Mag-log inShare
Chapter Five: Doomsday Madness (Part One)
Huling Na-update:
2022-02-22 16:24:24Nagsimula nang bumigat ang malalamig na patak ng tubig-ulan sa balat ko. Nanginging kong niyakap ang sarili marahil nabasa na ang kabuuan ng katawan ko.
Napapikit ako ng mariin nang umalingawngaw ang dalawang putok ng baril kasabay ng pagkidlat sa kalangitan. Namamaga na ang mga mata ko sa hapdi dahil sa walang katapusang pag-agos ng luha ko ngayong araw na ito.
Vino let go of my wrist. I could hear his deep and short breaths. I swallowed all my fears to face him.
Dumanak ang itim na dugo sa puting t-shirt niya. Sinusubukan niyang tingnan ang likuran niya kaya gumapang ako papunta roon para makita iyon.
Nanginginig kong inangat ang t-shirt niya at bumungad sa akin ang kaniyang malaking pasa. Kulay asul na iyon
Kaugnay na kabanata
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Five: Doomsday Madness (Part Two)
Sterilized tweezers, needles, thread, gauze pads, and bandages are what Vino needs right now. There happens to be a place nearby where all of those supplies are available. I'm talking about Weston's, an all-around drug store owned by Shae's father.We may reach it within ten minutes. I just need bigger thighs, longer legs, and a lot of stamina to reach it faster because I can't anymore! How foolish can I be to think that I could carry him in a fireman's style?It's only been two minutes! With Vino and my backpack slinging on my back, all I can think about is crashing in bed."Zom ... bie," he warned.I shifted my whole body. Although it was dark, I could see Vino was right. There's a creep a few feet away from us. I
Huling Na-update : 2022-02-22Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Five: Doomsday Madness (Part Three)
Nakaupo ako sa lilim ng malaking puno. Magaan sa pakiramdam ang simoy ng hangin. Pakiramdam ko'y para akong dahon na dinadala sa himpapawid."Peace is always beautiful isn't it?" Napawi ang panandaliang ginhawa nang marinig ko ang boses niya."You're here . . ." Nanlalaki ang mga mata kong pinagmasdan ang lalaking nakasandal sa puno. "Kuya, is that really you?""Ngayon mo na lang ulit akong tinawag niyan." Sumilay ang mapaglaro niyang ngiti at umayos sa pagkakaupo.Nanginginig ang buong kalamnan ko. "Bakit mo iyon ginawa?" Pumiyok ang boses ko kaya napaiwas ako ng tingin.Mahina siyang tumawa. "Kailanman hindi ko sisirain ang mga binitawan kong pangako saiyo no
Huling Na-update : 2022-02-22Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Six: Red Revenge (Part One)
Darkness — a hollow blank space that has nothing much to offer. Just like an emptiness that keeps further and further as the universe keeps expanding forever. They say the never-ending darkness gives terror in our lives, but with just one light all of it will be gone and I was right! At the end of darkness, there would always be lighting waiting for us to discover. A blinding white light as if it’s smiling at you, ready to swallow you. Spiralling shivers travel across my body. What am I even doing here? Am I dead? Did I become one of them?I look up at the light and witness how it turns fiery. The familiar smell of burned flesh lingers in the void. The hot atmosphere makes me sweat and lose my breath too, convincing myself that I am really dead and I’m finally in my hellish afterlife.But a voice echoes, telling me to wake up. Not long after that, I regained consciousness. There I find myself in the midst of leaping flames that burn like a tempe
Huling Na-update : 2022-03-17Killing Lies (English-Tagalog) Chapter One: Funday Gone Wrong (Part One)
The ambulance hastened up with a bold force, letting everyone know its siren wasn't a polite request to move. Every head turned, following its red and blue streak. It's a pity they are in the rain-washed town of Oaken Ridge. No one here gives a single damn about melancholia, especially during the annual feast. The speed of our car slowed down when it turned in another direction. The rocky grounds of the parking lot show that I finally arrived at my destination. Vino clears his throat as he stops the engine. Our eyes met when I glanced at the rear-view mirror. "Janice," tawag niya sa akin. Napairap ako ng mata bago ko tanggalin ang suot kong shades at madiin itong isinara. Para siyang nayuping lata nang lumingon siya sa akin. Ngayon niya lang siguro napansin ang kamaliang sinabi niya. Bago pa siya makapagsalita ulit, hinagis ko sa kan'ya ang mamahalin kong shades. Ngumiwi siya nang tumama ito sa kan'yang pango na ilong. "The next time I'll hear that name,
