GERALD:
"Oh-my-God! Gerald! anong kalokohan ito?" tanong ng mommy Amanda ko, "Bakit mo iniuwi si Janna dito? alam mo ba ang gulong maidudulot nito?" "No choice na kasi ako mommy. Gusto ko siyang matulungan. Ayokong masira ang kinabukasan niya. Hindi kaya ng konsensiya ko, na aalis ako ng Bicol, na alam kong ipapakasal si Janna sa lalaking triple ang edad sa kanya. Mommy, anak ng kaibigan niyo si Janna. Kung kayo ang nasa kalagayan ko, maaatim ba ng konsensiya ninyo na mabuhay siya ng masalimoot? na alam niyong kung may nagawa sana kayo, upang hindi siya mapapariwara?" "Pero Gerald, baka hindi mo kilala ang ugali ni Sid. Alam mong hindi iyon papayag na ganito ang ginawa mo. Baka naman may basehan siya," tiningnan ni mommy si Janna mula ulo hanggang paa, bago ulit tumingin sa akin,"kaya nais niyang ipakasal ang batang ito? Don't get me wrong hija. Mas matagal p ang friendship namin ng daddy mo, kesa mga edad ninyo. Ayoko naman na magkasira kami ng dahil lang sa pagsuway mo sa kagustuhan niya. Malaking eskandalo itong pinasok niyo!" "Naiintindihan ko po iyon tita. Wala naman pong kasalanan si kuya Gerald. Ako po ang sumama sa kanya. Ku-kung hindi naman po ako welcome dito, maaari naman po akong maghanap ng ibang matutuluyan at magtrabaho," malungkot na sagot niya kay mommy. Bahagyang lumambot ang ekspresyon ng mommy ko sa sinabi ni Janna. "Halika nga at maupo ka muna, "sa may dining kami pumuwesto. Humila ng upuan si Janna, at ako naman, ipinaghila ko ng upuan si mommy, "ikwento mo nga sa akin kung anong nangyari?" "Akala po kasi ng daddy, may nangyari sa amin ni-- ni Nick. Pinipilit niya po kasi akong ipasok sa motel, pero ayoko po dahil natatakot ako. Wala naman pong nangyari, iniwan niya lang po ako. May mga nakakita po kasi sa amin. Pero ayaw pong maniwala ng daddy sa akin. Pinuntahan niya si Nick, para sabihang panagutan ako, pero po, nagtago na siya. Iniwan niya na po ako sa ere. Dapat daw po ikasal na ako upang mawala ang alingasngas ng pangalan namin, at maibalik ang aming dangal, kaya po gusto niya akong magpakasal.. kay Arnold Rivera.." kwento niya. Nangunot ang noo ng mommy ko, "Arnold Rivera? yung intsik na masama ang hitsura?" masuka suka pang sabi ni mommy. "Opo.." sagot naman ni Janna. "Aba.. siraulo na pala talaga itong si Isidro.. nawawala na sa katinuan. Abay, matanda pa sa amin ng sampung taon yung Arnold na yun ah!" napailing pa ang mommy ko. "Saka anong dangal dangal ang sinasabi niya? Bakit ka naman pumayag?" "Wala po akong magawa, tita. Masama pong magalit ang daddy. Saka baka maghurumentado na naman po iyon," napayukong sagot ni Janna na bahagya pa akong sinilip sa gilid ng kanyang mga mata. "Bweno, ano ang plano mong gawin habang naririto ka? ilang taon ka na ba hija?" napatingin din si mommy sa akin, tila naghahanap ng kasagutan sa maaaring maging solusyon ng problemang kinakaharap ni Janna. "Hi-Hindi ko pa rin po alam. Eighteen na po ako," sagot niya. "Baka naman may nangyari talaga sa inyo ng lalaking iyon, ayaw mo lang aminin dahil nahihiya ka?" tanong pa ni mommy sa kanya, "oh matagal niyo na iyong ginagawa?" "Naku tita, hindi po.. kahit ipa- test niyo pa po ako, buong buo pa po