Kabanata 8

"Hi, everyone."

"Hi, Sarah," sagot ni Ruth.

Bati ko kay Ruth, na hindi makaalis ang tingin sa mga shopping bags ko. Nakatingin din si Lorraine sa kanila. Malamang napansin niya ang mga branded na bags na dala ko.

Nagkunwari akong walang pakialam at inilagay ang lahat ng shopping bags ko sa dining table.

Sinundan ako ni Derrick papunta sa kwarto. "Saan mo nakuha ang pera para bilhin ang lahat ng ito?" tanong niya, namumula ang mukha.

"Ito ay pera ko," sagot ko nang matatag.

"Saan mo nakuha ang ganitong kalaking pera? Mahal ang mga ito, di ba?" tanong niya ulit.

"Ano bang problema mo? Kahapon sinabi mo na hindi ako makabili ng magagandang damit dahil hindi ko marunong mag-manage ng pera. Ngayon na nakabili ako, galit ka. Ikaw ang nagsabi na magmukha akong maganda." Sinubukan kong manatiling kalmado.

Tahimik si Derrick.

"Derrick, punta ka dito!" tawag ni Ruth mula sa sala.

Mukhang may seryosong usapan sila.

"Ang bahay na ito lang ang natitira nating ari-arian, Lorraine. Hindi ako sang-ayon na gamitin ito bilang collateral sa bank loan." Galit ang boses ni Derrick.

"Pero kailangan ni Jack ng kapital para magsimula ng negosyo. At wala na tayong trabaho." Mataas din ang boses ni Lorraine.

Ano? Tumigil na si Lorraine sa trabaho? Bakit? Hindi ba't kakaumpisa lang niya ng bago?

"Paano kung mabigo ang negosyo ni Jack? Paano natin babayaran ang utang?" tanong ni Derrick.

Tahimik ang lahat. Nasa kwarto pa rin ako, sumilip ako sa pintuan. Ang mga mukha nila'y tensyonado.

"Maghahanap ako ng ibang trabaho. Baka may bakante sa kumpanya mo, Derrick?" tanong ni Lorraine.

Malalim ang buntong-hininga ni Derrick.

"Hindi ko maipapangako," sagot niya nang may pag-aalinlangan.

Malinaw na ayaw niyang gamitin ang bahay bilang collateral, lalo na't hindi pa siya nakabili ng sariling bahay.

"Excuse me."

"Hi, Kendall, pasok ka!" tawag ni Ruth habang pumasok si Kendall mula sa side entrance.

"Lorraine, ito si Kendall, anak ni Sonia. Katrabaho niya si Derrick," paliwanag ni Ruth kay Lorraine.

"Kendall." Iniabot ni Kendall ang kamay niya kay Lorraine.

"Lorraine," sagot ni Lorraine, habang nakikipagkamay kay Kendall na may ngiti.

"Kendall, may bakante ba sa opisina niyo? Gusto kong mag-apply," tanong ni Lorraine.

'Hoy! Ang boss ay nandito mismo, hindi si Kendall.' Napatawa ako ng tahimik sa kwarto.

"Mag-apply ka lang, Lorraine. Marami akong kilalang boss sa opisina," sabi ni Kendall.

'Ano? Marami siyang kilalang boss? Wow!' Tinakpan ko ang bibig ko para pigilan ang tawa.

"Maraming salamat, Kendall," sabi ni Lorraine na masaya.

Napangiti ako sa sarili ko. May naisip akong paraan para makaganti kay Lorraine.

Mabilis kong tinawagan si Bradley.

---

"Hello, pwede ko bang makita si Ms. Johnson?!" Parang kapitbahay namin ang naghahanap sa akin.

"Hello. Oh, Ruby, pasok ka!" Imbitahan ni Ruth si Ruby at isang babae na mukhang nasa apatnapu.

Lumabas ako para salubungin sila.

"Ms. Johnson, ito si Sofia na magtatrabaho dito."

Nanlaki ang mga mata ni Ruth nang marinig niya ang sinabi ni Ruby. Tiningnan niya ako na parang humihingi ng paliwanag.

"Ah oo. Sofia, ito ang biyenan ko."

"Mom, humingi ako ng tulong kay Ruby na magdala ng taong tutulong dito sa bahay habang nagtatrabaho ako," paliwanag ko nang mahinahon kay Ruth.

