Killing Lies (English-Tagalog)

Killing Lies (English-Tagalog)

last updateHuling Na-update : 2022-03-17
By:  meshairi  Ongoing
Language: Filipino
goodnovel16goodnovel
10
1 Rating. 1 Rebyu
16Mga Kabanata
4.3Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
Leave your review on App

When the red sky falls on the nineteenth of August 2080, the people of Segunda Island never thought they'll see their beloved home end before their very eyes. They watched their society bombed into dust, taking many innocent lives. Is it a massacre or a genocide? They died without knowing the reason for their ill fate. Then they resurrected out of ordinary, shifting into something vicious. They've become a humanoid beast who craves for blood and gore. Jane Fortalejo have no choice to team up with a bunch of misfits. Their hope to find haven across the ocean motivates them to strive better against the so-called flesh-eating zombies; but human nature has always been so selfish, ruthless, and violent in their deepest, darkest thoughts. With no safe places left to run and hide, they swear to seek for the truth behind the apocalypse instead, even if their death comes as a price.

view more

Pinakabagong kabanata

Libreng Preview

Chapter One: Funday Gone Wrong (Part One)

The ambulance hastened up with a bold force, letting everyone know its siren wasn't a polite request to move. Every head turned, following its red and blue streak. It's a pity they are in the rain-washed town of Oaken Ridge. No one here gives a single damn about melancholia, especially during the annual feast. The speed of our car slowed down when it turned in another direction. The rocky grounds of the parking lot show that I finally arrived at my destination. Vino clears his throat as he stops the engine. Our eyes met when I glanced at the rear-view mirror. "Janice," tawag niya sa akin. Napairap ako ng mata bago ko tanggalin ang suot kong shades at madiin itong isinara. Para siyang nayuping lata nang lumingon siya sa akin. Ngayon niya lang siguro napansin ang kamaliang sinabi niya. Bago pa siya makapagsalita ulit, hinagis ko sa kan'ya ang mamahalin kong shades. Ngumiwi siya nang tumama ito sa kan'yang pango na ilong. "The next time I'll hear that name,

Magandang libro sa parehong oras

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Mga Comments

default avatar
Yxellemar Mendoza Medrano
ang gulo di ko ma gets ung buong ngyyari.
2022-02-13 17:10:37
3
16 Kabanata

Chapter One: Funday Gone Wrong (Part One)

The ambulance hastened up with a bold force, letting everyone know its siren wasn't a polite request to move. Every head turned, following its red and blue streak. It's a pity they are in the rain-washed town of Oaken Ridge. No one here gives a single damn about melancholia, especially during the annual feast. The speed of our car slowed down when it turned in another direction. The rocky grounds of the parking lot show that I finally arrived at my destination. Vino clears his throat as he stops the engine. Our eyes met when I glanced at the rear-view mirror. "Janice," tawag niya sa akin. Napairap ako ng mata bago ko tanggalin ang suot kong shades at madiin itong isinara. Para siyang nayuping lata nang lumingon siya sa akin. Ngayon niya lang siguro napansin ang kamaliang sinabi niya. Bago pa siya makapagsalita ulit, hinagis ko sa kan'ya ang mamahalin kong shades. Ngumiwi siya nang tumama ito sa kan'yang pango na ilong. "The next time I'll hear that name,
Magbasa pa

Chapter One: Funday Gone Wrong (Part Two)

A piercing sound echoed in the field. Our attention diverts to the front. In the middle of the stage, a middle-aged woman stands while holding a mic. Based on her corporate attire, she looks like an office worker or a secretary of a company. It’s not that I am interested in her outfit, though, but there's blood soiled all over her freaking clothes! "Nandiyan sila . . . nandiyan na sila!" Blood spurts out of her mouth when she utters a loud cry. Her whole disheveled self is wobbling in fear. Nagtilian ang mga babaeng natalsikan ng dugo malapit sa harapan ng stage. Nagsimula nang lumakas ang mga bulungan ng tao. "Nandiyan na sila!" pag-uulit niya pa sa sinabi niyang may pagbabantang tono. Sinong sila?Hinanap ng paningin ko ang mga pulis. Dahan-dahan silang pumunta sa stage habang nakahanda ang kanilang mga baril. This is bad ... we need to get out of here pronto! But the other girls are missing except for Trixie. I don’t know what else to do, so I pulled her. A
Magbasa pa

