Ngayon ang aking unang araw sa opisina. Kailangan kong dumating ng maaga dahil may briefing kasama ang lahat ng division heads mula sa iba't ibang branch ngayong umaga.Sa natural na makeup, isang turquoise na berdeng tunic top, at puting palda, mukhang elegante at classy ang outfit ko ngayon. Pinanatili ko ito ng puting headband at crystal na bracelet.Ngumiti ako, nasiyahan sa aking repleksyon sa salamin.“Mommy…”“Oo, sweetheart?”“Bakit hindi nakatira si Daddy kasama natin?”Oof. Paano ko sasagutin ang tanong ni Gillian?“Si Daddy ay kailangang manatili kasama si Grandma, honey.”“Mommy… Miss ko si Daddy at si Grandma.” Mukhang malungkot si Gillian.“Mamasyal tayo kay Grandma kapag may oras ako, okay?” Pinatibay ko siya.“Ngayon, tara na sa school. Allez,” sabi ko.Biglang lumiwanag ang mukha ni Gillian. Pagkatapos ng lahat, malapit na malapit siya sa kanyang lola.“Sofia, sunduin mo si Gillian sa lobby mamaya. Huwag kang mahuli, ha?”“Opo, Ma’am.”“Halika na, Gillian
**P.O.V ni Derrick**“Huwag mo lang sanang madalas makipagkita sa babaeng iyon,” nagmumukmok si Kendall pagkatapos naming umalis sa opisina ni Sarah. Naglakad siya na nagmamagaspang ang mga paa.“Pero siya ang nanay ni Gillian, Kendall. Madalas tayong magkikita dahil sa anak natin,” paliwanag ko habang naglalakad sa tabi niya.“Oo nga, tama. Gusto mo lang bang magbalikan kasi mayaman na si Sarah ngayon, hindi ba?” halos sumigaw ni Kendall, na nagdulot ng pansin ng mga tao sa paligid namin.“Hoy, pababa ang boses. Tandaan mo, nasa opisina tayo!” banta ko, tinitingnan siya ng matalim.Nakakagulat kung paano ko nauwi ang sarili ko kay Kendall. Medyo ordinaryo ang hitsura niya, pero marunong siyang magsuot ng seksing damit at mag-makeup, na umaakit sa akin bilang lalaki.Kung ikukumpara, mas maganda si Sarah. Ang katawan niya ay slim at makinis, kahit pagkatapos manganak. Parang katawan pa rin ng isang batang adulto.Pero hindi marunong magdamit si Sarah. Laging mukhang plain siya s
**P.O.V ni Derrick**"Paano natin mababalik ang titulo ng bahay, Lorraine? Ano na ngayon, Derrick?" Nakaluhod si Mama sa kanyang upuan, mukhang sobrang naguguluhan."Hindi ko kailanman pinagkatiwalaan ang asawa mo mula sa simula, Lorraine. Tingnan mo kung nasaan tayo ngayon. Kailangan mong hanapin siya!" Panicking at galit ako nang sabay."Derrick, maaari mong hingin ang tulong ni Sarah. Narinig ko na sinusubukan mong magbalikan." Sa puntong ito, parang nagsasabi na lang ng kung anu-ano ang kapatid ko."Oo, Derrick, mayaman na si Sarah ngayon. Marami siyang pera," sumang-ayon si Mama.“Mama, bakit ito ang problema ko ngayon? Paanong makakaisip si Lorraine ng solusyon?” sabik kong sinabi.“Pero kung hindi natin mababayaran sa susunod na buwan, mawawala ang bahay,” umiyak si Lorraine.“Ano ang gagawin natin, Derrick?” Nagsimulang manginig ang boses ni Mama. At bigla...Thud!“Mama?! Mama!” Biglang bumagsak sa sahig si Mama. Nagmadali kaming ni Lorraine na iangat siya sa sofa. Bu
**P.O.V ni Sarah**Isang nakakapagod na araw ngayon. Pagkatapos mag-inspect ng proyekto sa labas ng bayan, bumalik ako sa aking apartment, at gabi na nang makarating ako.Nabigla ako nang makita kong gising pa sina Sofia at Gillian.“Gillian, bakit hindi ka pa natutulog, anak?” tanong ko habang pumapasok ako sa kanyang kwarto.“Naghihintay ako sa iyo, Mommy.”“Bakit? Hindi ba't sinabi ko sa iyo na huwag maghintay?”Hinihimas ko ang buhok ng anak ko ng mahinahon.“Mommy, gusto kong makita si Grandma. Sabi ni Daddy, may sakit siya.” Nataranta ako sa sinabi niya.“Kailan mo kinausap si Daddy?”“Hindi ko siya nakita, Mommy. Tumawag siya kanina.”Nakaramdam ako ng kaunting ginhawa. Tawag lang pala mula kay Derrick. Pero totoo bang may sakit si Ruth? Hindi ko kayang tanggihan ang hiling ni Gillian na makita ang kanyang ama at lola.“Okay. Dahil bukas ay holiday, pupunta tayo sa bahay ni Grandma.” Nagningning ang saya sa mukha ni Gillian.