"Ano? bakit hindi kayo tutuloy sa Hongkong?" mataas ang tinig ni Lizzy, bigla pa siyang napatayo, "usapan na natin ito, hindi ba?" Nakaupo kami lahat sa salas kasama si tita Amanda. Ngumiti lang si tita sa kanya, saka humigop ng kape. "Hija, honemoon yun, tapos, sasama ka?" tumaas ang kilay nito, "kahit pa sabihin mong kunwa kunwariang kasal lang ito, paano kapag nakita sila ng iba naming kakilala, tapos ikaw ang kaholding handa ng anak ko, at hindi ang asawa niya? nakakahiya yun, hindi ba?" kalma lang ang boses ni tita Amanda. "Pero alam naman nating lahat na ako ang girlfriend at fiancee ni Gabriel. Bakit ngayon, parang kinakalimutan niyo na ako?" halata sa tinig ni Lizzy ang hinanakit, "pumayag na nga akonh pakasalan niya ang babaeng iyan, ngayon naman pati karapatan ko, nais niyong alisin?" "Lizzy, pumayag ka, nagpaubaya ka, tapos ngayon, parang kasalanan pa namin?" sita ni tita Amanda kay Lizzy, "magdahan dahan ka ng pananalita mo hija.." "Bakit ba matagal ko ng nararam
Naghihintay kami sa airport ni tita Amanda. Wala pa si Gabriel. Maaga pa naman kaya pinili naming kumain muna at mag window shopping. "First time mo ba magtatravel sa London?" tanong ni tita Amanda sakin, habang inaamoy amoy ang perfume na inispray niya sa kanyang wrist. "Isang beses pa lang po tita, nung isama po ako ng daddy at mommy as gift nung 7th birthday ko," sagot ko sa kanya, habang nagchecheck ako ng mga cosmetics. "Ah, oo, hindi kami nakasama nun kasi may exam si Gabriel," sabi niya sa akin, "amuyin mo to, ang bango no?" Sinamyo ko naman ang kanyang braso, "parang amoy po ng perfume ko yan," nakangiti kong sagot sa kanya. "Ooh? ang bango kasi, gusto ko to. Tingnan mo, pati taste sa pabango, parehas tayo," nginitian pa niya ako. Pinapipili niya ako mg gusto ko, ngunit hindi na ako kumuha. Madami pa ang aking perfume. Malayo pa lang, natanaw na namin si Gabriel. Ngunit nalukot ang mukha ni tita Amanda,pagkakita sa babaeng kasama nito. Maluwang ang ngiti ni Lizzy na
Habang sakay kami ng eroplano, hindi mawala sa isipan ko ang sinabi ni Mommy Amanda sakin. 'Akitin mo ang anak ko'. Paano kaya niya nasabi sa akin iyon gayung may nobya ang kanyang anak? Magkatabi kami ni Gabriel, samantalang si mommy Amanda ay nasa kabilang side. Ang ganda ng VIP class na ito. Maaaring mahiga at takpan ang paligid, tulad ng ginawa ni mommy Amanda. Nag-iisa siya sa kanyang cubicle. Napahinga ako ng malakas, habang nakatingin sa bintana. "Gabriel, pasensiya ka na kanina kay mommy Amanda, hindi ko siya mapigilan," hindi man lang sumagot ang aking katabi. Pag lingon ko sa kanya, natutulog na rin siya at may pasak sa tenga. "Pasensiya ka na, alam kong hindi mo ako naririnig, pero kailangan ko lang itong mailabas. Alam kong nagagalit ka," saka ulit ako tumingin sa bintana, "pero hindi ko kayang pigilan ang mommy mo kapag nagsasalita. May mother's instinct daw kasi siya kay Lizzy. Hindi niya daw alam kung bakit mabigat ang dugo niya sa girlfriend mo." Bumuntonh hinin
GABRIEL: "Sir, your sister is very beautiful," bati sa akin ng isang Irish na waiter. Tuwing pumupunta ako dito, ay naka duty siya. "Oh, thank you," nginitian pa ni Janna ang lalaki, "you have a taste when it comes to beauty." "She's not my sister, she's my wife," nginitian ko si Enrico na bahagyang nagulat sa aking isinagot. "Ooh.. ooh I'm sorry sir.. I thought, she is your sister," natawa na ito at hindi na ininda ang pagkakapahiya, "your wife is pretty." "But of course! his wife is pretty and kind. There is no place for us for ugly human being," singit ni mommy sa sinasabi ni Enrico. "Indeed madam.. Filipina are so kind and beautiful, I hope I can marry one someday," saka humalakhak si Enrico, "I really like Filipina." "You should," nakangiting sagot ni mommy, "can we take our orders?" "Oh sure, I'm sorry madam, here's the menu," iniabot ni Enrico ang menu sa amin na nakatitig kay Janna. Bahagya kong inilapit si Janna sa akin saka inakbayan. Pailalim namang ngumiti s
