”Tara na?” Tanong ni Derrick sa akin pagkabalik nito sa reception area. Hindi ako nagsalita, bagkus, tahimik ko lang na sinundan si Derrick papunta sa sasakyan namin. Ginawa ko ang lahat para pigilan ang iyak ko, na gustong gusto ng bumuhos noong mga oras na yun. Habang nasa byahe kami pauwi, halatang sobrang saya ni Derrick na siyang kabaliktaran ng nararamdaman ko. Galit na galit ako. Habang hinahayaan kong magpakaliga si Derrick sa maliit niyang mundo, patago kong tinext si Carrie, ang aking assistant. Walang ideya si Derrick tungkol dito. Si Carrie ang nag hahandle ng lahat ng mga business affair ko, at kasama na rin doon ang mga property business na palihim kong pinapatakbo. Dahil sa advance na technology at komunikasyon, madali ko nalang na nasusubaybayan ang mga ito habang nasa trabaho si Derrick at naiiwan ako sa bahay. Huminto ang sasakyan namin sa garahe ng bahay ng mother-in-law ko. Oo, mula nang maikasal kami, tumira na kami sa bahay ng aking mother-in-law na si R
Ngayon, sinadya kong magluto nang maaga. Pagkatapos ihatid si Gillian sa paaralan, plano kong makipagkita kay Uncle Benny at ilang shareholders ng kumpanya.Isinaayos ni Uncle Benny ang pagpupulong sa isa sa aming mga sangay, kaya sa kabutihang-palad, hindi ko makikita sina Derrick o Kendall, na nasa punong tanggapan."Hello!" bati na narinig ko mula sa labas. Sino naman kaya ang bibisita ng ganito kaaga? Isa pa, parang pamilyar ang boses. Pagkatapos, may narinig din akong ingay ng mga bata mula sa sala.Naglakad ako papunta sa main door para silipin kung sino ang bumisita. Nanlaki ang aking mga mata nang makita sina Lorraine at ang kanyang asawa na si Jack, kasama ang kanilang tatlong anak na nakaupo na sa hapag-kainan. Walang hiya-hiyang kumakain ang mga ito ng almusal kasama sina Derrick, Ruth, at Gillian.Ano ba yan?! Palakas nang palakas talaga ang loob nila.Sa kabutihang-palad, kumain na ako ng almusal sa kusina. Tumayo ako roon, nagulat, habang pinapanood ang mga hind
"Sarah!""Ano po yun, Ma?""Nasaan ka ba? Gutom na ako. Nahihilo ako sa gulo dito. Ang likot ng mga anak ni Lorraine," sabi ni Ruth na kararating lang mula sa kanyang silid."Nilinis ko na ang bahay, Mama. Pakipagtimpi lang. Malapit nang matapos ang pagkain.""Napaka-walang responsibilidad ni Lorraine, iniwan ang mga anak niya rito," bulong ni Ruth.Medyo kakaiba si Ruth. Hindi siya maglakas-loob na magsabi ng ganito sa harap ng sariling anak.Pero kahit ano pa man, may moral na tungkulin akong patuloy na igalang siya.Matapos matapos ang pagluluto, inimbita ko si Ruth na kumain kasama ko sa hapag-kainan. Siguradong gutom na siya ngayon."Mama!" sigaw ni Lorraine mula sa labas."Pag pumapasok sa bahay ng iba, mas mabuti na bumati at magsabi ng hello. Huwag basta sigaw," bulong ko habang tinatangkilik ang mainit-init pang tanghalian."Hoy, bahay ng mama ko ito. Pwede kong gawin ang gusto ko. Bisita ka lang dito. Huwag mo akong pagsabihan," sagot ni Lorraine nang masama ang tin
Hindi ko na kaya pang patagalin ito, agad-agad kong sinubukang i-unlock ang phone ni Derrick gamit ang number ni Kendall. At... nag-unlock nga ito.Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang message mula kay Kendall. Agad-agad ko itong binuksan. [Okay, see you tomorrow, Derrick.]Mukhang sagot ito sa nauna pang message. Ibig sabihin, nagtetext sila kanina. Pero mukhang binura na ni Derrick ang mga naunang nilang palitan ng message. Aba! Marunong mag ingat ang asawa ko ah. Napabuntong hininga nalang ako. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kumpirmado ang mga hinala ko, pero hinding hindi ako titigil dito. Sisiguraduhin kong bubuklatin ko ang lahat ng mga kasinungalingan ni Derrick. "Honey, patayin mo na ang ilaw. Gabi na."Nagulat ako sa boses ni Derrick. Dahan-dahan kong ibinalik ang kanyang phone sa pinaglapagan niya nito kanina at pinatay ang ilaw. Humiga ako sa tabi ni Derrick, na sobrang himbing na ng pagkakahimbing---Ngayong umaga, ang karaniwang routine ko ang naghihintay s
