CHAPTER 5: The Great Salvantez

BAKAS ANG MATINDING pagkadisgusto sa mukha ng asawa niya nang masaksihan ang aksidenteng nangyari sa pagitan nila ni King Baron. 

Wala sa sarili, dali-dali ang pag-aayos ni Liberty ng tayo habang nahihiya at may takot na humingi ng tawad dito. Bali-baliktarin man kase ang kanyang rason, sa pangalawang pagkakataon, alam niyang siya pa rin itong may kasalanan.

“Liberty!” may kalakasang tawag ng asawa niya na naging dahilan nang mabilis niyang paglapit dito.

Bakas ang takot sa kanya na gumawa ito ng eskandalo na ikapapahiya niya.

“Talagang malakas na ang loob mo?” mahigpit nitong hinigit ang kanyang braso at may pagbabantang tumingin sa kanyang mga mata.

Hanggang ngayon, hindi niya pa rin maintindihan ang pinanggagalingan ng pagkadisgusto nito sa pinakabunsong tiyuhin na si King. Hindi kasalanan ng lalaki kung nakakaangat ito sa maraming larangang. 

“I told you to stay away from him,” mahinang bulong ni Duncan habang pilit pa rin ang paghila sa kanya. “Bakit ba narito ang lalaking iyan? Hindi naman dati nagpupunta sa mga ganitong pagtitipon!”

Hindi na maitago sa asawa niya ang pagkadisgusto rito. 

Ang Salvantez na iyon ang iniiwasan at hinahangaan ng pamilya ni Duncan, maging ng mga tagalabas dahil sa dami ng matatagumpay na proyektong pinagkainteresan nito. Halos dalawang taon lang ang tanda nito sa kanya. Habang mas matanda naman ang asawa niya rito ng isang taon. Ngunit galing nito’y nakapagtayo na ng sariling negosyo nang walang tulong ng sariling pamilya.

Naalala niya pa nung araw na si King dapat ang magiging successor ng kumpanya ngunit may sarili itong plano sa buhay kaya napunta sa asawa niya ang lahat ng pressure. Nang hawakan naman ni Duncan ang kumpanya ay gumagawa na ng sariling pangalan si King. Kaya hindi maiwasang ikumpara ang dalawa parati ng kanilang pamilya.

Nang panahong iyon, pressure ang kanyang sa asawa dahil sa pagbagsak ng kumpanya kaya sinimulan niyang tulungan ito. Unti-unti, naibabalik nila iyon sa dati nang magkasama at walang ibang nakakaalam. Ang mali niya, dahil sa pagmamahal sa asawa, hinayaan niyang ito ang tumanggap ng lahat ng tagumpay.

“Don’t ruin my day, Liberty. Smile, Love,” bulong na naman sa kanya ni Duncan.

“Sinabi ko ng ayaw ko sa manloloko pero anong ginawa mo?” balik tanong niya rito.

Ganoon naman ang pagtingin nito sa paligid sa takot na may makarinig. 

Alam niyang pagiging people pleaser ang kahinaan ng asawa niya kaya ganoon na lamang ang kanyang pagngisi. Ang lolo ni Duncan ang may hawak ng pinakamalaking shares ng kumpanya. Gusto siya ng matanda para kay Duncan ngunit sa oras na malaman nito ang kalokohan ng apo, alam niyang katapusan na iyon ng asawa niya. 

Nagsimula ng mapuno ang mahabang lamesa kaya ganoon na lamang ang pagbalik ng pinong kilos ni Liberty.

Kung siya ang masusunod, ayaw ni Liberty na dumalo sa ganoong pagsasalo dahil hanggang kahuli-hulihan ng pagtitipon ay kinakailangan niyang epeke ang kanyang ngiti. Ngunit nang banggitin ni Duncan ang kanyang pamilya, wala siyang magawa kung hindi sumunod sa dito. Iyon lang ang kaya niyang gawin sa ngayong wala pa siyang kakayahan.

May kanya-kanyang grupo ang mga Salvantez ngunit kahit saan sa mga iyon ay walang nagtangkang kumausap sa kanya. Kahit na may talino at maganda ang kanyang credentials, hindi iyon sapat dahil na rin sa pagiging mahirap at walang pangalan na kinabibilangan ng pamilya ni Liberty.

Awtomatiko, ganoon na lamang ang pagtahimik ng mga kamag-anak ni Duncan nang maupo si King sa sentro ng lamesa. Bakas sa mukha ng iba na hindi makapaniwalang nagpakita ang pinakamailap na Salvantez.

“Kumusta naman ang pagpapayaman sa buhay ng bastardong Salvantez?” pagpaparinig ng isa sa mga kapatid nitong si Benjamin.