ako.. malinis na babae pa po ako," gulat na gulat pa si Janna pagkasabi ng mga salitang iyon. "Oh, bakit hindi ka nagpa doctor noong nasa Bicol pa kayo? para nalaman agad ng tatay mong tarantado, na nagsasabi ka ng totoo?" sagot ni mommy. "A-ayaw po akong paniwalaan ng daddy, sarado na ang kanyang isipan sa lahat ng paliwanag ko," malungkot na sagot ni Janna. "That's why, itinakas ko siya, mommy. Para maisalba naman ang kanyang buhay. Nakakaawa ang nais mangyari sa kanya ni tito Sid, at talagang sa isang matanda pa siya nais ipakasal, dahil iyon na lang daw ang tatanggap kay Jana," paliwanag ko kay mommy. "Por Diyos, por Santo! sa gandang batang ito, nag aalala ang tatay niya na walang tatanggap sa kanya? susmaryosep! itong Isidro na to! Nakausap mo ba si tita Letty?" tanong pa ni mommy. "Yes ma.. Pero sabi niya, hindi daw nakikinig sa kanya, baka daw sa inyo, makikinig siya," sagot ko kay mommy. "Kakaiba talaga ang ugali ng isang yun. Kaya hindi ko man lang nagustuhan yun kahit gwapo. Pakiramdam ko, magiging miserable ang buhay ko," napailing pa si mommy pagkasabi niyon. "Nanligaw siya sa inyo?" tanong ni Janna. "Hindi, ayaw niya din naman sa amin ni Letty, dahil kaya namin siyang pigilan sa mga gusto niya. Kaya yung mga lolo at lola niyo, masaya na magkakabarkada kami," sagot pa nito, "anyway, tulad ng sinabi mo kanina, magpacheck up ka." TUWANG tuwa sila sa naging resulta ng aking check up. "Nagsasabi oala ng totoo ang batang ito," nakangiti na sabi ni mommy, saka hilumawak sa braso ni Janna, "pasensiya ka na hija, kung nagdalawang isip ako sa iyong katapatan." "Okay lang po iyon. Naiintindihan ko po," nakangiting sagot ni Janna sa mommy ko Pagpasok namin sa gate, sinalubong kami ng isa naming kasambahay. "Donya Amanda, may bisita po kayo," salubong nito sa amin. "Bisita? nagpapasok ka ng tao dito na wala kami?" napakunot ang noo ni mommy sa sinabi ng aming kasambahay. "Kilala ko po sa mukha yung bisita, galit na galit po siya," paliwanag ng katulong na halatang natatakot. Pagpasok namin sa kabahayan, bumungad sa amin ang madilim na mukha ng taong tinutukoy ni Ellen.JANNA: "Sinasabi ko na nga ba!" galit na sumugod sa akin ang dadfy, at niregaluhan ako ng mag asawang sampal, fresh from Bicol. "Sid!" dali dali akong nilapitan ni mommy, subalit agad itong nahawakan ng daddy sa braso. "Wag mong lapitan ang anak mong marumi!" bulyaw ni daddy sa akin. "Tito Sid, huminahon kayo," umawat si kuya Gerald, "wag niyong saktan ang anak niyo." "Oo nga naman Isidro! anong kabalbalan itong naririnig kong nais mong wasakin ang buhay ng anak mo? Santa Maria Isidro! at ang nais mo pang mapangasawa nitonh si Janna ay si Arnold Rivera? ang matandang yun ay mas matanda sa atin ng sampung taon! Maaatim mong magkaroon ka ng manugang na saksakan ng pangit?" ai tita Amanda iyon. "Tumigil ka ng paninermon sakin Amanda, alam ko ang ginagawa ko!" angil ni daddy kay tita. "Hoy, Sid, wala ka na talagang pinipiling lugar, kahit sa pamamahay ko ay labis pa rin ang gasing ng iyong ugali! Tigilan mo ako ng mga ganyang paandar mo, at kuhang kuha mo ang inis ko!" asar n