"Hi, ako si Kendall." Gustong makipag kamay ni Kendall sa akin. Siya ay naka pulang nail polish."Ako si Sarah." Sagot ko habang kinakamayan siya. "Ang ganda mo talaga, Kendall, katulad ng mama mo noong kabataan niya," puri ni Ruth, na nagpangiti nang may pagmamalaki kay Kendall.Sa totoo lang, maganda nga si Kendall, maputi at makinis ang balat. Matangkad at slim din siya. Sayang nga lang at ginagamit niya ang kanyang kagandahan para akitin ang mga may-asawang lalaki.Alam kaya ni Derrick na si Kendall ang bisita?Narinig ko ang isang kotse na pumarada sa driveway. Mukhang kararating lang ni Derrick. Gusto ko talagang makita ang reaksyon ni Derrick kapag nakita niya si Kendall."Hello sa lahat." Boses ni Derrick mula sa labas."Hello." Sabay-sabay naming sagot."Huh, anong ginagawa mo dito, Derrick?""Kendall...?"Mukhang nagulat sina Derrick at Kendall at nagtinginan sa isa't isa.Hindi nila inaasahan na magkikita sila dito.Ang babae, na may makapal na makeup, ay mukhan
"Hindi ko inaasahan na pagmamay-ari ng tatay mo ang kumpanyang ito, Joy," sabi ni Albert habang umiinom ng paborito niyang latte."Hindi ko rin inaasahan na tutulong ka sa pag-develop ng kumpanya ng tatay ko, Albert," sagot ko habang hinahalo ang paborito kong lemon tea. Ang refreshing na aroma nito ay napuno ang hangin."Ang nakakagulat dito, pagkatapos ng maraming taon na magkasama sa trabaho, ngayon ko lang nalaman na si Albert pala ang high school buddy ko," dagdag ni Bradley.Nagtawanan kami. Napaka-extraordinary ng pagkakatagpo ng tatlong high school friends pagkatapos ng napakaraming taon."Hindi pa ako nakakapunta sa board meeting," sabi ni Bradley."Pero mula ngayon, ikaw na ang assistant ko, Brad! Iyan ay utos," sabi ko nang matatag."Yes, ma'am, CEO."Lubos na naiintindihan ni Albert ang paglago ng kumpanya namin. Ang tatay niya, si Mr. Ian Williams, ay naging instrumental sa tagumpay ng kumpanya."Albert, kailangan kita sa loob ng ilang buwan. Pwede ba yun?""Siyem
"Hi, everyone.""Hi, Sarah," sagot ni Ruth.Bati ko kay Ruth, na hindi makaalis ang tingin sa mga shopping bags ko. Nakatingin din si Lorraine sa kanila. Malamang napansin niya ang mga branded na bags na dala ko.Nagkunwari akong walang pakialam at inilagay ang lahat ng shopping bags ko sa dining table.Sinundan ako ni Derrick papunta sa kwarto. "Saan mo nakuha ang pera para bilhin ang lahat ng ito?" tanong niya, namumula ang mukha."Ito ay pera ko," sagot ko nang matatag."Saan mo nakuha ang ganitong kalaking pera? Mahal ang mga ito, di ba?" tanong niya ulit."Ano bang problema mo? Kahapon sinabi mo na hindi ako makabili ng magagandang damit dahil hindi ko marunong mag-manage ng pera. Ngayon na nakabili ako, galit ka. Ikaw ang nagsabi na magmukha akong maganda." Sinubukan kong manatiling kalmado.Tahimik si Derrick."Derrick, punta ka dito!" tawag ni Ruth mula sa sala.Mukhang may seryosong usapan sila."Ang bahay na ito lang ang natitira nating ari-arian, Lorraine. Hindi a
"Lorraine, kailangan mong pumunta sa opisina bukas para sa isang assessment," biglang sabi ni Kendall nang pumasok siya sa side door habang nagdi-dinner kami."Talaga?" Kumislap ang mukha ni Lorraine."Maraming salamat, Kendall.""Paano ka agad natawagan, Lorraine? Ang galing mo, Kendall," sabi ni Ruth."Hindi ba sinabi ni Kendall na marami siyang kilalang boss, Mom?" dagdag ko."Siyempre. Kapag nagtatrabaho ka, kailangan maging sociable ka katulad ko. Kilala ko ang mga manager, pati mga direktor," sabi ni Kendall na mayabang."Kita mo, Sarah? Dapat kang matuto kay Kendall. Pag nagsimula kang magtrabaho, maglaan ka ng oras para matuto sa kanya," payo ni Ruth sa akin.‘Ano?! Narinig ko ba yun ng tama?’ Halos mapatawa ako ng malakas noon."Oo nga, si Kendall ay napaka-friendly sa opisina. Kaya maraming tao ang nagkakamali sa kanya," sabi ni Derrick, tumingin sa akin.Ano ang ibig sabihin nun?"Hindi ka lang friendly, pero maganda ka rin, kaya hindi na nakapagtataka kung bakit n