Chapter One: Funday Gone Wrong (Part Three)

Tinapat ko ang ilaw sa likuran. Isang pares ng mga paa ang biglang lumabas mula sa kabilang kwarto. Napaangat ako ng tingin at nakita ang kanyang namumutlang mukha. May bahid ng dugo ang kanyang bibig at may hawak siyang duguang karne sa kamay. Tumayo ako at humakbang palayo sa kan'ya. Napakapit ako sa sling bag na dala ko at kinuha ang lipstick taser. Nagkatinginan kami, mata sa mata. Nangilabot ako sa takot nang mapansing purong puti lamang ito na pinapalibutan ng nangingitim na mga ugat. Bigla siyang sumungab sa akin kaya agad ko siyang ginamitan ng tinatago kong taser. Akala ko gagana, pero parang wala man lang nangyari sa kan'ya. Tinulak ko siya at lumabas sa haunted house na iyon. Naramdaman ko ang mga mabibigat at mabilis niyang hakbang na papalapit sa akin. Napatili ako, nanghihingi ng tulong sa mga nakabanggaan ko, pero nagbingi-bingihan ulit sila at mas piniling tumakbo palayo sa akin. Binuksan ko ang phone para tawagan sana si Vino, ngunit huli na ang lahat na
Magbasa pa

Chapter Two: Walking Time Bombs (Part One)

Fear and desperation could lead us to do some stupid things. Every time I bumped into someone, they were not in their right minds to think. It’s either they push you or hurt you. Help is just too hard to find in times of catastrophe, so when Caite appeared in front of me and hugged her, oh, I fucking regret that. My emotions carried me away that I even forgot my hatred for her. Humiwalay na ako sa pagkakayakap. Hindi ko siya matingnan ng maayos at nauutal na nagpasalamat. Come on, me and my girls loved to taunt her for petty and vengeful reasons. I did so many horrible things to her, yet she still saved me. Of course, this is the most awkward thing ever! Napahawak siya ng batok at nahihiyang ngumiti. Kinuha ko na ang phone ko sa lapag para makaiwas lang ng tingin. Tinagalan ko talaga bago ko iyon tinago sa bag. Mabuti na lang at umiwas na rin pala siya ng tingin. Kung hindi magkakatinginan na naman kami na parang mga timang. Makakahinga na
Magbasa pa

Chapter Two: Walking Time Bombs (Part Two)

There is a long silence between the three of us. "Your claims are hard to believe. How could you - " Bago ko pa matapos ang sasabihin ko, nilabas niya ang phone niya at pinakita sa akin ang video. Low-angle shot iyon kaya kitang-kita ang lahat. Sa tingin ko nasa pinakatuktok siya ng ferris wheel nang magsimula siyang mag record ng video. Rinig sa video ang malakas na patugtog mula sa baba at ang mga hiyawan ng mga tao. Kung sa normal na okasyon, aakalain ng iba na masasayang hiyaw lamang ito ng mga excited na tao pero ang totoo niyan naghihiyawan na sila dahil sa takot. Nandito rin ako at hindi ko inakalang nagmumukha na pala kaming mga langgam na nagtutulakan at takbuhan sa iba't ibang direksyon kanina. Nag-zoom in ang video sa stage. Inagaw ko ang phone sa kaniya at napatutok lalo dahil nakita ko na naman 'yung babaeng mukhang office worker na nagbigay ng babala kanina. Nangingisay siya sa platform kaya lalong na-stress ang mga kapulisang nakapalibo
Magbasa pa

Chapter Two: Walking Time Bombs (Part Three)

So I convinced them to go to our house first before meeting up with Papa. I don’t want to risk myself getting infected and passing it onto others by having these sticky blood splattered all over my body. All the lights are lit off when we enter the gate. Hindi ako sanay na ganito kadilim dito kaya napalunok ako ng laway pagkapasok ko mismo sa loob ng bahay. Our helpers must have evacuated, just like the rest of our neighbors. They should be because if not, that only means they’re dead or in danger. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pang tumakbo papunta sa second floor kung nasaan ang kwarto ko. Kumuha lang ako ng dalawang set ng maluluwag at komportableng t-shirt at jogging pants para sa amin ni Caite. Kumuha na rin ako ng dalawang hoodie, incase lang na hindi pala kasya sa kaniya ang mga damit na pinili ko. Siniksik ko lahat ng iyon sa nag-iisa kong backpack. Wala pa ata sa limang minuto nang lumabas ako ng bahay bitbit iyon at pumasok sa kotse. Isa-isa rin na
Magbasa pa

