JANNA: Lumabas na siya ng bahay, dala ang mga gamit. Tiningnan muna niya iyon, saka naglakad na sa kalsada. Ang ganda ng lugar na iyon, halatang may mga sinasabi sa buhay ang mga nakatira. Isang kotseng asul ang umilaw ilaw at tumigil sa kanyang harapan. Si Gerald. "Janna, saan ka pupunta?" nagmamadali siyang bumaba ng sasakyan at sinalubong ako. "Dala mo ang mga gamit mo?" "Aalis na lang ako kuya Gerald. Ayoko ng gulo.. Pasensiya ka na sa gulong nagawa ko kuya, kayo ni tita Amanda. Aalis na lang ako para hindi na kayo madamay sa nangyari sakin," yumuko pa ako habang unti unting namumuo ang luha sa aking mga mata. "Sinong may sabi sayo?" nangunot ang kanyang noo saka kinuha ang aking bagahe, "akin na nga yan. Sumakay ka ng kotse at sa bahay tayo mag-usap. Mabuti na lang at nakita kitang paalis. Paano kung hindi ako dumating? saan ka namin hahanapin? sanay ka ba dito sa Maynila?" Hindi ako nakapagsalita. Nahihiya na ako. Natatakot, at nalulungkot. Hindi ko na malaman kung an
Isang magandang babae ang aking kaharap. Hindi ko malaman, kung ginuine ang kanyang ngiti o kaplastikan lang. Nakakakita kasi ako sa kanyang mata ng isang bagay na hindi ko mawari kung galit. Nakaupo siya sa aking harapan, katabi si kuya Gerald. "Janna, siya si Lizzy, ang girlfriend ko, Lizzy, siya yung sinasabi ko sayong anak ng family friend namin na sinasabi ko sayo," inakbayan pa ni kuya Gerald si Lizzy. "Hi Janna," kumaway lang siya sa akin. Iba ang tibok ng aking puso. Parang may mga karayom na nag uunahang tumusok doon. "Ha--hi.." napalunok pa ako pagbati sa kanya. Mukhang napansin niya ang inarte kong iyon. Nakita ko kung paano niya ako ismiran. Saka kahit nakangiti, tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "Oh, umorder na muna tayo," yaya sa amin ni kuya Gerald. Nakatingin naman ako kay Lizzy, na parang ginagwardiyahan ang boyfriend niya at takot na takot na mapatingin sa iba. Pinapanood ko kung paano siya kumilos. Ang bawat kumpas ng kanyang kamay at bawat salita na lum
JANNA: "Hija, kumusta ang outing niyo?" tanong ni tita Amanda sakin,"balita ko, hindi ka daw talaga naligo, bakit?" "Tita, ayoko hong mag two piece. Di ko po carry. Pakiramdam ko po, lumilipad pati ang kaluluwa ko," may pandidiri ang aking tinig, "nakakahiya po. Sabi pa ni Lizzy, baka makita ang baby fats ko." "Ganon talaga ang babaeng iyon. Ano? ibinida ba niya sayo ang mga achievements niya?" naghihintay ng kwento si tita Amanda, "malamang yun, ganun ang ginawa niya hindi ba?" tumango lang ako sa sinabi niya. Banaag ko sa kanyang mga mata ang pagkadismaya,"hindi na talaga magbabago ang isang iyon." "Tita, hindi niyo ba bet si Lizzy? maganda naman siya," nakangiti kong sabi kay tita Amanda, "saka sabi ni kuya Gerald, ganun daw talaga iyon magsalita." "Hindi naman sa hindi ko siya gusto Janna. Ewan ko ba, kung mother's instinct ito o ano. Iba kasi ang nararamdaman ko sa babaeng iyon. Parang may itinatago siyang hindi maganda. Subalit, ang aking anak naman ang makikisama sa ka
"Janna, anong nangyayari sayo?" kausap ko sa aking sarili, "bakit naman ako umarte ng ganun sa harapan ni kuya Gerald. Nakakahiya talaga. Hindi ko man lang napansin na dumating siya doon. Janna! Janna ka talaga, nakakahiya ka!" Naupo na lang ako sa aking kama. Tiningnan ko ang pinto ng kwartong iyon. Baka mamaya, siya ang tumawag sa akin kaya ang kaba ng aking dibdib ay lumalakas lalo. Inip na inip ako sa oras. Wala man lang akong magagawa sa loob ng kwarto. Pasilip silip ako sa ilalim ng siwang ng pinto. Inaabangan ko, kung kaninong paa ang lalakad palapit doon. At sa hindi inaasahang pagkakataon, nakatulog ako bigla. Naalimpungatan ako, sa yugyog sa aking balikat. May kalakasan iyon. Dahan dahan kong iminukat ang aking mga mata, at bumungad sa akin ang nag-aalalang hitsura ni kuya Gerald. Bigla akong napabangon, na naging sanhi upang mabunggo ko ang kanyang noo. "Ooouch!" daing niya habang napaupong hinihimas ang namumulang noo. "Aruy ku," mangiyak ngiyak ako habang kinakap