Huling Na-update : 2021-08-27Killing Lies (English-Tagalog) Chapter One: Funday Gone Wrong (Part Two)
A piercing sound echoed in the field. Our attention diverts to the front. In the middle of the stage, a middle-aged woman stands while holding a mic. Based on her corporate attire, she looks like an office worker or a secretary of a company. It’s not that I am interested in her outfit, though, but there's blood soiled all over her freaking clothes! "Nandiyan sila . . . nandiyan na sila!" Blood spurts out of her mouth when she utters a loud cry. Her whole disheveled self is wobbling in fear. Nagtilian ang mga babaeng natalsikan ng dugo malapit sa harapan ng stage. Nagsimula nang lumakas ang mga bulungan ng tao. "Nandiyan na sila!" pag-uulit niya pa sa sinabi niyang may pagbabantang tono. Sinong sila?Hinanap ng paningin ko ang mga pulis. Dahan-dahan silang pumunta sa stage habang nakahanda ang kanilang mga baril. This is bad ... we need to get out of here pronto! But the other girls are missing except for Trixie. I don’t know what else to do, so I pulled her. A
Huling Na-update : 2021-08-27Killing Lies (English-Tagalog) Chapter One: Funday Gone Wrong (Part Three)
Tinapat ko ang ilaw sa likuran. Isang pares ng mga paa ang biglang lumabas mula sa kabilang kwarto. Napaangat ako ng tingin at nakita ang kanyang namumutlang mukha. May bahid ng dugo ang kanyang bibig at may hawak siyang duguang karne sa kamay. Tumayo ako at humakbang palayo sa kan'ya. Napakapit ako sa sling bag na dala ko at kinuha ang lipstick taser. Nagkatinginan kami, mata sa mata. Nangilabot ako sa takot nang mapansing purong puti lamang ito na pinapalibutan ng nangingitim na mga ugat. Bigla siyang sumungab sa akin kaya agad ko siyang ginamitan ng tinatago kong taser. Akala ko gagana, pero parang wala man lang nangyari sa kan'ya. Tinulak ko siya at lumabas sa haunted house na iyon. Naramdaman ko ang mga mabibigat at mabilis niyang hakbang na papalapit sa akin. Napatili ako, nanghihingi ng tulong sa mga nakabanggaan ko, pero nagbingi-bingihan ulit sila at mas piniling tumakbo palayo sa akin. Binuksan ko ang phone para tawagan sana si Vino, ngunit huli na ang lahat na
Huling Na-update : 2021-08-27Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Two: Walking Time Bombs (Part One)
Fear and desperation could lead us to do some stupid things. Every time I bumped into someone, they were not in their right minds to think. It’s either they push you or hurt you. Help is just too hard to find in times of catastrophe, so when Caite appeared in front of me and hugged her, oh, I fucking regret that. My emotions carried me away that I even forgot my hatred for her. Humiwalay na ako sa pagkakayakap. Hindi ko siya matingnan ng maayos at nauutal na nagpasalamat. Come on, me and my girls loved to taunt her for petty and vengeful reasons. I did so many horrible things to her, yet she still saved me. Of course, this is the most awkward thing ever! Napahawak siya ng batok at nahihiyang ngumiti. Kinuha ko na ang phone ko sa lapag para makaiwas lang ng tingin. Tinagalan ko talaga bago ko iyon tinago sa bag. Mabuti na lang at umiwas na rin pala siya ng tingin. Kung hindi magkakatinginan na naman kami na parang mga timang. Makakahinga na
Huling Na-update : 2021-08-27Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Two: Walking Time Bombs (Part Two)
There is a long silence between the three of us. "Your claims are hard to believe. How could you - " Bago ko pa matapos ang sasabihin ko, nilabas niya ang phone niya at pinakita sa akin ang video. Low-angle shot iyon kaya kitang-kita ang lahat. Sa tingin ko nasa pinakatuktok siya ng ferris wheel nang magsimula siyang mag record ng video. Rinig sa video ang malakas na patugtog mula sa baba at ang mga hiyawan ng mga tao. Kung sa normal na okasyon, aakalain ng iba na masasayang hiyaw lamang ito ng mga excited na tao pero ang totoo niyan naghihiyawan na sila dahil sa takot. Nandito rin ako at hindi ko inakalang nagmumukha na pala kaming mga langgam na nagtutulakan at takbuhan sa iba't ibang direksyon kanina. Nag-zoom in ang video sa stage. Inagaw ko ang phone sa kaniya at napatutok lalo dahil nakita ko na naman 'yung babaeng mukhang office worker na nagbigay ng babala kanina. Nangingisay siya sa platform kaya lalong na-stress ang mga kapulisang nakapalibo
