"Ibang klase pala magalit si Arnold," sabi ko kay Gerald habang inaayos ko ang kanyang higaan sa sahig. Hindi siya nagsasalita at nanatiling naka de kwatro habang nakahawak ang kamay sa kanyang baba. Pinapanood niya ako habang naglalatag. Hindi na ako muling nagsalita, dahil mukhang wala naman siya sa mood na kausapin ako. "Anak?" narinig ko ang pagkatok ng daddy sa aking kwarto. Agad kaming nagmamadaling mag ayos ng gamit upang hindi mahalata na hindi kami nagtatabi. "Ilagay mo ang kumot sa ilalim ng unang," sabi pa ni Gerald sa akin. "Oo.." nagmamadali ko siyang sinunod. Siya na rin ang nagbukas ng pintuan. "Aalis na daw kayo bukas, kaya ibibigay ko na ang aking munting regalo," iniabot ni daddy kay Gerald ang isang may kabigatang kahon. "Ano ho ito? hindi na sana kayo nag abala pa," kinuha ito ni Gerald buhat kay daddy, "ang bigat ho nito." "Sige na, buksan mo.." nakangiti ang daddy habang pinapanood si Gerald. Binuksan itong agad ng aking asawa, at tumambad sa kanya ang is
Bigla akong napabalikwas ng upo, tinanggal ang kamay ni Gerald na nakayakap sa akin. Paano kami napunta sa ganoong posisyon? Napakabilis ng pintig ng aking puso. Agad kong nilingon si Gerald, na tila hindi pa rin nagigising, tahimik ang mukha, malalim ang tulog. Napanganga ako sa sitwasyon. Alam kong wala naman akong ginawang kakaiba bago ako matulog. Iyon ba ay kusang nangyari habang kami'y natutulog? O may ginawa si Gerald? Hindi ko maiwasang mag-isip ng ganito dahil simula noong kasal namin, halos parang magkaibigan lang kami — walang romantikong nangyayari sa amin. Kinapa ko ang aking sarili, maayos pa naman ang aking suot. Nang lingunin ko siya, nakangiti siya habang nakatingin sa akin, "ayos ba ang tulog mo?" Bigla na lang akong nataranta. Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. "Kailangan na nating maligo.. halika na.." sabi ko kay Gerald. "Sabay tayo?" paninigurado niya sa aking sinabi. Bigla kong kinuha ang kumot, "hindi, ako pala.. ay, ikaw.." hila hila ko ang kumo
Walang nagsasalita sa amin ni Gerald habang nasa sasakyan. Tila ba may pader na biglang humarang sa pagitan naming dalawa. Nahihiya naman akong Mauna, sapagkat naaalala ko kung ano ang eksena naming dalawa kaninang umaga. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na magkayakap kami at magkadikit ang aming mga katawan. Namula ng husto ang aking mukha ng maisip ang bahaging iyon. Lalo pang napadagdag sa aking iniisip ang hiling ng aking mga magulang na magkaroon na kami ng anak pagbalik doon. Paano naman kami magbibigay ng anak, kung kahit halik ay hindi naman namin ginagawa. Nag uumpisa ng mabagabag ang aking kalooban sa parteng iyon. "Anong iniisip mo?" si Gerald na ang bumasag ng harang na pader sa aming dalawa. Ang kanyang mga mata ay nakatuon pa rin sa daan habang ang kanyang bibig ay bigla ng nagsara. Paano ko ba sasabihin sa kanya kung ano ang aking nadarama? "Ah-- eh-- wala naman," nauutal kong sabi habang kinukutkot ang aking mga kuko, "nahihiya lang ako sa sinabi ng
Gerald: Ito na ang tamang pagkakataon, upang lumagay ako sa tahimik, kasama ang aking nobya sa loob ng mahabang panahon. Nasa tamang edad na naman kami ni Lizzy. "Ang ganda talaga dito," palatak niya, sabay inom ng champagne. Yun ang hudyat ng pagtugtog ng malamyos na musika na mula sa mga violin at piano, na kinumbida ko sa araw na iyon. Nagulat siya at napalingon sa mga taong tumutugtog ng melodiya mula sa mga instrumentong iyon. Tinitipa nila ang aming paboritong musika na "you are the one" ng carpenters. Pinakinggan namin ang tugtog na iyon. Kitang kita ko ang saya sa mukha ni Lizzy. Parang hinahaplos ang aking puso, na ito na talaga ang hudyat. Kinuha niya ang kanyang bag, at may kinuhang regalo mula doon. "Ano to?" tanong ko sa kanya, "para saan ang regalong ito Lizzy?" "Gerald ralaga.." kunwari ay lumungkot ang kanyang boses, "kapag mga mahahalagang okasyon talaga, kunakalimutan mo madalas.." Binuksan ko ang kanyang regalo, isang mamahaling relo, "ang ganda.."