Katulad naman ng dati, pagngisi lamang ang naisagot ni King.

Dahil maraming ilag kay King, wala ng nagtangkang gatungan pa iyon. 

Alam niyang sa kanya naman sunod na maibabaling atensyon kaya inihanda na ni Liberty ang sarili.

“Liberty, Hija, wala ka pa rin bang balak mag-anak?” mayamaya pang tanong ng asawa ni Benjamin.

“Wala pa po iyan sa plano namin, Tita,” sagot ni Duncan.

“Ano bang ikinatatakot niyang asawa mo? Hindi na kayo bumabata ano?”

Katulad ng dati, hindi pa rin niya magawang makasagot dahil sa paggalang sa mga ito. Hawak lamang nang mahigpit ni Liberty ang tinidor at kutsara habang pinipigil na sumabog sa galit.

“Gusto niya akong tulungan sa kompanya—”

Ganoon na lamang ang malakas na tawanan ng iba dahil sa narinig.

“Paano ka naman niya tutulungan sa kompanya, Duncan? Di ba taong-bahay lang iyang asawa mo?” pasaring pa ng isa na sinundan na naman ngayon ng bulungan.

“Ano bang kinakain mo, Liberty?” tanong pa ng pinsan ni Duncan. “Nangangayat ka na. Paano mo mabibigyan ng anak si Duncan?”

“Nasabi ko na rin sa kanyang kumain nang mabuti, mukhang nagpapa-sexy sa akin,” turan ng asawa niya na naging dahilan ng tawanan na naman ng pamilya nito.

Dati nginginitian niya pa ang paninipsip ng asawa sa buo nitong pamilya, ngunit ngayon bakit iritado na siya? 

Ang takot ni Duncan na matanggalan ng mana ang dahilan kaya hindi pumayag sa divorce ang asawa niya. Hindi siya nito pakakawalan hanggang hindi nakukuha ang kumpanya. 

“Sa bahay lang ang mga babae, Hija!” dagdag pa ng tiyahin ni Duncan na naging dahilan ng pagpanting ng taynga ni Liberty.

Walang pagdadalawang-isip, hindi niya napigilang huwag sumagot dito.

“Alam niyo ho ang pinakamaingay na lata?” nakangiting tanong ni Liberty. “Iyong walang laman.” 

“Aba’t!” 

Akmang magsasalita pa ang tyahin ni Duncan ngunit muli siyang nagsalita.

“I would like to excuse myself. Continue the fun without me.”

Tuloy-tuloy na sabi ni Liberty at hindi na nagawa pang lumingon dala ng pagmamadali na makaalis. Hindi niya tuloy napansin ang asawa na sinundan na pala siya.

“Anong katangahan iyon, Liberty? Sinagot mo ang tiyahin ko?” galit na tanong nito sa kanya. 

“Habang ikaw, ano? Nakikinig lang?” pabalik niyan tanong rito. “Masyado mo ng ginagalingan ang pagiging mabait sa harap ng pamilya mo. Hindi tuloy nila napapansin ang pagtubo ng sungay mo—”

“Shut up!” punong ng galit na pinisil ni Duncan ang kanyang magkabilang pisngi gamit lamang ang kaliwa nitong kamay. 

“Ipapaalala ko lang sa ‘yo, ang medical bills ng kapatid mo, Liberty. May sakit din ang nanay mo, gusto mo bang malaman niya ito?”

Hindi pa rin maalis ang masamang titig niya sa asawa kahit binitawan na siya nito.

“Si Meredith, tinanggal ko na siya sa kompanya! Kulang pa ba?” tanong nito na sumusuko. “I love you, Liberty. Why can’t you just forgive me?”

Saglit silang natahimik. Kapwa nag-iisip…

“Forgiveness, ibinibigay lamang iyan sa karapat-dapat,” makahulugan niyang sambit sa asawa. “Kaya, bakit ko patatawarin ang asawa kong demonyo?”

“Bawiin mo iyan!” nanggigigil na sigaw nito. 

“Duncan, kinasusuklaman kita!”

“Shut up!”

“Kinasusuklaman—”

Ganoon na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang ipilit ng asawa ang paghalik sa kanya. 

Buong pwersa na itinutulak ni Liberty ang asawa nang mga sandaling iyon ngunit masyado itong malakas.

“You are mine, Liberty—”

“Tsk,” isang malakas na palatak ang nakapagpatigil sa kanyang asawa.

Tila napapaso, dali-dali naman ang paglayo ni Liberty kay Duncan. Wala sa sarili na nabalingan din ang tingin niya kay King. 

Bumuga ito ng usok bago itapon ang stick ng sigarilyo na may mitsa pa. Tinapakan rin nito iyon at makahulugang tumingin sa kanila nang may pagngisi sa labi…