-Ngayong umaga, nangako ako kay Gillian
**“Sarah, pasensya na. Hindi ko talaga gustong iwan ka. Siguro’y wala ako sa katinuan kahapon,” nagsimula si Derrick sa pag-aamo.**‘Akala mo ba ako ay katulad ng mga murang babae na dinidate mo, Derrick? Na ganoon lang kadali ang maloko ng mga kasinungalingan mo?’“Gusto kong magbalikan tayo,” nagpatuloy siya, na nakatingin sa akin ng matindi.Tahimik akong nanatili, nagkukunwaring iniisip pa ito. Wala akong balak na magbalikan sa taong ito na nagsisinungaling. Matapos ang mga taon ng pagtataksil niya, wala nang pagkakataon.“Pag-iisipan ko, Derrick,” sagot ko ng wala sa tono, habang sumusulyap kay Kendall.Si Kendall ay patuloy na nakatitig sa amin, halatang naiinis. ‘Karapat-dapat sa iyo, ikaw na sumisira ng pamilya.’Dumating si Lorraine na may dalang inumin, na mukhang nakasimangot pa rin. Nagdala siya ng dalawang baso ng lemonade.“Lorraine! Alam mong hindi ko gusto ang lemonade. Bigyan mo ako ng tsaa. Siguraduhing mainit,” utos ko, tumaas ang boses.Nagmumura si Lorraine
**Hindi nagtagal, dumating ang aming order ng pagkain. Samantalang, si Derrick at Kendall ay tumigil na sa kanilang pag-aaway, pero nananatili pa rin silang magkasama sa side unit. Napaka-kasuka, walang hiya na magkapareha.**Nawala ang gana ko sa pagkain. Ang alaala ng pagkuha ko sa kanila na nagse-sex sa unit noon ay nananatili sa aking isipan.Matagal ding hindi nakita si Lorraine, marahil ay pumunta sa kanyang mga anak. Ang katamaran ng babaeng iyon ay hindi kapani-paniwala. Ang bahay ni Ruth ay magulo at neglected mula nang umalis ako. Hindi pa niya inaalagaan ang kanyang sariling ina, kahit na siya’y swerte na may nag-aalala sa kanya palagi. Hindi tulad ko na lumaki nang mag-isa.Matapos kong samahan si Ruth habang kumakain siya, plano kong bumalik sa aking apartment.“Mom. Pauwi na kami ni Gillian,” sabi ko.Tahimik na nanatili si Ruth, nakatingin sa akin. Ang kalungkutan ay nakaukit sa kanyang matandang mukha. Sa wakas, nagsimulang bumuhos ang mga luha mula sa kanyang mga
**Hinahangaan ko ang aking sarili sa salamin. Ang layered na dress na may kaakit-akit na kulay pink ay swak na swak sa akin at komportable.**Sa natural ngunit classy na makeup, talagang kamangha-mangha ang aking itsura ngayong gabi.Bigla kong naalala si Albert.Oh my god, Albert!Bakit hindi ko tinanong si Bradley tungkol kay Albert?Agad kong kinontak si Bradley.“Hey! Brad, nakontak mo na ba si Albert?”“Gusto ni Mr. Peterson na magpunta ka mag-isa. Walang mga assistant o kasama.”Nanginig ako sa paliwanag ni Bradley.“Ano? Seriouse ka, Brad?”“Relax. Nakakuha ako ng impormasyon mula sa assistant niya. Madali lang makitungo kay Mr. Peterson, lalo na sa mga babae. Baka mag-enjoy ka sa kumpanya niya kaya ayaw mo nang umalis. Hahaha!”“Brad! Hindi iyon nakakatawa!”Sinubukan kong manatiling kalmado. Sana hindi ako masyadong kinakabahan mamaya.Huminga ako ng malalim at dahan-dahang huminga. Nag-ipon ako ng tapang at pumunta sa lokasyon na binanggit ni Bradley.Sa daan, p
Sa umaga, handa na akong pumunta sa opisina. Nagpaalam na si Gillian at nagpunta na sa paaralan na sinamahan siya ni Sofia hanggang sa lobby.Habang nagba-breakfast, sinigurado kong makakapunta si Albert sa opisina ngayon. Parang mahina pa rin ang boses niya. Mukhang may sakit pa rin siya. Naawa ako sa kanya. Siguro dapat kong dalhin siya sa doktor pagkatapos ng meeting.Sabi ng assistant niya, hindi pa nakikita ni Albert ang doktor dahil natatakot siya. Gwapo at tila nakakatakot, pero takot sa doktor. Hah!Naglakad ako patungo sa lobby ng apartment, at habang nasa elevator ako, tumunog ang telepono ko. Nagulat ako nang makita ang pangalan ni Troy sa screen. Bakit siya tumatawag ng ganitong aga?"Hey beautiful, ready ka na? Naghihintay ako sa baba."Ano?! Nasa lobby na si Troy?!"May driver ako na magdadala sa akin doon. Ayokong mag-abala sa iyo," magalang kong tinanggihan."Pero hindi ako tumatanggap ng 'no' na sagot, Ms. Johnson," sagot niya nang matigas.Nagmumura ako ng mal