Huling Na-update : 2021-08-27
Pinakabagong kabanata
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Six: Red Revenge (Part One)
Darkness — a hollow blank space that has nothing much to offer. Just like an emptiness that keeps further and further as the universe keeps expanding forever. They say the never-ending darkness gives terror in our lives, but with just one light all of it will be gone and I was right! At the end of darkness, there would always be lighting waiting for us to discover. A blinding white light as if it’s smiling at you, ready to swallow you. Spiralling shivers travel across my body. What am I even doing here? Am I dead? Did I become one of them?I look up at the light and witness how it turns fiery. The familiar smell of burned flesh lingers in the void. The hot atmosphere makes me sweat and lose my breath too, convincing myself that I am really dead and I’m finally in my hellish afterlife.But a voice echoes, telling me to wake up. Not long after that, I regained consciousness. There I find myself in the midst of leaping flames that burn like a tempe
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Five: Doomsday Madness (Part Three)
Nakaupo ako sa lilim ng malaking puno. Magaan sa pakiramdam ang simoy ng hangin. Pakiramdam ko'y para akong dahon na dinadala sa himpapawid."Peace is always beautiful isn't it?" Napawi ang panandaliang ginhawa nang marinig ko ang boses niya."You're here . . ." Nanlalaki ang mga mata kong pinagmasdan ang lalaking nakasandal sa puno. "Kuya, is that really you?""Ngayon mo na lang ulit akong tinawag niyan." Sumilay ang mapaglaro niyang ngiti at umayos sa pagkakaupo.Nanginginig ang buong kalamnan ko. "Bakit mo iyon ginawa?" Pumiyok ang boses ko kaya napaiwas ako ng tingin.Mahina siyang tumawa. "Kailanman hindi ko sisirain ang mga binitawan kong pangako saiyo no
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Five: Doomsday Madness (Part Two)
Sterilized tweezers, needles, thread, gauze pads, and bandages are what Vino needs right now. There happens to be a place nearby where all of those supplies are available. I'm talking about Weston's, an all-around drug store owned by Shae's father.We may reach it within ten minutes. I just need bigger thighs, longer legs, and a lot of stamina to reach it faster because I can't anymore! How foolish can I be to think that I could carry him in a fireman's style?It's only been two minutes! With Vino and my backpack slinging on my back, all I can think about is crashing in bed."Zom ... bie," he warned.I shifted my whole body. Although it was dark, I could see Vino was right. There's a creep a few feet away from us. I
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Five: Doomsday Madness (Part One)
Nagsimula nang bumigat ang malalamig na patak ng tubig-ulan sa balat ko. Nanginging kong niyakap ang sarili marahil nabasa na ang kabuuan ng katawan ko.Napapikit ako ng mariin nang umalingawngaw ang dalawang putok ng baril kasabay ng pagkidlat sa kalangitan. Namamaga na ang mga mata ko sa hapdi dahil sa walang katapusang pag-agos ng luha ko ngayong araw na ito.Vino let go of my wrist. I could hear his deep and short breaths. I swallowed all my fears to face him.Dumanak ang itim na dugo sa puting t-shirt niya. Sinusubukan niyang tingnan ang likuran niya kaya gumapang ako papunta roon para makita iyon.Nanginginig kong inangat ang t-shirt niya at bumungad sa akin ang kaniyang malaking pasa. Kulay asul na iyon
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Four: Bullet Parade (Part Three)
Nagsimula akong humakbang patungo sa kaniya. Walang nagsasalita sa amin, pero sapat nang malaman sa kaniyang mga mata ang gulat no'ng pinigilan ko siya sa ginagawa niyang paghila.Nag-aalinlangan niyang binitawan ang cabinet kaya lumayo na muli ako sa pwesto niya. "Dad's wrong. We shouldn't hide, Vino," huminto ako sa pagsasalita nang makarating ako sa tapat ng pinto, "we'll die in here if we stay."Umapila lamang siya nang tuluyan ko ng pinihit ang door knob. Mas lalong luminaw ang tunog ng kanilang mga iyak at putok ng mga baril sa baba.'Nahihibang ka na ba talaga? Paano tayo tatakas?' ayon ang mga huli niyang tanong bago ko nilsan ang pinagtataguan naming opisina. Lakad-takbo ang nangyari sa akin habang papunta sa fire exit ng gusaling ito.
