Mag-log inShare
Kabanata 2
Kaugnay na kabanata
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 3
Ngayon, sinadya kong magluto nang maaga. Pagkatapos ihatid si Gillian sa paaralan, plano kong makipagkita kay Uncle Benny at ilang shareholders ng kumpanya.Isinaayos ni Uncle Benny ang pagpupulong sa isa sa aming mga sangay, kaya sa kabutihang-palad, hindi ko makikita sina Derrick o Kendall, na nasa punong tanggapan."Hello!" bati na narinig ko mula sa labas. Sino naman kaya ang bibisita ng ganito kaaga? Isa pa, parang pamilyar ang boses. Pagkatapos, may narinig din akong ingay ng mga bata mula sa sala.Naglakad ako papunta sa main door para silipin kung sino ang bumisita. Nanlaki ang aking mga mata nang makita sina Lorraine at ang kanyang asawa na si Jack, kasama ang kanilang tatlong anak na nakaupo na sa hapag-kainan. Walang hiya-hiyang kumakain ang mga ito ng almusal kasama sina Derrick, Ruth, at Gillian.Ano ba yan?! Palakas nang palakas talaga ang loob nila.Sa kabutihang-palad, kumain na ako ng almusal sa kusina. Tumayo ako roon, nagulat, habang pinapanood ang mga hind
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 4
"Sarah!""Ano po yun, Ma?""Nasaan ka ba? Gutom na ako. Nahihilo ako sa gulo dito. Ang likot ng mga anak ni Lorraine," sabi ni Ruth na kararating lang mula sa kanyang silid."Nilinis ko na ang bahay, Mama. Pakipagtimpi lang. Malapit nang matapos ang pagkain.""Napaka-walang responsibilidad ni Lorraine, iniwan ang mga anak niya rito," bulong ni Ruth.Medyo kakaiba si Ruth. Hindi siya maglakas-loob na magsabi ng ganito sa harap ng sariling anak.Pero kahit ano pa man, may moral na tungkulin akong patuloy na igalang siya.Matapos matapos ang pagluluto, inimbita ko si Ruth na kumain kasama ko sa hapag-kainan. Siguradong gutom na siya ngayon."Mama!" sigaw ni Lorraine mula sa labas."Pag pumapasok sa bahay ng iba, mas mabuti na bumati at magsabi ng hello. Huwag basta sigaw," bulong ko habang tinatangkilik ang mainit-init pang tanghalian."Hoy, bahay ng mama ko ito. Pwede kong gawin ang gusto ko. Bisita ka lang dito. Huwag mo akong pagsabihan," sagot ni Lorraine nang masama ang tin
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 5
Hindi ko na kaya pang patagalin ito, agad-agad kong sinubukang i-unlock ang phone ni Derrick gamit ang number ni Kendall. At... nag-unlock nga ito.Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang message mula kay Kendall. Agad-agad ko itong binuksan. [Okay, see you tomorrow, Derrick.]Mukhang sagot ito sa nauna pang message. Ibig sabihin, nagtetext sila kanina. Pero mukhang binura na ni Derrick ang mga naunang nilang palitan ng message. Aba! Marunong mag ingat ang asawa ko ah. Napabuntong hininga nalang ako. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kumpirmado ang mga hinala ko, pero hinding hindi ako titigil dito. Sisiguraduhin kong bubuklatin ko ang lahat ng mga kasinungalingan ni Derrick. "Honey, patayin mo na ang ilaw. Gabi na."Nagulat ako sa boses ni Derrick. Dahan-dahan kong ibinalik ang kanyang phone sa pinaglapagan niya nito kanina at pinatay ang ilaw. Humiga ako sa tabi ni Derrick, na sobrang himbing na ng pagkakahimbing---Ngayong umaga, ang karaniwang routine ko ang naghihintay s
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 6
