Habang sakay kami ng eroplano, hindi mawala sa isipan ko ang sinabi ni Mommy Amanda sakin. 'Akitin mo ang anak ko'. Paano kaya niya nasabi sa akin iyon gayung may nobya ang kanyang anak? Magkatabi kami ni Gabriel, samantalang si mommy Amanda ay nasa kabilang side. Ang ganda ng VIP class na ito. Maaaring mahiga at takpan ang paligid, tulad ng ginawa ni mommy Amanda. Nag-iisa siya sa kanyang cubicle. Napahinga ako ng malakas, habang nakatingin sa bintana. "Gabriel, pasensiya ka na kanina kay mommy Amanda, hindi ko siya mapigilan," hindi man lang sumagot ang aking katabi. Pag lingon ko sa kanya, natutulog na rin siya at may pasak sa tenga. "Pasensiya ka na, alam kong hindi mo ako naririnig, pero kailangan ko lang itong mailabas. Alam kong nagagalit ka," saka ulit ako tumingin sa bintana, "pero hindi ko kayang pigilan ang mommy mo kapag nagsasalita. May mother's instinct daw kasi siya kay Lizzy. Hindi niya daw alam kung bakit mabigat ang dugo niya sa girlfriend mo." Bumuntonh hinin
GABRIEL: "Sir, your sister is very beautiful," bati sa akin ng isang Irish na waiter. Tuwing pumupunta ako dito, ay naka duty siya. "Oh, thank you," nginitian pa ni Janna ang lalaki, "you have a taste when it comes to beauty." "She's not my sister, she's my wife," nginitian ko si Enrico na bahagyang nagulat sa aking isinagot. "Ooh.. ooh I'm sorry sir.. I thought, she is your sister," natawa na ito at hindi na ininda ang pagkakapahiya, "your wife is pretty." "But of course! his wife is pretty and kind. There is no place for us for ugly human being," singit ni mommy sa sinasabi ni Enrico. "Indeed madam.. Filipina are so kind and beautiful, I hope I can marry one someday," saka humalakhak si Enrico, "I really like Filipina." "You should," nakangiting sagot ni mommy, "can we take our orders?" "Oh sure, I'm sorry madam, here's the menu," iniabot ni Enrico ang menu sa amin na nakatitig kay Janna. Bahagya kong inilapit si Janna sa akin saka inakbayan. Pailalim namang ngumiti s
JANNA: Nagsisentimyento si mommy Amanda dahil sa nangyari kanina sa restaurant. Hindi talaga niya matanggap na nakita doon si Lizzy. Daig pa nito ang naglilihi. "Grabe, saan kaya humuhugot ng kapal ng mukha ang babaeng iyon. Alam mo, Janna, kapag naoperahan yun, hindi na tatalaban ng anesthesia yun, kasi, sa saobrang kapal ng mukha, nahawa na ang buong katawan," may gigil sa bawat binibitawan niyang salita. Lalo pa siyang nabwesit noong ihatid lang kami ni Gabriel sa bahay, at puntahan si Lizzy, "ang anak mo naman, akala mo, mauubusan ng babae kung mahabol ang babaeng iyon. Maganda nga, pero mukhang kinulang sa breeding! teacher pa naman siya!' "Tama na po mommy. Baka naman po talagang mahal niya si Gabriel. Mukha naman pong mahal din siya nung anak niyo," pinapakalma ko ang aking biyenan dahil nakikita ko kung gaano siya naaasar kay Lizzy. "Janna.. talaga bang-- hindi ka man lang nagseselos sa kanila? ang ibig kong sabihin, hindi ka man lang ba nakakaramdam kahit konting inis
DINIG ko ang usapan ng mag ina sa labas ng aking kwarto. Malakas ang tinig nila kaya nagising ako. Mukhang nagtatalo ang mag ina. Binuksan ko ng bahagya ang pinto at nakinig. "Ma! si Lizzy ang girlfriend ko!" mataas ang boses ni Gerald. Waring hindi nito nagustuhan ang sinasabi ng ina dito, "kaya may karapatan siyang mag inarte!" "Sinisigawan mo ako ng dahil lang sa babaeng iyon? okay ka lang Gerald? nasa tamang katinuan ka ba?" sagot ni mommy Amanda. "Pati pg galang mo sa akin nakakalimutan mo na ng dahil sa babaeng iyon!" Ma, labas na si Lizzy sa kung ano man ang pinagtatalunan natin ngayon. Babae rin kayo, sana nauunawaan niyo ang damdamin niya!" gigil na sabi ni Gerald "Walang ginagawang masama sa inyo yung tao!" "Yan, yan na nga ba ang sinasabi ko. Naisip ko na to eh, na darating ang araw, aawayin mo ako at babastusin ng dahil sa babaeng iyon! Wala na talaga! Nabilog na ng babaeng iyon ang iyong ulo. Wala ka ng maririnig sa akin simula ngayon! Tandaan mo, kapag lumabas ka
