gabriel, habang kumikislap ang mga mata. "Ang saya naman! Proud kami sa'yo, anak. Ang dami mong natututunan," sabi ni Angie, habang niyayakap din si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Salamat po, Daddy," sabi ni Gabriel, habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami, napansin namin ang kambal na sina Danae at Daniel na abala sa kanilang mga drawings. "Wow, ang gaganda ng mga drawings niyo! Ano 'yan?" tanong ko, habang tinitingnan ang kanilang mga gawa. "Mommy, Daddy, ito po yung mga drawings namin ng mga bayani na natutunan namin sa school," sagot ni Danae, habang ipinapakita ang kanyang drawing. "Ang galing naman! Ang creative ninyo talaga," sabi ni Angie, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Pagkatapos ng kwentuhan at pagpapakita ng mga gawa, nagdesisyon kaming maghanda ng espesyal na hapunan para sa buong pamilya. "Tara, mga anak, magluto t
Chapter 1 Rhian POV"Drew! Natatakot ako. Pwede naman huwag muna nating gawin to diba! Siguro pagkasal na tayo at handa na ako!" sabi ko sa aking nobyo. Ngunit mukhang hindi talaga ito paawat dahil hinihimas-himas na n'ya ang dalawa kong susò at pinipisil-pisil pa niya ang korona nito. Sa totoo lang unti-unting ng umiinit ang aking pakiramdam at may kung anong kakaibang bagay na nabubuhay sa aking himaymay sa kanyang ginagawa sa aking katawan. Actually mahalagang araw namin ngayon. Nagsi-celebrate kami ng aming unang anibersaryo. Ngunit hindi pa ako handa na ibigay o isuko sa kanya ang aking pagkababae.Pero paano kung hindi ko ibinigay sa kanya ang nais niya at hiwalayan ako? Ano ba ang tamang gawin?' tanong ko sa aking isipan. Naguguluhan ako at nahahati ang nararamdaman ko."Shhhhh! Isipin mo na lang na ito ang regalo mo sa akin sa unang anibersaryo natin, babe," sabi nya sa akin habang hinahalik-halikan ang aking tainga at leeg saka dinidilaan ang aking panga na siyang naghahat
Chapter 2Na pag-pasyahan kong umuwi muna sa aming bahay. Pagdating ko doon ay isang malakas na sampal ang aking natanggap sa aking Ina.Masakit sa akin ng pati ang aking mga magulang ay itinatakwil ako, dahil malas raw ako sa aming pamilya. Maraming mga masasamang salita ang aking natatanggap sa aking magulang kahit ang aking sariling kapatid na babae ay ganoon rin. "Layas! malandi ka, iba ka talaga sa iyong kapatid, ipokrita!" sabi ng aking Ina pagkatapos nya akong sampalin. "Malas ka talaga sa pamilya na to pok-pok ka!" sabi naman sa aking Ama. "Naka malas-malas ang pamilyang ito ng dumating ka sa buhay namin!" sabi din sa aking matatandang kapatid. "Wala kaming anak na malandi, pok-pok at higit sa lahat walang kwentang anak!" sabi ulit ng aking Ina. "Ma, Pa!" tanging sambit ko sa kanila. "Mula noong nagkaroon ako ng tamang pag-iisip, ni minsan ay hindi ko lubos maisip kung bakit n'yo ako laging minamaltrato," sabi ko habang humihikbi. "Ngayon ay gusto ko ang inyong kalinga at
Chapter 3 LAST, last day ko na ngayon dito sa hospital kung kaya ay masaya kaming nag ku-kwentuhan sa naging personal nurse ko. Hindi ko na kailangan pang kumuha ng visa dahil si Mommy na ang bahala sa lahat, may inutusan itong tao upang kunin ang mga kailangan ko pati ang form ko sa paaralan kung saan ako ng aaral ng BUSINESS ADMINISTRATION at last ko na sana ngayon pasukan at ga-graduate na ako. Mabilis nakuha ang mga kailangan ko at ang personal kung damit ay bibilhan rin ako, kaya lubos akong nagpapasalamat sa kan'yang kabutihang loob. Ngayon ang araw pag-alis namin patungo sa USA kung saan ako magsimula muli. Kaya mula sa araw ngayon ay tuluyan na akong kinupkop ni Mommy Matilde, at tuluyan na n'ya akong inakong Anak. Kasalukuyang nasa daan kami papunta sa airport dahil ngayon araw ang aming pag-alis. Insaktong insakto ang aming pagdating dahil tinawag na ang aming flight kaya diretso ang aming paglalakad habang bitbit ng mga tauhan nito ang aming bagahe. Hanggang na ka pa