"Hi, ako si Kendall." Gustong makipag kamay ni Kendall sa akin. Siya ay naka pulang nail polish."Ako si Sarah." Sagot ko habang kinakamayan siya. "Ang ganda mo talaga, Kendall, katulad ng mama mo noong kabataan niya," puri ni Ruth, na nagpangiti nang may pagmamalaki kay Kendall.Sa totoo lang, maganda nga si Kendall, maputi at makinis ang balat. Matangkad at slim din siya. Sayang nga lang at ginagamit niya ang kanyang kagandahan para akitin ang mga may-asawang lalaki.Alam kaya ni Derrick na si Kendall ang bisita?Narinig ko ang isang kotse na pumarada sa driveway. Mukhang kararating lang ni Derrick. Gusto ko talagang makita ang reaksyon ni Derrick kapag nakita niya si Kendall."Hello sa lahat." Boses ni Derrick mula sa labas."Hello." Sabay-sabay naming sagot."Huh, anong ginagawa mo dito, Derrick?""Kendall...?"Mukhang nagulat sina Derrick at Kendall at nagtinginan sa isa't isa.Hindi nila inaasahan na magkikita sila dito.Ang babae, na may makapal na makeup, ay mukhan
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 7
"Hindi ko inaasahan na pagmamay-ari ng tatay mo ang kumpanyang ito, Joy," sabi ni Albert habang umiinom ng paborito niyang latte."Hindi ko rin inaasahan na tutulong ka sa pag-develop ng kumpanya ng tatay ko, Albert," sagot ko habang hinahalo ang paborito kong lemon tea. Ang refreshing na aroma nito ay napuno ang hangin."Ang nakakagulat dito, pagkatapos ng maraming taon na magkasama sa trabaho, ngayon ko lang nalaman na si Albert pala ang high school buddy ko," dagdag ni Bradley.Nagtawanan kami. Napaka-extraordinary ng pagkakatagpo ng tatlong high school friends pagkatapos ng napakaraming taon."Hindi pa ako nakakapunta sa board meeting," sabi ni Bradley."Pero mula ngayon, ikaw na ang assistant ko, Brad! Iyan ay utos," sabi ko nang matatag."Yes, ma'am, CEO."Lubos na naiintindihan ni Albert ang paglago ng kumpanya namin. Ang tatay niya, si Mr. Ian Williams, ay naging instrumental sa tagumpay ng kumpanya."Albert, kailangan kita sa loob ng ilang buwan. Pwede ba yun?""Siyem
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 8
"Hi, everyone.""Hi, Sarah," sagot ni Ruth.Bati ko kay Ruth, na hindi makaalis ang tingin sa mga shopping bags ko. Nakatingin din si Lorraine sa kanila. Malamang napansin niya ang mga branded na bags na dala ko.Nagkunwari akong walang pakialam at inilagay ang lahat ng shopping bags ko sa dining table.Sinundan ako ni Derrick papunta sa kwarto. "Saan mo nakuha ang pera para bilhin ang lahat ng ito?" tanong niya, namumula ang mukha."Ito ay pera ko," sagot ko nang matatag."Saan mo nakuha ang ganitong kalaking pera? Mahal ang mga ito, di ba?" tanong niya ulit."Ano bang problema mo? Kahapon sinabi mo na hindi ako makabili ng magagandang damit dahil hindi ko marunong mag-manage ng pera. Ngayon na nakabili ako, galit ka. Ikaw ang nagsabi na magmukha akong maganda." Sinubukan kong manatiling kalmado.Tahimik si Derrick."Derrick, punta ka dito!" tawag ni Ruth mula sa sala.Mukhang may seryosong usapan sila."Ang bahay na ito lang ang natitira nating ari-arian, Lorraine. Hindi a
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 9
"Lorraine, kailangan mong pumunta sa opisina bukas para sa isang assessment," biglang sabi ni Kendall nang pumasok siya sa side door habang nagdi-dinner kami."Talaga?" Kumislap ang mukha ni Lorraine."Maraming salamat, Kendall.""Paano ka agad natawagan, Lorraine? Ang galing mo, Kendall," sabi ni Ruth."Hindi ba sinabi ni Kendall na marami siyang kilalang boss, Mom?" dagdag ko."Siyempre. Kapag nagtatrabaho ka, kailangan maging sociable ka katulad ko. Kilala ko ang mga manager, pati mga direktor," sabi ni Kendall na mayabang."Kita mo, Sarah? Dapat kang matuto kay Kendall. Pag nagsimula kang magtrabaho, maglaan ka ng oras para matuto sa kanya," payo ni Ruth sa akin.‘Ano?! Narinig ko ba yun ng tama?’ Halos mapatawa ako ng malakas noon."Oo nga, si Kendall ay napaka-friendly sa opisina. Kaya maraming tao ang nagkakamali sa kanya," sabi ni Derrick, tumingin sa akin.Ano ang ibig sabihin nun?"Hindi ka lang friendly, pero maganda ka rin, kaya hindi na nakapagtataka kung bakit n