Malalakas na katok ang pumukaw sa aking mahimbing na pagkakatulog. Bumalikwas ako ng bangon! Kinapa ko ang aking sarili. May suot akong damit. Hanggang sa pamaginip ay iniisip ko pang natitikman ko si Gerald? nababaliw na ata akong talaga. Tumayo ako upang alamin kung sino ang taong nasa pinto. "Mommy Amanda.." nakangiting bumungad sa akin ang aking biyenan. "Kumain na tayo, alas otso na ng gabi.." sabi niya sa akin. Nanlaki ang aking mga mata, ibig sabihin, halos limang oras pala akong nakatulog. Hindi ko akalaing makakatulog ako ng ganoon katagal. Dinalaw pa ako ng mainit na panaginip. "Mukhang malalim ang tulog mo ah. Nag aalala ng ako, kasi kanina pa ako dito eh," nakangiti si mommy Amanda sa akin, "bubuksan ko na sana ito using my duplicate key." "Sorry po, hindi ko rin po namalayan na nakatulog na po ako,"lumabas na ako ng tuluyan. May hain na sa lamesa. Ang mukha ni Gerald ay parang pinagsakluban ng langit at lupa. Nakahalukipkip ito na prang nag iisip. Napating
Gerald: Ito na ang tamang pagkakataon, upang lumagay ako sa tahimik, kasama ang aking nobya sa loob ng mahabang panahon. Nasa tamang edad na naman kami ni Lizzy. "Ang ganda talaga dito," palatak niya, sabay inom ng champagne. Yun ang hudyat ng pagtugtog ng malamyos na musika na mula sa mga violin at piano, na kinumbida ko sa araw na iyon. Nagulat siya at napalingon sa mga taong tumutugtog ng melodiya mula sa mga instrumentong iyon. Tinitipa nila ang aming paboritong musika na "you are the one" ng carpenters. Pinakinggan namin ang tugtog na iyon. Kitang kita ko ang saya sa mukha ni Lizzy. Parang hinahaplos ang aking puso, na ito na talaga ang hudyat. Kinuha niya ang kanyang bag, at may kinuhang regalo mula doon. "Ano to?" tanong ko sa kanya, "para saan ang regalong ito Lizzy?" "Gerald ralaga.." kunwari ay lumungkot ang kanyang boses, "kapag mga mahahalagang okasyon talaga, kunakalimutan mo madalas.." Binuksan ko ang kanyang regalo, isang mamahaling relo, "ang ganda.."
"Istupida!!!" sinampal ako ni daddy. Halos mabingi ako sa lakas ng kanyang pagkakasampal, at ramdam ko ang palad niya na bumakat sa aking pisngi. "Anong kalokohan ang naiisip mong bata ka, at nagpunta ka sa walang kwentang lugar na iyon!" "Da--daddy.. wala naman pong nangyari sa amin.. promise po, maniwala po kayo sa akin daddy.. nagsasabi po ako ng totoo. Napigilan ko po siya at ang aking sarili." naglulumuhod ako sa kanyang harapan. "Kailangang pakasalan ka ng Nick na iyon!" inis niyang sabi sa akin, "hindi ako makakapayag na sisirain niya ang iyong pangalan tapos hindi ka niya pananagutan!" "Wa--wala naman pong nangyari sa amin..Da--daddy.. pangako po, hindi po ako pumayag.." nagmamakaawa ako sa kanya, nakayakap ako sa kanyang mga hita. "Sid, pakinggan mo naman ang anak mo, nagsasabi naman siya ng totoo," awat ng mommy kay daddy. "Wa--" "Tumigil ka Lorna ha!" dinuro niya ang mommy ko, na agad tumahimik, "kaya lumalaking ganyan ang anak mo, dahil sa pagiging kunsintidor mo! Ano
GERALD:Dumating ako sa Bicol, upang bisitahin ang aking tito na kapatid ng mommy. Mahaba haba din iyong biyahe. Matagal din kaming nanirahan dito, siguro, mga labing limang taon din, bago kami lumipat ng Manila, upang makapag aral ako doon ng kolehiyo."Tita Letty!" tawag ko sa hipag ng mommy na nag gagarden sa labas."Gerald?" waring kinikilala niya kung sino ako, saka nagmamadaling lumapit at yumakap sa akin, "bakit hindi ka man lang nagsabi na darating ka?" tanong niya sa akin, "kumusta ang iyong mama?""Ayos naman ho.. sorpresa nga eh.." nakangiti kong sabi sa kanya. Sila ang madalas dumadalaw sa amin, lalo na ng mawala ang daddy. Nalungkot ang mom ko, ngunit ng dahil kay tita Letty, at sa asawa niya na kapatid ng mommy, nakarecover agad siya. Ang tita ay Best friend ng mommy, na napangasawa naman ng kanyang kuya."Halika sa loob, naroon ang tito mo at nagluluto ng sea foods na hinuli sa aming pala isdaan. Ikaw talagang bata ka.. ang gwapo mo talaga.." sabi niya sa akin.Wala sil