Chapter 4LUMILIPAS, ang mga buwan lalong lumalaki ang aking tyan pero hindi hadlang upang hindi ko ipag-papatuloy sa pag-aaralan, hindi hadlang ang aking pagbubuntis, thankfull nga ako dahil may mga naging kaklase ko kahit kaylan ay hindi nila ako hinusgahan, hanggang nagkaroon ako ng isang kaibigan, s'ya si Elaine Balandra Achaso, may half-pinay half-espanya. Palagi ko itong pinanggigilan dahil sa kanyang mukha. Mabait at malambing ito sa akin. Dito ko hinihingi ang mga pinaglilihian kung pagkain lalot na't ang kan'yang Ina ay mahilig mag luto ng mga kakain. Mabilis lumipas ang mga araw at buwan, ay graduation na namin kaya laking tuwa naming lahat dahil nalampasan ko ang mga pagsubok na dumating sa aming ng anak ko. Hindi biru ang mag-aaral kung mag dadalang tao ka lalo't kabuwanan mo na rin. "Congratulations to both of you, especially my daughter Rhian because despite your condition, you graduated suma cumlaude, we are all happy for your success, just keep going we are here rea
Chapter 5Rhian POVLUMIPAS, lumipas ang mga nagdaang taon, araw at buwan ay ganap na akong isang pinaka sikat ma model sa buong mundo. At ngayon ay sine-celebrate namin ang kaarawan ng aking prinsesa, prinsesa sa aming buhay. Si Mommy Matilde ang nag pangalan sa akin anak. Pinangalanan ito ni Mommy Matilde na Angie Suarez. Sa edad na 5 years old ay marami na itong ng achievement nakukuha nito sa paaralan. Matalino, masayahin, mabait, maganda at malambing. Hindi sa akin namana ang kanyang kagandahan, nagmana ito sa kanyang Ama. Kaya hindi ko maiwasang hindi ito ma-alala. Nagpapasalamat na lang ako sa Poong-Maykapal dahil kahit papaano ang may nama sa akin ay yung pagka-lambing at mabait. Well, dati `yun. Iwan ko lang ngayon dahil iba na si Rhian na dating inalipusta at laging mali sa mata ng dati kung magulang. Matagal ko ng pinatawad ito pero hindi na maibalik ang kanyang binasag n'yang pagmamahal ko sa kanya. Hanggang may nag offer sa akin na mag model sa kanilang damit, kahit n
Chapter 6 Andrew POV Andito ako ngayon sa loob ng sarili kong office, sa loob ng mahabang panahon paghahanap kay Rhian ay hanggang ngayon hindi ko pa rin ito mahanap. Lahat na inupahan kong private investigator ay walang maibigay na lead, dahil daw ay may humaharang sa kanilang kapang mag imbestiga para hindi makuha nila ang impormasyon na kailangan nila at mag tuturo kay Rhian. 'Ito na kaya ang kabayaran sa aking ginawa?" tanong ko sa aking isipan. "If yes! Sana man lang magkausap kami at malaman ko kung buhay ba ang aming anak,' dag-dag kong tanong sa akin sarili. "Sh*t," inis kong bigkas habang binato kong hawak na glass wine, dahilan upang magkadurog-durog ang baso at nagkalat ang laman dito. Kaya napa sabunot na lang ako sa aking buhok dahil sa galit ko sa sarili. Hanggang tinawag ko ang taga linis sa aking kompanya upang linisin ang basag na baso. Pagkatapos nitong linisin ay agad kong pinalabas agad, hanggang tumawag ang isa kong kaibigan kaya agad ko iyong sinagot. "