Palakad- lakad si Kuya Gerald sa may dining. Kami naman ni tita Amanda ay walang imikang nanonood sa kanya. Hindi namin malaman kung ano ang aming gagawin. Bago umalis ang daddy at mommy ko, pinagbantaan niya ako na hindi niya ako matatanggap kailanman sa aming pamamahay, unless, pakakasalan ako ni kuya Gerald. Dahil para daw sa kanya, itinanan ako ni kuya. Lalong malaking kahihiyan daw iyon, na sumama ako sa isang lalaking hindi ko naman kamag anak, at iniuwi ako sa kanilang bahay. Mas lalo lamang daw kaming mapapahiya, dahil parang pinagpasa-pasahan na lang daw ako ng mga lalaki. Matapos niyang sabihin iyon, nagmamadali na silang umalis ng mommy. Ni hindi na nila hinintay na makasagot kami. Kaya ngayon, lahat kami ay namomoroblema. Mawawasak ang buhay ko kapag ikinasal ako kay Mang Arnold, subalit pag-aasawa pa rin pala ang babagsakan ko. Minsan, iniisip ko na lang na gusto na akong mawala ng daddy ko sa poder nila. "Pwede aiguro," tumigil paglalakad si kuya Gerald. Sabay k
GERALD: "Oh, baby, kanina pa kita hinihintay," sinalubong ako ni Lizzy, "kumain ka na ba?" "Kumain na ako," kaswal kong sagot sa kanya. Nakalugay ang alun- alon niyang buhok. Bahagyang nakalabas ang kapiraso ng kanyang monay. "Nasaan na ang mga kasama mo?" usisa ko sa kanyang mga ka boardmate. "Nasa seminar silang lahat. Kaya nga ang saya ko, nung sabihin mo sa aking pupunta ka dito," kumandong siya sa akin, "I miss yor body.. please, let's make love.." saka niya kinabig ang aking ulo, palapit sa kanya. Sabik na sabik ang kanyang labi. Hindi na ako nakapagtimpi, at nilabanan ko na siya. Sa salas pa lang, sisiguraduhin ko ng satisfied na siya Agad ko siyang inihiga sa sofa. Hinimas ko ang ang kanyang katawan. "Uuuhmmm.." daing niya. Hindi namin masyadong magawa ang ganito kaingay dahil sa dalawa niyang kaibigan na kasama niya sa bahay. "Shhlup.. ssshlup.." tunog ng aking dila at bibig, habang nilalantakan ko ang kanyang dibdib. Bumaba ang aking halik, patungo sa kanyang puson,
3rd POV: Halos hindi maabsorbed ng kanyang utak ang sinabi sa kanya ng kanyang nobyong si Gerald. Anong kalokohan ang pumasok sa isip nito, at naisipang pakasalan ang isang batam- batang babae. Ng dahil lang sa family friend ng mga ito ang pamilya nung babae. Pagkatapos nilang magsex, naligo pa sila ng magkasabay, kumain pa. Tapos, biglang sasabihin sa kanya ang bagay na iyon? Wala silang malinaw na usapan. "Ano?" halos hindi niya marinig ang sinabi ng nobyo, "magpapakasal ka, kanino?" "Kailangan kong pakasalan si Janna, pero makinig ka muna," sabi nito, "walang mamamagitan sa amin, ikaw pa rin ang pakakasalan ko, at makakasama sa future, nagkataon lang na naipit talaga ako at siya ng sitwasyon." Ikinuwento nito sa kanya ang lahat, pati na ng pagtangkaan ito ng matandang nais ipakasal dito ng sariling ama. "Awa lang ang nararamdaman ko, kita mo naman kanina, ikaw pa rin ang nakakapagpainit sa katawan ko. Alam ko, alam kong ngayon pa lang, nagkamali na ako, pero alam ko rin