Nasa swing lang ako at nagmumuni-muni. Malapit na akong ikasal at bigla akong kinabahan. Paano kung biglang mag object si Lizzy, nakakahiya yun pati sa aking pamilya. Hindi ko na napansin ang aninong lumapit sa akin. Si Lizzy. Naka pang swimming siya at nakatapis ang pang-ibaba niyang katawan. Nakangiti siyang sumampa sa kabilang bahagi ng swing. "Mukhang malalim ang iniisip mo ah," bati niya sa akin. Nakatitig siya na parang inaarok kung ano ang laman ng aking isipan. "Kumusta ang pakiramdam ng ikakasal? Masaya ba na nakasira ka ng plano ng iba?" Napatuwid ako ng upo, at napatingin ng diretso sa kanya, "A-anong ibig mong sabihin?" kumabog kabog ang aking dibdib. Hinihintay ko ang kanyang isasagot sa akin. "Ikakasal na sana kami ngayong taon ni Gabriel. As in, nagreready na kami. Subalit isang uwi niya lang sa lugar niyo, biglang nabaliktad ang aking mundo. Parang inagawan mo ako ng pangarap, Janna.." lumungkot ang tinig niya, "Hindi ko alam kung plinano mo ito, o hindi.. hinsi ko
"Now, I pronounce you, man and wife.. you may now kiss the bride," anunsiyo ng pari. Isa iyong intimate ceremony na dinaluhan lang ng kanilang mga magulang at kapatid, ilang pares ng ninong at ninang, saka piling piling mga kaibigan. Hinalikan ako ni kuya Gabriel sa pisngi. Naiilang ako sa kanya. Ang pakiramdam ko ay nakakahiya. Nagpalakpakan ang lahat matapos iyon. Nagkaroon ng konting picture taking. Doon na rin ang reception sa lugar na iyon. "Congratulations," kinamayan kami ng ilan naming kaibigan pati na ang kanilang ninong at ninang. "Salamat, salamat!" tugon namin sa kanila. "Alagaan mo sana ang akung anak, Gabriel," kinamayan siya ng daddy ko, "alam kong nasa mabuti siyang kamay." "Makakaasa ho kayo, tito Sid," nakipagkamay siya sa daddy ko. Nangunot ang noo ni dady, "anong tito? daddy mo na ako mula ngayon." Natatawang sabi pa ni daddy. "Oo nga naman hijo, kami ay dagdag mong magulang," sabi pa ng mommy ko na humalik sa aming pisngi, "anak, maging mabuti kang a
"Ano? bakit hindi kayo tutuloy sa Hongkong?" mataas ang tinig ni Lizzy, bigla pa siyang napatayo, "usapan na natin ito, hindi ba?" Nakaupo kami lahat sa salas kasama si tita Amanda. Ngumiti lang si tita sa kanya, saka humigop ng kape. "Hija, honemoon yun, tapos, sasama ka?" tumaas ang kilay nito, "kahit pa sabihin mong kunwa kunwariang kasal lang ito, paano kapag nakita sila ng iba naming kakilala, tapos ikaw ang kaholding handa ng anak ko, at hindi ang asawa niya? nakakahiya yun, hindi ba?" kalma lang ang boses ni tita Amanda. "Pero alam naman nating lahat na ako ang girlfriend at fiancee ni Gabriel. Bakit ngayon, parang kinakalimutan niyo na ako?" halata sa tinig ni Lizzy ang hinanakit, "pumayag na nga akonh pakasalan niya ang babaeng iyan, ngayon naman pati karapatan ko, nais niyong alisin?" "Lizzy, pumayag ka, nagpaubaya ka, tapos ngayon, parang kasalanan pa namin?" sita ni tita Amanda kay Lizzy, "magdahan dahan ka ng pananalita mo hija.." "Bakit ba matagal ko ng nararam
Naghihintay kami sa airport ni tita Amanda. Wala pa si Gabriel. Maaga pa naman kaya pinili naming kumain muna at mag window shopping. "First time mo ba magtatravel sa London?" tanong ni tita Amanda sakin, habang inaamoy amoy ang perfume na inispray niya sa kanyang wrist. "Isang beses pa lang po tita, nung isama po ako ng daddy at mommy as gift nung 7th birthday ko," sagot ko sa kanya, habang nagchecheck ako ng mga cosmetics. "Ah, oo, hindi kami nakasama nun kasi may exam si Gabriel," sabi niya sa akin, "amuyin mo to, ang bango no?" Sinamyo ko naman ang kanyang braso, "parang amoy po ng perfume ko yan," nakangiti kong sagot sa kanya. "Ooh? ang bango kasi, gusto ko to. Tingnan mo, pati taste sa pabango, parehas tayo," nginitian pa niya ako. Pinapipili niya ako mg gusto ko, ngunit hindi na ako kumuha. Madami pa ang aking perfume. Malayo pa lang, natanaw na namin si Gabriel. Ngunit nalukot ang mukha ni tita Amanda,pagkakita sa babaeng kasama nito. Maluwang ang ngiti ni Lizzy na