CHAPTER 6: She's in Control

NAGPAPABALIK-BALIK ANG TINGIN ni Liberty sa dalawang Salvantez na nasa kanyang harapan. Heto na naman ang pagsasalpukan ng titig ng mga ito na walang gustong magpatalo. Nang mga sandaling iyon, pakiramdam niya’y tila ba anumang oras ay magsisimula na ang away na kanyang iniiwasan.

Nag-aalalang nabaling ang tingin niya sa kamay ni Duncan na nakakuyom. Alam niya ang ugali ng asawa. Hindi ito ang uri ng tao na kayang pigilan ang sarili pagdating sa mga taong hindi nito gusto. At sa kasamaang palad, kabilang doon ang tiyuhin nito.

“W-what is it, Uncle?” walang mapagpiliian. Iyon na ang lumabas na tanong sa bibig ni Liberty.

Iniiwasan niyang magkagulo hangga’t maaari. Masyado na siyang pagod para sa kalahating bahagi ng salo-salong iyon upang maghanap pa ng panibagong rason ng pagkaubos ng kanyang enerhiya.

“Dad is looking for his favorite grandson,” imporma ni King sa pamangkin.

Saglit pang muling nagkasalubong ang matalim na titig ng dalawa bago si Duncan ang maunang kumalas nang hilahin niya.

Nang makatalikod ang asawa at maglakad papalayo, saka lamang nakahinga nang maluwag si Liberty. Nakayuko, nagmamadali ang pagsunod niya sa asawa nang hindi magawang tingnan si King na para bang siya itong may malaking kasalanan.

Pagkarating sa salo-salo, pansin niyang naroon na ang lahat. Ang upuan na kanina’y inaakupa ni King ay gamit na ngayon ni Benjamin Ito ang pangalawang kapatid ni King na hindi rin nito kasundo at paboritong tiyuhin ng kanyang asawa.

Bahagya ang naging pagtikhim ni Gustavo Salvantez na lolo ni Duncan. Pinapaupo siya ng matanda malapit sa tabi nito kaya walang pagdadalawang-isip na dali-dali ang paglapit doon ni Liberty. 

“Everything is okay with our company, Dad. Don’t  worry,” nakangiting sambit ni Benjamin. “My nephew is doing his best to be your worthy heir.”

Tumango-tango lamang ang matanda at hindi na muling nagsalita na nakasanayan na ni Liberty. Ganito naman parati ang nagiging eksena sa engrandeng salo-salo ng mga Salvantez. Hindi mawawala sa kanilang usapan ang sari-sariling paraang upang mas yumaman pa. 

Heto tuloy ang resulta, parang hindi natutunawan parati ng pagkain si Liberty kaya dumidiretso siya kaagad sa tea section.

“How’s the gathering, Hija?” tanong ni Gustavo na umupo sa kabilang pagitan niya.

“Just like before, Grandpa,” bahagya ang pag-inom ni Liberty sa kanyang tsaa.

“It’s still not worthy, right?” diretsong tanong ng matanda na muntikan pang maging dahilan pagkasamid ni Liberty.

“I just want to check my kin if they are still the same,” pag-amin nito na sinundan ng pag-iling. 

“And they are?” tanong ni Liberty. “Ganoon pa rin ho ba ang pamilya niyo?”

Bahagya ang naging pagngiti ng matanda nang salubungin ang tingin niya. Bakas ang disappointment nito sa sariling pamilya. 

“Mahal ka nila, Grandpa. Ganoon lang siguro ang pag-express nila ng nararamdaman nila just to make you proud.”

“Alam mo, Hija, sa tinagal-tagal ko rito sa mundo, kung may isang bagay man akong hindi matutunan ay iyon ay ang magkaroon ng perpektong pamilya,” sabi nito habang ang tingin ay nasa mga Salvantez na may mga sari-sariling pinagkakaabalahan. 

Ngayon alam niya na ang dahilan kung bakit parating lumalapit sa kanya ang matanda pagkatapos nilang kumain. Gusto na naman nitong maglabas ng sentimyento sa hindi nila ordinaryong pamilya. 

“Wala ho talagang perpektong pamilya,” komento niya. “Mahirap man iyan o mayaman, mayroon pa ring mga bagay na hindi mapagkakasunduan.”