JANNA: Lumabas na siya ng bahay, dala ang mga gamit. Tiningnan muna niya iyon, saka naglakad na sa kalsada. Ang ganda ng lugar na iyon, halatang may mga sinasabi sa buhay ang mga nakatira. Isang kotseng asul ang umilaw ilaw at tumigil sa kanyang harapan. Si Gerald. "Janna, saan ka pupunta?" nagmamadali siyang bumaba ng sasakyan at sinalubong ako. "Dala mo ang mga gamit mo?" "Aalis na lang ako kuya Gerald. Ayoko ng gulo.. Pasensiya ka na sa gulong nagawa ko kuya, kayo ni tita Amanda. Aalis na lang ako para hindi na kayo madamay sa nangyari sakin," yumuko pa ako habang unti unting namumuo ang luha sa aking mga mata. "Sinong may sabi sayo?" nangunot ang kanyang noo saka kinuha ang aking bagahe, "akin na nga yan. Sumakay ka ng kotse at sa bahay tayo mag-usap. Mabuti na lang at nakita kitang paalis. Paano kung hindi ako dumating? saan ka namin hahanapin? sanay ka ba dito sa Maynila?" Hindi ako nakapagsalita. Nahihiya na ako. Natatakot, at nalulungkot. Hindi ko na malaman kung an
Isang magandang babae ang aking kaharap. Hindi ko malaman, kung ginuine ang kanyang ngiti o kaplastikan lang. Nakakakita kasi ako sa kanyang mata ng isang bagay na hindi ko mawari kung galit. Nakaupo siya sa aking harapan, katabi si kuya Gerald. "Janna, siya si Lizzy, ang girlfriend ko, Lizzy, siya yung sinasabi ko sayong anak ng family friend namin na sinasabi ko sayo," inakbayan pa ni kuya Gerald si Lizzy. "Hi Janna," kumaway lang siya sa akin. Iba ang tibok ng aking puso. Parang may mga karayom na nag uunahang tumusok doon. "Ha--hi.." napalunok pa ako pagbati sa kanya. Mukhang napansin niya ang inarte kong iyon. Nakita ko kung paano niya ako ismiran. Saka kahit nakangiti, tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "Oh, umorder na muna tayo," yaya sa amin ni kuya Gerald. Nakatingin naman ako kay Lizzy, na parang ginagwardiyahan ang boyfriend niya at takot na takot na mapatingin sa iba. Pinapanood ko kung paano siya kumilos. Ang bawat kumpas ng kanyang kamay at bawat salita na lum
JANNA: "Hija, kumusta ang outing niyo?" tanong ni tita Amanda sakin,"balita ko, hindi ka daw talaga naligo, bakit?" "Tita, ayoko hong mag two piece. Di ko po carry. Pakiramdam ko po, lumilipad pati ang kaluluwa ko," may pandidiri ang aking tinig, "nakakahiya po. Sabi pa ni Lizzy, baka makita ang baby fats ko." "Ganon talaga ang babaeng iyon. Ano? ibinida ba niya sayo ang mga achievements niya?" naghihintay ng kwento si tita Amanda, "malamang yun, ganun ang ginawa niya hindi ba?" tumango lang ako sa sinabi niya. Banaag ko sa kanyang mga mata ang pagkadismaya,"hindi na talaga magbabago ang isang iyon." "Tita, hindi niyo ba bet si Lizzy? maganda naman siya," nakangiti kong sabi kay tita Amanda, "saka sabi ni kuya Gerald, ganun daw talaga iyon magsalita." "Hindi naman sa hindi ko siya gusto Janna. Ewan ko ba, kung mother's instinct ito o ano. Iba kasi ang nararamdaman ko sa babaeng iyon. Parang may itinatago siyang hindi maganda. Subalit, ang aking anak naman ang makikisama sa ka