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 10
"Derrick, gusto kong makipag divorce!" nanginginig ang boses ko nang sinabi ko ang mga salitang ito. Tinignan ako ni Derrick ng ilang segundo at ngumisi. "Wala kang ibang kakampi sa mundo, Sarah. Anong gagawin mo nang wala ako? Dahil lang ba nakakuha ka ng trabaho, gusto mo na makipag divorce? Baka hindi pa sapat ang sweldo mo para sa pangangailangan niyo ni Gillian." Sabi ni Derrick, na halatang nangiinsulto. "Hayaan mo na, Sarah. Kung gusto ni Derrick si Kendall, hayaan mo na siya. Ang mahalaga, hindi ka niya ididivorce. Pwede ka pa ring tumira dito," sabat ni Ruth."Mas gusto ko pang maglakad sa apoy ng impyerno kaysa makipagbahay sa babaeng yan!" pasinghal ko at bumalik sa kwarto ko.Ngayong umaga, hindi ko inihanda ang mga pangangailangan ni Derrick katulad ng dati. Sira na ang puso ko. Matibay na ang desisyon ko; gusto ko ng mag-divorce. Wala nang natitirang dahilan para lumaban pa.Tahimik kong ipinak ng ilan sa mga damit at gamit ni Gillian sa eskwela sa isang maleta,
Pinakabagong kabanata
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 254
Naging tensyonado ang mukha nina Arnold at Erica nang makita nilang nakatayo ang doktor sa pintuan."Kumusta na siya, doktor?" Hindi makapaghintay si Erica na malaman ang tungkol kay Irene at sa kanyang sanggol."Congratulations, sir. Mayroon kayong malusog na baby girl," sabi ng babaeng doktor, at sandaling huminga nang maluwag sina Arnold at Erica.Pero nanatili pa rin ang kaba sa kanilang mukha, dahil hindi pa nila naririnig ang kalagayan ni Irene."Kumusta ang ina, doktor?" tanong ni Arnold, nanginginig ang boses."Asawa ka ba niya?" Tinitigan ng doktor si Arnold nang mabuti."O-oo, doktor," nauutal na sagot ni Arnold, ramdam ang bigat ng konsensiya dahil hindi man lang niya sinasamahan si Irene sa mga pagpunta nito sa ospital."Sir, ang kalagayan ni Irene ay... kritikal. Sinusubukan pa rin naming pigilan ang pagdurugo. Ipagdasal niyo po siya."Natigilan si Arnold sa sinabi ng doktor. Hindi siya makapagsalita nang lumakad palayo ang doktor, iniwan silang dalawa ni Erica sa
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 253
"Irene, ayos ka lang ba? Inaalagaan ka ba nang maayos ni Arnold?" tanong ni Erica na may pag-aalala nang kontakin siya ni Irene. Malat at magaspang ang boses ni Irene, kaya't nag-alala si Erica."Kailan ka babalik sa Jaketon? Gusto ko nandito ka pag manganak ako.""Sandali, nasaan si Arnold? Hindi pa rin ba siya nag-aalaga sa'yo?" Lalong lumalim ang pag-aalala ni Erica. Bihira siyang makatanggap ng tawag mula kay Arnold, maliban na lang kung may kailangang pag-usapang tungkol sa trabaho."Si Arnold... sabi niya sobrang busy siya sa trabaho."Napabuntong-hininga si Erica. Mula sa boses ni Irene, naramdaman niyang may problema ito. Pero parang pinipili pa rin ng buntis na babae na kimkimin ang mga bagay na iyon."Sige, Irene. Tatapusin ko lang ang trabaho ko dito. Susubukan kong makabalik bago ka manganak. Dapat alagaan mo ang sarili mo at ang baby, ha?""Salamat. Salamat!"Pagkatapos makausap si Irene, nagpadala ng mensahe si Erica kay Arnold, hinihikayat itong magbigay ng mas ma
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 252