"Sigurado ka, Sarah? Magkano ang kinikita mo na kaya mong magpa-kasambahay?" pang-iinsulto ni Lorraine.

"Iyon ay negosyo ko, hindi sayo," sagot ko nang iritado.

"Pero hindi siya titira dito, Mom. Darating siya sa umaga at aalis sa gabi o gabi na matapos akong umuwi galing trabaho," dagdag ko pa.

Kahit hindi naging mabait sa akin si Ruth, kailangan ko pa rin kunin ang kanyang pagpayag dahil bahay niya ito.

"Sige. Basta ikaw ang may responsibilidad sa kanyang sweldo at huwag mong pabigatin si Derrick," sabi ni Ruth nang matalim, gaya ng dati.

"Huwag kang mag-alala tungkol diyan, Mom." Ngumiti ako, masaya na pumayag siya.

"Sige. Magsisimula si Sofia bukas para makasanayan ang trabaho at ang pamilya dito."

Umalis na sina Sofia at Ruby.

Nakita ko na nag-aaway pa rin sina Lorraine at Derrick tungkol sa paggamit ng bahay ni Ruth bilang collateral. Kita ko ang kalungkutan sa mukha ni Ruth. Malamang hindi rin siya sang-ayon, pero palaging sumusunod sa mga kagustuhan ng kanyang mga anak. Wala siyang magawa.

Sa huli, napilitang pumayag si Derrick sa hiling ni Lorraine.

Umalis na sina Lorraine at ang kanyang asawa na masaya, dala-dala ang titulo ng property ni Ruth.

Kung iba lang ang sitwasyon, kung lagi silang mabait at magalang sa akin bilang miyembro ng pamilya, kung hindi ako pinagtaksilan ni Derrick, malugod kong tutulungan ang pamilyang ito.

Pero isa lang akong ordinaryong tao na may damdamin at pride. Walong taon nila akong tinrato nang masama. Sinubukan kong maging matiyaga dahil walang kabuluhan ang pakikipagtalo at magpapalala lang ng sitwasyon.

Hindi ako ang tipo na mahilig sa alitan, pero sinamantala nila ang kabaitan ko. Malapit na ang panahon para ipakita ko ang tunay kong pagkatao. Hindi na ako ang gullible at maamong asawa na iniisip nila.

Sa farewell party ni Uncle Benny sa susunod na linggo, ipakikilala ako bilang bagong CEO sa harap ng lahat ng empleyado. Hindi ako makapaghintay na makita ang kanilang mga reaksyon.

---

Dumating si Sofia ng alas sais ng umaga kinabukasan. Mukhang magkasundo sila ni Gillian. Masipag siya at maasikaso sa pag-aalaga kay Gillian at pagtulong sa ibang gawain.

"Sofia, mag-focus ka lang sa pag-aalaga kay Gillian, kay Mom, at sa mga gawaing bahay dito. Huwag kang gagawa ng iba pang bagay lalo na kung iba ang nag-utos, maliban sa akin o kay Mom," paliwanag ko.

"Naiintindihan ko, Ms. Johnson," sagot ni Sofia, sabay tango.

Habang nagluluto kami sa kusina, narinig ko ang boses ni Lorraine mula sa sala. Sa sobrang curious ko, dahan-dahan akong lumapit para makinig.

"Kendall!"

"Bakit, Lorraine?"

“Nagsend na pala ako ng resume ko. Tulungan mo naman akong makapasok sa company nito. Maraming salamat talaga ah. Sobrang bait mo na tinutulungan mo ako. Sana mas maaga mo pang nakilala si Derrick dahil sigurado ako na mas magiging masaya ako kung ikas ang naging sister-in-law ko!”

Nakangiti si Kendall na parang tanga. Halatang kilig na kilig.

'Mahal kong sister-in-law, huwag kang mag-alala. Sisiguraduhin kong matatanggap ka sa kumpanya ko. Gusto ko ring makita ang reaksyon mo kapag nakita mo ako doon.

'Nakahanda na rin ang tamang posisyon para sa iyo, Lorraine.' Habang iniisip ko ang trabahong ibibigay ko sakanya, natatawa nalang ako sa isip ko.