"Istupida!!!" sinampal ako ni daddy. Halos mabingi ako sa lakas ng kanyang pagkakasampal, at ramdam ko ang palad niya na bumakat sa aking pisngi. "Anong kalokohan ang naiisip mong bata ka, at nagpunta ka sa walang kwentang lugar na iyon!" "Da--daddy.. wala naman pong nangyari sa amin.. promise po, maniwala po kayo sa akin daddy.. nagsasabi po ako ng totoo. Napigilan ko po siya at ang aking sarili." naglulumuhod ako sa kanyang harapan. "Kailangang pakasalan ka ng Nick na iyon!" inis niyang sabi sa akin, "hindi ako makakapayag na sisirain niya ang iyong pangalan tapos hindi ka niya pananagutan!" "Wa--wala naman pong nangyari sa amin..Da--daddy.. pangako po, hindi po ako pumayag.." nagmamakaawa ako sa kanya, nakayakap ako sa kanyang mga hita. "Sid, pakinggan mo naman ang anak mo, nagsasabi naman siya ng totoo," awat ng mommy kay daddy. "Wa--" "Tumigil ka Lorna ha!" dinuro niya ang mommy ko, na agad tumahimik, "kaya lumalaking ganyan ang anak mo, dahil sa pagiging kunsintidor mo! Ano
GERALD:Dumating ako sa Bicol, upang bisitahin ang aking tito na kapatid ng mommy. Mahaba haba din iyong biyahe. Matagal din kaming nanirahan dito, siguro, mga labing limang taon din, bago kami lumipat ng Manila, upang makapag aral ako doon ng kolehiyo."Tita Letty!" tawag ko sa hipag ng mommy na nag gagarden sa labas."Gerald?" waring kinikilala niya kung sino ako, saka nagmamadaling lumapit at yumakap sa akin, "bakit hindi ka man lang nagsabi na darating ka?" tanong niya sa akin, "kumusta ang iyong mama?""Ayos naman ho.. sorpresa nga eh.." nakangiti kong sabi sa kanya. Sila ang madalas dumadalaw sa amin, lalo na ng mawala ang daddy. Nalungkot ang mom ko, ngunit ng dahil kay tita Letty, at sa asawa niya na kapatid ng mommy, nakarecover agad siya. Ang tita ay Best friend ng mommy, na napangasawa naman ng kanyang kuya."Halika sa loob, naroon ang tito mo at nagluluto ng sea foods na hinuli sa aming pala isdaan. Ikaw talagang bata ka.. ang gwapo mo talaga.." sabi niya sa akin.Wala sil
Nag door bell ako sa tahanan ng mga Martinez. Hindi nagtagal, binuksan ni tita Lorna ang pintuan. "Oh my God, Gerald! kumusta?" nagmano ako kaagad sa kanya. Bakas sa kanyang mukha ang gulat at saya. "sinong kasama mo?" "Ako lang po tita, pinadadaan po kasi ng mommy ko itong mga miki mula sa Batangas. Si tito Sid ho?" sumilip pa ako sa loob ng bahay nila. "Pumasok ka muna at tatawagin ko, Miggy, ikuha mo muna ng inumin si Kuya Gerald mo.." utos ni tita Lorna sa anak. "Opo," umalis ang binatilyong anak ni tita. "Tuloy ka muna, feel at home, tatawagin ko lang ang tito mo," paalam sa akin ni tita Lorna. Umalis na siya, ako naman ay pumunta sa kanilang salas. Napansin kong may tao doon. Nakaupo lang siya patalikod sa akin. Mukhang wala naman siyang binabasa, nakatingin lang siya sa pool na tanaw sa lugar kung saan ito nakaupo. "Ehem.." tikhim ko. Napatingin sa akin ang taong nakaupo doon. Nagulat ako sa hitsura ng babaeng lumingon sa akin. Kahawig ni Dina Bonnevie noong kabataan, map
JANNA:Sinamahan ako ni Mang Arnold sa aming tabakuhan, upang hintayin si kuya Gerald na ipinagbilin sa akin ng daddy. Nais daw nitong makita ang kabilang bahagi ng tabakuhan na hindi na nila nakita noong pumarito, sapagkat bumuhos ang malakas na ulan.Ayoko sanang isama si Mang Arnold, ngunit kakagaling lang namin sa simbahan, upang mag inquire kung kailan ang date na maaari kaming magpakasal, at marahil naawa sa akin ang simbahan, ang sabi nila ay fully booked na ngayong taon.Nakakahiya, subalit balitang balita na ang tungkol sa amin ng matandang ito. Nakakadiri ang amoy, laging amoy biha ng sigarilyo! at mukhang hindi araw araw naliligo. Akala ko, sa kwento lang ng mga kakilala ko, yung tungkol sa matandang ito, ngunit batid ko ngayon na totoo pala ang lahat ng iyon."Darling, ano bang gusto mong tawagan natin kung saka sakali?" hinawakan niya ako sa magkabilang balikat habang nakatalikod sa kanya."Ho?" bigla akong pumiksi upang mabitawan niya ako, saka lumayo ako ng konti, "eh..