"Janna, anong nangyayari sayo?" kausap ko sa aking sarili, "bakit naman ako umarte ng ganun sa harapan ni kuya Gerald. Nakakahiya talaga. Hindi ko man lang napansin na dumating siya doon. Janna! Janna ka talaga, nakakahiya ka!" Naupo na lang ako sa aking kama. Tiningnan ko ang pinto ng kwartong iyon. Baka mamaya, siya ang tumawag sa akin kaya ang kaba ng aking dibdib ay lumalakas lalo. Inip na inip ako sa oras. Wala man lang akong magagawa sa loob ng kwarto. Pasilip silip ako sa ilalim ng siwang ng pinto. Inaabangan ko, kung kaninong paa ang lalakad palapit doon. At sa hindi inaasahang pagkakataon, nakatulog ako bigla. Naalimpungatan ako, sa yugyog sa aking balikat. May kalakasan iyon. Dahan dahan kong iminukat ang aking mga mata, at bumungad sa akin ang nag-aalalang hitsura ni kuya Gerald. Bigla akong napabangon, na naging sanhi upang mabunggo ko ang kanyang noo. "Ooouch!" daing niya habang napaupong hinihimas ang namumulang noo. "Aruy ku," mangiyak ngiyak ako habang kinakap
Walang nagsasalita sa amin ni Gerald habang nasa sasakyan. Tila ba may pader na biglang humarang sa pagitan naming dalawa. Nahihiya naman akong Mauna, sapagkat naaalala ko kung ano ang eksena naming dalawa kaninang umaga. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na magkayakap kami at magkadikit ang aming mga katawan. Namula ng husto ang aking mukha ng maisip ang bahaging iyon. Lalo pang napadagdag sa aking iniisip ang hiling ng aking mga magulang na magkaroon na kami ng anak pagbalik doon. Paano naman kami magbibigay ng anak, kung kahit halik ay hindi naman namin ginagawa. Nag uumpisa ng mabagabag ang aking kalooban sa parteng iyon. "Anong iniisip mo?" si Gerald na ang bumasag ng harang na pader sa aming dalawa. Ang kanyang mga mata ay nakatuon pa rin sa daan habang ang kanyang bibig ay bigla ng nagsara. Paano ko ba sasabihin sa kanya kung ano ang aking nadarama? "Ah-- eh-- wala naman," nauutal kong sabi habang kinukutkot ang aking mga kuko, "nahihiya lang ako sa sinabi ng
Bigla akong napabalikwas ng upo, tinanggal ang kamay ni Gerald na nakayakap sa akin. Paano kami napunta sa ganoong posisyon? Napakabilis ng pintig ng aking puso. Agad kong nilingon si Gerald, na tila hindi pa rin nagigising, tahimik ang mukha, malalim ang tulog. Napanganga ako sa sitwasyon. Alam kong wala naman akong ginawang kakaiba bago ako matulog. Iyon ba ay kusang nangyari habang kami'y natutulog? O may ginawa si Gerald? Hindi ko maiwasang mag-isip ng ganito dahil simula noong kasal namin, halos parang magkaibigan lang kami — walang romantikong nangyayari sa amin. Kinapa ko ang aking sarili, maayos pa naman ang aking suot. Nang lingunin ko siya, nakangiti siya habang nakatingin sa akin, "ayos ba ang tulog mo?" Bigla na lang akong nataranta. Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. "Kailangan na nating maligo.. halika na.." sabi ko kay Gerald. "Sabay tayo?" paninigurado niya sa aking sinabi. Bigla kong kinuha ang kumot, "hindi, ako pala.. ay, ikaw.." hila hila ko ang kumo
"Ibang klase pala magalit si Arnold," sabi ko kay Gerald habang inaayos ko ang kanyang higaan sa sahig. Hindi siya nagsasalita at nanatiling naka de kwatro habang nakahawak ang kamay sa kanyang baba. Pinapanood niya ako habang naglalatag. Hindi na ako muling nagsalita, dahil mukhang wala naman siya sa mood na kausapin ako. "Anak?" narinig ko ang pagkatok ng daddy sa aking kwarto. Agad kaming nagmamadaling mag ayos ng gamit upang hindi mahalata na hindi kami nagtatabi. "Ilagay mo ang kumot sa ilalim ng unang," sabi pa ni Gerald sa akin. "Oo.." nagmamadali ko siyang sinunod. Siya na rin ang nagbukas ng pintuan. "Aalis na daw kayo bukas, kaya ibibigay ko na ang aking munting regalo," iniabot ni daddy kay Gerald ang isang may kabigatang kahon. "Ano ho ito? hindi na sana kayo nag abala pa," kinuha ito ni Gerald buhat kay daddy, "ang bigat ho nito." "Sige na, buksan mo.." nakangiti ang daddy habang pinapanood si Gerald. Binuksan itong agad ng aking asawa, at tumambad sa kanya ang is