Napasigaw si Sarah nang buhatin siya ni Troy. Inakay siya ng malalakas na braso ng asawa, parang bagong kasal, papunta sa malaking kama. Ang maganda at malambot na kama ay napapalibutan ng manipis ngunit magagandang kurtina, at pinapalamutian ng mga talulot ng rosas na nagpabango sa buong silid."Sabi ng doktor, pwede na tayo, ahem... kaya okay lang, di ba?" Dahan-dahang inilatag ni Troy ang katawan ni Sarah sa maluho at komportableng kama.Ngumiti si Sarah, namumula ang mukha habang nakayuko si Troy sa ibabaw niya. Malapit na malapit ang mukha nito sa kanya."Miss na miss din kita, Troy!" Iniyakap ni Sarah ang kanyang mga braso sa leeg ni Troy, at hindi na ito makapagpigil. Sinimulan niyang hagkan ang mukha ni Sarah, at agad itong naging matitinding halik na hindi na niya matigilan.Hindi na alam kung sino ang nagsimula, pero ilang minuto lang ang lumipas, pareho na nilang inalis ang lahat ng suot nila. Gaya ng unang gabi nila, sabik silang paligayahin ang isa't isa. Ang tindi ng
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 251
"Honey, gising ka na ba?" Malambing na hinaplos ni Troy ang mukha ni Sarah. Kumurap ito na tila ba nagising sa boses niya bago ito tuluyaang humarap sakanya. "Anong oras na?" "Alas-sais ng umaga. Papasok pa rin tayo sa opisina ngayon, di ba?" Umupo si Sarah. "Siyempre. Ikaw din papasok, di ba?" "Oo naman, mahal. Oh, nga pala, kumusta ang stock ng gatas para kay Kingsley? Sapat ba?" "Sobra pa sa sapat," sagot ni Sarah habang nagmamadaling pumasok sa banyo para mag-ayos. Hindi niya alam na tahimik siyang sinundan ni Troy sa loob, na nakalimutan niyang i-lock. Simula nang manganak siya kay Kingsley, madalas na niyang maalalang i-lock ang pinto. "Troy!" sigaw ni Sarah, nagulat nang makita si Troy sa likod niya habang nagbibihis. Bumilis ang tibok ng puso ni Troy nang makita ang katawan ng asawa niya, na hindi pa niya nahahawakan ng halos dalawang buwan. Ngayong umaga, lakas-loob siyang lumapit kay Sarah, lalo na't kinumpirma kahapon ng doktor na ganap na siyang naka-recover
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 250
"Uuwi na ba tayo ngayon, honey?" tanong ni Irene habang umuupo siya sa gurney. Kakakalas lang ng IV needle mula sa kanyang kamay. Tila napakaputla pa rin ng kanyang mukha."Sandali lang," sagot ni Arnold nang malamig nang hindi lumilingon sa kanya, na nagpatulong kay Irene na huminga ng malalim upang mapawi ang sakit na patuloy na umuukit sa kanya. Mula nang umalis si Erica, napansin ni Irene na si Arnold ay naglalakad-lakad, sinusubukang tumawag ng sinuman sa kanyang telepono. Hinala niya na sinusubukan niyang kontakin si Erica, ngunit hindi ito sumasagot.Tahimik na nakaupo si Irene, naghihintay kay Arnold, na patuloy pa rin sa paglalakad sa harap niya. Si Theresa, na nangako na babalik, ay hindi na bumalik."Okay, uuwi na tayo. Kaya mo bang maglakad?" tanong ni Arnold habang pinapanood si Irene, na nahihirapang bumaba mula sa gurney sa kanyang mahinang katawan."Excuse me, ma'am, gamitin niyo po ang wheelchair na ito. Mahina pa po ang katawan niyo." Isang staff ng ER ang nag-alo
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 249
"Oo, binabati kita muli sa pagbubuntis ng iyong asawa. Kung maayos ang mga obserbasyon, maaari siyang umuwi ngayong gabi."Tumango lang si Arnold sa paliwanag ng doktor. Nanatili siyang tahimik kahit umalis na ang doktor sa silid. Ang narinig niya ay lubos na hindi inaasahan."H-honey, hindi ka ba masaya na buntis ako?" tanong ni Irene na may nanginginig na boses. Ang kanyang dibdib ay tila nahirapang huminga, hindi makakita ng kahit anong bakas ng kasiyahan sa mukha ni Arnold matapos marinig ang tungkol sa kanyang pagbubuntis. Sa halip, nakita niyang may kalituhan at gulat ito. Sinubukan ni Irene na pigilin ang lungkot at pagkadismaya na nararamdaman niya."Ikaw ba ay dahil hindi si Erica ang buntis?" tanong ni Irene muli, sa pagkakataong ito ay hinahanda ang sarili para sa sagot ni Arnold."Huwag mo nang pag-isipan pa. Masisiyahan ang Mama at Papa. Lalabas ako sandali." Mabilis na iniwan ni Arnold si Irene at nagtungo sa waiting area sa harap ng ER."Sila lang ang mama at papa ni