JANNA: Nagsisentimyento si mommy Amanda dahil sa nangyari kanina sa restaurant. Hindi talaga niya matanggap na nakita doon si Lizzy. Daig pa nito ang naglilihi. "Grabe, saan kaya humuhugot ng kapal ng mukha ang babaeng iyon. Alam mo, Janna, kapag naoperahan yun, hindi na tatalaban ng anesthesia yun, kasi, sa saobrang kapal ng mukha, nahawa na ang buong katawan," may gigil sa bawat binibitawan niyang salita. Lalo pa siyang nabwesit noong ihatid lang kami ni Gabriel sa bahay, at puntahan si Lizzy, "ang anak mo naman, akala mo, mauubusan ng babae kung mahabol ang babaeng iyon. Maganda nga, pero mukhang kinulang sa breeding! teacher pa naman siya!' "Tama na po mommy. Baka naman po talagang mahal niya si Gabriel. Mukha naman pong mahal din siya nung anak niyo," pinapakalma ko ang aking biyenan dahil nakikita ko kung gaano siya naaasar kay Lizzy. "Janna.. talaga bang-- hindi ka man lang nagseselos sa kanila? ang ibig kong sabihin, hindi ka man lang ba nakakaramdam kahit konting inis
DINIG ko ang usapan ng mag ina sa labas ng aking kwarto. Malakas ang tinig nila kaya nagising ako. Mukhang nagtatalo ang mag ina. Binuksan ko ng bahagya ang pinto at nakinig. "Ma! si Lizzy ang girlfriend ko!" mataas ang boses ni Gerald. Waring hindi nito nagustuhan ang sinasabi ng ina dito, "kaya may karapatan siyang mag inarte!" "Sinisigawan mo ako ng dahil lang sa babaeng iyon? okay ka lang Gerald? nasa tamang katinuan ka ba?" sagot ni mommy Amanda. "Pati pg galang mo sa akin nakakalimutan mo na ng dahil sa babaeng iyon!" Ma, labas na si Lizzy sa kung ano man ang pinagtatalunan natin ngayon. Babae rin kayo, sana nauunawaan niyo ang damdamin niya!" gigil na sabi ni Gerald "Walang ginagawang masama sa inyo yung tao!" "Yan, yan na nga ba ang sinasabi ko. Naisip ko na to eh, na darating ang araw, aawayin mo ako at babastusin ng dahil sa babaeng iyon! Wala na talaga! Nabilog na ng babaeng iyon ang iyong ulo. Wala ka ng maririnig sa akin simula ngayon! Tandaan mo, kapag lumabas ka
Malalakas na katok ang pumukaw sa aking mahimbing na pagkakatulog. Bumalikwas ako ng bangon! Kinapa ko ang aking sarili. May suot akong damit. Hanggang sa pamaginip ay iniisip ko pang natitikman ko si Gerald? nababaliw na ata akong talaga. Tumayo ako upang alamin kung sino ang taong nasa pinto. "Mommy Amanda.." nakangiting bumungad sa akin ang aking biyenan. "Kumain na tayo, alas otso na ng gabi.." sabi niya sa akin. Nanlaki ang aking mga mata, ibig sabihin, halos limang oras pala akong nakatulog. Hindi ko akalaing makakatulog ako ng ganoon katagal. Dinalaw pa ako ng mainit na panaginip. "Mukhang malalim ang tulog mo ah. Nag aalala ng ako, kasi kanina pa ako dito eh," nakangiti si mommy Amanda sa akin, "bubuksan ko na sana ito using my duplicate key." "Sorry po, hindi ko rin po namalayan na nakatulog na po ako,"lumabas na ako ng tuluyan. May hain na sa lamesa. Ang mukha ni Gerald ay parang pinagsakluban ng langit at lupa. Nakahalukipkip ito na prang nag iisip. Napating
Hindi na ako nakatiis, nilapitan ko ang aking asawa na parang nag ienjoy makipagkwentuhan sa mga lalaking kasing edaran nito. "Kuya Gerald," una akong binati ni Russel, "ang sarap kausap nitong asawa mo." Ngumiti ako ng tipid at bahagyang tumango kay Russel. Tila ba may mga bagay na gusto kong itanong, ngunit pinilit kong magpaka-kalmado. "Ah, ganun ba?" sagot ko, sabay tapon ng tingin sa asawa kong parang masayang-masaya sa usapan. "Mukhang enjoy na enjoy nga kayo d'yan, ah." Nakita kong ngumiti ang aking asawa, halatang nag-eenjoy sa kanilang kwentuhan. Hindi ko maiwasang makaramdam ng konting kaba at selos, pero sinubukan kong kontrolin ang aking nararamdaman. Gusto kong malaman kung tungkol saan ang kanilang pinag-uusapan, pero ayokong magmukhang masyadong prangka o nag-aalala. "Anong topic niyo?" tanong ko, pilit na ngumiti habang hinihintay ang kanilang sagot. Ang aking batambatang asawa ay parang pinagkakaguluhan ng kanyang mga kasing edad. Hindi ko mawari kung bak