"Mahal ko si Lizzy," sagot ni Gerald sa akin, "maunawain siya at alam ang ating sitwasyon. Kapag nasa tamang edad ka na, at ayos ka na, maaari ka na ring makakita ng lalaking tama para sayo, subalit wag mo ng babalikan ang nIck na iyon," nilingon pa niya ako.Umiwas na lang ako ng tingin at muling tiningnan ang kalangitan. May kirot sa aking dibdib, hindi ko alam kung saan iyon nagmumula, pero ito ay dumudukdok sa aking puso."Kung- kung mabibigyan ka ba ng pagkakataon na.. iwanan si Lizzy, gagawin mo?" naisatinig ko iyon sa kanya."Bakit ko naman gagawin iyon?" ang ngiti niya ay bahagyang nakakaloko, "hindi ko siya maaaring iwanan, nangako na ako sa kanya na ako ang kasama niyang tatanda.""Dapat ba, kapag nangako tayo, tutuparin natin palagi?""Aba, oo naman.. bakit?""Yan din kasi ang pangako ni Nick sa akin, pero ang katapusan, hayaan niya akong binastos at pinabayaan." Malungkot ang aking tinig.Kapag naaalala ko ang mga bagay na iyon, labis akong nalulungkot. Masakit ang aking n
Habang lumipas ang mga araw sa Bicol, dahan-dahan akong nasanay sa tahimik na buhay probinsya muli. Ang sariwang hangin, malalayong mga bundok, at ang maluwag na kapaligiran ng aming tahanan ay tila nag-aalis ng ilan sa mga tensyon ko. Ngunit kahit gaano man kasarap ang pakiramdam ng pagiging malapit muli sa aking pamilya, may parte ng aking isipan na patuloy na bumabalik sa hindi naipahayag na mga alalahanin tungkol sa akin at kay Gerald.Isang umaga, habang nagpapahinga kami sa veranda, lumapit sa akin ang aking ina. Bitbit niya ang isang tasa ng kape at isang plato ng bibingka na bagong luto."Anak," bungad niya habang inilalagay ang tasa sa tabi ko, "kumusta ka talaga? Alam kong sinabi mo na masaya ka, pero parang may bumabagabag sa'yo."Tumingin ako sa malayo, sa mga tanim na niyog sa harapan ng bahay namin. Alam kong hindi ako makakapagtago ng totoo sa kanya. Mula pagkabata, siya na ang aking sandalan at kausap sa mga bagay na hindi ko kayang sabihin sa iba."Mommy, masaya naman
Pinauwi muna kami ng daddy ko sa bahay namin sa Bicol. Magiging busy daw Kai ako kapag nag aral na ako ulit. Ayoko sana na umuwi, subalit mapilit sila. "Gerald, tumawag sa akin ang daddy, pinapauwi niya tayo.. sabi ko, susubukan ko," sabi ko sa kanya, ng mababaan ko siya na nagwowork out. "Anong susubukan? uuwi tayo. Bakit? ayaw mo bang umuwi sa inyo?" sagot niya sa akin. Sa totoo lang, nais ko rin namag umuwi, subalit nahihiya lang ako sa kanya, kaya hindi ko na ninais na magpunta sa amin. "Okay lang ba sayo? I mean, busy ka lagi, maabala ka pa masyado kung sakaling uuwi tayo, hindi ba?" nag aalala kong tanong sa kanya. "Sus, wala yun. Baka nais ka talaga nilang makita, isa pa, upang magbigay moi ng personal ang mga pasalubong mo noong pumasyal tayo sa Europe. Mas maganda yun di ba?" nagbubuhat siya ng dambel at hindi na nag abalang sulayapan ako. Lihim akong napangiti, dahil hindi ko inaasahan na sasang ayon siya na umuwi kami ng Bicol.Habang nag-eempake ako ng mga gamit para