“I remember those times when I was just a young boy who had a simple life. My goal all the time was to not run out of food on our table. Isang kahig, isang tuka ang aming pamilya. If I have one escape to that reality, that is becoming a thinker.”

Ang matandang Salvantez ang isa sa mga iniidolo ni Liberty pagdating sa larangan ng teknolohiya. Marami itong naimbento na nakatutulong na ngayon sa nakararami. Hindi niya lubos-maisip kung paano at gaano katagal itong gumugol ng maraming oras sa lengwahe ng programming upang maintindihan iyon. Kalaunan, ang mga natutunan ni Gustavo Salvantez ang naging tulay nito para makapag-aral sa kolehiyo nang libre.

Para makaipon, pinagsasabay nito ang pagtatrabaho at pag-aaral. Nang makatapos naman ay naglakas-loob itong simulan ang maliit na negosyo. Ngayon, sino bang mag-aakala na magiging malaking kumpanya na ang dati’y pangarap lang nito?

“I can’t wait to see my great grandchild from the both of you—”

Ganoon na lamang ang sunod-sunod na pag-ubo ni Liberty matapos na masamid dahil sa itinuran ng matanda. 

“Grandpa!” hindi mapigilang mapanlakihan ni Liberty ng mata ang matanda.

“I was just teasing you, Hija!” tumatawang turan nito.

“Kahit kailan talaga,” umiiling na sambit niya. Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin makuha ang timpla ng isipan nito dahil sa pagitan ng seryosong usapan ay nagagawa pang magbiro ng matanda.

“Go on, enjoy the night, Liberty!” pagtataboy sa kanya ng matanda matapos na dumating ang nag-aalaga rito para painumin ito ng maintenance na gamot.

Walang magawa, inabala na lamang ni Liberty ang sarili sa pagtanaw sa magandang kapaligiran nang gabing iyon habang abala pa rin ang asawa niya na maging bangka sa usapan ng mga kamag-anak nito. 

Habang nakatanaw sa magandang kapaligiran, hindi maiwasan ni Liberty na huminga nang malalim matapos na manumbalik sa kanyang isipan ang malaking problemang kinahaharap. Gusto niya ng makalaya sa asawa ngunit paano mangyayari iyon kung parati siya nitong kailanganin sa mga ganitong salo-salo na para bang wala silang problema?

“Duncan!” may kalakasang sambit ni Liberty nang magulat siya sa biglaang paghigit sa kanya ng asawa. 

Dinala siya ni Duncan sa gitna ng salo-salong iyon kung saan naroon ang ibang Salvantez na abala sa pagsunod sa saliw ng musika. 

“Ano naman ba ito?” naiinis niyang tanong dito nang mapansin ang masamang pagkakatitig ng asawa. 

“My grandpa wants you to get get pregnant—”

“Hindi iyan mangyayari!” mabilis niyang kontra dito. “I told you, makikipaghiwalay na—aray! Nasasaktan ako,” pigil ni Liberty ang sarili na mag-eskandalo. 

“He’s looking at you,” madilim na sambit nito. 

Naging mabilis ang pagsunod ng tingin ni Liberty sa tinititigan ng asawa kung saan naroon si King. 

“Bitawan mo na nga ako. Kung ano-ano na lang ang iniisip mo. Wala na sa lugar iyang pagseselos mo—”

“Shut up, Liberty!” sambit ng asawa niya malapit sa kanyang taynga upang hindi makakuha ng atensyon sa ibang naroon. “I said, he’s looking at you.”

“Hibang ka na nga!” pilit niyang inilalayo ang sarili rito. “Sinabi ko ng huwag kang lalapit sa akin! Nandidiri ako sa ‘yo!”

“Sa akin ka lang!” pilit itong lumalapit sa kanya upang idikit ang katawan. “Be good to me, Wife. you don’t want your family to suffer, right?”

Nang mga sandaling iyon, ganoon na lamang ang sunod-sunod na paglunok ni Liberty. Lasing ang asawa niya. Ayaw niyang gumawa ng eskandalo ngunit gusto niya ring makalayo rito kaya paano niya iyon gagawin nang hindi nakukuha ang atensyon ng matapobre nitong pamilya?