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Four: Bullet Parade (Part Two)
"You're not listening to me," madiin ang bawat bigkas ni Papa na nakapagbalik sa aking ulirat. Hindi na ako makapagsalita muli nang hilahin niya ako papunta sa entrance. Wala akong nagawa kung 'di sundan ang mga yapak niya.Maingat at mabagal ang aming paglalakad kaya walang nakakapansin na tinatakas na niya ako mula sa kumpulan. Huminto siya sa paglalakad nang makarating siya sa pinakatuktok ng hagdan. Malapit na kami sa pintuan papasok ng town hall."Hanggang dito na lang ako." Lumingon siya sa akin at hinawakan ang dalawa kong kamay. Humakbang pa ako ng isang beses para magkapantay kami. "Hu...huwag mong kakalimutan ang bilin ko saiyo," mahina niyang sambit. Lumambot ang ekspresyon n
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Four: Bullet Parade (Part One)
The highlands of Oaken Ridge were a peaceful town and safe to live in. The citizens were friendly and nice. No one ever knows dirt you can bash in this town ... not until yesterday. Something inhumane tainted our blood, turning almost everyone into killers. In just a few hours, mayhem and misery took so many innocent lives. Most of them didn't get the chance to say goodbye to their families. Some didn't even know their entire family was also dead. The most solemn part of it all is that they died alone, without knowing the reason for their ill fate. Afterwards, our healthcare providers could only cover their bodies in white cloth. An euthanization act by striking their brains prevented them from mowing down the remaining survivors of this devastation. It became the unspoken rule every time one of us dies, which is traumatizing since we are all cooped up here having the sight of horror all day long. Then, they would transport their corpses outside the barricades. However,
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Three: Tainted Blood (Part Three)
Tahimik na sa kaninang overcrowded na plaza nang makarating kami rito. Lahat sila ay nasa loob maliban na lamang sa mga pulis na nagmamanman at nagbabantay sa labas. Kasalukuyan silang gumagawa ng barricade gamit ang kanilang mga sasakyan. Tumayo at humakbang na palayo si Vino sa pinagtataguan naming halamanan nang hilahin ko ulit siya pabalik. "I'm scared." Hinawakan niya rin pabalik ang mga kamay ko. "Nothing bad is gonna happen. We will find them. We just need to tell the situation and the authorities would help us." Paulit-ulit akong tumango habang pilit na tinatago ang nagbabadyang luha. Huminga ako ng malalim at hinanda muli ang sarili para tumayo paalis sa pinagtataguan namin nang may nakakasilaw na liwanag ang tumapat sa mga mukha namin. Naningkit ang mga mata ko dahil sa flashlight. "Anong ginagawa niyo riyan?" tanong ng isang lalaki na may malalim na boses. "Teka," sabi niya pa na may pagtatakang tono. Una
Killing Lies (English-Tagalog) Chapter Three: Tainted Blood (Part Two)
Natulala ako sa sariling repleksyon habang pinapaagusan ng tubig mula sa gripo ang mga kamay ko. Napayuko ako at pinagmasdan ang itim na likidong inaanod pababa sa drainage. 'Shae.' Nag-unahan na namang tumulo ang mga luha ko. 'Patay na si Shae. Pinatay ko si Shae.' Bumagsak ako sa tiles na nanghihina ang buong katawan. Pilit ko ring pinigilan ang nanginginig kong kanang kamay. Gumapang ako papunta sa ilalim ng sink at niyakap ang dalawa kong tuhod. Mariin kong pinikit ang mga mata ko para hindi ko makita ang mga naiwan niyang bakas sa tiles. Hindi ko na namalayan ang oras magmula nang pinikit ko ang mga mata ko. Naalimpungatan na lamang akong nang marinig ko ang boses ni Vino na puno ng pag-aalala. Nakaupo siya harapan ko, tinatapik ang balikat ko. Kaya naman agad kong napansin ang tagaktak niyang pawis sa mukha at ang natuyong putik sa kaniyang mga kamay at polo. Kababalik niya lang muli rito mula sa paghuhukay ng