Pinanood ko si Gerald habang nagmamadali siyang lumabas ng bahay, tila ba kinalimutan ang lahat para habulin si Lizzy. Hindi ko mapigilan ang pagbigat ng aking dibdib habang tahimik akong nakaupo, hinihintay ang kanyang pagbabalik. Alam ko na hindi ako dapat masaktan—ako ang kanyang asawa sa papel, ngunit si Lizzy ang babaeng laman ng puso niya. Alam kong darating ang araw na haharapin ko ang katotohanang ito, pero hindi ko akalain na ngayon na iyon. Pagkalipas ng ilang minuto, narinig ko ang malumanay na pagbukas ng pinto. Si Gerald ang bumalik, at kasama niya si Lizzy. Nakita ko ang kanyang maamong ngiti habang naglalakad silang magkatabi papasok. May usapan silang hindi ko marinig, pero kitang-kita ko sa mga mata ni Gerald ang pag-aalala para kay Lizzy. Dumiretsong umupo si Lizzy sa sofa, habang si Gerald ay umupo sa tabi niya, patuloy na nakikinig sa bawat salita ng babae. Parang may maliit na sugat sa aking puso na unti-unting lumalala. Pilit kong sinisikap na huwag magpakita n
Hindi man ako ang mahal ni Gerald, iniligtas naman niya ako sa kahihiyan na nais ng aking ama, ang ipakasal ako sa magandang si Arnold Rivera.Habang nagmumuni Muni, hindi ko inaasahang ang pagdating ng nobya ng aking asawa-- si Lizzy."Hi, Janna.. bakit hindi man lang sinabi sakin ni Gerald na uuwi na kayo, naiwan tuloy ako sa abroad," umupo siya malapit sa akin, "Anyway, nabasa ko ang tungkol sa airport incident.. hay.. napakabait talaga ng aking boyfriend," may diin ang huling salitang sinabi niya.Bahagya akong nasaktan, subalit hindi ko ipinahalata sa kanya. Ngumiti ako at sinabi, "oo nga eh. Naroon si Gerald sa likod, nag iihaw ng pananghalian," itinataboy ko na siya, dahil pakiramdam ko, pinaplastic niya lang ako.Habang nakaupo ako at pilit na pinapakalma ang sarili, ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin ni Lizzy. Alam ko na hindi ito magiging madali. Sa kabila ng mga ngiti at malumanay na boses, ramdam ko ang pwersa ng mga salita niya. Hindi ko man inamin sa sarili ko noon,
Habang kami ay nasa biyahe pauwi, nanatiling tahimik si Gerald, tila nag-iisip ng malalim. Si mommy Amanda naman ay masayang nakikipag-usap sa akin tungkol sa aming biyahe at mga plano namin pagkatapos ng honeymoon. Ngunit sa kabila ng kanyang mga tanong, hindi ko maiwasang bumalik-balik sa eksenang naganap sa airport. Sa loob ng pagsasama namin ni Gerald, ito ang unang pagkakataon na nakita ko siyang ganoon katindi ang reaksyon. Ang kanyang presensya bilang CEO ay ramdam na ramdam sa bawat galaw at salita niya kanina, na para bang wala nang makakapigil sa kanya."Ang tahimik mo naman," napansin ni mommy Amanda na hindi ako sumasabay sa kwento niya. "Ayos ka lang ba, hija?"Napatingin ako sa kanya at pilit na ngumiti. "Ayos lang po, mommy. Iniisip ko lang yung nangyari kanina. Hindi ko kasi inaasahan na ganoon pala ang magiging reaksyon ni Gerald."Natawa si mommy Amanda. "Hija, matagal na siyang ganun. Kapag may nakitang mali o kapag may bastos na tao, hindi 'yan nagpapatalo. Hindi