Chapter Three: Tainted Blood (Part One)

"It's not safe to go back, Jane," Caite said in a serious tone, making me stop typing messages from my phone. "Going to La Primo is not safe either," I retorted, then continued typing. "At least I have company unlike you. You only have Vino. Both of you should call for backup!" "Ayun din sana gusto kong sabihin dito, kaso ayaw akong pakinggan kanina." Matalim akong tiningnan ni Vino. Hindi ko siya pinansin. "Everyone's busy!" I shut my phone off since Shae's not responding to my messages anymore. I glance in the rearview mirror to look at Caite. "Shae also said, the station is clear. We can handle it." They were both against it. Luckily, a long honk from an E-bus disrupted our conversation. I shifted my head to her. "Caite, you really should go now." Huminga muna siya ng malalim bago niya buksan ang pinto sa tabi niya. "Thanks again for driving me here." Bumaba na siya ng sasakyan at yumuko para tingnan kaming dalawa. "I'll pay you
Magbasa pa

Chapter Three: Tainted Blood (Part Two)

Natulala ako sa sariling repleksyon habang pinapaagusan ng tubig mula sa gripo ang mga kamay ko. Napayuko ako at pinagmasdan ang itim na likidong inaanod pababa sa drainage. 'Shae.' Nag-unahan na namang tumulo ang mga luha ko. 'Patay na si Shae. Pinatay ko si Shae.' Bumagsak ako sa tiles na nanghihina ang buong katawan. Pilit ko ring pinigilan ang nanginginig kong kanang kamay. Gumapang ako papunta sa ilalim ng sink at niyakap ang dalawa kong tuhod. Mariin kong pinikit ang mga mata ko para hindi ko makita ang mga naiwan niyang bakas sa tiles. Hindi ko na namalayan ang oras magmula nang pinikit ko ang mga mata ko. Naalimpungatan na lamang akong nang marinig ko ang boses ni Vino na puno ng pag-aalala. Nakaupo siya harapan ko, tinatapik ang balikat ko. Kaya naman agad kong napansin ang tagaktak niyang pawis sa mukha at ang natuyong putik sa kaniyang mga kamay at polo. Kababalik niya lang muli rito mula sa paghuhukay ng
Magbasa pa

Chapter Three: Tainted Blood (Part Three)

Tahimik na sa kaninang overcrowded na plaza nang makarating kami rito. Lahat sila ay nasa loob maliban na lamang sa mga pulis na nagmamanman at nagbabantay sa labas. Kasalukuyan silang gumagawa ng barricade gamit ang kanilang mga sasakyan. Tumayo at humakbang na palayo si Vino sa pinagtataguan naming halamanan nang hilahin ko ulit siya pabalik. "I'm scared." Hinawakan niya rin pabalik ang mga kamay ko. "Nothing bad is gonna happen. We will find them. We just need to tell the situation and the authorities would help us." Paulit-ulit akong tumango habang pilit na tinatago ang nagbabadyang luha. Huminga ako ng malalim at hinanda muli ang sarili para tumayo paalis sa pinagtataguan namin nang may nakakasilaw na liwanag ang tumapat sa mga mukha namin. Naningkit ang mga mata ko dahil sa flashlight. "Anong ginagawa niyo riyan?" tanong ng isang lalaki na may malalim na boses. "Teka," sabi niya pa na may pagtatakang tono. Una
Magbasa pa

Chapter Four: Bullet Parade (Part One)

The highlands of Oaken Ridge were a peaceful town and safe to live in. The citizens were friendly and nice. No one ever knows dirt you can bash in this town ... not until yesterday. Something inhumane tainted our blood, turning almost everyone into killers. In just a few hours, mayhem and misery took so many innocent lives. Most of them didn't get the chance to say goodbye to their families. Some didn't even know their entire family was also dead. The most solemn part of it all is that they died alone, without knowing the reason for their ill fate. Afterwards, our healthcare providers could only cover their bodies in white cloth. An euthanization act by striking their brains prevented them from mowing down the remaining survivors of this devastation. It became the unspoken rule every time one of us dies, which is traumatizing since we are all cooped up here having the sight of horror all day long. Then, they would transport their corpses outside the barricades. However,
Magbasa pa
DMCA.com Protection Status