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 248
Mahigpit na niyakap ni Diego si Carrie. Sa wakas, payapa na ang kanyang puso. Ang mga magkaibang trauma na pareho nilang pinagdaraanan ay sa wakas ay nalampasan na.Ganoon din ang nangyari kay Carrie. Mula nang palihim siyang magpatingin sa psychiatrist isang buwan matapos ang kasal nila ni Diego, unti-unting nawala ang trauma mula sa kanyang nakaraan. Ang magandang babae na may maitim na buhok ay dahan-dahang nakalimutang ang mga masakit na alaala mula sa kanyang nakaraan matapos ang ilang buwan ng paggamot. Gayunpaman, nahihiya siyang ipaalam kay Diego ang tungkol sa kanyang paggaling. Masyado rin siyang mayabang upang gumawa ng unang hakbang o hilingin kay Diego na huwag siyang iwan sa kama."Saan ka pupunta, honey?" hinawakan ni Carrie ang malakas na braso ng kanyang asawa isang gabi habang sila ay nagiging malapit. Ngunit tumayo pa rin si Diego at iniwan siya."Pasensya na, Carrie. Hindi ko kayang..."Nabigla si Carrie sa pagtanggi ng kanyang asawa. Hindi niya maintindihan kun
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 247
"Bakit ka nagmamadali, mahal? Dapat tatlong araw ka sanang nandito?" Nakatutok si Irene kay Arnold habang mabilis itong kumakain mula nang umalis siya sa silid. Hindi masyadong nagsalita ang kanyang asawa mula noon. Ang mga matatamis na salita o mapagmahal na kilos na dapat sana'y naroon sa pagitan ng mga bagong kasal ay ganap na wala para kay Irene. Para bang nakalimutan na ni Arnold ang nangyari kagabi.Hindi sumagot si Arnold. Isang sulyap lang ang ibinigay niya kay Irene, na nakaupo sa tapat niya. Ilang minuto ang lumipas, tumayo siya, kinuha ang susi ng kanyang sasakyan mula sa mesa, at sinabi,"Umalis na ako. Huwag ka nang maghintay sa akin!" Nang hindi naghihintay sa sagot ni Irene, nagmadali si Arnold palabas sa kanyang sasakyan. Isang mabilis na sulyap lang ang ibinigay niya kay Irene, na nakatingin sa kanya na may hindi mabasang ekspresyon. Pero wala siyang pakialam. Ang isip niya ay ganap na nakatuon kay Erica. Naramdaman niyang nagkasala siya sa kanyang unang asawa.'Eri
Kabit sa Phone ng Asawa Ko Kabanata 246
Naiiyak pa rin si Irene, nakatalikod kay Arnold. Nakatagilid siya, sinusubukang tiisin ang sakit, hindi lamang sa pisikal kundi pati na rin sa emosyonal. Hindi niya namamalayan na nabanggit ni Arnold ang pangalan ni Erica sa pagtatapos ng kanilang sesyon sa silid, na nagpalala sa sakit ni Irene ng sampung beses.Mabilis na nakatulog si Arnold sa pagod sa tabi ni Irene. Nakaramdam siya ng ginhawa na ang pagnanasa na itinagong niya simula kaninang umaga ay sa wakas natupad na. Kahit na si Erica ang talagang gusto niya, si Irene pa rin ang legal niyang asawa.Matapos umiyak nang todo, sinubukan ni Irene na bumangon at linisin ang sarili. Dahan-dahan siyang umupo sa gilid ng kama, hinanap ang kanyang mga damit, at sinuot muli ang mga ito.Naalala niya ang hinihiling ng kanyang biyenan kaninang umaga. Tumawag si Drew sa kanya at nakipag-usap sa telepono."Irene, kailangan mong mabuntis sa lalong madaling panahon! Alam naming hindi ka pa tinatamaan ni Arnold. Kailangan mong ipatulog siya
